..δυσκολευτηκε αρκετα αλλα εν τελει επιβιβζομασταν με προορισμο την αλτα φλοριντα,την περιοχη δηλαδη οπου βρισκεται και η ελληνικη πρεσβεια..καθως το ταξι κατεβαινε απο την χλιδατη γειτονια του los naranjos,και επιστρεφοντας σιγα σιγα στην πραγματικοτητα του καρακας,στο μυαλο μου στριφιγυριζαν οσα ζησαμε χθες και το τι αντιθεσεις βιωνουμε σε καθε μας βημα....
..ευτυχως γιατι ειχα ψιλοβαρεθει πια τις ανακρισεις και τις ταυτοπροσωπειες..,ενας πατριωτης που ηταν κοντα και ειδε την φαση ολη μας εξυπηρετησε και ετσι με τις αμοιβαιες εξηγησεις μπορεσαμε να μπουμε μεσα στο χωρο....)..στο δεκαλεπτο η λειτουργεια θα τελειωνε και στη συνεχεια στο προαυλιο χωρο θα εκτυλισονταν στιγμες μοναδικες τοσο για μας οσο και για τους ανθρωπους εκει,καθως στην all time classic ερωτηση..''τινος ειστε εσεις..??''..θα περναν για απαντηση οτι ειμαστε δυο απλοι ταξιδιωτες που θελαν απλα να περασουν την μερα τους μαζι τους.....μετα απο πολλες αγκαλιες και φιλια,εβλεπες στα βουρκωμενα ματια τους μια αναμνησ,μια νοσταλγια για την πατριδα τους που αφησαν πισω ο καθενας για τους δικους του λογους...ομως πριν προλαβουμε να γνωριστουμε με τους περισσοτερους εκει,μιας και γνωριζαμε μονο κανα δυο-τρια ατομα που δουλευαν στην πρεσβεια και ειχαμε γνωρισει οπταν την επισκεφθηκαμε μετα την απωλεια του διαβατηριου του χρηστου,μια πολυ γνωριμη μυρωδια εκανε την εμφανιση της στον αερα..και εννοω φυσικα την καρβουνιλα-τσικνα που γεμισε το χωρο και κοιτωντας λιγα μετρα πισω μας ηδη ενα μεγαλο συννεφο καπνου εκανε την εμφανιση του και αμεσως ο χρηστοςζητησε να αναλαβει ρολο βοηθου ψηστη....εγω,αυτοοριστηκα βοηθος δοκιμαστη και ετσι σιγα σιγα και ενω ηδη οι πρωτες χαρουμενες ελληνικες μουσικες ηχουσαν στα αυτια μας η διαθεση ολονων χτυπουσε κοκκινο...
)σε σημειο που καποια στιγμη ειμασταν με γεματα στομαχι και κεφαλι και σε ολα αυτα προσθεστε και τον ασταματητο χωρο,απο τον οποιο θεωρουσαν προσβολη οι επισκεπτες τους,δηλαδη εμεις,να φυγουμε απο την πιστα....ναι ρε παιδια,αλλα που να τους εξηγησω οτι ειμασταν απο την παρασκευη το απογευμα στο ποδι,κουρασμενοι στη κυριολεξια και με κανα τριωρο υπνο συνολο το διημερο και κεινο ''στεναχωρεμενο''σε ενα προσκεφαλο καθισματος λεοφωρειου την παρασκευη ερχομενοι στην πολη που δεν κοιμαται ποτε...
..πολυ ομορφη στιγμη ηταν επισης οταν κατα το απογευματακι πια και εχοντας ηδη ψιλοσουρουπωσει,πολλα νεαρα παιδια ελληνακια-βενεζουολενακια δευτερης και τριτης γενιας που θελαν και προσπαθουσαν να χορεψουν ελληνικους χορους και πραγματικα ητνα αρκετα ωραια στιγμη οσο και συναμα διασκεδαστικη........καλομαθαμε με το σπιτι,ξεχαστηκαμε κιολας,συνεπαρμενοι απο την ολη φαση,με ενα καφαλι γεματο πανεμορφες στιγμες και αφθονο αλκοολ βλεπαμε πια να εχει παει 11 το βραδυ και να ειμαστε ακομα μια φορα ξεκρεμαστοι και ξεμπαρκοι καπου.....ομως,ενα λεπτο ρε παιδια..ποιοι μερος μας ξελασπωνει παντα..???ποιο μερος στο καρακας ειναι σαν το δευτερο μας σπιτι..??μα ποιο αλλο φυσικα απο το εφτα αστερων(στη καρδια μου,ντε..:LOLξενοδοχειο LA FLORESTA..ας ειναι καλα ο κυρ-νικος που προθυμοποιηθηκε να μας παει ως εκει,και ας ειναι καλα βεβαια και το μεγαλυτερο τσακαλακι και λαναι ρεσεπτιονιστ που καταφερε σε ενα γεματο ξενοδοχειο της πλατειας αλταμιρα να ξεβολεψει δυο οικογενειες και μια ακομα παρεα για να μας βρει ενα δικλινο για τους πιο εκλεκτους τους πελατες,αυτους που στο ιδιο ξενοδοχειο στο καρακας πηγαν τρεις φορες σε εικοσι μερες.....το αποφασισα θα χτυπησω τατουαζ με το logo του ξενοδοχειου...το αγαπωωωωωω.......
ναι οντως ειναι ο κυριοτερος λογος που θελω να επισκεφτω το ροζαριο,ειδα τις φωτο σου,ειναι πραγματικα..αποκαλυπτικες
και σε δινουν ενα εξτρα κινητρο να θες να πας εκει....και οπως σε εγραψα και στο μηνυμα θα τη γουσταρεις απιστευτα τη χωρα και τους ανθρωπους της,πανε και μη μασας τιποτα..
