katerina
Member
- Μηνύματα
- 53
- Likes
- 3
Ο ΣΕΤΕ σχολιάζοντας αυτό το δεδομένο σημειώνει πως είναι ιδιαίτερα θετικό για την παγκόσμια τουριστική οικονομία ότι το WEF καταρτίζει πέραν του γενικού δείκτη ανταγωνιστικότητας, ένα και μοναδικό τομεακό δείκτη, αυτόν του τουρισμού. Αυτό σημαίνει αναγνώριση της σημασίας και σπουδαιότητας του τουρισμού στην παγκόσμια ανάπτυξη. Η σημασία αυτή γίνεται ακόμη μεγαλύτερη σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου ο τουρισμός είναι ο δυναμικότερα αναπτυσσόμενος τομέας της οικονομίας και ο πλέον ελπιδοφόρος για το μέλλον.
Ο ΔΤΤΑ είναι μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια η υλοποίηση της οποίας αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες, όταν είναι υποχρεωμένη να συγκρίνει στοιχεία μεταξύ 130 χωρών. Συνεπώς, θα πρέπει κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός στην αξιολόγηση των στοιχείων και του δείκτη, κυρίως ως προς την σύγκριση μεταξύ χωρών, τουλάχιστον για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, οι χώρες βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις ανάπτυξης και οι τουριστικές οικονομίες τους σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ζωής τους. Δεύτερον, τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τις συγκρίσεις προέρχονται τόσο από στατιστικά δεδομένα (hard data) όσο και από την έρευνα Executive Opinion, η οποία σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσε και θα έπρεπε να ήταν αντιπροσωπευτικότερη.
Ο ΣΕΤΕ επισημαίνει ότι ο ΔΤΤΑ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν πίνακας βαθμολογίας ενός παγκόσμιου «τουριστικού πρωταθλήματος», αλλά ως μια προσπάθεια η οποία επισημαίνει περιοχές ενδιαφέροντος που μπορούν να βελτιωθούν σε κάθε χώρα, ώστε να την καταστήσουν ανταγωνιστικότερη στον τουριστικό τομέα.
Παρατηρώντας τόσο τους δείκτες όσο και τις γενικότερες ενότητες στις οποίες κατατάσσονται είναι προφανές ότι η τουριστική ανταγωνιστικότητα εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από παράγοντες οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν άμεσα τουριστικοί. Με άλλα λόγια, η ανταγωνιστικότητα του τουρισμού είναι αποτέλεσμα συνολικής κυβερνητικής δράσης για την κάθε χώρα και όχι αποκλειστικά του υπουργείου Τουρισμού, όπου και όταν αυτό υπάρχει, είτε με ουσιαστικές αρμοδιότητες είτε χωρίς αυτές.
Επίσης η ανταγωνιστικότητα είναι ένα σχετικό μέγεθος που προκύπτει από τη σύγκρισή μας με τους άλλους. Αν θέλουμε να βελτιωθούμε πρέπει να συγκρινόμαστε με τους καλύτερους.
Αυτό σημαίνει ότι δεν αρκεί να είμαστε απλά καλύτεροι από πέρσι, πρέπει να είμαστε καλύτεροι από τους ανταγωνιστές μας (ο τουρίστας ο οποίος θα έρθει στη χώρα μας φέτος δεν θα συγκρίνει το αεροδρόμιο άφιξής του με το πώς ήταν την προηγούμενη χρονιά γιατί πιθανώς δεν το έχει δει. Θα το συγκρίνει με το αεροδρόμιο του προορισμού που πήγε πέρυσι και θα το συγκρίνει του χρόνου με το αεροδρόμιο του προορισμού που θα επισκεφτεί τότε).
Όσον αφορά στις επιδόσεις της χώρας μας και τη μεταβολή τους μεταξύ 2007 και 2008,
από τους 14 γενικούς δείκτες που περιλαμβάνει ο ΔΤΤΑ, για την Ελλάδα οι 9 παρουσιάζουν υστέρηση έναντι του 2007 και οι 5 βελτίωση! Παρόλα αυτά, η χώρα μας ανέβηκε 2 θέσεις στη γενική κατάταξη! Μεταξύ 2007 και 2008 παρατηρούνται σε μερικές περιπτώσεις μεγάλες διαφορές, είτε αρνητικές (πχ. στην Υγεία και Υγιεινή από τη 3η πέσαμε στη 16η θέση) είτε θετικές (π.χ. στην Προτεραιότητα του Τουριστικού Τομέα από την 22η ανεβήκαμε στην 1η θέση).
Η Ελλάδα σε σχέση με τους άμεσους ανταγωνιστές της υστερεί έναντι της Ισπανίας (5η θέση) και της Πορτογαλίας (15η θέση), ενώ υπερτερεί έναντι της Κύπρου (24η θέση), της Κροατίας (34η), της Τουρκίας (54η) και της Αιγύπτου (66η).
Η βελτίωση της θέσης της Ελλάδας οφείλεται κυρίως στη μετατόπιση τριών χωρών, της Κύπρου, του Βελγίου και των Ενωμένων Αραβικών Εμιράτων, σε χειρότερες θέσεις καθώς και στη συγκέντρωση μεγαλύτερης βαθμολογίας σε παράγοντες σχετικά με την προτεραιότητα που έχει ο τομέας του τουρισμού στην κυβερνητική δράση. Παρόλα αυτά, η μεγαλύτερη προτεραιότητα της κυβέρνησης στον τουρισμό δεν συνοδεύεται και από ανάλογη βελτίωση των γενικών και ειδικών τουριστικών υποδομών, του ανθρώπινου δυναμικού και του ρυθμιστικού πλαισίου.
Όπως και το 2007, τις πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν χώρες υψηλού εισοδήματος, με ανεπτυγμένο επιχειρηματικό περιβάλλον, ευνοϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο, σύγχρονες υποδομές και επαρκείς ανθρώπινους και φυσικούς πόρους.
Τα κυριότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας είναι οι ικανοποιητικές γενικές συνθήκες υγιεινής, το εύρος και το πλήθος των τουριστικών υποδομών, όπως η διαθεσιμότητα ξενοδοχείων και υπηρεσιών ενοικίασης αυτοκινήτων και οι πολιτιστικοί πόροι της.
Αντίθετα, μεταξύ των μειονεκτημάτων συγκαταλέγονται το επίπεδο των τιμών, το πλαίσιο κανόνων και ρυθμίσεων, οι υποδομές οδικών μεταφορών και ο τομέας των ανθρώπινων πόρων.
Με βάση τα παραπάνω και δεδομένης της αυξημένης σημασίας και προτεραιότητας που θέτει η ελληνική Κυβέρνηση στον τομέα του τουρισμού, όπως αποδεικνύουν και τα στοιχεία του WEF, οι κατευθύνσεις της τουριστικής πολιτικής στην Ελλάδα πρέπει να περιλαμβάνουν πρωτίστως:
τη βελτίωση του επιχειρηματικού και ρυθμιστικού περιβάλλοντος,
τη βελτίωση των γενικών υποδομών,
την άρση των εμποδίων στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων,
τη συνεχή αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού.
