Τα Χριστούγεννα στην Καμπόντια δεν περνάνε απαρατήρητα, παρʼόλο που 95% του πληθυσμού της είναι Βουδιστές. Μια ευκαιρία για τον φτωχό αυτό λαό να εισπράξει κάποια χρήματα από τους τουρίστες που τους επισκέπτονται κατά την διάρκεια των εορτών? Ίσως.
Πήρα αυτή την φωτογραφία σε έναν από τους ναούς του Άνκορ. Καμποντιανοί από τα γύρω χωριά μαζεύονται στους ναούς προσπαθώντας να πουλήσουν σουβενίρ στους επισκέπτες. Το παιδί της φωτογραφίας απλά καθόταν σε ένα παράθυρο, περιμένοντας ίσως να περάσει η μέρα παίζοντας με έναν λούτρινο Άγιο Βασίλη.
Πολύ ωραία φωτογραφία. Με χριστουγεννιάτικο θέμα που ξεφεύγει από τα γνωστά: χιόνια, δέντρο, λαμπιόνια, χαρά, στολίδια κλπ. Μια φωτογραφία που με συγκίνησε!
Αγαπητε μου θα γινω λιγο αιρετικος. Η φωτογραφια σου δεν εχει καμια σχεση με τα χριστουγεννα, δειχνει ενα φτωχο παιδι να παιζει με ενα κουκλακι που στα ματια ημων των δυτικων θυμιζει χριστουγεννα. Αρα δεν την ψηφιζω σαν χριστουγεννιατικη φωτογραφια, οπως δεν ψηφιζω καμια απο τις υπολοιπες συμμετοχες γιατι δεν μου λενε απολυτως τιποτα, δεν μου μεταφερουν κανενα συναισθημα, βλεπω μονο μερικα χριστουγεννιατικα λαμπακια διπλα σε καποια τοπια ή καποιες κιτς αμερικανιες.
Οσο την κοιταζω ομως με συνεπαιρνει και προσπαθω να μπω στα συναισθηματα αυτου του παιδιου, την θεωρω σαν μια παρα πολυ δυνατη φωτογραφια. Νιωθω πως στο μυαλο του παιδιου ολη η ευτυχια του κοσμου επικεντρωνεται σε αυτο που κραταει. Η στενοτητα του χωρου που βρισκεται το παιδι εντεινει τα συναισθηματα.
Μπραβο σου!!!
Γεια σου Σωκράτη και ευχαριστώ για την κριτική σου. Μʼενδιαφέρει όμως και να μου πεις, γιατί πιστεύεις ότι αυτή η φωτογραφία δεν έχει καμία σχέση με τα ʽΧριστούγεννα στον κόσμοʼ; Για εμένα είναι μία αναπαράσταση για το πως βιώνει ένα παιδί της ανατολής μια δυτική γιορτή… αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη.
Καλησπερα, αρχικα να σου πω οτι η αγαπημενη μου ενασχοληση στον ελευθερο χρονο μου ειναι η φωτογραφια και το ψαξιμο γυρω απο αυτη σαν ερασιτεχνης.
Πολλες φορες δενουμε μια φωτογραφια με τα προσωπικα μας βιωματα χωρις αυτο να σημαινει οτι τα ιδια συναισθηματα εχουν και οσοι τη βλεπουν. Για παραδειγμα, αν σε καποιο μερος περασα υπεροχα μια φωτογραφια απο εκει μπορει προσωπικα να τη θεωρω καταπληκτικη γιατι στο μυαλο μου ειναι συνδεμενη με υπεροχες εμπειριες, ενας τριτος ομως που τη βλεπει δεν ειναι καθολου ευκολο να φανταστει τι ειχα μεσα μου οταν την τραβηξα και τι συνειρμους μου δημιουργει. Προσωπικα την πατησα πολλες φορες οταν μια φωτογραφια μου που τη θεωρουσα καταπληκτικη, οσοι την εβλεπαν την προσπερνουσαν αδιαφορα γιατι την εβλεπαν απλα σαν παρατηρητες χωρις να εχουν ζησει τη στιγμη.
Το παιδι που φωτογραφισες φανταζομαι οτι ειναι απο φτωχη οικογενεια (αλλιως δεν θα ηταν λερωμενο με απλα ρουχα και στριμωγμενο στο στενο παραθυρο) και δεν εχει ιδεα απο δυτικες θρησκειες και εθιμα (που να τα μαθει αλλωστε), απλα καποιος ισως τουριστας για να χαρει του δωρισε ενα χρισουγεννιατικο κουκλακι και αυτο το περιεργαζεται με ολη του τη δυναμη απο οτι φαινεται. Και αυτο κατα την ταπεινη μου αποψη πιστευω πως ειναι το δυνατο σημειο της φωτογραφιας σου. Αυτη ειναι η προσωπικη μου αποψη.
Σου ευχομαι καλες και υπεροχες ληψεις.
