5/9 Με αναχώρηση στις 06.00 κάπου 11 ώρες χρειάστηκα συνεχούς οδήγησης με οικονομική ταχύτητα, για να κάνουμε σχετικά ξεκούραστα τα 910 χιλιόμετρα μέχρι το κατάλυμα στην Αθήνα - περιοχή της Πανόρμου.
Βραδινή έξοδος στον Λυκαβηττό υπό το φως του γεμάτου φεγγαριού,
Και παρακολούθηση στο θέατρο της κωμωδίας «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» με πρωταγωνιστή τον Χαραλαμπόπουλο.
Επιστροφή μεσάνυχτα από το έρημο Σύνταγμα.
6/9 Απόγευμα και πάλι στον Λυκαβηττό με το τελεφερίκ, μαζί με εκατοντάδες τουριστών,
υποστολή σημαίας,
ηλιοβασίλεμα και δείπνο στο ρεστοράν.
Η θέα της Ακρόπολης μοναδική!
Ας τη δούμε και από κοντά. Με το μετρό στο σταθμό Ακρόπολη και βόλτα στην Αρεοπαγίτου.
Γίνεται να πας Ανάφη αν δεν έχεις περάσει προηγουμένως από τα Αναφιώτικα;
Και από τα Πλακιώτικα στενά στο Μοναστηράκι για το μετρό.
7/9 Εύκολη η κίνηση στο κέντρο – Κυριακή γαρ - Πύλη Αδριανού,
Στήλες Ολυμπίου Διός
Ιστορικό μουσείο Π. Αεροπορίας (κλειστό)
και γεύμα στο «Νήσος» στο Τροκαντερό.
Πύλη Ε2 του λιμανιού και αναχώρηση με το Blue Star 1 αργά το απόγευμα.
Οι 11.15’ ώρες του ταξιδιού για Ανάφη δεν παλεύονται στην ηλικία μας χωρίς καμπίνα.
Και τα ανάλογα εφόδια
Το ηλιοβασίλεμα ειδυλλιακό
Όπως και η έκλειψη της πανσελήνου (ματωμένο φεγγάρι)
«Σκάλα» στο λιμάνι της Σύρου
8/9 Λόγω του αέρα το πλοίο έκανε ένα μισάωρο για να δέσει στο μικρό λιμάνι της Ανάφης. Στις 05.45 φτάσαμε στο κατάλυμα με το φως του φεγγαριού. Η ξενοδόχος είχε αφήσει το κλειδί στην πόρτα όπως είχαμε συνεννοηθεί.
Μια σύντομη βόλτα για τις πρώτες εικόνες του οικισμού μέχρι την ανατολή.
Μετά ολιγόωρη ξεκούραση πάμε για το μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής όπου ήταν το πανηγύρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας.
Το μοναστήρι χτισμένο πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού του Απόλλωνα.
Εκτός των Αναφιωτών, κόσμος είχε έρθει και από την γειτονική Σαντορίνη.
Μετά την λειτουργία φαγοπότι στον περίβολο της μονής
Μπάνιο στην παραλία Κλεισίδι
Άποψη της Χώρας
Βραδινές ώρες μέσα από τα στενάκια
για την πλατεία του οικισμού όπου θα γινόταν το γλέντι.
9/9 Πρωινή περιπλάνηση στη Χώρα
(η κυκλική κατασκευή είναι φούρνος)
Παραλία Κατσούνη
Απόγευμα στο κάστρο της Χώρας για το ηλιοβασίλεμα.
Δείπνο στο Πέτρινο (σπεσιαλιτέ ο γύρος)
Και η ανατολή του φεγγαριού πίσω από το βράχο Κάλαμο ή Μονόλιθο.
10/9 Ο μόνιμος γείτονάς μας περίμενε κάθε πρωί το μεζεδάκι του.
Παραλία Ρούκουνας Στο βάθος ο μεγάλος βράχος Μονόλιθος με το παλιό μοναστήρι της Παναγίας Καλαμιώτισσας στην κορυφή του.
Ταβέρνα της Παπαδιάς κοντά στην παραλία που την τιμήσαμε 3 φορές. Μαμαδίστικο φαγητό (4 επιλογές - δυο λαδερά, δυο κρεατικά – που άλλαζαν κάθε μέρα), χαμηλές τιμές.
Βραδινή έξοδος για ποτό στο μπαρ meli (mojito 9€)
11/9 Ξυπνητήρι στις 05.45, στις 06.20 είχα παρκάρει στο προαύλιο της μονής Ζωοδόχου πηγής και χρησιμοποιώντας για μπαστούνι τον σωλήνα από την ομπρέλα θαλάσσης άρχισα την ανάβαση για τον Μονόλιθο από το μονοπάτι που ξεκινά πίσω από το μοναστήρι.
Υπήρχαν σημεία που ήταν αρκετά κακοτράχαλο ή δεν ήταν ευδιάκριτο.
Η ανατολή στις 06.55 με πρόλαβε στο δρόμο
Καθ οδόν με προσπέρασε μια παρέα - 3 κοπέλες και ένας νεαρός (Πολωνοί).
Έκανα 1 ώρα και 10 λεπτά για την κορυφή. (διακρίνεται στο βάθος η Χώρα)
Επάνω ήταν 5 έλληνες που είχαν ανεβεί όπως μου είπαν από τις 04.30 (μετά από ποτά σε μπαρ!) με τη βοήθεια φακών για να προλάβουν την ανατολή και άλλοι 3 ξένοι που είχαν ανεβεί από το απόγευμα της προηγούμενης και κοιμήθηκαν σε υπνόσακους.
Από πάνω φαινόταν σχεδόν όλο το νησί.
Για την κάθοδο έκανα 1 ώρα ακριβώς.
Μπάνιο στον Ρούκουνα,
Απογευματινή βόλτα
και στην ταβέρνα Αρμενάκι για δείπνο μετά μουσικής
12/9 Στην ταβέρνα της Παπαδιάς μετά το μπάνιο στον Ρούκουνα και πάλι, την προσοχή μου τράβηξε αυτή η μπύρα. Έτσι όπως ήταν γυρισμένο το μπουκάλι από την ετικέτα φαινόταν ένα ΦΗ.
-Φέρε μου μια τοπική μπύρα ΑΝΑΦΗ, λέω στον σερβιτόρο.
Γυρίζει το μπουκάλι γελώντας.
–Μακάρι να κάνουμε κάποια στιγμή και τοπική, μου λέει.
Βράδυ στο καφέ Αργώ για βάφλα με παγωτό.
Ένας χαρακτηριστικός φούρνος
13/9 Η ανάβαση στο Καστέλλι (αρχαίος οικισμός) αρκετά ευκολότερη από τον Μονόλιθο. Μονοπάτι εξ ίσου απότομο αλλά αρκετά συντομότερο. Δεν συνάντησα ψυχή.
Με πρόλαβε κι εδώ η ανατολή.
Λίγα στοιχεία δομής ήταν διακριτά. Πολλές πέτρες είχαν αφαιρεθεί από κτηνοτρόφους για να φτιάξουν πρόχειρα μαντριά.
Τυπική στάση λεωφορείου με το χαρακτηριστικό κέλυφος της οροφής.
Το πρόγραμμα των δρομολογίων
Βράδυ στο γκουρμέ ρεστοράν Αστραχάν (έχει και τέτοιο στην Ανάφη!) τινάξαμε τη μπάνκα στον αέρα.
14/9 Μια και ανέβηκα στο κάστρο με το ηλιοβασίλεμα θεώρησα πρέπον να ανεβώ και με την ανατολή
Γάτα με χρώματα παραλλαγής (ίδια με της πλακόστρωσης)!
Ένας μικρός χώρος σαν αποθήκη (πίσω από το Κ.Ε.Π.) στεγάζει με μεγάλη προχειρότητα τα ευρήματα από το Καστέλλι. Ήταν κλειστά έτσι έβγαλα φωτογραφία πίσω από το καφασωτό της πόρτας.
Η αναχώρηση του Blue Star Chios ήταν στις 02.55 και μπορούσαμε να κρατήσουμε το δωμάτιο – δεν είχε επόμενο ένοικο. Βράδυ καθίσαμε στο ΚΑΦΕΝΕΙΟ για σιροπιαστό
Ενώ σε σουβλατζίδικο είχε στηθεί γλέντι από κόσμο που θα αναχωρούσε με το πλοίο.
15/9 Στις 04 και κάτι αποβιβαζόμασταν στη Σαντορίνη. Το ευρύχωρο κατάλυμα στον οικισμό Καρτεράδος (Maistrali Prive) μας περίμενε πάλι με το κλειδί στην πόρτα.
Λίγες ώρες ξεκούραση, πρωινό
και παραλία Βλυχάδα (10€ το σετ)
με εντυπωσιακά ανάγλυφα από ψαμμίτη.
Γεύμα στην ταβέρνα Suzi’s δυο βήματα από την παραλία
Βράδυ στα Φηρά.
Μετά από ατελείωτες βόλτες ποτό στην ταράτσα του μπαρ Marinera (mojito 17€)
16/9 Το νησί απ' άκρη σ' άκρη!
Φάρος του Ακρωτηρίου.
Κόκκινη παραλία (με πρόσφατες κατολισθήσεις από τους σεισμούς)
Επίσκεψη στο Βιομηχανικό Μουσείο Τομάτας στην Βλυχάδα
Παραλία Περίβολος Χωρίς χρέωση το σετ – ότι πάρεις - αλλά με γλιστερό πέτρωμα στην ακτή.
Παραλία Κολούμπο. Ανοργάνωτη.
Οία. Μια ανάπαυλα για μπύρα και παγωτό.
Το κάστρο της Οίας
Εκατοντάδες –αν όχι χιλιάδες- επισκέπτες από τα πέρατα του κόσμου, για το περιλάλητο «ηλιοβασίλεμα στην Οία»!
Δείπνο στο ρεστοράν Fanari στα Φηρά - πρώτο τραπέζι στην καλντέρα.
17/9 Αφήσαμε το κατάλυμα.
Στον γραφικό οικισμό Πύργος Καλλίστης
Απομεινάρια από παλιά πετρόχτιστα.
Πολλά συντηρημένα και αξιοποιημένα όπως το καφέ Franco's
Έναν καφέ και στο λιμάνι για το Eurochampion Jet με αναχώρηση στις 12.35
Σε δύο ώρες και κάτι αφού έκανε σκάλα στη Νάξο
φτάσαμε στο λιμάνι της Μυκόνου και στο κατάλυμα (Diogenis studios) 5 λεπτά από τη Χώρα.
Δείπνο στο ρεστοράν Alesta στον δρόμο για Πλατύ Γιαλό και στη συνέχεια στα πολύβουα και διάσημα στενάκια της Χώρας.
Ματογιάννια
Μικρή Βενετία
Γωνία Aroma cafe - Kessaris. Η διάσημη περαντζάδα. Όλος ο "καλός κόσμος" στις επάλξεις!
Σε καφέ – μπαρ των στενών mojito 17€, βάφλα με μέλι 15€.
18/9 Παραλία Αγ. Σώστης στα βόρεια του νησιού. Ανοργάνωτη με εύκολη πρόσβαση και παρκινγκ.
Στο δρόμο μια τεχνητή λίμνη και φράγμα. Το μόνο που δεν περίμενα να δω στη Μύκονο! Μάλλον από εδώ προμηθεύονται τα βυτία με μη πόσιμο νερό.
Στην επιστροφή είπα να κάνω μια ερώτηση στο μπητς μπαρ της γειτονικής παραλίας Πάνορμος για τις χρεώσεις. Ελάχιστο κόσμο είχε.
-Πρώτη σειρά στα 150€ το άτομο και μετά στα 125, μου λέει.
-Πάω να φέρω την τσάντα μου, λέω και …εξαφανίζομαι!
Βράδυ στη Χώρα το Casa de la Abuela παρά τις άριστες κριτικές που είχε, δεν μας ικανοποίησε γευστικά.
19/9 Παραλία Λούλος. Μικροσκοπική και σχετικά άγνωστη δίπλα στο Καλό Λιβάδι.
Μια περίεργη βαριά κατασκευή από σκουριασμένο μέταλλο που δεν μπόρεσα να εξακριβώσω περί τίνος πρόκειται.
Το βράδυ στην ταβέρνα Γιαγιά Κατερνό
έδωσα τα συγχαρητήριά μου δυο φορές στο αφεντικό. Μια για τα φαγητά και μία για τις τουαλέτες που εκτός της ευρυχωρίας και της υποδειγματικής καθαριότητας ήταν διακοσμημένες με πάμπολα καλαίσθητα καδράκια με φωτογραφίες της παλιάς Μυκόνου.
20/9 Το πλοίο για Ραφήνα θα σάλπαρε στις 12.00 οπότε είχαμε λίγο χρόνο για μια βόλτα στη Χώρα και με το φως της ημέρας.
Περνώντας από Άνδρο δεν παρέλειψα:
Στην επιστροφή θα κάναμε μια τελευταία διανυκτέρευση στα Καμένα Βούρλα για να συνεχίσουμε την επομένη τα ατελείωτα χιλιόμετρα μέχρι τα πάτρια.
Βραδινή έξοδος στον Λυκαβηττό υπό το φως του γεμάτου φεγγαριού,
Και παρακολούθηση στο θέατρο της κωμωδίας «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» με πρωταγωνιστή τον Χαραλαμπόπουλο.
Επιστροφή μεσάνυχτα από το έρημο Σύνταγμα.
6/9 Απόγευμα και πάλι στον Λυκαβηττό με το τελεφερίκ, μαζί με εκατοντάδες τουριστών,
υποστολή σημαίας,
ηλιοβασίλεμα και δείπνο στο ρεστοράν.
Η θέα της Ακρόπολης μοναδική!
Ας τη δούμε και από κοντά. Με το μετρό στο σταθμό Ακρόπολη και βόλτα στην Αρεοπαγίτου.
Γίνεται να πας Ανάφη αν δεν έχεις περάσει προηγουμένως από τα Αναφιώτικα;
Και από τα Πλακιώτικα στενά στο Μοναστηράκι για το μετρό.
7/9 Εύκολη η κίνηση στο κέντρο – Κυριακή γαρ - Πύλη Αδριανού,
Στήλες Ολυμπίου Διός
Ιστορικό μουσείο Π. Αεροπορίας (κλειστό)
και γεύμα στο «Νήσος» στο Τροκαντερό.
Πύλη Ε2 του λιμανιού και αναχώρηση με το Blue Star 1 αργά το απόγευμα.
Οι 11.15’ ώρες του ταξιδιού για Ανάφη δεν παλεύονται στην ηλικία μας χωρίς καμπίνα.
Και τα ανάλογα εφόδια
Το ηλιοβασίλεμα ειδυλλιακό
Όπως και η έκλειψη της πανσελήνου (ματωμένο φεγγάρι)
«Σκάλα» στο λιμάνι της Σύρου
8/9 Λόγω του αέρα το πλοίο έκανε ένα μισάωρο για να δέσει στο μικρό λιμάνι της Ανάφης. Στις 05.45 φτάσαμε στο κατάλυμα με το φως του φεγγαριού. Η ξενοδόχος είχε αφήσει το κλειδί στην πόρτα όπως είχαμε συνεννοηθεί.
Μια σύντομη βόλτα για τις πρώτες εικόνες του οικισμού μέχρι την ανατολή.
Μετά ολιγόωρη ξεκούραση πάμε για το μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής όπου ήταν το πανηγύρι της Παναγίας της Καλαμιώτισσας.
Το μοναστήρι χτισμένο πάνω σε ερείπια αρχαίου ναού του Απόλλωνα.
Εκτός των Αναφιωτών, κόσμος είχε έρθει και από την γειτονική Σαντορίνη.
Μετά την λειτουργία φαγοπότι στον περίβολο της μονής
Μπάνιο στην παραλία Κλεισίδι
Άποψη της Χώρας
Βραδινές ώρες μέσα από τα στενάκια
για την πλατεία του οικισμού όπου θα γινόταν το γλέντι.
9/9 Πρωινή περιπλάνηση στη Χώρα
(η κυκλική κατασκευή είναι φούρνος)
Παραλία Κατσούνη
Απόγευμα στο κάστρο της Χώρας για το ηλιοβασίλεμα.
Δείπνο στο Πέτρινο (σπεσιαλιτέ ο γύρος)
Και η ανατολή του φεγγαριού πίσω από το βράχο Κάλαμο ή Μονόλιθο.
10/9 Ο μόνιμος γείτονάς μας περίμενε κάθε πρωί το μεζεδάκι του.
Παραλία Ρούκουνας Στο βάθος ο μεγάλος βράχος Μονόλιθος με το παλιό μοναστήρι της Παναγίας Καλαμιώτισσας στην κορυφή του.
Ταβέρνα της Παπαδιάς κοντά στην παραλία που την τιμήσαμε 3 φορές. Μαμαδίστικο φαγητό (4 επιλογές - δυο λαδερά, δυο κρεατικά – που άλλαζαν κάθε μέρα), χαμηλές τιμές.
Βραδινή έξοδος για ποτό στο μπαρ meli (mojito 9€)
11/9 Ξυπνητήρι στις 05.45, στις 06.20 είχα παρκάρει στο προαύλιο της μονής Ζωοδόχου πηγής και χρησιμοποιώντας για μπαστούνι τον σωλήνα από την ομπρέλα θαλάσσης άρχισα την ανάβαση για τον Μονόλιθο από το μονοπάτι που ξεκινά πίσω από το μοναστήρι.
Υπήρχαν σημεία που ήταν αρκετά κακοτράχαλο ή δεν ήταν ευδιάκριτο.
Η ανατολή στις 06.55 με πρόλαβε στο δρόμο
Καθ οδόν με προσπέρασε μια παρέα - 3 κοπέλες και ένας νεαρός (Πολωνοί).
Έκανα 1 ώρα και 10 λεπτά για την κορυφή. (διακρίνεται στο βάθος η Χώρα)
Επάνω ήταν 5 έλληνες που είχαν ανεβεί όπως μου είπαν από τις 04.30 (μετά από ποτά σε μπαρ!) με τη βοήθεια φακών για να προλάβουν την ανατολή και άλλοι 3 ξένοι που είχαν ανεβεί από το απόγευμα της προηγούμενης και κοιμήθηκαν σε υπνόσακους.
Από πάνω φαινόταν σχεδόν όλο το νησί.
Για την κάθοδο έκανα 1 ώρα ακριβώς.
Μπάνιο στον Ρούκουνα,
Απογευματινή βόλτα
και στην ταβέρνα Αρμενάκι για δείπνο μετά μουσικής
12/9 Στην ταβέρνα της Παπαδιάς μετά το μπάνιο στον Ρούκουνα και πάλι, την προσοχή μου τράβηξε αυτή η μπύρα. Έτσι όπως ήταν γυρισμένο το μπουκάλι από την ετικέτα φαινόταν ένα ΦΗ.
-Φέρε μου μια τοπική μπύρα ΑΝΑΦΗ, λέω στον σερβιτόρο.
Γυρίζει το μπουκάλι γελώντας.
–Μακάρι να κάνουμε κάποια στιγμή και τοπική, μου λέει.
Βράδυ στο καφέ Αργώ για βάφλα με παγωτό.
Ένας χαρακτηριστικός φούρνος
13/9 Η ανάβαση στο Καστέλλι (αρχαίος οικισμός) αρκετά ευκολότερη από τον Μονόλιθο. Μονοπάτι εξ ίσου απότομο αλλά αρκετά συντομότερο. Δεν συνάντησα ψυχή.
Με πρόλαβε κι εδώ η ανατολή.
Λίγα στοιχεία δομής ήταν διακριτά. Πολλές πέτρες είχαν αφαιρεθεί από κτηνοτρόφους για να φτιάξουν πρόχειρα μαντριά.
Τυπική στάση λεωφορείου με το χαρακτηριστικό κέλυφος της οροφής.
Το πρόγραμμα των δρομολογίων
Βράδυ στο γκουρμέ ρεστοράν Αστραχάν (έχει και τέτοιο στην Ανάφη!) τινάξαμε τη μπάνκα στον αέρα.
14/9 Μια και ανέβηκα στο κάστρο με το ηλιοβασίλεμα θεώρησα πρέπον να ανεβώ και με την ανατολή
Γάτα με χρώματα παραλλαγής (ίδια με της πλακόστρωσης)!
Ένας μικρός χώρος σαν αποθήκη (πίσω από το Κ.Ε.Π.) στεγάζει με μεγάλη προχειρότητα τα ευρήματα από το Καστέλλι. Ήταν κλειστά έτσι έβγαλα φωτογραφία πίσω από το καφασωτό της πόρτας.
Η αναχώρηση του Blue Star Chios ήταν στις 02.55 και μπορούσαμε να κρατήσουμε το δωμάτιο – δεν είχε επόμενο ένοικο. Βράδυ καθίσαμε στο ΚΑΦΕΝΕΙΟ για σιροπιαστό
Ενώ σε σουβλατζίδικο είχε στηθεί γλέντι από κόσμο που θα αναχωρούσε με το πλοίο.
15/9 Στις 04 και κάτι αποβιβαζόμασταν στη Σαντορίνη. Το ευρύχωρο κατάλυμα στον οικισμό Καρτεράδος (Maistrali Prive) μας περίμενε πάλι με το κλειδί στην πόρτα.
Λίγες ώρες ξεκούραση, πρωινό
και παραλία Βλυχάδα (10€ το σετ)
με εντυπωσιακά ανάγλυφα από ψαμμίτη.
Γεύμα στην ταβέρνα Suzi’s δυο βήματα από την παραλία
Βράδυ στα Φηρά.
Μετά από ατελείωτες βόλτες ποτό στην ταράτσα του μπαρ Marinera (mojito 17€)
16/9 Το νησί απ' άκρη σ' άκρη!
Φάρος του Ακρωτηρίου.
Κόκκινη παραλία (με πρόσφατες κατολισθήσεις από τους σεισμούς)
Επίσκεψη στο Βιομηχανικό Μουσείο Τομάτας στην Βλυχάδα
Παραλία Περίβολος Χωρίς χρέωση το σετ – ότι πάρεις - αλλά με γλιστερό πέτρωμα στην ακτή.
Παραλία Κολούμπο. Ανοργάνωτη.
Οία. Μια ανάπαυλα για μπύρα και παγωτό.
Το κάστρο της Οίας
Εκατοντάδες –αν όχι χιλιάδες- επισκέπτες από τα πέρατα του κόσμου, για το περιλάλητο «ηλιοβασίλεμα στην Οία»!
Δείπνο στο ρεστοράν Fanari στα Φηρά - πρώτο τραπέζι στην καλντέρα.
17/9 Αφήσαμε το κατάλυμα.
Στον γραφικό οικισμό Πύργος Καλλίστης
Απομεινάρια από παλιά πετρόχτιστα.
Πολλά συντηρημένα και αξιοποιημένα όπως το καφέ Franco's
Έναν καφέ και στο λιμάνι για το Eurochampion Jet με αναχώρηση στις 12.35
Σε δύο ώρες και κάτι αφού έκανε σκάλα στη Νάξο
φτάσαμε στο λιμάνι της Μυκόνου και στο κατάλυμα (Diogenis studios) 5 λεπτά από τη Χώρα.
Δείπνο στο ρεστοράν Alesta στον δρόμο για Πλατύ Γιαλό και στη συνέχεια στα πολύβουα και διάσημα στενάκια της Χώρας.
Ματογιάννια
Μικρή Βενετία
Γωνία Aroma cafe - Kessaris. Η διάσημη περαντζάδα. Όλος ο "καλός κόσμος" στις επάλξεις!
Σε καφέ – μπαρ των στενών mojito 17€, βάφλα με μέλι 15€.
18/9 Παραλία Αγ. Σώστης στα βόρεια του νησιού. Ανοργάνωτη με εύκολη πρόσβαση και παρκινγκ.
Στο δρόμο μια τεχνητή λίμνη και φράγμα. Το μόνο που δεν περίμενα να δω στη Μύκονο! Μάλλον από εδώ προμηθεύονται τα βυτία με μη πόσιμο νερό.
Στην επιστροφή είπα να κάνω μια ερώτηση στο μπητς μπαρ της γειτονικής παραλίας Πάνορμος για τις χρεώσεις. Ελάχιστο κόσμο είχε.
-Πρώτη σειρά στα 150€ το άτομο και μετά στα 125, μου λέει.
-Πάω να φέρω την τσάντα μου, λέω και …εξαφανίζομαι!
Βράδυ στη Χώρα το Casa de la Abuela παρά τις άριστες κριτικές που είχε, δεν μας ικανοποίησε γευστικά.
19/9 Παραλία Λούλος. Μικροσκοπική και σχετικά άγνωστη δίπλα στο Καλό Λιβάδι.
Μια περίεργη βαριά κατασκευή από σκουριασμένο μέταλλο που δεν μπόρεσα να εξακριβώσω περί τίνος πρόκειται.
Το βράδυ στην ταβέρνα Γιαγιά Κατερνό
έδωσα τα συγχαρητήριά μου δυο φορές στο αφεντικό. Μια για τα φαγητά και μία για τις τουαλέτες που εκτός της ευρυχωρίας και της υποδειγματικής καθαριότητας ήταν διακοσμημένες με πάμπολα καλαίσθητα καδράκια με φωτογραφίες της παλιάς Μυκόνου.
20/9 Το πλοίο για Ραφήνα θα σάλπαρε στις 12.00 οπότε είχαμε λίγο χρόνο για μια βόλτα στη Χώρα και με το φως της ημέρας.
Περνώντας από Άνδρο δεν παρέλειψα:
Στην επιστροφή θα κάναμε μια τελευταία διανυκτέρευση στα Καμένα Βούρλα για να συνεχίσουμε την επομένη τα ατελείωτα χιλιόμετρα μέχρι τα πάτρια.
Attachments
Last edited:
!
