vickokka
Member
- Μηνύματα
- 1.235
- Likes
- 1.931
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- παντου
Μέσα στη χαρά βγήκαμε να παρουμε το αυτοκίνητο να παμε βόλτα στη Λουκέρνη. Εγώ αντικρύζοντας το αυτοκίνητο, παρκαρισμένο, χωρίς τα αυτοκίνητα που βρίσκονταν χτες βράδυ στα πλάγια του, έβαλα μια φωνή, λες και είδα φάντασμα. Σας είχα συμβουλέψει, οταν νοικιάζετε αυτοκίνητο , να μην το παραλαμβάνετε όταν βρίσκεται ανάμεσα σε άλλα, και τώρα εξηγείται το γιατί. Το αυτοκίνητό μας, κάτω απο τη θεση του συνοδηγού, σε σημείο που μπορείς να δεις μόνο από μακριά ή αν σκύψεις κάτω από την πόρτα, είχε τρακάρισμα και μάλιστα γερό. Σαν να είχε ανέβει σε πεζοδρόμιο ή κάπου αλλού με πολύ βία ή καπου το είχαν τρακάρει τελοσπάντων, καποιοι από τους προηγούμενους ενοικιαστές. Αρχίσαμε με αγωνία να σκεφτόμαστε τι θα πούμε στην Locauto , όταν θα το επιστρέφαμε, ή το ήξεραν και επίτηδες δε μας το έδειξαν ή οι προηγούμενοι δεν τους το έδειξαν και δεν το είχαν προσέξει. Αποφασίσαμε να τους τηλεφωνήσουμε και να πούμε την αλήθεια. Μετά από αναμονή, μίλησα με την ίδια κοπέλα που μας το είχε παραδώσει και με φωνή αποφασιστική τους εξήγησα τι συνέβει. Ότι όλη τη χτεσινή μέρα το είχαμε παρκάρει σε parking όμως σε θέση ανάμεσα σε 2 αυτοκίνητα και πως σήμερα το πρωι που είχαν φύγει τα άλλα αυτοκίνητα, είδαμε το τρακάρισμα. Πως σίγουρα δεν το είχαμε κάνει εμείς, διότι θα είχαμε καλέσει την οδική με τέτοια ζημιά και τελος παντων ότι τους το λέμε από τώρα. Μας είπε ότι κατέγραψε όσα είπαμε και θα το λάβουν υπ'όψιν τους όταν το επιστρέψουμε. Ουφ, μέχρι να το επιστρέψουμε την τελευταία μέρα, είχα προετοιμαστεί για καυγά.
Μετά την ταραχή αυτή ξεκινήσαμε για Λουκέρνη και παρκάραμε στο γνωστό μέρος στον σταθμό. Στάση για ένα begel σε ένα κιόσκι μέσα στο σταθμό, λίγο χάζι στα μαγαζιά και μετά περνώντας τη γέφυρα αρχίσαμε τη βόλτα στην παλιά πόλη, μέρα αυτή τη φορά.
Πόσο όμορφη , με αυτα τα κτίρια με ζωγραφισμένες όψεις, τι ήσυχος κόσμος,, τι ωραία μαγαζιά (ακριβά κι αυτα), γενικά μια πόλη κουκλίστικη, ιδανική για περπάτημα. Επισκεφτήκαμε το γνωστό μνημείο με το Λιοντάρι, το γλυπτό λαξευμένο στο βράχο, μνημείο για τους Ελβετούς φρουρούς που σφαγιάστηκαν από επαναστάτες στο Παρίσι το 1792 κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.
Παραθέτω την πληροφορία ότι "Ο Αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην (1835-1910) ύμνησε το γλυπτό του θανάσιμα πληγωμένου λιονταριού χαρακτηρίζοντάς το ως "το πιο θρηνητικό και κινούμενο κομμάτι πέτρας στον κόσμο". Μπροστά στην όμορφη λιμνούλα, οι επισκέπτες προσπαθούν να το φωτογραφίσουν.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας, αγοράσαμε σοκολάτες και διάφορα σουβενίρ, μπήκαμε στο Καθεδρικό Ναό, τριγυρίσαμε λίγο και αποφασίσαμε να κάτσουμε για ένα aperitivo σε ένα πολύ όμορφο cafe εστιατόριο, πάνω στη λίμνη το www.millfeuille.ch . Ένα κουκλίστικο μέρος, με τραπεζάκια και καρέκλες συνοδευμένες με κουβερτούλα για πιο κρύες μέρες, δίπλα σε μια πλατεία όπου εί
δαμε πολύ κόσμο να κάνει το διάλειμμα από τη δουλειά του και να τρώει σε ταπεράκι το φαγητό του. Μόνο εμείς στην Ελλάδα είμαστε λίγο κομπλεξικοί, αναρωτήθηκα. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας και πήγαμε στο σταθμό του τρένου να φάμε κάτι γρήγορο γιατί το πρόγραμμα είχε μια σχεδόν- εκπληξη στον άντρα μου και θα φέυγαμε για ένα κοντινό χωριό. Στο ισόγειο του σταθμού, βρίσκεις αρκετά μέρη για γρήγορο φαγητό σε στυλ self service, πήγαμε λοιπόν σε ένα που είχε λουκάνικα με ψωμάκι σαν hot dog αλλά σε ελβετική έκδοση, με πολύ ωραία λουκάνικα.
Last edited: