Δεύτερη φορά στη Σίφνο

[canf]

Την χαρη να παμε στο βορειοτερο ακρο του νησιου, μου την καναν φετος. Αλλα και οχι να λεγαν εγω θα πηγαινα μοναχη. Έτσι την τρίτη μας μέρα στο νησί, πήραμε το λεωφορειο, και διανύσαμε μια εντυπωσιακή διαδρομή.
Τελικα αυτο που αντικρυσα δεν ξερω αν με συγκλονισε..σιγουρα δεν με απογοητευσε αφου φαγαμε τελειο ψαρακι στην ταβερνα της περιοχης (Χερρόνησος ). Οσοι κανουν τον κοπο να πανε μεχρι εκει, να ξερουν οτι η παραλια δεν λεει τιποτα. Μια βολτα ψηλα με θέα το απερνατο γαλαζιο αξιζει ομως. Η Χερρόνησος βρίσκεται μέσα σε ένα άγριο και βραχώδες τοπίο και έχει μεγάλη παράδοση στην αγγειοπλαστική.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Classical Dancer]

Σίφνος αγαπημένη! Την έχω επισκεφθεί αρκετές φορές ... η καταγωγή μου είναι από αυτό το υπέροχο νησί αλλά δυστυχώς δεν έχουμε κάποια βάση εκεί για να το επισκέπτομαι συχνότερα.
Περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου για να με ταξιδέψει εκεί ξανά...

 

[pattyyy]

Αααχ! Τη λατρεύω τη Σίφνο! Ανυπομονώ για τις εμπειρίες σου στο γραφικό κυκλαδονήσι!

 

[canf]

σας ευχαριστω και τις δυο!!

δυστυχως λογω ελλειψης χρονου δεν θα γραψω την ιστορια οπως θα το θελα..περιληπτικα δλδ

 

[canf]

Ο Φάρος μας

Μια πολυ ήσυχη περιοχή, όχι και τόσο γραφική, και χωρίς ιδιαίτερα αξιολογες παραλίες. Έχει μια μυρωδιά παραδοσιακού αλλά και ενός άτσαλα αναπτυγμένου τόπου. Γιατί εκεί; Δύο οι λόγοι. Το τέλειο δωμάτιο, Όνειρο ,όνομα και πράγμα, σε θέση οπου αμα φυσάει σε παίρνει και σε σηκώνει(πραγμα που εμας μας αρέσει), με τέλειο μπαλκονάκι. Η τιμή του τσιμπημένη σίγουρα (55 ευρω) αλλά το αξίζει. Τα φρέσκα σύκα της σπιτονοικοκυρας μας ακόμα τα θυμόμαστε ως το τελειο πρωινό ξύπνημα. Ο άλλος λόγος, η μικρή απόσταση απο την Χρυσοπηγη. Ένας ευλογημένος τόπος, που μαζί με το Κάστρο θεωρώ
τα στολίδια του νησιού.
Οι παραλίες του Φαρου: Γλυφο (μικρη, αμμουδερη, ρηχη παραλια, καθαρη αν και κοντα στο μικρο λιμανακι.Αρκετα συμπαθητικη με αρμιρικια)
Φασολου (αμμουδερη με αρκετα βοτσαλα μεσα,αρμιρικια ...αλλα δε μ’αρεσε .πηγα μια φορα και τελος...Περισσότερο αξίζει η ομωνυμη ταβερνα με την υπεροχη ρεβυθαδα τους, αν και με λιγο τσιμπημενες τιμες)
Αποκοφτο και Σαουρες (οι παραλιες της Χρυσοπηγης)
Αλλα το καλυτερο σημειο για βουτιες ήταν απο τα βραχια του μοναστηριου της Χρυσοπηγης. Μια ανεπαναληπτη εμπερια, με πεντακάθαρα νερα και δροσερα. Δυστυχως σκια δεν υπαρχει αλλα κατα τις απογευματινες ωρες ειναι μια απολαυση η βολτα εκει πανω. Δυστυχως ανακαλυψαμε το μερος τις τελευταιες μερες...Ένα υπεροχο σημειο. Οσοι ανεβουν μεχρι το μοναστηρι θα χασουν
αν δεν κανουν και ενα μπανακι. Βεβαια αμα φυσαει πολυ ειναι δυσκολο...Για ενα νησι σαν τη Σιφνο, που δεν φημιζεται για τις ωραιες παραλιες αυτο ειναι ισως απο τα καλυτερα σημεια. Το μοναστήρι απο μόνο του πάντως , ειναι ένα κόσμημα, χτισμένο το 1650.

Κατα τ’αλλα ο Φαρος είναι πολυ ησυχος. Με δυο τρία ταβερνακια , ενα καφε, τη Γοργόνα(το αλλο δυστυχως το βρηκαμε κλειστο και εγκαταλελειμενο), ένα παντωπολειο... Το πιο ωραιο ταβερνακι ειναι το Κυμα. Μπορει να έχει αθλια μουσικη συχνά πυκνά, αλλα το ψαρι τους ειναι φρεσκοτατο , και το κερασμα τους στο τελος επισης γλυκυτατο. Αν βρεθειτε εκεί τιμηστε τα πατζαρια,
τον γαυρο ή το χωριατικο λουκανικο αν ειστε κρεατοφαγοι...
​

 

[canf]

Κάστρο : πώς να στο πω;...σ’αγαπω...

Και όπως πάντα, σε κάθε μας εξορμηση, βρισκουμε το αγαπημένο μας μέρος. Σαν τα παιδάκια που ανακαλύπτον ένα παιχνιδάκι που δε θέλουν να το αποχωριστούν, ή σαν τα σκυλάκια που αφήνονται σε ένα χάδι στο κεφάλι τους... Έτσι και εμείς, θελήσαμε να δουμε το Καστρο κάτω απο το φως της ημέρας, αφου την προηγουμενη φορα το είχαμε δει by night. Οι λέξεις δεν μπορουν να περιγράψουν την ομορφια. Το μονοπατι μεχρι το εκκλησακι τον Επτα Μαρτυρων, προσφέρει την μαγευτικη θέα και όλη η διαδρομή μόνο κουραστική δεν έιναι. Καποιοι κατεβαιναν στα βραχια για βουτιές, άλλοι έβγαζαν φωτογραφίες με φόντο το εκκλησάκι και άλλοι απλα αφήνονταν...Καθε σκαλι και φωτογραφια, καθε στροφη και ενας βαθυς αναστεναγμος μπροστα σε αυτο που αντικρυζουν τα ματια.
Το Κάστρο είναι χτισμένο σε λοφο και ηταν η πρωτευουσα του νησιου μεχρι τον 19ο αιώνα. Οχι αδικα...Εκεί βρισκόταν και η αρχαία πολη.
Αλλη ανακάλυψη και τα Σεράλια, ένας παραθαλλάσιος οικισμος, κάτω απο το Καστρο, για μπανακι αλλα και για χάζι. Εκεί και ενα γραφικότατο ταβερνακι, μαγεία σκέτη. Ημασταν φαγωμενοι αλλα δεν αντισταθηκαμε να κατσουμε έστω και για ένα καφέ. Και δε μετανιωσαμε.​

 

[canf]

Χερρόνησος...το ΄πα και το ΄κανα.

Την χαρη να παμε στο βορειοτερο ακρο του νησιου, μου την καναν φετος. Αλλα και οχι να λεγαν εγω θα πηγαινα μοναχη. Έτσι την τρίτη μας μέρα στο νησί, πήραμε το λεωφορειο, και διανύσαμε μια εντυπωσιακή διαδρομή.
Τελικα αυτο που αντικρυσα δεν ξερω αν με συγκλονισε..σιγουρα δεν με απογοητευσε αφου φαγαμε τελειο ψαρακι στην ταβερνα της περιοχης (Χερρόνησος ). Οσοι κανουν τον κοπο να πανε μεχρι εκει, να ξερουν οτι η παραλια δεν λεει τιποτα. Μια βολτα ψηλα με θέα το απερνατο γαλαζιο αξιζει ομως. Η Χερρόνησος βρίσκεται μέσα σε ένα άγριο και βραχώδες τοπίο και έχει μεγάλη παράδοση στην αγγειοπλαστική.

 

[canf]

Απολλωνία και ξερό ψωμί.

Ίσως επειδη εκέι χτυπάει η νυχτερινή ζωη του νησιου, ίσως επειδη εκεί βρισκονται τα παραδοσιακα λευκα στενα σοκάκια , ίσως επειδη βρίσκεται στο κέντρο τριών λοφων, όπως και να έχει η Απολλωνία κλεβει τις εντυπωσεις και κάνει όλους να μιλούν για εκείνη. Καποιους ίσως και με όχι καλά λόγια. Είναι η πρωτεύουσα και το φωνάζει. Οι πανεμορφες εκκλησιές με τους μπλε τρούλους δεσπόζουν ανάμεσα σε ταβερνάκια, μπαράκια και καθε είδους καταστήματα. Ο Αγιος Σπυρίδωνας, η Παναγία η Ουρανοφόρα, η μονη του Θεολόγου του Μουγκου...δεν υπάρχει περιπτωση, σε κάποια θα σας βγαλει ο δρόμος, όπως συνέβη και με εμάς.Ατελειωτες βόλτες και σεργιάνι μέχρι το πρωι. Παιδάκια που πουλάν ζωγραφιστές πετρουλες όσο όσο για να βγαλουν χαρτζιλίκι
και να αγορασουν ενα παγωτο. Τουριστες που βρίσκουν χαριτωμενο το καθετι, απο τα λουλουδια που κρεμονται απο τα παραθυρια, μεχρι τις γατες που τρωνε ολες μαζι σε μια γωνια μιας αυλης. Αυτη ειναι η Απολλωνια.

Εμείς πηγαίναμε συχνά πυκνά , κυριως τα βράδια, αλλά και απογευματα για κρέπες ή παγωτό καθως και για την περιφημη μελοπιτα
απο τον Γεροντόπουλο.
Τα 3 αγαπημενα μπαρακια: Μποτζι με την τελεια ατμοσφαιρα, Δολωμα στη περατζαδα και Αργω με την τέλεια, αν και ακριβη,
θέα απο την ταράτσα.
Πολυ δεν φαγαμε στην Απολλωνια. Ενα εστιατοριο που ξεχωριζει ομως ειναι η Οδος Ονειρων. Ξεχωριστα πιάτα και όμορφος χώρος...Επισης, πολυ φημισμενο στο νησι, και σε πολυ ωραιο χωρο , το εστιατοριο Ελια και Καπαρη, στο οποιο ομως δυστυχως δεν καταφεραμε να φαμε.

Στο πολιτιστικο κέντρο , πετυχαμε την πρωτη εκθεση των Εικαστικών Εργαστηρίων Σίφνου, με πολυ ενδιαφεροντα εκθέματα (κεραμικης, ζωγραφικης , μικρογλυπτικης). Ελπιζω να εχει συνέχεια το εγχειρημα αυτων των νεων καλλιτεχνων.
Στις μπολικες βόλτες ανακαλυψαμε πολυ ομορφα μαγαζακια , οπως το εξαιρετικα καλαισθητο Loft Milano (ή καπως έτσι) με
μοναδικα και ομορφα ρουχα και αξεσουαρ.

_________
Στον Πλατυ Γυαλο φετος δεν πηγα. Τον ειχα φαει με το κουταλι την προηγουμενη φορα και η αληθεια ειναι πως φετος δεν ηθελα
κατι τοσο...κοσμοπολιτικο. Ωστοσο ειναι μια απο τις μεγαλυτερες παραλιες του νησιου με καθαρα νερα , και ενα μεγαλο μερος
της ειναι οργανωμενο, με ομπρελοξαπλωστρες και σνακ-μπαρς.

_________
Όλα αυτα πολυ περιληπτικα λοιπον(μακαρι να μπορουσα καλυτερα αλλα δεν εχω χρονο ) , για ενα νησι που αξιζει πολλα, αλλα θέλει και δουλεια.
δεν ξερω γιατι, η δευτερη μου φορα, δεν ηταν τοσο ...ουσιωδης οσο η πρωτη, πριν 2 χρονια, που αν και ειχα παει για λιγοτερες μερες , είχα γοητευτει περισσοτερο.
Αντικρυσα αρκετους εστιατορες που κοιταζαν πως να σου «φανε» εστω 2 ευρω παραπανω, ή που δεν εκοβαν αποδειξεις αν δεν τους το ζητουσες.Απο την αλλη ομως , και μερακληδες που χαρηκα τη γνωριμια μου μαζι τους.

Ετσι είναι η Σιφνος. Θέλει ψάξιμο ίσως. Το αξίζει σίγουρα.

 

[veronikos]

Eυχαριστώ για τις πληροφορίες!!!! Να είσαι καλά να περάσεις και του χρόνου όμορφα σε ένα άλλο νησί!!

 

[canf]

να'σαι καλα

και εσυ το ιδιο!!

 

[pattyyy]

Μου θύμισες την αγαπημένη μου Σίφνο με την όμορφη περιγραφή σου! Οδός ονείρων και Αργώ όλα τα λεφτά! Όπως επίσης και η τρατορία Da Claudio στο Άνω Πετάλι! Μα τι πίτσες...!!! Η κορυφαία εμπειρία στην Σίφνο ήταν η ανοδική πεζοπορία μέχρι την ψηλότερη κορυφή του νησιού όπου υπάρχει το εκκλησάκι του Αη Λια. Διαρκεί μιάμησι ώρα σε περιοχή προστατευμένη από το Natura και η θέα από την κορυφή είναι ασύλληπτη! Επίσης αξίζει το μπανάκι στην βραχώδη παραλία Πουλάτη! Στο Κάστρο οπωσδήποτε ποτάκι στο μπαράκι του Κώστα "του Κουβανού" με την όμορφη θέα. Και αξέχαστη ανατολή από το εκκλησάκι των Επτά Μαρτύρων στο Κάστρο!

 

[canf]

Το Καστρο ειναι πολυ ιδιαιτερος τοπος στη Σιφνο..σχεδον το αγαπω!!και γι'αυτο-και οχι μονο-θελω σιγουρα να ξαναπαω καποτε...
ειναι τοσο περιεργο, καθε φορα που φευγω απο τη Σιφνο, κατι, μικρο, με κανει να θελω να ξαναπαω

ισως ειναι ετσι με τις περισσοτερες κυκλαδες..τι να πω;ερωτας!