ΕΡΣΗ
Member
-Τα τείχη της Πόλης: Από τη θάλασσα του Μαρμαρά στον Κεράτιο Κόλπο, προστάτευαν τη Κωνσταντινούπολη για παρά πάνω από χίλια χρόνια. Κτίστηκαν από το Θεοδόσιο Β΄,τον επονομαζόμενο Μικρό (ανέβηκε στο θρόνο παιδί), επισκευάστηκαν από τον Ιουστινιανό και παρά την άλωση της Πόλης από τους σταυροφόρους το 1204 και τους Οθωμανούς Τούρκους το 1453 στέκουν ακόμη όρθια. Μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος τους και σε ορισμένα σημεία να ανεβείτε και πάνω τους. Ορισμένα σημεία των τειχών έχουν αναπαλαιωθεί με επιτυχία, και δυστυχώς ορισμένα έχουν αναπαλαιωθεί με απαράδεκτο τρόπο. Και για να μη νομίζετε ότι υπεύθυνοι είναι οι Τούρκοι, γι αυτό το έκτρωμα την ευθύνη έχει το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Βυζαντινών Σπουδών. Βέβαια ήταν το πρώτο τμήμα που αναστηλώθηκε αρκετά παλιά και τώρα πια έχουν μάθει και τα κάνουν σωστότερα.
- Παλάτια βυζαντινά δε σώθηκαν. Ένα ερείπιο μόνο στέκεται ακόμη όρθιο, το Παλάτι του Πορφυρογένητου (τουρκιστί Tekfur Saray στην οδό Sisehane Caddesi) Βρίσκεται κοντά στη Μονή της Χώρας. Έχουμε περιγραφή αυτής της μεγαλειώδους αυτοκρατορικής κατοικίας από την Άννα την Κομνηνή στο βιβλίο της Αλεξιάδα. Εκεί πραγματοποιούνταν οι τοκετοί των αυτοκρατορισσών του Βυζαντίου. Τα παιδιά που γενιόντουσαν σε αυτό το οίκημα έφεραν τον τίτλο του πορφυρογένητου, το οποίο σήμαινε ότι γενήθηκαν όταν ο πατέρας τους ήταν ήδη αυτοκράτορας. Μεγάλο ατού της βυζαντινής διπλωματίας ήταν να παντρεύει κάθε λογής βυζαντινές πορφυρογένητες πριγκήπισσες με περίεργους και εξωτικούς χαν, τσάρους, εμίρηδες, σουλτάνους κλπ. προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του θρόνου. Σήμερα ότι σώζεται είναι μια θαυμάσια τριώροφη πρόσοψη φτιαγμένη από λευκό μάρμαρο και κόκκινα τούβλα. Την είσοδο σηματοδοτουν τέσσερεις αψιδωτές θύρες, πάνω από τις οποίες βρίσκονται δυό σειρές τρίλωβα παράθυρα. Η ακριβής περίοδος κατασκευής του δεν έχει διευκρινιστεί. Κατά το 1700 έγινε κέντρο παραγωγής πλακιδίων ιζνικ.
- Καθώς τα τείχη πλησιάζουν στον Κεράτιο θα συναντήσετε τα ερείπια του παλατιού των Βλαχερνών. (Ivaz Aga Cad. Ayvansaray). Σε αυτά περιλαμβάνονται ένας πύργος, γνωστός ως φυλακή του Ανεμά, μια ταράτσα αντολικά και ένας άλλος πύργος νότια της ταράτσας γνωστός ως Πύργος του Ισαάκ Αγγέλου. Οι απαρχές του παλατιου αυτού πάνε μακριά στο 500μ.Χ. Επισκευάστηκε από τους Κομνηνούς το 12ο αι. Υπάρχουν υπολείμματα τοιχογραφιών στον Πύργο του Ανεμά. Μπορείτε να εξερευνήσετε το γύρω χώρο, αλλά για να μπείτε μέσα πρέπει να βρείτε το φύλακα.
- Ανάκτορο του Βουκολέοντος. Kennedy cad. Sultanahmet
Αποτελούσε συνέχεια του Μεγάλου Παλατιού. Βρίσκεται κοντά στο ναό του Σεργίου και Βάκχου. Χτίστηκε από το Θεοδόσιο το Βʼ το Μικρό γύρω στο 400 με 450 μ.Χ. Το ανάκτορο αυτό έβλεπε στην Προποντίδα και ήταν χτισμένο πίσω από τα παράλια τείχη. Τα νερά από το μικρί ιδιωτικό λιμάνι έφταναν μέχρι το παλάτι και επέτρεπαν στον αυτοκράτορα να επιβιβάζεται στην αυτοκρατορική λέμβο. Ο ερειπωμένος πύργος στα ανατολικά κατά τη βυζαντινή εποχή ήταν φάρος. Τώρα πια έχει μείνει μόνο ένα τμήμα της πέτρινης κατασκευής με τρία παράθυρα με μαρμάρινα κουφώματα. Παρόλο που το ερείπιο δεν είναι εντυπωσιακό, έχει γίνει μάρτυρας ιστορικών γεγονότων: εκεί δολοφονήθηκε ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς από τη γυναίκα του Αυγούστα Θεοφανώ και τον εραστή της και ανηψιό του δολοφονημένου αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή. Σε αυτό το παλάτι κατέφυγε το 1204 κατά την άλωση της πόλης από τους Φράγκους ο αυτοκράτορρας Αλέξιος Δούκας ή Μούρτζουφλος. Το ανάκτορο έπαψε να χρησιμοποιείται μετά την ανάκτηση της Πόλης. Οι Οθωμανοί γκρέμισαν ένα τμήμα του και το υπόλοιπο το χρησιμοποίησαν ως τόπο φυλακής των πολιτικών αντιπάλων των σουλτάνων.
Αρκετά με τα ερείπια και τα μνημεία που έχουν τεράστια σημασία τόσο συμβολική όσο και ιστορική, αλλά δεν εντυπωσιάζουν το σύγχρονο επισκέπτη. Ας προχωρήσουμε στην εντυπωσιακή κινστέρνα.
- Βασιλική Κινστέρνα (Yerebatan Sarayi) 13 Yerebatan cad. Sultanahmet 0212 5221259 / 9π.μ-5μ.μ το χειμώνα 9.30π.μ.-4μ.μ
Πρόκειται για μια υπόγεια δεξαμενή ύδρευσης, ένα θαύμα της βυζαντινής μηχανικής. Κατασκεύαστηκε μικρότερη από τον Κωνσταντίνο και και επεκτάθηκε επί Ιουστινιανού. Το νερό έφτανε εδώ με αγωγούς από τον Εύξεινο Πόντο. Η δεξαμενή αυτή φτιάχτηκε για να υδροδοτείται η πόλη σε περίπτωση πολιορκίας. Έχει μήκος 140 μέτρα και πλάτος 70. Η στέγη της στηρίζεται σε 336 κίονες. Κάθε ένας έχει στην κορυφή ένα περίτεχνο κιονόκρανο ενό δύο στηρίζονται σε βάσεις που φέρουν την κεφαλή της μέδουσας. Ένα μέρος της κατασκευής σκεπάστηκε με τούβλα κατά το 19ο αι.
Καθώς ο επισκέπτης προχωρά ακούει τους ήχους των σταλαματιών του νερού που πέφτουν και του δημιουργείται ένα πολύ υποβλητικό συναίσθημα.
Τυχαίνει και μερικές φορές να λαμβάνουν χώρα συναυλίες σε αυτόν τον ατμοσφαιρικό χώρο, οπότε μην το χάσετε: ενημερωθείτε στη είσοδο, συνήθως αναρτούν πρόγραμμα. Αν δεν έχετε αυτή την τύχη τουλάχιστον θα μπορέσετε να πιείτε ένα καφέ στο όμορφο καφενείο που υπάρχει στο εσωτερικό της κινστέρνας.
- Ιππόδρομος/At Meydani
Το όνομα πέρασε και στην τουρκική γλώσσα: Ατ μειντανί, η πλατεία των αλόγων. Ο ιππόδρομος ήταν ένα τεράστιο στάδιο που αποτελούσε την καρδιά της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης και κατʼ επέκταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ο ιππόδρομος θεμελιώθηκε από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο, αλλά ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν αυτός που φρόντισε να συμπεριληφθεί, κάνοντας κάποιες εργασίες επέκτασης στον περίβολο του Μεγάλου Παλατιού. Το αυτοκρατορικό θεωρείο, το λεγόμενο Κάθισμα, στηριζόταν σε 24 ψηλούς κίονες. Ο ιππόδρομος ήταν ένα μέρος όπου ο αυτοκράτορας και οι περί αυτόν καταλάβαιναν αν η πολιτική τους είχε απόδοχή από τις λαϊκές τάξεις ή αν αυτές ήταν δυσαρεστημένες. Αν τον επεφημούσαν, όλα πήγαιναν καλά, αν τον αποδοκίμαζαν τότε κάτι έπρεπε να κάνει. Ήταν δηλαδή ένα είδος δημοσκόπησης, τότε που δεν υπήρχαν η Metron Analysis και η Kappa Research. Αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης αυτοκράτορα –λαϊκών τάξεων ήταν η «στάση του Νίκα» στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Ακολούθησε η βίαιη καταστολή της με την ενθάρυνση της αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Ο ιππόδρομος ήταν διακοσμημένος με πολλές στήλες και οβελίσκους από διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας. Υπήρχαν μαρμάρινα και μπρούτζινα αγάλματα αυτοκρατόρων και ηνιόχων τα οποία σήμερα δε σώζονται. Μάλιστα υπήρχε και ένα μπρούτζινο τέθριππο άρμα, φτιαγμένο από τον γλύπτη Λύσιππο, τα άλογα του οποίου εκλάπησαν κατά την τέταρτη σταυροφορία και κοσμούν σήμερα τον Άγιο Μάρκο της Βενετίας. Στις επιδρομές των σταυροφόρων εξάλλου οφείλονται και οι καταστροφές ή αρπαγές των έργων που κοσμούσαν τον ιππόδρομο. Οι Οθωμανοί σεβάστηκαν το μνημείο και το αναστήλωσαν και συνέχισαν να το χρησιμοποιούν για τελετές εορτές και παρελάσεις. Έχουμε μάλιστα μια πολύ γλαφυρή περιγραφή του γνωστού τούρκου ταξιδευτή Εβλιγιά Τσελεμπή ο οποίος ζωγραφίζει μια παρέλαση συντεχνιών προς τιμήν του Σουλεϊμαν του Μεγαλοπρεπούς.
Σήμερα δύο οβελίσκοι σώζονται. Ο πρώτος είναι ο Αιγυπτιακός ο οποίος μεταφέρθηκε από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου το 390μ.Χ. Η κατασκευή του τοποθετείται το 1500 π.Χ. Αυτός ο Οβελίσκος έχει σπάσει και πιθανότατα βλέπουμε μόνο το ένα τρίτο του αρχικού του ύψους. Στέκεται σε μια μαρμάρινη βάση του 4ου αι. όπου εικονίζεται ο Θεοδόσιος Αʼ και η οικογένειά του στο Κάθισμα και παρακολουθούν εκδηλώσεις στον ιππόδρομο. Οι άλλες πλευρές εικονίζουν μια αρματοδρομία, τον Θεοδόσιο να ετοιμάζεται να στεφανώσει τον νικητή, φυλακισμένους να ζητούν χάρη από τον αυτοκράτορα και την ανέγερση του οβελίσκου. Δίπλα βρίσκεται η στήλη των όφεωνη οποία πιθανόν χρονολογείται από το 479πΧ. και μεταφέρθηκε εδώ από τους Δελφούς. Πρόκειται για τον τρίποδα των Δελφών τον οποίον είχαν αφιερώσει στο Μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς 31 πόλεις κράτη μετά την νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών στις Πλαταιές Το αρχικό της ύψος ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που βλέπουμε σήμερα και η κόγχη της ήταν διακοσμημένη με κεφάλια φιδιών τα οποία τα αφαίρεσε ένας μεθυσμένος Πολωνός αριστοκράτης το 18αι. Ένα από αυτά εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης.Το πιο πρόσφατο κτίσμα είναι η Κρήνη του Γουλιέλμου Βʼ που λέγεται είτε ότι κτίστηκε με αφορμή την επίσκεψη του Κάιζερ στην Πόλη το 1898, είτε ότι δωρήθηκε από τον ίδιο τον Γουλιέλμο στο σουλτάνο. Ένας ακόμη οβελίσκος άγνωστης προέλευσης είναι η Στήλη του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου, προς τιμήν του αυτοκράτορα που τον ανέγειρε τον 10ο αι. Μερικές φορές λέγεται και χάλκινη στήλη επειδη πιστευται ότι κάποτε καλυπτόταν από πλάκες χαλκού. Σήμερα γύρω από τον ιππόδρομο υπάρχουν πολλά όμορφα καφέ που μπορείτε να δοκιμάσετε και ναργιλέ χαζεύοντας το Μπλε Τζαμί.
- Στήλη του Κωνσταντίνου. Cemberlitas. Cemberlitas Yeniceriler Cad.
Αυτή η στήλη είναι φτιαγμένη από πορφυρίτη λίθο της Ηλιοπούλεως της Αιγύπτου και την ανάρτησε ο Μέγας Κωνσταντίνος το 330μ.Χ με αφορμή τους εορτασμούς για την ανακήρυξη της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύουσας. Αποτελούσε τη βάση για το άγαλμα του αυτοκράτορα το οποίο καταστράφηκε σε καταιγίδα το 1106. Ο Μανουήλ Κομνηνός τοποθέτησε στη θέση του επίχρυσο σταυρό. Η στήλη αυτή πήρε το όνομα Τσεμπερλί Τας (Πέτρα των Δακτυλίων) όταν ο σουλτάνος Μουσταφά Γʼ το 1701 τη στερέωσε με μεταλικούς δακτύλιους προκειμένου να ενισχυθεί η κατασκευή η οποία είχε καταπονηθεί μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά.
Δυστυχώς άλλα κοσμικά βυζαντινά μνημεία δεν έχουν σωθεί. Όμως εδώ και δύο χρόνια μια σημαντική ανακάλυψη έγινε: βρέθηκε, εξαιτίας εργασιών για μια υποθαλάσσια σήραγγα, ένα μισοθαμμένο στη λάσπη βυζαντινό λιμάνι με δεκάδες βυζαντινούς δρόμωνες (βυζαντινά πλοία) σε άριστη κατάσταση. Υπήρξε διεθνής κινητοποίηση για μπορέσουν να τους ανελκύσουν και να τους συντηρήσουν. Δυστυχώς θα αργήσουν όμως πολύ να είναι επισκέψιμοι για το κοινό.
- Παλάτια βυζαντινά δε σώθηκαν. Ένα ερείπιο μόνο στέκεται ακόμη όρθιο, το Παλάτι του Πορφυρογένητου (τουρκιστί Tekfur Saray στην οδό Sisehane Caddesi) Βρίσκεται κοντά στη Μονή της Χώρας. Έχουμε περιγραφή αυτής της μεγαλειώδους αυτοκρατορικής κατοικίας από την Άννα την Κομνηνή στο βιβλίο της Αλεξιάδα. Εκεί πραγματοποιούνταν οι τοκετοί των αυτοκρατορισσών του Βυζαντίου. Τα παιδιά που γενιόντουσαν σε αυτό το οίκημα έφεραν τον τίτλο του πορφυρογένητου, το οποίο σήμαινε ότι γενήθηκαν όταν ο πατέρας τους ήταν ήδη αυτοκράτορας. Μεγάλο ατού της βυζαντινής διπλωματίας ήταν να παντρεύει κάθε λογής βυζαντινές πορφυρογένητες πριγκήπισσες με περίεργους και εξωτικούς χαν, τσάρους, εμίρηδες, σουλτάνους κλπ. προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του θρόνου. Σήμερα ότι σώζεται είναι μια θαυμάσια τριώροφη πρόσοψη φτιαγμένη από λευκό μάρμαρο και κόκκινα τούβλα. Την είσοδο σηματοδοτουν τέσσερεις αψιδωτές θύρες, πάνω από τις οποίες βρίσκονται δυό σειρές τρίλωβα παράθυρα. Η ακριβής περίοδος κατασκευής του δεν έχει διευκρινιστεί. Κατά το 1700 έγινε κέντρο παραγωγής πλακιδίων ιζνικ.
- Καθώς τα τείχη πλησιάζουν στον Κεράτιο θα συναντήσετε τα ερείπια του παλατιού των Βλαχερνών. (Ivaz Aga Cad. Ayvansaray). Σε αυτά περιλαμβάνονται ένας πύργος, γνωστός ως φυλακή του Ανεμά, μια ταράτσα αντολικά και ένας άλλος πύργος νότια της ταράτσας γνωστός ως Πύργος του Ισαάκ Αγγέλου. Οι απαρχές του παλατιου αυτού πάνε μακριά στο 500μ.Χ. Επισκευάστηκε από τους Κομνηνούς το 12ο αι. Υπάρχουν υπολείμματα τοιχογραφιών στον Πύργο του Ανεμά. Μπορείτε να εξερευνήσετε το γύρω χώρο, αλλά για να μπείτε μέσα πρέπει να βρείτε το φύλακα.
- Ανάκτορο του Βουκολέοντος. Kennedy cad. Sultanahmet
Αποτελούσε συνέχεια του Μεγάλου Παλατιού. Βρίσκεται κοντά στο ναό του Σεργίου και Βάκχου. Χτίστηκε από το Θεοδόσιο το Βʼ το Μικρό γύρω στο 400 με 450 μ.Χ. Το ανάκτορο αυτό έβλεπε στην Προποντίδα και ήταν χτισμένο πίσω από τα παράλια τείχη. Τα νερά από το μικρί ιδιωτικό λιμάνι έφταναν μέχρι το παλάτι και επέτρεπαν στον αυτοκράτορα να επιβιβάζεται στην αυτοκρατορική λέμβο. Ο ερειπωμένος πύργος στα ανατολικά κατά τη βυζαντινή εποχή ήταν φάρος. Τώρα πια έχει μείνει μόνο ένα τμήμα της πέτρινης κατασκευής με τρία παράθυρα με μαρμάρινα κουφώματα. Παρόλο που το ερείπιο δεν είναι εντυπωσιακό, έχει γίνει μάρτυρας ιστορικών γεγονότων: εκεί δολοφονήθηκε ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς από τη γυναίκα του Αυγούστα Θεοφανώ και τον εραστή της και ανηψιό του δολοφονημένου αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή. Σε αυτό το παλάτι κατέφυγε το 1204 κατά την άλωση της πόλης από τους Φράγκους ο αυτοκράτορρας Αλέξιος Δούκας ή Μούρτζουφλος. Το ανάκτορο έπαψε να χρησιμοποιείται μετά την ανάκτηση της Πόλης. Οι Οθωμανοί γκρέμισαν ένα τμήμα του και το υπόλοιπο το χρησιμοποίησαν ως τόπο φυλακής των πολιτικών αντιπάλων των σουλτάνων.
Αρκετά με τα ερείπια και τα μνημεία που έχουν τεράστια σημασία τόσο συμβολική όσο και ιστορική, αλλά δεν εντυπωσιάζουν το σύγχρονο επισκέπτη. Ας προχωρήσουμε στην εντυπωσιακή κινστέρνα.
- Βασιλική Κινστέρνα (Yerebatan Sarayi) 13 Yerebatan cad. Sultanahmet 0212 5221259 / 9π.μ-5μ.μ το χειμώνα 9.30π.μ.-4μ.μ
Πρόκειται για μια υπόγεια δεξαμενή ύδρευσης, ένα θαύμα της βυζαντινής μηχανικής. Κατασκεύαστηκε μικρότερη από τον Κωνσταντίνο και και επεκτάθηκε επί Ιουστινιανού. Το νερό έφτανε εδώ με αγωγούς από τον Εύξεινο Πόντο. Η δεξαμενή αυτή φτιάχτηκε για να υδροδοτείται η πόλη σε περίπτωση πολιορκίας. Έχει μήκος 140 μέτρα και πλάτος 70. Η στέγη της στηρίζεται σε 336 κίονες. Κάθε ένας έχει στην κορυφή ένα περίτεχνο κιονόκρανο ενό δύο στηρίζονται σε βάσεις που φέρουν την κεφαλή της μέδουσας. Ένα μέρος της κατασκευής σκεπάστηκε με τούβλα κατά το 19ο αι.
Καθώς ο επισκέπτης προχωρά ακούει τους ήχους των σταλαματιών του νερού που πέφτουν και του δημιουργείται ένα πολύ υποβλητικό συναίσθημα.
Τυχαίνει και μερικές φορές να λαμβάνουν χώρα συναυλίες σε αυτόν τον ατμοσφαιρικό χώρο, οπότε μην το χάσετε: ενημερωθείτε στη είσοδο, συνήθως αναρτούν πρόγραμμα. Αν δεν έχετε αυτή την τύχη τουλάχιστον θα μπορέσετε να πιείτε ένα καφέ στο όμορφο καφενείο που υπάρχει στο εσωτερικό της κινστέρνας.
- Ιππόδρομος/At Meydani
Το όνομα πέρασε και στην τουρκική γλώσσα: Ατ μειντανί, η πλατεία των αλόγων. Ο ιππόδρομος ήταν ένα τεράστιο στάδιο που αποτελούσε την καρδιά της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης και κατʼ επέκταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ο ιππόδρομος θεμελιώθηκε από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο, αλλά ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν αυτός που φρόντισε να συμπεριληφθεί, κάνοντας κάποιες εργασίες επέκτασης στον περίβολο του Μεγάλου Παλατιού. Το αυτοκρατορικό θεωρείο, το λεγόμενο Κάθισμα, στηριζόταν σε 24 ψηλούς κίονες. Ο ιππόδρομος ήταν ένα μέρος όπου ο αυτοκράτορας και οι περί αυτόν καταλάβαιναν αν η πολιτική τους είχε απόδοχή από τις λαϊκές τάξεις ή αν αυτές ήταν δυσαρεστημένες. Αν τον επεφημούσαν, όλα πήγαιναν καλά, αν τον αποδοκίμαζαν τότε κάτι έπρεπε να κάνει. Ήταν δηλαδή ένα είδος δημοσκόπησης, τότε που δεν υπήρχαν η Metron Analysis και η Kappa Research. Αποκορύφωμα της αντιπαράθεσης αυτοκράτορα –λαϊκών τάξεων ήταν η «στάση του Νίκα» στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Ακολούθησε η βίαιη καταστολή της με την ενθάρυνση της αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Ο ιππόδρομος ήταν διακοσμημένος με πολλές στήλες και οβελίσκους από διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας. Υπήρχαν μαρμάρινα και μπρούτζινα αγάλματα αυτοκρατόρων και ηνιόχων τα οποία σήμερα δε σώζονται. Μάλιστα υπήρχε και ένα μπρούτζινο τέθριππο άρμα, φτιαγμένο από τον γλύπτη Λύσιππο, τα άλογα του οποίου εκλάπησαν κατά την τέταρτη σταυροφορία και κοσμούν σήμερα τον Άγιο Μάρκο της Βενετίας. Στις επιδρομές των σταυροφόρων εξάλλου οφείλονται και οι καταστροφές ή αρπαγές των έργων που κοσμούσαν τον ιππόδρομο. Οι Οθωμανοί σεβάστηκαν το μνημείο και το αναστήλωσαν και συνέχισαν να το χρησιμοποιούν για τελετές εορτές και παρελάσεις. Έχουμε μάλιστα μια πολύ γλαφυρή περιγραφή του γνωστού τούρκου ταξιδευτή Εβλιγιά Τσελεμπή ο οποίος ζωγραφίζει μια παρέλαση συντεχνιών προς τιμήν του Σουλεϊμαν του Μεγαλοπρεπούς.
Σήμερα δύο οβελίσκοι σώζονται. Ο πρώτος είναι ο Αιγυπτιακός ο οποίος μεταφέρθηκε από την Ηλιούπολη της Αιγύπτου το 390μ.Χ. Η κατασκευή του τοποθετείται το 1500 π.Χ. Αυτός ο Οβελίσκος έχει σπάσει και πιθανότατα βλέπουμε μόνο το ένα τρίτο του αρχικού του ύψους. Στέκεται σε μια μαρμάρινη βάση του 4ου αι. όπου εικονίζεται ο Θεοδόσιος Αʼ και η οικογένειά του στο Κάθισμα και παρακολουθούν εκδηλώσεις στον ιππόδρομο. Οι άλλες πλευρές εικονίζουν μια αρματοδρομία, τον Θεοδόσιο να ετοιμάζεται να στεφανώσει τον νικητή, φυλακισμένους να ζητούν χάρη από τον αυτοκράτορα και την ανέγερση του οβελίσκου. Δίπλα βρίσκεται η στήλη των όφεωνη οποία πιθανόν χρονολογείται από το 479πΧ. και μεταφέρθηκε εδώ από τους Δελφούς. Πρόκειται για τον τρίποδα των Δελφών τον οποίον είχαν αφιερώσει στο Μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς 31 πόλεις κράτη μετά την νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών στις Πλαταιές Το αρχικό της ύψος ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που βλέπουμε σήμερα και η κόγχη της ήταν διακοσμημένη με κεφάλια φιδιών τα οποία τα αφαίρεσε ένας μεθυσμένος Πολωνός αριστοκράτης το 18αι. Ένα από αυτά εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης.Το πιο πρόσφατο κτίσμα είναι η Κρήνη του Γουλιέλμου Βʼ που λέγεται είτε ότι κτίστηκε με αφορμή την επίσκεψη του Κάιζερ στην Πόλη το 1898, είτε ότι δωρήθηκε από τον ίδιο τον Γουλιέλμο στο σουλτάνο. Ένας ακόμη οβελίσκος άγνωστης προέλευσης είναι η Στήλη του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου, προς τιμήν του αυτοκράτορα που τον ανέγειρε τον 10ο αι. Μερικές φορές λέγεται και χάλκινη στήλη επειδη πιστευται ότι κάποτε καλυπτόταν από πλάκες χαλκού. Σήμερα γύρω από τον ιππόδρομο υπάρχουν πολλά όμορφα καφέ που μπορείτε να δοκιμάσετε και ναργιλέ χαζεύοντας το Μπλε Τζαμί.
- Στήλη του Κωνσταντίνου. Cemberlitas. Cemberlitas Yeniceriler Cad.
Αυτή η στήλη είναι φτιαγμένη από πορφυρίτη λίθο της Ηλιοπούλεως της Αιγύπτου και την ανάρτησε ο Μέγας Κωνσταντίνος το 330μ.Χ με αφορμή τους εορτασμούς για την ανακήρυξη της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύουσας. Αποτελούσε τη βάση για το άγαλμα του αυτοκράτορα το οποίο καταστράφηκε σε καταιγίδα το 1106. Ο Μανουήλ Κομνηνός τοποθέτησε στη θέση του επίχρυσο σταυρό. Η στήλη αυτή πήρε το όνομα Τσεμπερλί Τας (Πέτρα των Δακτυλίων) όταν ο σουλτάνος Μουσταφά Γʼ το 1701 τη στερέωσε με μεταλικούς δακτύλιους προκειμένου να ενισχυθεί η κατασκευή η οποία είχε καταπονηθεί μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά.
Δυστυχώς άλλα κοσμικά βυζαντινά μνημεία δεν έχουν σωθεί. Όμως εδώ και δύο χρόνια μια σημαντική ανακάλυψη έγινε: βρέθηκε, εξαιτίας εργασιών για μια υποθαλάσσια σήραγγα, ένα μισοθαμμένο στη λάσπη βυζαντινό λιμάνι με δεκάδες βυζαντινούς δρόμωνες (βυζαντινά πλοία) σε άριστη κατάσταση. Υπήρξε διεθνής κινητοποίηση για μπορέσουν να τους ανελκύσουν και να τους συντηρήσουν. Δυστυχώς θα αργήσουν όμως πολύ να είναι επισκέψιμοι για το κοινό.
Attachments
Last edited by a moderator:
