Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.939
- Likes
- 3.942
Περιεχόμενα
H διαδρομή μας από το Βulgari hotel στο κέντρο του νησιού και στην πόλη του Ubud ήταν περίπου μιάμιση ώρα. Μιάμιση υπέροχη ώρα αφεθήκαμε στην απόλαυση της Μπαλινέζικης φύσης. Πράσινο παντού, ορυζώνες , γάργαρα νερά, περίτεχνοι ναοί , χαμογελαστοί άνθρωποι. Αυτό είναι το πραγματικό, γνήσιο Bali και όχι η τουριστική κόλαση της Kuta. Το νησί στο βωμό των τουριστικών συμφερόντων χτίζεται από άκρη σε άκρη. Άριστα καταλύματα για όλα τα βαλάντια , από ξενοδοχεία υπερπαραγωγές απλησίαστων τιμών, μέχρι συμπαθητικά πεντακάθαρα παραδοσιακά πανδοχεία με ελάχιστο κόστος διαμονής. Όλοι έχουν δικαίωμα στο Μπαλινέζικο όνειρο και αυτό το έχουν καταλάβει καλά οι ντόπιοι. Με αυτά και αυτά φτάσαμε στο Ubud απογευματάκι πια. Το Ubud είναι η πολιτιστική, αν μου επιτραπεί ο όρος , πρωτεύουσα του νησιού. Οι ρυθμοί είναι χαλαρότεροι ,οι άνθρωποι φιλικότεροι το τοπίο μοναδικό. Αν νομίζετε βέβαια πως δεν υπάρχει τουρισμός στο Ubud και θα βρείτε τον πολιτιστικό και φυσιολατρικό παράδεισο που ονειρεύεστε κάνετε τραγικό λάθος! Το κάποτε μικρό χωριουδάκι του Ubud στις μέρες μας μεταμορφώθηκε σε μια σύγχρονη πολίχνη ,που για να λέμε όμως την αλήθεια διατηρεί τον χαρακτήρα του. Βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του νησιού, μακριά από τις παραλίες και οφείλει την τουριστική του ανάπτυξη αφενός στην προνομιακή του θέση , είναι λουσμένο στο πράσινο, και αφετέρου στην μεγάλη πολιτιστική του παράδοση. Οι περίφημοι Μπαλινέζικοι χοροί, τα εντυπωσιακά μπατίκ, τα πανέμορφα Μπαλινέζικα χειροτεχνήματα όλα έχουν τόπο καταγωγής το Ubud.Λογική λοιπόν φαίνεται η ήπια τουριστική ανάπτυξη που παρουσιάζει ο τόπος. Πράγματι στο Ubud μπορείς να βρεις ότι επιθυμεί η ψυχή σου. Χλιδάτα ξενοδοχεία , γευστικότατα εστιατόρια όλων των γεύσεων, καλόγουστες γκαλερί και φυσικά να απολαύσεις απίθανους Μπαλινέζικους χορούς κάθε βράδυ. Ο παράδεισος του ψαγμένου ταξιδιώτη!!
Το ξενοδοχείο μας το Bagus Jati hotel δεν ήταν ακριβώς μέσα στην πόλη αλλά κανένα εικοσάλεπτο μακριά, βόρεια του κέντρου. Όταν το έκλεισα μέσω internet με τίμημα 110euro, ήξερα ότι επρόκειτο για ένα ξενοδοχείο-ησυχαστήριο μέσα στη ζούγκλα αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν το υπερθέαμα που αντίκριζα. Πνιγμένες σε ένα τροπικό δάσος ,αμφιθεατρικά κτισμένες οι βίλες, γιατί τα δωμάτια ήταν ανεξάρτητες βίλες, έβλεπαν στην απέναντι κατάφυτη πλαγιά και στο παραδοσιακό spa του ξενοδοχείου. Full του πράσινου, ένα όνειρο!! Οι συγκινήσεις συνεχίστηκαν όταν διαβήκαμε το κατώφλι της βίλλας μας. Ένα τεράστιο δωμάτιο όλο παράθυρα, υπερλούξ μπάνιο με ζακούζι και το χαιλάιτ, η εντυπωσιακότερη βεράντα που έχω δει στο βίο μου!! Κάπως έτσι πρέπει να είναι ο παράδεισος, σκέφτηκα, απολαμβάνοντας το δείπνο μου σε αυτή την άψογη βεράντα, αργότερα το ίδιο βράδυ. Αν σε όλο αυτό το μαγευτικό σκηνικό προσθέσετε την εξευτελιστική τιμή (30euro)του prive δείπνου στην βεράντα τότε σας βλέπω όλους με ένα εισιτήριο στο χέρι!! Το επόμενο πρωινό το σπαταλήσαμε στο ξενοδοχείο μας. Πρωινό στην υπερ-βεράντα μας, χωρίς έξτρα χρέωση παρακαλώ, βουτιές στην πισίνα, βόλτες στο κοντινό δάσος και τέλος επίσκεψη στο spa για ένα αναζωογονητικό μασάζ από τα χέρια των έμπειρων εξωτικών καλλονών του ξενοδοχείου.
Το μεσημέρι, πάντα τυπικός στο ραντεβού του, ο Polos ήρθε για να μας ξεναγήσει στην ηφαιστειακή ομορφιά του νησιού. Σε μίση ώρα μόνο από τον παράδεισο του ξενοδοχείο μας ανακαλύψαμε έναν άλλο παράδεισο, ηφαιστειακό αυτή την φορά.
Gunung Batur λέγεται το ηφαιστειακό αυτό υπερθέαμα που κατά τακτά χρονικά διαστήματα ταλαιπωρεί τους κατοίκους των διπλανών χωριών. Ο επιβλητικός του όγκος καθρεφτίζεται στα γαλήνια νερά της επίσης ηφαιστειακής λίμνης Banau Batur, κι εμείς είχαμε την ευτυχία να απολαύσουμε ένα super απομεσήμερο στις όχθες της κουβεντιάζοντας με τους ντόπιους τα προβλήματα της περιοχής. Πριν το 2000 στην προ βομβών εποχή , το μέρος έσφυζε από ζωή. Εστιατόρια , πανδοχεία , ξεναγοί-συνοδοί για αναρρίχηση, μέχρι ειδική κατασκήνωση για trekking υπήρχε. Αυτά τώρα αποτελούν παρελθόν, μας εξήγησε ένας από τους ελάχιστους guides που απέμειναν. Οι τουρίστες ζητούν παραλίες και φτάνουν για ψώνια μόνο μέχρι το Ubud. Ελάχιστοι πλέον έρχονται για trekking στα βουνά μας!! Θλιβερά ερείπια εστιατορίων και ξενοδοχείων επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα του.Κρίμα γιατί πραγματικά το ηφαίστειο σε συνδυασμό με την λίμνη αποτελούν κατά την γνώμη μου μια από της ομορφότερες γωνιές του Bali και μια επίσκεψη εδώ επιβάλλετε. Η ζωή των κατοίκων είναι πλέον πολλή δύσκολη. Δουλεύουν σκληρά, αγρότες και ψαράδες για να τα βγάλουν πέρα, αλλά πάντα ελπίζουν πως τα πράγματα θα αλλάξουν και ο τουρισμός θα γυρίσει. Τους το ευχήθηκα ολόψυχα και τους αποχαιρέτησα παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής προς το Ubud.
Eίχε βραδιάσει όταν φτάσαμε στην πόλη και ίσα που προλάβαμε της έναρξη της παράστασης των κλασσικών τοπικών Μπαλινέζικων χορών. Με αντίτιμο μόλις 3$ απολαύσαμε ,για πάνω από μια ώρα μια πραγματική χορευτική πανδαισία. Άντρες , γυναίκες και παιδιά φορώντας τοπικές ενδυμασίες και με την υπόκρουση παραδοσιακής μουσικής έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, χαρίζοντας ανεπανάληπτες εμπειρίες στο πλήθος των τουριστών που τους θαύμαζε. Μια τέτοια τέλεια ημέρα δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς την απόλαυση ενός δείπνου σε ένα από τα δεκάδες τοπικά μαγειρεία. Περήφανα ο Polos, μας εξομολογήθηκε ότι το Ubud δεν είναι μόνο η πολιτιστική πρωτεύουσα του Bali, αλλά και η γαστριμαργική. Το τέλειο δείπνο που απολαύσαμε τον δικαίωσε...
(Συνεχίζεται)
Το ξενοδοχείο μας το Bagus Jati hotel δεν ήταν ακριβώς μέσα στην πόλη αλλά κανένα εικοσάλεπτο μακριά, βόρεια του κέντρου. Όταν το έκλεισα μέσω internet με τίμημα 110euro, ήξερα ότι επρόκειτο για ένα ξενοδοχείο-ησυχαστήριο μέσα στη ζούγκλα αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν το υπερθέαμα που αντίκριζα. Πνιγμένες σε ένα τροπικό δάσος ,αμφιθεατρικά κτισμένες οι βίλες, γιατί τα δωμάτια ήταν ανεξάρτητες βίλες, έβλεπαν στην απέναντι κατάφυτη πλαγιά και στο παραδοσιακό spa του ξενοδοχείου. Full του πράσινου, ένα όνειρο!! Οι συγκινήσεις συνεχίστηκαν όταν διαβήκαμε το κατώφλι της βίλλας μας. Ένα τεράστιο δωμάτιο όλο παράθυρα, υπερλούξ μπάνιο με ζακούζι και το χαιλάιτ, η εντυπωσιακότερη βεράντα που έχω δει στο βίο μου!! Κάπως έτσι πρέπει να είναι ο παράδεισος, σκέφτηκα, απολαμβάνοντας το δείπνο μου σε αυτή την άψογη βεράντα, αργότερα το ίδιο βράδυ. Αν σε όλο αυτό το μαγευτικό σκηνικό προσθέσετε την εξευτελιστική τιμή (30euro)του prive δείπνου στην βεράντα τότε σας βλέπω όλους με ένα εισιτήριο στο χέρι!! Το επόμενο πρωινό το σπαταλήσαμε στο ξενοδοχείο μας. Πρωινό στην υπερ-βεράντα μας, χωρίς έξτρα χρέωση παρακαλώ, βουτιές στην πισίνα, βόλτες στο κοντινό δάσος και τέλος επίσκεψη στο spa για ένα αναζωογονητικό μασάζ από τα χέρια των έμπειρων εξωτικών καλλονών του ξενοδοχείου.
Το μεσημέρι, πάντα τυπικός στο ραντεβού του, ο Polos ήρθε για να μας ξεναγήσει στην ηφαιστειακή ομορφιά του νησιού. Σε μίση ώρα μόνο από τον παράδεισο του ξενοδοχείο μας ανακαλύψαμε έναν άλλο παράδεισο, ηφαιστειακό αυτή την φορά.
Gunung Batur λέγεται το ηφαιστειακό αυτό υπερθέαμα που κατά τακτά χρονικά διαστήματα ταλαιπωρεί τους κατοίκους των διπλανών χωριών. Ο επιβλητικός του όγκος καθρεφτίζεται στα γαλήνια νερά της επίσης ηφαιστειακής λίμνης Banau Batur, κι εμείς είχαμε την ευτυχία να απολαύσουμε ένα super απομεσήμερο στις όχθες της κουβεντιάζοντας με τους ντόπιους τα προβλήματα της περιοχής. Πριν το 2000 στην προ βομβών εποχή , το μέρος έσφυζε από ζωή. Εστιατόρια , πανδοχεία , ξεναγοί-συνοδοί για αναρρίχηση, μέχρι ειδική κατασκήνωση για trekking υπήρχε. Αυτά τώρα αποτελούν παρελθόν, μας εξήγησε ένας από τους ελάχιστους guides που απέμειναν. Οι τουρίστες ζητούν παραλίες και φτάνουν για ψώνια μόνο μέχρι το Ubud. Ελάχιστοι πλέον έρχονται για trekking στα βουνά μας!! Θλιβερά ερείπια εστιατορίων και ξενοδοχείων επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα του.Κρίμα γιατί πραγματικά το ηφαίστειο σε συνδυασμό με την λίμνη αποτελούν κατά την γνώμη μου μια από της ομορφότερες γωνιές του Bali και μια επίσκεψη εδώ επιβάλλετε. Η ζωή των κατοίκων είναι πλέον πολλή δύσκολη. Δουλεύουν σκληρά, αγρότες και ψαράδες για να τα βγάλουν πέρα, αλλά πάντα ελπίζουν πως τα πράγματα θα αλλάξουν και ο τουρισμός θα γυρίσει. Τους το ευχήθηκα ολόψυχα και τους αποχαιρέτησα παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής προς το Ubud.
Eίχε βραδιάσει όταν φτάσαμε στην πόλη και ίσα που προλάβαμε της έναρξη της παράστασης των κλασσικών τοπικών Μπαλινέζικων χορών. Με αντίτιμο μόλις 3$ απολαύσαμε ,για πάνω από μια ώρα μια πραγματική χορευτική πανδαισία. Άντρες , γυναίκες και παιδιά φορώντας τοπικές ενδυμασίες και με την υπόκρουση παραδοσιακής μουσικής έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, χαρίζοντας ανεπανάληπτες εμπειρίες στο πλήθος των τουριστών που τους θαύμαζε. Μια τέτοια τέλεια ημέρα δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς την απόλαυση ενός δείπνου σε ένα από τα δεκάδες τοπικά μαγειρεία. Περήφανα ο Polos, μας εξομολογήθηκε ότι το Ubud δεν είναι μόνο η πολιτιστική πρωτεύουσα του Bali, αλλά και η γαστριμαργική. Το τέλειο δείπνο που απολαύσαμε τον δικαίωσε...
(Συνεχίζεται)
