maria91
Member
- Μηνύματα
- 2.081
- Likes
- 1.950
Οι δρομοι γενικα ειναι επικινδυνοι και δυστυχως οι υπευθυνοι ποτε δε κανουν κατι γι αυτο..γενικως ειναι κανονας αν εχει μποφορια δε πας στη Χωρα!κακως δε σας προειδοποιησαν και καλο θα ηταν να αναφερεις τον επαγγελματια με τα ενοικιαζομενα ετσι ωστε οι επομενοι να μην την πατησουν,αν και φανταζομαι ποιος ειναι...αφου περασατε καλα και ειχε αισιο τελος η περιπετεια σας,ολα καλα!επισης ποτε πηγε 8ε το σετ στο Κυπρι;;στα 6-7ε το χα αφησει περυσιΚαλησπέρα παιδιά!
Πριν λίγες μέρες γυρίσαμε από την όμορφη Άνδρο και θα αφήσω και γω τα tips και τις εμπειρίες μου.
Περάσαμε πολύ όμορφα και σίγουρα θέλουμε να επιστρέψουμε για να δούμε και τα υπόλοιπα όμορφα μέρη της Άνδρου.
Μείναμε στο Μπατσί σε ένα πανέμορφο δωμάτιο με θέα τη θάλασσα.
Νοικιάσαμε μηχανάκι αλλά από αυτά που ζήσαμε θα σύστηνα καλύτερα να δεις το νησί με αμάξι ή αλλιώς το μηχανάκι για κοντινές και safe αποστάσεις.
Τη πρώτη μέρα που φτάσαμε πήγαμε κατευθείαν στο Ζορκο μια υπέροχη παραλία με κρυστάλλινα τυρκουαζ νερά. Πήγαμε ευτυχώς χωρίς αέρα, η διαδρομή ήταν αρκετά απαιτητική και κουραστική με το μηχανάκι γιατί έχει μεγάλο μέρος με χωματόδρομο και βραχώδες δρόμο. Επισης η θάλασσα είχε και τσουχτρες. Το τοπίο όμως ήταν μαγευτικό. Tip για τη διαδρομή: ακολούθησε τις ταμπέλες που γράφουν προς Αιγεα γιατί δεν υπάρχουν αρκετές ταμπέλες που δείχνουν για Ζορκο.
Στην επιστροφή φάγαμε στον Κόσση.
Ιδιαίτερη ταβέρνα, βρίσκεται σε μια πανέμορφη τοποθεσία ανάμεσα στα βουνά και γύρω γύρω βρίσκεται η φάρμα με διαφορά ζωάκια του ιδιοκτήτη.
Την επόμενη μέρα επειδή σιγά σιγά θα ανέβαιναν τα μποφόρ αποφασίσαμε να εγκαταλειψουμε την ιδέα να επισκεφτούμε τις βόρειες όμορφες παραλίες του νησιού.
Οπότε ενώ ήταν να πάμε στη παραλία Βιτάλι, πήγαμε τελικά στο Φελλό, που τελικά ήταν και η αγαπημένη μας παραλία. Μεγάλη παραλία με κρυστάλλινα νερά, πολύ ψιλό πετραδάκι και λίγη άμμο. Παρα πολλά αρμυρίκια για σκιά και εύκολη διαδρομή. Φάγαμε στο στέκι του Αντρέα που βρίσκεται πίσω απτό Φελό. Όλα ήταν πεντανοστιμα και η ταβέρνα σου έβγαζε ηρεμία και αίσθηση χωριού.
Την 3η μέρα πήγαμε στη παραλία Κυπρί κάτσαμε στο μεσαίο Beach bar, 8 ευρώ το σετ της ξαπλωστρας και ενώ δεν είμαστε φαν των beach bar το συγκεκριμένο έπαιζε ωραία εναλλακτική μουσική που δεν ήταν δυνατή και έδενε απόλυτα με το τοπίο και τον ήχο του κύματος.
Τη μέρα εκείνη κάναμε τη πρώτη μας επίσκεψη στη Χώρα. Κάναμε μια 1η στάση στο χωριό Μενητες όπου φάγαμε μια φανταστική καρυδόπιτα χειροποίητη και ζουμερή με παγωτάκι κ απολαύσαμε τη θέα στο καταπράσινο χωριό. Στη συνέχεια πήγαμε για φαγητό στη ταβέρνα Ασημόλευκα όπου μας άφησε άφωνους με την απίστευτη θέα στη χώρα της Άνδρου που θυμίζει πίνακα ζωγραφικής. Το φαγητό ήταν το καλύτερο που δοκιμάσαμε.
Στη συνέχεια πήγαμε για βόλτα στα σοκάκια της Χώρας, η οποία μας μάγεψε από τη πρώτη στιγμή! Έχει πολύ ωραία αξιοθέατα να δεις και ο τρόπος που είναι χτισμένη αλλά και το ύφος της κατά κάποιο τρόπο μας θύμισε Πορτογαλία! Το βραδάκι ήπιαμε ωραία κοκτέιλ στο all day bar Λήθη.
Η επιστροφή το βράδυ ήταν λίγο τρομακτική γιατί ήταν παντού σκοτάδι αλλά τα καταφέραμε.
Την επόμενη μέρα τα μποφόρ έγιναν 6 οπότε κάναμε μπάνιο στη Χρυσή Άμμο,
και για φαγητό πήγαμε στην φανταστική ταβέρνα του Γιακουμη με θέα όλο το Μπατσι. Το βραδάκι πήγαμε για ποτό στο Γαυριο, στο bar Απόμερο.. Εξαιρετικό μπαρ, το πιο ωραίο του νησιού! Καταπληκτική μουσική, γλυκά, ποτά, θέα .. Μακάρι να είχαμε πάει νωρίτερα..
Τα πρώτα βραδιά ήπιαμε ποτό στο Μπατσί όπου οκ όμορφα μεν δε με ενθουσίασαν δε..
Και τώρα φτάνουμε στη τελευταία και πιο περιπετειώδη μέρα. Όπου θέλω να μοιραστώ αυτήν την άσχημη εμπειρία που είχαμε για να μην τη πάθουν και άλλα άτομα.
Όπως σας είχα πει είχαμε νοικιάσει μηχανάκι, όταν το νοικιασαμε επειδή είχα τις επιφυλάξεις μου αποφύγαμε να πάμε σε παραλίες με κακούς δρόμους. Επίσης τη μέρα που το παραλάβαμε ρώτησα αν είναι ασφαλές σε μέρες με αέρα με 6 μποφόρ. Μου είπαν να μη τους αμφισβητούμε κ ότι στο τέλος θα τους ευχαριστουμε (!).
Τελικά διαπιστώσαμε ότι γενικά δεν έπιαναν τα φρένα καλά κ ότι γενικά ήταν σάπιο αλλά τι να περιμένεις από ενοικιαζομενα μηχανάκια κλπ.
Τη τελευταία μέρα λοιπόν ξεκινάμε το πρωί για μια ακόμα επίσκεψη στη Χώρα.. Όλα καλά στην αρχή... Φυσαγε αρκετά λέμε οκ θα βγει. Και καποια στιγμή φτάνοντας στη διαδρομή από Παλαιόπολη και για τις επόμενες στροφές ο αέρας έγινε υπερβολικά δυνατός, επικίνδυνος και απότομος.
Ο φίλος μου ευτυχώς επειδή είναι εμπειρος οδηγός δεν έτρεχε και καταλαβαίνοντας έγκαιρα ότι ο αέρας θα μας πετάξει σταμάτησε σε ένα μικρό πλατωμα δρόμου.. Δε προλάβαμε να σταματήσουμε και ο αέρας ήταν τόσο δυνατός που μας πέταξε κάτω μαζί με το μηχανάκι. Γυραμε ουσιαστικά πάνω σε αγκαθωτους θάμνους που τρυπισαν τα πόδια μου. Εκεί έτσι και προσπαθούσαμε να κουνηθούμε θα πέφταμε μέσα στους θάμνους ή μπορεί να μας πλακωνε κ άλλο η μηχανή ή θα μας παρέσυρε ο αέρας. Για πολύ καλή μας τύχη βλέπω δύο αυτοκίνητα τους κάνω νόημα, μας βλέπουν και τρέχουν κατευθείαν και μας σηκώνουν. Αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι δε ξέρω τι άλλο θα μας είχε συμβεί. Είχε τρομερό αέρα που ούτε να μιλήσουμε ούτε να σταθούμε μπορούσαμε. Μας βοηθήσαν να περάσουμε το μηχανάκι στην απέναντι πλευρά του δρόμου στη κάθοδο δηλαδή και ευτυχως υπήρχε ένα σπίτι όπου βρήκαμε ελάχιστη προστασία στη μάντρα του. Το ένα παιδί μας ενημέρωσε ότι στο συγκεκριμένο μέρος περνάει κ βλέπει συνέχεια μηχανάκια να πέφτουν!!! Μας είπε να καλέσουμε την εταιρεια με τα ενοικιαζομενα να έρθουν να μας πάρουν. Οπότε αυτοί έφυγαν κ εμείς μείναμε μονοι μας. Παιδιά τι να πω το επόμενο 40λεπτο ήταν μια κόλαση για μας απτή μια λέγαμε πως ζήσαμε γιατί θα μας είχε πετάξει στο γκρεμό ο αέρας, απτην άλλη φυσούσε τόσο δυνατά που ούτε τηλέφωνο δε μπορούσαμε να πάρουμε κ ημασταν πολύ ταραγμένη επίσης. Τελικά πήραμε τηλ τα ενοικιαζομενα οι οποίοι τους αναφέραμε το γεγονός κ μας είπαν να γυρίσουμε πίσω με το μηχανάκι κ ότι δεν ερχονται να μας πάρουν..Φυσικά εμείς δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνουμε αυτό οπότε μας είπαν εντελώς αδιαφορά να το αφήσουμε εκεί και να πάρουμε ταξί.
Και έτσι κάναμε. Το κλειδωσαμε το βολεψαμε κοντά στη μαντρα και μετά από κάνα 20 λεπτο ήρθε κ το ταξί κ τελείωσε ο εφιάλτης μας μόνο με λίγα τρυπιματα και αγκάθια στο πόδι μου.
Η οδηγός του ταξί μας ενημέρωσε ότι σε αυτό το σημείο είναι πολύ επικίνδυνη η οδήγηση γιατί τις μέρες που έχει 6 μποφόρ κάνει ριπες ανέμου 8 μποφόρ..!
Φυσικά οι τύποι απτό μαγαζί ποτέ δε μας το είπαν, επίσης να πω ότι όσο περιμέναμε έπεσαν παρακάτω και άλλα μηχανάκια κ το ένα πολύ μεγαλύτερου κυβισμού απτό δικό μας σκούτερ.
Περάσαμε τεράστια τρομαρα παρόλα αυτά δε το αφήσαμε να μας πάρει από κάτω. Πήγαμε στη χώρα με το ταξί και αφού πήγα στο φαρμακείο και έφτιαξα τα τραύματα στο πόδι μου κάτσαμε στο πανέμορφο ζαχαροπλαστειο Ερμής με τους πιο ευγενικούς κ εξυπηρετικους υπαλληλους. Επισκεφθήκαμε το μουσείο Γουλανδρή πήραμε τα σουβενίρ μας κάναμε μια τελευταία βόλτα στη Παναγία τη Θαλασσινή και γυρίσαμε με το ΚΤΕΛ όπου θα το σύστηνα τελικά σε μέρες που έχει αέρα κ δεν διαθέτεις αυτοκίνητο. Δυστυχώς χάσαμε το τελευταίο μπανιο μας κ απλά κάναμε μια τελευταία βουτιά στη παραλία κάτω απτό δωμάτιο που μέναμε. Φάγαμε στη ταβέρνα του Σταμάτη που ήταν πολύ όμορφα.
Γενικά μας άφησε πολύ ωραίες εντυπώσεις το νησί, αν και το Μπατσί είναι λιγότερο όμορφο απτή Χώρα αξίζει να μείνεις εκεί γιατί εν τέλη θα πας στις παραλίες που βρίσκονται κοντά του.
Ο δρόμος μετά τη Παλαιόπολη προς Χώρα, με μποφορ και μηχανάκι είναι πόλη επικίνδυνος οπότε καλύτερα εκείνη τη μέρα πάρτε κτελ ή ταξί και μη το ρισκάρετε. Οι κάτοικοι είναι ευγενείς, ήρεμοι, χαμογελαστοί και η Χώρα σε ταξιδεύει στο χρόνο.
Να περάσετε όμορφα όσοι πάτε!
