Είμαστε μια τετραμελής μισο ελληνικό μισο γαλλική οικογένεια που κατοικούμε στην Κρήτη. Έχουμε επισκεφθεί διάφορα μέρη στη νησιωτική Ελλάδα και όχι μόνο. Την άνοιξη του 2015 χαζεύοντας σκεφτήκαμε να επισκεφθούμε τα Κύθηρα. Η αλήθεια είναι ότι είχα ξαναπάει οικογενειακώς (εγώ παιδί βέβαια) με την 6 μελή πατρική μου οικογένεια το 1987.... (ήμουν μικρούλα 
).!!! Η πλάκα είναι ότι όταν με ρωτούσαν αν έχω ξαναπάει στα Κύθηρα οι ντόπιοι, τους έκανε εντύπωση πράγματα που θυμόμουν....το 1987....το αεροδρόμιο των Κυθήρων ήταν μια αλάνα και διάδρομος προσγείωσης - απογείωσης...."χωμάτινος"....το καράβι έφτανε στο Καψάλι, ενώ στο Διακόφτι όπου μέναμε για να φτάσεις ανεβοκατέβαινες σε χωμάτινο δρόμο, εφημερίδα έφτανε 1-2 φορές την εβδομάδα και δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μόνο στο Τηλεφωνείο στον Μυλοπόταμο...
Η κατάσταση έχει αλλάξει κατά πολύ, αλλά τα Κύθηρα έχουν πάντα μια αύρα εξαιρετική.
Θα σας αναφέρω τις δικές μας διακοπές που ίσως βοηθήσουν και άλλους να ανακαλύψουν τις ομορφιές του νησιού.
Γενικά είμαστε του ψιλοχύμα στυλ. Δεν θέλαμε να ρισκάρουμε να ψάχνουμε για δωμάτιο φτάνοντας. Δεδομένου του κόστους μετακίνησης θέλαμε να μείνουμε όσο γίνεται περισσότερο. Ετσι αρχικά φεύγαμε για 10 ημέρες οι οποίες έγιναν 15, τέλος Αυγούστου. Ζήσαμε την αναχώρηση τουριστών και τις τελευταίες ημέρες γίναμε ένα με τους ντόπιους.
Επιλέξαμε ένα φθηνό δωμάτιο http://rimadoros.gr/. Το δωμάτιο-στούντιο δε ήταν κάτι μοναδικό. Η φιλοξενία όμως της κας Μαρίας και του κου Μανόλη που ήταν πάντα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν ήταν το κάτι άλλο. Κάθε πρωί παίρναμε το πρωινό μας με θέα τη φύση. Μοναδική ενόχληση τα πουλάκια και καμιά μύγα. Ηρεμία που δεν την έχεις στο καλύτερο 5στερο ξενοδοχείο. Η κα Μαρία και ο κος Μανόλης διακριτική παρέα, με τις πληροφορίες για το νησί, που δεν τις έχει κανένας τουριστικός οδηγός μας φάνηκαν πολύ χρήσιμοι.
Μετά το πρωινό φορτώναμε το αυτοκίνητο και ανακαλύπταμε τα ονειρεμένα Κύθηρα.
Δεν ξέρω ποιο μέρος να πρωτοθυμηθώ....Αβλέμωνας...όνειρο, μικρά κολπάκια σαν πισίνα για μπάνιο από το πρωί ως το βράδυ και μετά φαγητό ή ποτό με θέα τη θάλασσα. Επίσης ένα μπαράκι οργανώνει υπέροχες μουσικές βραδιές. Τα παιδιά ήθελαν να είμαστε συνεχώς εκεί στις πισίνες.
Ποταμός...μεγάλο χωριό με ωραία πλατεία και ένα μικρό βιβλιοπωλείο. Να πάτε για καφέ στο ΓΚΑΡΑΖ, παλιό γκαράζ με τραπέζια μπιλιάρδου.
Μυλοπόταμος.....νερόμυλοι. Προσοχή μην πάρετε λάθος δρόμο γιατί θα χρειαστεί να περπατήσετε αρκετά ανηφορικά και με ζέστη και με παιδιά....ένα ονειρο. Ομως τελευταία μέρα στους καταράκτες καταλήξαμε ότι τα Κύθηρα έχουν πάντα μια έκπληξη.
Λιβάδι....μεγάλο χωριό, κάπως πέρασμα για εμάς...όχι κάτι ιδιαίτερο.
Αγία Πελαγία....χμ....
Από φαγητό πολύ ψησταριά...πολύ καλά κρέατα ο Ζορμπάς στη χώρα, ο Ντελής στον Μυλοπόταμο, στα Λογοθετιάνικα μια ταβέρνα με πλούσιες μερίδες σε μια ωραία αυλή με μουριές, η Ομπρέλα στον Κάλαμο και μια καντίνα με πίτες στο δρόμο προς Παλαιόχωρα.
Μην ξεχάσετε να πάρετε αναμνηστικά για φίλους και για εσάς semprevive (αμάραντος) λουλουδάκια που βγαίνουν στο νησάκι Χύτρα και είναι σε όλα τα καταστήματα και φυσικά αλάτι από τις αλυκές.
Ενημερωτικά να επισημάνω ότι επισκέφθηκα οδοντίατρο στο Λιβάδι (υπάρχουν 2 συνολικά) και το καινούργιο Κέντρο Υγείας δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα Κέντρα Υγείας μεγάλων πόλεων. Πριν από 28 χρόνια πάλι είχα αρρωστήσει και είχα πάει και πάλι στο Κέντρο Υγείας. Αχρείαστο να είναι αλλά πότε δεν ξέρεις. Στο νησί υπάρχου 2 φαρμακεία και 1 οπτικός. 1-2 φούρνοι. Αν πάτε με αυτοκίνητο φουλάρετε. Εμείς ευτυχώς που θέλαμε diesel είμασταν όκ γιατί κάποια στιγμή βενζίνη στο νησί είχε μόνο ένα βενζινάδικο και κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα φτάσεις.
Κύθηρα για αλλαγή ρυθμών.
).!!! Η πλάκα είναι ότι όταν με ρωτούσαν αν έχω ξαναπάει στα Κύθηρα οι ντόπιοι, τους έκανε εντύπωση πράγματα που θυμόμουν....το 1987....το αεροδρόμιο των Κυθήρων ήταν μια αλάνα και διάδρομος προσγείωσης - απογείωσης...."χωμάτινος"....το καράβι έφτανε στο Καψάλι, ενώ στο Διακόφτι όπου μέναμε για να φτάσεις ανεβοκατέβαινες σε χωμάτινο δρόμο, εφημερίδα έφτανε 1-2 φορές την εβδομάδα και δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μόνο στο Τηλεφωνείο στον Μυλοπόταμο...Η κατάσταση έχει αλλάξει κατά πολύ, αλλά τα Κύθηρα έχουν πάντα μια αύρα εξαιρετική.
Θα σας αναφέρω τις δικές μας διακοπές που ίσως βοηθήσουν και άλλους να ανακαλύψουν τις ομορφιές του νησιού.
Γενικά είμαστε του ψιλοχύμα στυλ. Δεν θέλαμε να ρισκάρουμε να ψάχνουμε για δωμάτιο φτάνοντας. Δεδομένου του κόστους μετακίνησης θέλαμε να μείνουμε όσο γίνεται περισσότερο. Ετσι αρχικά φεύγαμε για 10 ημέρες οι οποίες έγιναν 15, τέλος Αυγούστου. Ζήσαμε την αναχώρηση τουριστών και τις τελευταίες ημέρες γίναμε ένα με τους ντόπιους.
Επιλέξαμε ένα φθηνό δωμάτιο http://rimadoros.gr/. Το δωμάτιο-στούντιο δε ήταν κάτι μοναδικό. Η φιλοξενία όμως της κας Μαρίας και του κου Μανόλη που ήταν πάντα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν ήταν το κάτι άλλο. Κάθε πρωί παίρναμε το πρωινό μας με θέα τη φύση. Μοναδική ενόχληση τα πουλάκια και καμιά μύγα. Ηρεμία που δεν την έχεις στο καλύτερο 5στερο ξενοδοχείο. Η κα Μαρία και ο κος Μανόλης διακριτική παρέα, με τις πληροφορίες για το νησί, που δεν τις έχει κανένας τουριστικός οδηγός μας φάνηκαν πολύ χρήσιμοι.
Μετά το πρωινό φορτώναμε το αυτοκίνητο και ανακαλύπταμε τα ονειρεμένα Κύθηρα.
Δεν ξέρω ποιο μέρος να πρωτοθυμηθώ....Αβλέμωνας...όνειρο, μικρά κολπάκια σαν πισίνα για μπάνιο από το πρωί ως το βράδυ και μετά φαγητό ή ποτό με θέα τη θάλασσα. Επίσης ένα μπαράκι οργανώνει υπέροχες μουσικές βραδιές. Τα παιδιά ήθελαν να είμαστε συνεχώς εκεί στις πισίνες.
Ποταμός...μεγάλο χωριό με ωραία πλατεία και ένα μικρό βιβλιοπωλείο. Να πάτε για καφέ στο ΓΚΑΡΑΖ, παλιό γκαράζ με τραπέζια μπιλιάρδου.
Μυλοπόταμος.....νερόμυλοι. Προσοχή μην πάρετε λάθος δρόμο γιατί θα χρειαστεί να περπατήσετε αρκετά ανηφορικά και με ζέστη και με παιδιά....ένα ονειρο. Ομως τελευταία μέρα στους καταράκτες καταλήξαμε ότι τα Κύθηρα έχουν πάντα μια έκπληξη.
Λιβάδι....μεγάλο χωριό, κάπως πέρασμα για εμάς...όχι κάτι ιδιαίτερο.
Αγία Πελαγία....χμ....
Από φαγητό πολύ ψησταριά...πολύ καλά κρέατα ο Ζορμπάς στη χώρα, ο Ντελής στον Μυλοπόταμο, στα Λογοθετιάνικα μια ταβέρνα με πλούσιες μερίδες σε μια ωραία αυλή με μουριές, η Ομπρέλα στον Κάλαμο και μια καντίνα με πίτες στο δρόμο προς Παλαιόχωρα.
Μην ξεχάσετε να πάρετε αναμνηστικά για φίλους και για εσάς semprevive (αμάραντος) λουλουδάκια που βγαίνουν στο νησάκι Χύτρα και είναι σε όλα τα καταστήματα και φυσικά αλάτι από τις αλυκές.
Ενημερωτικά να επισημάνω ότι επισκέφθηκα οδοντίατρο στο Λιβάδι (υπάρχουν 2 συνολικά) και το καινούργιο Κέντρο Υγείας δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα Κέντρα Υγείας μεγάλων πόλεων. Πριν από 28 χρόνια πάλι είχα αρρωστήσει και είχα πάει και πάλι στο Κέντρο Υγείας. Αχρείαστο να είναι αλλά πότε δεν ξέρεις. Στο νησί υπάρχου 2 φαρμακεία και 1 οπτικός. 1-2 φούρνοι. Αν πάτε με αυτοκίνητο φουλάρετε. Εμείς ευτυχώς που θέλαμε diesel είμασταν όκ γιατί κάποια στιγμή βενζίνη στο νησί είχε μόνο ένα βενζινάδικο και κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα φτάσεις.
Κύθηρα για αλλαγή ρυθμών.
