Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.942
Περιεχόμενα
Στο στρατό την έχασα στο τσακ, αλλά τώρα η μεγάλη ώρα είχε φτάσει. Η πρώτη μου πτήση με ελικόπτερο θα ήταν γεγονός… και μάλιστα που, στη ρίζα του Grand Canyon… Δίπλα ακριβώς από τα λυόμενα παραπήγματα και πλάι στο διάδρομο προσγείωσης του Grand Canyon West βρίσκονταν τρία μικρά ελικοδρόμια που φιλοξενούσαν τρία κατακόκκινα EUROCOPTER EC-130B4 . Oι τρεις μας συν μια μικροκαμωμένη κινεζοαμερικανίδα πήραμε τις θέσεις μας πλάι στο πιλότο, δεθήκαμε και έτσι ξαφνικά και όμορφα, άρχισε η ανάληψή μας προς τους ουρανούς… Η εμπειρία του ελικοπτέρου και η breathtaking view του τοπίου με συγκλόνισαν. Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσω ότι το ελικόπτερο δεν κουνούσε διόλου και έτσι είχα την τύχη να απολαύσω αμέριμνος το μαγευτικό θέαμα. Η όλη πτήση ήταν περίπου 8 με 10 λεπτά το κάθε σκέλος και περιλάμβανε μια χαμηλή βόλτα γύρω από το φαράγγι, για να εμπεδώσεις το μεγαλείο του, μια εντυπωσιακή βουτιά στα σπλάχνα του και μια ασφαλή προσγείωση στη βάση του, δίπλα στο Colorado river που το διασχίζει. Οι όποιες φωτογραφίες ίσως έχετε δει σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποδώσουν το μέγεθος και την μεγαλοπρέπεια του χώρου. Μήκος 446 χιλιόμετρα , ύψος πάνω από ενάμιση χιλιόμετρο, ηλικία 17 εκατομμύρια χρόνια… Χρειάζεται να προσθέσω κάτι;
Με το που προσγειωθήκαμε μας παρέλαβαν δύο συνεργάτες τις υπεύθυνης εταιρίας και μας οδήγησαν σε μια ειδικά διαμορφωμένη προβλήτα όπου ήταν και η βάση των πλοιαρίων με τα οποία θα πραγματοποιούσαμε την μισάωρη κρουαζιέρα μας κατά μήκος του ποταμού… Το θέαμα για μια ακόμα φορά ανεπανάληπτο. Βλέπαμε το φαράγγι εκ των έσω, από την βάση του, και σας πληροφορώ ότι το μεγαλείο της θέας ήταν ισάξιο με αυτό που απολαύσαμε κατά την πτήση μας… Υποστήκαμε, για να μην αγιοποιούμε και τα πάντα, μια διεκπεραιωτική και αδιάφορη ξενάγηση και μετά, δια της αυτής εντυπωσιακής οδού και με τα συναισθήματα να μας κατακλύζουν, επιστρέψαμε ύστερα από συνολικά περίπου μια ώρα, πίσω στη βάση των ελικοπτέρων, στο Grand Canyon West terminal… Το πρώτο σκέλος της επιχείρησης Grand Canyon είχε τελειώσει και είχε στεφτεί με απόλυτη επιτυχία…
Το λυόμενο terminal εκτός από αεροπορική και ελικοπτερική βάση (sic), ήταν και κάτι πιο πεζό, κατάστημα με κιτσάτα σουβενίρ, κέντρο πληροφοριών και βάση των λεωφορείων που μετέφεραν τους συμπαθείς τουρίστες, δηλ. εμάς , στην άκρη του φαραγγιού όπου και βρίσκετε το πρόσφατα κατασκευασμένο και γνωστό ως turist trap, Grand Canyon Skywalk. http://www.grandcanyonskywalk.com/
Πρόκειται για μια γυάλινη προβλήτα που είναι κατασκευασμένη στην άκρη ενός βράχου και έτσι έχεις την εντύπωση ότι περπατάς στο κενό. Απαγορεύονται τσάντες , φωτογραφικές μηχανές, κάμερες και γενικά ότι μπορεί κατά λάθος να σου πέσει και να προκαλέσει φθορά στο γυάλινο κατασκεύασμα. Στο κόμιστρο της όλης εκδρομής δεν περιλαμβάνονταν η είσοδος μας στο Skywalk κι έτσι μια που είχαμε υπερβεί κατά πολύ το budget μας, αρνηθήκαμε να καταβάλουμε επιπλέων 35$ το άτομο και απολαύσαμε την θέα από την άκρη άλλων, εξίσου εντυπωσιακών βράχων… Κάπου εκεί, με το υπερθέαμα του φαραγγιού να ξετυλίγεται μπροστά μας, γευματίσαμε. Το μετριότατο, μπουφέ στυλ γεύμα, που περιλαμβάνονταν στην τιμή του όλου πακέτου, διόλου δεν χάλασε την εφορία της στιγμής. Βρισκόμαστε στην άκρη του Grand Canyon και απολαμβάναμε ένα από τα εντυπωσιακότερα φυσικά τοπία του κόσμου, ποιος θα ασχοληθεί με το φαγητό τώρα…
Πριν μπούμε στο πούλμαν της επιστροφής για το μικροσκοπικό αεροδρόμιο μας είδαμε και σκηνές φολκλόρ. Καμιά δεκαριά Ινδιάνοι , με τοπικές φορεσιές, προσπαθούσαν να συγκινήσουν τους βιαστικούς τουρίστες παίζοντας αυτοσχέδιες μουσικές και πουλώντας τοπικά χειροτεχνήματα…Ξεπούλημα των πάντων. Τα πάντα στο βωμό του χρήματος.
Ο πιλότος μας, χαμογελαστός, μας περίμενε για την επιστροφή μας. Η πτήση για μια ακόμη φορά άριστη και προσγείωση στο Henderson Airport σαράντα περίπου λεπτά αργότερα. Το όνειρο τελείωσε, πίσω στην εικονική πραγματικότητα του Vegas…
Αν με ρωτήσετε για το αν άξιζαν τα περίπου 210 ευρώ που δώσαμε για την συγκεκριμένη εκδρομή θα σας απαντήσω αβίαστα πως ναι. Μπορεί η όλη ξενάγηση στο φαράγγι να είναι τουριστική, το φαγητό μέτριο και το φολκλόρ σκηνικό αστείο, αλλά όλα αυτά φαντάζουν ασήμαντα μπρος στο μεγαλείο της φύσης , την εμπειρία του ελικοπτέρου, την άνεση και την απαράμιλλη θέα του αεροπλάνου. Ναι, ακράδαντα πιστεύω, ότι το πραγματικό αξιοθέατο στη Nevada δεν είναι το κοσμοπολίτικο Las Vegas, αλλά το υπερθέαμα του Grand Canyon, γιαυτό και προτρέπω όλους σας οπωσδήποτε να το κατατάξετε στις μελλοντικές σας ταξιδιωτικές εξορμήσεις…
Βυθισμένος στην αναπαυτική μου πολυθρόνα απολάμβανα το αισθησιακό υπερθέαμα του Zumanity http://www.zumanity.com/en/home.asp θανατηφόρο μίγμα καμπαρέ, ακροβατικών, χορού και τραγουδιού. Έπαιζα μάλλον με σημαδεμένη τράπουλα μια που είναι πραγματικά δύσκολο να βρεις κακό show στο Vegas. Έδωσα 65ευρώ και απόλαυσα το καλύτερο show της ζωής μου. Για μιάμιση ώρα αφέθηκα στη μαγεία αυτής της υπερπαραγωγής και κατάλαβα ότι σε ορισμένα πράγματα οι Αμερικανοί απλά δεν παίζονται… ένα από αυτά είναι και τα λαμπερά show που ανεβαίνουν κατά δεκάδες στο Vegas. Αν βρεθείτε η παράληψη θα είναι εγκληματική…
Χειροκροτούσα με πάθος το τελευταίο encore της εντυπωσιακής τραγουδίστριας όταν τον είδα ήρεμο να σηκώνετε από την θέση του και αμίλητος να φεύγει. Η Sharon κλαίγοντας απλά τον κοιτούσε. Ο Robert ούτε που γύρισε να την δει, την είχε διαγράψει οριστικά…
Με το που προσγειωθήκαμε μας παρέλαβαν δύο συνεργάτες τις υπεύθυνης εταιρίας και μας οδήγησαν σε μια ειδικά διαμορφωμένη προβλήτα όπου ήταν και η βάση των πλοιαρίων με τα οποία θα πραγματοποιούσαμε την μισάωρη κρουαζιέρα μας κατά μήκος του ποταμού… Το θέαμα για μια ακόμα φορά ανεπανάληπτο. Βλέπαμε το φαράγγι εκ των έσω, από την βάση του, και σας πληροφορώ ότι το μεγαλείο της θέας ήταν ισάξιο με αυτό που απολαύσαμε κατά την πτήση μας… Υποστήκαμε, για να μην αγιοποιούμε και τα πάντα, μια διεκπεραιωτική και αδιάφορη ξενάγηση και μετά, δια της αυτής εντυπωσιακής οδού και με τα συναισθήματα να μας κατακλύζουν, επιστρέψαμε ύστερα από συνολικά περίπου μια ώρα, πίσω στη βάση των ελικοπτέρων, στο Grand Canyon West terminal… Το πρώτο σκέλος της επιχείρησης Grand Canyon είχε τελειώσει και είχε στεφτεί με απόλυτη επιτυχία…
Το λυόμενο terminal εκτός από αεροπορική και ελικοπτερική βάση (sic), ήταν και κάτι πιο πεζό, κατάστημα με κιτσάτα σουβενίρ, κέντρο πληροφοριών και βάση των λεωφορείων που μετέφεραν τους συμπαθείς τουρίστες, δηλ. εμάς , στην άκρη του φαραγγιού όπου και βρίσκετε το πρόσφατα κατασκευασμένο και γνωστό ως turist trap, Grand Canyon Skywalk. http://www.grandcanyonskywalk.com/
Πρόκειται για μια γυάλινη προβλήτα που είναι κατασκευασμένη στην άκρη ενός βράχου και έτσι έχεις την εντύπωση ότι περπατάς στο κενό. Απαγορεύονται τσάντες , φωτογραφικές μηχανές, κάμερες και γενικά ότι μπορεί κατά λάθος να σου πέσει και να προκαλέσει φθορά στο γυάλινο κατασκεύασμα. Στο κόμιστρο της όλης εκδρομής δεν περιλαμβάνονταν η είσοδος μας στο Skywalk κι έτσι μια που είχαμε υπερβεί κατά πολύ το budget μας, αρνηθήκαμε να καταβάλουμε επιπλέων 35$ το άτομο και απολαύσαμε την θέα από την άκρη άλλων, εξίσου εντυπωσιακών βράχων… Κάπου εκεί, με το υπερθέαμα του φαραγγιού να ξετυλίγεται μπροστά μας, γευματίσαμε. Το μετριότατο, μπουφέ στυλ γεύμα, που περιλαμβάνονταν στην τιμή του όλου πακέτου, διόλου δεν χάλασε την εφορία της στιγμής. Βρισκόμαστε στην άκρη του Grand Canyon και απολαμβάναμε ένα από τα εντυπωσιακότερα φυσικά τοπία του κόσμου, ποιος θα ασχοληθεί με το φαγητό τώρα…
Πριν μπούμε στο πούλμαν της επιστροφής για το μικροσκοπικό αεροδρόμιο μας είδαμε και σκηνές φολκλόρ. Καμιά δεκαριά Ινδιάνοι , με τοπικές φορεσιές, προσπαθούσαν να συγκινήσουν τους βιαστικούς τουρίστες παίζοντας αυτοσχέδιες μουσικές και πουλώντας τοπικά χειροτεχνήματα…Ξεπούλημα των πάντων. Τα πάντα στο βωμό του χρήματος.
Ο πιλότος μας, χαμογελαστός, μας περίμενε για την επιστροφή μας. Η πτήση για μια ακόμη φορά άριστη και προσγείωση στο Henderson Airport σαράντα περίπου λεπτά αργότερα. Το όνειρο τελείωσε, πίσω στην εικονική πραγματικότητα του Vegas…
Αν με ρωτήσετε για το αν άξιζαν τα περίπου 210 ευρώ που δώσαμε για την συγκεκριμένη εκδρομή θα σας απαντήσω αβίαστα πως ναι. Μπορεί η όλη ξενάγηση στο φαράγγι να είναι τουριστική, το φαγητό μέτριο και το φολκλόρ σκηνικό αστείο, αλλά όλα αυτά φαντάζουν ασήμαντα μπρος στο μεγαλείο της φύσης , την εμπειρία του ελικοπτέρου, την άνεση και την απαράμιλλη θέα του αεροπλάνου. Ναι, ακράδαντα πιστεύω, ότι το πραγματικό αξιοθέατο στη Nevada δεν είναι το κοσμοπολίτικο Las Vegas, αλλά το υπερθέαμα του Grand Canyon, γιαυτό και προτρέπω όλους σας οπωσδήποτε να το κατατάξετε στις μελλοντικές σας ταξιδιωτικές εξορμήσεις…
Βυθισμένος στην αναπαυτική μου πολυθρόνα απολάμβανα το αισθησιακό υπερθέαμα του Zumanity http://www.zumanity.com/en/home.asp θανατηφόρο μίγμα καμπαρέ, ακροβατικών, χορού και τραγουδιού. Έπαιζα μάλλον με σημαδεμένη τράπουλα μια που είναι πραγματικά δύσκολο να βρεις κακό show στο Vegas. Έδωσα 65ευρώ και απόλαυσα το καλύτερο show της ζωής μου. Για μιάμιση ώρα αφέθηκα στη μαγεία αυτής της υπερπαραγωγής και κατάλαβα ότι σε ορισμένα πράγματα οι Αμερικανοί απλά δεν παίζονται… ένα από αυτά είναι και τα λαμπερά show που ανεβαίνουν κατά δεκάδες στο Vegas. Αν βρεθείτε η παράληψη θα είναι εγκληματική…
Χειροκροτούσα με πάθος το τελευταίο encore της εντυπωσιακής τραγουδίστριας όταν τον είδα ήρεμο να σηκώνετε από την θέση του και αμίλητος να φεύγει. Η Sharon κλαίγοντας απλά τον κοιτούσε. Ο Robert ούτε που γύρισε να την δει, την είχε διαγράψει οριστικά…
Attachments
-
50 KB Προβολές: 215
Last edited by a moderator: