Ιταλία Λίμνες κ Βουνά - Παραλίες κ Νησιά

[silversurfer]

Αρχές Μαϊου 2025, μόλις έχουμε επιστρέψει απο ένα μεγάλο roadtrip στα Βαλκάνια κ ο silversurfer παίρνει απεγνωσμένος τηλέφωνα στη SuperFast, σκαρφιζόμενος διάφορες δικαιολογίες, με σκοπό να ακυρώσει τα ακτοπλοϊκά που έχει κλείσει καιρό πριν για Ιταλία. Στο ταξίδι που προηγήθηκε, επισκέφθηκαν μαγικά μέρη όμως η αποτυχία τους σε σχέση με τη διαχείριση της 3+ ετών κόρης τους ήταν παροιμιώδης, οπότε ακόμα ένα roadtrip κ μάλιστα μεγαλύτερο στην καρδιά του καλοκαιριού έμοιαζε εφιαλτικό

Η SuperFast μας έριξε άκυρο όσες προσπάθειες κ αν κάναμε καθώς είχαμε αγοράσει το εισητήριο σε περίοδο προσφοράς. Η Μ. με παρότρυνε να το κάψουμε (το εισητήριο !! ) κ να πάμε Χαλκιδική. Αγαπούσαμε Αγαπάμε Χαλκιδική άλλα 10 μέρες αυγουστιάτικα μέσα στον απόλυτο πανικό, μου φαινόταν αποκρουστικό σαν σκέψη οπότε ο silversurfer παρέμεινε ψύχραιμος κ το άφησε φλου. Τα AirBnb που είχε κλείσει με τόσο κόπο απο τον Ιανουάριο ακόμα, είχαν ακύρωση αρχές Αυγούστου οπότε .. oυδέν μονιμότερον του «θα δούμε»

Λίγο μέσα στον Ιούλιο αρχίσαμε να ξεχνάμε τι έγινε τον Απρίλιο, μεσολάβησε κ ενα 3μερο στο 2ο πόδι όπου είδαμε πως θα είναι η φάση αν επιλέξουμε χαλκιδική κ όταν πια μπήκε ο Αύγουστος, τα βάλαμε κάτω κ εκπονήσαμε μελέτη διαχείρισης κρίσεων του παιδιού. Καταγράψαμε τα λάθη μας, αναλύσαμε πιθανές λύσεις, εξοπλιστήκαμε με εξτρα υπομονή γκατζετάκια, αποδεχθήκαμε οτι γενικά σαν άνθρωποι είμαστε λίγο παραπάνω μαζόχες κ ξεκινήσαμε !!!

Η SuperFast μας έπαιξε κ άλλη τσιριμονιά καθώς ενώ στο αρχικό εισητήριο είχε ώρα αναχώρησης απο την Ηγουμενίτσα στις 17:00 κ άφιξη στην Ανκόνα στις 10:30 το πρωί (οπότε θα ήμασταν άνετοι στο να φτάσουμε στον πρώτο προορισμό μας), εν τέλει μας το άλλαξε για αναχώρηση στις 23:00 το βράδυ κ άφιξη στις 14:30 κάτι που σήμαινε οτι θα καίγαμε την πρώτη μέρα καθώς θα φτάναμε στην καλύτερη αργά το απόγεμα.

Δυστυχώς το καράβι ήρθε με καθυστέρηση (ξεκινούσε απο Πάτρα) κ αργήσε αρκετά να φορτώσει όλον το κόσμο στην Ηγουμενίτσα οπότε φάγαμε κ περαιτέρω καθυστέρηση (κ βγήκαμε Ιταλία στις 4 παρά). Μέσα στο καράβι ο silversurfer πλήρωσε χρυσάφι μια μπριζόλα που επέλεξε να φάει (ας πρόσεχε κ ας έβλεπε το μενού --- το οποίο είχαν καλά κρυμμένο σε μια γωνία, να τα λέμε κ αυτά ).

Ένα ισχυρό επιχείρημα του silversurfer για την πραγματοποίηση του ταξιδιού, ήταν οτι για το μεγαλύτερο μέρος του θα αντιμετώπιζαν δροσούλα (έτσι νόμιζε !!) κ θα γλίτωναν απο τις αποπνικτικές ζέστες της Ελλάδας Όλο το καλοκαίρι έβλεπε τις θερμοκρασίες στους πρώτους προορισμούς, εκεί κοντα στο 25-28 (ακόμα κ 20 είχε πετύχει) κ έτσι λύγισε κ η Μ.

Όπως ήταν αναμενόμενο, την εβδομάδα που θα ταξίδευαν, ενα τρελό κύμα καύσωνα απλώθηκε στην κεντρική ευρώπη κ το accuweather έδινε για τις πρώτες μέρες real feel 40+ !!! κάτι που κατάλαβαν στο πετσί τους όταν βγήκαν απο το καράβι κ πάτησαν Ανκόνα

Οι γεμάτες 4,5 ώρες που είχαν μπροστά τους στην Ιταλία αποδείχθηκαν με τις στάσεις 6, κάνανε κ ένα απαραίτητο stop στο Lidl της περιοχής για προμήθειες (οπου βρήκαν κ κάποιες έτοιμες σαλάτες με κοτόπουλο / bacon κ ξένοιασαν για το τι βραδυνό θα φάνε) κ κατάκοποι έφτασαν μετά τις 22:00 στο airbnb.

Η κούραση μεγάλη όμως η θέα απτο κατάλυμμα, ΜΑΓΙΚΗ !!!

 

[silversurfer]

Riva Del Garda

Ο silversurfer δεν λυπήθηκε τα έξοδα (για το πρώτο κομμάτι τουλάχιστον) της εκδρομής. Ήξερε πια οτι ένα όμορφο, άνετο, εύκολο δωμάτιο ήταν απαραίτητο για να κρατηθεί το φρόνημα της ομάδας ψηλά. Αυτό που δεν περίμενε (κ δεν μπορούσε να φανεί στις φωτογραφίες) ήταν το πόσο φανταστική θέα θα είχαμε (όλη την λίμνη Garda στο πιάτο !!) ενω ο συνδυασμός της ύπαρξης ιδιωτικού parking σε εναν προορισμό με δυσκολία στην ανεύρεση του, τον έκαναν να αναφωνήσει χαλάλι τα ευρώ

Μέναμε σε ενα μικρό ορεινό σημείο στην περιοχή Tignale, κανα μισάωρο απο το πιο όμορφο χωριό της λίμνης, το Limone Sul Garda. O σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε αυτο κ τα άλλα δυο έτσι πιο διάσημα στο βόρειο κομμάτι της λίμνης, την Riva κ την Malcesine. Όπως ανέφερα στον πρόλογό μου, η πρώτη μέρα της διαμονής κάηκε απο τη superfast κ την autostrada.

Στον δρόμο με την Μ. λέγαμε διάφορα ανέκδοτα για να περάσει η ώρα, ένα απο αυτά ήταν οτι θα ξυπνάμε στις 7 το πρωί ώστε στις 8, 8 ½ να είμαστε ήδη στο δρόμο για να αποφύγουμε τον καύσωνα κ την κίνηση κ να δουμε οσα περισσότερα μπορούμε

Αφου απολαύσαμε το πρωινό κ τη θέα με το πάσο μας, ξεκινήσαμε για τη Riva. Δυστυχώς σε εκείνο το σημείο, δεν υπήρχε καλή κάλυψη κ έτσι χάσαμε το ιντερνετ, λέμε θα ακολουθήσουμε τις πινακίδες κ εν τέλει καταλήξαμε σε έναν ορεινό δρόμο σε συνεχόμενες στροφές, παράδεισος για τους απανταχού ποδηλάτες (είδαμε άφθονους). Ωραία η διαδρομή μέσα στη φύση άλλα φροντίσαμε να μην την ξαναπάρουμε

Ο δρόμος κατέληγε στο ύψος του Limone όπου αντιμετωπίσαμε ενα ωραιότατο μποτιλιάρισμα (εμ βδομάδα δεκαπενταύγουστου που πας βρε silversurfer ) κ έτσι κάναμε μιάμιση ώρα να φτάσουμε. Ο δρόμος βέβαια στο ύψος της λίμνης ήταν απολαυστικός με πολλά τουνελ, θέα κ ομορφα τοπία. Στην Riva είχα βάλει στο maps ένα κεντρικό parking, το ηλίθιο google μας έβγαλε διαδρομή μέσω ZTL οπότε το γυρίσαμε στο αυθαίρετο ψάξιμο κ όπου μας κάτσει. Εν τέλει βρήκαμε δίπλα στην ομορφότερη παραλία της περιοχής, την Spiaggia Sabbioni κ μάλιστα δωρεάν για 3 ώρες (σου έδινε χαρτάκι μια κοπέλα σε ενα παρακείμενο περίπτερο !!)

Ζέστη έκανε, άλλα το feeling ήταν εκεί στο 33-34 κ οχι στο εφιαλτικό 40 που μας έλεγε το ηλίθιο accuweather (Γενικά με έχει προδώσει σε πολλά μέρη, μονο στη Σαλονίκη είναι ακριβές).

Η διαδρομή με τα πόδια μέχρι την παραλία ήταν του ονείρου κ η αντίθεση νερό/βουνό με bonus Ιταλική φινέτσα έκανε το μέρος ακαταμάχητο. Είχε κ ενα παραλίμνιο καφέ με φοβερή θέα που τίμησε μονον η Μ. (έχω φτάσει τέτοια ηλικία, ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως δεν έχουμε εξάγει παγκοσμίως την τέχνη του freddo cappuccino ).

Στη παραλία είχε κόσμο άλλα βρήκαμε εύκολα χώρο δίπλα στο νερό να στήσουμε το σκίαστρο/σκηνή μας. Παρά τη φήμη οτι οι λίμνες έχουν μη διαυγή νερά λόγω της στασιμότητας, εμείς τα βρήκαμε σχεδόν πεντακάθαρα άλλα κ παγωμένα Μια βουτιά κ έβγαινες άλλος άνθρωπος απο μέσα , ακόμα κ η μικρή το απόλαυσε (παρόλο που στην αρχή μας φώναζε να την βγάλουμε έξω).

Είχαν περάσει πάνω απο 3 ώρες όταν επιστρέψαμε στο parking, εκεί αφήσαμε τα συμπράγκαλα της παραλίας, η Μ. πήγε στο περίπτερο δηθεν οτι έφτασε εκείνη την ώρα στο parking οπότε εξασφαλίσαμε νέο χαρτάκι κ άλλες 3 ώρες κ ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στο χωριό.

H Riva φυσικά δεν είναι μόνο η Sabbioni. Μόλις αφήσαμε πίσω την αμμουδιά και μπήκαμε προς το κέντρο, ήταν λες και άλλαξε η σκηνή: σπίτια βαμμένα σε ζωντανά χρώματα, σοκάκια που σε προκαλούν να χαθείς, πλατείες γεμάτες τραπεζάκια κάτω από τέντες και φοίνικες που θυμίζουν περισσότερο Μεσόγειο παρά Άλπεις.

Από τη μία η λίμνη να γυαλίζει, από την άλλη τα βουνά να ορθώνονται σαν φυσικό σκηνικό κι εσύ στη μέση, να προσπαθείς να αποφασίσεις αν θες να κάτσεις για gelato ή να συνεχίσεις τη βόλτα. Εκεί είναι που καταλαβαίνεις γιατί η Riva έχει αυτή την αύρα – γραφική αλλά ζωντανή, κοσμοπολίτικη.

Στο δρόμο μας αντικρύσαμε το όμορφο κτήριο του MAG museum (ουτε λόγος να το επισκεφθούμε) κ περπατήσαμε παραλιακά με σκοπό να βρούμε κάποιο καφέ με σκιά καθώς ο ήλιος δεν είχε πέσει ακόμα.

Όταν το βρήκαμε, ο silversurfer πετάχτηκε με τη μικρή να πάρει gelato (γιατί αλλιώς δεν τη βγάζαν καθαρή) κ απόλαυσε μια homemade (?) λεμονάδα πριν μας πιάσει η λιγούρα κ χτυπήσουμε κ δυο πίτσες

Ο γυρισμός είχε αισθητά λιγότερη κίνηση κ φτάνοντας στο complex που ήταν το κατάλυμμα μας, αποφασίσαμε να ρίξουμε άλλη μια βουτιά στη common πισίνα που υπήρχε εκεί με θέα τη λίμνη.

Το βραδάκι μαγειρέψαμε κάτι απλό, πιο πολύ για το παιδί κ απολαύσαμε το dinner μας με συνοδεία αλκοολ.