Περιεχόμενα
Η επόμενη ημέρα, όπως και όλες οι υπόλοιπες, μας υποδέχτηκε με μια υπέροχη ανοιξιάτικη λιακάδα… ο ουρανός καταγάλανος και η ζέστη αισθητή. Το σημερινό μας πρόγραμμα ξεκίνησε με την επίσκεψή μας στο Instituto Tecnico Commerciale e per Geometri, αδελφοποιημένο σχολείο με το Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο Οινουσσών. Στο γραφείο του ιταλικού σχολείου είναι μονίμως αναρτημένη η ελληνική σημαία για να θυμίζει τη φιλία, που ενώνει τους δύο θεσμούς. Ο Διευθυντής, ο Υποδιευθυντής και οι καθηγητές είχαν ετοιμάσει μια θερμή υποδοχή με τοπικά γλυκά και ποτά. Η επίσκεψή μας ολοκληρώθηκε με ανταλλαγή δώρων. Ακολούθησε επίσκεψη στο Δημαρχείο της πόλης όπου μας υποδέχτηκαν ο Δήμαρχος με τους δημοτικούς συμβούλους και άλλους εκπροσώπους τοπικών αρχών και φορέων, πολλοί κάτοικοι αλλά και μια ομάδα παιδιών με τοπικές ενδυμασίες. Εκεί πραγματοποιήθηκε τελετή στην αίθουσα συνεδριάσεων. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στον καθεδρικό ναό της Ριμπέρα μεγάλος ναός και εντυπωσιακός, αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλα. Ο σκοπός του ταξιδιού μας συμπεριλάμβανε και επίσκεψη στο κοιμητήριο. Λίγα λουλούδια για τους ναυαγούς, αλλά ιδιαίτερη συγκίνηση στον τάφο του αυτόπτη μάρτυρα του ναυαγίου, ο οποίος ήταν 5 χρονών παιδάκι, όταν φτάνοντας στη παραλία εκείνο το πρωινό της 7ης Φεβρουαρίου του 1906, βρήκε τους ναυαγούς στην αμμουδιά και αυτό που αξίζει να γράψω, είναι ότι είχε ζητήσει όταν φύγει από τη ζωή, να βάλουν μαζί του ένα κομμάτι από το ναυάγιο… Το μεσημέρι μας βρήκε στην παραλία του Seccagrante όπου βρίσκεται το μνημείο… μια ατελείωτη αμμουδιά με πολλά όμορφα σπίτια, μιας και εκεί έχουν εξοχικά πολλοί ντόπιοι, αλλά κυρίως Ιταλοί από την βόρεια Ιταλία…
Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν και πλέον οι φίλοι μας δεν έβλεπαν την ώρα να μας δείξουν τον τόπο τους και να κάνουν ότι μπορούν για να μας διασκεδάσουν. Ο γιατρός που είχε κάνει τις υποβρύχιες έρευνες μας υποδέχτηκε στην αγροικία του, ένα όμορφο παραδοσιακό κτίσμα στο κέντρο της πεδιάδας της Ριμπέρα, μια πεδιάδα γεμάτη πορτοκαλεώνες μιας και η περιοχή φημίζεται για τα αρωματικά και ζουμερά πορτοκάλια που παράγει, αλλά και ελιές και αμπέλια… Στο κτήμα του γιατρού λοιπόν απολαύσαμε φρεσκοστημμένη πορτοκαλάδα και γευτήκαμε παραδοσιακά σπιτικά γλυκά… Η ώρα περνούσε ευχάριστα και το απόγευμα μας βρήκε στην μεγαλύτερη πόλη της περιοχής την Σιάκα. Παραθαλάσσια πόλη, με το λόφο του Σαν καλόγερο να δεσπόζει από πάνω της (ανεβήκαμε το λόφο, έχει το ομώνυμο μοναστήρι στην κορυφή, και η θέα είναι πραγματικά εκπληκτική καθώς εκείνη την ώρα χρωματιζόταν υπέροχα από ένα θαυμάσιο ηλιοβασίλεμα). Η Σιάκα λοιπόν μια πόλη φημισμένη για τα θερμά λουτρά και τα σπα που διαθέτει, μας άρεσε για το παραδοσιακό της χρώμα το οποίο δένει με την σύγχρονη πλευρά της. Η ημέρα μας ολοκληρώθηκε με άλλο ένα γλέντι και μια υπερκατανάλωση φαγητού (ξέρετε… ριζότο, ψάρια, θαλασσινά, γλυκά και εξαίρετο κρασί).
Την επόμενη ημέρα ξεκινήσαμε από το μεσαιωνικό χωριό Μπούρτζιο όπου επισκεφτήκαμε την φημισμένη νεκρόπολη και την εκκλησία του Αγ. Ιωσήφ και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε σε τοπικό εργαστήριο πως κατασκευάζεται μια καμπάνα, και σε κεραμοποιείο προσπαθήσαμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε κεραμικά και πλακάκια. Η πρωινή μας βόλτα ολοκληρώθηκε στο ορεινό χωριό Καλταμπελότα, που είναι χτισμένο στην κορυφή ενός βουνού και έχει μια απίστευτη πανοραμική θέα σε όλο τον κάμπο και τις ακτές. Το απόγευμα φτάσαμε στην Κοιλάδα των Ναών, στην αρχαία ελληνική αποικία του Ακράγαντα, όπου εντυπωσιαστήκαμε από το πλήθος αλλά και το μέγεθος των αρχαίων ναών που διασώζονται με κυριότερο τον άριστα διατηρημένο ναό της Ομόνοιας. Το βράδυ ακολούθησε το δείπνο του αποχαιρετισμού, όπου με την οικειότητα που είχαμε στο μεταξύ αποκτήσει, εξελίχθηκε σε μια απίστευτη βραδιά όπου όλοι νοιώθαμε σαν μικρά παιδιά κοντά σε αυτούς τους τόσο φιλικούς, εκδηλωτικούς, φωνακλάδες, και γελαστούς καινούριους φίλους μας… τραγουδήσαμε ιταλικά και ελληνικά τραγούδια και χορέψαμε από συρτό μέχρι ταραντέλες, με πρώτο και καλύτερο τον γεράκο μας, ενώ το ντόπιο κρασάκι μας είχε «αυξήσει» τα ταλέντα στο χορό και στο τραγούδι…
Αποχαιρετιστήκαμε με αγκαλιές, φιλιά και υποσχέσεις και την επόμενη ημέρα επιστρέψαμε στο Παλέρμο για μια σύντομη βόλτα και αναχώρηση για Ρώμη… πολύ όμορφο το Παλέρμο παλιά και νέα πόλη εξίσου εντυπωσιακές, αλλά ξεχωρίσαμε την Όπερα η οποία ξεπερνά σε μέγεθος τη Σκάλα του Μιλάνου όπως μας είπαν και τον τεράστιο καθεδρικό ναό της πόλης.
Αναχωρώντας το απόγευμα της ίδιας μέρας, η καρδιά μας έμεινε εκεί στην Σικελία, με τους ζεστούς ανθρώπους της και όλοι κρατήσαμε τις πιο γλυκές αναμνήσεις από το όμορφο αυτό νησί της Μεσογείου…
Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν και πλέον οι φίλοι μας δεν έβλεπαν την ώρα να μας δείξουν τον τόπο τους και να κάνουν ότι μπορούν για να μας διασκεδάσουν. Ο γιατρός που είχε κάνει τις υποβρύχιες έρευνες μας υποδέχτηκε στην αγροικία του, ένα όμορφο παραδοσιακό κτίσμα στο κέντρο της πεδιάδας της Ριμπέρα, μια πεδιάδα γεμάτη πορτοκαλεώνες μιας και η περιοχή φημίζεται για τα αρωματικά και ζουμερά πορτοκάλια που παράγει, αλλά και ελιές και αμπέλια… Στο κτήμα του γιατρού λοιπόν απολαύσαμε φρεσκοστημμένη πορτοκαλάδα και γευτήκαμε παραδοσιακά σπιτικά γλυκά… Η ώρα περνούσε ευχάριστα και το απόγευμα μας βρήκε στην μεγαλύτερη πόλη της περιοχής την Σιάκα. Παραθαλάσσια πόλη, με το λόφο του Σαν καλόγερο να δεσπόζει από πάνω της (ανεβήκαμε το λόφο, έχει το ομώνυμο μοναστήρι στην κορυφή, και η θέα είναι πραγματικά εκπληκτική καθώς εκείνη την ώρα χρωματιζόταν υπέροχα από ένα θαυμάσιο ηλιοβασίλεμα). Η Σιάκα λοιπόν μια πόλη φημισμένη για τα θερμά λουτρά και τα σπα που διαθέτει, μας άρεσε για το παραδοσιακό της χρώμα το οποίο δένει με την σύγχρονη πλευρά της. Η ημέρα μας ολοκληρώθηκε με άλλο ένα γλέντι και μια υπερκατανάλωση φαγητού (ξέρετε… ριζότο, ψάρια, θαλασσινά, γλυκά και εξαίρετο κρασί).
Την επόμενη ημέρα ξεκινήσαμε από το μεσαιωνικό χωριό Μπούρτζιο όπου επισκεφτήκαμε την φημισμένη νεκρόπολη και την εκκλησία του Αγ. Ιωσήφ και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε σε τοπικό εργαστήριο πως κατασκευάζεται μια καμπάνα, και σε κεραμοποιείο προσπαθήσαμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε κεραμικά και πλακάκια. Η πρωινή μας βόλτα ολοκληρώθηκε στο ορεινό χωριό Καλταμπελότα, που είναι χτισμένο στην κορυφή ενός βουνού και έχει μια απίστευτη πανοραμική θέα σε όλο τον κάμπο και τις ακτές. Το απόγευμα φτάσαμε στην Κοιλάδα των Ναών, στην αρχαία ελληνική αποικία του Ακράγαντα, όπου εντυπωσιαστήκαμε από το πλήθος αλλά και το μέγεθος των αρχαίων ναών που διασώζονται με κυριότερο τον άριστα διατηρημένο ναό της Ομόνοιας. Το βράδυ ακολούθησε το δείπνο του αποχαιρετισμού, όπου με την οικειότητα που είχαμε στο μεταξύ αποκτήσει, εξελίχθηκε σε μια απίστευτη βραδιά όπου όλοι νοιώθαμε σαν μικρά παιδιά κοντά σε αυτούς τους τόσο φιλικούς, εκδηλωτικούς, φωνακλάδες, και γελαστούς καινούριους φίλους μας… τραγουδήσαμε ιταλικά και ελληνικά τραγούδια και χορέψαμε από συρτό μέχρι ταραντέλες, με πρώτο και καλύτερο τον γεράκο μας, ενώ το ντόπιο κρασάκι μας είχε «αυξήσει» τα ταλέντα στο χορό και στο τραγούδι…
Αποχαιρετιστήκαμε με αγκαλιές, φιλιά και υποσχέσεις και την επόμενη ημέρα επιστρέψαμε στο Παλέρμο για μια σύντομη βόλτα και αναχώρηση για Ρώμη… πολύ όμορφο το Παλέρμο παλιά και νέα πόλη εξίσου εντυπωσιακές, αλλά ξεχωρίσαμε την Όπερα η οποία ξεπερνά σε μέγεθος τη Σκάλα του Μιλάνου όπως μας είπαν και τον τεράστιο καθεδρικό ναό της πόλης.
Αναχωρώντας το απόγευμα της ίδιας μέρας, η καρδιά μας έμεινε εκεί στην Σικελία, με τους ζεστούς ανθρώπους της και όλοι κρατήσαμε τις πιο γλυκές αναμνήσεις από το όμορφο αυτό νησί της Μεσογείου…
