Στέλλα
κατ' αρχάς Χρόνια Πολλά με υγεία και πολλά ταξίδια.
Αυτό το απόγευμα έψαχνα στο διαβολομηχάνημα για προορισμούς με ζώα γιατί η ταξιδιωτική παρέα αποφάσισε ότι αυτός θέλει να είναι ο επόμενος προορισμός μας. Και προβληματιζόμουνα τι να επιλέξω. Κένυα ή Τανζανία? Αποφάσισα λοιπόν να δώ...
Εγώ πάλι θέλω να πιστεύω ότι καθηγητής αυτός ήθελε να προτρέψει τους νέους να μην ακολουθήσουν τις εύκολες λύσεις και να μείνουν και να αγωνιστούν για την πατρίδα αυτή που τόσο μας πληγώνει και να προσπαθήσουν να την αλλάξουν αφού η δική μας γενιά, επιεικώς τα σκ.....
Ναι υπάρχει το όνομα φίλε Αντώνη. Και υπάρχουν οικογένειες Κουτάντου και στο Ρέθυμνο και στη Σητεία όπου το πρωτάκουσα.
¨Οσο για τον Σταυράκη, δεν τον έχω ακουστά και τη ζωγραφιά του δεν την΄έχω προσέξει ιδιαίτερα. Θα τη θυμάμαι 'ομως για την επόμενη επίσκεψή μου στη Μητρόπολη:xmas_confused:
Μα πως μας το κάνεις αυτό eva kas. Συνάντηση σήμερα και να το μαθαίνω τελευταία στιγμή (βλέπεις, λείπει και η Lullu που δεν της ξεφεύγει τίποτα και με ενημερώνει για τα νέα αυτά). Δυστυχώς δεν προλαβαίνω να παραβρεθώ. Καλά να περάσετε οι καφεδόπληκτοι και σοκολατόπληκτοι της περιοχής και καλες...
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο που μας μετεφέρεις εδώ φίλε Soudiane. Λες τελικά να κάνουμε παράδοση την ύπαρξη μεγάλων ζωγράφων στο νησί μας?
Εκείνο όμως που δεν αντέχω είναι ότι όλοι οι ανα την Κρήτη Κουτάντοι θα είναι απόγονοι της καινούργιας διασημότητας που μας προέκυψε.
Καλά Χριστούγεννα...
Εγώ μια και είμαι από την Κρήτη και μεγαλωμένη στην πόλη, ιδέα δεν είχα από πέτρινα γεφύρια. Άντε και στο σχολείο είχαμε μάθει για το γιοφύρι της Άρτας και για την πρωτομαστόρισσα.
Όμως σε μιά εκδρομή μου στη λίμνη Πλαστήρα είδα από κοντά το γεφύρι της Πόρτας και μετά της Άρτας. Τα ερωτεύτηκα...
Τι βιτριολικό χιούμορ είναι αυτό!!! Νάσαι καλά dim kyr γέλασε το χειλάκι μας το πικραμένο.
Το μόνο κακό. Εθιστήκαμε στις ιστορίες σου. Θέλουμε κι άλλες
Το καλύτερο και καθαρότερο, μακράν των υπολοίπων, ηταν ένα μπαγκαλόου από ξύλο και καλάμια μεσα στο δέλτα του Οκαβάνγκο στη Μποτσουάνα. Και το καλυτερότερο του πράγματος ήταν τα ζώα που κυκλοφορούσαν κοντά μας από αντιλόπες μέχρι και......(ότι μπορείτε να φανταστείτε.)
Το χειρότερο ένα κατάλυμα...
Βρήκαμε καινούργιο παιχνιδάκι για να μην ξεκολάμε από τον υπολογιστή. Ευχαριστούμε τους συντελεστές.
Μήπως θα ήταν σκόπιμο δίπλα σε κάθε ιστορία να αναφέρεται και το όνομα αυτού που καταθέτει τις εμπειρίες και αναμνήσεις του?
Φίλοι
Όλοι έχετε δίκιο.
Οι στιγμές στο αεροδρόμιο περιμένοντας την πτήση που θα μας πάει στο ταξίδι των ονείρων μας, με την αδρεναλίνη να ξεχειλίζει και τον ενθουσιασμό για τις επόμενες μέρες που ο καθένας μας τις έχει φορτώσει με εντυπώσεις και επιθυμίες σίγουρα είναι σούπερ.
Ωστόσο ο καθέ...