Περιεχόμενα
Η Βαρσοβία, λοιπόν, μας περίμενε, όπως κι εμείς αυτή… Πρωινό ξύπνημα, λοιπόν, checkout, το τελευταίο μας –και πλούσιο- πρωινό στο HotelPoloniaκαι βουρ για τον σιδηροδρομικό σταθμό, μερικά μέτρα παρακάτω. Το σκηνικό στο τρένο γνώριμο, οι ανέσεις γνωστές και σε δυόμιση ακριβώς ώρες βρισκόμασταν στον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμός της Βαρσοβίας. Κι εδώ ήμασταν τυχεροί καθώς το ξενοδοχείο μας απείχε μόλις μία στάση ή 500 περίπου μέτρα από τον σταθμό, οπότε απλώς το πήραμε ποδαράτο.
Το ξενοδοχείο μας ήταν το Novotel, τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο με 32 ορόφους. Το κέντρο της Βαρσοβίας έχει αρκετούς ουρανοξύστες, μερικοί από τους οποίους αρκετά καλαίσθητοι, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι εξωτερικά, ο ουρανοξύστης του Novotelδεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Εσωτερικά το ξενοδοχείο είναι άψογο και με 58 Ευρώ το δίκλινο άξιζε τα λεφτά του, αν και χωρίς πρωινό το οποίο το βρήκαμε ακριβό, 16 Ευρώ το άτομο επιπλέον.
Το Κέντρο της Βαρσοβίας, διακρίνεται το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστημών
Η ώρα περνούσε και το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο Copernicus Science Center. Γύρω στη μία ήμασταν εκεί, πάμε και τι να δούμε; Μια ουρά απίστευτη, μετανιώσαμε που δεν κλείσαμε εισιτήρια online. Φεύγουμε από εκεί, για να μη χάσουμε χρόνο, και με τη βοήθεια του GPS, περπατάμε κανένα χιλιόμετρο και φθάνουμε στο Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας. Η μέρα ήταν Τρίτη 30/12 και κάθε Τρίτη η είσοδος ήταν δωρεάν. Παρενθεντικά να αναφέρω ότι σχεδόν όλα τα μουσεία έχουν μια μέρα είσοδο δωρεάν, αλλά δεν είναι ίδια για όλα. Το Εθνικό Μουσείο περιλαμβάνει μια πολύ μεγάλη συλλογή από είδη εκκλησιαστικής τέχνης, εικαστικά, μοντέρνα τέχνη κλπ. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή για τους φίλους του είδους.
Ε, εκεί με αγριοκοίταξε μία υπάλληλος τους μουσείου καθώς σε μια αίθουσα μοντέρνας τέχνης ήταν συγκεντρωμένος πολύς κόσμος και κάποιος τους εξηγούσε στα πολωνικά, κάτι για ένα αντικείμενο που έβλεπαν μπροστά τους. Στην προσπάθεια μου να περάσω, χωρίς να ενοχλήσω περνούσα πλαγιαστά και ξάφνου ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος τριψίματος, το μπουφάν μου τριβόταν στον πίνακα που ήταν κρεμασμένος πίσω μου. Η υπάλληλος με αγριοκοίταξε, τρόμαξα εγώ, ε, μετά αφού δεν είχε γίνει τίποτα, απλώς μου χαμογέλασε και ανακουφιστήκαμε όλοι!!
Μετά το μουσείο, ρίξαμε μια ματιά στην online web cameraτου Copernicus και η ουρά είχε μειωθεί πολύ. Στο δρόμο, όμως, περάσαμε και από το μουσείο του Σοπέν. Όμορφο μουσείο το οποίο εξιστορεί την ιστορία του Σοπέν. Ο Σοπέν ήταν Πολωνός και είναι το καμάρι της Πολωνίας αλλά και της Βαρσοβίας, ειδικότερα. Το κυρίως αεροδρόμιο της πόλης έχει το όνομα του, μουσείο είναι αφιερωμένο σε αυτόν και 15 περίπου παγκάκια σε όλη την πόλη είναι αφιερωμένα σε αυτόν, σε σημεία όπου είναι σημαντικά γι αυτόν. Τα παγκάκια είναι μουσικά και πατώντας τα ακούς αποσπάσματα από τη μουσική του.
Τελικά, επιτέλους φθάσαμε στο Copernicus, όπου είχαμε περίπου δύο ώρες και κάτι να δούμε τα εκθέματα του. Το Copernicus Science Centerείναι περίπου αντίγραφο του ScienceMuseumτου Λονδίνου, σε μικρότερη όμως έκταση. Είναι ασφαλώς εκπληκτικό, με αλληλεπιδραστικά θέματα, η χαρά των παιδιών, αλλά και των μεγάλων. Περάσαμε δυόμιση πολύ όμορφες ώρες εκεί.
Copernicus Science Center
Η ώρα είχε περάσει και ήταν ώρα να επιστρέψουμε. Κατά την επιστροφή είχαμε τη φαεινή ιδέα να πάρουμε το μετρό, Βλέπουμε έναν σταθμό κοντά στο μουσείο, κατεβαίνουμε κάτω, βλέπουμε κάτι καλώδια, σωλήνες κλπ, δε δίνουμε σημασία, πάμε να μπούμε μέσα και βλέπουμε κάτι εργάτες! Τελικά ο σταθμός δεν ήταν έτοιμος ακόμα! Μάλλον έπρεπε να περιμένουμε κανένα μήνα μέχρι να λειτουργήσει! Επιστρέψαμε με ταξί!
Η επόμενη μέρα ήταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Βγάζουμε από τα αυτόματα μηχανήματα ένα 24ωρο εισιτήριο, 15 ζλότυ, και ξεκινάμε για την παλιά πόλη. Εκεί στις 10.30 κι έξω από το κάστρο ξεκινούσε το walkingtourτης παλιά πόλης. Τι υπέροχη που ήταν η παλιά πόλη και τι καταπληκτικά στολισμένη! Ιστορίες για το κάστρο της πόλης και την ανοικοδόμηση της, καθώς ουσιαστικά τα κτίρια μπορεί να φαίνονται παλιά αλλά οικοδομήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τα χαρακτηριστικά των κτιρίων του 18ου αιώνα. Η ιστορίες που μας έλεγε ο ξεναγός μας ήταν πολλές. Μετά το τέλος της ξενάγησης, δεν μπορούσαμε παρά να χαζέψουμε τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης, να μπούμε στην εκκλησία της Αγίας Άννας, στο κέντρο της παλιά πόλης να θαυμάσουμε και το εσωτερικό της και να πάμε στο μουσείο της Μαρίας Κιουρί, η οποία ήταν Πολωνέζα και όχι Γαλλίδα, όπως μερικοί νομίζουν. Δυστυχώς το κάστρο επειδή ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς δε το είδαμε από μέσα.
Κτίρια της Παλιάς Πόλης
Κατόπιν, αφού φάγαμε σε ένα υπέροχο εστιατόριο, ξεκινήσαμε για το πάρκο Lazienki. Tο Πάρκο Λουτρών ή Βασιλικών Λουτρών είναι το μεγαλύτερο πάρκο στη Βαρσοβία καθώς καταλαμβάνει 76 εκτάρια στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει παλάτια, συντριβάνια, λίμνες κλπ. Δυστυχώς είχε ήδη νυχτώσει όταν πήγαμε, και λόγω παραμονής το εσωτερικό των κτιρίων ήταν κλειστό. Είδαμε όμως αρκετά, όπως το ρωμαϊκό θέατρο, διάφορα μνημεία και τις υπέροχες παγωμένες λιμνούλες που είχε. Και, ναι, το τόλμησα, περπάτησα μερικά εκατοστά πάνω σε μια παγωμένη λίμνη!!
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, ήταν, όπως είπα και έπρεπε να βρούμε τι θα κάνουμε! Και στο walkingtourπήρε το αυτί μας ότι στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας, ή καλύτερα έξω από αυτό, θα είχε εορταστικές εκδηλώσεις με συναυλίες κλπ και μεταξύ άλλων θα εμφανιζόταν ο Aμερικανός Jason Derulo. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας, ετοιμαστήκαμε, τσιμπήσαμε πάλι κάτι στα γρήγορα στο τοπικό κεμπαμπίτζιδικο (ε, ναι κεμπάπ θα βρείτε σε όλη την Ευρώπη!), και κινήσαμε για το στάδιο της πόλης. Κατεβήκαμε στο σταθμό τους σταδίου και ακολουθώντας το πλήθος, μετά από ένα χιλιόμετρο φτάσαμε στο χώρο της εκδήλωσης. Ο κόσμος πολύς, παραλίγο να με συλλάβουν, διότι βρήκαν επάνω μου 200 ml βότκας και προφανώς το να πίνει κανείς αλκοόλ δημοσίως δεν επιτρέπεται, αλλά εντάξει δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Κρύφτηκα πίσω από ένα δένδρο, ήπια μονορούφι την βότκα και μπήκα σαν κύριος στο χώρο της εκδήλωσης! Δωρεάν η συναυλία, αλλά άκρως επαγγελματική, η σκηνή τεράστια, πολλές γιγαντοοθόνες, κιόσκια με τους χορηγούς που μοίραζαν δωρεάν καφέ και παντού κέφι. Πολωνοί καλλιτέχνες τραγουδούσαν και στις 23.00 ήρθε η ώρα του J. Derulo. Πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα σταμάτησε να τραγουδάει και λίγο αργότερα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Μόλις μπήκε το 2015, το θέαμα φαντασμαγορικό, πυροτεχνήματα και βεγγαλικά παντού! Περάσαμε υπέροχα εκείνη τη βραδιά!
Αυτό δε μας εμπόδισε όμως να σηκωθούμε γύρω στις 11 το πρωί ανήμερα Πρωτοχρονιάς. Κινήσαμε για το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστημών που βρισκόταν απέναντι από το ξενοδοχείο μας, αλλά ατυχήσαμε κι εκεί καθώς μόνο στο ισόγειο μπήκαμε. Όλο το υπόλοιπο κτίριο ήταν κλειστό λόγω Πρωτοχρονιάς. Δεν πειράζει όμως, ξεκινήσαμε για τον Ζωολογικό Κήπο της Πόλης που γνωρίζαμε ότι ήταν ανοιχτός στην μποέμ συνοικία της Πράγας. Έχοντας επισκεφθεί αρκετούς ζωολογικούς κήπους δεν μπορώ να πω ότι ξετρελαθήκαμε, δεδομένου και του κρύου, όλα τα ζώα ήταν σε εσωτερικούς χώρους. Όσο να ναι όμως πάντα είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς χαριτωμένα πιθηκάκια, ξετρελάθηκα με ένα μωρό χιμπατζή να προσπαθεί να μάθει να σκαρφαλώνει και όλο να πέφτει!, ελέφαντες και άγρια λιοντάρια. Κατόπιν κάναμε μια βόλτα στους δρόμους της Πράγας, και ενώ είχαμε αποφασίσει να φάμε σε ένα εστιατόριο εκεί, ήταν κλειστό. Οπότε πήγαμε πάλι στην παλιά πόλη όπου για μια ακόμα φορά χαρήκαμε τον στολισμό της, και φάγαμε στα στενά της.
Άγνωστο ζώο του ζωολογικού κήπου!
Η επόμενη μέρα ήταν η μέρα της επιστροφής. Αποχαιρετήσαμε την Βαρσοβία και βλέποντας τη από ψηλά μέσα από το αεροπλάνο μια μικρή μελαγχολία με έπιασε. Η Πολωνία, ως χώρα πέρασε πολλά. Πολλά μέρη της ισοπεδώθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για δεκαετίες είχε ένα συγκεκριμένο καθεστώς. Και όμως περπατώντας βλέπεις μια χώρα σύγχρονη, που εντάξει, αν έχεις πάει Λονδίνο,Παρίσι, Βερολίνο μπορεί να μην σε ξετρελαίνει, αλλά βλέπεις μια χώρα καθαρή, σύγχρονη, με φοβερές συγκοινωνίες, υπέροχα μουσεία, φοβερούς χριστουγεννιάτικους στολισμούς και δε μπορεί κανείς παρά να κάνει κανείς τις συγκρίσεις. Γιατί κι εμείς που έχουμε μια πολύ ωραία χώρα δεν μπορούμε να κάνουμε μερικά βήματα μπροστά σε αυτούς τους τομείς;
Το ξενοδοχείο μας ήταν το Novotel, τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο με 32 ορόφους. Το κέντρο της Βαρσοβίας έχει αρκετούς ουρανοξύστες, μερικοί από τους οποίους αρκετά καλαίσθητοι, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι εξωτερικά, ο ουρανοξύστης του Novotelδεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Εσωτερικά το ξενοδοχείο είναι άψογο και με 58 Ευρώ το δίκλινο άξιζε τα λεφτά του, αν και χωρίς πρωινό το οποίο το βρήκαμε ακριβό, 16 Ευρώ το άτομο επιπλέον.
Το Κέντρο της Βαρσοβίας, διακρίνεται το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστημών
Η ώρα περνούσε και το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο Copernicus Science Center. Γύρω στη μία ήμασταν εκεί, πάμε και τι να δούμε; Μια ουρά απίστευτη, μετανιώσαμε που δεν κλείσαμε εισιτήρια online. Φεύγουμε από εκεί, για να μη χάσουμε χρόνο, και με τη βοήθεια του GPS, περπατάμε κανένα χιλιόμετρο και φθάνουμε στο Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας. Η μέρα ήταν Τρίτη 30/12 και κάθε Τρίτη η είσοδος ήταν δωρεάν. Παρενθεντικά να αναφέρω ότι σχεδόν όλα τα μουσεία έχουν μια μέρα είσοδο δωρεάν, αλλά δεν είναι ίδια για όλα. Το Εθνικό Μουσείο περιλαμβάνει μια πολύ μεγάλη συλλογή από είδη εκκλησιαστικής τέχνης, εικαστικά, μοντέρνα τέχνη κλπ. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή για τους φίλους του είδους.
Ε, εκεί με αγριοκοίταξε μία υπάλληλος τους μουσείου καθώς σε μια αίθουσα μοντέρνας τέχνης ήταν συγκεντρωμένος πολύς κόσμος και κάποιος τους εξηγούσε στα πολωνικά, κάτι για ένα αντικείμενο που έβλεπαν μπροστά τους. Στην προσπάθεια μου να περάσω, χωρίς να ενοχλήσω περνούσα πλαγιαστά και ξάφνου ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος τριψίματος, το μπουφάν μου τριβόταν στον πίνακα που ήταν κρεμασμένος πίσω μου. Η υπάλληλος με αγριοκοίταξε, τρόμαξα εγώ, ε, μετά αφού δεν είχε γίνει τίποτα, απλώς μου χαμογέλασε και ανακουφιστήκαμε όλοι!!
Μετά το μουσείο, ρίξαμε μια ματιά στην online web cameraτου Copernicus και η ουρά είχε μειωθεί πολύ. Στο δρόμο, όμως, περάσαμε και από το μουσείο του Σοπέν. Όμορφο μουσείο το οποίο εξιστορεί την ιστορία του Σοπέν. Ο Σοπέν ήταν Πολωνός και είναι το καμάρι της Πολωνίας αλλά και της Βαρσοβίας, ειδικότερα. Το κυρίως αεροδρόμιο της πόλης έχει το όνομα του, μουσείο είναι αφιερωμένο σε αυτόν και 15 περίπου παγκάκια σε όλη την πόλη είναι αφιερωμένα σε αυτόν, σε σημεία όπου είναι σημαντικά γι αυτόν. Τα παγκάκια είναι μουσικά και πατώντας τα ακούς αποσπάσματα από τη μουσική του.
Τελικά, επιτέλους φθάσαμε στο Copernicus, όπου είχαμε περίπου δύο ώρες και κάτι να δούμε τα εκθέματα του. Το Copernicus Science Centerείναι περίπου αντίγραφο του ScienceMuseumτου Λονδίνου, σε μικρότερη όμως έκταση. Είναι ασφαλώς εκπληκτικό, με αλληλεπιδραστικά θέματα, η χαρά των παιδιών, αλλά και των μεγάλων. Περάσαμε δυόμιση πολύ όμορφες ώρες εκεί.
Copernicus Science Center
Η ώρα είχε περάσει και ήταν ώρα να επιστρέψουμε. Κατά την επιστροφή είχαμε τη φαεινή ιδέα να πάρουμε το μετρό, Βλέπουμε έναν σταθμό κοντά στο μουσείο, κατεβαίνουμε κάτω, βλέπουμε κάτι καλώδια, σωλήνες κλπ, δε δίνουμε σημασία, πάμε να μπούμε μέσα και βλέπουμε κάτι εργάτες! Τελικά ο σταθμός δεν ήταν έτοιμος ακόμα! Μάλλον έπρεπε να περιμένουμε κανένα μήνα μέχρι να λειτουργήσει! Επιστρέψαμε με ταξί!
Η επόμενη μέρα ήταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Βγάζουμε από τα αυτόματα μηχανήματα ένα 24ωρο εισιτήριο, 15 ζλότυ, και ξεκινάμε για την παλιά πόλη. Εκεί στις 10.30 κι έξω από το κάστρο ξεκινούσε το walkingtourτης παλιά πόλης. Τι υπέροχη που ήταν η παλιά πόλη και τι καταπληκτικά στολισμένη! Ιστορίες για το κάστρο της πόλης και την ανοικοδόμηση της, καθώς ουσιαστικά τα κτίρια μπορεί να φαίνονται παλιά αλλά οικοδομήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τα χαρακτηριστικά των κτιρίων του 18ου αιώνα. Η ιστορίες που μας έλεγε ο ξεναγός μας ήταν πολλές. Μετά το τέλος της ξενάγησης, δεν μπορούσαμε παρά να χαζέψουμε τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης, να μπούμε στην εκκλησία της Αγίας Άννας, στο κέντρο της παλιά πόλης να θαυμάσουμε και το εσωτερικό της και να πάμε στο μουσείο της Μαρίας Κιουρί, η οποία ήταν Πολωνέζα και όχι Γαλλίδα, όπως μερικοί νομίζουν. Δυστυχώς το κάστρο επειδή ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς δε το είδαμε από μέσα.
Κτίρια της Παλιάς Πόλης
Κατόπιν, αφού φάγαμε σε ένα υπέροχο εστιατόριο, ξεκινήσαμε για το πάρκο Lazienki. Tο Πάρκο Λουτρών ή Βασιλικών Λουτρών είναι το μεγαλύτερο πάρκο στη Βαρσοβία καθώς καταλαμβάνει 76 εκτάρια στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει παλάτια, συντριβάνια, λίμνες κλπ. Δυστυχώς είχε ήδη νυχτώσει όταν πήγαμε, και λόγω παραμονής το εσωτερικό των κτιρίων ήταν κλειστό. Είδαμε όμως αρκετά, όπως το ρωμαϊκό θέατρο, διάφορα μνημεία και τις υπέροχες παγωμένες λιμνούλες που είχε. Και, ναι, το τόλμησα, περπάτησα μερικά εκατοστά πάνω σε μια παγωμένη λίμνη!!
Παραμονή Πρωτοχρονιάς, ήταν, όπως είπα και έπρεπε να βρούμε τι θα κάνουμε! Και στο walkingtourπήρε το αυτί μας ότι στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας, ή καλύτερα έξω από αυτό, θα είχε εορταστικές εκδηλώσεις με συναυλίες κλπ και μεταξύ άλλων θα εμφανιζόταν ο Aμερικανός Jason Derulo. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας, ετοιμαστήκαμε, τσιμπήσαμε πάλι κάτι στα γρήγορα στο τοπικό κεμπαμπίτζιδικο (ε, ναι κεμπάπ θα βρείτε σε όλη την Ευρώπη!), και κινήσαμε για το στάδιο της πόλης. Κατεβήκαμε στο σταθμό τους σταδίου και ακολουθώντας το πλήθος, μετά από ένα χιλιόμετρο φτάσαμε στο χώρο της εκδήλωσης. Ο κόσμος πολύς, παραλίγο να με συλλάβουν, διότι βρήκαν επάνω μου 200 ml βότκας και προφανώς το να πίνει κανείς αλκοόλ δημοσίως δεν επιτρέπεται, αλλά εντάξει δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Κρύφτηκα πίσω από ένα δένδρο, ήπια μονορούφι την βότκα και μπήκα σαν κύριος στο χώρο της εκδήλωσης! Δωρεάν η συναυλία, αλλά άκρως επαγγελματική, η σκηνή τεράστια, πολλές γιγαντοοθόνες, κιόσκια με τους χορηγούς που μοίραζαν δωρεάν καφέ και παντού κέφι. Πολωνοί καλλιτέχνες τραγουδούσαν και στις 23.00 ήρθε η ώρα του J. Derulo. Πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα σταμάτησε να τραγουδάει και λίγο αργότερα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Μόλις μπήκε το 2015, το θέαμα φαντασμαγορικό, πυροτεχνήματα και βεγγαλικά παντού! Περάσαμε υπέροχα εκείνη τη βραδιά!
Αυτό δε μας εμπόδισε όμως να σηκωθούμε γύρω στις 11 το πρωί ανήμερα Πρωτοχρονιάς. Κινήσαμε για το Παλάτι Πολιτισμού και Επιστημών που βρισκόταν απέναντι από το ξενοδοχείο μας, αλλά ατυχήσαμε κι εκεί καθώς μόνο στο ισόγειο μπήκαμε. Όλο το υπόλοιπο κτίριο ήταν κλειστό λόγω Πρωτοχρονιάς. Δεν πειράζει όμως, ξεκινήσαμε για τον Ζωολογικό Κήπο της Πόλης που γνωρίζαμε ότι ήταν ανοιχτός στην μποέμ συνοικία της Πράγας. Έχοντας επισκεφθεί αρκετούς ζωολογικούς κήπους δεν μπορώ να πω ότι ξετρελαθήκαμε, δεδομένου και του κρύου, όλα τα ζώα ήταν σε εσωτερικούς χώρους. Όσο να ναι όμως πάντα είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς χαριτωμένα πιθηκάκια, ξετρελάθηκα με ένα μωρό χιμπατζή να προσπαθεί να μάθει να σκαρφαλώνει και όλο να πέφτει!, ελέφαντες και άγρια λιοντάρια. Κατόπιν κάναμε μια βόλτα στους δρόμους της Πράγας, και ενώ είχαμε αποφασίσει να φάμε σε ένα εστιατόριο εκεί, ήταν κλειστό. Οπότε πήγαμε πάλι στην παλιά πόλη όπου για μια ακόμα φορά χαρήκαμε τον στολισμό της, και φάγαμε στα στενά της.
Άγνωστο ζώο του ζωολογικού κήπου!
Η επόμενη μέρα ήταν η μέρα της επιστροφής. Αποχαιρετήσαμε την Βαρσοβία και βλέποντας τη από ψηλά μέσα από το αεροπλάνο μια μικρή μελαγχολία με έπιασε. Η Πολωνία, ως χώρα πέρασε πολλά. Πολλά μέρη της ισοπεδώθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για δεκαετίες είχε ένα συγκεκριμένο καθεστώς. Και όμως περπατώντας βλέπεις μια χώρα σύγχρονη, που εντάξει, αν έχεις πάει Λονδίνο,Παρίσι, Βερολίνο μπορεί να μην σε ξετρελαίνει, αλλά βλέπεις μια χώρα καθαρή, σύγχρονη, με φοβερές συγκοινωνίες, υπέροχα μουσεία, φοβερούς χριστουγεννιάτικους στολισμούς και δε μπορεί κανείς παρά να κάνει κανείς τις συγκρίσεις. Γιατί κι εμείς που έχουμε μια πολύ ωραία χώρα δεν μπορούμε να κάνουμε μερικά βήματα μπροστά σε αυτούς τους τομείς;
