Νεπάλ Λατρεμένο μου Νεπάλ!!!

[varioAthens]

Γράφεις με τρόπο που δεν κουράζει καθόλου και μεταφέρεις με ζωντάνια πολύ ωραίες εικόνες!!!

 

[villi]

Και να'μαστε στο δρόμο της επιστροφής!Ωραία μέρα,πολύ ζεστή και καταγάλανος ουρανός,ελάχιστη κίνηση,προς το παρόν (!),και απολαμβάνουμε τη διαδρομή.Πρώτη στάση σε μία κωμόπολη,μου διαφέυγει το ονομά της, για να δει ο οδηγός μας κάποιους γνωστούς του κι εμείς βρίσκουμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε και να γνωρίσουμε με τη σειρά μας ντόπιους.Καταλήγουμε σε μια κρεμαστή γέφυρα στην απέναντι πλευρά της οποίας ήταν εγκαταστάσεις για καγιάκ και ράφτινγκ.Μας πλησίασε μία γλυκιά Νεπαλέζα,περισσότερο από περιέργεια,και μιλώντας μαζί της μας είπε ότι ζει στο χωριό που φαινόταν στο βάθος της πλαγιάς κανένα μισάωρο με τα πόδια από το σημείο.Είχε κατέβει με τα πόδια όπως κάνουν όλοι βέβαια για να πουλήσει κάποια είδη που παράγουν στο χωριό,να πάρει κάποια άλλα και να ανεβάσει και τα παιδιά της που θα σχόλαγαν από το σχολείο στο χωριό.Ένιωθε τυχερή όπως μας είπε για τη γέφυρα αυτή γιατί πρίν τη φτιάξουν πέρναγαν απέναντι με βάρκες και όταν φούσκωνε το ποτάμι με τους μουσώνες έμεναν πολύ καιρό αποκλεισμένοι.Τέτοιες γέφυρες είδαμε κι άλλες κατα μήκος του ποταμού που μπορεί να έγιναν περισσότερο για τις ανάγκες των τουριστών αλλά τουλάχιστον βοήθησαν και του φτωχούς κατοίκους!
Μετά από καναδυό σύντομες στάσεις ακόμη για να θαυμάσουμε τα εκπληκτικά τοπία της διαδρομής είμαστε πια μόλις μία ώρα μακρυά από τον τελικό προορισμό.Η κατάσταση όμως αλλάζει ραγδαία!Η κίνηση αυξάνεται,το οδόστρωμα χειροτερέυει ώσπου τελικά κολλήσαμε!!!Ούτε μπρός ούτε πίσω!Τι έγινε ρωτάμε με αγωνία?Προφανώς μας απαντά ο οδηγός πολύ ήρεμα κάποια νταλίκα ντελαπάρησε και έκλεισε ο δρόμος,πρέπει να περιμένουμε.Αυτό συμβαίνει σχεδόν καθημερινά σ'αυτο το κομμάτι της ''εθνικής οδού'' τους γιατί έκτός ότι ο δρόμος είναι πολύ κακός,κατά μήκος του βρίσκονται μικροί συνοικισμοί αποτελούμενοι από παραπήγματα και καλύβες και οι κάτοικοι περνάνε κυριολέκτικά μέσα από τα διερχόμενα αυτοκίνητα!Από κει και πέρα άρχισε μία διαδρομή πραγματικά απίθανη και άκρως ριψοκίνδυνη!Ο οδηγός μας ζήτησε να βάλουμε ζώνες και ξεκινησε την τρελλή πορεία στο αντίθετο ρέυμα(!!!) με τα φορτηγά να έρχονται καταπάνω μας κι εγώ να κλείνω τα μάτια και να σφίγγω τις γροθιές μέχρι να καταφέρουμε να χωθούμε κάπου για να γλιτώσουμε την μετωπική!Δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ μα ποτέ αυτή τη κούρσα!!!
Κι έτσι ζαλισμένοι και κωψοχολιασμένοι φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας που μου φάνηκε ακόμη πιο ωραίο από την πρώτη φορά που το είδα γιατί όταν έχεις δει τις εικόνες που είχαμε δει στην ύπαιθρο η χλιδή σου φαίνεται ακόμη πιο χλιδή!Τακτοποίηση λοιπόν και πάλι,μια γρήγορη βουτιά στην πισίνα για να χαλαρώσουμε λίγο από το στρες της τρελλής κούρσας και μετά η Κατμαντού μας περιμένει να την περπατήσουμε γιατί καλά είναι τα τζιπ και οι ξεναγοί αλλά άλλη χάρη έχει να ανακαλύπτεις μόνος σου τις ομορφιές μιας πόλης πόσο μάλλον μια τόσο ιδιαίτερης πόλης!Πάμε λοιπόν...

 

[villi]

Όπως έγραψα και πιο πανω από το δωμάτιο του ξενοδοχείου βλέπαμε την Μποντνάθ στούπα την οποία μας είχε ξεπετάξει ο ξεναγός την πρώτη μέρα.Όμως αυτή η στούπα και όλη η περιοχή γύρω της αποτελεί για μένα την ψυχή της πόλης και φυσικά αξίζει να της αφιερώσεις περισσότερο χρόνο.Έτσι κατήφορίσαμε από την πίσω έξοδο του ξενοδοχείου σ'ένα μονοπάτι που σε δέκα λεπτά σε οδηγούσε στον προάυλιο χώρο της στούπας κι εκεί ω τη μαγεία αλήθεια!!!Πιστέυω πραγματικά ότι καμιά αφήγηση και καμία φωτογραφία δεν μπορεί να αποδώσει τα συναισθήματα που βιώνει ο επισκέπτης,δεν μπορείς με λόγια να περιγράψεις την ατμόσφαιρα,τους ήχους,τις μυρωδιές...για μένα ήταν κάτι μοναδικό και το ονειρευόμουν ακριβώς όπως το βίωσα.
Καθισα λοιπόν σε ένα πεζούλι κι άρχισα να παρατηρώ τον διερχόμενο κόσμο.Νεπαλέζοι αλλά και πολλοί θιβετιανοί όπως και ινδοί τουρίστες,όλοι μαζί ένα περίεργο ανθρώπινο λεφούσι που κινούνταν διαρκώς αργά και νωχελικά κυκλικά γυρω από τη στούπα.Μια γλυκιά ζάλη και μια ανάγκη να χωθείς μέσα σ'αυτο το κράμα ανθρώπων και να μπεις για λίγο σε μία άλλη διάσταση όπου ο χρόνος έχει σταματήσει εδώ και αιώνες...
Ανεβαίνουμε στη στούπα για να δούμε απο ψηλά όλα όσα διαδραματίζονται γύρω και ειλικρινά τα μάτια δε χωρούν τις εικόνες,δεν τις χορταίνουν!Μία άλλη καθημερινότητα πολύ μακρυά από τα δικά μας δεδομένα,μια καθημερινότητα όμως που σε συνεπαίρνει,σε μαγέυει,σε ηρεμεί.Εκείνες τις στιγμές ήταν που σκέφτηκα τη ζωή μου πίσω με το άγχος,το τρέξιμο πάντα κάτι να προλάβω,την εξάρτηση στα υλικά αγαθά και αναρωτήθηκα που ακριβώς βρίσκεται η ευτυχία?Θα μου πεις πολύ φιλοσοφία έπεσε αλλά σε τέτοιες στιγμές τέτοιες σκέψεις κάνεις για τη ζωή που ζεις!Κι εδώ ακριβώς ξαναήρθαν οι τύψεις για τα πεντάστερα που είχα διαλέξει να μείνω με το φόβο της βρώμας αλλά σας λέω με το χέρι στην καρδιά ότι την επόμενη φορά θα προτιμήσω τα απλά δωμάτια γιατί το Νεπάλ φτωχό το λες βρώμικο όμως όχι ή τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μου δεν ήταν.
Παρ'όλ'αυτά το καταναλωτικό μικρόβιο έχει πια εγκατασταθεί στο αίμα μας για τα καλά και δεν μπορούμε να αντισταθούμε στα τόσα μαγαζάκια που πωλούν ότι βάνει ο νους σου.Βέβαια εμείς είχαμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας και δε θα φεύγαμε χωρίς αυτό στα μπαγκάζια μας.Το γνωστό σε όσους ασχολούνται με την τέχνη και όχι μόνο,θάνγκα!Για όσους δεν γνωρίζουν,όχι ότι εγώ γνώριζα πολλά μη τρελαθούμε,είναι ένα είδος πίνακα με θρησκευτικό θέμα από τον Βουδισμό όπως είναι το μαντάλα που τελικά αγοράσαμε εμείς.Μας είχε υποδείξει ο ξεναγός ένα κέντρο όπου λειτουργούσε και σχολή εκμάθησης ζωγραφικής θάνγκα.Παρακολουθήσαμε ένα μάθημα και τα παιδιά που με περίσσεια υπομονή κάνανε τα σχέδια για τα οποία χρειάζεσαι χέρι και λεπτομέρεια χειρουργού!Το κόστος ήταν ανάλογο της λεπτομέρειας του σχεδίου αλλά πιστέυω πως αξίζει γιατί είναι ένα ιδιαίτερο έργο τέχνης όπως και να'χει.Προσοχή μόνο γιατί πωλούνται παντού κακές κόπιες που δεν έχουν βέβαια σχέση με τα αυθεντικά έργα.
Με τούτα και με κείνα περάσαμε περίπου 5 ώρες σε εκείνη την πανέμορφη γειτονιά θα την έλεγα που αποτελεί από μόνη της έναν άλλο κόσμο στην καρδιά της πρωτέυουσας.Και η αλήθεια είναι ότι δεν κίναγαν τα πόδια να φύγουν,ήταν τόσο όμορφη αυτή η ζάλη του πλήθους που ξέχναγες τα πάντα και ήθελες μόνο να περιφέρεσαι γύρω και πάλι γύρω και ξανά γύρω!!!Είπαμε όμως να βγούμε και πιο έξω στους δρόμους με την απίστευτη κίνηση,με τις κόρνες και τα παστωμένα λεωφορεία που ξεχείλιζαν κόσμο κι όμως τρέχαν κι άλλοι να τα προλάβουν.Πάγκοι με κάθε λογής αντικείμενο,πολυκαταστήματα ο βούδας να τα κάνει,κι άλλα πιο μικρά,παντού ένα αλισβερίσι δίχως τέλος.Η απόπειρα να διασχίσεις ένα δρόμο συνοδευόταν από πολλές προσευχές αλλά μόνο οι λιγοστοί τουρίστες έδειχναν να ανησυχούν μη τους πατήσει κανένα αυτοκίνητο οι ντόπιοι περνούσαν αναμεσά τους με ελιγμούς που προφανώς τους εξασκούν από παιδιά.Και μέσα σε όλη αυτή την παράνοια κάνουν συχνά πυκνα την εμφάνισή τους και συμπαθείς αγελαδίτσες που δεκάρα δε δίνουν για τους μανιώδεις οδηγούς και περπατούν περήφανες καταμεσής του δρόμου σχηματίζοντας ουρές!Χαοτική η κατάσταση όπως αντιλαμβάνεστε αλλά αυτό ακριβώς είναι η Κατμαντού και γι'αυτή ακριβώς την πολυμορφία της τη λάτρεψα.Δυστυχώς η μέρα τελείωσε και μας βρήκε να τρώμε συζητώντας όσα ζήσαμε σ'αυτή την υπέροχη χώρα.Το πρωί φορτώσαμε τις βαλίτσες μας,βγάλαμε κάποιες φωτό το πανέμορφο ξενοδοχείο μας που όμως καμία σημασία δεν του είχαμε δώσει,είχαμε τόσα άλλα να δούμε,και μετά από το πλούσιο πρωινό μας αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο.Στο χώρο αναμονής οι τουρίστες είμασταν ελάχιστοι,όλοι οι υπόλοιποι άνδρες στην πλειοψηφία τους μετανάστες κυρίως στη Μέση Ανατολή!
Απογείωση με βαριά καρδιά αλλά και βεβαιότητα ότι σ'αυτό τον τόπο πρέπει οπωσδήποτε να ξαναγυρίσουμε γιατί δεν τον χορταίνει κανείς τόσο γρήγορα!Οι κορυφές κάνουν και πάλι την εμφανισή τους αυτή τη φορά για να μας χαιρετήσουν και να μας δώσουν την ωραιότερη τελευταία ανάμνηση του ταξιδιού μας!
Το Νεπάλ ήταν ένα από τα όνειρά μου και ειλικρινά ακόμη και τώρα που το γράφω δεν το πιστέυω ότι βρέθηκα εκεί.Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας μεταφέρω λίγα από αυτά που έζησα αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω πρέπει να την επισκεφτείς αυτή τη χώρα για να γευτείς τη μαγεία της ,δεν περιγράφετε με λέξεις.Έχω βάλει σκοπό να ξαναπάω,αυτή τη φορά για τρέκινγκ προς τις κορυφές που πιστέυω ότι θα είναι η απόλυτη εμπειρία!!!Ελπίζω να τα καταφέρω...

 

[pattyyy]

H όμορφη περιγραφεί σου μας μεταφέρει το πνεύμα αυτού του ξεχωριστού τόπου!

 

[ioanna karagianni]

Πολύ όμορφη η περιγραφή σου villi με έκανες να θυμηθώ πολλά μέρη, μάλλον ακολουθήσαμε παράλληλες πορείες.

 

[villi]

Πολύ όμορφη η περιγραφή σου villi με έκανες να θυμηθώ πολλά μέρη, μάλλον ακολουθήσαμε παράλληλες πορείες.

Πότε είχες πάει? Θα ήθελα από περιέργεια να σε ρωτήσω τι σου έμεινε περισσότερο από αυτή τη χώρα,τι είναι αυτό που σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν σκέφτεσαι το Νεπάλ?

 

[ioanna karagianni]

Πότε είχες πάει? Θα ήθελα από περιέργεια να σε ρωτήσω τι σου έμεινε περισσότερο από αυτή τη χώρα,τι είναι αυτό που σου έρχεται πρώτο στο μυαλό όταν σκέφτεσαι το Νεπάλ?

Τα σκαλιστά ξύλινα παράθυρα στην Κατμαντού. Την βόλτα με τις βοϊδάμαξες στο Τσιτουάν. Το περπάτημα στα βουνά της Ποκάρα. Τα χωριά στο Ντούλικερ. Το μπάνιο των ελεφάντων. Την καύση των νεκρών. Την τελετή της ειρήνης στο Λούμπινι. Η γιορτή των γυναικών στο changuanaraya. Όλα στριμώχνονται στο μυαλό μου ποιο θα βγει πρώτο.

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ασίας.

 

[stefalex]

Θα ήθελα κάποιες, οποιεσδήποτε, πληροφορίες για ένα ταξίδι στο νεπαλ και θηβετ μαζί.
επίσης θα πρέπει να σας πω ότι παρ΄όλες τις προσπάθειες δεν κατάφερα να βρω συνταξιδιώτη, άρα είμαι μόνος.
το ταξίδι αυτό υπολογίζω ότι μπορεί να γίνει από 15 Ιουλίου μέχρι 15 Αυγούστου και να είναι διάρκειας 10 ημερών περίπου.

ευχαριστώ εκ των προτέρων

 

[villi]

Τι ακριβώς ψάχνεις?Γίνε λίγο πιο σαφής.Θα τα κανονίσεις όλα μόνος?Ψάχνεις πρακτορείο να σου το οργανώσει?
Επίσης 10 μέρες φαντάζομαι εννοείς μόνο πρωτέυουσες Κατμαντού-Λάσα?Εγώ πήγα μόνο Νεπάλ όπως θα διάβασες 10 μέρες χωρίς το ταξίδι και ειλικρινά θα ήθελα τουλάχιστον άλλες τόσες για να επίσκεφτώ κι άλλα κομμάτια της χώρας.
Η εποχή που διάλεξες είναι η χειρότερη να ξέρεις γιατί ο Αυγουστος είναι ο κύριος μήνας των μουσώνων κι έχει πολλές και ισχυρές βροχοπτώσεις καθημερινά.Το θετικό άν δε σε ενοχλεί η βροχή είναι ότι τα ξενοδοχεία θα είναι πιο οικονομικά ίσως και τα αεροπορικά και δε θα βρείς πολλούς τουρίστες.
Ότι θέλεις να ρωτήσεις όσον αφορά το Νεπάλ είμαι στη διάθεσή σου και μακάρι να μπορώ να σε βοηθήσω!

 

[markos:)]

Σούπερ η περιγραφή Villi πόσες μέρες είχες πάει;!! Αυτό με το τηλέφωνο το βρήκες εκεί;, το αναφέρεις στο πρώτο κεφάλαιο. Το Σαρανγκοτ χιλ πόση ώρα είναι από την Ποκχάρα; Τα αυθεντικά μαντάλα πόσο κοστίζουν γιατί μ'αρέσει πολύ και θέλω να τα ξεχωρίσω από τις απομοιμησεις...

 

[villi]

Σ'ευχαριστώ Μάρκο!Είχα πάει 10 μέρες αλλά δε μου έφτασαν αλήθεια!Κάρτα μπορείς να αγοράσεις στα μικρά ψιλικατζίδικα,συμπληρώνεις μια αίτηση και την παίρνεις επιτόπου,το ίδιο ισχύει και στην Ινδία και συμφέρει απίστευτα!!!Το σαρανκότ χιλ είναι 15-20 λεπτά με το αυτοκίνητο ως τη βαση κι απο κει έχει ένα παρατηρητήριο στα 15 λεπτά με τα πόδια.Αλλά αξίζει να ανέβεις στην κορυφή με τα πόδια εννοείται,1 ωρίτσα περίπου.Πολλοί πήγαιναν με τα πόδια από Ποκάρα είναι 2-2μιση ώρες,αν βαστάνε τα ποδαράκια σου ανηφόρα είναι ωραία διαδρομή.
Για τα Μαντάλα επειδή το ψάξαμε αρκετά από το ίντερνετ πριν πάμε,θέλει προσοχή να ξεχωρίσεις τα αυθεντικά.Θα δεις να πουλάνε παντού και είναι απλές ζωγραφιές κρεμασμένες τίποτα περισσότερο.Για αυθεντικά πρέπει να πάς σε γκαλερί.Εμείς είχαμε ξεναγό και του ζητήσαμε να μας πάει κάπου καλά.Μας πρότεινε μία γκαλερί όπου απο πάνω είχε σχολή και είδαμε μαθητές την ώρα που ζωγράφιζαν.Μας ξενάγησαν στο χώρο και μας είπαν όλη τη διαδικασία παραγωγής του 'καμβά',των χρωμάτων και τι συμβολίζει το κάθε σχέδιο.Στο τέλος μας έδειξαν διάφορα έργα,ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας στην τεχνική που χρησιμοποιήθηκε αλλά και την φήμη του ζωγράφου πάει και η τιμή.Εμείς πήραμε ένα αρκετά επαγγελματικό αλλά όχι τέλειο από 190ευρώ το παζαρέψαμε στα 150ευρώ.Έίχε και πολύ ακριβότερο αλλά και φθηνά των αρχάριων σπουδαστών με 30 ευρώ(είναι εμφανέστατη η διαφορά!!!).Η γκαλερί αυτή βρίσκεται στην Μποντθάθ στούπα,δεν θυμάμαι όνομα δυστυχώς αλλά αν ρωτήσεις που είναι η σχολή θα το βρεις έυκολα.