Κονσέρτο για ένα καταρράκτη και μερικά κοψίδια!!!

[dimosf]

Είχε φτάσει μεσημέρι αλλά δεν μας έκανε κέφι να πάμε για φαΐ στην Αλίαρτο, αλλά ούτε και στη Λιβαδειά που είχαμε πάει ουκ ολίγες φορές. Έτσι υιοθετήσαμε αμέσως την ιδέα να πάμε στη Δαύλεια, μιας και δεν είχαμε πάει ποτέ.
Μισή ώρα μετά φτάναμε στο πανέμορφο χωριό του Παρνασσού, έχοντας πάρει το δρόμο για Λαμία και στρίβοντας λίγο μετά τη Χαιρώνεια.

Το χωριό απλώνεται αμφιθεατρικά στις νότιες πλαγιές του Παρνασσού.

Είναι σε μεγάλο βαθμό πετρόχτιστο και έχει μια πολύ όμορφη πλατεία με βρύσες, μνημεία και την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων να δεσπόζει.

Εκεί στην πλατεία αφήσαμε το αυτοκίνητο. Η ώρα είχε περάσει αλλά ευτυχώς μια ταβέρνα ήταν ανοιχτή και η φωτιά έτοιμη για τα κοψίδια που παραγγείλαμε.

Αφού τα βγάλαμε πέρα με την πείνα μας, ήρθε η ώρα για καφέ. Που;

(συνεχίζεται)​

Η ιδέα για θάλασσα δεν είναι καθόλου άσχημη. Που όμως; Τελικά αποφασίζουμε για Σκάλα Αταλάντης.

Φεύγοντας από το χωριό, ο χιονοσκέπαστος Παρνασσός μας αποχαιρέτησε με την ομορφότερη εικόνα.
Φτάσαμε στην Αταλάντη για να πάρουμε τη φίλη μας που μένει εκεί

και εγώ έκανα μια βόλτα για καμιά φωτογραφία. Μετά κατεβήκαμε στη Σκάλα. Η θάλασσα λάδι με τα δυο νησιά μπροστά.

Το μικρό, ο Άη Νικόλας με το εκκλησάκι και το φάρο είναι πανέμορφο.
Ήπιαμε τον καφέ μας, γαλήνεψε η ψυχή μας και αργά το απόγευμα πια ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Συνέχεια της Σκάλας είναι ένας υγροβιότοπος. Περάσαμε από εκεί φεύγοντας. Είχε μερικά που λιά στο βάθος αλλά ο ήλιος ήταν «κόντρα» και έτσι ούτε λόγος για φωτογραφίες.
Είχε νυχτώσει πια όταν φτάσαμε στο σπίτι μας. Μια υπέροχη μέρα τέλειωσε εκεί. Αύριο Πρωταπριλιά! Καλό Μήνα!!



Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/ViotiaFthiotida3132012

Από το το δισάκι μου στον ώμο...: Κονσέρτο για ένα καταρράκτη και μερικά κοψίδια!!!​

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[dimosf]

Είχε φτάσει μεσημέρι αλλά δεν μας έκανε κέφι να πάμε για φαΐ στην Αλίαρτο, αλλά ούτε και στη Λιβαδειά που είχαμε πάει ουκ ολίγες φορές. Έτσι υιοθετήσαμε αμέσως την ιδέα να πάμε στη Δαύλεια, μιας και δεν είχαμε πάει ποτέ.
Μισή ώρα μετά φτάναμε στο πανέμορφο χωριό του Παρνασσού, έχοντας πάρει το δρόμο για Λαμία και στρίβοντας λίγο μετά τη Χαιρώνεια.

Το χωριό απλώνεται αμφιθεατρικά στις νότιες πλαγιές του Παρνασσού.

Είναι σε μεγάλο βαθμό πετρόχτιστο και έχει μια πολύ όμορφη πλατεία με βρύσες, μνημεία και την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων να δεσπόζει.

Εκεί στην πλατεία αφήσαμε το αυτοκίνητο. Η ώρα είχε περάσει αλλά ευτυχώς μια ταβέρνα ήταν ανοιχτή και η φωτιά έτοιμη για τα κοψίδια που παραγγείλαμε.

[media=youtube]hjngqLMANx4[/media] ...][RIGHT][B](συνεχίζεται)[/B][/RIGHT] [/RIGHT]​

 

[dimosf]

Η ιδέα για θάλασσα δεν είναι καθόλου άσχημη. Που όμως; Τελικά αποφασίζουμε για Σκάλα Αταλάντης.

Φεύγοντας από το χωριό, ο χιονοσκέπαστος Παρνασσός μας αποχαιρέτησε με την ομορφότερη εικόνα.
Φτάσαμε στην Αταλάντη για να πάρουμε τη φίλη μας που μένει εκεί

και εγώ έκανα μια βόλτα για καμιά φωτογραφία. Μετά κατεβήκαμε στη Σκάλα. Η θάλασσα λάδι με τα δυο νησιά μπροστά.

Το μικρό, ο Άη Νικόλας με το εκκλησάκι και το φάρο είναι πανέμορφο.
Ήπιαμε τον καφέ μας, γαλήνεψε η ψυχή μας και αργά το απόγευμα πια ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Συνέχεια της Σκάλας είναι ένας υγροβιότοπος. Περάσαμε από εκεί φεύγοντας. Είχε μερικά που λιά στο βάθος αλλά ο ήλιος ήταν «κόντρα» και έτσι ούτε λόγος για φωτογραφίες.
Είχε νυχτώσει πια όταν φτάσαμε στο σπίτι μας. Μια υπέροχη μέρα τέλειωσε εκεί. Αύριο Πρωταπριλιά! Καλό Μήνα!!



Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/ViotiaFthiotida3132012

Από το το δισάκι μου στον ώμο...: Κονσέρτο για ένα καταρράκτη και μερικά κοψίδια!!!

 

[Defkalion]

Η ιστορία μεταφέρθηκε στις ολοκληρωμένες.