Βιετνάμ Βιετνάμ: Δώδεκα μαγευτικές μέρες

[Georgia86]

9η μέρα ------> Ho chi minh

Το επόμενο πρωί μετά το πρωινό μας πήραμε τις βαλίτσες μας και κατευθυνθήκαμε προς το αεροδρόμιο της Da Nang. Στο αεροδρόμιο μας πήγε οδηγός από το ξενοδοχείο. Το αεροπλάνο μας απογειώθηκε κατά τις 10 το πρωί και μας πήρε περίπου μια ώρα να φτάσουμε στο αεροδρόμιο Ταν Σον Νιάτ. Με το που προσγειωθήκαμε μαζέψαμε τα πράγματα μας και βγήκαμε αμέσως έξω για να βρούμε ένα ταξί. Το πρώτο πράγμα που αντιμετωπίσαμε ήταν η αφόρητη ζέστη, αποπνικτική θα έλεγα και το μεγάλο πλήθος ανθρώπων που περίμεναν ταξί. Η ούρα προχώρησε και γρήγορα μπήκαμε σε ένα ταξί του οποίου ο οδηγός δε μιλούσε αγγλικά και μάλλον ήθελε να πάρει περισσότερα χρήματα από ότι θα έπρεπε γιατί επέλεξε να μας πάει από έναν δρόμο πνιγμένο στην κίνηση κάνοντας τον κύκλο.Μας πήρε μια ώρα να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας ενώ η διαδρομή είναι δέκα λεπτά, αλλά μόλις του την είπαμε ξαφνικά βρήκε έναν δρόμο που δεν είχε κίνηση και βγήκαμε αμέσως στον προορισμό μας. Είχαμε φάει πολύ ώρα στον δρόμο για αυτό με το που φτάσαμε στο δωμάτιο απλά τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας και φύγαμε με σκοπό να φάμε κάτι και μετά να γυρίσουμε πίσω στο ξενοδοχείο μας για να συναντήσουμε τα παιδιά από το free walking tour. Λίγο πιο πέρα από το ξενοδοχείο μας το Hong Vina Luxury υπήρχε ένα πολύ όμορφο ρεστοράν το Pho Cong όπου καθίσαμε και παραγγείλαμε σούπες. Εγώ πήρα την αγαπημένη μου pho ga δηλαδή σούπα με noodles και κοτόπουλο και ο άντρας μου παράγγειλε bun cha,που την είχε λατρέψει στο Ανόι. Εκτός από την πολύ ωραία γεύση των πιάτων τους,η διακόσμηση στο μαγαζί ήταν εξαιρετική.

Η ώρα ήταν τώρα τρεις το μεσημέρι και καθώς περιμέναμε έξω από το ξενοδοχείο μας για να συναντηθούμε με τα παιδιά από το free walking tour θυμηθήκαμε ότι είχαμε δώσει ραντεβού όχι στο ξενοδοχείο μας αλλά στην αγορά Ben Thanh! Φύγαμε γρήγορα από το ξενοδοχείο,είχαμε ήδη στήσει τα παιδιά ένα τέταρτο όταν φτάσαμε στην αγορά. Λόγω ότι έκανε απίστευτη ζέστη είχαμε ιδρώσει για τα καλά και η βεντάλια μου ήταν κυριολεκτικά η σωτήρας μου. Η αγορά είναι μια από τις παλιότερες της Σαϊγκόν και είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Από τις 6 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα λειτουργεί ως πρωινή αγορά και από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 10 το βράδυ μεταφέρεται έξω από το κτήριο και μετονομάζεται σε βραδινή αγορά. Μέσα στην αγορά θα βρεις ότι θέλεις από αναμνηστικά μέχρι φαγητά,δεν καθίσαμε πολύ κάναμε μια βόλτα και βγήκαμε έξω για να συνεχίσουμε την εξερεύνηση της πόλης μαζί με τον οδηγό μας, έναν νεαρό Βιετναμέζο με πολύ καλή αγγλική προφορά.

Μας πήγε πρώτα από το Παλάτι Ανεξαρτησίας. Το αρχικό κτήριο χτίστηκε κατά το τέλος του 19ου αιώνα αλλά το 1962 βομβαρδίστηκε και το έκτισαν ξανά από την αρχή. Τον Απρίλιο του 1975 ένα τανκ διέλυσε την είσοδο βάζοντας «τέλος» στον πόλεμο του Βιετνάμ. Δεν μπήκαμε μέσα απλά βγάλαμε τις φωτογραφίες μας έξω από τα κάγκελα και προχωρήσαμε για την επόμενη στάση μας. Το μουσείο για τον πόλεμο της Αμερικής με το Βιετνάμ είναι γεμάτο φωτογραφίες και πληροφορίες που πραγματικά θα σε λυγίσουν. Εγώ έκλαψα,κάτι που δεν έχω κάνει σε κανένα μουσείο ούτε καν στο Άουσβιτς. Οι φωτογραφίες είναι σκληρές για αυτό αν πάτε με μικρά παιδιά να είστε ενήμεροι ότι υπάρχουν φωτογραφίες με κομματιασμένους ανθρώπους και Αμερικάνους στρατιώτες είτε να χαμογελάνε ή να τα κουβαλάνε και φωτογραφίες παιδιών που έχουν γεννηθεί με παραμορφώσεις λόγω του agent orange που χρησιμοποιούσαν οι Αμερικανοί για να κάψουν τα τροπικά δάση.Γενικά βρήκα ότι η επίσκεψη στο μουσείο με έκανε να καταλάβω ότι ο λαός του Βιετνάμ έχει βιώσει δύσκολα χρόνια και παρόλα αυτά πάλεψε σκληρά να αντιμετωπίσει τον εχθρό.

Φεύγοντας από το μουσείο κάναμε μερικές βόλτες στην πόλη, μάλιστα ξανά περάσαμε από το παλάτι ανεξαρτησίας, και η βόλτα μας έβγαλε στην Notre Dame της Σαϊγκόν,πρόκειται για τον μεγαλύτερο Καθολικό καθεδρικό ναό της πόλης. Χτίστηκε το 1880 για να μπορούν οι καθολικοί Γάλλοι να εκκλησιάζονται. Πολύ όμορφος καθεδρικός ναός, τουλάχιστον εξωτερικά διότι δεν μπορέσαμε να μπούμε μέσα. Απέναντι από το ναό βρίσκεται τo κεντρικό ταχυδρομείο της πόλης! Υπέροχο κτήριο από τα τέλη του 19ου αιώνα. Μέσα μπορείς να στείλεις και να λάβεις τα γράμματα σου αλλά και να αγοράσεις αναμνηστικά για τους αγαπημένους σου. Αποφασίσαμε να στείλουμε post cards στους γονείς μας και σε μερικούς φίλους αλλά και στο σπίτι μας στην Αθήνα (spoiler alert: όλοι τις έλαβαν εκτός από εμάς) με ελάχιστα χρήματα.

Έκανε φοβερή ζέστη μέσα στο κτήριο (βασικά έκανε φοβερή ζέστη γενικά) οπότε βγήκαμε έξω και κατευθυνθήκαμε στον επόμενο προορισμό μας· τον δρόμο των βιβλίων! Περίμενα πως και πως να πάμε εκεί γιατί είμαι φανατική αναγνώστρια και ήθελα να αγοράσω ένα βιβλίο για την συλλογή μου. Ο δρόμος είναι πολύ μικρότερος από ότι περίμενα αλλά πολύ γουστόζικος. Δεξιά και αριστερά σου βρίσκονται βιβλιοπωλεία με εξαίρεση μια μεγάλη καφετέρια όπου γίνονται αναγνώσεις από συγγραφείς και παρουσιάσεις βιβλίων και στην μέση του δρόμου θα βρεις ένα παλιό βανάκι μεταποιημένο σε βιβλιοπωλείο. Αγγλικά βιβλία είχε μόνο σε δυο μαγαζιά όλα μεταχειρισμένα και πολύ μικρή ποικιλία αλλά βρήκα ένα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Ακριβά σε σχέση με τι θα πλήρωνα για αυτό στην Ελλάδα πάντως.

Λίγο παρακάτω βρίσκεται και το Hard Rock Cafe και εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας με το παλικάρι από το free walking tour μιας και έπρεπε να πάει για μάθημα στο πανεπιστήμιο. Εξαιρετικός οδηγός και συμπαθέστατος. Απέξω από το Hard Rock είχε πολύ κόσμο και μέσα στο μαγαζί τουρίστες αγόραζαν τις κλασσικές πλέον μπλούζες με το λογότυπο του μαγαζιού. Αγοράσαμε και εμείς μια μιας που εκτός από βιβλία κάνουμε συλλογή και με τέτοιες μπλούζες και μετά περάσαμε στον υπόγειο του κτηρίου όπου βρίσκεται ο χώρος της σκηνής. Παραγγείλαμε ένα virgin κοκτέιλ και μια μπύρα και ξεκουράσαμε τα ποδαράκια μας .

Μετά την ξεκούραση μας βγήκαμε έξω για περπάτημα στην Σαϊγκόν και για να βρούμε το τουριστικό γραφείο όπου θα κλείσουμε δυο εκδρομές. Θέλαμε να επισκεφτούμε τα cu chi tunnels και τον Mekong ποταμό και είχαμε βρει μέσω του google maps που ακριβώς θα βρίσκαμε το γραφείο. Υπάρχει ένας δρόμος όπου βρίσκονται πολλά τουριστικά μαγαζιά και ανταλλακτήρια συναλλάγματος και εκεί βρήκαμε αυτό που ψάχναμε,το ίδιο μαγαζί που κλείσαμε τις εκδρομές μας στο Hanoi· το Sinh Tourist. Κλείσαμε τις εκδρομές για αύριο και μεθαύριο με πολύ φτηνή τιμή (αν δεν κάνω λάθος 30 ευρώ και οι δύο μας και για τις δυο εκδρομές). Μας εντυπωσίασαν οι τιμές διότι στην εκδρομή μας στο Mekong η τιμή περιελάμβανε και γεύμα. Μετά από εκεί και με τα εισιτήρια μας στην τσάντα μας ξεκινήσαμε για την βραδινή μας περιήγηση στην πόλη, πέσαμε επάνω σε έναν πολύ όμορφο ναό και σημειώσαμε να περάσουμε την επόμενη μέρα να τον δούμε υπό το φως του ήλιου. Περάσαμε από την όπερα και φτάσαμε στο πιο ακριβό μέρος της πόλης όπου θα βρεις μαγαζιά με ακριβές μάρκες και κτήρια που θυμίζουν Ευρώπη. Η Σαϊγκόν (η Χο Τσι Μιν όπως λέγεται η ευρύτερη περιοχή) το βράδυ είναι πολύ όμορφη και κοντά στην περιοχή που διαμέναμε είχε πολύ έντονη νυκτερινή ζωή. Συγκεκριμένα πολύ δυνατή μουσική, πολύ κόσμος μαζεμένος και φώτα παντού! Υπάρχουν και μικρά στενάκια όπου μπορείς να μπεις για να γλυτώσεις την πολυκοσμία του κεντρικού δρόμου όπου θα βρεις μικρά hostels, ανταλλακτήρια αλλά και μασατζίδικα. Σε αντίθεση με το Hanoi το Ho Chi Minh ήταν πιο ευρωπαϊκό και σύγχρονο,θεωρώ πως αν κάποιος δεν επισκεφτεί το Hanoi δεν θα πάρει την αυθεντική βιετναμέζικη εμπειρία. Στο γυρισμό προς το ξενοδοχείο σταματήσαμε να φάμε σε ένα φαστφουντάδικο τύπου mcdonalds που εντωμεταξύ καθώς τρώγαμε έβλεπα τις κατσαρίδες να κόβουν βόλτα και φυσικά μας πείραξε πριν καν φτάσουμε στο ξενοδοχείο!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• 12
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[psilos3]

Χαίρομαι πολύ που βοήθησα μέσω της ιστορίας μου κι ακόμα περισσότερο που αποφάσισες να γράψεις κι εσύ με τη σειρά σου για το υπέροχο αυτό ταξίδι.
Το Βιετνάμ είναι καταπληκτική χώρα στο σύνολο της και το Ανόι μια πολύ ιδιαίτερη και ζωντανή πόλη.
Είμαι συντονισμένος στην ιστορία σου και περιμένω να απολαύσω τη συνέχεια!

 

[Georgia86]

Χαίρομαι πολύ που βοήθησα μέσω της ιστορίας μου κι ακόμα περισσότερο που αποφάσισες να γράψεις κι εσύ με τη σειρά σου για το υπέροχο αυτό ταξίδι.
Το Βιετνάμ είναι καταπληκτική χώρα στο σύνολο της και το Ανόι μια πολύ ιδιαίτερη και ζωντανή πόλη.
Είμαι συντονισμένος στην ιστορία σου και περιμένω να απολαύσω τη συνέχεια!

Εμείς ευχαριστούμε για τις συμβουλές σου που μας βοήθησαν πολύ και την ιστορία σου που μας έκανε να θέλουμε να επισκεφτούμε το Βιετνάμ όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Ελπίζω και η υπόλοιπη ιστορία μας να σου αρέσει.

 

[mpampis1979]

χαιρομαι αφανταστα αν σε βοηθησα με την ιστορια μου! παντα η πρωτη εντυπωση για το old quarter ειναι λιγο διστακτικη αλλα μετα συνηθιζεται κ ειναι υπεροχο! εγω προσωπικα λατρεψα το χαος του,τα απειρα μικροσκοπικα καταστηματα κ τα δαιδαλωδη στενα του.εκανες πολυ καλα που απευθυνθηκες στο αυθεντικο The sinh tourist,εχει τεραστια διαφορα απο τα αλλα. αναμενουμε τη συνεχεια! το Βιετναμ ειναι μοναδικο!!!

 

[Georgia86]

χαιρομαι αφανταστα αν σε βοηθησα με την ιστορια μου! παντα η πρωτη εντυπωση για το old quarter ειναι λιγο διστακτικη αλλα μετα συνηθιζεται κ ειναι υπεροχο! εγω προσωπικα λατρεψα το χαος του,τα απειρα μικροσκοπικα καταστηματα κ τα δαιδαλωδη στενα του.εκανες πολυ καλα που απευθυνθηκες στο αυθεντικο The sinh tourist,εχει τεραστια διαφορα απο τα αλλα. αναμενουμε τη συνεχεια! το Βιετναμ ειναι μοναδικο!!!

Και εγώ τελικά το λάτρεψα! Πρόκειται για μια απίθανη χώρα και το Ανόι είναι πραγματικά ονειρικό.

 

[Georgia86]

3η μέρα -----> Ανόι – Νιν Μπιν – Χοα λου – Τρανγκ Αν

Μετά από μια νύκτα καλού ύπνου ξυπνήσαμε πεινασμένοι και έτοιμοι για να κάνουμε την πρώτη μας εκδρομή στο Βιετνάμ. Το ξενοδοχείο μας πρόσφερε πρωινό, ο μπουφές ήταν πλούσιος και δεν είχε μόνο ευρωπαϊκή κουζίνα αλλά και Ασιατική, δηλαδή φαγητό που εμείς στην Ελλάδα θα τρώγαμε για μεσημεριανό. Όταν πήγε οκτώ και είκοσι η ώρα συναντήσαμε τον τουριστικό οδηγό μας στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου μας. Μας οδήγησε στο πούλμαν όπου μας περίμεναν αρκετοί τουρίστες για να φύγουμε προς το Νιν Μπιν. Το πλάνο μας είχε επίσκεψη στο Χοα Λου και στους ναούς της περιοχής, μεσημεριανό σε ένα χωριουδάκι κοντά στο Τρανγκ Αν και μετά βαρκάδα στο ποταμό του Τράνγκ Αν. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη, μόλις αρχίσαμε να βγαίνουμε από την πόλη οι εικόνες άλλαξαν και κάποια στιγμή περάσαμε δίπλα από ένα τροχαίο , είχαν τρακάρει δύο τουριστικά πούλμαν. Εκεί που μπορεί να έβλεπες χαμηλά φτωχικά σπίτια και φύση, ξαφνικά εμφανιζόταν ένα κτήριο σωστό παλάτι. Η διαδρομή διήρκεσε περίπου δύο ώρες και φτάσαμε χωρίς κανένα πρόβλημα στο προορισμό μας.

Για το Χοα Λου δεν είχαμε διαβάσει αρκετές πληροφορίες αλλά είχαμε δει πολλές φωτογραφίες, πρόκειται για αρχαία πόλη που διετέλεσε μέχρι το 11ο αιώνα πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Η περιοχή είναι πανέμορφη κυρίως λόγω της φύσης αφού ψηλά βουνά και ποταμάκια σε κάνουν να εκτιμήσεις την τροπική ομορφιά της χώρας, κάτι εντελώς διαφορετικό από την ελληνική φύση με την οποία έχουμε μεγαλώσει. Πρώτη στάση μας στο Χοα Λου είναι ο ναός King Dinh ο οποίος χτίστηκε με σκοπό οι άνθρωποι να λατρέψουν τους βασιλιάδες της δυναστείας Dinh. Ωραίος ναός, χτίστηκε τον 17ο αιώνα και ουσιαστικά έχει τρία τμήματα: το Bai Duong αφιερωμένο στην κοινότητα, το Thien Huong αφιερωμένο στους Μανδαρίνους και το Chinh Cung όπου βρίσκεται το άγαλμα του βασιλιά Dinh. Ο ναός αυτός είχε πολλούς τουρίστες και δεν μπορούσες να ηρεμήσεις μπροστά από τον ναό. Κάναμε την βόλτα μας και βγάλαμε μπόλικες φωτογραφίες. Από εκεί φύγαμε για τον ναό Λι ο οποίος έχει την ίδια διάταξη με τον Dinh αλλά σε πιο μικρή έκταση και δίπλα του βρίσκεται ένα μουσείο με αυτά που ανακάλυψαν κατά την διάρκεια της ανασκαφών στους ναούς.

Δεν κάτσαμε πολύ ώρα εκεί γιατί μας περίμενε ο μπουφές για μεσημεριανό, θα είχαμε φύγει νωρίτερα αλλά έπρεπε να βρούμε ένα ζευγάρι το οποίο είχε εξαφανιστεί κάνοντας τον tour guide μας να πανικοβληθεί. Αφού εδέησε ο ύψιστος και εμφανίστηκε το ζευγάρι φύγαμε με το πουλμανάκι για το Trang An όπου βρισκόταν και το ρεστοράν που θα φάμε και αργότερα ο ποταμός όπου θα κάνουμε την βαρκάδα μας. Το φαΐ ήταν ΟΚ, τίποτα το ιδιαίτερο και ήταν μέσα στην τιμή του εισιτηρίου,οπότε ευχαριστηθήκαμε το μεσημεριανό μας και όταν φουσκώσαμε πήραμε από ένα ποδήλατο και ξεκινήσαμε για ποδηλατάδα προς μια πολύ ωραία λίμνη (όπως μας είπε ο οδηγός μας). Τα ποδήλατα ήταν λίγο παλιά,η ρόδα μου πήγαινε πέρα δώθε και η σέλα κάπως άβολη αλλά η διαδρομή ήταν πανέμορφη. Περάσαμε δίπλα από σπίτια, από βάλτους με μαραμένα τεράστια νούφαρα και γενικά απολαύσαμε πολύ την βόλτα μας. Μαζί μας είχε έρθει και το ζευγάρι που ψάχναμε λίγο νωρίτερα και κάθε λίγο έπρεπε να σταματάμε για να τους περιμένουμε, το βρήκα κάπως αστείο!

Μετά από τους ναούς, το φαί και την ποδηλατάδα ήρθε η ώρα για το καλύτερο – και το πιο εντυπωσιακό – κομμάτι της εκδρομής μας· η βαρκάδα στον Trang An! Μόλις φτάσαμε περάσαμε πάνω από μια γέφυρα όπου από τα αριστερά και τα δεξία μας βλέπαμε τον ποταμό και τις βάρκες να αρμενίζουν με φόντο τα βουνά. Μας οδήγησε η οδηγός μας στη αποβάθρα όπου μας περίμεναν πολλές βάρκες μαζί με τις κυρίες και τους κυρίους που έκαναν κουπί. Μπήκαμε τέσσερις σε μια βάρκα, η βαρκάρισσα μας ήταν μια μεσήλικη γυναίκα μια σταλιά. Από την στιγμή που φτάσαμε εντυπωσιάστηκα από την ομορφιά του τοπίου,πραγματικά μέχρι στιγμής ότι πιο όμορφο έχω δει στο Βιετνάμ. Η βαρκάδα διήρκησε περίπου μιάμιση ώρα , περάσαμε μέσα από σπηλιές,από παγόδες και ναούς και μπορεί να ήταν πανέμορφα αλλά μετά από λίγο κουραστήκαμε μέσα στην μικρή ξύλινη βάρκα. Αν επισκεφτείτε το Βιετνάμ σας συμβουλεύω να μην χάσατε αυτή την εκδρομή, μονό και μόνο για την βαρκάδα στο Trang An.

Μετά την βόλτα μας στον ποταμό ήρθε η ώρα να γυρίσουμε πίσω στο Ανόι. Φτάσαμε κατά τις έξι και αφού περάσαμε λίγη ώρα ξεκούρασης στο ξενοδοχείο μας βγήκαμε για βόλτα στο βραδινό Ανόι. Πήγαμε μέχρι την περιοχή με τα τουριστικά φαγάδικα και τα μπαράκια που στοχεύουν κυρίως σε νεολαία και τουρίστες, πολύ φασαρία και άπειρος κόσμος αλλά πολύ όμορφα. Είχαμε βρει το μαγαζί που θέλαμε να φάμε το “Bánh Mỳ P”, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σαντουιτσάδικα. Το σάντουιτς λέγεται banh mi και είναι παραδοσιακό. Το μαγαζί βρίσκεται στην οδό 12 Hàng Buồm στο Hoan Kiem , είναι μικρό στριμωγμένο μαζί με άλλα που σερβίρουν το ίδιο φαγητό και δεν λέει πολλά εμφανισιακά αλλά το banh mi του είναι εξαιρετικό και πάμφθηνο. Εγώ παράγγειλα με κοτόπουλο και ο άντρας μου με μοσχάρι , παρότι έμοιαζε με ένα κλασσικό σάντουιτς η γεύση ήταν καθαρά βιετναμέζικη. Το ψωμάκι ήταν υπέροχα ψημένο και τραγανό, το κρέας καρυκευμένο στην εντέλεια και η σως απίθανη. Για δυο σάντουιτς,μια κόκα κόλα και μια μπύρα δώσαμε περίπου 3 ευρώ. Συνεχίσαμε την βόλτα μας μετά το φαΐ, περάσαμε από την κεντρική πλατεία για ακόμα μια φορά και μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση.

 

[Georgia86]

4η μέρα -----> Ανόι

Ξημέρωσε αισίως η τρίτη μέρα μας στο Ανόι και η μέρα αυτή θα είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στην εξερεύνηση της πόλης μιας και δεν θα είχαμε άλλη ολόκληρη ημέρα στο Ανόι. Μόλις ξύπνησα πετάχτηκα μέχρι την αλυσίδα Highlands coffee όπου παράγγειλα παγωμένο βιετναμέζικο καφέ με γάλα. Μπορείς αν θες να παραγγείλεις δυτικό καφέ τύπου καπουτσίνο αλλά είπα να δοκιμάσω τον καφέ τους. Μετά συνάντησα τον άντρα μου για πρωινό, όπου φάγαμε του σκασμού. Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα ταξί γιατί η πρώτη μας στάση ήταν αρκετά μακριά και θέλαμε να γλυτώσουμε χρόνο και για μεγαλύτερη ασφάλεια ζητήσαμε να μας καλέσουν ένα ταξί από την ρεσεψιόν. Πρώτη στάση λοιπόν η παλαιότερη βουδιστική παγόδα στο Ανόι· η Tran Quoc. Με ηλικία περίπου στα 1,450 χρόνων η παγόδα αρχικά βρισκόταν σε άλλη τοποθεσία αλλά λόγω του ποταμού που δημιουργούσε προβλήματα στην κατασκευή της το 1615 μεταφέρθηκε στο μικρό νησάκι Kim Ngu οπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Πανέμορφος και απέξω αλλά και μέσα, στον χώρο βρίσκονται μικρότερες παγόδες με πολλούς Βούδες πάνω τους. Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και φεύγοντας αγοράσαμε από μια κυρία που βρισκόταν έξω από τον ναό μια κάρτα όπου την άνοιγες και έβγαινε μια 3d παγόδα.

Αποφασίσαμε να γυρίσουμε με τα πόδια προς τα πίσω και έτσι να δούμε και άλλα δυο-τρία μνημεία/αξιοθέατα. Προχωρήσαμε δίπλα από την λίμνη και στα αριστερά μας βρήκαμε τον Quan Thanh,έναν βουδιστικό ναό του 1028. Από εκεί πήγαμε στο μαυσωλείο του Ho Chi Minh. Ξέραμε ότι δεν θα μπορέσουμε να μπούμε μέσα στο μαυσωλείο αλλά εμένα δεν με άφησαν να μπω ούτε καν στο προαύλιο γιατί φορούσα τιραντάκι,ο άντρας μου όμως μπήκε και εγώ τον περίμενα απέναντι να τελειώσει για να συνεχίσουμε με την εξερεύνηση μας. Μετά την ολιγόλεπτη στάση μας σε ένα από τα παρκάκια της περιοχής προσπαθήσαμε να επισκεφτούμε το σπίτι του Χο Τζιν Μιν αλλά δυστυχώς ήταν κλειστό.

Οπότε ξεκινήσαμε για το αυτοκρατορικό οχυρό Thăng Long όπου για να μπούμε πληρώσαμε περίπου 1,50 ευρώ. Επρόκειτο για ιστορικό και πολιτιστικό μνημείο και για οκτώ αιώνες πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Ήταν πολύ ήσυχα μέσα στον χώρο ίσως ο λόγος που δεν είχε τουρίστες είναι ότι ήταν Δευτέρα και υποτίθεται θα έπρεπε να είναι κλειστά, ποιος ξέρει. Ανεβαίνοντας στο πάνω μέρος της κεντρικής πύλης (Doan Mon) στην απαγορευμένη πόλη όπου βρήκαμε μια ομάδα ανθρώπων που έκαναν διαλογισμό, ύστερα καθίσαμε στην σκιά ενός δέντρου και χαλαρώσαμε λίγο από το περπάτημα και την ζέστη που σήμερα ήταν πιο έντονη. Από εκεί φύγαμε και πήγαμε πίσω από την πύλη όπου είδαμε την μεγάλη καμπάνα και το παλάτι Kinh Thien. Το παλάτι ξεκίνησε να χτίζετε το 1428 με διαταγή του βασιλιά Le Thai To. Το 1886 γκρεμίστηκε από τους Γάλλους και στην θέση του χτίστηκε ένα διώροφο κτήριο που στέγαζε τo αρχηγείο του στρατού. Και τέλος το 1954 μετά την νίκη του Βιετναμέζικου στρατού κατά των Γάλλων το κτήριο φιλοξένησε το υπουργείο άμυνας.

Διπλά από εκεί βρίσκεται ο πύργος όπου ανεμίζει η σημαία του Βιετνάμ. Παρόλο που ο πύργος υπάρχει πάνω από 200 χρόνια,η πρώτη φόρα που ανέμισε η σημαία ήταν το Οκτώβριο του 1954. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και το μουσείο πολέμου το οποίο όμως ήταν κλειστό λόγω δευτέρας αλλά ο εξωτερικός χώρος ήταν γεμάτος με στρατιωτικά αεροπλάνα και συντρίμμια γαλλικών & αμερικάνικων αεροπλάνων που καταρρίφθηκαν κατά την διάρκεια των πολέμων. Παρόλο που δεν καταφέραμε να μπούμε στο μουσείο ο προαύλιος χώρος ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Μπροστά από το μουσείο βρίσκεται το πάρκο Λένιν όπου υπάρχει και το άγαλμα του ηγέτη της Ρώσικης επανάστασης Βλαντιμίρ Λένιν.

Από εκεί και μετά απλά κάναμε την βόλτα μας στην περιοχή αυτή που ήταν γεμάτη με τα προξενεία διαφόρων χωρών και πιο «δυτικά» κτήρια. Θέλαμε να πάμε στον ναό της λογοτεχνίας αλλά είδαμε στο google ότι ήταν κλειστός σήμερα και αυτό με στεναχώρησε αρκετά γιατί ήθελα πολύ να τον επισκεφτώ. Φτάνοντας όμως και προσπαθώντας να δούμε πως είναι μέσα κοιτάζοντας πάνω από έναν τοίχο είδαμε ότι ήταν ανοιχτός και υπήρχαν τουρίστες στον χώρο. Ο ναός χτίστηκε το 1070 και είναι αφιερωμένος στον Κομφούκιο,μάλιστα η αρχιτεκτονική του ναού είναι εμπνευσμένη από την περιοχή που γεννήθηκε. Αν και ναός δεν είναι η σωστή λέξη γιατί όταν χτίστηκε σκοπός του ήταν να σπουδάσουν τα πλούσια παιδιά των εμπόρων και αρχόντων. Ήταν πολύ όμορφα μέσα στον ναό, είχε αγάλματα και κήπους αλλά και μια λιμνούλα. Επίσης στον χώρο υπάρχουν και μαγαζάκια για να αγοράσεις διάφορα αναμνηστικά. Ήμουν πολύ χαρούμενη που τελικά καταφέραμε να μπούμε.

Η ώρα για φαΐ είχε φτάσει και πεινούσαμε και οι δύο μας σαν λύκοι για αυτό πριν μπούμε στο ναό είχαμε σταμπάρει ένα μαγαζί που πουλούσε pho ga. Πήγαμε αμέσως μόλις τελειώσαμε από τον ναό της λογοτεχνίας και παραγγείλαμε δυο σούπες με κοτόπουλο και noodles ρυζιού. Ήταν εξαιρετικές! Χορταστικές και γεμάτες γεύση. Παλέψαμε λίγο με τα chop sticks αλλά σε γενικές γραμμές τα καταφέραμε. Το όνομα του ρεστοράν είναι Pho Ga και το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Μετά το φαΐ ξεκινήσαμε για την Hoa Lo φυλακή. Χτίστηκε από τους Γάλλους αποικιοκράτες στο τέλος του 19ου αιώνα για να φυλακίζουν πολιτικούς κρατούμενους και μετέπειτα από την κυβέρνηση του Βιετνάμ για τους Αμερικανούς στρατιώτες κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Το παρατσούκλι της φυλακής ήταν «Τρύπα της Κολάσεως» και όπως μπορεί κανείς να φανταστεί οι συνθήκες διαβίωσης στην συγκεκριμένη φυλακή ήταν απάνθρωπες. Στο χώρο βρίσκονται όργανα μαρτυρίων, χώροι που κρατούνταν οι φυλακισμένοι που ήταν σχεδιασμένοι για να προκαλέσουν όσο περισσότερο πόνο μπορούσαν και μνημεία αφιερωμένα σε αυτούς που έχασαν την ζωή τους μέσα σε αυτή την φυλακή. Στη Hoa Lo κρατούνταν και ο Αμερικανός γερουσιαστής John McCain για πέντε χρόνια. Την δεκαετία του ’90 γκρέμισαν το μεγαλύτερο κομμάτι της φυλακής κρατώντας μονάχα ένα μικρό μέρος για μουσείο. Πάντως πρέπει να πω πως στον χώρο αυτό βρήκα τις πιο καθαρές τουαλέτες σε όλο το Βιετνάμ.

Από εκεί προχωρήσαμε μέχρι τις ράγες του τραίνου όπου βρίσκονται καφετέριες και μπορείς να πιεις την μπύρα σου ή τον καφέ σου επάνω στις ράγες αλλά δυστυχώς ανακαλύψαμε πως πάλι δεν μας επιτρεπόταν η είσοδος και μάθαμε από κάτι κοπέλες που ρωτήσαμε ότι πλέον είναι παράνομο να πίνεις τον καφέ σου στον χώρο ενώ περνούν τα τρένα. Δεν είχαμε τι άλλο να δούμε εκεί για αυτό κινήσαμε για την επόμενη στάση μας τον καθεδρικό του St Joseph στην περιοχή Nha Chung. Κτίστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα με σαφείς επιρροές από την Notre Dam. Είχε πολύ κόσμο στην πλατεία,παιδάκια που έπαιζαν και αρκετούς τουρίστες. Από εκεί ξεκινήσαμε για το σπίτι γιατί είχαμε κουραστεί αρκετά αλλά πριν φτάσουμε εκεί σταματήσαμε σε ένα μαγαζάκι και πήραμε μερικά ορεκτικά για το σπίτι.

Το βράδυ αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα Skybar για να πιούμε το ποτό μας με θέα την πόλη. Βρήκα στο google ένα δίπλα στο ξενοδοχείο μας,το Skyline και αφού ανεβήκαμε μέχρι το τελευταίο όροφο παραγγείλαμε μια τοπική μπύρα και ένα virgin κοκτέιλ. Η θέα εξαιρετική! Είχαμε όλο το παλιό κέντρο στα πόδια μας. Εξίσου εξαιρετική ήταν και η σερβιτόρα που τρελάθηκε μόλις έμαθε ότι ήμασταν από την Ελλάδα γιατί δεν είχε ξανασυναντήσει Έλληνες στο Βιετνάμ. Καθίσαμε αρκετή ώρα και όταν πλέον έκλεινε το μπαράκι φύγαμε για την βόλτα μας στο κέντρο όπως κάθε βράδυ. Επειδή πεινούσαμε αρκετά αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα μπεργκεράδικο στην κεντρική πλατεία για να τσιμπήσουμε κάτι γρήγορο γιατί όλα ήταν κλειστά ή κλείνανε. Μετά το φαΐ πήγαμε στο ATM και βγάλαμε λεφτά. Δυσκολευτήκαμε αρκετά με το ATM γιατί δεν δέχονταν τα ποσά που θέλαμε να βγάλουμε και αναγκαστήκαμε να το κάνουμε σε δύο δόσεις και έτσι χάσαμε 6 ευρώ σε προμήθεια. Από εκεί κάναμε μια σύντομη βόλτα δίπλα από την λίμνη πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για ύπνο.

 

[Georgia86]

5η μέρα ------> Halong Bay

Έφτασε αισίως η τέταρτη μέρα στο Ανόι. Σηκωθήκαμε νωρίς το πρωί για να πάρουμε το πρωινό μας και να φτιάξουμε μια μικρή βαλιτσουλα διότι σήμερα θα πηγαίναμε κρουαζιέρα στο ιδιαίτερο Halong Bay. Περιμέναμε πως και πως την επίσκεψη μας στο Halong,είχαμε δει πολλά βίντεο και φωτογραφίες από ντοκιμαντέρ και μας είχε εντυπωσιάσει. Εχθές το απόγευμα λάβαμε ένα email από την εταιρεία που διαχειρίζεται το Rosa Cruise,το κρουαζιερόπλοιο που είχαμε επιλέξει για την διαμονή μας, ότι θα μας κάνουν δωρεάν upgrade σε ένα άλλο καινούργιο κρουαζιερόπλοιο το Rosy Cruise. Όταν τους είπαμε πως θα θέλαμε να μείνουμε στην αρχική μας επιλογή μας ενημέρωσαν ότι είτε θα πηγαίναμε με το καινούργιο ή θα μας έδιναν τα λεφτά μας πίσω διότι το Rosa Cruise θα ήταν εκτός για μια βδομάδα λόγω κάποιων εργασιών που έπρεπε να γίνουν. Η διαδρομή προς το Halong Bay ήταν ωραία, στα μέσα περίπου της διαδρομής σταματήσαμε για να ξεκουράσουμε τα πόδια μας και να πάμε τουαλέτα σε ένα τουριστικό μαγαζί/ρεστοράν. Θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι τοπικές σοκολατένιες λιχουδιές και όπως κοιτούσα το πίσω μέρος της συσκευασίας πρόσεξα πως είχε ελληνικά γράμματα και ήταν εισαγωγή από την Κύπρο!

H περιοχή του Halong ήταν ήσυχη, γεμάτη πλοία και καινούργια κτήρια αλλά έμοιαζε κάπως άδεια από τουρίστες. Μας έβαλαν να περιμένουμε μαζί με τους άλλους συνταξιδιώτες μας μέχρι να ετοιμαστούν τα έγραφα μας και να πληρώσουμε,όταν όλα ήταν έτοιμα περπατήσαμε μέχρι ένα μικρό πλοιάριο που θα μας πήγαινε μέχρι το Rosy Cruise. Στην διαδρομή με το πλοιάριο κοιτούσαμε τριγύρω στα βουναλάκια μέσα στο νερό και παρόλο που δεν είχε καθόλου ήλιο ήταν μαγευτικά . Όταν φτάσαμε στο κρουαζιερόπλοιο διαπιστώσαμε ότι ήταν καινούργιο και 5 αστέρων όπως μας είχαν πληροφορήσει.Η διακόσμηση ήταν ωραία, είχε δωμάτια στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο και η τραπεζαρία ήταν στον δεύτερο όροφο. Εκεί μαζευτήκαμε μόλις επιβιβαστήκαμε, μας κέρασαν ένα ποτό και μας ενημέρωσαν για το πρόγραμμα της ημέρας και την ώρα του μεσημεριανού. Κατεβήκαμε στο δωμάτιο μας όπου βρήκαμε τις αποσκευές μας να μας περιμένουν έξω από την πόρτα του δωματίου μας. Το δωμάτιο ήταν πολύ όμορφο με κλασσική και διακριτική διακόσμηση σε γκρι αποχρώσεις και ένα μεγάλο ψηλό κρεβάτι. Η θέα εξαιρετική το δωμάτιο είχε ένα μικρό μπαλκονάκι όπου καθίσαμε μέχρι να ανέβουμε στην τραπεζαρία για φαΐ.Το γεύμα περιλάμβανε τρία πιάτα· ένα ορεκτικό, το κυρίως και γλυκό. Ιδιαίτερες γεύσεις! Εγώ παράγγειλα και ένα φυσικό χυμό passion fruit που ήταν πολύ γευστικός. Μετά το φαΐ ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο για να απολαύσουμε την θέα αφού βγάλαμε πολλές φωτογραφίες κατεβήκαμε πάλι στο δωμάτιο μας.

Είχαμε ένα γεμάτο πρόγραμμα για το υπόλοιπο της ημέρας, θα κάναμε κανό, θα μπαίναμε στο τζακούζι και αφού πάρουμε το βραδινό μας θα ψαρέψουμε καλαμάρια. Η βόλτα με το κανό δεν ήταν πολύ πετυχημένη, δεν καταφέραμε να κρατήσουμε το κανό στην ευθεία και δεν φτάσαμε ποτέ στην μικρή παραλία που πήγαν όλοι οι άλλοι. Φοβήθηκα ότι δεν θα καταφέρναμε να φτάσουμε πίσω στο κρουαζιερόπλοιο αλλά με λίγο κόπο τα καταφέραμε. Πήγαμε στο δωμάτιο για να βάλουμε το μαγιό μας και μετά πήγαμε στο τζακούζι όπου απολαύσαμε ένα ζεστό μπάνιο.

Λίγο αργότερα ανεβήκαμε στο πάνω κατάστρωμα και παραγγείλαμε κοκτέιλ. Είχε πλέον νυχτώσει και δεν μπορούσαμε να δούμε πολλά άλλα ήταν πολύ όμορφα επάνω στο κατάστρωμα. Ο άντρας που μας παρέλαβε από το ξενοδοχείο μας είχε στήσει μερικά τραπέζια με υλικά για να φτιάξουμε spring rolls. Μα εξήγησε την ιστορία πίσω από αυτή την τοπική λιχουδιά και μας έδειξε πως να τα τυλίξουμε, το δικό μου δεν ήταν πολύ πετυχημένο και επειδή δεν μου αρέσουν τα φρέσκα spring rolls δεν το έφαγα. Καθίσαμε αρκετή ώρα στο κατάστρωμα μέχρι που μας φώναξαν για το βραδινό. Το βραδινό ήταν μπουφές με ένα σωρό νόστιμα φαγητά,γεμίσαμε τα πιάτα μας και φάγαμε του σκασμού. Αλλά δεν κάτσαμε πολύ στην τραπεζαρία γιατί βγήκαμε έξω για ψάρεμα καλαμαριών. Ήταν πολύ ωραία, διάφοροι από τους συνεπιβάτες μας έπιναν την μπύρα τους και κρατούσαν τα καλάμια τους περιμένοντας τα καλαμάρια να τσιμπήσουν. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να πιάσουμε τίποτα με το καλάμι αλλά ο υπεύθυνος της κρουαζιέρας έπιασε ένα καλαμάρι χρησιμοποιώντας ένα κόκκινο φως και μια απόχη. Από ότι μας είπε τα καλαμάρια τα ελκύει το κόκκινο φως. Μετά από μια ώρα περίπου γυρίσαμε στο δωμάτιο μας για να ξεκουραστούμε, αύριο είχαμε μέχρι της δώδεκα να απολαύσουμε το Halong Bay πριν γυρίσουμε για την τελευταία μας μέρα στο Ανόι.

 

[olgastfnd]

Τέταρτη μέρα ------> Halong Bay

Έφτασε αισίως η τέταρτη μέρα στο Ανόι. Σηκωθήκαμε νωρίς το πρωί για να πάρουμε το πρωινό μας και να φτιάξουμε μια μικρή βαλιτσουλα διότι σήμερα θα πηγαίναμε κρουαζιέρα στο ιδιαίτερο Halong Bay. Περιμέναμε πως και πως την επίσκεψη μας στο Halong,είχαμε δει πολλά βίντεο και φωτογραφίες από ντοκιμαντέρ και μας είχε εντυπωσιάσει. Εχθές το απόγευμα λάβαμε ένα email από την εταιρεία που διαχειρίζεται το Rosa Cruise,το κρουαζιερόπλοιο που είχαμε επιλέξει για την διαμονή μας, ότι θα μας κάνουν δωρεάν upgrade σε ένα άλλο καινούργιο κρουαζιερόπλοιο το Rosy Cruise. Όταν τους είπαμε πως θα θέλαμε να μείνουμε στην αρχική μας επιλογή μας ενημέρωσαν ότι είτε θα πηγαίναμε με το καινούργιο ή θα μας έδιναν τα λεφτά μας πίσω διότι το Rosa Cruise θα ήταν εκτός για μια βδομάδα λόγω κάποιων εργασιών που έπρεπε να γίνουν. Η διαδρομή προς το Halong Bay ήταν ωραία, στα μέσα περίπου της διαδρομής σταματήσαμε για να ξεκουράσουμε τα πόδια μας και να πάμε τουαλέτα σε ένα τουριστικό μαγαζί/ρεστοράν. Θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι τοπικές σοκολατένιες λιχουδιές και όπως κοιτούσα το πίσω μέρος της συσκευασίας πρόσεξα πως είχε ελληνικά γράμματα και ήταν εισαγωγή από την Κύπρο!

View attachment 310908


View attachment 310895

View attachment 310909

H περιοχή του Halong ήταν ήσυχη, γεμάτη πλοία και καινούργια κτήρια αλλά έμοιαζε κάπως άδεια από τουρίστες. Μας έβαλαν να περιμένουμε μαζί με τους άλλους συνταξιδιώτες μας μέχρι να ετοιμαστούν τα έγραφα μας και να πληρώσουμε,όταν όλα ήταν έτοιμα περπατήσαμε μέχρι ένα μικρό πλοιάριο που θα μας πήγαινε μέχρι το Rosy Cruise. Στην διαδρομή με το πλοιάριο κοιτούσαμε τριγύρω στα βουναλάκια μέσα στο νερό και παρόλο που δεν είχε καθόλου ήλιο ήταν μαγευτικά . Όταν φτάσαμε στο κρουαζιερόπλοιο διαπιστώσαμε ότι ήταν καινούργιο και 5 αστέρων όπως μας είχαν πληροφορήσει.Η διακόσμηση ήταν ωραία, είχε δωμάτια στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο και η τραπεζαρία ήταν στον δεύτερο όροφο. Εκεί μαζευτήκαμε μόλις επιβιβαστήκαμε, μας κέρασαν ένα ποτό και μας ενημέρωσαν για το πρόγραμμα της ημέρας και την ώρα του μεσημεριανού. Κατεβήκαμε στο δωμάτιο μας όπου βρήκαμε τις αποσκευές μας να μας περιμένουν έξω από την πόρτα του δωματίου μας. Το δωμάτιο ήταν πολύ όμορφο με κλασσική και διακριτική διακόσμηση σε γκρι αποχρώσεις και ένα μεγάλο ψηλό κρεβάτι. Η θέα εξαιρετική το δωμάτιο είχε ένα μικρό μπαλκονάκι όπου καθίσαμε μέχρι να ανέβουμε στην τραπεζαρία για φαΐ.Το γεύμα περιλάμβανε τρία πιάτα· ένα ορεκτικό, το κυρίως και γλυκό. Ιδιαίτερες γεύσεις! Εγώ παράγγειλα και ένα φυσικό χυμό passion fruit που ήταν πολύ γευστικός. Μετά το φαΐ ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο για να απολαύσουμε την θέα αφού βγάλαμε πολλές φωτογραφίες κατεβήκαμε πάλι στο δωμάτιο μας.

View attachment 311223

View attachment 310856



View attachment 310853

View attachment 310886

Είχαμε ένα γεμάτο πρόγραμμα για το υπόλοιπο της ημέρας, θα κάναμε κανό, θα μπαίναμε στο τζακούζι και αφού πάρουμε το βραδινό μας θα ψαρέψουμε καλαμάρια. Η βόλτα με το κανό δεν ήταν πολύ πετυχημένη, δεν καταφέραμε να κρατήσουμε το κανό στην ευθεία και δεν φτάσαμε ποτέ στην μικρή παραλία που πήγαν όλοι οι άλλοι. Φοβήθηκα ότι δεν θα καταφέρναμε να φτάσουμε πίσω στο κρουαζιερόπλοιο αλλά με λίγο κόπο τα καταφέραμε. Πήγαμε στο δωμάτιο για να βάλουμε το μαγιό μας και μετά πήγαμε στο τζακούζι όπου απολαύσαμε ένα ζεστό μπάνιο.

View attachment 310917

View attachment 310918

View attachment 310871

Λίγο αργότερα ανεβήκαμε στο πάνω κατάστρωμα και παραγγείλαμε κοκτέιλ. Είχε πλέον νυχτώσει και δεν μπορούσαμε να δούμε πολλά άλλα ήταν πολύ όμορφα επάνω στο κατάστρωμα. Ο άντρας που μας παρέλαβε από το ξενοδοχείο μας είχε στήσει μερικά τραπέζια με υλικά για να φτιάξουμε spring rolls. Μα εξήγησε την ιστορία πίσω από αυτή την τοπική λιχουδιά και μας έδειξε πως να τα τυλίξουμε, το δικό μου δεν ήταν πολύ πετυχημένο και επειδή δεν μου αρέσουν τα φρέσκα spring rolls δεν το έφαγα. Καθίσαμε αρκετή ώρα στο κατάστρωμα μέχρι που μας φώναξαν για το βραδινό. Το βραδινό ήταν μπουφές με ένα σωρό νόστιμα φαγητά,γεμίσαμε τα πιάτα μας και φάγαμε του σκασμού. Αλλά δεν κάτσαμε πολύ στην τραπεζαρία γιατί βγήκαμε έξω για ψάρεμα καλαμαριών. Ήταν πολύ ωραία, διάφοροι από τους συνεπιβάτες μας έπιναν την μπύρα τους και κρατούσαν τα καλάμια τους περιμένοντας τα καλαμάρια να τσιμπήσουν. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να πιάσουμε τίποτα με το καλάμι αλλά ο υπεύθυνος της κρουαζιέρας έπιασε ένα καλαμάρι χρησιμοποιώντας ένα κόκκινο φως και μια απόχη. Από ότι μας είπε τα καλαμάρια τα ελκύει το κόκκινο φως. Μετά από μια ώρα περίπου γυρίσαμε στο δωμάτιο μας για να ξεκουραστούμε, αύριο είχαμε μέχρι της δώδεκα να απολαύσουμε το Halong Bay πριν γυρίσουμε για την τελευταία μας μέρα στο Ανόι.

View attachment 310911

View attachment 310913

View attachment 310915

View attachment 311222

*Πριν ξεκινήσω την αφήγηση μου θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ στο TravelStories και συγκεκριμένα θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για την βοήθεια τους , τους @psilos3 και @mpampis1979 .

Πρώτη Μέρα --> Άφιξη Hanoi

Η τελική απόφαση να ταξιδέψουμε εκτός Ευρώπης πάρθηκε καιρό πριν τον γάμο μας. Είχαμε σκοπό να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι έτσι και αλλιώς απλά ο γάμος μας έδωσε την ώθηση να πραγματοποιήσουμε τα σχέδια μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να ταξιδέψουμε Ασία, κυρίως νότιο ανατολική Ασία, γιατί θέλαμε κάτι το διαφορετικό από αυτό πού έχουμε δει έως τώρα. Η χώρα που επιλέξαμε είναι το Βιετνάμ και κατά τον Ιούλιο που μας πέρασε ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες. Φανήκαμε τυχεροί γιατί βρήκαμε εισιτήρια σε καλή τιμή μέσω του site της Qatar Airways. Η προσφορά έληγε την επόμενη μέρα και κλείσαμε αμέσως τα εισιτήρια μας, η τιμή για δυο άτομα με επιστροφή και ενδιάμεση στάση στην Doha ήταν στα 935 ευρώ. Το σχέδιο μας ήταν να φτάσουμε Ανόϊ και να κάνουμε μερικές εκδρομές στο Halong Bay και στο Ninh Binh. Από το Ανόι να πάμε στο Hoi An και το My Son και τελος στο Χο Τζι Μινχ όπου θα επισκεφτούμε τα Cu chi tunnels και το ποτάμι Mekong.
Μετά από 5 μήνες αναμονής και άγχους η ώρα να φύγουμε για Βιετνάμ είχε φτάσει επιτέλους. Η πτήση μας αναχωρούσε στις 12 από το Ελ. Βενιζέλος. Φύγαμε νωρίς από το σπίτι με το δικό μας αυτοκίνητο για να έχουμε και το περιθώριο της ώρας και όπως πάντα αφήσαμε το όχημα μας σε ένα από τα παρκινγκ κοντά στο αεροδρόμιο. Για 12 μέρες το κόστος είναι 32 ευρώ (φτηνότερα από το να πάρεις λεωφορείο και πιο άνετη μεταφορά).Πρώτη φορά θα ταξιδεύαμε με Qatar Airlines και ήμασταν ενθουσιασμένοι διότι είχαμε διαβάσει τα καλύτερα. Η πτήση μας δεν είχε καθυστέρηση και έτσι στις 12 ακριβώς βρισκόμασταν στον αέρα. Η πτήση μέχρι την Ντόχα διαρκεί περίπου 3.30 ώρες, μέσα σε αυτές τις ώρες μας σέρβιραν μεσημεριανό και αναψυκτικά/καφέ και μας έδωσαν υγρές πετσετούλες. Επίσης μας έδωσαν σακουλάκια τα οποία είχαν μέσα οδοντόβουρτσα, κάλτσες και ωτοασπίδες. Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο της Ντόχα και σχετικά εύκολα βρήκαμε τον δρόμο μας προς το κεντρικό κομμάτι των αναχωρήσεων όπου βρίσκονται πολλά μαγαζιά duty free και ρεστοράν.

View attachment 308522

View attachment 308526

View attachment 308524

View attachment 308525

Είχαμε 2.5 ώρες ελεύθερες και απλά κάναμε βόλτες για να περάσει η ώρα. Όταν έφτασε η ώρα να μπούμε στο αεροπλάνο με κατεύθυνση το Ανόι η επιβίβαση μας έγινε ομαλά και χωρίς καθυστέρηση. Αυτή η πτήση διήρκησε έξι ώρες περίπου. Προσπαθήσαμε μετά το βραδινό μας να κοιμηθούμε διότι φτάναμε 07:30 στο Ανόι και δεν θα μπορούσαμε να κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε οπότε φτάσαμε νυσταγμένοι και κουρασμένοι στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Όταν αποβιβαστήκαμε και πήραμε τις βαλίτσες προχωρήσαμε προς την έξοδο για να βρούμε τον οδηγό που μας πήγαινε μέχρι το ξενοδοχείο αλλά πριν αποχωρήσουμε από το αεροδρόμιο αγοράσαμε μια κάρτα sim της Vietel με απεριόριστο ίντερνετ που κόστισε δέκα δολάρια. Καλή επιλογή για όσους θέλουν να έχουν συνεχή πρόσβαση στο ίντερνετ κατά την διάρκεια της διαμονής τους στο Βιετνάμ. Όταν βγήκαμε επιτέλους έξω ανακαλύψαμε ότι παρόλο που έκανε ζέστη ο καιρός ήταν μουντός και είχε αρκετή ομίχλη.

View attachment 308527

Το αεροδρόμιο είναι περίπου 45 λεπτά έξω από το old quarter του Ανόι και όσο πλησιάζαμε στον κέντρο τόσο περισσότερο οι εικόνες έμοιαζαν με αυτές που είχαμε δει ονλάιν. Παντού κυριαρχούσαν τα μηχανάκια και η κακή οδήγηση. Ειδικά όταν μπήκαμε στο old quarter με έπιασε φόβος για το αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας χωρίς να δούμε κάποιο ατύχημα στο δρόμο. Ευτυχώς φτάσαμε αρτιμελής στο ξενοδοχείο μας , ο οδηγός μας έκανε λάθος και μας πήγε σε ένα άλλο ξενοδοχείο του αλλά μόλις αντιληφθήκαμε το μπέρδεμα αμέσως μας οδήγησε στο σωστό που ήταν λίγο πιο κάτω. Φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο μας όπου μας κέρασαν τοπικό τσάι όσο περιμέναμε να μας εξυπηρετήσουν. Το δωμάτιο μας δεν ήταν έτοιμο ακόμα για να κάνουμε check in όποτε αφήσαμε τα πράγματα μας στην ρεσεψιόν και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση μας.

View attachment 308528

Πρώτη μας στάση η λίμνη Hoàn Kiếm που βρισκόταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Δίπλα από την λίμνη υπήρχε πολύ κόσμος, τουρίστες αλλά κυρίως ντόπιοι που έκαναν τις βόλτες τους. Κάποια στιγμή εκεί που βγάζαμε φωτογραφίες μας σταμάτησαν δυο δάσκαλοι μαζί με τους μαθητές τους που ήθελαν να κάνουν πρακτική στα αγγλικά τους και έτσι πιάσαμε την κουβέντα μαζί τους. Βγάλαμε φωτογραφίες με τα παιδάκια και στο τέλος τους δώσαμε δυο δολάρια για να αγοράσουμε δυο κάρτες που έφτιαξαν για εμάς. Αφού κάναμε την βόλτα μας δίπλα στην λίμνη αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τον ναό Ngoc Son. Διασχίζοντας την κόκκινη γέφυρα μπήκαμε στον ναό και εντυπωσιαστήκαμε από εικόνες που δεν έχουμε ξαναδεί. Αν και τέτοιους ναούς θα βλέπαμε καθημερινά κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας, η πρώτη μας επαφή ήταν μοναδική. Κυκλοφορούσαμε στον χώρο με τις φωτογραφικές μας έτοιμες και τα μάτια μας ορθάνοιχτα. Στον χώρο υπήρχαν πολύ επισκέπτες και η μυρωδιά από το ξύλο που καιγόταν ήταν πολύ έντονη για αυτό αποφασίσαμε να βγούμε και να συνεχίσουμε την βόλτα μας.

View attachment 308530

View attachment 308531

View attachment 308533

View attachment 308536

Χρειαζόμασταν επειγόντως λεφτά για αυτό όταν βρήκαμε ένα ανταλλακτήριο μπήκαμε μέσα. Η ισοτιμία ήταν 1 ευρώ = 25.000 dong , κράτησαν και αυτοί το κατιτίς για προμήθεια. Από εκεί αποφασίσαμε να πάμε βόλτα γύρω στο παλιό κέντρο και να βρούμε το τουριστικό γραφείο Sinh Tourist και να κλείσουμε εισιτήρια για μια εκδρομή που θέλαμε να κάνουμε στην περιοχή του Νihn Binh και συγκεκριμένα Trang An και Hua Lu . Η πρώτη ουσιαστική γεύση από το Old Quarter του Ανοί δεν μου άρεσε. Βεβαίως αυτό άλλαξε κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά η φασαρία, η τρέλα του δρόμου και οι έντονες μυρωδιές με ενόχλησαν πολύ και εκείνη την στιγμή δεν ευχαριστιόμουν το ταξίδι μου όσο θα ήθελα. Θεώρησα ότι η κούραση του ταξιδιού με επηρέασε άσχημα για αυτό και δεν έδωσα πολύ βάση σε αυτά τα συναισθήματα. Μου έκαναν εντύπωση ο τρόπος που πουλούσαν το φαγητό τους οι καταστηματάρχες· τα σκαμπουδάκια στο πεζοδρόμιο και οι σούπες που βράζανε μέσα σε τεράστιες κατσαρόλες δίπλα από τους πελάτες. Οι πάγκοι με τα φρούτα μου άρεσαν πολύ, υπήρχαν πολλά φρούτα που πρώτη φορά έβλεπα. Περάσαμε από αγορές και μαγαζιά μέχρι να βρούμε το τουριστικό γραφείο το οποίο βρίσκεται διπλά σε άλλα τουριστικά γραφεία με το ίδιο όνομα! Εμείς κλείσαμε με το «ορίτζιναλ» Sinh Tourist μιας και τα άλλα ακούσαμε πως δεν ήταν πολύ αξιόπιστα. Η διεύθυνση του είναι 52 Luang Ngoc Queyen,η εξυπηρέτηση από την κοπέλα στο γκισέ ήταν καλή και παρόλο που μιλούσε σπαστά αγγλικά με έντονη προφορά καταλήξαμε στο τι θα κάναμε αρκετά γρήγορα. Κλείσαμε εισιτήρια για την επόμενη μέρα, θα επισκεφτούμε τους ναούς στο Hua Lu και θα κάνουμε βαρκάδα στο Trang An με γεύμα σε μπουφέ κάπου ενδιάμεσα από τους δύο αυτούς προορισμούς.

View attachment 308537

View attachment 308538

View attachment 308539

Μετά την επίσκεψη μας στο Sinh Tourist πήγαμε να φάμε γιατί πεινούσαμε σαν λύκοι αλλά επειδή είχαμε φοβηθεί πολύ με αυτά που διαβάζαμε για τα εντερικά προβλήματα που μπορεί να πάθουμε , δυσκολευτήκαμε πολύ να βρούμε σε πιο ρεστοράν να φάμε. Στο τέλος μας νίκησε η πείνα και μπήκαμε σε ένα μαγαζί που έμοιαζε καθαρό, το όνομα του είναι ‘Tiem An’. Πήραμε ένα πιάτο τηγανιτό ρύζι με θαλασσινά και μια μερίδα νουντλς με μοσχάρι. Όλα τους νοστιμότατα και πάφθηνα , νομίζω μαζί με μια κοκα κόλα δώσαμε γύρω στα έξι ευρώ. Χορτασμένοι φύγαμε για να βρεθούμε με τα παιδιά από το free walking tour.

View attachment 308541

Είχαμε κλείσει μέσω ιντερνετ ένα ιδιωτικό τούρ και τα παιδιά μας συνάντησαν στο ξενοδοχείο μας. Μικροί σε ηλικία και με μέτρια εως κάκιστα αγγλικά ξεκίνησαν να μας πηγαίνουν σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε ένα ναό για να τον θαυμάσουμε και να δοκιμάσουμε τσάι , στην κεντρική αγορά και σε ένα πολύ στενό δρομάκι για να μας δείξουν πως ζουν οι ντόπιοι και σε ένα παλιό σπίτι για να δούμε πως ζούσαν οι Βιετναμέζοι των παλαιών εποχών. Κατά την διάρκεια της βόλτας αγοράσαμε τοπικά γλύκα τύπου λουκουμά που μέσα είχε μια μπαλίτσα από γλυκό κόκκινο φασόλι, δεν μπορώ να πω πως μου άρεσε. Όλα ήταν πολύ όμορφα αλλά το τουρ δεν μας άρεσε ιδιαίτερα, διότι δεν θεωρήσαμε πως κερδίσαμε πολλά από αυτό μιας και δεν καταλαβαίναμε σχεδόν τίποτα από όσα μας έλεγαν τα παιδιά που γενικώς ήταν πολύ συμπαθητικοί. Ήμασταν πολύ κουρασμένοι για αυτό γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και πέσαμε για ύπνο για πάνω από δύο ώρες!

View attachment 308543

View attachment 308546

View attachment 308547

View attachment 308548

View attachment 308549

View attachment 308550

View attachment 308551

View attachment 308552

View attachment 308553

View attachment 308554

View attachment 308555

View attachment 308556

Όταν ξυπνήσαμε είχε βραδιάσει. Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τα ίδια βήματα με το πρωί και να πάμε βόλτα στην λίμνη Hoam Kiem για να την δούμε το βράδυ. Η κεντρική πλατεία που το πρωι ήταν κλεισμένη διότι ετοίμαζαν την σκηνή για ένα διάσημο Βιετναμέζικο γκρουπάκι τώρα ήταν γεμάτη κόσμο που απολάμβανε την συναυλία. Δυσκολευτήκαμε να περάσουμε μέσα από το πλήθος αλλά τα καταφέραμε να βρεθούμε και πάλι πλάι στην λίμνη. Ήταν πανέμορφη , το φώς από την γέφυρα αντικατοπτριζόταν στο νερό και έτσι την έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή. Θέλαμε να περπατήσουμε μέχρι τις ράγες του δρόμου όπου είχαμε δει τόσα βιντέακια με κόσμο να πίνει τον καφέ του ή την μπύρα του και να πρέπει να μαζέψουν τα τραπεζάκια για να περάσει το τρένο. Ήταν λίγο μακριά αλλά το περπάτημα μέσα από τα στενάκια του βραδινού Ανόι ήταν ότι χρειαζόμασταν. Κόσμος περπατούσε στον δρόμο, άνθρωποι πωλούσαν κοκτέιλ και φαγάδικα είχαν τα μικρά σκαμπό τους στο πεζοδρόμιο όπου βιετναμέζοι και μη έτρωγαν το βραδινό τους. Όταν φτάσαμε είδαμε πως υπήρχε ένας φρουρός που δεν άφηνε τον κόσμο να περπατήσει επάνω στις ράγες, εμείς βεβαίως καταφέραμε και περπατήσαμε κατά μήκος των ραγών. Τα μαγαζάκια ήταν ανοιχτά αλλά όλα τους άδεια και σκεφτήκαμε ότι ίσως φταίει ότι ήταν βράδυ και φύγαμε με σκοπό να βρούμε κάπου να φάμε γιατί πεινούσαμε αρκετά.

View attachment 308557

View attachment 308558

View attachment 308559

Εντέλει επιλέξαμε να φάμε σε ένα μαγαζί όπου πήγαινες στον «μπουφέ» και επέλεγες τι κρέας και πόσο από αυτό θέλεις να σου ψήσουν. Μόλις ψηθεί επί το πλείστον σου φέρνουν μια ατομική ψηστιέρα για να συνεχίσεις εσύ το ψήσιμο, μαζί με τα εργαλεία που θα χρειαστείς για το ψήσιμο. Ήταν κάπως ακριβούτσικο για αυτά που φάγαμε, αν και οι γαρίδες σε καλαμάκι ήταν υπέροχες. Από εκεί φύγαμε και προχωρήσαμε μέχρι το κέντρο πάλι όπου πλέον είχε τελειώσει το live και ο κόσμος ήταν λιγότερος. Σκεφτήκαμε να βρούμε την νυκτερινή αγορά και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να περπατήσουμε πολύ, ήταν κοντά μας. Εκεί ανακαλύψαμε ότι πρόκειται σαν τα δικά μας πανηγύρια με φτηνά ρούχα και τσάντες και όχι κάτι το παραδοσιακό. Αγόρασα παγωτό που έχει παγώσει με ξηρό πάγο αλλά δεν μου άρεσε και αγοράσαμε μια μπλούζα που έγραφε Ανόι επάνω. Γυρίσαμε σπίτι χαρούμενοι με την επιλογή μας να έρθουμε Βιετναμ και κουρασμένοι από το μεγάλο ταξίδι. Πρώτη μέρα στο Ανοι done!

View attachment 308560

View attachment 308561

View attachment 308562

View attachment 308564

View attachment 308565

*Πριν ξεκινήσω την αφήγηση μου θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ στο TravelStories και συγκεκριμένα θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για την βοήθεια τους , τους @psilos3 και @mpampis1979 .

Πρώτη Μέρα --> Άφιξη Hanoi

Η τελική απόφαση να ταξιδέψουμε εκτός Ευρώπης πάρθηκε καιρό πριν τον γάμο μας. Είχαμε σκοπό να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι έτσι και αλλιώς απλά ο γάμος μας έδωσε την ώθηση να πραγματοποιήσουμε τα σχέδια μας. Αποφασίσαμε λοιπόν να ταξιδέψουμε Ασία, κυρίως νότιο ανατολική Ασία, γιατί θέλαμε κάτι το διαφορετικό από αυτό πού έχουμε δει έως τώρα. Η χώρα που επιλέξαμε είναι το Βιετνάμ και κατά τον Ιούλιο που μας πέρασε ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες. Φανήκαμε τυχεροί γιατί βρήκαμε εισιτήρια σε καλή τιμή μέσω του site της Qatar Airways. Η προσφορά έληγε την επόμενη μέρα και κλείσαμε αμέσως τα εισιτήρια μας, η τιμή για δυο άτομα με επιστροφή και ενδιάμεση στάση στην Doha ήταν στα 935 ευρώ. Το σχέδιο μας ήταν να φτάσουμε Ανόϊ και να κάνουμε μερικές εκδρομές στο Halong Bay και στο Ninh Binh. Από το Ανόι να πάμε στο Hoi An και το My Son και τελος στο Χο Τζι Μινχ όπου θα επισκεφτούμε τα Cu chi tunnels και το ποτάμι Mekong.
Μετά από 5 μήνες αναμονής και άγχους η ώρα να φύγουμε για Βιετνάμ είχε φτάσει επιτέλους. Η πτήση μας αναχωρούσε στις 12 από το Ελ. Βενιζέλος. Φύγαμε νωρίς από το σπίτι με το δικό μας αυτοκίνητο για να έχουμε και το περιθώριο της ώρας και όπως πάντα αφήσαμε το όχημα μας σε ένα από τα παρκινγκ κοντά στο αεροδρόμιο. Για 12 μέρες το κόστος είναι 32 ευρώ (φτηνότερα από το να πάρεις λεωφορείο και πιο άνετη μεταφορά).Πρώτη φορά θα ταξιδεύαμε με Qatar Airlines και ήμασταν ενθουσιασμένοι διότι είχαμε διαβάσει τα καλύτερα. Η πτήση μας δεν είχε καθυστέρηση και έτσι στις 12 ακριβώς βρισκόμασταν στον αέρα. Η πτήση μέχρι την Ντόχα διαρκεί περίπου 3.30 ώρες, μέσα σε αυτές τις ώρες μας σέρβιραν μεσημεριανό και αναψυκτικά/καφέ και μας έδωσαν υγρές πετσετούλες. Επίσης μας έδωσαν σακουλάκια τα οποία είχαν μέσα οδοντόβουρτσα, κάλτσες και ωτοασπίδες. Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο της Ντόχα και σχετικά εύκολα βρήκαμε τον δρόμο μας προς το κεντρικό κομμάτι των αναχωρήσεων όπου βρίσκονται πολλά μαγαζιά duty free και ρεστοράν.

View attachment 308522

View attachment 308526

View attachment 308524

View attachment 308525

Είχαμε 2.5 ώρες ελεύθερες και απλά κάναμε βόλτες για να περάσει η ώρα. Όταν έφτασε η ώρα να μπούμε στο αεροπλάνο με κατεύθυνση το Ανόι η επιβίβαση μας έγινε ομαλά και χωρίς καθυστέρηση. Αυτή η πτήση διήρκησε έξι ώρες περίπου. Προσπαθήσαμε μετά το βραδινό μας να κοιμηθούμε διότι φτάναμε 07:30 στο Ανόι και δεν θα μπορούσαμε να κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε οπότε φτάσαμε νυσταγμένοι και κουρασμένοι στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ. Όταν αποβιβαστήκαμε και πήραμε τις βαλίτσες προχωρήσαμε προς την έξοδο για να βρούμε τον οδηγό που μας πήγαινε μέχρι το ξενοδοχείο αλλά πριν αποχωρήσουμε από το αεροδρόμιο αγοράσαμε μια κάρτα sim της Vietel με απεριόριστο ίντερνετ που κόστισε δέκα δολάρια. Καλή επιλογή για όσους θέλουν να έχουν συνεχή πρόσβαση στο ίντερνετ κατά την διάρκεια της διαμονής τους στο Βιετνάμ. Όταν βγήκαμε επιτέλους έξω ανακαλύψαμε ότι παρόλο που έκανε ζέστη ο καιρός ήταν μουντός και είχε αρκετή ομίχλη.

View attachment 308527

Το αεροδρόμιο είναι περίπου 45 λεπτά έξω από το old quarter του Ανόι και όσο πλησιάζαμε στον κέντρο τόσο περισσότερο οι εικόνες έμοιαζαν με αυτές που είχαμε δει ονλάιν. Παντού κυριαρχούσαν τα μηχανάκια και η κακή οδήγηση. Ειδικά όταν μπήκαμε στο old quarter με έπιασε φόβος για το αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας χωρίς να δούμε κάποιο ατύχημα στο δρόμο. Ευτυχώς φτάσαμε αρτιμελής στο ξενοδοχείο μας , ο οδηγός μας έκανε λάθος και μας πήγε σε ένα άλλο ξενοδοχείο του αλλά μόλις αντιληφθήκαμε το μπέρδεμα αμέσως μας οδήγησε στο σωστό που ήταν λίγο πιο κάτω. Φτάσαμε αισίως στο ξενοδοχείο μας όπου μας κέρασαν τοπικό τσάι όσο περιμέναμε να μας εξυπηρετήσουν. Το δωμάτιο μας δεν ήταν έτοιμο ακόμα για να κάνουμε check in όποτε αφήσαμε τα πράγματα μας στην ρεσεψιόν και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση μας.

View attachment 308528

Πρώτη μας στάση η λίμνη Hoàn Kiếm που βρισκόταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Δίπλα από την λίμνη υπήρχε πολύ κόσμος, τουρίστες αλλά κυρίως ντόπιοι που έκαναν τις βόλτες τους. Κάποια στιγμή εκεί που βγάζαμε φωτογραφίες μας σταμάτησαν δυο δάσκαλοι μαζί με τους μαθητές τους που ήθελαν να κάνουν πρακτική στα αγγλικά τους και έτσι πιάσαμε την κουβέντα μαζί τους. Βγάλαμε φωτογραφίες με τα παιδάκια και στο τέλος τους δώσαμε δυο δολάρια για να αγοράσουμε δυο κάρτες που έφτιαξαν για εμάς. Αφού κάναμε την βόλτα μας δίπλα στην λίμνη αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τον ναό Ngoc Son. Διασχίζοντας την κόκκινη γέφυρα μπήκαμε στον ναό και εντυπωσιαστήκαμε από εικόνες που δεν έχουμε ξαναδεί. Αν και τέτοιους ναούς θα βλέπαμε καθημερινά κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας, η πρώτη μας επαφή ήταν μοναδική. Κυκλοφορούσαμε στον χώρο με τις φωτογραφικές μας έτοιμες και τα μάτια μας ορθάνοιχτα. Στον χώρο υπήρχαν πολύ επισκέπτες και η μυρωδιά από το ξύλο που καιγόταν ήταν πολύ έντονη για αυτό αποφασίσαμε να βγούμε και να συνεχίσουμε την βόλτα μας.

View attachment 308530

View attachment 308531

View attachment 308533

View attachment 308536

Χρειαζόμασταν επειγόντως λεφτά για αυτό όταν βρήκαμε ένα ανταλλακτήριο μπήκαμε μέσα. Η ισοτιμία ήταν 1 ευρώ = 25.000 dong , κράτησαν και αυτοί το κατιτίς για προμήθεια. Από εκεί αποφασίσαμε να πάμε βόλτα γύρω στο παλιό κέντρο και να βρούμε το τουριστικό γραφείο Sinh Tourist και να κλείσουμε εισιτήρια για μια εκδρομή που θέλαμε να κάνουμε στην περιοχή του Νihn Binh και συγκεκριμένα Trang An και Hua Lu . Η πρώτη ουσιαστική γεύση από το Old Quarter του Ανοί δεν μου άρεσε. Βεβαίως αυτό άλλαξε κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά η φασαρία, η τρέλα του δρόμου και οι έντονες μυρωδιές με ενόχλησαν πολύ και εκείνη την στιγμή δεν ευχαριστιόμουν το ταξίδι μου όσο θα ήθελα. Θεώρησα ότι η κούραση του ταξιδιού με επηρέασε άσχημα για αυτό και δεν έδωσα πολύ βάση σε αυτά τα συναισθήματα. Μου έκαναν εντύπωση ο τρόπος που πουλούσαν το φαγητό τους οι καταστηματάρχες· τα σκαμπουδάκια στο πεζοδρόμιο και οι σούπες που βράζανε μέσα σε τεράστιες κατσαρόλες δίπλα από τους πελάτες. Οι πάγκοι με τα φρούτα μου άρεσαν πολύ, υπήρχαν πολλά φρούτα που πρώτη φορά έβλεπα. Περάσαμε από αγορές και μαγαζιά μέχρι να βρούμε το τουριστικό γραφείο το οποίο βρίσκεται διπλά σε άλλα τουριστικά γραφεία με το ίδιο όνομα! Εμείς κλείσαμε με το «ορίτζιναλ» Sinh Tourist μιας και τα άλλα ακούσαμε πως δεν ήταν πολύ αξιόπιστα. Η διεύθυνση του είναι 52 Luang Ngoc Queyen,η εξυπηρέτηση από την κοπέλα στο γκισέ ήταν καλή και παρόλο που μιλούσε σπαστά αγγλικά με έντονη προφορά καταλήξαμε στο τι θα κάναμε αρκετά γρήγορα. Κλείσαμε εισιτήρια για την επόμενη μέρα, θα επισκεφτούμε τους ναούς στο Hua Lu και θα κάνουμε βαρκάδα στο Trang An με γεύμα σε μπουφέ κάπου ενδιάμεσα από τους δύο αυτούς προορισμούς.

View attachment 308537

View attachment 308538

View attachment 308539

Μετά την επίσκεψη μας στο Sinh Tourist πήγαμε να φάμε γιατί πεινούσαμε σαν λύκοι αλλά επειδή είχαμε φοβηθεί πολύ με αυτά που διαβάζαμε για τα εντερικά προβλήματα που μπορεί να πάθουμε , δυσκολευτήκαμε πολύ να βρούμε σε πιο ρεστοράν να φάμε. Στο τέλος μας νίκησε η πείνα και μπήκαμε σε ένα μαγαζί που έμοιαζε καθαρό, το όνομα του είναι ‘Tiem An’. Πήραμε ένα πιάτο τηγανιτό ρύζι με θαλασσινά και μια μερίδα νουντλς με μοσχάρι. Όλα τους νοστιμότατα και πάφθηνα , νομίζω μαζί με μια κοκα κόλα δώσαμε γύρω στα έξι ευρώ. Χορτασμένοι φύγαμε για να βρεθούμε με τα παιδιά από το free walking tour.

View attachment 308541

Είχαμε κλείσει μέσω ιντερνετ ένα ιδιωτικό τούρ και τα παιδιά μας συνάντησαν στο ξενοδοχείο μας. Μικροί σε ηλικία και με μέτρια εως κάκιστα αγγλικά ξεκίνησαν να μας πηγαίνουν σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε ένα ναό για να τον θαυμάσουμε και να δοκιμάσουμε τσάι , στην κεντρική αγορά και σε ένα πολύ στενό δρομάκι για να μας δείξουν πως ζουν οι ντόπιοι και σε ένα παλιό σπίτι για να δούμε πως ζούσαν οι Βιετναμέζοι των παλαιών εποχών. Κατά την διάρκεια της βόλτας αγοράσαμε τοπικά γλύκα τύπου λουκουμά που μέσα είχε μια μπαλίτσα από γλυκό κόκκινο φασόλι, δεν μπορώ να πω πως μου άρεσε. Όλα ήταν πολύ όμορφα αλλά το τουρ δεν μας άρεσε ιδιαίτερα, διότι δεν θεωρήσαμε πως κερδίσαμε πολλά από αυτό μιας και δεν καταλαβαίναμε σχεδόν τίποτα από όσα μας έλεγαν τα παιδιά που γενικώς ήταν πολύ συμπαθητικοί. Ήμασταν πολύ κουρασμένοι για αυτό γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και πέσαμε για ύπνο για πάνω από δύο ώρες!

View attachment 308543

View attachment 308546

View attachment 308547

View attachment 308548

View attachment 308549

View attachment 308550

View attachment 308551

View attachment 308552

View attachment 308553

View attachment 308554

View attachment 308555

View attachment 308556

Όταν ξυπνήσαμε είχε βραδιάσει. Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τα ίδια βήματα με το πρωί και να πάμε βόλτα στην λίμνη Hoam Kiem για να την δούμε το βράδυ. Η κεντρική πλατεία που το πρωι ήταν κλεισμένη διότι ετοίμαζαν την σκηνή για ένα διάσημο Βιετναμέζικο γκρουπάκι τώρα ήταν γεμάτη κόσμο που απολάμβανε την συναυλία. Δυσκολευτήκαμε να περάσουμε μέσα από το πλήθος αλλά τα καταφέραμε να βρεθούμε και πάλι πλάι στην λίμνη. Ήταν πανέμορφη , το φώς από την γέφυρα αντικατοπτριζόταν στο νερό και έτσι την έκανε ακόμα πιο εντυπωσιακή. Θέλαμε να περπατήσουμε μέχρι τις ράγες του δρόμου όπου είχαμε δει τόσα βιντέακια με κόσμο να πίνει τον καφέ του ή την μπύρα του και να πρέπει να μαζέψουν τα τραπεζάκια για να περάσει το τρένο. Ήταν λίγο μακριά αλλά το περπάτημα μέσα από τα στενάκια του βραδινού Ανόι ήταν ότι χρειαζόμασταν. Κόσμος περπατούσε στον δρόμο, άνθρωποι πωλούσαν κοκτέιλ και φαγάδικα είχαν τα μικρά σκαμπό τους στο πεζοδρόμιο όπου βιετναμέζοι και μη έτρωγαν το βραδινό τους. Όταν φτάσαμε είδαμε πως υπήρχε ένας φρουρός που δεν άφηνε τον κόσμο να περπατήσει επάνω στις ράγες, εμείς βεβαίως καταφέραμε και περπατήσαμε κατά μήκος των ραγών. Τα μαγαζάκια ήταν ανοιχτά αλλά όλα τους άδεια και σκεφτήκαμε ότι ίσως φταίει ότι ήταν βράδυ και φύγαμε με σκοπό να βρούμε κάπου να φάμε γιατί πεινούσαμε αρκετά.

View attachment 308557

View attachment 308558

View attachment 308559

Εντέλει επιλέξαμε να φάμε σε ένα μαγαζί όπου πήγαινες στον «μπουφέ» και επέλεγες τι κρέας και πόσο από αυτό θέλεις να σου ψήσουν. Μόλις ψηθεί επί το πλείστον σου φέρνουν μια ατομική ψηστιέρα για να συνεχίσεις εσύ το ψήσιμο, μαζί με τα εργαλεία που θα χρειαστείς για το ψήσιμο. Ήταν κάπως ακριβούτσικο για αυτά που φάγαμε, αν και οι γαρίδες σε καλαμάκι ήταν υπέροχες. Από εκεί φύγαμε και προχωρήσαμε μέχρι το κέντρο πάλι όπου πλέον είχε τελειώσει το live και ο κόσμος ήταν λιγότερος. Σκεφτήκαμε να βρούμε την νυκτερινή αγορά και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να περπατήσουμε πολύ, ήταν κοντά μας. Εκεί ανακαλύψαμε ότι πρόκειται σαν τα δικά μας πανηγύρια με φτηνά ρούχα και τσάντες και όχι κάτι το παραδοσιακό. Αγόρασα παγωτό που έχει παγώσει με ξηρό πάγο αλλά δεν μου άρεσε και αγοράσαμε μια μπλούζα που έγραφε Ανόι επάνω. Γυρίσαμε σπίτι χαρούμενοι με την επιλογή μας να έρθουμε Βιετναμ και κουρασμένοι από το μεγάλο ταξίδι. Πρώτη μέρα στο Ανοι done!

View attachment 308560

View attachment 308561

View attachment 308562

View attachment 308564

View attachment 308565

Να ρωτήσω για το συνολικό κόστος του ταξιδιού ή θα είμαι αδιάκριτη;;

 

[Georgia86]

Να ρωτήσω για το συνολικό κόστος του ταξιδιού ή θα είμαι αδιάκριτη;;

Όχι δεν γίνεσαι αδιάκριτη! Είχαμε σκοπό να γράψουμε αναλυτικά το κόστος του ταξιδιού στο τέλος της ιστορίας μας. Χοντρικά μας πήγε 1200 ευρώ το άτομο.

 

[Georgia86]

6η μέρα ------> Halong Bay/Hanoi

Την επόμενη μέρα σηκωθήκαμε κατά τις οκτώ. Όπως κάθε πρωί πεινούσα πολύ για αυτό ανέβηκα αμέσως στο ρεστοράν να τσιμπήσω κάτι και να πιω καφέ. Το πρόγραμμα σήμερα είχε εκδρομή στο Cat island για να δούμε τα πιθηκάκια και μετά πίσω για brunch. Δυστυχώς όσο αφορά τις δραστηριότητες περιμέναμε πιο πολλά. Είχαμε διαβάσει πως στο Rosa Cruise είχαν κάνει αρκετά ωραία πράγματα και περίμενα να τα κάνουμε και με το upgrade άλλα μάλλον δεν ήταν δυνατόν, φαντάζομαι ότι σε αυτούς που έμειναν δύο βράδια το πρόγραμμα τους ήταν πιο γεμάτο. Αφού έφαγα το πρωινό μου κατέβασα μια ωραιότατη ομελέτα στον Στάθη και ετοιμαστήκαμε για την εκδρομή. Πριν φύγουμε βγήκαμε λίγο στο μπαλκονάκι να απολαύσουμε την θέα και είδαμε μια κυρία με την βάρκα της γεμάτη προϊόντα να προσπαθεί να μας πουλήσει κάποιο σνακ.

Αφού πέρασε λίγη ώρα μας φώναξαν από το μεγάφωνο γιατί το σκάφος για το Cat Island θα έφευγε. Το σκάφος μας πήγε μέχρι μια πλωτή αποβάθρα όπου υπήρχαν μικρές πισινούλες με ψάρια και από εκεί επιβιβαστήκαμε σε βαρκούλες. Είχαμε η κάθε μία ομάδα διαφορετικό οδηγό όπως και στο trang an. Μας πήγαν βόλτα μέχρι μια λιμνούλα όπου γύρω υπήρχαν τα γνωστά βουνά του Halong Bay και επάνω στα βουνά έκοβαν βόλτα κάτι γλυκύτατα πιθηκάκια. Ήταν πολύ όμορφα και πήγαιναν από το ένα μέρος στο άλλο σχεδόν ακροβατώντας. Φοβόμουν ότι ανά πάσα στιγμή θα έπεφτε ένα ζωάκι στο νερό. Ευτυχώς αυτό δεν συνέβη και μετά από λίγο μας γυρίσαμε πίσω. Που και που τραγουδούσε η κυρία που κωπηλατούσε και από κάποιο σημείο και μετά όλοι οι βαρκάρηδες έκαναν διαγωνισμό ποιος θα φτάσει πρώτος. Γυρίσαμε πάλι πίσω στην ίδια πλωτή αποβάθρα και από εκεί με το σκάφος πίσω στο Rosy Cruise.

Μόλις φτάσαμε μας περίμενε ένα γεμάτο και λαχταριστό brunch. Είχε από όλα, από σφολιάτες μέχρι ψάρι. Αφού φάγαμε για τα καλά, περιμέναμε λίγο να χωνέψουμε για να μας φωνάξουν για να επιβιβαστούμε στο σκάφος της επιστροφής.

Η διαδρομή για το Ανόι κράτησε λιγότερο από ότι περιμέναμε και αυτό μας χαροποίησε γιατί είχαμε πολλά να δούμε ακόμα. Όταν φτάσαμε ήταν γύρω στις 3.30 και αφού αφήσαμε τα πράγματα μας στο δωμάτιο φύγαμε για την γέφυρα Long Biên. Πρόκειται για μια αρκετά παλιά γέφυρα, η κατασκευή της ξεκίνησε στις αρχές του 1900 αλλά το μεγαλύτερο μέρος της καταστράφηκε κατά την διάρκεια του πολέμου. Ενώνει τις περιοχές Hoam Kiem και Long Bien. Περπατήσαμε μέχρι την αγορά Long Bien και από εκεί βγήκαμε στην γέφυρα. Η γέφυρα ήταν μονάχα για μηχανάκια και το τρένο, στα μάτια μου έμοιαζε ετοιμόρροπη μιας και οι πλάκες όπου πατούσαμε κουνιόντουσαν και ζαλιζόμουν αφάνταστα πολύ. Με έπιασε ένας πανικός ότι θα πέσει και θα πεθάνουμε αλλά ο άντρας μου ήταν πολύ ήρεμος και ευτυχώς που η θέα ήταν όμορφη, βλέπαμε το πράσινο από κάτω αλλά και τα φτωχικά κτήρια εκεί τριγύρω. Είναι γνωστή γέφυρα για σελφις κ έβλεπες πολλούς να βγάζουν ειδικά στις ράγες.

Από εκεί φύγαμε για να πάμε σε ένα ρεστοράν που μας είχαν προτείνει που σέρβιρε ένα τοπικό πιάτο το Bun Cha. Η σερβιτόρα από το skybar μας είχε πει ότι είναι νοστιμότατο. Το μαγαζί το λένε Bun Cha Ta και το προτείνω για όλους όσους βρεθούν στο Hanoi. Το πιάτο περιέχει μια σούπα, σκέψου sweet & sour σάλτσα αλλά σε σούπα, κρέας ψημένο στυλ BBQ, noodles ρυζιού και συνοδεύεται από λαχανικά και spring rolls. Νόστιμο και πάμφθηνο,εμένα δεν μου άρεσε τόσο αλλά έγινε το αγαπημένο πιάτο του Στάθη. Μετά από εκεί πήγαμε σε ένα μαγαζί με αναμνηστικά δίπλα από το ξενοδοχείο μας και κάναμε τα ψώνια μας.

Σήμερα είχαμε κλείσει εισιτήρια για να επισκεφτούμε το show με τις μαριονέτες στο νερό στις 8 για αυτό δεν κάτσαμε πολύ στο ξενοδοχείο. Ο εσωτερικός χώρος θυμίζει πολύ το θέατρο όπως το ξέρουμε όλοι αλλά αντί για σκηνή είχε μια πισίνα και στα πλάγια της σκηνής κάθονταν οι τραγουδιστές και οι μουσικοί. Φυσικά και δεν καταλάβαμε τίποτα από αυτά που έλεγαν οι τραγουδιστές αλλά οι μικρές ιστορίες με τις μαριονέτες ήταν πολύ διασκεδαστικές και γενικά η εμπειρία πολύ ενδιαφέρουσα. Την προτείνω σε όλους όσους πάνε στο Ανόι, παίρνεις μια καλή γεύση της παραδοσιακής αυτής τέχνης. Εμείς πήγαμε στο Thang Long θέατρο δίπλα από την λίμνη Hoam Kiem και για την είσοδο μας πληρώσαμε περίπου τρία ευρώ. Μετά το θέατρο αποφασίσαμε να βγούμε για ένα ποτό,το τελευταίο μας στο Ανόι. Πήγαμε πάλι στο skybar που είχαμε πάει προχθές και πήραμε virgin cocktail και τοπική μπύρα. Πραγματικά θα μας έλειπε το Ανόι. Είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες πόλεις που έχουμε πάει ποτέ και πραγματικά ταξίδι ζωής για εμάς. Το πρώτο κομμάτι του ταξιδιού μας έφτασε στο τέλος του! Λυπημένοι που φεύγαμε αλλά ευτυχισμένοι που καταφέραμε να γνωρίσουμε το Ανόι ήπιαμε τα ποτά μας και φύγαμε από το Skybar για μια τελευταία βόλτα στο Hanoi. Πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο πήραμε δυο burger να φάμε στο δωμάτιο καθώς μαζεύουμε τα πράγματα μας, πολύ ακριβά burger για Ανόι αλλά νόστιμα.

Σας παραθέτω και το βίντεο από το πρώτο μέρος του ταξιδιού μας που έφτιαξε ο Στάθης:

 

[Georgia86]

7η μέρα ------> Hoi An

Είχε φτάσει η ώρα να φύγουμε από το Ανόι και να επισκεφτούμε το κεντρικό Βιετνάμ. Είχαμε κλείσει εισιτήρια για Da Nang με την Vietnam Airlines για τις δέκα το πρωί. Είχαμε κανονίσει να μας πάει ταξί από το ξενοδοχείο στο Ανόι μέχρι το αεροδρόμιο και από το αεροδρόμιο της Da Nang να μας πάρει οδηγός απεσταλμένος από το ξενοδοχείο μας στο Hoi An. Η πτήση ήταν σύντομη περίπου μια ώρα και κάτι,κουνούσε αρκετά και μάλιστα σε κάποια φάση αγχώθηκα λίγο αλλά εντέλει όλα πήγαν καλά. Φτάσαμε στην ώρα μας στο αεροδρόμιο της Da Nang και εκεί μας περίμενε ένας νεαρός με το αυτοκίνητο. Είχαμε συνεννοηθεί από την Αθήνα πως αντί να πάμε κατευθείαν στο Hoi An,ο οδηγός να μας πάει στο Marble Mountains και να μας αφήσει να το εξερευνήσουμε για μία ώρα. Δυστυχώς ο οδηγός μας δεν γνώριζε αγγλικά και με δυσκολία καταφέραμε να του μεταφέρουμε το αίτημα μας να σταματήσει και στην Cau Rong· την γέφυρα δράκος. Ευτυχώς στο τέλος συνεννοηθήκαμε και πριν μας πάει στο βουνό μας πέρασε από την γέφυρα. Είχε αρχίσει να φυσάει και να ψιχαλίζει , ο καιρός είχαμε διαβάσει θα είναι αρκετά τροπικός.Οδηγώντας στην παραλιακή βλέπαμε αγριεμένη την θάλασσα και τους φοίνικες να τους χτυπάει ο άνεμος με την μανία του και φοβηθήκαμε μην βρούμε το Hoi An εν μέσω μουσώνα.

Όταν φτάσαμε στο βουνό ο οδηγός μας άφησε κοντά στην είσοδο και μας είπε σε σπαστά αγγλικά ότι είχαμε μια ώρα για να δούμε τον χώρο. Από κάτω μπορούσες να δεις την μεγάλη παγόδα και από ότι είχαμε διαβάσει, ο χώρος ήταν γεμάτος όμορφα αγάλματα και ναούς. Όταν φτάσαμε στο γκισέ για να βγάλουμε εισιτήρια ήμασταν μονάχα εμείς και ένα ζευγάρι Αμερικανών. Ανεβήκαμε επάνω χωρίς καμία καθυστέρηση και ξεκινήσαμε την εξερεύνηση όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Στον χώρο υπάρχουν πολύ ναοί και μονοπάτια που ανάλογα πιο θα πάρεις θα βγεις σε διαφορετικό ναό. Εμείς πήραμε το πιο κοντινό μονοπάτι και βγήκαμε σε έναν μικρό ναό σκαλισμένο μέσα στο βουνό, πήραμε μια καρύδα με δύο καλαμάκια και ήπιαμε το ζουμί της. Έκανε ζέστη,η που γινόταν ακόμα πιο ενοχλητική λόγω της υγρασίας. Γυρίσαμε πίσω από εκεί που είχαμε πάρει το μονοπάτι και είδαμε μερικούς ακόμα ναούς και έναν τεράστιο λευκό Βούδα. Δίπλα από τον Βούδα στον βράχο θα δεις ένα ωραίο τμήμα σκαλισμένο με Ινδουιστικές φιγούρες, πανέμορφο!

Δυστυχώς η ώρα που είχαμε διαθέσιμη στο βουνό έφτασε στο τέλος της και κατεβήκαμε για να συναντήσουμε τον οδηγό μας. Πριν όμως μπούμε στο αμάξι αγόρασα ένα παγωτό σε σχήμα ψαριού, πολύ νόστιμο. Μετά από λίγο φτάσαμε στο Hoi An, ο οδηγός μας πάρκαρε πιο πέρα από το ξενοδοχείο και μας οδήγησε μέσα από κάτι μικρά στενάκια στο χώρο που θα μέναμε. Το δωμάτιο ήταν μικρό αλλά είχε ένα από τα μεγαλύτερα κρεβάτια που έχω δει ποτέ μου. Το μπάνιο είχε από τις πιο όμορφες μπανιέρες που έχω δει, τεράστια!
Είχαμε επιλέξει να κλείσουμε δωμάτιο πιο πάνω από το κέντρο της πόλης, παρόλα αυτά δεν ήταν πολύ μακριά από ότι ανακαλύψαμε μόλις φύγαμε από το δωμάτιο μας. Προχωρώντας προς το κέντρο της πόλης, το τουριστικό μέρος του Hoi An δηλαδή, βρήκαμε έναν ωραίο ναό, πολλά μαγαζιά με ρούχα για γάμους και δεξιώσεις όπου μπορείς να ράψεις ότι θες αλλά και μαγαζιά με δερμάτινα είδη.
Το Hoi An είναι πανέμορφο, πολύ τουριστικό και γραφικό . Είχαμε επιλέξει μερικά πράγματα που θέλαμε να δούμε, ένα από αυτά ήταν η Ιαπωνική γέφυρα αλλά ανακαλύψαμε πως για να περάσουμε το γεφυράκι χρειαζόμασταν εισιτήριο. Ξεκινήσαμε να κάνουμε βόλτες μέχρι να βρούμε το μέρος που πρέπει να αγοράσουμε τα εισιτήρια και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από την ομορφιά της πόλης. Βρήκαμε μια πολύ όμορφη γέφυρα με το λογότυπο της πόλης όπου έβγαζαν φωτογραφίες πολλοί τουρίστες, βγάλαμε και εμείς αρκετές. Λίγο πιο κάτω βρήκαμε το «γραφείο» όπου αγόραζες μία δεσμίδα με πέντε εισιτήρια για τον καθέναν μας για να μπούμε στους χώρους που θέλουμε. Πιο κάτω πέσαμε πάνω σε μια ωραία αγορά με φαγώσιμα και αναμνηστικά.

Επειδή πεινούσαμε μετά την βόλτα μας στην αγορά αποφασίσαμε να κάτσουμε σε ένα μαγαζί που φαινόταν αρκετά παραδοσιακό, έμοιαζε πολύ με παλιές ταβέρνες του ’50, και να παραγγείλουμε το κλασσικό πιάτο ρύζι με κοτόπουλο που είχαμε ακούσει τα καλύτερα. Επίσης παραγγείλαμε σπρινγκ ρολς και γαρίδες με σάλτσα σκόρδου. Όλα φτηνά και νόστιμα!

Μετά το φαΐ αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα παραδοσιακό σπίτι που βρισκόταν σε ένα πολύ παλιό κτήριο. Ήταν παρόμοιο με αυτό που είχαμε δει στο Ανόι. Από εκεί πήγαμε σε έναν μεγάλο κινεζικό ναό που ήταν επίσης γεμάτος από τουρίστες. Πολύ όμορφος ναός, στο ίδιο στυλ που βρίσκεις σχεδόν παντού στο Βιετνάμ. Μετά από εκεί ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο γιατί είχε αρχίσει να βρέχει. Ο ποταμός με τους φοίνικες και τις παραδοσιακές βάρκες, τα παλιά κτήρια και οι πολύχρωμοι ναοί,όλα αυτά τα στοιχεία χαρίζουν στην πόλη την μοναδική ομορφιά της. Εντυπωσιαστήκαμε από την πρώτη μας επαφή με το Χοι Αν.

Γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε λίγο και το βράδυ βγήκαμε πάλι έξω. Πηγαίνοντας προς το κέντρο της πόλης πήραμε έναν χυμό όπως κάναμε και στο Ανόι,δυστυχώς όμως δεν ήταν τόσο νόστιμος. Μόλις φτάσαμε στην Ιαπωνική σκεπαστή γέφυρα ανακαλύψαμε πως η είσοδος το βράδυ ήταν δωρεάν και μπήκαμε για να δούμε το εσωτερικό της. Χτίστηκε το 1719 για να ενώσει το Ιαπωνικό κομμάτι της πόλης με το κινέζικο. Είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με την ιαπωνική αρχιτεκτονική. Περπατήσαμε δίπλα από το ποτάμι, όπου έβλεπες καραβάκια με πολύχρωμα φώτα και φανάρια στο νερό. Πραγματικά ιδιαίτερη πόλη και πολύ όμορφη, μια πόλη που πρέπει οπωσδήποτε να δεις αν έρθεις στο Βιετνάμ. Από εκεί προχωρήσαμε μέχρι την νυκτερινή αγορά, που μοιάζει πολύ με τα δικά μας πανηγύρια. Έχει πάγκους με ρούχα και ένα σωρό πράγματα. Είχε πολύ κόσμο και πολλά street food καρότσια, εμείς επιλέξαμε για να τσιμπήσουμε πριν το φαγητό μας ένα χταπόδι στην σχάρα που ήταν πεντανόστιμο αν και διαφορετικό σε γεύση από αυτά που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Από εκεί κάναμε πολλές βόλτες στην πόλη, περάσαμε από το κομμάτι του παλιού κέντρου που είχε πλημμυρίσει λόγω του ποταμιού και βρεθήκαμε στην απέναντι πλευρά για να βρούμε ένα ρεστοράν να φάμε. Βρήκαμε τυχαία ένα μικρό μέρος που έμοιαζε σαν να είχε βγει από την δεκαετία του ’60 και καθίσαμε να φάμε. Παραγγείλαμε γλυκόξινο κοτόπουλο με ρύζι και spring rolls. Νόστιμα αλλά αρκετά καυτερά! Μέτα από εκεί κάναμε μια σύντομη βόλτα και γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο μας.