thanos75
Member
Με ταξί ελληνικό που έχει ειδική άδεια, ή με οργανωμένη εκδρομή από κάποιο τοπικό ταξιδιωτικό γραφείο
apodrasi
Member
- Μηνύματα
- 546
- Likes
- 1.011
- Επόμενο Ταξίδι
- Βαλτική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κίνα-Ινδία-Περού
Αν δεν υπάρχουν ταξί με άδεια, όπως αναφέρθηκε, μένει μόνο το εκδρομικό... Και ίσως η ενοικίαση αυτοκινήτου από Ορεστιάδα, αν επιτρέπει το γραφείο ενοικίασης τη διέλευση.
thanos75
Member
Εχω την αίσθηση πάντως ότι δεν είναι τόσο λίγα τα ταξί που έχουν άδεια. Μπορεί πράγματι να έχει αυξηθεί το ειδικό κόστος και έτσι τα νέα παιδιά που μπαίνουν στο επάγγελμα να το ψιλοαποφεύγουν (ίσως και για άλλους λόγους), αλλά επειδή κατάγομαι από Έβρο, θυμάμαι παλιά ότι σχεδόν όλοι οι ταξιτζήδες είχαν άδεια για να περνούν τα σύνορα. Εξάλλου είχε και μεγάλη κίνηση, αφού όλος ο Έβρος από εκεί ψώνιζε (ΟΚ οι περισσότεροι πήγαιναν με τα ΙΧ τους, αλλά και πάλι ειδικά από Ορεστιάδα πολλοί ήταν αυτοί που πήγαινα και με ταξί. Προσωπικά θα σου έλεγα να καλέσεις τα ραδιοταξί Ορεστιάδας 25520 25025 και νομίζω θα σε καθοδήγήσουν (μπορεί να σου δώσουν το όνομα και το κινητό κάποιου οδηγού που κάνει το δρομολόγιο) Επίσης ευρύτερα στον Έβρο υπάρχουν και ιδιωτικές εταιρείες ταξί
Το τοπικό πρακτορείο Καρακατσάνης Τουρς θα κάνει τακτικά δρομολόγια κάθε Σάββατο (από μετά τις εκλογές) για Αδριανούπολη. Αναχώρηση 8.00 από Ορεστιάδα, παραμονή στο κέντρο 4 ώρες, μεταφορά στο εμπορικό κέντρο Erasta, παραμονή 2 ώρες και επιστροφή. Κόστος 15 ευρώ. Άλλο τοπικό πρακτορείο (δεν γνωρίζω το πρόγραμμα του) είναι το Αλπίνο Τουρς.
va5ilis
Member
- Μηνύματα
- 125
- Likes
- 1.251
- Ταξίδι-Όνειρο
- Το Εβερεστ
Μια άλλη ιστορία που μας είπε ο ξεναγός μας στην ξενάγηση του δελτα του Εβρου. Συνθετω την ιστορία από τα 2 αρθρα. Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφιες ας ανατρέξει σε αυτά.
Η Συνθήκη της Λωζάνης όρισε Τριμερή Επιτροπή για τον καθορισμό των ελληνοτουρκικών συνόρων, που αποτελούνταν από τον Ολλανδό συνταγματάρχη Μπάκερ ως πρόεδρο και τους επικεφαλής των αντιπροσωπιών Ελλάδας και Τουρκίας, ταγματάρχη Εμμανουήλ Μινωτάκη και συνταγματάρχη Χαϊρουλάχ Μπέη αντίστοιχα, ως μέλη. Οι αποφάσεις της επιτροπής θα λαμβάνονταν κατά πλειοψηφία και θα ήταν υποχρεωτικές για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η Συνθήκη όριζε ως σύνορο Ελλάδας – Τουρκίας τον μέσο ρου του ποταμού Έβρου, αλλά έμεναν πολλά ακόμη να διευθετηθούν για την οριστική χάραξη. Το σημαντικότερο ήταν η τύχη του Δέλτα. Ο διασυνοριακός ποταμός ανοίγει νότια των Φερών και δημιουργεί μια διχάλα, με τις δύο κύριες διακλαδώσεις του να «αγκαλιάζουν» το νησί των 100.000 στρεμμάτων. Η Τριμερής Επιτροπή, υπό τον Ολλανδό συνταγματάρχη Μπάκερ, καλούνταν να αποφασίσει ποιος από τους δύο βραχίονες του ποταμού –ανατολικός ή δυτικός- αποτελεί την κύρια κοίτη και να καθορίζει αυτήν ως μόνιμο σύνορο μεταξύ των δύο χωρών.
Ο εκπρόσωπος της Τουρκίας στην Επιτροπή, Συνταγματάρχης Χαιρουλάχ Μπέη, προσκόμισε στον Μπάκερ τίτλους ιδιοκτησίας Οθωμανών πολιτών, προκειμένου να κατοχυρώσει ως σύνορο τον δυτικό βραχίονα και να περάσει το «Γκιαούρ Αντά» στην τουρκική κυριαρχία. Όπως αναφέρει σε ενημερωτικό φυλλάδιο ο πρώην αντιδήμαρχος Φερών, Νικόλαος Γκότσης, ο οποίος μελέτησε όσο ελάχιστοι την ιστορία της περιοχής, ο Ταγματάρχης Μινωτάκης έκανε επισταμένη έρευνα στο Υποθηκοφυλακείο της Κωνσταντινούπολης, όπου σε αντιπαραβολή των στοιχείων απέδειξε πως αυτοί οι τίτλοι ιδιοκτησίας ήταν πλαστοί. Επίσης, μέσα στα πολλά επιχειρήματα της ελληνικής αντιπροσωπείας που προσκόμισε, ήταν πως η ποτάμια ναυσιπλοϊα για την Αδριανούπολη γινόταν από τα αρχαία και βυζαντινά χρόνια μέσω του ανατολικού βραχίονα και του λιμανιού του Αίνου.
Ο Συνταγματάρχης Μπάκερ μελέτησε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών και αποφάσισε πως ο κύριος ρους του Έβρου είναι ο ανατολικός βραχίονας και έτσι το Δέλτα των 100.000 στρεμμάτων κατοχυρώθηκε στην Ελλάδα. Στις 3 Νοεμβρίου 1926 υπογράφηκαν τα πρωτόκολλα και τα συμπεράσματα της Επιτροπής.
Ο ρόλος του ταγματάρχη Μινωτάκη στάθηκε καθοριστικός στη χάραξη των συνόρων με την Τουρκία στον Εβρο και στην κατοχύρωση υπέρ της χώρας μας 100.000 και πλέον στρεμμάτων που διεκδικούσε πεισματικά η τουρκική πλευρά.
Ο Μινωτάκης καταγόταν από τα Χανιά της Κρήτης και ήταν αδελφός του σπουδαίου ηθοποιού και σκηνοθέτη Αλέξη Μινωτή. Το 1935 υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Οχύρωσης (ΚΕΟ) των ελληνοβουλγαρικών συνόρων που χωροθέτησε τα αμυντικά έργα της θρυλικής «Γραμμής Μεταξά». Απεβίωσε σε ηλικία μόλις 42 ετών χτυπημένος από φυματίωση.
Το 2018 κεντρικός δρόμος των Φερών μετονομάστηκε σε Οδό Ταγματάρχη Εμμανουήλ Μινωτάκη ως ελάχιστος φόρος τιμής σε όσα προσέφερε στην πατρίδα από τη θέση του. Εναν χρόνο νωρίτερα έγιναν η ονοματοδοσία της Λεωφόρου Συνταγματάρχη Μπάκερ στις Φέρες και τα αποκαλυπτήρια μνημείου προς τιμήν του Ολλανδού συνταγματάρχη για τη συμβολή στην παραχώρηση της νησίδας «Δ» στην Ελλάδα.
Πηγες:
1.https://www.ethnos.gr/history/article/107860/tagmatarxhsminotakhsoadelfostoyalexhminothpoyxarisesthnelladatodeltatoyebroy
2.https://www.protothema.gr/greece/article/1013773/evros-tria-hronia-harassan-ta-sunora-meta-tin-sunthiki-tis-lozanis/
Ας γράψω λίγα για Αδριανούπολη μια και ανακινήθηκε το θέμα.
Από τον καιρό που καταργήθηκε η βίζα (κάπου το 1985) έχω πάει πάμπολλες φορές. Παραμονή από μια μέρα μέχρι … μισή ώρα. Απέχει από Ορεστιάδα κάπου 32 χιλιόμετρα. Από εδώ είναι η καταγωγή των παππούδων μου από το σόι της μάνας μου και ήρθαν Ελλάδα με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922. Τα τελευταία 15 χρόνια γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη με κατασκευή έργων υποδομής, πανεπιστημίου, πολυτελών ξενοδοχείων, πολυκαταστημάτων κλπ. Ο πληθυσμός της σήμερα πρέπει να είναι γύρω στις 185.000 κατοίκους. Τελευταία έχουν κατασκευαστεί νέες εγκαταστάσεις τελωνείου και σύνδεση με αυτοκινητόδρομο.
Όποιος έρχεται πρώτη φορά για τουρισμό μπορεί να πάει από τον παλιό λιθόστρωτο δρόμο (οδός Λωζάννης) και να περάσει από το χωριό Κάραγατς. (Έξοδος από τον αυτοκινητόδρομο 2 χιλιόμετρα μετά το τελωνείο στον κυκλικό κόμβο δεξιά.)
Εδώ μπορεί κανείς να δει το μνημείο της Συνθήκης της Λωζάννης - βάσει της οποίας παραχωρήθηκε στην Τουρκία η περιοχή αυτή στην Δυτική πλευρά του Έβρου ποταμού -
τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό ο οποίος δεν λειτουργεί σήμερα και οι εγκαταστάσεις του έχουν παραχωρηθεί στο Πανεπιστήμιο,
το παλιό καφενείο του σταθμού – μουσείο φυσικής ιστορίας σήμερα,
και μια παλιά ατμομηχανή με ένα βαγόνι.
Σχετικά με την σιδ. γραμμή είχα γράψει μερικά εδώ: Σύντομες ιστορίες του 20ού αιώνα
Σώζονται ακόμη μερικά σπίτια Ελλήνων που έφυγαν από εδώ το 1923 πρόσφυγες και ίδρυσαν την Ορεστιάδα.
Αυτό είναι το σπίτι των παππούδων ενός φίλου μου.
Στο ισόγειο λειτουργεί καφενείο ενώ ο όροφος είναι ακατοίκητος (στη φωτο το εσωτερικό από παλαιότερη επίσκεψή μου)
Στους Τούρκους που τα νέμονται δεν έχει δοθεί η κυριότητα, πληρώνουν ενοίκιο στο κράτος ενώ υπάρχουν οι επίσημοι κατάλογοι με τα ονόματα των Ελλήνων παλιών ιδιοκτητών.
Από εδώ η Αδριανούπολη απέχει άλλα 3 χιλιόμετρα.
Προχωρώντας για τη γέφυρα του Έβρου βλέπει κανείς στα δεξιά μια κατασκευή εν είδει … μνημείου. Μπήκε πρόσφατα η Αδριανούπολη στο βιβλίο Γκίνες για τη μεγαλύτερη τηγανιά τζιεργιού!
Τα τζιέργια (τηγανητά κομματάκια συκωτιού με κουρκούτι), θεωρούνται το υπ’ αριθμόν ένα έδεσμα της πόλης. Τα άλλα δυο είναι τα κεφτεδάκια και το μπαντέμ εσμεσί (με αμυγδαλόψυχα)
Φτάνοντας στη γέφυρα υπάρχουν αρκετά εξοχικά ρεστωράν και μια καφετερία πάνω στις όχθες του ποταμού.
Σ’ αυτό το σημείο έχουν γυριστεί αρκετές ταινίες και σειρές τηλεόρασης. Αν καθίσετε εδώ προτιμήστε τσάι, ο καφές είναι χάλια.
Μετά τη γέφυρα μια περιοχή με ρεστωράν πάλι και η γέφυρα του Τούντζα (παραποτάμου του Έβρου)
Περνώντας και αυτήν μπαίνεις πλέον στην πόλη (στο τέλος της γέφυρας ένα δύσκολο σημείο από άποψη κυκλοφορίας - χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους οδηγούς)
Εάν πάρει κανείς τον παρόχθιο δρόμο στα αριστερά, περνά από ένα παζάρι αυτοκινήτων,
ξανά μια άλλη γέφυρα του Τούντζα και φτάνει σε ένα συνοικισμό της πόλης από την άλλη πλευρά του Τούντζα
Εδώ εκτός από μερικά τζαμιά όπως το παλιό τζαμί του Χατζημιχάλ-μπέη
και μια παλιά γέφυρα που δεν χρησιμοποιείται πλέον,
υπάρχει το Μουσείο Υγείας εντεταγμένο σε μεγαλύτερο συγκρότημα με το τζαμί Beyazit.
Το μουσείο αναπαριστά την εκπαίδευση των νέων γιατρών και την άσκηση της ιατρικής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι ενδιαφέρον και αξίζει η επίσκεψη. Στο μέρος υπάρχει ελεύθερο πάρκινγκ.
Το τζαμί του Σουλτάν-Σελήμ (Selimiye) είναι το σπουδαιότερο και το πιο μεγαλεπήβολο αξιοθέατο της Αδριανούπολης, έργο του αρχιτέκτονα Mimar Sinan. Φαίνεται σχεδόν από παντού. Η επίσκεψη στο εσωτερικό των τζαμιών είναι ελεύθερη καθώς και οι φωτογραφίες με ή χωρίς φλας αρκεί ο επισκέπτης να είναι ανυπόδητος.
Απέναντι ακριβώς από την είσοδό του υπάρχει μεγάλο πάρκινγκ που πάντα έχει ελεύθερες θέσεις.
Στο πίσω μέρος του πάρκινγκ βρίσκεται ένα κτίριο με χαρακτηριστική ξύλινη επένδυση το Edirne City Museum. Με συσκευή για φωνητική ξενάγηση και στα ελληνικά. Όλη η ιστορία της Αδριανούπολης.
Πίσω από το τζαμί και αφού περάσει κανείς μπροστά από τα ανδρικά και γυναικεία χαμάμ
βρίσκεται το Εθνολογικό και Αρχαιολογικό Μουσείο με αρκετά εκθέματα που έχουν αναφορές στην αρχαία Ελλάδα και ελληνική μυθολογία.
Κατηφορίζοντας την οδό Mimar Sinan και κάτω από το τζαμί του Σουλταν Σελήμ, μια σκεπαστή αγορά. Η αγαστή συνύπαρξη του «οίκου του Θεού» με τον «οίκο του εμπορίου» δεν ήταν προνόμιο μόνο της εποχής του Χριστού!!
Πάρκινγκ στο κέντρο υπάρχει επίσης πίσω από το Rüstempaşa Kervansarayı
Δίπλα σ’ αυτό το συγκρότημα καταστημάτων και ξενοδοχείου βρίσκεται το παλαιότερο τζαμί της πόλης το Eski Camii. Χτίστηκε το 1414.
Περπατώντας δυτικά στα σοκάκια
φτάνει κανείς στον κεντρικό εμπορικό δρόμο Saraclar που τελευταία έχει πεζοδρομηθεί.
Παράλληλα με τον πεζόδρομο η κεντρική σκεπαστή αγορά (capali carsi)
Δεξιά και αριστερά της κεντρικής εισόδου βρίσκονται δυο ανταλλακτήρια συναλλάγματος και ένα τρίτο λίγα μέτρα δεξιότερα (όπως κοιτάμε την είσοδο). Όλα δίνουν την ίδια ισοτιμία με το ευρώ.
Πολλά καταστήματα, π.χ. το Waikiki, δέχονται πληρωμές σε ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία και δίνουν ρέστα σε λίρες ενώ διαδεδομένη είναι η χρήση πιστωτικών καρτών.
Εάν κάνοντας τις βόλτες και τις αγορές σας στην περιοχή πεινάσετε, η καλύτερη επιλογή είναι το Aydın Tava Ciğer
Ενώ τα διπλανά ρεστωράν μπορεί να είναι άδεια, εδώ θα είστε τυχεροί αν βρείτε τραπέζι!
Εάν πάλι θέλετε γλυκό η επιλογή είναι αυστηρά μία: Κιουνεφέ στο Mado (κεντρικός πεζόδρομος). Θα πληρώσετε διπλά απ’ ότι αλλού αλλά δεν υπάρχει καμία σύγκριση! Με τριμμένο φιστίκι Αιγίνης και παγωτό καϊμάκι.
Μην κάνετε το λάθος και παραγγείλετε καφέ. Και πανάκριβος (με τα δεδομένα της Τουρκίας πάντα) και χάλια. Πιείτε τσάι όπως όλοι οι ντόπιοι.
Πόλο έλξης των επισκεπτών αλλά και των ντόπιων αποτελούν δυο εμπορικά κέντρα που έχουν ανοίξει τελευταία. Και τα δυο στην κεντρική λεωφόρο Talat paşa. Το Erasta απέναντι από το πολυτελές νεόκτιστο RYS Hotel
και το Margi outlet δίπλα στο ομώνυμο επίσης πολυτελές ξενοδοχείο.
Από τον καιρό που καταργήθηκε η βίζα (κάπου το 1985) έχω πάει πάμπολλες φορές. Παραμονή από μια μέρα μέχρι … μισή ώρα. Απέχει από Ορεστιάδα κάπου 32 χιλιόμετρα. Από εδώ είναι η καταγωγή των παππούδων μου από το σόι της μάνας μου και ήρθαν Ελλάδα με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922. Τα τελευταία 15 χρόνια γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη με κατασκευή έργων υποδομής, πανεπιστημίου, πολυτελών ξενοδοχείων, πολυκαταστημάτων κλπ. Ο πληθυσμός της σήμερα πρέπει να είναι γύρω στις 185.000 κατοίκους. Τελευταία έχουν κατασκευαστεί νέες εγκαταστάσεις τελωνείου και σύνδεση με αυτοκινητόδρομο.
Όποιος έρχεται πρώτη φορά για τουρισμό μπορεί να πάει από τον παλιό λιθόστρωτο δρόμο (οδός Λωζάννης) και να περάσει από το χωριό Κάραγατς. (Έξοδος από τον αυτοκινητόδρομο 2 χιλιόμετρα μετά το τελωνείο στον κυκλικό κόμβο δεξιά.)
Εδώ μπορεί κανείς να δει το μνημείο της Συνθήκης της Λωζάννης - βάσει της οποίας παραχωρήθηκε στην Τουρκία η περιοχή αυτή στην Δυτική πλευρά του Έβρου ποταμού -
τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό ο οποίος δεν λειτουργεί σήμερα και οι εγκαταστάσεις του έχουν παραχωρηθεί στο Πανεπιστήμιο,
το παλιό καφενείο του σταθμού – μουσείο φυσικής ιστορίας σήμερα,
και μια παλιά ατμομηχανή με ένα βαγόνι.
Σχετικά με την σιδ. γραμμή είχα γράψει μερικά εδώ: Σύντομες ιστορίες του 20ού αιώνα
Σώζονται ακόμη μερικά σπίτια Ελλήνων που έφυγαν από εδώ το 1923 πρόσφυγες και ίδρυσαν την Ορεστιάδα.
Αυτό είναι το σπίτι των παππούδων ενός φίλου μου.
Στο ισόγειο λειτουργεί καφενείο ενώ ο όροφος είναι ακατοίκητος (στη φωτο το εσωτερικό από παλαιότερη επίσκεψή μου)
Στους Τούρκους που τα νέμονται δεν έχει δοθεί η κυριότητα, πληρώνουν ενοίκιο στο κράτος ενώ υπάρχουν οι επίσημοι κατάλογοι με τα ονόματα των Ελλήνων παλιών ιδιοκτητών.
Από εδώ η Αδριανούπολη απέχει άλλα 3 χιλιόμετρα.
Προχωρώντας για τη γέφυρα του Έβρου βλέπει κανείς στα δεξιά μια κατασκευή εν είδει … μνημείου. Μπήκε πρόσφατα η Αδριανούπολη στο βιβλίο Γκίνες για τη μεγαλύτερη τηγανιά τζιεργιού!
Τα τζιέργια (τηγανητά κομματάκια συκωτιού με κουρκούτι), θεωρούνται το υπ’ αριθμόν ένα έδεσμα της πόλης. Τα άλλα δυο είναι τα κεφτεδάκια και το μπαντέμ εσμεσί (με αμυγδαλόψυχα)
Φτάνοντας στη γέφυρα υπάρχουν αρκετά εξοχικά ρεστωράν και μια καφετερία πάνω στις όχθες του ποταμού.
Σ’ αυτό το σημείο έχουν γυριστεί αρκετές ταινίες και σειρές τηλεόρασης. Αν καθίσετε εδώ προτιμήστε τσάι, ο καφές είναι χάλια.
Μετά τη γέφυρα μια περιοχή με ρεστωράν πάλι και η γέφυρα του Τούντζα (παραποτάμου του Έβρου)
Περνώντας και αυτήν μπαίνεις πλέον στην πόλη (στο τέλος της γέφυρας ένα δύσκολο σημείο από άποψη κυκλοφορίας - χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή από τους οδηγούς)
Εάν πάρει κανείς τον παρόχθιο δρόμο στα αριστερά, περνά από ένα παζάρι αυτοκινήτων,
ξανά μια άλλη γέφυρα του Τούντζα και φτάνει σε ένα συνοικισμό της πόλης από την άλλη πλευρά του Τούντζα
Εδώ εκτός από μερικά τζαμιά όπως το παλιό τζαμί του Χατζημιχάλ-μπέη
και μια παλιά γέφυρα που δεν χρησιμοποιείται πλέον,
υπάρχει το Μουσείο Υγείας εντεταγμένο σε μεγαλύτερο συγκρότημα με το τζαμί Beyazit.
Το μουσείο αναπαριστά την εκπαίδευση των νέων γιατρών και την άσκηση της ιατρικής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι ενδιαφέρον και αξίζει η επίσκεψη. Στο μέρος υπάρχει ελεύθερο πάρκινγκ.
Το τζαμί του Σουλτάν-Σελήμ (Selimiye) είναι το σπουδαιότερο και το πιο μεγαλεπήβολο αξιοθέατο της Αδριανούπολης, έργο του αρχιτέκτονα Mimar Sinan. Φαίνεται σχεδόν από παντού. Η επίσκεψη στο εσωτερικό των τζαμιών είναι ελεύθερη καθώς και οι φωτογραφίες με ή χωρίς φλας αρκεί ο επισκέπτης να είναι ανυπόδητος.
Απέναντι ακριβώς από την είσοδό του υπάρχει μεγάλο πάρκινγκ που πάντα έχει ελεύθερες θέσεις.
Στο πίσω μέρος του πάρκινγκ βρίσκεται ένα κτίριο με χαρακτηριστική ξύλινη επένδυση το Edirne City Museum. Με συσκευή για φωνητική ξενάγηση και στα ελληνικά. Όλη η ιστορία της Αδριανούπολης.
Πίσω από το τζαμί και αφού περάσει κανείς μπροστά από τα ανδρικά και γυναικεία χαμάμ
βρίσκεται το Εθνολογικό και Αρχαιολογικό Μουσείο με αρκετά εκθέματα που έχουν αναφορές στην αρχαία Ελλάδα και ελληνική μυθολογία.
Κατηφορίζοντας την οδό Mimar Sinan και κάτω από το τζαμί του Σουλταν Σελήμ, μια σκεπαστή αγορά. Η αγαστή συνύπαρξη του «οίκου του Θεού» με τον «οίκο του εμπορίου» δεν ήταν προνόμιο μόνο της εποχής του Χριστού!!
Πάρκινγκ στο κέντρο υπάρχει επίσης πίσω από το Rüstempaşa Kervansarayı
Δίπλα σ’ αυτό το συγκρότημα καταστημάτων και ξενοδοχείου βρίσκεται το παλαιότερο τζαμί της πόλης το Eski Camii. Χτίστηκε το 1414.
Περπατώντας δυτικά στα σοκάκια
φτάνει κανείς στον κεντρικό εμπορικό δρόμο Saraclar που τελευταία έχει πεζοδρομηθεί.
Παράλληλα με τον πεζόδρομο η κεντρική σκεπαστή αγορά (capali carsi)
Δεξιά και αριστερά της κεντρικής εισόδου βρίσκονται δυο ανταλλακτήρια συναλλάγματος και ένα τρίτο λίγα μέτρα δεξιότερα (όπως κοιτάμε την είσοδο). Όλα δίνουν την ίδια ισοτιμία με το ευρώ.
Πολλά καταστήματα, π.χ. το Waikiki, δέχονται πληρωμές σε ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία και δίνουν ρέστα σε λίρες ενώ διαδεδομένη είναι η χρήση πιστωτικών καρτών.
Εάν κάνοντας τις βόλτες και τις αγορές σας στην περιοχή πεινάσετε, η καλύτερη επιλογή είναι το Aydın Tava Ciğer
Ενώ τα διπλανά ρεστωράν μπορεί να είναι άδεια, εδώ θα είστε τυχεροί αν βρείτε τραπέζι!
Εάν πάλι θέλετε γλυκό η επιλογή είναι αυστηρά μία: Κιουνεφέ στο Mado (κεντρικός πεζόδρομος). Θα πληρώσετε διπλά απ’ ότι αλλού αλλά δεν υπάρχει καμία σύγκριση! Με τριμμένο φιστίκι Αιγίνης και παγωτό καϊμάκι.
Μην κάνετε το λάθος και παραγγείλετε καφέ. Και πανάκριβος (με τα δεδομένα της Τουρκίας πάντα) και χάλια. Πιείτε τσάι όπως όλοι οι ντόπιοι.
Πόλο έλξης των επισκεπτών αλλά και των ντόπιων αποτελούν δυο εμπορικά κέντρα που έχουν ανοίξει τελευταία. Και τα δυο στην κεντρική λεωφόρο Talat paşa. Το Erasta απέναντι από το πολυτελές νεόκτιστο RYS Hotel
και το Margi outlet δίπλα στο ομώνυμο επίσης πολυτελές ξενοδοχείο.
Attachments
thanos75
Member
Πολύ ωραίες φωτος, καταπληκτικές πληροφορίες, και γενικώς πανέμορφη πόλη και μέρη από τα οποία έχω και εγώ την τιμή να κατάγομαι (από την πλευρά της μητέρας μου). Τελευταία φορά την επισκέφθηκα το 2009 δυστυχώς. Αχχχ.... αυτά τα κολασμένα κιοφτεδάκια της Εντιρνε. Ελπίζω να ξαναβρεθώ εκεί σύντομα
Πήγα Σάββατο στο dibek havesi και πήρα καφέ και τσάι. Πράγματι εξαιρετικά και τα δύο. Ο καφές 20TL το τσάι 5.
Η κατασκευή του αυτή των λαϊκών οικοδομών της Αδριανούπολης του προπερασμένου αιώνα δηλ. σκελετός από ξύλινα δοκάρια, άψητοι πλίνθοι και εξωτερικά επένδυση με σανίδια, όπως 2 φωτο από το Κάραγατς που ανέβασα προηγουμένως και του Edirne City Museum (το τελευταίο βέβαια είναι πιο πρόσφατη οικοδομή αλλά έχουν εφαρμόσει την ξύλινη επένδυση)
Απορίας άξιον πού το ανακάλυψες στο στενάκι που είναι χωμένο!
fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.880
- Likes
- 14.426
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
-
-
-
-
-
-
-
Ταξιδιωτική Ιστορία του Μήνα Δεκέμβριος 2019 - Φεβρουάριος 2020
- Τελ. μήνυμα: Smaragda53
-
