Γαλλία Γιορτές "περίπου" στο Παρίσι!

[billvar]

7 το πρωί χτύπησε το ευχάριστο ξυπνητήρι. Μέτα από λίγη ώρα, ήμασταν στην ουρά για το check in στα γκισέ της Turkish του αεροδρομίου "Μακεδονία". Μεγάλη ουρά λόγω των ημερών αλλά και λόγω της χθεσινής ακύρωσης της πρωινής πτήσης από την Πόλη εξαιτίας της ομίχλης. Ήρθε η σειρά μας, ζητάω θέση για παράθυρο (πάντα μου αρέσει να κάθομαι στο παράθυρο) και για τις δύο πτήσεις, παίρνουμε τις κάρτες επιβίβασης, παραδίδουμε την βαλίτσα στο Baggage Drop off και μετά πάμε στον έλεγχο. Εκεί ευτυχώς δεν είχε καθόλου αναμονή οπότε περάσαμε πολύ γρήγορα. Κάναμε την καθιερωμένη βόλτα στα Duty Free και αφού περάσαμε από τον έλεγχο διαβατηρίων, το μόνο που έμενε ήταν η επιβίβαση μας στο "αερο-λεωφορείο" 321 των Τουρκικών αερογραμμών.

Η πύλη άνοιξε, πήραμε το λεωφορείο και πολύ γρήγορα βρεθήκαμε μέσα στο αεροπλάνο.

Πάντα λίγο spotting (αν και στο "Μακεδονία" δεν έχει μεγάλες συγκινήσεις)

Η πτήση για την Κωνσταντινούπολη ήταν πολύ καλή. Εκτός από το πρωινό, μας προσφέρθηκε και μια ωραία θέα της αγαπημένη Χαλκιδικής, όπως και της Πόλης καθώς ετοιμαζόμασταν για προσγείωση.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο "Ατατούρκ", οδηγηθήκαμε ξανά στην αίθουσα αναμονής, καθώς είχαμε κάρτα επιβίβασης και για τα δύο σκέλη, από την Θεσσαλονίκη. Συναντήσαμε πάρα πολύ κόσμο. Διαφορετικό, από όλα τα μέρη της γης, που περιμένανε να μπούνε στην δική τους πτήση.
Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην κάνω και εδώ λίγο spotting.

Με τα πολλά, ήρθε και η ώρα την αναχώρησης για το αεροδρόμιo "Σαρλ ντε Γκωλ". Η ώρα όπου θα έμπαινα για πρώτη φορά σε ένα wide body. Σε ένα Boeing 777 (ήταν ένας από τους λόγους για να επιλέξω την Turkish ).

Αφού βολευτήκαμε στις θέσεις μας και βγάλαμε μερικές ακόμη φωτογραφίες, μετά από περίπου 40 λεπτά, αφήναμε πίσω μας την Πόλη με προορισμό το Παρίσι. Και αυτή η πτήση ήταν καλή. Ξεκίνησε το σέρβις με ένα λουκουμάκι και αργότερα το φαγητό. Βοδινό για εμένα, κοτοπουλάκι για την Π. Η ώρα μας πέρασε ευχάριστα με το IFE και χωρίς να το καταλάβουμε, μπήκαμε σε διαδικασία προσγείωσης.
-Μεγάλο αεροδρόμιο, σχολίασε η Π καθώς κατευθυνόμασταν προς έλεγχο διαβατηρίων και μετά για να παραλάβουμε τις βαλίτσες.
Μόλις πήραμε τα μπαγκάζια μας, το επόμενο στάδιο ήταν να προμηθευτούμε την Paris Visite. Είχα ψάξει αρκετά και αποφάσισα να την αγοράσουμε από το terminal 1 του αεροδρομίου. Για 5 ημέρες, 1-5 ζώνες (που σημαίνει ότι μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε από και προς το αεροδρόμιο άλλα και για την Disneyland) με κόστος 64,5 ευρώ/άτομο.
Μας εξήγησε ο ευγενέστατος υπάλληλος που να πάμε για να πάρουμε το CDGVAL. Έπρεπε να βρεθούμε στο terminal 3 όπου και θα παίρναμε το RER B για το κέντρο του Παρισιού.
Έτσι και έγινε. Πολύ εύκολα τα βρήκαμε όλα και ήδη ήμασταν μέσα στο τρένο όπου σε λιγότερο από 45 λεπτά θα μας μετέφερε στην καρδιά της πόλης του Φωτός.
Η περιοχή που μείναμε ήταν η Montparnasse με τον γνωστό, εντυπωσιακό πύργο που τον αντικρίσαμε μόλις βγήκαμε από το μετρό.

Για να φτάσουμε στον ξενοδοχείο μας, περπατήσαμε περίπου 7 λεπτά μέσα στην βροχή που ξεκινούσε και το κρύο ήταν τσουχτερό.
- Παρίσι χειμωνιάτικα ήθελες.
Μου πετάει η Π.
-Προχώρα! Κρυώνω! Της λέω και δώσ' του να περπατάμε μέσα στην βρόχα με τις βαλιτσάρες μας.
Το ξενοδοχείο μας ήταν αρκετά καλό. Ντυθήκαμε με πιο χοντρά ρούχα, γάντια, σκουφιά, κασκόλ και ξεκινήσαμε για τον πύργο του Eiffel που τον είχαμε ήδη δει από τον δρόμο και πιστέψαμε πως είναι κοντά. Λάθος!!!

-Δεν μπορώ άλλο! Κρύωσαν τα πόδια.
-Δεν νιώθω τα δάδάχτυλα μου.
-Έλα κάνε λίγο υπομονη. Θα φτάσουμε σε λίγο. Να κοίταξε πως φαίνεται.
-Πεινάω!
-Είμαι μούσκεμα.
Και διάφορες άλλες τέτοιες εκφράσεις, έλεγε ο ένας στον άλλον μέχρι να φτάσουμε πιο κοντά και να πούμε και οι δύο μαζί : ΩΩΩΩ....

Όπως καταλαβαίνετε, μας αποζημίωσε ο πύργος. Τον "χαζέψαμε" αρκετή ώρα ώσπου δεν αντέχαμε άλλο. Ήμασταν βρεγμένοι, κρυωμένοι και πεινασμένοι. Εννοείται πως για την επιστροφή στο ξενοδοχείο, επιλέξαμε το μετρό. Προτού πάμε για την απόψυξη μας, περάσαμε από τα αγαπημένα μας McDonalds, σαβουρώσαμε μερικά burgers και κατευθείαν στο ξενοδοχείο.
Βάλαμε τα μπουφάν και τα παπούτσια μας σε οποιοδήποτε μέρος θα μπορούσε να βγάζει ζεστό αέρα, γιατί δεν γινότανε να τα φορούσαμε όλη την επόμενη ημέρα έτσι όπως είχανε γίνει.
Επιτέλους ύπνος! Το πρώτο μας πρωινό στο Παρίσι μας περίμενε.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 6
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[billvar]

7 το πρωί χτύπησε το ευχάριστο ξυπνητήρι. Μέτα από λίγη ώρα, ήμασταν στην ουρά για το check in στα γκισέ της Turkish του αεροδρομίου "Μακεδονία". Μεγάλη ουρά λόγω των ημερών αλλά και λόγω της χθεσινής ακύρωσης της πρωινής πτήσης από την Πόλη εξαιτίας της ομίχλης. Ήρθε η σειρά μας, ζητάω θέση για παράθυρο (πάντα μου αρέσει να κάθομαι στο παράθυρο) και για τις δύο πτήσεις, παίρνουμε τις κάρτες επιβίβασης, παραδίδουμε την βαλίτσα στο Baggage Drop off και μετά πάμε στον έλεγχο. Εκεί ευτυχώς δεν είχε καθόλου αναμονή οπότε περάσαμε πολύ γρήγορα. Κάναμε την καθιερωμένη βόλτα στα Duty Free και αφού περάσαμε από τον έλεγχο διαβατηρίων, το μόνο που έμενε ήταν η επιβίβαση μας στο "αερο-λεωφορείο" 321 των Τουρκικών αερογραμμών.

Η πύλη άνοιξε, πήραμε το λεωφορείο και πολύ γρήγορα βρεθήκαμε μέσα στο αεροπλάνο.

Πάντα λίγο spotting (αν και στο "Μακεδονία" δεν έχει μεγάλες συγκινήσεις)

Η πτήση για την Κωνσταντινούπολη ήταν πολύ καλή. Εκτός από το πρωινό, μας προσφέρθηκε και μια ωραία θέα της αγαπημένη Χαλκιδικής, όπως και της Πόλης καθώς ετοιμαζόμασταν για προσγείωση.

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο "Ατατούρκ", οδηγηθήκαμε ξανά στην αίθουσα αναμονής, καθώς είχαμε κάρτα επιβίβασης και για τα δύο σκέλη, από την Θεσσαλονίκη. Συναντήσαμε πάρα πολύ κόσμο. Διαφορετικό, από όλα τα μέρη της γης, που περιμένανε να μπούνε στην δική τους πτήση.
Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην κάνω και εδώ λίγο spotting.

Με τα πολλά, ήρθε και η ώρα την αναχώρησης για το αεροδρόμιo "Σαρλ ντε Γκωλ". Η ώρα όπου θα έμπαινα για πρώτη φορά σε ένα wide body. Σε ένα Boeing 777 (ήταν ένας από τους λόγους για να επιλέξω την Turkish ).

Αφού βολευτήκαμε στις θέσεις μας και βγάλαμε μερικές ακόμη φωτογραφίες, μετά από περίπου 40 λεπτά, αφήναμε πίσω μας την Πόλη με προορισμό το Παρίσι. Και αυτή η πτήση ήταν καλή. Ξεκίνησε το σέρβις με ένα λουκουμάκι και αργότερα το φαγητό. Βοδινό για εμένα, κοτοπουλάκι για την Π. Η ώρα μας πέρασε ευχάριστα με το IFE και χωρίς να το καταλάβουμε, μπήκαμε σε διαδικασία προσγείωσης.
-Μεγάλο αεροδρόμιο, σχολίασε η Π καθώς κατευθυνόμασταν προς έλεγχο διαβατηρίων και μετά για να παραλάβουμε τις βαλίτσες.
Μόλις πήραμε τα μπαγκάζια μας, το επόμενο στάδιο ήταν να προμηθευτούμε την Paris Visite. Είχα ψάξει αρκετά και αποφάσισα να την αγοράσουμε από το terminal 1 του αεροδρομίου. Για 5 ημέρες, 1-5 ζώνες (που σημαίνει ότι μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε από και προς το αεροδρόμιο άλλα και για την Disneyland) με κόστος 64,5 ευρώ/άτομο.
Μας εξήγησε ο ευγενέστατος υπάλληλος που να πάμε για να πάρουμε το CDGVAL. Έπρεπε να βρεθούμε στο terminal 3 όπου και θα παίρναμε το RER B για το κέντρο του Παρισιού.
Έτσι και έγινε. Πολύ εύκολα τα βρήκαμε όλα και ήδη ήμασταν μέσα στο τρένο όπου σε λιγότερο από 45 λεπτά θα μας μετέφερε στην καρδιά της πόλης του Φωτός.
Η περιοχή που μείναμε ήταν η Montparnasse με τον γνωστό, εντυπωσιακό πύργο που τον αντικρίσαμε μόλις βγήκαμε από το μετρό.

Για να φτάσουμε στον ξενοδοχείο μας, περπατήσαμε περίπου 7 λεπτά μέσα στην βροχή που ξεκινούσε και το κρύο ήταν τσουχτερό.
- Παρίσι χειμωνιάτικα ήθελες.
Μου πετάει η Π.
-Προχώρα! Κρυώνω! Της λέω και δώσ' του να περπατάμε μέσα στην βρόχα με τις βαλιτσάρες μας.
Το ξενοδοχείο μας ήταν αρκετά καλό. Ντυθήκαμε με πιο χοντρά ρούχα, γάντια, σκουφιά, κασκόλ και ξεκινήσαμε για τον πύργο του Eiffel που τον είχαμε ήδη δει από τον δρόμο και πιστέψαμε πως είναι κοντά. Λάθος!!!

-Δεν μπορώ άλλο! Κρύωσαν τα πόδια.
-Δεν νιώθω τα δάδάχτυλα μου.
-Έλα κάνε λίγο υπομονη. Θα φτάσουμε σε λίγο. Να κοίταξε πως φαίνεται.
-Πεινάω!
-Είμαι μούσκεμα.
Και διάφορες άλλες τέτοιες εκφράσεις, έλεγε ο ένας στον άλλον μέχρι να φτάσουμε πιο κοντά και να πούμε και οι δύο μαζί : ΩΩΩΩ....

Όπως καταλαβαίνετε, μας αποζημίωσε ο πύργος. Τον "χαζέψαμε" αρκετή ώρα ώσπου δεν αντέχαμε άλλο. Ήμασταν βρεγμένοι, κρυωμένοι και πεινασμένοι. Εννοείται πως για την επιστροφή στο ξενοδοχείο, επιλέξαμε το μετρό. Προτού πάμε για την απόψυξη μας, περάσαμε από τα αγαπημένα μας McDonalds, σαβουρώσαμε μερικά burgers και κατευθείαν στο ξενοδοχείο.
Βάλαμε τα μπουφάν και τα παπούτσια μας σε οποιοδήποτε μέρος θα μπορούσε να βγάζει ζεστό αέρα, γιατί δεν γινότανε να τα φορούσαμε όλη την επόμενη ημέρα έτσι όπως είχανε γίνει.
Επιτέλους ύπνος! Το πρώτο μας πρωινό στο Παρίσι μας περίμενε.

 

[billvar]

-Κλείσ 'τοοο...
-Σήκωωωω...

Έχω ένα θεματάκι γενικά με το πρωινό ξύπνημα, τι να κάνω? Ειδικά όταν ο καιρός είναι βροχερός.
Ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για την πρωινή μας βόλτα στην πόλη του φωτός.
Εννοείται πως πρώτα από όλα, πήραμε κρουασάν για πρωινό από ένα φούρνο κοντά στον πύργο του Montparnasse και στη συνέχεια κατεβήκαμε στο μετρό για την πρώτη στάση μας. Arc De Triomphe.


Αντικρίσαμε την αψίδα ανεβαίνοντας ακόμη τα σκαλία. Ήταν εντυπωσιακή. Φωτογραφίες, σέλφις παντού. Αποφασίσαμε να μην περάσουμε απέναντι απο την υπόγεια διάβαση που είχε δίπλα μας αλλά να πάμε στην απέναντι είσοδο για να την δούμε και περιμετρικά.


Ευτυχώς την ώρα που φτάσαμε, δεν είχε μεγάλη αναμονή, οπότε μέσα σε 5 λεπτά ήμασταν στο ταμείο για να εκδώσουμε τα μηδενικά μας εισιτήρια καθώς η ηλικία μας δεν ξεπερνά το 26ο έτος. Όταν ανεβήκαμε τα 288 σκαλοπάτια και βγήκαμε στην ,"ταράτσα" να το πω, της αψίδας, η θέα ήταν αφοπλιστική.

Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, χορτάσαμε με την εικόνα των 12 λεωφόρων αλλά και με πολύ κρύο, καθώς φυσούσε πολύ, και ξεκινήσαμε για να περπατήσουμε την Champs Elysees.


Μας άρεσε πάρα πολύ! Πλησιάζοντας την Place de la Concorde, υπήρχε μια υπαίθρια χριστουγεννίατικη αγορά, που πωλούσαν σχεδόν τα πάντα.

Εγώ είχα βάλει στο μάτι κάτι γλυκίσματα που τα λέγανε Churros και τα σερβίριζαν με ζάχαρη και νουτέλα!

Τρώγοντας, φτάσαμε στο προαύλιο του Λούβρου αλλά αποφασίσαμε να μην μπούμε εκείνη την μέρα γιατί είχε τεράστια ουρά!

Στη συνέχεια, χάσαμε πολύ ώρα ψάχνοντας ένα εμπορικό κέντρο, το οποίο μόλις το βρήκαμε, αυτο-ονομαστήκαμε σε χαζά παιδιά γιατι ήταν δίπλα μας (!) και εμείς περάσαμε τουλάχιστον 3 φορές! (Εδω κολλάει το "ρωτώντας πας στην πόλη" ).
Αφού πήραμε το δώρο που ψάχναμε, πήραμε το μετρό για την Μονμάρτρη.
Μόλις φτάσαμε, ακολουθήσαμε τις πινακίδες για το τελεφερίκ που θα μας ανέβαζε στον λόφο οπού βρίσκεται η Basilica du Sacre-Coeur. Η Paris Visite ισχύει και το Funiculaire, οπότε δεν χρειάστηκε να βγάλουμε εισιτήριο αλλά μέχρι να έρθει το τελεφερίκ, σχηματιζόταν ένα μπουλούκι από κόσμο που στριμωχνόταν μέσα στο βαγόνι. Και εδώ είχε πολύ ωραία θέα. Μπήκαμε στην βασιλική, την θαυμάσαμε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με μια στάση για φαγητό, σε ένα bistro, που δεν μας τρέλανε κιόλας.
Πήγαμε στο ξενοδοχείο για ένα φρεσκαρισματάκι και αποφασίσαμε να ανέβουμε στον πύργο του Montparnasse. Ένας φίλος της Π. της είπε να μην το χάσουμε. Βγάλαμε τα εισιτήρια (είχε και έκπτωση με την Paris visite) και σε 38" (!) βρισκόμασταν στον 56 όροφο του πύργου. Για άλλη μια φορά, (ναι θα πω για την θέα) είδαμε το Παρίσι από ψηλά ! Πολύ ψηλά!

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από την ταράτσα του πύργου, στην οποία ανεβαίνεις με σκάλες!
Για το κλείσιμο της βραδιάς, πήραμε τον δρόμο για το Trocadero, το οποίο μας χάριζε πολλές όμορφες "πόζες" του Eiffel Tour άλλα ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος στην πρώτη μας, ολόκληρη, μέρα.
Ένα ποτήρι κρασί στο Cafe du Trocadero ήταν το κερασάκι στην τούρτα και το σύνθημα για ξεκόυραση.

 

[billvar]

Η τρίτη μέρα μας στο Παρίσι, ξεκίνησε με γαλλικές μπαγκέτες για πρωινό κοντά στο Λούβρο, που ήταν και ο πρώτος μας προορισμός. Εχθές το είδαμε εξωτερικά και σήμερα θα βλέπαμε τα ξακουστά εκθέματα του.

- Κοίτα μια ουρά που έχει..
- Θα περιμένουμε ε?
-Ξέρω γω? Θα ψοφήσουμε από το κρύο. Αλλά δεν γίνεται να μην το δούμε ε?

Παίρνουμε την θέση μας στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ ουρά και το δίωρο (!) μαρτύριο ξεκινάει.
Θα μπορούσαμε να κλείσουμε τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ από το site του μουσείου, αλλά για κάποιο λόγο δεν το κάναμε! Όση ώρα περιμέναμε, πιάσαμε κουβέντα με ένα ζευγάρι Αμερικάνων από την Φιλαδέλφεια. Πολύ φιλικοί, συζητούσαμε διάφορα θέματα και κυρίως για τα ταξίδια. Το καλοκαίρι θα επισκεφθούν και την χώρα μας για δεύτερη φορά μάλιστα.

Επιτέλους ήρθε και η σειρά μας να περάσουμε από τον σωματικό έλεγχο (για αυτόν υπήρχε η τεράστια αναμονή) και να ζεστάνουμε λίγο το κοκαλάκι μας.
Αφού κάναμε το απαραίτητο διάλειμμα για νερό, τουαλέτα κτλ, μπήκαμε στο μουσείο που του αφιερώσαμε μόλις τρεις ώρες. Το εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ, όμως για εμάς που είμαστε κάτω των 25 και πολίτες Ευρωπαϊκής χώρας, η είσοδος είναι δωρεάν.
Αλλά να σας πω την αλήθεια, θα προτιμούσα να το είχα αγοράσει από το ίντερνετ παρά να υποστώ αυτήν την ταλαιπωρία της δίωρης ορθοστασίας μέσα στην παγωνιά.

Το πρόγραμμα μας για την συνέχεια, είχε την επίσκεψη στην Παναγία των Παρισίων (Notre Dame). Φτάνοντας, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες εξωτερικά, αλλά δεν είχαμε το κουράγιο για άλλη μια μεγάλη αναμονή σε ουρά καθώς και εδώ ήθελε αρκετό χρόνο. Στεναχωρεθήκαμε που "αναγκαστήκαμε" να το βγάλουμε από το πρόγραμμα μας αλλά δώσαμε υπόσχεση ότι την επόμενη φορά που θα επισκεφθούμε το Παρίσι, θα είναι στις προτεραιότητες μας.

Αφήνοντας πίσω τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό, χωθήκαμε στα στενά της περιοχής Saint Germain. Κάναμε την βόλτα για λίγη ώρα αλλά η αλήθεια είναι πως θέλαμε να την ψάξουμε καλύτερα την συγκεκριμένη περιοχή. Καθίσαμε για ξεκούραση σε ένα Bistro καθώς είχε μεσημεριάσει.
Πήραμε τις ανάσες μας και ανηφορίσαμε για την πλατεία της Βαστίλης.

Στην συνέχεια πήραμε τον δρόμο για την Galeries Lafayette. Ήταν κλειστή καθώς ήταν Κυριακή αλλά είπαμε:
- Αφού θα ξανά έρθουμε. Θα την δούμε τότε.
Η αλήθεια είναι ότι το φανταζόμασταν ότι δεν θα την βρούμε ανοιχτή αλλά θέλαμε να πάμε έτσι και αλλιώς στην συγκεκριμένη περιοχή του Παρισιού για να φάμε burger σε γνωστή αλυσίδα.



Είχαμε αποφασίσει την ώρα που χλαπακιάζαμε, ότι σήμερα θα κάναμε την ρομαντική βαρκάδα μας με το καραβάκι στον Σηκουάνα.
Έτσι και έγινε. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας με την Bateaux Parisiens (είχαμε και έκπτωση με την paris visite) και ξεκίνησε η ποταμίσια βόλτα μας. Από τα Highlights του ταξιδιού μας. Το βραδινό Παρίσι μας πρόσφερε φανταστικές εικόνες! Την βαρκάδα την συστήνω ανεπιφύλαχτα.



Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ρίξουμε την υπναρά μας!
Ανυπομονούσαμε για την επόμενη μέρα! Θα ξανά γινόμασταν παιδιά!

Η Disneyland μας περίμενε..

 

[billvar]

Η τελευταία ουσιαστικά μέρα μας στην πόλη του φωτός, ξεκίνησε με ακόμη ένα πρωινό ξύπνημα. Ένα ξύπνημα που το περιμέναμε πολλά χρονιά. Από μικρά παιδιά.
Η μέρα που θα πηγαίναμε στην ξακουστή Disneyland έφτασε.
Πήραμε τα κρουασανάκια μας από τον γειτονικό φούρνο και κινήσαμε για την στάση του μετρό οπού με μια μετεπιβίβαση, θα παίρναμε το RER A με προορισμό το τέρμα της γραμμής με ονομασία Marne-la-Vallée/Chessy. Η πενθήμερη Paris Visite που είχαμε επιλέξει να αγοράσουμε κατά την άφιξη μας στο Παρίσι, μας εξασφάλισε την μεταφορά μας από και προς το πάρκο. Επίσης προμηθευτήκαμε διαδικτυακά τα εισιτήρια μας για το πάρκο (Disneyland Park) με κόστος 65 € το άτομο. Οπότε με το που φτάσαμε, μπήκαμε σχετικά γρήγορα παρόλο τον κόσμο που είχε.

Αμέσως ξεκινήσαμε την εξερεύνηση μέσα στο πάρκο. Χρησιμοποιήσαμε την μέθοδο με τα Fast Pass, η οποία μας βόλεψε με τον τρόπο που επιλέξαμε να δούμε το μέρος.
Ανεβήκαμε σε όλα τα παιχνίδια που είχανε χαρακτηριστεί ως Big Thrill και σε μερικά λίγο πιο "παιδικά". Η ατμόσφαιρα ήταν η πιο Χριστουγεννιάτικη που έχω δει τα τελευταία χρόνια σε οποιοδήποτε μέρος. Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος, κυρίως μικρά παιδάκια που ζούσανε το δικό τους παραμύθι, και το κλίμα που υπήρχε μου έχει μείνει αξέχαστο. Μια μαγεία. Ένας άλλος κόσμος. Χαρούμενος, παραμυθένιος.

Η μέρα μας πέρασε πολύ γρήγορα όπως καταλαβαίνετε. Λίγο τα παιχνίδια, λίγο φαγητό, λίγο οι παρελάσεις, νύχτωσε και ήρθε η ώρα του "αποχαιρετισμού" με τον Mickey.

Βέβαια, ανακάλυψα κάτι αφότου γυρίσαμε από την Γαλλία.
Δεν είδαμε το υπερθέαμα που γίνεται στο τέλος της ημέρας με πυροτεχνήματα κτλ.
Νομίζω ότι θα ξαναπάω για αυτό στην Disneyland. Έτσι και αλλιώς θέλω να πάω να δω και το δεύτερο πάρκο.

Ήμασταν αρκετά κουρασμένοι άλλα αποφασίσαμε πως άξιζε μια τελευταία βόλτα στο φωτισμένο Παρίσι. Πήραμε το τραίνο και κατεβήκαμε στο Λούβρο. Εκεί κοντά βρίσκεται η γέφυρα με την κλειδαριές. Βέβαια είναι καλυμμένη με πλάκες ξύλου, κάτι που δεν την γοητεύει καθόλου αλλά μας χάρισε ωραίες εικόνες για τον επίλογο.

Το τέλος της βραδιάς, περιελάμβανε φαγητό σε ένα εστιατόριο κοντά στο πύργο Montparnasse. Αν εξαιρέσετε το κρασί που ήταν καταπληκτικό, το φαγητό δεν μας ενθουσίασε. Ίσως γιατί κάναμε το λάθος και το παραγγείλαμε καλοψημένο με αποτέλεσμα να έχει μια γεύση καρβουνιάς.

Κάπως έτσι έφτασε στο τέλος η πρώτη μας επίσκεψη στην γαλλική πρωτεύουσα.
Το επόμενο πρωί, το αεροπλάνο της Turkish θα μας περίμενε για μας γυρίσει σπίτι.

 

[chris7]

Ευχαριστούμε για την πολύ ωραία ιστορία και τις θαυμάσιες φωτογραφίες σου.

 

[billvar]

Ευχαριστώ πολύ @chris7 !

 

[vasnorth]

Σ' ευχαριστούμε για την καλογραμμένη ιστορία σου.
Επειδή έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που είχα βρεθεί στην Disneyland και θυμάμαι, επειδή ήταν και μέρες Χριστουγέννων, είχε πάρα πολύ κόσμο και ουρές στα διάφορα παιχνίδια μαζί με δυνατό κρύο - τότε νομίζω δεν υπήρχε το Fast Pass - με έχει αποτρέψει να ξαναπάω στο πάρκο.
Αλήθεια εσείς βγάλατε αυτό το πάσο από το ίντερνετ μαζί με τα εισιτήρια και έτσι δεν χρειάζεται να περιμένεις στην ουρά για κάθε παιχνίδι και έχεις πρόσβαση σχετικά άμεσα?

 

[billvar]

To FastPass το παίρνεις από εκεί και είναι διαφορετικό για κάθε παιχνίδι. Στην ουσία παίρνεις το FastPass το όποιο σου δίνει μια συγκεκριμένη ώρα μέσα στην μέρα, για να μπεις στο παιχνίδι. πχ εμείς πήραμε ένα FastPass στις 12 και έγραφε ότι πρέπει να πάμε από τις 14:30 μέχρι τις 15:00. Μπαίνεις από διαφορετική ουρά και,συνήθως, ο χρόνος αναμονής δεν ξεπερνά τα 10 λεπτά.

Ελπίζω να το εξηγησα καλα . @vasnorth

 

[vasnorth]

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, για κάθε παιχνίδι κυρίως για αυτά που είναι πολύ δημοφιλή μπορείς να βγάλεις ξεχωριστό Fast Pass με συγκεκριμένη περίπου ώρα.
Για αυτό το ξεχωριστό πάσο πληρώνεις επιπλέον επι τόπου για το κάθε παιχνίδι που θα χρειαστείς?
Σ΄ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες επεξηγήσεις. Ελπίζω να μη σε κούρασα.

 

[billvar]

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, για κάθε παιχνίδι κυρίως για αυτά που είναι πολύ δημοφιλή μπορείς να βγάλεις ξεχωριστό Fast Pass με συγκεκριμένη περίπου ώρα.

Ετσι ειναι.

Για αυτό το ξεχωριστό πάσο πληρώνεις επιπλέον επι τόπου για το κάθε παιχνίδι που θα χρειαστείς?

Οχι δεν εχει εξτρα χρεωση.

@vasnorth Οτι αλλο θελεις πες μου. Με χαρα να απαντησω σε οτι μπορω.

 

[billvar]

-Όλα τα ωραία, κάποτε τελειώνουν.
-Ναι αλλά θα έρθουν και άλλα ωραία όποτε μην σκας.

Έφτασε η δύσκολη ώρα του αποχαιρετισμού με το Παρίσι. Κάθε φορά που τελειώνει ένα ταξίδι , το ίδιο συναίσθημα. Δεν νομίζω ότι μπορώ να το περιγράψω ακριβώς. Λίγο μελαγχολία, λίγο οι αναμνήσεις που είναι νωπές ακόμη. Σίγουρα όμως είσαι "γεμάτος". Γεμάτος με εικόνες. Γεμάτος με καινούργια πράγματα.
Βέβαια, σε οποία χωρά και να είσαι, το πρωινό ξύπνημα μου φαίνεται το ίδιο δύσκολο! Ειδικά όταν είναι να την αφήσεις.
Ευτυχώς δεν είναι έτσι για την Π οπού σηκώθηκε με το που άκουσέ το πρώτο χτύπημα του ξυπνητηριού. Είχαμε ετοιμάσει τις βαλίτσες από το προηγούμενο βράδυ, για να έχουμε χρόνο το πρωί για το κρουασάν μας αλλά να κάνουμε και μια βόλτα από το μάρκετ της γειτονιάς, για να πάρουμε κάποια τοπικά προϊόντα.
Έτσι και έγινε. Στριμώξαμε τα τελευταία ψώνια στα μπαγκάζια μας, κάναμε το check out και ξεκινήσαμε για την στάση του μετρό και στην συνέχεια να πάρουμε το RER B με κατεύθυνση το αεροδρόμιο CDG. Πολύ εύκολα φτάσαμε (και πάλι με την χρήση της Paris Visite) μετά από περίπου 50 λεπτά , πήραμε το CDVAL για να φτάσουμε στο Terminal 1, Check in και συνεχίσαμε γρήγορα γρήγορα για να βρούμε την πύλη μας.
Αφού πέρασε η ώρα και ξεκίνησε την τροχοδρόμηση το αεροπλάνο μας, φωτογράφισα ότι υπήρχε δίπλα μας και είχε φτερά!

Όσο πλησιάζαμε προς την Πόλη για την ανταπόκρισή μας, ο καιρός χαλούσε.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο με πολύ αέρα και έντονη χιονόπτωση. Αρκετή η καθυστέρηση μέχρι την απογείωση καθώς λόγω του καιρού είχε δημιουργηθεί εναέρια κίνηση και επίσης έπρεπε να μας κάνουν DE ICING.
Με τα πολλά, φτάσαμε με παρόμοιες συνθήκες στο αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και το ταξίδι μας είχε ουσιαστικά τελειώσει.
Το επόμενο ήδη σχεδιάζεται.

ΤΕΛΟΣ