Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.935
- Likes
- 3.921
Το να προσπαθήσεις μέσα σε λίγες αράδες να περιγράψεις το μεγαλείο της Βενετίας αποτελεί ύβρη. Σκοπός μας δεν είναι φυσικά να αντικαταστήσουμε τους δεκάδες επιστημονικών οδηγών που άριστα περιγράφουν την ιστορία της πόλης και των πολιτιστικών της θησαυρών. Σκοπός μας είναι να δώσουμε ένα έναυσμα στο σημερινό ταξιδιώτη και να προσπαθήσουμε να του γνωρίσουμε, έστω και φευγαλέα, μερικές από τις σημαντικότερες γωνιές αυτής της φανταστικής πόλης. Το ταξίδι μας αρχίζει…
O καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις την Βενετία είναι φυσικά με τα πόδια. Δεν έχεις και άλλες εναλλακτικές λύσεις είναι η αλήθεια ή πόδια ή βαπορέτο. Αφήστε προς στιγμή λοιπόν το βαπορέτο για τα κοντινά νησιά , μια βόλτα στο Μurano και στο Lido είναι πάντα must, φορέστε αναπαυτικά παπούτσια και χαθείτε στα ονειρικά στενοσόκακα.
ΗΜΕΡΑ 1η
Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν από την Piazza San Marco, μια από τις ωραιότερες, επιβλητικότερες και γοητευτικότερες πλατείες του κόσμου, χωρίς καμιά δόση υπερβολής. Ιστορία, μεγαλοπρέπεια και φινέτσα χαρακτηρίζουν αυτή την πλατεία υπερθέαμα. Όπου και να κοιτάξεις θαμπώνεσαι, μαγεύεσαι από αυτό το λίκνο του Βενετσιάνικου πολιτισμού. Από την ιδιοφυή αρχιτεκτονική τελειότητα της Βασιλικής του Αγ.Μάρκου στο εντυπωσιακό Campanile και από την υπερπαραγωγή του Palazzo Dogale, στα σύμβολα της Βενετίας τα περίφημαλιοντάρια της που αγρυπνούν αιώνες τώρα και φρουρούν το μεγαλείο της πόλης. Και να ήταν μόνο αυτά; Τα πολιτιστικά δημιουργήματα που χαρακτηρίζουν την πλατεία είναι αμέτρητα και σε μεταφέρουν σε εποχές ακμής, τότε που η Γαληνοτάτη Δημοκρατία διαφέντευε τον κόσμο. Το σίγουρο είναι πως σχεδόν όλη σας την μέρα θα την φάτε εδώ.
Αρχίστε από μια επίσκεψη – προσκύνημα στην εκκλησία που ξεκίνησε ως προσωπικό παρεκκλήσι του Δόγη και κατέληξε στον υπέρλαμπρο μητροπολιτικό ναό της μεγάλης θαλασσοκράτηρας. Οι θρησκευτικοί και καλλιτεχνικοί θησαυροί που κρύβονται στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι πέραν πάσης φαντασίας. Τα πάντα στον υπερθετικό. Υπερπολύτιμες εικόνες , ψηφιδωτά, θρησκευτικά σκεύη, τα περίφημα Ορειχάλκινα Βυζαντινά Άλογα. Μια οπτική πολιτιστική πανδαισία. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα Βυζαντινά άλογα, στρατιωτικά λάφυρα από την άλωση του 1204, που κοσμούν την πρόσοψή του ναού είναι αντίγραφα, τα γνήσια βρίσκονται μέσα στο ναό.
Αν καταφέρετε κάποτε να ξεκολλήσετε από την εκκλησία ρίξτε μια ματιά στο ανυπέρβλητο κωδωνοστάσιο, σκαρφαλώστε στην 92 μέτρων κορυφή του και χαρίστε στον εαυτό σας ένα υπέροχο οπτικό πανόραμα της πόλης και της λιμνοθάλασσας. Μοναδική προϋπόθεση βέβαια γι’ αυτή την συγκλονιστική εμπειρία είναι να είναι σύμμαχος σας ο καιρός και να σας χαρίσει μια καλή ορατότητα.
Πριν υποκύψετε στην γοητεία του Ανακτόρου των Δόγηδων και διαβείτε την πόρτα του μην ξεχάσετε να ρίξετε μια ματιά στο Torre dell Orologio, τον περίφημο πύργο του Ρολογιού που δεσπόζει στο βορειοανατολικό άκρο της πλατείας. Οι δύο «Μαυριτανοί» από το 1499 χτυπούν με τα σφυριά τους την καμπάνα του ρολογιού θυμίζοντας σε όλους μας την ματαιότητα του χρόνου.
Η μεγάλη ώρα όμως της επίσκεψης στο Palazzo Dogale έφτασε. Ότι και να πει κανείς για την έδρα της Βενετσιάνικης κυβέρνησης είναι λίγο. Το περίτεχνο, αέρινο αρχιτεκτόνημα με τον εντυπωσιακό διάκοσμο μαγεύει και τον πιο αδαή επισκέπτη. Είναι φανερό ότι οι αρχές τις πόλης ελάχιστα υπολόγισαν το χρήμα για να κατασκευάσουν και να στολίσουν το Palazzo. H Bενετία ήταν η ισχυρότερη, η πλουσιότερη και η ασφαλέστερη πόλη στον κόσμο, αυτό ακριβώς έπρεπε να αντανακλά η έδρα της. Ξεχάστε τα επιβλητικά φρούρια και τις οχυρώσεις των άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων. Το Palazzo δεσπόζει στην πλατεία και δεν προκαλεί με τον όγκο του αλλά με την φινέτσα του. Φωνάζει με την λαμπερή του εμφάνιση ότι η Βενετία είναι η πόλη που κυριαρχεί ο πλούτος και το ωραίο και όχι οι συνωμοσίες και ο φόβος. Οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά από το Μεγάλο Συμβούλιο που πρόεδρός του είναι βέβαια ο Δόγης. Μοιραία λοιπόν, το χαρακτηριστικότερο δείγμα αυτής της τόσο εντυπωσιακής επίδειξης πλούτου και ισχύος είναι ηΑίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου. Σε αυτή την αίθουσα πάρθηκαν αποφάσεις που άλλαξαν το ρου της ιστορίας, αποφάσεις που σημάδεψαν τον τότε γνωστό κόσμο.
Η γέφυρα των στεναγμών είναι μια μικρή μαρμάρινη γέφυρα που ενώνει το Palazzo Dogale με τις φυλακές που βρίσκονταν ακριβώς πίσω του στο διπλανό κανάλι. Το δικαστικό σύστημα στη Βενετία λειτουργούσε στην εντέλεια. Η δίκη γίνονταν στο Palazzo και μετά την καταδικαστική απόφαση, οι καταδικασθέντες έπαιρναν το δρόμο για την διπλανή φυλακή αναστενάζοντας για την δυστυχία τους. Από εκεί πήρε το όνομά της η γέφυρα. Το σήμερα όμως ελάχιστη σχέση έχει με το χθες. Οι σημερινοί στεναγμοί ακούγονται από τους χιλιάδες τουρίστες που συνωστίζονται για να την φωτογραφίσουν.
Κάντε το τουριστικό σας καθήκον λοιπόν και μετά κατάκοποι επιστρέψτε στην πλατεία και απολαύστε ένα σνακ ή ένα ρόφημα σε ένα από τα εντυπωσιακότερα καφέ του κόσμου το café Florian. Τυχεροί θα είστε όποια εποχή κι αν το επισκεφθείτε. Αν είναι χειμώνας θα απολαύσετε το τέλειο service και τον αξεπέραστο Ιταλικό καφέ θαυμάζοντας τον εσωτερικό διάκοσμο αυτού του υπέροχου café. Οι αίθουσές του είναι πραγματικά Βενετσιάνικα κομψοτεχνήματα και έχεις την σιγουριά ότι κάποια στιγμή η πόρτα θα ανοίξει και θα καθίσει δίπλα σου να ξαποστάσει ο μεγάλος Καζανόβα, πριν ξαμολυθεί στα στενοσόκακα για να συναντήσει μια από τις δεκάδες ερωμένες του. Αν πάλι είναι καλοκαίρι θα έχετε την ευτυχία να καθίσετε σε ένα από τα τραπεζάκια έξω στην πλατεία και να μαγευτείτε από τις ονειρικές μελωδίες της ορχήστρας που παίζει κάθε βράδυ για όλη την καλοκαιρινή σαιζόν. Μπορείτε άνετα να σπαταλήσετε όλη σας την βραδιά εδώ κάνοντας orchestra hoping. Κάθε café της πλατείας έχει την ορχήστρα του και η εμπειρία είναι συγκλονιστική. Εδώ όμως οφείλω να σας προσγειώσω. Προσέξτε!! Αν καθίσετε έξω, στα τραπεζάκια της πλατείας και παίζει η ορχήστρα θα χρεωθείτε νόμιμα μια έξτρα χρέωση για τα έξοδα της ορχήστρας και θα πληρώσετε τον καπουτσίνο σας πάνω από 10 ευρώ…
Τα καλά πράγματα τελικά πάντα τα πληρώνεις ακριβά σε αυτό τον κόσμο.
ΗΜΕΡΑ 2η
Κανάλια… λέξη συνώνυμη με την Βενετία… Σε αυτά τα κανάλια είναι αφιερωμένη η σημερινή μέρα, μέρα που έχει περπάτημα, πολύ περπάτημα.
Ο βασιλιάς των καναλιών βέβαια είναι το περίφημο Canal Grande που με την ελικοειδή μορφή του κόβει την πόλη στα δύο. Ό,τι και να πει κάποιος για το Μεγάλο Κανάλι είναι λίγο. Είναι η ίδια η ιστορία της Βενετίας. Οι όχθες του κοσμούνται από τα εντυπωσιακότερα palazzo της πόλης και τα νερά του έγιναν γοητευτικό σκηνικό για παρελάσεις, αγώνες και επίδειξη τοπικού πλούτου. Είναι απλά αδύνατον να μην μαγευτείτε από το υπερθέαμα του Μεγάλου Καναλιού έτσι όπως θα το δείτε από την γέφυρα του Rialto. Όπου κι αν βρίσκεστε στην πόλη θα δείτε κίτρινες πινακίδες που θα σας καθοδηγούν προς το Rialto. Χαθείτε στα στενοσόκακα λοιπόν, μαγευτείτε από το συνταρακτικό θέαμα των καναλιών, περιπλανηθείτε για ώρες στις υπέροχες πλατείες αλλά πάντα να έχετε στο νου σας την Ιθάκη, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το Rialto, η μεγαλοπρεπέστερη γέφυρα της πόλης. Χτισμένη στο στενότερο τμήμα του Μεγάλου Καναλιού αποτελεί αναμφίβολα, εκτός από αιώνιο σύμβολο της πόλης και την εμπορική καρδιά της.
Στην γέφυρα και στις δυο άκρες της, όταν η Βενετία ήταν η εμπορική και πολιτιστική πρωτεύουσα του κόσμου, συναθροίζονταν Εβραίοι τραπεζίτες , Έλληνες έμποροι , Άραβες χρυσοχόοι, Ιταλοί ναύτες, κάθε καρυδιάς καρύδι. Με άλλα λόγια αυτή η γέφυρα σύμβολο ήταν ο οικονομικός πνεύμονας της πόλης. Πολλά και τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε. Μπορεί η Βενετία να έχει χάσει πια την λάμψη της ως εμπορική δύναμη αλλά οι χιλιάδες των εμπόρων παραμένουν στη θέση τους. Το μέρος είναι αφόρητα τουριστικό αλλά και μόνο η θέα από την κουπαστή της γέφυρας προς το κανάλι θα σας αποζημιώσει.
Περάστε την και κατευθυνθείτε προς την αγορά. Το πρωί είναι μια ζωντανή κλασσική Ιταλική λαϊκή αγορά που έρχονται οι ντόπιοι για να ψωνίσουν, το βράδυ όμως μεταμορφώνεται. Πλήθος από μπαράκια ανοίγουν και οι νεολαία διασκεδάζει με φόντο το κανάλι. Μοναδική ευκαιρία να ζήσετε κι εσείς μια βραδιά σαν Βενετσιάνος. Πάρτε το ποτάκι σας, καθίστε στα σκαλάκια της μικρής προκυμαίας και χαζέψτε.
Αν η piazza San Marco είναι το σαλόνι της Βενετίας, το Campo Santa Margherita είναι το playroom της, το alter ego της. Εδώ δεν θα συναντήσεις τους κλασσικούς τουρίστες που καταβροχθίζουν την πόλη, θα συναντήσεις ντόπιους, νεολαία και επισκέπτες που διψούν για ζωή και διασκέδαση. Εστιατόρια, μπαράκια, αυτοσχέδιες ορχήστρες και γελωτοποιοί δίνουν ένα τόνο ζωντάνιας που ούτε καν υποψιάζεσαι ότι θα βρεις στην πόλη.
Βρίσκεστε στο Dorsoduro την πιο γοητευτική ίσως γειτονιά της πόλης. Η βόλτα στο Zattere στην βόρεια πλευρά του Dorsoduro, είναι ίσως ένα από τα κλασσικά must στην πόλη των Δόγηδων. Αν η μέρα είναι καλή μην την χάσετε. Στο Dorsoduro όμως βρίσκετε και η Accademia μια από τις σπουδαιότερες πινακοθήκες του κόσμου. Αν πρέπει να διαλέξετε ένα μουσείο για να δείτε η Accademia είναι μονόδρομος.
Η μέρα ήταν κουραστική. Με το που θα βγείτε από την πινακοθήκη θα πέσετε πάνω στην Ponte dell Academia. Η θέα μαγευτική. Τα βαπορέτα ανεβοκατεβαίνουν και οι γονδολιέριδες τραγουδούν. Τι ψυχή έχουν 80 ευρώ όταν είσαι στη Βενετία με το ταίρι σου… Μπείτε στην πρώτη γόνδολα που θα βρείτε και απολαύστε…
ΗΜΕΡΑ 3η
Κάπου στα τέλη του 1500 ο Ερρίκος ο 3ος της Γαλλίας είχε πάει εθιμοτυπική επίσκεψη στη Βενετία. Στα πλαίσια της γνωριμίας του με την πόλη οι τοπικές αρχές τον ξενάγησαν μεταξύ των άλλων και στο Arsenale, τον ναύσταθμο. Στο Arsenale κατασκευάζονταν οι περίφημες γαλέρες του Βενετσιάνικου στόλου καθώς και τα εμπορικά πλοία της θαλασσοκράτηρος. Η επίσκεψη έγινε νωρίς το πρωί και ο Δόγης με έπαρση εξήγησε στον Γάλλο βασιλιά ότι αργά το απόγευμα τα ξύλα που έβλεπε μπροστά του θα είχαν μετατραπεί σε μια γαλέρα… Έτσι και έγινε… Πράγματι η Βενετίαείχε την δυνατότητα τον 16ο αιώνα, με σωστή οργάνωση και υποδομή να ναυπηγεί μια γαλέρα την ημέρα!
Το Arsenale σήμερα είναι μια απλή βάση του Ιταλικού ναυτικού και είναι κλειστό για το κοινό, αλλά η επίσκεψη σε αυτό έστω και εξωτερικά επιβάλλεται. Τα δυo λιοντάρια, που κοσμούν την είσοδο του, είναι τα γνωστά και μη εξαιρετέα λιοντάρια που μεταφέρθηκαν (sic) από το Porto Leone, τον Πειραιά μας… Λάφυρα πολέμου κι αυτά…
Η παλιά σιταποθήκη του Arsenale, ακριβώς απέναντι από τον ναύσταθμο έχει μετατραπεί σε μουσείο, το περίφημοΜουσείο της Ναυτικής Ιστορίας της Βενετίας. Η επίσκεψη είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ο πλούτος των ναυτικών εκθεμάτων αυτής της εκπληκτικής συλλογής είναι απίστευτος.
Η περιοχή του Castello εκεί που βρίσκετε το Arsenale είναι μια περιοχή που έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μας τους Έλληνες. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης χιλιάδες Βυζαντινοί εμιγκρέδες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και δημιούργησαν μια ακμάζουσα Ελληνική κοινότητα. Στην όχθη ενός μικρού καναλιού κοντά στο Arsenale, βρίσκετε σήμερα το Ελληνικό προξενείο, το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών (με ένα εξαιρετικό μουσείο) και δίπλα τους, άψογα συντηρημένη, η εκκλησία του Αγ.Γεωργίου των Ελλήνων. Έχετε στα υπόψιν ότι η Κυριακάτικη λειτουργία τελείτε κανονικότατα οπότε εκμεταλλευθείτε την ευκαιρία.
Κάντε με την ησυχία σας την βόλτα σας στο Castello και σιγά σιγά αρχίστε να επιστρέφετε προς την Piazza San Marco. Από την προκυμαία της φεύγουν τα βαπορέτα προς την λιμνοθάλασσα και τα γύρω νησάκια. Μπουράνο και Λίντοείναι δυο από τις καλύτερες επιλογές. Μπουράνο για κρύσταλλα και Λίντο για να περπατήσετε στην ατελείωτη παραλία του και να ονειρευτείτε ότι παίζετε κι εσείς στον Θάνατο στη Βενετία του μεγάλου Βισκόντι. Μια παρατήρηση. Αν διαλέξετε για βόλτα το Λίντο να ξέρετε ότι από εκεί που θα σας αφήσει το βαπορέτο θα χρειαστείτε να πάρετε λεωφορείο για να πάτε στην περίφημη παραλία και στα μυθικά ξενοδοχεία του. Υπάρχει όμως και μια γοητευτική εναλλακτική λύση. Νοικιάστε ένα ποδήλατο και πεταχτείτε μέχρι το Ηotel des Bains και το Εxelsior.
Στις φαντασμαγορικές αίθουσες του πρώτου γυρίστηκε ο Θάνατος στη Βενετία ενώ στις λαμπερές αίθουσες του δεύτερου λαμβάνει χώρα το περίφημο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Η παράληψη της επίσκεψης και των δύο, αν βρεθείτε στο Λίντο, θα είναι εγκληματική…
Η μέρα τελειώνει κι εσείς επιστρέφετε στη Βενετία. Απολαύστε για μια τελευταία φορά την πλατεία και κάντε μια τελευταία βόλτα πίσω από το βόρειο μέρος της.
Ρίξτε μια ματιά στα μαγαζιά, χαζέψτε το θέατρο Γκολντόνι με την περίτεχνη διακόσμηση και θαυμάστε το άλλο φημισμένο θέατρο της Βενετίας το La Fenice που στέκει φρεσκοανακαινισμένο πια μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1996.
Κλείστε την βόλτα σας με ένα περίπατο στη Strada Nova τον μοναδικό μακρύ και φαρδύ δρόμο της Βενετίας που οδηγεί στο Σιδηροδρομικό σταθμό.
Δυστυχώς ο χρόνος τελείωσε, οι μέρες πέρασαν , η ώρα της επιστροφής έφτασε.
Σε τρεις μέρες πήρατε απλά μια γεύση για το τι εστί Βενετία. Το κακό της υπόθεσης όμως είναι ένα. Δυστυχώς για την τσέπη σας έχετε πάθει εθισμό με το μεγαλείο της πόλης και δεν βλέπετε την ώρα να ξανάρθετε. Χαλαρώστε, σε όλους συμβαίνει αυτό, απλά κάντε τον προγραμματισμό σας και βγάλτε τα εισιτήρια της επιστροφής.
O καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις την Βενετία είναι φυσικά με τα πόδια. Δεν έχεις και άλλες εναλλακτικές λύσεις είναι η αλήθεια ή πόδια ή βαπορέτο. Αφήστε προς στιγμή λοιπόν το βαπορέτο για τα κοντινά νησιά , μια βόλτα στο Μurano και στο Lido είναι πάντα must, φορέστε αναπαυτικά παπούτσια και χαθείτε στα ονειρικά στενοσόκακα.
ΗΜΕΡΑ 1η
Τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν από την Piazza San Marco, μια από τις ωραιότερες, επιβλητικότερες και γοητευτικότερες πλατείες του κόσμου, χωρίς καμιά δόση υπερβολής. Ιστορία, μεγαλοπρέπεια και φινέτσα χαρακτηρίζουν αυτή την πλατεία υπερθέαμα. Όπου και να κοιτάξεις θαμπώνεσαι, μαγεύεσαι από αυτό το λίκνο του Βενετσιάνικου πολιτισμού. Από την ιδιοφυή αρχιτεκτονική τελειότητα της Βασιλικής του Αγ.Μάρκου στο εντυπωσιακό Campanile και από την υπερπαραγωγή του Palazzo Dogale, στα σύμβολα της Βενετίας τα περίφημαλιοντάρια της που αγρυπνούν αιώνες τώρα και φρουρούν το μεγαλείο της πόλης. Και να ήταν μόνο αυτά; Τα πολιτιστικά δημιουργήματα που χαρακτηρίζουν την πλατεία είναι αμέτρητα και σε μεταφέρουν σε εποχές ακμής, τότε που η Γαληνοτάτη Δημοκρατία διαφέντευε τον κόσμο. Το σίγουρο είναι πως σχεδόν όλη σας την μέρα θα την φάτε εδώ.
Αρχίστε από μια επίσκεψη – προσκύνημα στην εκκλησία που ξεκίνησε ως προσωπικό παρεκκλήσι του Δόγη και κατέληξε στον υπέρλαμπρο μητροπολιτικό ναό της μεγάλης θαλασσοκράτηρας. Οι θρησκευτικοί και καλλιτεχνικοί θησαυροί που κρύβονται στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι πέραν πάσης φαντασίας. Τα πάντα στον υπερθετικό. Υπερπολύτιμες εικόνες , ψηφιδωτά, θρησκευτικά σκεύη, τα περίφημα Ορειχάλκινα Βυζαντινά Άλογα. Μια οπτική πολιτιστική πανδαισία. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα Βυζαντινά άλογα, στρατιωτικά λάφυρα από την άλωση του 1204, που κοσμούν την πρόσοψή του ναού είναι αντίγραφα, τα γνήσια βρίσκονται μέσα στο ναό.
Αν καταφέρετε κάποτε να ξεκολλήσετε από την εκκλησία ρίξτε μια ματιά στο ανυπέρβλητο κωδωνοστάσιο, σκαρφαλώστε στην 92 μέτρων κορυφή του και χαρίστε στον εαυτό σας ένα υπέροχο οπτικό πανόραμα της πόλης και της λιμνοθάλασσας. Μοναδική προϋπόθεση βέβαια γι’ αυτή την συγκλονιστική εμπειρία είναι να είναι σύμμαχος σας ο καιρός και να σας χαρίσει μια καλή ορατότητα.
Πριν υποκύψετε στην γοητεία του Ανακτόρου των Δόγηδων και διαβείτε την πόρτα του μην ξεχάσετε να ρίξετε μια ματιά στο Torre dell Orologio, τον περίφημο πύργο του Ρολογιού που δεσπόζει στο βορειοανατολικό άκρο της πλατείας. Οι δύο «Μαυριτανοί» από το 1499 χτυπούν με τα σφυριά τους την καμπάνα του ρολογιού θυμίζοντας σε όλους μας την ματαιότητα του χρόνου.
Η μεγάλη ώρα όμως της επίσκεψης στο Palazzo Dogale έφτασε. Ότι και να πει κανείς για την έδρα της Βενετσιάνικης κυβέρνησης είναι λίγο. Το περίτεχνο, αέρινο αρχιτεκτόνημα με τον εντυπωσιακό διάκοσμο μαγεύει και τον πιο αδαή επισκέπτη. Είναι φανερό ότι οι αρχές τις πόλης ελάχιστα υπολόγισαν το χρήμα για να κατασκευάσουν και να στολίσουν το Palazzo. H Bενετία ήταν η ισχυρότερη, η πλουσιότερη και η ασφαλέστερη πόλη στον κόσμο, αυτό ακριβώς έπρεπε να αντανακλά η έδρα της. Ξεχάστε τα επιβλητικά φρούρια και τις οχυρώσεις των άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων. Το Palazzo δεσπόζει στην πλατεία και δεν προκαλεί με τον όγκο του αλλά με την φινέτσα του. Φωνάζει με την λαμπερή του εμφάνιση ότι η Βενετία είναι η πόλη που κυριαρχεί ο πλούτος και το ωραίο και όχι οι συνωμοσίες και ο φόβος. Οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά από το Μεγάλο Συμβούλιο που πρόεδρός του είναι βέβαια ο Δόγης. Μοιραία λοιπόν, το χαρακτηριστικότερο δείγμα αυτής της τόσο εντυπωσιακής επίδειξης πλούτου και ισχύος είναι ηΑίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου. Σε αυτή την αίθουσα πάρθηκαν αποφάσεις που άλλαξαν το ρου της ιστορίας, αποφάσεις που σημάδεψαν τον τότε γνωστό κόσμο.
Η γέφυρα των στεναγμών είναι μια μικρή μαρμάρινη γέφυρα που ενώνει το Palazzo Dogale με τις φυλακές που βρίσκονταν ακριβώς πίσω του στο διπλανό κανάλι. Το δικαστικό σύστημα στη Βενετία λειτουργούσε στην εντέλεια. Η δίκη γίνονταν στο Palazzo και μετά την καταδικαστική απόφαση, οι καταδικασθέντες έπαιρναν το δρόμο για την διπλανή φυλακή αναστενάζοντας για την δυστυχία τους. Από εκεί πήρε το όνομά της η γέφυρα. Το σήμερα όμως ελάχιστη σχέση έχει με το χθες. Οι σημερινοί στεναγμοί ακούγονται από τους χιλιάδες τουρίστες που συνωστίζονται για να την φωτογραφίσουν.
Κάντε το τουριστικό σας καθήκον λοιπόν και μετά κατάκοποι επιστρέψτε στην πλατεία και απολαύστε ένα σνακ ή ένα ρόφημα σε ένα από τα εντυπωσιακότερα καφέ του κόσμου το café Florian. Τυχεροί θα είστε όποια εποχή κι αν το επισκεφθείτε. Αν είναι χειμώνας θα απολαύσετε το τέλειο service και τον αξεπέραστο Ιταλικό καφέ θαυμάζοντας τον εσωτερικό διάκοσμο αυτού του υπέροχου café. Οι αίθουσές του είναι πραγματικά Βενετσιάνικα κομψοτεχνήματα και έχεις την σιγουριά ότι κάποια στιγμή η πόρτα θα ανοίξει και θα καθίσει δίπλα σου να ξαποστάσει ο μεγάλος Καζανόβα, πριν ξαμολυθεί στα στενοσόκακα για να συναντήσει μια από τις δεκάδες ερωμένες του. Αν πάλι είναι καλοκαίρι θα έχετε την ευτυχία να καθίσετε σε ένα από τα τραπεζάκια έξω στην πλατεία και να μαγευτείτε από τις ονειρικές μελωδίες της ορχήστρας που παίζει κάθε βράδυ για όλη την καλοκαιρινή σαιζόν. Μπορείτε άνετα να σπαταλήσετε όλη σας την βραδιά εδώ κάνοντας orchestra hoping. Κάθε café της πλατείας έχει την ορχήστρα του και η εμπειρία είναι συγκλονιστική. Εδώ όμως οφείλω να σας προσγειώσω. Προσέξτε!! Αν καθίσετε έξω, στα τραπεζάκια της πλατείας και παίζει η ορχήστρα θα χρεωθείτε νόμιμα μια έξτρα χρέωση για τα έξοδα της ορχήστρας και θα πληρώσετε τον καπουτσίνο σας πάνω από 10 ευρώ…
Τα καλά πράγματα τελικά πάντα τα πληρώνεις ακριβά σε αυτό τον κόσμο.
ΗΜΕΡΑ 2η
Κανάλια… λέξη συνώνυμη με την Βενετία… Σε αυτά τα κανάλια είναι αφιερωμένη η σημερινή μέρα, μέρα που έχει περπάτημα, πολύ περπάτημα.
Ο βασιλιάς των καναλιών βέβαια είναι το περίφημο Canal Grande που με την ελικοειδή μορφή του κόβει την πόλη στα δύο. Ό,τι και να πει κάποιος για το Μεγάλο Κανάλι είναι λίγο. Είναι η ίδια η ιστορία της Βενετίας. Οι όχθες του κοσμούνται από τα εντυπωσιακότερα palazzo της πόλης και τα νερά του έγιναν γοητευτικό σκηνικό για παρελάσεις, αγώνες και επίδειξη τοπικού πλούτου. Είναι απλά αδύνατον να μην μαγευτείτε από το υπερθέαμα του Μεγάλου Καναλιού έτσι όπως θα το δείτε από την γέφυρα του Rialto. Όπου κι αν βρίσκεστε στην πόλη θα δείτε κίτρινες πινακίδες που θα σας καθοδηγούν προς το Rialto. Χαθείτε στα στενοσόκακα λοιπόν, μαγευτείτε από το συνταρακτικό θέαμα των καναλιών, περιπλανηθείτε για ώρες στις υπέροχες πλατείες αλλά πάντα να έχετε στο νου σας την Ιθάκη, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το Rialto, η μεγαλοπρεπέστερη γέφυρα της πόλης. Χτισμένη στο στενότερο τμήμα του Μεγάλου Καναλιού αποτελεί αναμφίβολα, εκτός από αιώνιο σύμβολο της πόλης και την εμπορική καρδιά της.
Στην γέφυρα και στις δυο άκρες της, όταν η Βενετία ήταν η εμπορική και πολιτιστική πρωτεύουσα του κόσμου, συναθροίζονταν Εβραίοι τραπεζίτες , Έλληνες έμποροι , Άραβες χρυσοχόοι, Ιταλοί ναύτες, κάθε καρυδιάς καρύδι. Με άλλα λόγια αυτή η γέφυρα σύμβολο ήταν ο οικονομικός πνεύμονας της πόλης. Πολλά και τίποτε δεν έχει αλλάξει από τότε. Μπορεί η Βενετία να έχει χάσει πια την λάμψη της ως εμπορική δύναμη αλλά οι χιλιάδες των εμπόρων παραμένουν στη θέση τους. Το μέρος είναι αφόρητα τουριστικό αλλά και μόνο η θέα από την κουπαστή της γέφυρας προς το κανάλι θα σας αποζημιώσει.
Περάστε την και κατευθυνθείτε προς την αγορά. Το πρωί είναι μια ζωντανή κλασσική Ιταλική λαϊκή αγορά που έρχονται οι ντόπιοι για να ψωνίσουν, το βράδυ όμως μεταμορφώνεται. Πλήθος από μπαράκια ανοίγουν και οι νεολαία διασκεδάζει με φόντο το κανάλι. Μοναδική ευκαιρία να ζήσετε κι εσείς μια βραδιά σαν Βενετσιάνος. Πάρτε το ποτάκι σας, καθίστε στα σκαλάκια της μικρής προκυμαίας και χαζέψτε.
Αν η piazza San Marco είναι το σαλόνι της Βενετίας, το Campo Santa Margherita είναι το playroom της, το alter ego της. Εδώ δεν θα συναντήσεις τους κλασσικούς τουρίστες που καταβροχθίζουν την πόλη, θα συναντήσεις ντόπιους, νεολαία και επισκέπτες που διψούν για ζωή και διασκέδαση. Εστιατόρια, μπαράκια, αυτοσχέδιες ορχήστρες και γελωτοποιοί δίνουν ένα τόνο ζωντάνιας που ούτε καν υποψιάζεσαι ότι θα βρεις στην πόλη.
Βρίσκεστε στο Dorsoduro την πιο γοητευτική ίσως γειτονιά της πόλης. Η βόλτα στο Zattere στην βόρεια πλευρά του Dorsoduro, είναι ίσως ένα από τα κλασσικά must στην πόλη των Δόγηδων. Αν η μέρα είναι καλή μην την χάσετε. Στο Dorsoduro όμως βρίσκετε και η Accademia μια από τις σπουδαιότερες πινακοθήκες του κόσμου. Αν πρέπει να διαλέξετε ένα μουσείο για να δείτε η Accademia είναι μονόδρομος.
Η μέρα ήταν κουραστική. Με το που θα βγείτε από την πινακοθήκη θα πέσετε πάνω στην Ponte dell Academia. Η θέα μαγευτική. Τα βαπορέτα ανεβοκατεβαίνουν και οι γονδολιέριδες τραγουδούν. Τι ψυχή έχουν 80 ευρώ όταν είσαι στη Βενετία με το ταίρι σου… Μπείτε στην πρώτη γόνδολα που θα βρείτε και απολαύστε…
ΗΜΕΡΑ 3η
Κάπου στα τέλη του 1500 ο Ερρίκος ο 3ος της Γαλλίας είχε πάει εθιμοτυπική επίσκεψη στη Βενετία. Στα πλαίσια της γνωριμίας του με την πόλη οι τοπικές αρχές τον ξενάγησαν μεταξύ των άλλων και στο Arsenale, τον ναύσταθμο. Στο Arsenale κατασκευάζονταν οι περίφημες γαλέρες του Βενετσιάνικου στόλου καθώς και τα εμπορικά πλοία της θαλασσοκράτηρος. Η επίσκεψη έγινε νωρίς το πρωί και ο Δόγης με έπαρση εξήγησε στον Γάλλο βασιλιά ότι αργά το απόγευμα τα ξύλα που έβλεπε μπροστά του θα είχαν μετατραπεί σε μια γαλέρα… Έτσι και έγινε… Πράγματι η Βενετίαείχε την δυνατότητα τον 16ο αιώνα, με σωστή οργάνωση και υποδομή να ναυπηγεί μια γαλέρα την ημέρα!
Το Arsenale σήμερα είναι μια απλή βάση του Ιταλικού ναυτικού και είναι κλειστό για το κοινό, αλλά η επίσκεψη σε αυτό έστω και εξωτερικά επιβάλλεται. Τα δυo λιοντάρια, που κοσμούν την είσοδο του, είναι τα γνωστά και μη εξαιρετέα λιοντάρια που μεταφέρθηκαν (sic) από το Porto Leone, τον Πειραιά μας… Λάφυρα πολέμου κι αυτά…
Η παλιά σιταποθήκη του Arsenale, ακριβώς απέναντι από τον ναύσταθμο έχει μετατραπεί σε μουσείο, το περίφημοΜουσείο της Ναυτικής Ιστορίας της Βενετίας. Η επίσκεψη είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ο πλούτος των ναυτικών εκθεμάτων αυτής της εκπληκτικής συλλογής είναι απίστευτος.
Η περιοχή του Castello εκεί που βρίσκετε το Arsenale είναι μια περιοχή που έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μας τους Έλληνες. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης χιλιάδες Βυζαντινοί εμιγκρέδες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και δημιούργησαν μια ακμάζουσα Ελληνική κοινότητα. Στην όχθη ενός μικρού καναλιού κοντά στο Arsenale, βρίσκετε σήμερα το Ελληνικό προξενείο, το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών (με ένα εξαιρετικό μουσείο) και δίπλα τους, άψογα συντηρημένη, η εκκλησία του Αγ.Γεωργίου των Ελλήνων. Έχετε στα υπόψιν ότι η Κυριακάτικη λειτουργία τελείτε κανονικότατα οπότε εκμεταλλευθείτε την ευκαιρία.
Κάντε με την ησυχία σας την βόλτα σας στο Castello και σιγά σιγά αρχίστε να επιστρέφετε προς την Piazza San Marco. Από την προκυμαία της φεύγουν τα βαπορέτα προς την λιμνοθάλασσα και τα γύρω νησάκια. Μπουράνο και Λίντοείναι δυο από τις καλύτερες επιλογές. Μπουράνο για κρύσταλλα και Λίντο για να περπατήσετε στην ατελείωτη παραλία του και να ονειρευτείτε ότι παίζετε κι εσείς στον Θάνατο στη Βενετία του μεγάλου Βισκόντι. Μια παρατήρηση. Αν διαλέξετε για βόλτα το Λίντο να ξέρετε ότι από εκεί που θα σας αφήσει το βαπορέτο θα χρειαστείτε να πάρετε λεωφορείο για να πάτε στην περίφημη παραλία και στα μυθικά ξενοδοχεία του. Υπάρχει όμως και μια γοητευτική εναλλακτική λύση. Νοικιάστε ένα ποδήλατο και πεταχτείτε μέχρι το Ηotel des Bains και το Εxelsior.
Στις φαντασμαγορικές αίθουσες του πρώτου γυρίστηκε ο Θάνατος στη Βενετία ενώ στις λαμπερές αίθουσες του δεύτερου λαμβάνει χώρα το περίφημο κινηματογραφικό φεστιβάλ. Η παράληψη της επίσκεψης και των δύο, αν βρεθείτε στο Λίντο, θα είναι εγκληματική…
Η μέρα τελειώνει κι εσείς επιστρέφετε στη Βενετία. Απολαύστε για μια τελευταία φορά την πλατεία και κάντε μια τελευταία βόλτα πίσω από το βόρειο μέρος της.
Ρίξτε μια ματιά στα μαγαζιά, χαζέψτε το θέατρο Γκολντόνι με την περίτεχνη διακόσμηση και θαυμάστε το άλλο φημισμένο θέατρο της Βενετίας το La Fenice που στέκει φρεσκοανακαινισμένο πια μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1996.
Κλείστε την βόλτα σας με ένα περίπατο στη Strada Nova τον μοναδικό μακρύ και φαρδύ δρόμο της Βενετίας που οδηγεί στο Σιδηροδρομικό σταθμό.
Δυστυχώς ο χρόνος τελείωσε, οι μέρες πέρασαν , η ώρα της επιστροφής έφτασε.
Σε τρεις μέρες πήρατε απλά μια γεύση για το τι εστί Βενετία. Το κακό της υπόθεσης όμως είναι ένα. Δυστυχώς για την τσέπη σας έχετε πάθει εθισμό με το μεγαλείο της πόλης και δεν βλέπετε την ώρα να ξανάρθετε. Χαλαρώστε, σε όλους συμβαίνει αυτό, απλά κάντε τον προγραμματισμό σας και βγάλτε τα εισιτήρια της επιστροφής.
Attachments
Last edited by a moderator:
