ThanasisU2
Member
- Μηνύματα
- 3.469
- Likes
- 3.434
- Επόμενο Ταξίδι
- Brno
- Ταξίδι-Όνειρο
- RTW
Το hostel που θα με φιλοξενούσε, ήταν το Riga Hostel Riga Hostel επί της οδού Marstalu 12. Ενα μικρό hostel μέσα σε μια παλιά πολυκατοικία. Στην είσοδο της πολυκατοικίας στο ισόγειο βρισκόταν το κλαμπ του hostel (πάλι καλά που είχε πολλή καλή ηχομόνωση) κι στο πρώτο όροφο η τραπεζαρία κι η ρεσεψιόν με την υπέροχη Λετονή (αχ αχ αχ). Η συντρόφισσα Valentina (αχ αχ αχ αχ αχ) με καλώς όρισε κι με πήγε στο δωμάτιο μου (στο τελευταίο όροφο) ακριβώς κάτω από την στέγη (καλύτερα δε μπορούσα) με θέα την παλιά πόλη της Ρίγας.
Το πρωινό σερβιρόταν στο 1 όροφο, σε ένα κοινό δωμάτιο με την τηλεόραση κι ένα τεράστιο τραπέζι με φαγητό. Το μόνο που διέφερε το πρωινό αυτό από τα άλλα ξενοδοχεία είναι ότι πρέπει να πλύνεις μόνο σου τα πιάτα/μαχαίρια κι όλα τα κουζινικά σκεύη. Στους τοίχους του δωματίου ο καθένας μπορούσε να γράψει ότι θέλει, αλλά υπήρχε κι το κλασικό ελληνικό στοιχείο.
Εκεί ακριβώς βρήκα κι την αφίσα με το Free Walking Tour Riga, κι αποφάσισα να το τιμήσω. Η ώρα του ραντεβού 11 κάτω από τον Καθεδρικό Ναό στην Ρίγα.
Μιας κι ήταν νωρίς ακόμα για το ραντεβού μας, αποφάσισα να κάνω μια πρώτη βόλτα στην παλιά πόλη. Μέσα στα σοκάκια φτάσαμε στην παλία πόλη της Ρίγας (Vecrīga ) κι απέξω από το Melngalvju nams (House of the Blackheads). Αυτό το υπέροχο κτήριο, χτίστηκε το 14ο αιώνα από την πλούσια αδελφότητα των Blackheads. Στο κτήριο αυτό, επίσης, το 1920 υπογράφηκε το σύμφωνο της Ρίγας μεταξύ της Πολωνίας της ΕΣΣΔ κι της USSR (Ukrainian Soviet Socialist Republic) για την δημιουργία της Δημοκρατίας της Λετονίας. Στης 28 Ιουνίου του 41 η Ναζιστές βομβάρδισαν κι το 48 ο Κόκκινος στρατός το βομβάρδισαν ολοσχερώς το κτήριο. Μέχρι κι το 1995 το κτήριο παρέμενε καταστραμένο, μιας κι η ΕΣΣΔ δε τoυς άφηναν να το ανακαινίσουν το κτήριο. Το 1998 τελείωσαν την ανακαίνιση του. Σε ένα μέρος του κτηρίου υπάρχει το Tourist info για την Ρίγα. Ακριβώς δίπλα υπάρχει το μουσείο της κατοχής (Museum of Occupation). Πριν την ανεξαρτησία της Λετονίας το 90, στο κτήριο αυτό υπήρχε ένα άλλο μουσείο, το μουσείο των Κόκκινων Τουφεκιοφορων (ούτε καν ξέρω πως λέγετε αυτό στα ελληνικά), οι οποίοι ήταν ένα μικρο γκρουπ ανταρτών οι οπιοι πολέμησαν το 1917 στο μέρος του Κόκκινου Στρατού. Τώρα το μουσείο περιγράφει την ζωή των Λετονών κάτω από το Ναζιστικό Ζυγό κι μετέπειτα το Σοβιετικό. Η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν, αλλά να ξέρετε ότι την Δευτέρα είναι κλειστό (έτσι την έπαθα κι εγώ). Απ’ έξω από το μουσείο, υπάρχει μέχρι σήμερα το μνημείο Riflemen το οποίο ακόμα στέκει από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η ώρα της συνάντησης έφτανε σιγά σιγά κι πείρα την κατεύθυνσή για το Καθεδρικό Ναό της Ρίγας (Doma cathedral) αλλά με μια μικρή στάση, στο άγαλμα των Μουσικών της Βρέμης. Αυτό το άγαλμα είναι από ένα διάσημο γερμανικό παραμύθι που συμμετέχουν ένα γαϊδούρι, ένας σκύλος, μια γάτα κι ένας πετεινός . Θα μου πείτε τι γυρεύει αυτό το παραμύθι στην Ρίγα. Την δεκαετία του 90, η Ρίγα αδειοδοτήθηκε με την Βρέμη, κι η Βρέμη το έκανε δώρο στην Ρίγα. Δε πολύ καταλαβαίνω την λογική, αλλά το προσπερνάμε, κι πάμε στην πύλη της εκκλησιάς, οπού θα περιμένουμε το ξεναγό μας.
Το πρωινό σερβιρόταν στο 1 όροφο, σε ένα κοινό δωμάτιο με την τηλεόραση κι ένα τεράστιο τραπέζι με φαγητό. Το μόνο που διέφερε το πρωινό αυτό από τα άλλα ξενοδοχεία είναι ότι πρέπει να πλύνεις μόνο σου τα πιάτα/μαχαίρια κι όλα τα κουζινικά σκεύη. Στους τοίχους του δωματίου ο καθένας μπορούσε να γράψει ότι θέλει, αλλά υπήρχε κι το κλασικό ελληνικό στοιχείο.
Εκεί ακριβώς βρήκα κι την αφίσα με το Free Walking Tour Riga, κι αποφάσισα να το τιμήσω. Η ώρα του ραντεβού 11 κάτω από τον Καθεδρικό Ναό στην Ρίγα.
Μιας κι ήταν νωρίς ακόμα για το ραντεβού μας, αποφάσισα να κάνω μια πρώτη βόλτα στην παλιά πόλη. Μέσα στα σοκάκια φτάσαμε στην παλία πόλη της Ρίγας (Vecrīga ) κι απέξω από το Melngalvju nams (House of the Blackheads). Αυτό το υπέροχο κτήριο, χτίστηκε το 14ο αιώνα από την πλούσια αδελφότητα των Blackheads. Στο κτήριο αυτό, επίσης, το 1920 υπογράφηκε το σύμφωνο της Ρίγας μεταξύ της Πολωνίας της ΕΣΣΔ κι της USSR (Ukrainian Soviet Socialist Republic) για την δημιουργία της Δημοκρατίας της Λετονίας. Στης 28 Ιουνίου του 41 η Ναζιστές βομβάρδισαν κι το 48 ο Κόκκινος στρατός το βομβάρδισαν ολοσχερώς το κτήριο. Μέχρι κι το 1995 το κτήριο παρέμενε καταστραμένο, μιας κι η ΕΣΣΔ δε τoυς άφηναν να το ανακαινίσουν το κτήριο. Το 1998 τελείωσαν την ανακαίνιση του. Σε ένα μέρος του κτηρίου υπάρχει το Tourist info για την Ρίγα. Ακριβώς δίπλα υπάρχει το μουσείο της κατοχής (Museum of Occupation). Πριν την ανεξαρτησία της Λετονίας το 90, στο κτήριο αυτό υπήρχε ένα άλλο μουσείο, το μουσείο των Κόκκινων Τουφεκιοφορων (ούτε καν ξέρω πως λέγετε αυτό στα ελληνικά), οι οποίοι ήταν ένα μικρο γκρουπ ανταρτών οι οπιοι πολέμησαν το 1917 στο μέρος του Κόκκινου Στρατού. Τώρα το μουσείο περιγράφει την ζωή των Λετονών κάτω από το Ναζιστικό Ζυγό κι μετέπειτα το Σοβιετικό. Η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν, αλλά να ξέρετε ότι την Δευτέρα είναι κλειστό (έτσι την έπαθα κι εγώ). Απ’ έξω από το μουσείο, υπάρχει μέχρι σήμερα το μνημείο Riflemen το οποίο ακόμα στέκει από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η ώρα της συνάντησης έφτανε σιγά σιγά κι πείρα την κατεύθυνσή για το Καθεδρικό Ναό της Ρίγας (Doma cathedral) αλλά με μια μικρή στάση, στο άγαλμα των Μουσικών της Βρέμης. Αυτό το άγαλμα είναι από ένα διάσημο γερμανικό παραμύθι που συμμετέχουν ένα γαϊδούρι, ένας σκύλος, μια γάτα κι ένας πετεινός . Θα μου πείτε τι γυρεύει αυτό το παραμύθι στην Ρίγα. Την δεκαετία του 90, η Ρίγα αδειοδοτήθηκε με την Βρέμη, κι η Βρέμη το έκανε δώρο στην Ρίγα. Δε πολύ καταλαβαίνω την λογική, αλλά το προσπερνάμε, κι πάμε στην πύλη της εκκλησιάς, οπού θα περιμένουμε το ξεναγό μας.
Attachments
-
36,7 KB Προβολές: 105