Περιεχόμενα
Τα Βαρώσια μέχρι την τουρκική εισβολή του 74 ήταν η τουριστική περιοχή της Αμμοχώστου. Το όνομα προέρχεται από το τουρκικό varos που σημαίνει προάστιο. Ηταν γεμάτη ξενοδοχεία και έσφυζε από τουρισμό.
Με την εισβολή η περιοχή εγκαταλήφθηκε και έκλεισε από τον τουρκικό στρατό. Η πρόσβαση απαγορευόταν μέχρι το 2020, όταν η είσοδος άνοιξε ξανά για το κοινό. Μέχρι τότε μόνο λίγοι τούρκοι στρατιώτες επιτρεπόταν να περάσουν, όπως και στρατιώτες των ηνωμένων εθνών.
Από το προηγούμενό μου πέρασμα με είχε ιντριγκάρει η επίσκεψη στα Βαρώσια. Καθώς περνούσα τον δρόμο προς το οδόφραγμα της Δερύνειας, έβλεπα στα αριστερά μου τον φράχτη και μέσα τα ερημωμένα κτίρια και βλάστηση να τα περιτριγυρίζει.
Η είσοδος είναι πίσω από το στάδιο Fazil Kucuk. Νομίζω είναι η παλιά έδρα της Ανόρθωσης. Δεν χρειάζεται εισιτήριο. Οπως μπαίνεις βλέπεις μια καντίνα και ένα κιόσκι ενοικίασης ποδηλάτων. Αν δεν επιλέξεις να βολτάρεις πεζός στην περιοχή, τα ενοικιαζόμενα ποδήλατα είναι η μόνη επιλογή, απαγορεύονται τα οχήματα. Συνίσταται αν έχει ζέστη καθώς είναι μεγάλη η περιοχή (αν και δεν είναι ανοιχτό για το κοινό το σύνολο των Βαρωσίων). Προσοχή κατά την επιλογή ποδηλάτου γιατί τα μισά είναι σπασμένα. Αν δεν κάνω λάθος η τιμή είναι 1ε για 2 ώρες. Οι 2 ώρες είναι αρκετές να πάτε παντού.
Η καντίνα και το κιόσκι είναι τα τελευταία σημεία ζωής. Μέσα στη περιοχή θα δείτε μόνο τουρίστες και ελάχιστους στρατιώτες που φυλάνε μη πάει κανείς σε απαγορευμένα σημεία ή φωτογραφίσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Η ατμόσφαιρα ήταν πρωτόγνωρη. Βλέπεις μια πόλη φάντασμα. Είναι εμφανές ότι εγκαταλήφθηκε άρον άρον και δεν ξαναπάτησε άνθρωπος εκεί. Βουβά κτίρια, διαλυμένα, με τις ταμπέλες τους να θυμίζουν ότι υπήρχε ζωή εκεί. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν έχει νόημα να γράφεις μακροσκελείς περιγραφές, αφήνεις τις είκονες να μιλήσουν.
γραφεία της συγχωρεμένης ολυμπιακής αεροπορίας
αντιπροσωπεία της toyota
τράπεζα κύπρου
Ενα από τα περιφραγμένα σημεία
Με αυτές τις εικόνες τελείωσε το 2ήμερο στα κατεχόμενα της επαρχίας Αμμοχώστου. Εικόνες μεγάλης δυναμικής, με χαλάσματα κάθε εποχής και συνθηκών, όπως υποσχέθηκε ο τίτλος...
Με την εισβολή η περιοχή εγκαταλήφθηκε και έκλεισε από τον τουρκικό στρατό. Η πρόσβαση απαγορευόταν μέχρι το 2020, όταν η είσοδος άνοιξε ξανά για το κοινό. Μέχρι τότε μόνο λίγοι τούρκοι στρατιώτες επιτρεπόταν να περάσουν, όπως και στρατιώτες των ηνωμένων εθνών.
Από το προηγούμενό μου πέρασμα με είχε ιντριγκάρει η επίσκεψη στα Βαρώσια. Καθώς περνούσα τον δρόμο προς το οδόφραγμα της Δερύνειας, έβλεπα στα αριστερά μου τον φράχτη και μέσα τα ερημωμένα κτίρια και βλάστηση να τα περιτριγυρίζει.
Η είσοδος είναι πίσω από το στάδιο Fazil Kucuk. Νομίζω είναι η παλιά έδρα της Ανόρθωσης. Δεν χρειάζεται εισιτήριο. Οπως μπαίνεις βλέπεις μια καντίνα και ένα κιόσκι ενοικίασης ποδηλάτων. Αν δεν επιλέξεις να βολτάρεις πεζός στην περιοχή, τα ενοικιαζόμενα ποδήλατα είναι η μόνη επιλογή, απαγορεύονται τα οχήματα. Συνίσταται αν έχει ζέστη καθώς είναι μεγάλη η περιοχή (αν και δεν είναι ανοιχτό για το κοινό το σύνολο των Βαρωσίων). Προσοχή κατά την επιλογή ποδηλάτου γιατί τα μισά είναι σπασμένα. Αν δεν κάνω λάθος η τιμή είναι 1ε για 2 ώρες. Οι 2 ώρες είναι αρκετές να πάτε παντού.
Η καντίνα και το κιόσκι είναι τα τελευταία σημεία ζωής. Μέσα στη περιοχή θα δείτε μόνο τουρίστες και ελάχιστους στρατιώτες που φυλάνε μη πάει κανείς σε απαγορευμένα σημεία ή φωτογραφίσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Η ατμόσφαιρα ήταν πρωτόγνωρη. Βλέπεις μια πόλη φάντασμα. Είναι εμφανές ότι εγκαταλήφθηκε άρον άρον και δεν ξαναπάτησε άνθρωπος εκεί. Βουβά κτίρια, διαλυμένα, με τις ταμπέλες τους να θυμίζουν ότι υπήρχε ζωή εκεί. Είναι από τις περιπτώσεις που δεν έχει νόημα να γράφεις μακροσκελείς περιγραφές, αφήνεις τις είκονες να μιλήσουν.
γραφεία της συγχωρεμένης ολυμπιακής αεροπορίας
αντιπροσωπεία της toyota
τράπεζα κύπρου
Ενα από τα περιφραγμένα σημεία
Με αυτές τις εικόνες τελείωσε το 2ήμερο στα κατεχόμενα της επαρχίας Αμμοχώστου. Εικόνες μεγάλης δυναμικής, με χαλάσματα κάθε εποχής και συνθηκών, όπως υποσχέθηκε ο τίτλος...