Yiannis47
Member
- Μηνύματα
- 57
- Likes
- 38
- Επόμενο Ταξίδι
- Ινδια .... ισως.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα !!!
Εντυπώσεις και Συμπεράσματα:
Τι αποκομίσαμε τελικά από την επίσκεψη μας στο Βιετνάμ; Ας πάρουμε τα πράγματα με κάποια σειρά.
Η χώρα: Κλασσική Ασιατική χώρα με τα ίδια προβλήματα που βρίσκουμε σε αυτές. Δυο τάξεις ανθρώπων, οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Στο Βιετνάμ όταν λέμε ότι κάποιος είναι πλούσιος εννοούμε ότι είναι πολύ πλούσιος, και αντίστοιχα ο φτωχός είναι πολύ φτωχός. Μεσαία τάξη δεν υπάρχει, το μηνιάτικο του εργαζόμενου Βιετναμέζου είναι γύρω στα 60 Ευρώ, χωρίς ασφάλεια και συνταξιοδότηση, εκτός μόνο από τους Δημόσιους υπάλληλους. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι είναι γελαστοί και ευγενικοί , δουλεύουν από το πρωί 5.30 -6.00 ξεκινά η εργασία, μέχρι το βράδυ. Όλοι με κάτι ασχολούνται, όλοι με κάποιο τρόπο θέλουν να κερδίσουν κάτι παραπάνω από τους τουρίστες. Καταδεχτικοί και πρόσχαροι, είναι έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν σε ότι χρειαστείς με το ανάλογο αντίτιμο.
Καθαριότητα: Στο Να Τρανγκ είδαμε τους δρόμους που είναι κοντά στο τουριστικό μέρος, πεντακάθαρους και στολισμένους, όσο βγαίνεις παραέξω το φαινόμενο έχει φθίνουσα πορεία, όπως το περιμέναμε. Στη Σαϊγκόν τα λίγα μέρη που είδαμε ήταν καθαρά και προσεγμένα. Η εντύπωση μου από το Να Τρανγκ είναι ότι η πόλη προορίζεται για τοπ οικογενειακός τουριστικός προορισμός, (κάτι σαν την Χαλκιδική να πω
, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μεγάλες αλυσίδες ξενοδοχείων επενδύουν εκεί. Θεωρώ ότι η ρήση πως το Να Τρανγκ θα είναι η νέα Παττάγια είναι εντελώς λάθος.
Ασφάλεια: Θεωρώ ότι είναι ίσως ένα από τα αφελεστέρα Κράτη στον κόσμο. Η παρουσία της Αστυνομίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, επεμβαίνει ελάχιστα και σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, την δε τάξη την επιβάλλουν οι Σεκιουριτάδες που με άνεση χρησιμοποιούν, αν χρειαστεί, το γκλοπ που έχουν μαζί τους, οι δε κάτοικοι μου φανήκαν κάπως φοβισμένοι και απρόθυμοι να εμπλακούν σε καυγάδες.
Διασκέδαση: Δυο ειδών θα έλεγα.
1. Φυσιολατρία άφθονη και με όμορφα μέρη, έτσι ώστε η μέρα σου να είναι γεμάτη και άκρως ενδιαφέρουσα.
2. Νύχτα, εδώ τα πράγματα είναι ΄΄δύσκολα΄΄ για τους ξενύχτες!!! Γενικά τα κλαμπ και οι ντίσκο κλείνουν στις 12 ή σταματούν να σερβίρουν, (οπότε την κάνεις σιγά- σιγά), παραμένουν όμως κάποια μαγαζιά, όπως το Sailing Club, μέχρι και τις 3-4 το πρωί. Γενικά το ξενύχτι είναι περιορισμένο και μετά από 1-2- 3 μέρες στα ίδια μαγαζιά σχεδόν το βαριέσαι. Να πω ότι δεν με πείραξε αυτό γιατί όλη μέρα είμαστε στην περιήγηση οπότε το βράδυ χαλαρά μέχρι τις 12 άντε 1 είμαστε έτοιμοι για ύπνο.
Πορνεία: Όπως σε όλα τα φτωχά κράτη έτσι και εδώ η πορνεία ανθεί με την διαφορά ότι είναι καλά κρυμμένη. Τα καταστήματα που προσφέρουν σεξουαλική ικανοποίηση είναι κρυμμένα πίσω από τα μασάζ και beauty salon, η δε προσφορά κοριτσιών για παρέα είναι απόλυτα ελεγχόμενη από τους τύπους με τα μηχανάκια που μόλις δουν κάποιους μόνους αρχίζουν τα girls sir, nice girl sir …..
Είναι χαρακτηριστικό ότι για να κάνουμε ένα μασάζ γυρίσαμε όλη την πόλη μέχρι να βρούμε ένα κατάστημα στο οποίο εργάζονταν ΤΥΦΛΟΙ μασέρ !!!!
Σχέσεις : Οι σχέσεις μεταξύ των αγοριών – κοριτσιών είναι εύκολες καθώς το να καλέσεις κάποιον/α για φαγητό, χορό, εκδρομή λαμβάνεται σαν μια φιλική κίνηση και γενικά είναι αποδεκτή, άσχετα που αν θα καταλήξει σε σχέση ή απλή φιλία. Δεν είναι δύσκολο να κάνετε παρέες και να διασκεδάσετε με τον δικό τους τρόπο, βέβαια πάντα υπάρχει στο βάθος του μυαλού τους η πιθανότητα να έρθουν μαζί σας, σαν σύζυγοι, (λέω για τις κοπέλες), αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό από την Ταϊλάνδη. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι οι παρέες ντόπιων με ξένους ήταν πολύ λίγες και μάλλον δεν έκαναν καλή εντύπωση στην Βιετναμέζικη κοινωνία.
Φαγητό: Όπως και στην Ταϊλάνδη, η κουζίνα στο Βιετνάμ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Τα ίδια φαγητά λίγο πιο ελαφριά, θα έλεγα, όχι τόσο καυτερά. Υπάρχει βέβαια και πολύ μεγάλη ποικιλία από εστιατόρια με δυτική κουζίνα. Με λίγα λόγια σίγουρα θα βρείτε να φάτε ότι γούστο κι αν έχετε.
Κόστος: Τα ίδια πράγματα, και με λίγα και με πολλά την περνάς, γενικά το φαγητό η ένδυση, πάντα για πράγματα που φτιάχνονται εκεί, είναι φτηνά, επίσης φτηνή είναι και η διαμονή για αυτούς που θα μείνουν μεγάλο διάστημα και δεν τους ενδιαφέρει το κέντρο – κέντρο.
Τελειώνοντας και τελείως ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ θα έλεγα ότι έμεινα ικανοποιημένος από το ταξίδι, ευχαριστήθηκα την παρέα του Γιώργου και της Σνεζιανας στο Να Τρανγκ, καθώς και του Νίκου στη Σαϊγκόν. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα ξαναπάω. Με σιγουριά μπορώ να απαντήσω ότι ναι θα ξαναπάω γιατί θέλω να δω και αλλά μέρη της χώρας και γιατί πράγματι περάσαμε πολύ καλά.
Μου άρεσαν οι άνθρωποι, τα μέρη, η κίνηση στους δρόμους, η νυχτερινές ασφαλείς βόλτες, η κουτοπονηριά τους να σου πάρουν 1 Ευρώ , η χαλαρότητα του χώρου.
Δεν μου άρεσε ότι δεν γνωρίζουν την χώρα μου…………
Αυτά τα λίγα και ....
ΤΕΛΟΣ !!!!
Τι αποκομίσαμε τελικά από την επίσκεψη μας στο Βιετνάμ; Ας πάρουμε τα πράγματα με κάποια σειρά.
Η χώρα: Κλασσική Ασιατική χώρα με τα ίδια προβλήματα που βρίσκουμε σε αυτές. Δυο τάξεις ανθρώπων, οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Στο Βιετνάμ όταν λέμε ότι κάποιος είναι πλούσιος εννοούμε ότι είναι πολύ πλούσιος, και αντίστοιχα ο φτωχός είναι πολύ φτωχός. Μεσαία τάξη δεν υπάρχει, το μηνιάτικο του εργαζόμενου Βιετναμέζου είναι γύρω στα 60 Ευρώ, χωρίς ασφάλεια και συνταξιοδότηση, εκτός μόνο από τους Δημόσιους υπάλληλους. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι είναι γελαστοί και ευγενικοί , δουλεύουν από το πρωί 5.30 -6.00 ξεκινά η εργασία, μέχρι το βράδυ. Όλοι με κάτι ασχολούνται, όλοι με κάποιο τρόπο θέλουν να κερδίσουν κάτι παραπάνω από τους τουρίστες. Καταδεχτικοί και πρόσχαροι, είναι έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν σε ότι χρειαστείς με το ανάλογο αντίτιμο.
Καθαριότητα: Στο Να Τρανγκ είδαμε τους δρόμους που είναι κοντά στο τουριστικό μέρος, πεντακάθαρους και στολισμένους, όσο βγαίνεις παραέξω το φαινόμενο έχει φθίνουσα πορεία, όπως το περιμέναμε. Στη Σαϊγκόν τα λίγα μέρη που είδαμε ήταν καθαρά και προσεγμένα. Η εντύπωση μου από το Να Τρανγκ είναι ότι η πόλη προορίζεται για τοπ οικογενειακός τουριστικός προορισμός, (κάτι σαν την Χαλκιδική να πω
, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μεγάλες αλυσίδες ξενοδοχείων επενδύουν εκεί. Θεωρώ ότι η ρήση πως το Να Τρανγκ θα είναι η νέα Παττάγια είναι εντελώς λάθος.Ασφάλεια: Θεωρώ ότι είναι ίσως ένα από τα αφελεστέρα Κράτη στον κόσμο. Η παρουσία της Αστυνομίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, επεμβαίνει ελάχιστα και σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις, την δε τάξη την επιβάλλουν οι Σεκιουριτάδες που με άνεση χρησιμοποιούν, αν χρειαστεί, το γκλοπ που έχουν μαζί τους, οι δε κάτοικοι μου φανήκαν κάπως φοβισμένοι και απρόθυμοι να εμπλακούν σε καυγάδες.
Διασκέδαση: Δυο ειδών θα έλεγα.
1. Φυσιολατρία άφθονη και με όμορφα μέρη, έτσι ώστε η μέρα σου να είναι γεμάτη και άκρως ενδιαφέρουσα.
2. Νύχτα, εδώ τα πράγματα είναι ΄΄δύσκολα΄΄ για τους ξενύχτες!!! Γενικά τα κλαμπ και οι ντίσκο κλείνουν στις 12 ή σταματούν να σερβίρουν, (οπότε την κάνεις σιγά- σιγά), παραμένουν όμως κάποια μαγαζιά, όπως το Sailing Club, μέχρι και τις 3-4 το πρωί. Γενικά το ξενύχτι είναι περιορισμένο και μετά από 1-2- 3 μέρες στα ίδια μαγαζιά σχεδόν το βαριέσαι. Να πω ότι δεν με πείραξε αυτό γιατί όλη μέρα είμαστε στην περιήγηση οπότε το βράδυ χαλαρά μέχρι τις 12 άντε 1 είμαστε έτοιμοι για ύπνο.
Πορνεία: Όπως σε όλα τα φτωχά κράτη έτσι και εδώ η πορνεία ανθεί με την διαφορά ότι είναι καλά κρυμμένη. Τα καταστήματα που προσφέρουν σεξουαλική ικανοποίηση είναι κρυμμένα πίσω από τα μασάζ και beauty salon, η δε προσφορά κοριτσιών για παρέα είναι απόλυτα ελεγχόμενη από τους τύπους με τα μηχανάκια που μόλις δουν κάποιους μόνους αρχίζουν τα girls sir, nice girl sir …..
Είναι χαρακτηριστικό ότι για να κάνουμε ένα μασάζ γυρίσαμε όλη την πόλη μέχρι να βρούμε ένα κατάστημα στο οποίο εργάζονταν ΤΥΦΛΟΙ μασέρ !!!!
Σχέσεις : Οι σχέσεις μεταξύ των αγοριών – κοριτσιών είναι εύκολες καθώς το να καλέσεις κάποιον/α για φαγητό, χορό, εκδρομή λαμβάνεται σαν μια φιλική κίνηση και γενικά είναι αποδεκτή, άσχετα που αν θα καταλήξει σε σχέση ή απλή φιλία. Δεν είναι δύσκολο να κάνετε παρέες και να διασκεδάσετε με τον δικό τους τρόπο, βέβαια πάντα υπάρχει στο βάθος του μυαλού τους η πιθανότητα να έρθουν μαζί σας, σαν σύζυγοι, (λέω για τις κοπέλες), αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό από την Ταϊλάνδη. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι οι παρέες ντόπιων με ξένους ήταν πολύ λίγες και μάλλον δεν έκαναν καλή εντύπωση στην Βιετναμέζικη κοινωνία.
Φαγητό: Όπως και στην Ταϊλάνδη, η κουζίνα στο Βιετνάμ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Τα ίδια φαγητά λίγο πιο ελαφριά, θα έλεγα, όχι τόσο καυτερά. Υπάρχει βέβαια και πολύ μεγάλη ποικιλία από εστιατόρια με δυτική κουζίνα. Με λίγα λόγια σίγουρα θα βρείτε να φάτε ότι γούστο κι αν έχετε.
Κόστος: Τα ίδια πράγματα, και με λίγα και με πολλά την περνάς, γενικά το φαγητό η ένδυση, πάντα για πράγματα που φτιάχνονται εκεί, είναι φτηνά, επίσης φτηνή είναι και η διαμονή για αυτούς που θα μείνουν μεγάλο διάστημα και δεν τους ενδιαφέρει το κέντρο – κέντρο.
Τελειώνοντας και τελείως ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ θα έλεγα ότι έμεινα ικανοποιημένος από το ταξίδι, ευχαριστήθηκα την παρέα του Γιώργου και της Σνεζιανας στο Να Τρανγκ, καθώς και του Νίκου στη Σαϊγκόν. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα ξαναπάω. Με σιγουριά μπορώ να απαντήσω ότι ναι θα ξαναπάω γιατί θέλω να δω και αλλά μέρη της χώρας και γιατί πράγματι περάσαμε πολύ καλά.
Μου άρεσαν οι άνθρωποι, τα μέρη, η κίνηση στους δρόμους, η νυχτερινές ασφαλείς βόλτες, η κουτοπονηριά τους να σου πάρουν 1 Ευρώ , η χαλαρότητα του χώρου.
Δεν μου άρεσε ότι δεν γνωρίζουν την χώρα μου…………
Αυτά τα λίγα και ....
ΤΕΛΟΣ !!!!
Attachments
Last edited by a moderator:
