Σειρά είχε το μαυσωλείο του Khazret-Khyzr. Το οποίο είχε τεράστια ουρά και αναμονή στην είσοδο. Η επίσκεψη δεν διαρκούσε πάνω από πέντε λεπτά μιας και δεν επιτρεπόταν να μπεις κάπου, απλά να περπατήσεις στο χώρο και ανά τακτά χρονικά διαστήματανα βλέπεις ανθρώπους στο πάτωμα να προσεύχονται...
Συνεχίσαμε με την επίσκεψη του μαυσωλείου - τζαμιού της Bibi-Khanym. Αυτό που με έκανε να χαρώ αρκετά ήταν ότι δεν είχε ανακατασκευαστεί το μαυσωλείο παρά σε ελάχιστο βαθμό. Έτσι βλέπεις και την παρακμή των κτηρίων.
Όλα τα κτήρια είχαν τρομερές φθορές. Είτε από το χρόνο, είτε από σεισμούς...
Σημαντικό μέρος της επίσκεψης μας ήταν όταν εγώ ο Γιώργος και Τζόρντι ανεβήκαμε σε έναν μιναρέ όπου είχαμε πανοραμική άποψη όχι μόνο των κτηρίων μα καθαρής πόλης.
Η άνοδος...
Και η θέα...
Και από ψηλά ο προαύλιος χώρος.
Οι χώροι όπου πριν ήταν κοιτώνες ελάχιστα...
Είχε έρθει και η ώρα της προσευχής όσο είμαστε μέσα στο Sher-Dor Madrasah.
Όπου προφανώς οι γυναίκες έρχονται σε δεύτερη μοίρα και μένουν πιο πίσω από τους άντρες.
Στο εσωτερικό χώρο των κτηρίων βλέπεις στον πάνω όροφο τους φοιτιτηκούς κοιτώνες και από κάτω ήταν οι αίθουσες διδασκαλίας. Είχαν εναρμονίσει πολύ όμορφα το χώρο με τα δέντρα και τους μικρούς κήπους.
Ο μέσος όρος ύψους των ανθρώπων πρέπει να ήταν πολύ χαμηλός το 1650¡!! Αυτή ήταν...
Απλά δέος το Ρετζιστάν. Ακόμη και με τους πολλούς επισκέπτες. Από όποια οπτική γωνία και να το έβλεπες το χαζεύεις. Δεν χωράει στο φακό της κάμερας σου και θέλεις να βγάλεις τη φωτογραφία από πολλές γωνιές. Παρακαλάς να είχες ένα φακό με τεράστια ευρυγώνιο. Η στιγμή που καθόμουν σε μια γωνία...
Δυστυχώς η ημέρα μας θα ήταν πολύ μουντή με τα σύννεφα. Τουλάχιστον δεν έβρέξε να μας χαλάσει τη βόλτα. Πολύ όμορφα κτήρια λίγο πριν κατακλυστούν από λαοθάλασσα.
Μας αρέσουν και τα φίλτρα. Όπως το ρετρό και το ασπρόμαυρο.
Και το μαυσωλείο νωρίς το πρωί. Λίγο πριν καταφτάσουν τα λεωφορεία με τα σχολεία. Είπαμε το εισιτήριο μας είχε ακόμη ισχύ!!!
Μέσα δεν προλάβαμε να ξανά πάμε. Τα σχολεία ήταν ήδη εκεί και ο νυχτοφύλακας είχε σχολάσει.
Το τεράστιο άγαλμα του Τιμούρ στέκεται σε μια πλατεία ανάμεσα από το Ρετζιστάν και το μαυσωλείο του. Απολαυστική βραδινή βόλτα.
Φανταστείτε τώρα ότι περπατάς σε μια πόλη αργά το βράδυ, ελάχιστος κόσμος στο δρόμο και ξαφνικά περνάς έξω από αυτό το κτήριο. Πολύ πιο όμορφο από πολλά άλλα...
Στο εσωτερικό Ρομπέρτο που έβλεπες ήταν μια σύντομη βιογραφία του μαζί με έναν χάρτη με τις κατακτήσεις του! Δεν διαφέρει και παρά πολύ από τις κλήσεις του μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο χώρος που είναι ενταφιασμένος μαζί με τους γιους του και άλλα συγγενικά πρόσωπα. Ο μαύρος λίθος είναι του Τιμούρ.
Σαμαρακάνδη.
Ίσως η πιο όμορφη πόλη από όλες μέσα στις εφτά εβδομάδες που διήρκησε το ταξίδι. Η ιστορία της Σαμαρακάνδης πάει πολύ πίσω στο χρόνο. Ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. κατά την ίδρυση της φάνηκε να παίζει σημαντικό ρόλο στην περιοχή. Το 329 την κατακτά ο Μέγας Αλέξανδρος και λέγεται ότι...
Χρησιμοποιώντας το Μετρό στην Τασκένδη.
Έξω από Kukeldash Madrasah.
Και έξω από το Teleshayakh Mosque
Δυστυχώς στην αίθουσα με το κοράνι απαγορευόταν οι φωτογραφίες. Μέχρι και στρατιώτη είχαν εκεί να το φρουρεί. Ένα από πολλά που υπήρχαν εκεί μα όχι το πιο παλιό ήταν αυτό. Εκατοντάδες...
Ουζμπεκιστάν
Τασκένδη
Ήταν βράδυ αργά όταν έφυγα από την Αστανά. Άφησα την πόλη με αίσθηση κρύου περίπου στο μείον 25 και σχετικά βαριά χιονόπτωση. Όταν προσγειώθηκα πια στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Έντεκα και μισή το βράδυ. Θερμοκρασία στους συν 25 και...
Εν το μεταξύ περπατώντας την πόλη...
Το μεγάλο τζαμί όπου άκουγες για χμ τους ιμάμηδες.
Λίγο πιο πέρα το μνημείο των Kazakh Eli, και η πλατεία της Ανεξαρτησίας με τα μνημεία της.
Η αφεντιά μου...
Και ο πανταχού παρών Μικρός Πρίγκηπας
Στην είσοδο του μουσείου που δεν είδα ποτέ, δεσπόζει ένα...
To μπουφάν Mammut με έσωσε λίγο αργότερα στη βραδιά της λίμνης Αράλης!!! Όταν το βράδυ ξέσπασε μια θύελλα όπου εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε παγώσει!!!
Πέταξα για Αστανά μέσω Μόσχας. Δέος από την εικόνα της πόλης από ψηλά.
Πως φαίνεται!?! Είμαι αρκετά φορτωμένος για εφτά εβδομάδες ταξίδι;;;
Η πολυκατοικία που έκλεισα το δωμάτιο - διαμέρισμα.
Και το εσωτερικό της. Όπως και το παγκακι που κοιμήθηκα.
Αυτός ο κύριος είναι ο καθαριστής...
Πρώτο κεφάλαιο
Το ταξίδι μου ξεκίνησε αρκετά στραβά! Γενικά, και συγκεκριμένα. Όλη την οργάνωση την έκανε ο Γιώργος ήδη μήνες πριν. Οι υπόλοιποι έπρεπε απλά να βγάλουμε βίζα για κάποιες χώρες και να κλείσουμε εισιτήρια. Οι βίζες. Μεγάλο θέμα. Για να πάρω την βίζα του Ουζμπεκιστάν ήταν από...