Ρωσία Ένας μήνας στην Κουριλική Λίμνη στην νότια Καμτσάτκα

Μηνύματα
35
Likes
401
Επόμενο Ταξίδι
Συνεχές ταξίδι
Ονειρεμένο Ταξίδι
Άλφα Κενταύρου
Καθώς αφίχθην στο Πετροπαβλόφσκ: πρωτεύουσα, και ουσιαστικά μοναδική πόλη, της Καμτσάτκας, το σχέδιο ήταν να αναχωρήσουμε άμεσα για την Κουριλική Λίμνη όπου και θα διέμενα για τον ερχόμενο μήνα. Ωστόσο ο καιρός είχε άλλη άποψη.



Ομίχλη πυκνή και ζοφερή εκάλυψε τον τόπο αρχίζοντας από την επομένη μέρα και δεν έλεγε να υποχωρήσει. Μέρα με την μέρα ελαμβάναμε την ίδια απάντηση από τις αρχές του εθνικού πάρκου: Ο καιρός είναι άσχημος· δεν πετούν ελικόπτερα.


Μία εβδομάδα αναμονής παρήλθε... και ένα ακόμη μουντό και βροχερό πρωινό, επάρθη τελικά η απόφαση να κινήσουμε δια ξηράς. Μια δεκαριά άτομα και κανας τόνος προμηθειών εφορτοθήκαμε σε εκείνο το ξώδρομο λόρρυ και αρχίσαμε την μακρά πορεία. Ο δρόμος ήταν κάπως άβολος· «δρόμος» τρόπος του λέγειν βεβαίως. Πότε πάνω από την απέραντη μαυρόαμμη παραλία που εφάπτεται στην νοτιοδυτική ακτή της Καμτσάτκας, ανάμεσα από κουφάρια φαλαινών και εφορμούντες, υπερτροφικούς γλάρους· πότε πάνω στα οχηματαγωγά σκαφίδια που φροντίζουν για την μεταφορά απέναντι στα ποτάμια και τους όρμους· και ως επί το πλείστον μέσω απεράντων εκτάσεων τούνδρας... επήρε ένα δωδεκάωρο γεμάτο πάνω-κάτω... και εφτάσαμε στην όχθη του ποταμού Οζιόρναγια. Αποκεί επήρε μια 15αριά ακόμη χλ ποδαράτο, και μαύρη νύχτα πλέον, εφτάσαμε επιτέλους στην όχθη της Κουριλικής Λιμνής.



Ποίος εκλεκτός, παρθένος τόπος! Πέρα, μακρυά από τον πολιτισμό και την ματαιοδοξία του, κατοικήσαμε στον μικρό σταθμό του εθνικού πάρκου παρά την όχθη της γαληνής λίμνης, μια 40αριά άτομα πάνω-κάτω, άλλος-φύγε-άλλος-έλα, υπό την μόνιμη επιτήρηση του αγερώχου ηφαιστείου Ιλιίνσκι, ανάμεσα στις κορυφογραμμές και τις αρκούδες.



Πραγματικά, μιλάμε για πολλή αρκούδα! Την πρώτη μόνο μέρα της εκεί παραμονής μου είδα περισσότερες αρκούδες απότι είχα δει σε όλην μου την ζωή έως στιγμής. Εγυρόφερναν όπως και οι γάτες στην Αθήνα ή την Κωνσταντινούπολη. 1000-2000 αρκούδες υπολογίζεται ζουν ανά την περιφέρεια της λίμνης που αποτελούν την πυκνότερη συγκέντρωση καφετιών αρκουδών στον πλανήτη. Ήταν καρδιά καλοκαιριού. Είχαν ξυνπήσει κάμποσους μήνες, τους οποίους είχαν περάσει αναπληρώνοντας όσο μπορούσαν απ' το βάρος των μασουλολογώντας διάφορες πρασινάδες αναγύρω.



Τώρα όμως ήταν που θα άρχιζε η εορτή... Η Κουριλική Λίμνη αποτελεί το σημαντικότερο αναπαρακτήριο του σολωμού του Ειρηνικού. Ανά αχανή κοπάδια απροσμετρήτων αριθμών ανέβαιναν τα παχουλά ψάρια κόντρα το ρεύμα προς την λίμνη. Σκοπός των ήταν, βεβαίως, να αφήσουν τα αυγά των και να λιποπνοήσουν στον ίδιο ακριβώς τόπο που εγεννήθησαν. Συνωστίζοντο και οι αρκούδες ανά εκατοντάδες στις όχθες τριγύρω και εστερούσαν σε πάμπολλα από τα δύσμοιρα ψάρια το δικαίωμα στην αναπαραγωγή, εξασφαλίζοντας έτσι το δικό των.



Με-τα-πολλά, την συνήθισα την παρουσία των και σταμάτησαν να μου προξενούν ιδιαίτερη εντύπωση. Έτσι περνούσαν οι μέρες στην Κουριλική Λίμνη: λίγη δουλειά, πεζοπορείες, μπανάκι αναζωογονητικό στην παγερή λίμνη, φαγάκι (σολωμός και χαβιάρι ανελλιπώς), βότκα και σαμαγκόνκα και κιθάρα την νύχτα γύρω απ' την φωτιά, περισυλλογή, και ηρεμία. Καλά περάσαμε... επέρασε και ο καιρός... επήραμε το ελικόπτερο και εκινήσαμε προς νέους τόπους.

Για φωτογραφίες και εκτενές άρθρο (αγγλικά) για την Κουριλική Λίμνη πιέστε εδώ.

Για τα φωτογραφικά μου λευκώματα από την Κουριλική Λίμνη πιέστε εδώ.

Συνδεθείτε μαζί μου στο Facebook και στο Instagram.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.108
Μηνύματα
880.499
Μέλη
38.836
Νεότερο μέλος
ipagou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom