Ilias Katsoulis
Member
- Μηνύματα
- 62
- Likes
- 327
Οι Σκανδιναβικές χώρες πάντα ήταν στα σχέδιά μου. Το μόνο που είχα καταφέρει ήταν ένα τετραήμερο στην Στοκχόλμη πριν από αρκετά χρόνια και είχα ενθουσιαστεί. Έφτασε λοιπόν η στιγμή να ξαναπάω, αυτή τη φορά για περισσότερο διάστημα, και η πρώτη μου επιλογή ήταν η Δανία. Την απόφαση την πήρα πέρσι το καλοκαίρι και είχα την δυνατότητα να οργανώσω το ταξίδι μου από τον Νοέμβριο. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς προγράμματα τόσο νωρίτερα, πρέπει να το πω όμως, γιατί το εισιτήριο (απευθείας πτήση της Aegean με βαλίτσα) μου στοίχισε 292 Ευρώ για την ακρίβεια. Από περιέργεια κοίταζα κάπου κάπου πόσο ανέβαινε η τιμή της ίδιας πτήσης. Κατά τον Απρίλιο είχε πλησιάσει τα 400, ενώ στα μέσα Ιουνίου είχε φτάσει τα 600! Διαφορά, μικρότερη βέβαια, υπήρχε και στα καταλύματα που έκλεισα.
Το ταξίδι μου ξεκίνησε λοιπόν στις 10 Ιουλίου, πρωινή πτήση για Κοπεγχάγη, μετρό για τον σιδηροδρομικό της σταθμό (προτιμότερο και απλούστερο το τρένο) και αναχώρηση για το Aalborg (προφέρεται Ώλμποργκ), όπου έφτασα μετά από 4 ώρες. Το εισιτήριο κόστιζε γύρω στα 70 Ευρώ, η Δανέζικη Κορώνα (DKK) ισοδυναμεί με 0,14 Ευρώ περίπου. Αν χρησιμοποιήσετε τα πολύ καλά τρένα τους, καλό είναι να κάνετε και κράτηση θέσης. Άφιξη στο Aalborg λοιπόν και με τα πόδια στο Cabinn Hotel, όπου έφτασα σε 15 λεπτά, παίρνοντας μία πρώτη γεύση της όμορφης αυτής πόλης του βορρά της χώρας. Τακτοποίηση, ένα απαραίτητο ντους για φρεσκάρισμα (σχεδόν 12 ώρες «στο δρόμο» δεν είναι και λίγες) και πρώτη βόλτα. To Aalborg είναι μικρό, περίπου 120.000 κάτοικοι, με ωραία ρυμοτομία, ευχάριστο και ανθρώπινο, με πολύ ωραία κτίρια, άνετους δρόμους και πεζοδρόμια. Το σημαντικότερο νομίζω αξιοθέατό του είναι το κέντρο του Utzon (Home | Utzon Center), αφιερωμένο στην αρχιτεκτονική και την διακόσμηση, τομέα όπου οι Δανοί, αλλά και οι άλλοι Σκανδιναβοί, έχουν εξαιρετική παράδοση. Έχει το όνομα του αρχιτέκτονα Jørn Utzon (έργο του είναι και η όπερα του Σίδνεϊ), ενώ πέρα από την πρωτοποριακή του σχεδίαση έχει και πολύ ωραία εκθέματα μέσα. Το πιο ασυνήθιστο: ένα σχέδιο - πρόταση για τα σπίτια (τρόπος του λέγειν) για τους πρώτους ανθρώπους που θα αποικίσουν άλλους πλανήτες! Αρκετά καλό είναι και το μουσείο σύγχρονης τέχνης Aalborg Kunstmuseum (Visit), ενώ λίγο έξω από το κέντρο υπάρχει και ένα στρατιωτικό μουσείο, ωραίο για όποιον ενδιαφέρεται (Front page - Aalborg Defence- and Garrison Museum) .
Aalborg
Τα πήρε ο αέρας 
Utzon Center
Εδώ θα μένουν οι απόγονοί μας
Aalborg Kunstmuseum
Forsvarsmuseum
Όλο το κέντρο της πόλης είναι όμορφο και σε μεγάλο βαθμό πεζοδρομημένο, τα καινούργια κτίρια «δένουν» θαυμάσια με τα παλιά (οι αρχιτέκτονές τους πρέπει να είναι πραγματικά καλοί), ενώ τα graffiti (street art καλύτερα) στους τοίχους είναι εκπληκτικά. Τα βλέπεις σε όλη την Δανία, αλλά είχα διαβάσει ότι ειδικά στο Aalborg είναι ακόμη καλύτερα.
Street art/ Aalborg
Δύο διανυκτερεύσεις λοιπόν και αναχώρηση για την δεύτερη στάση μου, το Aarhus (προφέρεται Ώρχους), την δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Δανίας και σημαντικό λιμάνι της, με πάνω από 300.000 κατοίκους. Η πόλη έχει πολύ περισσότερο τουρισμό, είναι και αυτή ωραία, φυσικά πεζοδρομημένη στο κέντρο της, με ένα μικρό ποτάμι που την διασχίζει (δίπλα του ήταν το ξενοδοχείο μου, το Cabinn, είναι αλυσίδα ξενοδοχείων). Πέρα από το ωραίο κέντρο, η περατζάδα στην παραλία είναι ενδιαφέρουσα, ενώ το πιο γνωστό της αξιοθέατο είναι το Den Gamle By (Den Gamle By), η παλιά πόλη στα Δανέζικα . Πρόκειται για ένα ανοικτό μουσείο – χωριό, έχει 76 συνολικά κτίρια που σε μεταφέρουν στην παλιά εποχή και βλέπεις που και πως ζούσαν οι άνθρωποι παλιότερα. Εξαιρετικό! Μεγαλοπρεπής είναι ο Καθεδρικός Ναός του Aarhus (Århus Domkirke) και ενδιαφέρον το πολιτιστικό κέντρο ARoS (Front page), αφιερωμένο στην σύγχρονη τέχνη, το εισιτήριο βέβαια είναι κάπως τσουχτερό (25 Ευρώ). Όποιος ενδιαφέρεται για την σύγχρονη ιστορία, πολύ κοντά στον Καθεδρικό Ναό βρίσκεται το Μουσείο της Κατοχής (The Occupation museum - Den Gamle By), θέμα του είναι η Γερμανική κατοχή κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Στην αρχή μπορείτε να μπείτε σε ένα δωμάτιο, να καθίσετε και μπροστά σας, από μία οθόνη, θα σας κάνει ανάκριση ένας Γκεσταπίτης! Επειδή και λίγο shopping δεν κάνει κακό, αν είναι δυνατό, ωραίο είναι το κατάστημα Vintage Royal (Sankt Clemens Stræde 16) με νεανικά ρούχα σε προσιτές τιμές.
Aarhus
Den Gamle By
Street art και στο Aarhus
ARoS Kunstmuseum
Μετά από δύο βράδια, επόμενο στο πρόγραμμα ήταν το Odense, η πατρίδα του Hans Christian Andersen, φυσικά με τρένο. Έμεινα στο Milling Hotel Mini 19, κοντά στον σταθμό και στο κέντρο. Πολύ καλό και η έκπληξη…. καφετιέρα - βραστήρας στο ισόγειο για καφέ φίλτρου ή τσάι, δωρεάν όλη την ημέρα! Καθόλου ασήμαντο, αν υπολογίσουμε το κόστος ενός καφέ. Όμορφη και ευχάριστη πόλη το Odense, με ωραία κτίρια και δρόμους, πεζοδρομημένο μεγάλο μέρος του κέντρου. Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Κνουντ (Sankt Knuds Kirke) και η Πλατεία του Δημαρχείου είναι εντυπωσιακά, ενώ το Μουσείο του Andersen θα ομολογήσω ότι δεν με εντυπωσίασε τόσο. Αξίζει όμως, κατά την γνώμη μου πάντα, να επισκεφτεί κάποιος το Μουσείο Σιδηροδρόμων (Welcome), ακριβώς δίπλα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό , όπως και το πολιτιστικό – ιστορικό μουσείο Møntergården (https://montergarden.dk/en/), με θέματα κυρίως από την ζωή τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Κατά τα άλλα ανακάλυψα και μία ωραία pub όπου επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα! Για όποιον ενδιαφέρεται: Bill’s Pub 47, Kongensgade 47.
Odense
Μουσείο Σιδηροδρόμων
Møntergården
Θέα από το δωμάτιο
Τοπική μπίρα ..... πολύ καλή!
Μετά την πολύ ωραία μου περιήγηση στην επαρχία της Δανίας, ήλθε η ώρα να πάω στην πρωτεύουσα! Το ταξίδι με το τρένο άνετο, όπως πάντα, στο σιδηροδρομικό σταθμό συναντήθηκα με ένα φίλο που είχε κανονίσει να έλθει και αυτός για τις 4 ημέρες που θα έμενα εκεί (συνέπεσε η άφιξή μου με την δική του από το αεροδρόμιο). Κατευθυνθήκαμε στο Cabinn Hotel City της Κοπεγχάγης (έγινα κανονικά πελάτης τους
), 600 μέτρα από τον σταθμό και περίπου 1 χιλιόμετρο από το κέντρο. Τα δωμάτιά μας ήταν πολύ καλά, λίγο μεγαλύτερα και ακριβότερα από αυτά που είχα μείνει στο Aalborg και στο Aarhus, γιατί επρόκειτο να έλθει και ένας άλλος φίλος, που θα έμενε μαζί μου, αλλά δεν μπόρεσε τελικά. Τα μικρότερα δωμάτια των Cabinn είναι μια χαρά για ένα άτομο, αλλά λίγο …..στριμωγμένα για δύο! Δεν πειράζει, λίγη άνεση δεν βλάπτει, άλλωστε έμεινα περισσότερα βράδια! Νοικιάζει και ποδήλατα για όποιον θέλει να γυρίσει έτσι την πόλη.
Η Κοπεγχάγη είναι απλά καταπληκτική! Άνετοι, φαρδιοί δρόμοι, μεγάλα πεζοδρόμια, ωραία κτίρια και πλατείες, πεζοδρομημένο μεγάλο μέρος του κέντρου, όμορφη και η βόλτα κατά μήκος του καναλιού που την διασχίζει, πολλά μνημεία, όχι πολλή κίνηση (οι συγκοινωνίες πρέπει να είναι καλές, λέω πρέπει γιατί δεν τις χρησιμοποιήσαμε). Είναι όμως και ζωντανή πόλη, αναρίθμητα καλόγουστα καφέ-μπαρ που οι Δανοί (φυσικά και οι ξένοι) τα τιμούν δεόντως. Το αξιοθέατο - σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το εξαιρετικό κανάλι του Nyhavn, τα λόγια δεν χρειάζονται, οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους. Φυσικά είναι γεμάτο από κόσμο, το βράδυ όμως τα πράγματα είναι πιο ήσυχα (μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη νυχτώνει αρκετά αργά το καλοκαίρι).
Nyhavn
Το άλλο σήμα κατατεθέν της πόλης είναι η Μικρή Γοργόνα (Den Lille Havfrue), εντάξει, ένα ωραίο αγαλματάκι είναι, πρέπει όμως να το δει κανείς, άλλωστε είναι πολύ ευχάριστη η διαδρομή μέχρι εκεί (περνάς και από το Φρούριο του Kastellet), άσχετα αν εμείς την κάναμε υπό βροχή. Ο Στρογγυλός Πύργος, τα ανάκτορα Cristiansborg, Amalienborg και το κάστρο Rosenborg (πήγαμε μόνο στο πρώτο), το Εθνικό Μουσείο Τέχνης (SMK – Statens Museum for Kunst) καθώς και το Δανέζικο Κέντρο Αρχιτεκτονικής (Dansk Arkitektur Center) συμπληρώνουν τον κατάλογο των βασικών νομίζω αξιοθέατων, υπάρχουν και άλλα βέβαια.
Ανάκτορα Cristianborg
... και άγαλμα του Hans Cristian Andersen
Θα τονίσω πάντως ότι η πόλη είναι πραγματικά ζωντανή και ευχάριστη, πραγματικά αξίζει να έχει κανείς τον χρόνο να την περπατήσει με άνεση και να περάσει ώρα καθισμένος στα όμορφα καφέ μπαρ της σε κάποιο από τους πεζόδρομους ή τις πλατείες. Ωραίες για παράδειγμα είναι η πλατεία όπου βρίσκεται η Πηγή της Φιλανθρωπίας (Caritasbrønden af Statius Otto), η εντυπωσιακή Νέα Βασιλική Πλατεία (Kongens Nytorv) και η Πλατεία του Δημαρχείου (Rådhuspladsen).
Πηγή της Φιλανθρωπίας
Απαραίτητη εμπειρία είναι και τα street food, αν θέλει κανείς να γνωρίσει τις συνήθειες των Δανών. Είναι ανοικτοί χώροι με καντίνες που πουλάνε από Δανέζικες σπεσιαλιτέ (σαλάτες με θαλασσινά, σάντουιτς με τα εξαιρετικά τους λουκάνικα) μέχρι πίτσες. Υπάρχουν φυσικά άπειροι πάγκοι για να φάει ο κόσμος με την άνεσή του. Εγώ δοκίμασα μία εξαιρετική σαλάτα με τόνο, φύκια, φακές και διάφορα άλλα, ο Γιάννης πήρε την ίδια αλλά με σολομό. Street food υπάρχει και στις άλλες πόλεις αλλά δεν είχα πάει, τα είχε ανακαλύψει ο Γιάννης. Φάγαμε στο Broens Gadekøkken, απέναντι από το Nyhavn, υπάρχουν και άλλα βέβαια, αλίμονο μεγάλη πόλη είναι.
Street food
Την προτελευταία ημέρα είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το Malmő, να πάρουμε και μία γεύση από την Σουηδία. Το Malmő βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Κοπεγχάγη και συνδέεται με την Δανία με την μεγαλύτερη οδική και σιδηροδρομική γέφυρα της Ευρώπης. Υπάρχουν τρένα συνεχώς (και λεωφορεία) και το ταξίδι διαρκεί περίπου 40 λεπτά. Περπατήσαμε στο κέντρο, κυρίως γύρω από την πλατεία Stortorget και την πιο όμορφη Μικρή Πλατεία (Lilla torg) και επισκεφτήκαμε το ενδιαφέρον κάστρο της πόλης. Ωραίο και το Malmő, παρόμοιο με τις Δανέζικες πόλεις (εντυπωσιακά κτίρια, άνετοι δρόμοι και πεζοδρομημένη σε μεγάλο βαθμό). Άξιζε το πρωινό! Παρατήρηση - προειδοποίηση για τους καπνιστές: στην Σουηδία απαγορεύεται το κάπνισμα και στους ανοιχτούς χώρους των καταστημάτων (προτιμάω να μην το σχολιάσω)! Μόνο όρθιοι (όχι στο ένα πόδι πάντως, όπως με ρώτησε ένας φίλος). Τέλος πάντων, φάγαμε στο ωραίο καφέ - μπαρ - εστιατόριο Mello Yello, στην Lilla torg και επιστροφή στην βάση μας για το τελευταίο απόγευμα, που πέρασε με βόλτες, όπως και το επόμενο πρωί αφού η πτήση της επιστροφής ήταν απογευματινή.
Malmő
Street art και εδώ
Τελευταίο βράδι στην Κοπεγχάγη
Την τελευταία ημέρα κάναμε βόλτες στο κέντρο, πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε τις βαλίτσες και να πάμε στο αεροδρόμιο, καταφέραμε να καθίσουμε στο παλιότερο (από το 1870) ζαχαροπλαστείο της Κοπεγχάγης, το Conditori La Glace (Conditori La Glace). Τα γλυκά του φημίζονται, δοκιμάστε οπωσδήποτε την εξαιρετική σπεσιαλιτέ τους, το Sport’s Cake!
Μερικές γενικές πληροφορίες τώρα και ξεκινώ με το ότι η Δανία ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Οι πόλεις που επισκέφτηκα ήταν όλες όμορφες και φιλικές: ωραία αρχιτεκτονική και εντυπωσιακά μνημεία, κάστρα, γέφυρες, λίγη σχετικά κυκλοφορία, μεγάλοι δρόμοι, άνετα πεζοδρόμια, καλές συγκοινωνίες αλλά και ευρύτατη χρήση ποδηλάτων, πολλά και καλόγουστα μέρη για να καθίσεις (οι Δανοί του δίνουν και καταλαβαίνει), ενώ είναι διάχυτη η αίσθηση μιας τουλάχιστον σχετικής ευημερίας. Στο Odense έπιασα κουβέντα με τον ιδιοκτήτη ενός καταστήματος ο οποίος, αφού εκθείασε την Ελλάδα για τον τρόπο ζωής μας, μου είπε ότι δεν λείπουν και τα προβλήματα στην χώρα του, επικεντρώθηκε κυρίως στο σύστημα υγείας τους, που δεν λειτουργεί όπως παλιότερα, αλλά και στην ακρίβεια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Φυσικά δεν έχω καμία διάθεση να αμφισβητήσω αυτά που είπε, πάντως φτώχεια εγώ δεν είδα πουθενά. Για την ιστορία, σχεδόν απέναντι από το ξενοδοχείο στην Κοπεγχάγη υπάρχει ένα μίνι μάρκετ που κλείνει μόνο από μεσάνυχτα μέχρι τις 4 το πρωί (πολύ βολικό για τους πρωινούς καφέδες και όχι μόνο). Όλοι όσοι δουλεύουν εκεί είναι από το Μπαγκλαντές, έπιασα κουβέντα με έναν και στην ερώτηση πως είναι η ζωή στην Δανία απάντησε αμέσως, σχεδόν με ενθουσιασμό, ότι είναι πολύ ευχαριστημένος. Ίσως κάτι λέει κι αυτό……
Δυστυχώς πρέπει να συνεχίσω με το μοναδικό δυσάρεστο: η Δανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φτηνή χώρα, τουλάχιστον για εμάς. Είναι από τις λίγες Ευρωπαϊκές όπου δεν υπάρχει θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός, ο μικρότερος καθαρός πάντως είναι περίπου 1.300 Ευρώ. Αυτό βέβαια σημαίνει και αρκετά μεγαλύτερο κόστος ζωής. Η διαμονή δεν είναι απαγορευτική, συνολικά μου στοίχισε 830 περίπου Ευρώ για 10 ημέρες, η διαφορά όμως είναι στα μικροέξοδα (τρόπος του λέγειν). Το εισιτήριο του μετρό είναι στα 2,70 Ευρώ, μία φορά το χρησιμοποίησα. Για το τρένο είπαμε, 70 περίπου από Κοπεγχάγη για Aalborg (λίγο περισσότερα από 400 χιλιόμετρα), ενώ από τον Κεντρικό Σταθμό της Κοπεγχάγης στο αεροδρόμιο 6. Για ταξί μην το διανοηθείτε: 10 χιλιόμετρα ή 12 λεπτά - 33 Ευρώ την ημέρα και 40 το βράδυ (όχι για αεροδρόμιο, έτσι; )..
Ένα πιάτο στα κεντρικά καφέ - μπαρ κοστίζει περίπου 12-15 Ευρώ, αλλά μία μπύρα είναι μεταξύ 8 και 10, αν πάρετε και σαλάτα φτάνετε αισίως τουλάχιστον τα 25. Εμείς φάγαμε δυο φορές, αλλά καθίσαμε και για καφέ ή μπύρα, στο πολύ καλό Mojoe Kitchen & Bar (Mojoe Kitchen & Bar ). Πολύ καλά είναι και τα καφέ μπαρ της αλυσίδας Espresso House, έφαγα πολύ καλό σάντουιτς με σολομό στο Aarhus. Για εστιατόρια δεν το συζητάμε, δεν τολμήσαμε! Υπάρχει πάντως και η λύση του φαγητού στο χέρι, τα σάντουιτς με λουκάνικο είναι εξαιρετικά, δύο φορές φάγαμε hot dog από καντίνα στο Nyhavn, θαυμάσιο και χορταστικό! Να αναφέρω πάλι τα street food, αξίζουν και δεν κοστίζουν τόσο, είναι ανοιχτά μέχρι το απόγευμα! Υπ’ όψιν ότι οι κουζίνες κλείνουν κατά τις 9, αν και τα μαγαζιά μένουν ανοιχτά μέχρι τις 11 πάνω κάτω. Μετά οι ξενύχτηδες, μέχρι τα μεσάνυχτα περίπου, μπορούν να φάνε Shawarma στους Τούρκους, (στους σαβαρμάδες που λέει και ένας φίλος που μένει στο Βέλγιο). Είναι σαν τον δικό μας γύρο - πίτα, η πίτα όμως είναι πολύ λεπτή και μπορούν να σου βάλουν περισσότερα πράγματα, καλή και οικονομική λύση, έχουν βέβαια και άλλα ψητά. Τιμήσαμε κι εμείς δεόντως τους γείτονες, εγώ τους είχα τιμήσει και στις άλλες πόλεις. Τέλος υπάρχουν και αλυσίδες μίνι μάρκετ που είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο, τα πιο γνωστά είναι τα 7-eleven, ενώ τα σουπερμάρκετ Netto μένουν ανοιχτά μέχρι αργά. Ο καπουτσίνο, αντίστοιχος με τον δικό μας διπλό, από 6 και πάνω. Η τιμή της μπύρας αρχίζει από τα 8 Ευρώ, στις pub που πήγαμε ήταν γύρω στα 10, ποτήρι κρασί ή «ευγενή ποτά» στα 15. Μιλώντας για μπύρες, φυσικά η πιο γνωστή παγκοσμίως είναι η Carlsberg, ανακάλυψα τις εξαιρετικές Tuborg Classic και Albani (τοπική του Odense), αρκετά πιο δυνατές από τις κλασικές lager. Φυσικά πρέπει να αναφέρω το Rabalder Bar (Gothersgade 33B, λίγο πιο πάνω από το Mojoe), ωραίο μέσα και αρκετά καλή μουσική για λίγη νυχτερινή ζωή, μην φανταστείτε τρομερά ξενύχτια βέβαια.
Rabalder Bar
Μια και μιλάμε για χρήματα, οι συναλλαγές γίνονται σχεδόν πάντα με πιστωτική κάρτα, μην πάρετε μαζί σας Ευρώ, οι τράπεζες δεν τα αλλάζουν! Γραφεία αλλαγής σχεδόν δεν υπάρχουν, εγώ βρήκα ένα μόνο στην Κοπεγχάγη και μόλις είδα τις τιμές έφυγα τρέχοντας! Αν θέλετε να πάρετε στα χέρια σας Κορώνες (μέρος της εμπειρίας και αυτό, έτσι; ) μόνο αν κάνετε ανάληψη από τον τραπεζικό σας λογαριασμό.
Δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω και δυο λόγια για τους ανθρώπους. Ευγενικοί, ήσυχοι και καλόγουστοι, οι Δανοί σε κερδίζουν αμέσως, ενώ είναι και από τους πιο ωραίους λαούς που έχω δει. Πολλές πανέμορφες γυναίκες (
), αλλά και ωραίοι άντρες νομίζω (αν και δεν είμαι «αρμόδιος» να μιλήσω για αυτό). Αξίζει να αναφέρω ότι 3-4 φορές, ενώ έψαχνα σε χάρτη ή στο κινητό στο Google Maps πώς να πάω κάπου, μου μίλησαν και προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν. Μάλιστα στο Aalborg ο άνθρωπος έκανε ποδήλατο με αθλητική περιβολή και ήρθε στην άκρη …… can I help you? Φυσικά Αγγλικά μιλάνε όλοι.
Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο: το κλίμα. Την ημέρα έκανε συνήθως ζέστη, κυκλοφορούσα άνετα με κοντομάνικο, αλλά οι βροχές δεν έλειψαν. Καλό είναι να έχει κανείς ομπρέλα, αν δεν έχει πάρει μαζί του τα ξενοδοχεία νοικιάζουν για ένα συμβολικό ποσό (τουλάχιστον τα Cabinn είχαν, εγώ είχα πάρει). Μην ξεγελαστείτε αν το πρωί είναι καθαρός ο ουρανός! Αλλάζει ξαφνικά! Το βράδυ τα πράγματα ζορίζουν λιγάκι, ευτυχώς τελευταία στιγμή πήρα ένα κάπως βαρύτερο μπουφάν, ένα ελαφρύτερο που πήρα δεν το φόρεσα καθόλου, όπως και ένα κοντό παντελόνι.
Εν κατακλείδι, η Δανία είναι πανέμορφη και αξίζει τον χρόνο, αλλά και τα χρήματα που θα ξοδέψει κανείς για χάρη της. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω, αλλά η Κοπεγχάγη είναι πόλη που θα ήθελα να ξαναβρεθώ κάποτε, έστω και για λίγο.
Το ταξίδι μου ξεκίνησε λοιπόν στις 10 Ιουλίου, πρωινή πτήση για Κοπεγχάγη, μετρό για τον σιδηροδρομικό της σταθμό (προτιμότερο και απλούστερο το τρένο) και αναχώρηση για το Aalborg (προφέρεται Ώλμποργκ), όπου έφτασα μετά από 4 ώρες. Το εισιτήριο κόστιζε γύρω στα 70 Ευρώ, η Δανέζικη Κορώνα (DKK) ισοδυναμεί με 0,14 Ευρώ περίπου. Αν χρησιμοποιήσετε τα πολύ καλά τρένα τους, καλό είναι να κάνετε και κράτηση θέσης. Άφιξη στο Aalborg λοιπόν και με τα πόδια στο Cabinn Hotel, όπου έφτασα σε 15 λεπτά, παίρνοντας μία πρώτη γεύση της όμορφης αυτής πόλης του βορρά της χώρας. Τακτοποίηση, ένα απαραίτητο ντους για φρεσκάρισμα (σχεδόν 12 ώρες «στο δρόμο» δεν είναι και λίγες) και πρώτη βόλτα. To Aalborg είναι μικρό, περίπου 120.000 κάτοικοι, με ωραία ρυμοτομία, ευχάριστο και ανθρώπινο, με πολύ ωραία κτίρια, άνετους δρόμους και πεζοδρόμια. Το σημαντικότερο νομίζω αξιοθέατό του είναι το κέντρο του Utzon (Home | Utzon Center), αφιερωμένο στην αρχιτεκτονική και την διακόσμηση, τομέα όπου οι Δανοί, αλλά και οι άλλοι Σκανδιναβοί, έχουν εξαιρετική παράδοση. Έχει το όνομα του αρχιτέκτονα Jørn Utzon (έργο του είναι και η όπερα του Σίδνεϊ), ενώ πέρα από την πρωτοποριακή του σχεδίαση έχει και πολύ ωραία εκθέματα μέσα. Το πιο ασυνήθιστο: ένα σχέδιο - πρόταση για τα σπίτια (τρόπος του λέγειν) για τους πρώτους ανθρώπους που θα αποικίσουν άλλους πλανήτες! Αρκετά καλό είναι και το μουσείο σύγχρονης τέχνης Aalborg Kunstmuseum (Visit), ενώ λίγο έξω από το κέντρο υπάρχει και ένα στρατιωτικό μουσείο, ωραίο για όποιον ενδιαφέρεται (Front page - Aalborg Defence- and Garrison Museum) .
Aalborg
Τα πήρε ο αέρας
Utzon Center
Εδώ θα μένουν οι απόγονοί μας
Aalborg Kunstmuseum
Forsvarsmuseum
Όλο το κέντρο της πόλης είναι όμορφο και σε μεγάλο βαθμό πεζοδρομημένο, τα καινούργια κτίρια «δένουν» θαυμάσια με τα παλιά (οι αρχιτέκτονές τους πρέπει να είναι πραγματικά καλοί), ενώ τα graffiti (street art καλύτερα) στους τοίχους είναι εκπληκτικά. Τα βλέπεις σε όλη την Δανία, αλλά είχα διαβάσει ότι ειδικά στο Aalborg είναι ακόμη καλύτερα.
Street art/ Aalborg
Δύο διανυκτερεύσεις λοιπόν και αναχώρηση για την δεύτερη στάση μου, το Aarhus (προφέρεται Ώρχους), την δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Δανίας και σημαντικό λιμάνι της, με πάνω από 300.000 κατοίκους. Η πόλη έχει πολύ περισσότερο τουρισμό, είναι και αυτή ωραία, φυσικά πεζοδρομημένη στο κέντρο της, με ένα μικρό ποτάμι που την διασχίζει (δίπλα του ήταν το ξενοδοχείο μου, το Cabinn, είναι αλυσίδα ξενοδοχείων). Πέρα από το ωραίο κέντρο, η περατζάδα στην παραλία είναι ενδιαφέρουσα, ενώ το πιο γνωστό της αξιοθέατο είναι το Den Gamle By (Den Gamle By), η παλιά πόλη στα Δανέζικα . Πρόκειται για ένα ανοικτό μουσείο – χωριό, έχει 76 συνολικά κτίρια που σε μεταφέρουν στην παλιά εποχή και βλέπεις που και πως ζούσαν οι άνθρωποι παλιότερα. Εξαιρετικό! Μεγαλοπρεπής είναι ο Καθεδρικός Ναός του Aarhus (Århus Domkirke) και ενδιαφέρον το πολιτιστικό κέντρο ARoS (Front page), αφιερωμένο στην σύγχρονη τέχνη, το εισιτήριο βέβαια είναι κάπως τσουχτερό (25 Ευρώ). Όποιος ενδιαφέρεται για την σύγχρονη ιστορία, πολύ κοντά στον Καθεδρικό Ναό βρίσκεται το Μουσείο της Κατοχής (The Occupation museum - Den Gamle By), θέμα του είναι η Γερμανική κατοχή κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Στην αρχή μπορείτε να μπείτε σε ένα δωμάτιο, να καθίσετε και μπροστά σας, από μία οθόνη, θα σας κάνει ανάκριση ένας Γκεσταπίτης! Επειδή και λίγο shopping δεν κάνει κακό, αν είναι δυνατό, ωραίο είναι το κατάστημα Vintage Royal (Sankt Clemens Stræde 16) με νεανικά ρούχα σε προσιτές τιμές.
Aarhus
Den Gamle By
Street art και στο AarhusARoS Kunstmuseum
Μετά από δύο βράδια, επόμενο στο πρόγραμμα ήταν το Odense, η πατρίδα του Hans Christian Andersen, φυσικά με τρένο. Έμεινα στο Milling Hotel Mini 19, κοντά στον σταθμό και στο κέντρο. Πολύ καλό και η έκπληξη…. καφετιέρα - βραστήρας στο ισόγειο για καφέ φίλτρου ή τσάι, δωρεάν όλη την ημέρα! Καθόλου ασήμαντο, αν υπολογίσουμε το κόστος ενός καφέ. Όμορφη και ευχάριστη πόλη το Odense, με ωραία κτίρια και δρόμους, πεζοδρομημένο μεγάλο μέρος του κέντρου. Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Κνουντ (Sankt Knuds Kirke) και η Πλατεία του Δημαρχείου είναι εντυπωσιακά, ενώ το Μουσείο του Andersen θα ομολογήσω ότι δεν με εντυπωσίασε τόσο. Αξίζει όμως, κατά την γνώμη μου πάντα, να επισκεφτεί κάποιος το Μουσείο Σιδηροδρόμων (Welcome), ακριβώς δίπλα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό , όπως και το πολιτιστικό – ιστορικό μουσείο Møntergården (https://montergarden.dk/en/), με θέματα κυρίως από την ζωή τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Κατά τα άλλα ανακάλυψα και μία ωραία pub όπου επιτρέπεται το κάπνισμα μέσα! Για όποιον ενδιαφέρεται: Bill’s Pub 47, Kongensgade 47.
Odense
Μουσείο Σιδηροδρόμων
Møntergården
Θέα από το δωμάτιο
Τοπική μπίρα ..... πολύ καλή!Μετά την πολύ ωραία μου περιήγηση στην επαρχία της Δανίας, ήλθε η ώρα να πάω στην πρωτεύουσα! Το ταξίδι με το τρένο άνετο, όπως πάντα, στο σιδηροδρομικό σταθμό συναντήθηκα με ένα φίλο που είχε κανονίσει να έλθει και αυτός για τις 4 ημέρες που θα έμενα εκεί (συνέπεσε η άφιξή μου με την δική του από το αεροδρόμιο). Κατευθυνθήκαμε στο Cabinn Hotel City της Κοπεγχάγης (έγινα κανονικά πελάτης τους
), 600 μέτρα από τον σταθμό και περίπου 1 χιλιόμετρο από το κέντρο. Τα δωμάτιά μας ήταν πολύ καλά, λίγο μεγαλύτερα και ακριβότερα από αυτά που είχα μείνει στο Aalborg και στο Aarhus, γιατί επρόκειτο να έλθει και ένας άλλος φίλος, που θα έμενε μαζί μου, αλλά δεν μπόρεσε τελικά. Τα μικρότερα δωμάτια των Cabinn είναι μια χαρά για ένα άτομο, αλλά λίγο …..στριμωγμένα για δύο! Δεν πειράζει, λίγη άνεση δεν βλάπτει, άλλωστε έμεινα περισσότερα βράδια! Νοικιάζει και ποδήλατα για όποιον θέλει να γυρίσει έτσι την πόλη. 
Η Κοπεγχάγη είναι απλά καταπληκτική! Άνετοι, φαρδιοί δρόμοι, μεγάλα πεζοδρόμια, ωραία κτίρια και πλατείες, πεζοδρομημένο μεγάλο μέρος του κέντρου, όμορφη και η βόλτα κατά μήκος του καναλιού που την διασχίζει, πολλά μνημεία, όχι πολλή κίνηση (οι συγκοινωνίες πρέπει να είναι καλές, λέω πρέπει γιατί δεν τις χρησιμοποιήσαμε). Είναι όμως και ζωντανή πόλη, αναρίθμητα καλόγουστα καφέ-μπαρ που οι Δανοί (φυσικά και οι ξένοι) τα τιμούν δεόντως. Το αξιοθέατο - σήμα κατατεθέν της πόλης είναι το εξαιρετικό κανάλι του Nyhavn, τα λόγια δεν χρειάζονται, οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους. Φυσικά είναι γεμάτο από κόσμο, το βράδυ όμως τα πράγματα είναι πιο ήσυχα (μην ξεχνάμε ότι σε αυτά τα γεωγραφικά πλάτη νυχτώνει αρκετά αργά το καλοκαίρι).
Nyhavn
Το άλλο σήμα κατατεθέν της πόλης είναι η Μικρή Γοργόνα (Den Lille Havfrue), εντάξει, ένα ωραίο αγαλματάκι είναι, πρέπει όμως να το δει κανείς, άλλωστε είναι πολύ ευχάριστη η διαδρομή μέχρι εκεί (περνάς και από το Φρούριο του Kastellet), άσχετα αν εμείς την κάναμε υπό βροχή. Ο Στρογγυλός Πύργος, τα ανάκτορα Cristiansborg, Amalienborg και το κάστρο Rosenborg (πήγαμε μόνο στο πρώτο), το Εθνικό Μουσείο Τέχνης (SMK – Statens Museum for Kunst) καθώς και το Δανέζικο Κέντρο Αρχιτεκτονικής (Dansk Arkitektur Center) συμπληρώνουν τον κατάλογο των βασικών νομίζω αξιοθέατων, υπάρχουν και άλλα βέβαια.
Ανάκτορα Cristianborg
... και άγαλμα του Hans Cristian AndersenΘα τονίσω πάντως ότι η πόλη είναι πραγματικά ζωντανή και ευχάριστη, πραγματικά αξίζει να έχει κανείς τον χρόνο να την περπατήσει με άνεση και να περάσει ώρα καθισμένος στα όμορφα καφέ μπαρ της σε κάποιο από τους πεζόδρομους ή τις πλατείες. Ωραίες για παράδειγμα είναι η πλατεία όπου βρίσκεται η Πηγή της Φιλανθρωπίας (Caritasbrønden af Statius Otto), η εντυπωσιακή Νέα Βασιλική Πλατεία (Kongens Nytorv) και η Πλατεία του Δημαρχείου (Rådhuspladsen).
Πηγή της Φιλανθρωπίας
Απαραίτητη εμπειρία είναι και τα street food, αν θέλει κανείς να γνωρίσει τις συνήθειες των Δανών. Είναι ανοικτοί χώροι με καντίνες που πουλάνε από Δανέζικες σπεσιαλιτέ (σαλάτες με θαλασσινά, σάντουιτς με τα εξαιρετικά τους λουκάνικα) μέχρι πίτσες. Υπάρχουν φυσικά άπειροι πάγκοι για να φάει ο κόσμος με την άνεσή του. Εγώ δοκίμασα μία εξαιρετική σαλάτα με τόνο, φύκια, φακές και διάφορα άλλα, ο Γιάννης πήρε την ίδια αλλά με σολομό. Street food υπάρχει και στις άλλες πόλεις αλλά δεν είχα πάει, τα είχε ανακαλύψει ο Γιάννης. Φάγαμε στο Broens Gadekøkken, απέναντι από το Nyhavn, υπάρχουν και άλλα βέβαια, αλίμονο μεγάλη πόλη είναι.
Street foodΤην προτελευταία ημέρα είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το Malmő, να πάρουμε και μία γεύση από την Σουηδία. Το Malmő βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Κοπεγχάγη και συνδέεται με την Δανία με την μεγαλύτερη οδική και σιδηροδρομική γέφυρα της Ευρώπης. Υπάρχουν τρένα συνεχώς (και λεωφορεία) και το ταξίδι διαρκεί περίπου 40 λεπτά. Περπατήσαμε στο κέντρο, κυρίως γύρω από την πλατεία Stortorget και την πιο όμορφη Μικρή Πλατεία (Lilla torg) και επισκεφτήκαμε το ενδιαφέρον κάστρο της πόλης. Ωραίο και το Malmő, παρόμοιο με τις Δανέζικες πόλεις (εντυπωσιακά κτίρια, άνετοι δρόμοι και πεζοδρομημένη σε μεγάλο βαθμό). Άξιζε το πρωινό! Παρατήρηση - προειδοποίηση για τους καπνιστές: στην Σουηδία απαγορεύεται το κάπνισμα και στους ανοιχτούς χώρους των καταστημάτων (προτιμάω να μην το σχολιάσω)! Μόνο όρθιοι (όχι στο ένα πόδι πάντως, όπως με ρώτησε ένας φίλος). Τέλος πάντων, φάγαμε στο ωραίο καφέ - μπαρ - εστιατόριο Mello Yello, στην Lilla torg και επιστροφή στην βάση μας για το τελευταίο απόγευμα, που πέρασε με βόλτες, όπως και το επόμενο πρωί αφού η πτήση της επιστροφής ήταν απογευματινή.
Malmő
Street art και εδώ 
Τελευταίο βράδι στην Κοπεγχάγη Την τελευταία ημέρα κάναμε βόλτες στο κέντρο, πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε τις βαλίτσες και να πάμε στο αεροδρόμιο, καταφέραμε να καθίσουμε στο παλιότερο (από το 1870) ζαχαροπλαστείο της Κοπεγχάγης, το Conditori La Glace (Conditori La Glace). Τα γλυκά του φημίζονται, δοκιμάστε οπωσδήποτε την εξαιρετική σπεσιαλιτέ τους, το Sport’s Cake!
Μερικές γενικές πληροφορίες τώρα και ξεκινώ με το ότι η Δανία ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. Οι πόλεις που επισκέφτηκα ήταν όλες όμορφες και φιλικές: ωραία αρχιτεκτονική και εντυπωσιακά μνημεία, κάστρα, γέφυρες, λίγη σχετικά κυκλοφορία, μεγάλοι δρόμοι, άνετα πεζοδρόμια, καλές συγκοινωνίες αλλά και ευρύτατη χρήση ποδηλάτων, πολλά και καλόγουστα μέρη για να καθίσεις (οι Δανοί του δίνουν και καταλαβαίνει), ενώ είναι διάχυτη η αίσθηση μιας τουλάχιστον σχετικής ευημερίας. Στο Odense έπιασα κουβέντα με τον ιδιοκτήτη ενός καταστήματος ο οποίος, αφού εκθείασε την Ελλάδα για τον τρόπο ζωής μας, μου είπε ότι δεν λείπουν και τα προβλήματα στην χώρα του, επικεντρώθηκε κυρίως στο σύστημα υγείας τους, που δεν λειτουργεί όπως παλιότερα, αλλά και στην ακρίβεια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Φυσικά δεν έχω καμία διάθεση να αμφισβητήσω αυτά που είπε, πάντως φτώχεια εγώ δεν είδα πουθενά. Για την ιστορία, σχεδόν απέναντι από το ξενοδοχείο στην Κοπεγχάγη υπάρχει ένα μίνι μάρκετ που κλείνει μόνο από μεσάνυχτα μέχρι τις 4 το πρωί (πολύ βολικό για τους πρωινούς καφέδες και όχι μόνο). Όλοι όσοι δουλεύουν εκεί είναι από το Μπαγκλαντές, έπιασα κουβέντα με έναν και στην ερώτηση πως είναι η ζωή στην Δανία απάντησε αμέσως, σχεδόν με ενθουσιασμό, ότι είναι πολύ ευχαριστημένος. Ίσως κάτι λέει κι αυτό……
Δυστυχώς πρέπει να συνεχίσω με το μοναδικό δυσάρεστο: η Δανία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φτηνή χώρα, τουλάχιστον για εμάς. Είναι από τις λίγες Ευρωπαϊκές όπου δεν υπάρχει θεσμοθετημένος κατώτατος μισθός, ο μικρότερος καθαρός πάντως είναι περίπου 1.300 Ευρώ. Αυτό βέβαια σημαίνει και αρκετά μεγαλύτερο κόστος ζωής. Η διαμονή δεν είναι απαγορευτική, συνολικά μου στοίχισε 830 περίπου Ευρώ για 10 ημέρες, η διαφορά όμως είναι στα μικροέξοδα (τρόπος του λέγειν). Το εισιτήριο του μετρό είναι στα 2,70 Ευρώ, μία φορά το χρησιμοποίησα. Για το τρένο είπαμε, 70 περίπου από Κοπεγχάγη για Aalborg (λίγο περισσότερα από 400 χιλιόμετρα), ενώ από τον Κεντρικό Σταθμό της Κοπεγχάγης στο αεροδρόμιο 6. Για ταξί μην το διανοηθείτε: 10 χιλιόμετρα ή 12 λεπτά - 33 Ευρώ την ημέρα και 40 το βράδυ (όχι για αεροδρόμιο, έτσι; )..
Ένα πιάτο στα κεντρικά καφέ - μπαρ κοστίζει περίπου 12-15 Ευρώ, αλλά μία μπύρα είναι μεταξύ 8 και 10, αν πάρετε και σαλάτα φτάνετε αισίως τουλάχιστον τα 25. Εμείς φάγαμε δυο φορές, αλλά καθίσαμε και για καφέ ή μπύρα, στο πολύ καλό Mojoe Kitchen & Bar (Mojoe Kitchen & Bar ). Πολύ καλά είναι και τα καφέ μπαρ της αλυσίδας Espresso House, έφαγα πολύ καλό σάντουιτς με σολομό στο Aarhus. Για εστιατόρια δεν το συζητάμε, δεν τολμήσαμε! Υπάρχει πάντως και η λύση του φαγητού στο χέρι, τα σάντουιτς με λουκάνικο είναι εξαιρετικά, δύο φορές φάγαμε hot dog από καντίνα στο Nyhavn, θαυμάσιο και χορταστικό! Να αναφέρω πάλι τα street food, αξίζουν και δεν κοστίζουν τόσο, είναι ανοιχτά μέχρι το απόγευμα! Υπ’ όψιν ότι οι κουζίνες κλείνουν κατά τις 9, αν και τα μαγαζιά μένουν ανοιχτά μέχρι τις 11 πάνω κάτω. Μετά οι ξενύχτηδες, μέχρι τα μεσάνυχτα περίπου, μπορούν να φάνε Shawarma στους Τούρκους, (στους σαβαρμάδες που λέει και ένας φίλος που μένει στο Βέλγιο). Είναι σαν τον δικό μας γύρο - πίτα, η πίτα όμως είναι πολύ λεπτή και μπορούν να σου βάλουν περισσότερα πράγματα, καλή και οικονομική λύση, έχουν βέβαια και άλλα ψητά. Τιμήσαμε κι εμείς δεόντως τους γείτονες, εγώ τους είχα τιμήσει και στις άλλες πόλεις. Τέλος υπάρχουν και αλυσίδες μίνι μάρκετ που είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο, τα πιο γνωστά είναι τα 7-eleven, ενώ τα σουπερμάρκετ Netto μένουν ανοιχτά μέχρι αργά. Ο καπουτσίνο, αντίστοιχος με τον δικό μας διπλό, από 6 και πάνω. Η τιμή της μπύρας αρχίζει από τα 8 Ευρώ, στις pub που πήγαμε ήταν γύρω στα 10, ποτήρι κρασί ή «ευγενή ποτά» στα 15. Μιλώντας για μπύρες, φυσικά η πιο γνωστή παγκοσμίως είναι η Carlsberg, ανακάλυψα τις εξαιρετικές Tuborg Classic και Albani (τοπική του Odense), αρκετά πιο δυνατές από τις κλασικές lager. Φυσικά πρέπει να αναφέρω το Rabalder Bar (Gothersgade 33B, λίγο πιο πάνω από το Mojoe), ωραίο μέσα και αρκετά καλή μουσική για λίγη νυχτερινή ζωή, μην φανταστείτε τρομερά ξενύχτια βέβαια. 
Rabalder BarΜια και μιλάμε για χρήματα, οι συναλλαγές γίνονται σχεδόν πάντα με πιστωτική κάρτα, μην πάρετε μαζί σας Ευρώ, οι τράπεζες δεν τα αλλάζουν! Γραφεία αλλαγής σχεδόν δεν υπάρχουν, εγώ βρήκα ένα μόνο στην Κοπεγχάγη και μόλις είδα τις τιμές έφυγα τρέχοντας! Αν θέλετε να πάρετε στα χέρια σας Κορώνες (μέρος της εμπειρίας και αυτό, έτσι; ) μόνο αν κάνετε ανάληψη από τον τραπεζικό σας λογαριασμό.
Δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω και δυο λόγια για τους ανθρώπους. Ευγενικοί, ήσυχοι και καλόγουστοι, οι Δανοί σε κερδίζουν αμέσως, ενώ είναι και από τους πιο ωραίους λαούς που έχω δει. Πολλές πανέμορφες γυναίκες (
), αλλά και ωραίοι άντρες νομίζω (αν και δεν είμαι «αρμόδιος» να μιλήσω για αυτό). Αξίζει να αναφέρω ότι 3-4 φορές, ενώ έψαχνα σε χάρτη ή στο κινητό στο Google Maps πώς να πάω κάπου, μου μίλησαν και προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν. Μάλιστα στο Aalborg ο άνθρωπος έκανε ποδήλατο με αθλητική περιβολή και ήρθε στην άκρη …… can I help you? Φυσικά Αγγλικά μιλάνε όλοι. Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο: το κλίμα. Την ημέρα έκανε συνήθως ζέστη, κυκλοφορούσα άνετα με κοντομάνικο, αλλά οι βροχές δεν έλειψαν. Καλό είναι να έχει κανείς ομπρέλα, αν δεν έχει πάρει μαζί του τα ξενοδοχεία νοικιάζουν για ένα συμβολικό ποσό (τουλάχιστον τα Cabinn είχαν, εγώ είχα πάρει). Μην ξεγελαστείτε αν το πρωί είναι καθαρός ο ουρανός! Αλλάζει ξαφνικά! Το βράδυ τα πράγματα ζορίζουν λιγάκι, ευτυχώς τελευταία στιγμή πήρα ένα κάπως βαρύτερο μπουφάν, ένα ελαφρύτερο που πήρα δεν το φόρεσα καθόλου, όπως και ένα κοντό παντελόνι.
Εν κατακλείδι, η Δανία είναι πανέμορφη και αξίζει τον χρόνο, αλλά και τα χρήματα που θα ξοδέψει κανείς για χάρη της. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω, αλλά η Κοπεγχάγη είναι πόλη που θα ήθελα να ξαναβρεθώ κάποτε, έστω και για λίγο.
Attachments
Last edited:
