Λισσαβώνα Λισσαβώνα: Bόλτα στην Cidade Baixa

[StellAnna]

Για την γνωριμία με τηνκάτω πόλη, τηνCidadeBaixa, θα ξεκινήσεις από την πλατείαPracadosRestauradores. Εκεί είναι και το γραφείο τουρισμού της πόλης, που στεγάζεται στοPalacio Foz, ένα πανέμορφο κτίριο του 1755. Το εσωτερικό του είναι εντυπωσιακό, καθ΄ όσον οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν από τις Βερσαλλίες, τόσο ως προς την επίπλωση, όσο και τις αίθουσες.
Δίπλα είναι τοEden Cinema, ένα κτίριο του 1929, με πανέμορφες εσωτερικές αίθουσες, που μετατράπηκε σε 4στερο ξενοδοχείο. Το κτίριο απετέλεσε το πεδίο δράσης της ταινίας «Μέχρι το τέλος του Κόσμου» του Βιμ Βέντερς, ως ξενοδοχείο της Ρωσίας.
Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ο ομώνυμος οβελίσκος, ύψους 30 περίπου μέτρων, που στέκει εκεί από το 1882 σε ανάμνηση της απελευθέρωσης (το 1640) από την 60ετή ισπανική κατοχή.
Λίγα βήματα πιο μακριά, υπάρχει το τελεφερίκElevador da Gloria, που ανεβαίνοντας από τον δρόμο Calcada da Gloria, φτάνει στην επάνω πόλη, την Bairro Alto. Κάνει την πρώτη στάση στην Rua de Sao Pedro de Alcantara και την αμέσως επόμενη στην Miradouro με το ίδιο όνομα
Στην πλατεία υπάρχει και το καφέ “Hard Rock Cafe“, με ενδιαφέροντα μουσικό διάκοσμο, που συγνεντρώνει πολύ κόσμο, κυρίως τουρίστες για καφέ ποτό και φαγητόhttp://www.hardrock.com/locations/cafes3/Cafe.aspx?LocationID=368&MIBEnumID=3
Στη νοτιοδυτική πλευρά της πλατείας θα εντυπωσιαστείς από το κτίριο τουΣταθμούRossio, που χρονολογείται από το 1887. Από αυτόν τον σταθμό φεύγουν τα τρένα για τη Σίντρα και τη Λέιρα.

Νότια της Praca dos Restauradores, συνεχίζεις στηνπλατείαRossio, που ουσιαστικά είναι η καρδιά της Λισσαβώνας και αυτό ακριβώς σημαίνει και το όνομά της. Η πλατεία του Λαού.
Για αιώνες, είναι το σημείο συνάντησης των κατοίκων, γι΄ αυτό υπάρχουν καφέ και μαγαζιά που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. ΤοCafeNicola, είναι ένα από αυτά, στο οποίο ο ποιητής Barbosa du Bocage, συνήθιζε να συναντά τους φίλους του. Οι ντόπιοι συνηθίζουν να την λένε πλατεία τουDomPedroIV, το άγαλμα του οποίου έχουν τοποθετήσει στο κέντρο της, από το 1870, περιστοιχιζόμενο από δύο μεγάλα συντριβάνια.
Η πλατεία περιστοιχίζεται από όμορφα κτίρια του 18ου αιώνα. ΄Ενα από αυτά βρίσκεται στα βόρεια της πλατείας. Είναι το κτίριο τουΕθνικού ΘεάτρουDonaMariaII, που πήρε το όνομά του από την κόρη του βασιλιά Pedro IV. Θεμελιώθηκε το 1842, κάηκε το 1964 και ξανάνοιξε το 1978. Την πρόσοψή του κοσμούν 6 κολώνες ιονικού ρυθμού, οι οποίες προέρχονται από την εκκλησία St. Francis, που καταστράφηκε από τον σεισμό. Επί πλέον το κτίριο κοσμείται, εκτός των άλλων, και από το άγαλμα του Απόλλωνα και των επτά Μουσών, ως επίσης της Θάλειας και της Μελπομένης, στοιχεία που συμβολίζουν την Κωμωδία και την Τραγωδία.
Δυτικά του Θεάτρου βρίσκεται ηεκκλησία So Domingos, που καίτοι πληγωμένη, διασώθηκε από σεισμούς και φωτιές. Είναι επισκέψιμη από τις 7,30 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα.
Πίσω από το Εθνικό Θέατρο βρίσκεται ο πεζόδρομος τηςRua das Portas de Santo Antaoκαι είναι το κέντρο των εστιατορίων που προσφέρουν θαλασσινά. Θαυμάζεις τους κυριολεκτικά γιγαντιαίους αστακούς στα παράθυρα και τους απολαμβάνεις στα τραπεζάκια που βγάζουν τα μαγαζιά στον πεζόδρομο. Στον αριθμό 58 βρίσκεται ένα αλλόκοτο κτίριο του 17ου αιώνα που έχει μια πανέμορφη μαυριτανική αυλή, διακοσμημένη με κεραμικά και πλακάκια. Εδώ υπάρχει ένα πολύ ατμοσφαιρικό εστιατόριο.
Στο τέλος του δρόμου θα βρεις το τελεφερίκdaLavra, που είναι το πρώτο παγκοσμίως τελεφερίκ που κινείτο με τη δύναμη του νερού, όταν άνοιξε, το 1884. Το τελεφερίκ οδηγεί στοJardimdoTorel, έναν κήπο με πολύ καλή θέα.
Ανατολικά της Rossio είναι η πλατείαFigueira,με καταπληκτική θέα προς το κάστρο του Αγίου Γεωργίου. Αποτελεί το σταυροδρόμι των στάσεων των λεωφορείων και του τραμ. Στο κέντρο της, το άγαλμα του βασιλιά João I και ολόγυρα στην ανοικτή πλατεία οι νεαροί κάνουν σκέιτινγκ. Στα όμορφα κτίρια που τριγυρίζουν την πλατεία, υπάρχουν ξενοδοχεία και καφέ και εστιατόρια. Ονομαστή είναι ηPastelariaSuicaκαι ηConfeitariaNacionalπου άνοιξε το 1829 και αποτελεί ακόμα και σήμερα, ένα από τα πιο εκλεπτισμένα ζαχαροπλαστεία της Ευρώπης. Εδώ σερβίρεται το πασίγνωστο Bolo Rei, ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο κέικ

Νοτιοδυτικά της Rossio, στην οδό της Santa Justa, βρίσκεται τοCarmoLift,το ασανσέρ που είναι εξ ίσου γνωστό ωςSantaJustaLiftκαι σε ανεβάζει στα 45 μέτρα στην επάνω πόλη, με δύο ξύλινες καμπίνες. Δημιουργήθηκε το 1900 από τον Raul Mesnier de Ponsard, έναν μαθητευόμενο μηχανικό του ΄Αιφελ, γι΄ αυτό και πολλοί συγχέουν τον κατασκευαστή, αναφέροντας ότι είναι ο ίδιος ο ΄Αιφελ. Το ασανσέρ είναι σιδερένιο, με πολύ όμορφο διάκοσμο γοτθικού ρυθμού και είναι το μοναδικό στο είδος του στην πόλη, καθ΄ όσον τα υπόλοιπα δύο είναι τελεφερίκ.
Από την κορφή του ασανσέρ έχει πολύ καλή θέα στον Τάγο, στην πόλη και το κάστρο του Αγίου Γεωργίου, την οποία μπορείς να απολαύσεις πίνοντας καφέ. Αν δεν θέλεις να ξαναγυρίσεις κάτω με το ασανσέρ, μπορείς να πάρεις την αερογέφυρα, που θα σε βγάλει στην πλατεία Carmo.
΄Ωρες λειτουργίας : 7 το πρωί έως 9 το βράδυ
΄Ερχεσαι με το μετρό. Στάση Baixa-Chiado

Από την πλατεία Rossio, μέχρι την Placado Commercio στον Τάγο, η περιοχή θυμίζει σκάκι. ΄Ολοι οι δρόμοι είναι σε πλήρη στοίχιση και απόλυτα τετράγωνα, ως αποτέλεσμα της νέας ρυμμοτομίας, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1755. Οι δρόμοι πήραν την ονομασία τους από την εμπορική δραστηριότητα που τότε συγκέντρωναν. Ο δρόμος RuedePlata, στέγαζε τους αργυροχόους. Ο δρόμος RuedoOuro, τους χρυσοχόους και ο RuaAugusta, τους υφασματέμπορους. Αν και η εποχή εκείνη έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, η περιοχή αυτή δεν παύει να θεωρείται η αγορά της πόλης.
Από τους πιο κοσμικούς και κεντρικούς δρόμους είναι ηRuaAugusta, γεμάτη με επώνυμα μαγαζιά, όμορφα καφέ, καλλιτέχνες που δημιουργούν στο δρόμο, ξένους από τις τέως αποικίες πωλούν προϊόντα από δέρμα και ξύλο. Στο νότιο άκρο της η αψίδα Augusta. ΄Οποιος έχει δει το φιλμ Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ, θα αναγνωρίσει τον χώρο. Θα θυμηθεί ότι οι Lilliputians κύλισαν τον Ted Danson, ως Gulliver, κάτω από αυτή την αψίδα.
Κατεβαίνοντας τον πολύ ζωντανό πεζόδρομο της RuaAugusta, περνάς την αψίδα που δημιουργήθηκε την περίοδο της ανακατασκευής της πόλης, μετά το σεισμό και μπαίνεις στηνPlacadoCommercio. Η πλατεία είναι γνωστή στους ντόπιους και ως Terreiro do Paco, η Πλατεία του Παλατιού, γιατί εδώ ήταν χτισμένο το βασιλικό παλάτι Ribeira, που καταστράφηκε από τον σεισμό της Λισσαβώνας.
Στο κέντρο της ορθώνεται, σε ύψος 14 μέτρων, το άγαλμα του βασιλιά Jose I, που έφιππος συνθλίβει φίδια στο διάβα του.
Εδώ, σε αυτή την πλατεία, την 1η Φεβρουαρίου του 1908, δολοφονήθηκε ο Carlos I, ο προτελευταίος βασιλιάς της Πορτογαλίας. Ο βασιλιάς, καθ’ οδόν από το παλάτι της Vila Vicosa, προς το βασιλικό παλάτι της Λισσαβώνας, πυροβολήθηκε από δύο άντρες. Αυτό το γεγονός ήταν και η αρχή του τέλους για την πορτογαλική μοναρχία, που ήρθε μετά από
δύο περίπου χρόνια.

Τα κτίρια ολόγυρα, στεγάζουν κρατικές υπηρεσίες και γκαλερί στα μικρά μαγαζάκια, μέσα στις στοές.Δίπλα από την αψίδα βρίσκεται από το 1782, ένα από τα πιο θρυλικά καφέ της πόλης, τοcafeMartinhiodaArcada, που λειτουργεί και ως εστιατόριο. Οι τοίχοι του έχουν κοσμηθεί με εικόνες της μορφής του ποιητή Fernando Pessoa, μιας και τούτος ο τόπος αποτελούσε το στέκι του, όπως και του νομπελίστα Eca de Queiroz.
Σε ένα από τα κτίρια της πλατείας, στεγάζεται και τοLisboa Welcome Center, στο οποίο οι ξένοι μπορούν να πάρουν πληροφορίες για την πόλη και τη χώρα, να αγοράσουν κάρτες εκπτωτικές για τα μουσεία, να χρησιμοποιήσουν το ίντερνετ και να αγοράσουν διάφορα τοπικά προϊόντα και χειροτεχνήματα.

Δυτικά της πλατείας, ακολουθώντας την οδό Rua do Arsenal, θα βρεθείς στηνPracadoMunicipio(Πλατεία του Δημαρχείου)
Το κτίριο του Δημαρχείου, ένα νεοκλασσικό παλάτι, με εκλεπτισμένη εξωτερική όψη, είναι επισκέψιμο κάθε Κυριακή πρωί. Η επίσκεψη είναι ελεύθερη, και γίνεται ομαδικά, με οδηγό.