Μαρόκο Μαροκο-Μια απίστευτη εμπειρια.

[stevi30]

Την επόμενη ημέρα ξυπνησαμε φαγαμε ενα υπέροχο πρωινό και ετοιμαστηκαμε για την νέα ημέρα. Συναντηθήκαμε με τον Αζιζ οπου μας πήγε στο τζαμι του Μαρακες απλά για φωτογραφίες γιατι μέσα δεν επιτρέπόταν να μπούμε, στο σχολειο benyousef και μετά μας άφησε να περιηγηθουμε μόνες μασ στα σοκάκια προκειμένου να κάνουμε τα ψώνια μας. Ακόμα και μόνες μας που ήμασταν δεν υπήρχε κάποιοσ φόβος η ενόχληση απο τους ντόπιους. Στην 1 συναντηθηκαμε με τον Labrini για την έναρξη του μεγάλου μας ταξιδου με το αμάξι, Αποχαιρετησαμε το Μαρακες και μπήκαμε στο αυτοκίνητό για να φτάσουμε στην Quarzatate μέσω του βουνού Atlas, περίπου 7 ώρες τα3ιδου. Η διαδρομή ειχε τις στροφουλες και του χωματοδρομους, αλλα δεν νιώσαμε κάποιο φοβο καθώς ο οδηγος μας ήταν πολύ προσεκτικός. Κάτσαμε στην μέση του πουθενά και φάγαμε μια τέλεια ομελέτα των βερβενων , βγαλαμε απο υψόμετρο ωραιες φωτογραφίες (2200 υψος), περάσαμε χωριά στα οποια αναρωτιοσουν αν ζουν ανθρωποι μέσα σε σπιτια φταγμένα απο λάσπη. Στο τέλος και μετά απο μεγάλη καθυστέρηση φτάσαμε στο ait ben hsddou. Δυσρυχως, είχε νυχτώσει οπότε δεν καταφέραμε να δουμε πολλά. Περάσαμε μια γέφυρα και μπήκαμε σε κάτι σοκάκια που υπάρχουν μαγαζιά. Ειχα ακούσει ότι ήταν πολύ ομορφα αλλα δυστυχώς, δεν είχαμε την ευκαιρία να το δούμε με το φώσ της ημέρας. Ειναι μια εκκρεμότητα που αφήσαμε. Στο επόμενο ταξιδι στο Μαρόκο θα το επισκεφτούμε. Στο τέλος φτάσαμε στη Quaerzatate φαγαμε στο ξενοδοχείο και περιμέναμε να ξημερώσει η επόμενη ημέρα. Δεν ειδαμε την πόλη καθώς πηγαμε αργά αλλα γενικά ειναι η τελευταία πόλη πριν την έρημο, Δηλαδη ειναι απλά ο τελευταίος σταθμός μεγάλης πολής.


Ξυπνησαμε την επόμενη μέρα, φάγαμε για άλλη μια φορά ένα θεσπέσιο πρωινό , μπηκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε αυτη την φορα για Merzouga, Ο καιρος δεν ήταν καλός ιδιαίτερα, αλλα αυτό δεν μας χάλασε την διάθεση. Εξάλλου όταν εισαι διακοπές προσαρμόζεσαι γιατι το θέμα ειναι να εισαι καλα και να περνάς καλα πέρα των καιρικών συνθηκών. Διασχίσαμε τον anti atlas, σταματησαμε στην περιοχή skoura για να δούμε ένα γνήσιο kasbah. Το kasbah είναι μοναδικό είδος μεντίνας, Ισλαμικής πόλης ή φρουρίου όπου κατοικούσε ο τοπικός άρχοντας και aποτελούσε σημείο άμυνας όταν η πόλη δεχόταν επίθεση. Στην συνέχεια κάναμε μια στάση για φαγητό και μπολικη βροχη και συνολικά μετά απο 7 ώρες οδήγηση και λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, αντικρίσαμε τους πανεμορφους αμμολόφους της Σαχάρας. Φτασαμε στο ξενοδοχείο , όπου μας περίμεναν, οι καμήλες μας με τους Αραβες Καμηλίερηδες. Πήραμε τα απολύτως απαραίτητα, ανεβήκαμε στις καμήλες και βουρ στην έρημο να ζησουμε μια βραδια σε τέντες κάτω απο τον ομορφο νυχτερινο ουρανο της Ερημου.

Το γεγονός ότι ήμασταν 3 κοριτσια με 3 Αραβες στην μεση του πουθενά ειναι λίγο τρομακτικό αλλα φαινοντουσαν τόσο αθώοι και απονηρευτοι που η σκέψη αυτή δεν έμεινε πάνω απο 1 λεπτό στο μυαλό μας. ξεκινησαμε με τις καμηλες αλλα ο ουρανος ήταν βροχερος στην αρχή οποτε χάσαμε το ηλιοβασιλεμα. Οταν φτάσαμε στις τέντες ειχε καθαρίσει ομως.Οι τέντες δεν ήταν και το πιο καθαρό καταλυμα αλλα δεν έχει σημασία καθώς μπροστα σε όλα τα αλλα ηταν μηδαμινό. Οι Αραβες μας , μας μαγείρεψαν . μας τραγουδησαν, μας ειπαν ιστοριες, γελάσαμε , ειδαμε τα αστέρια , ανεβήκαμε με γυμνά πόδια τους αμμόλοφους και περιμέναμε το φεγγάρι να κάνε την εμφάνισή του. Το τοπίο ήταν μαγευτικό και όποιος και αν ήταν μαζί μας εκεινη την στιγμή όλο αυτό θα τον ειχε συνεπάρει. 6 άτομα στο δικό τους κομμάτι ερήμου χωρίς φως, παρά μόνο τα αστέρια και να κοιτανε στο φως του φεγγαριου τους ατέλειωτους αμμόλοφους.

Στις 6 το πρωί μας ξύπνησαν , ετοιμαστηκαμε και ανεβήκαμε στις καμήλες για να προλάβουμε την ανατολή. Η εικόνα απίστευτη, τα χρώματα μαγευτικά και τα λόγια πολύ λίγα για να την περιγράψω. Εκεινη την στιγμή ότι και αν είχες στο μυαλό σου ειχε απλά διαγραφει, μπροστά σε αυτην την ομορφια. Φτάσαμε μια ώρα μετα στο ξενοδοχείο. Ο Labrini μας ειχε κλεισει ένα δωμάτιο για να κάνουμε μπάνιο και να ετοιμαστουμε και στην συνέχεια φάγαμε ένα καταπληκτικό πρωινό έχοντας την Σαχάρα πιάτο. Απλά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα ματια μας απο αυτο το τοπίο. Ηταν μαγευτικο. Μετά μπηκαμε στο αυτοκινητο για αλλη μια πολύωρη διαδρομη για την Fez.

View attachment 134416 View attachment 134417 View attachment 134418 View attachment 134419

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[stevi30]

Στην συνέχεια κατεβηκαμε στην Μεντινα οπου και μας περιμενε ένας οδηγος που συνεργάζεται σαφώς με τον labrini , να μας ξεναγήσει στα παλάτια που βρισκονται εκει. O Aziz (οδηγος) επισης ήξερε πολυ καλά αγγλικα και ήταν πολύ ευγενικός. Τα παλάτια ήταν συμπαθητικά, απλά εγω πλέον δε ν εντυπωσιαζόμαι. Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε στη Μεντίνα και στα όμορφα αλλα σαν λαβύρινθο σοκάκια της. Σε περιπτωση που πατε χρειαζεστε οπωσδηποτε οδηγο να σας καθοδηγει γιατι θα χαθείτε. Μπορεί με χάρτη να τα καταφέρεται αλλά αν πάτε για μια δυο μέρες Μαρακές καλό θα ειναι να πάρετε οδηγό. Οι Μαροκινοι δεν ήαν καθολου ενοχλητικοί και ήταν πολυ ευγενικοι. Δεν νιωσαμε κάποια απειλή ή να κινδυνευυμε γενικοτερα. Μπορεί επειδη ειχαμε καποιον να μας συνοδευει. Αυτο όμως που ζήσαμε έντονα ειναι να πειραζουν έντονα τον Aziz που κυριολεκτικά έσερνε τρία κοριτσια, αφου σταματουσαμε σε οποιο μαγαζι βλέπαμε μπροστά μας. Το ρώτησα σε πειραζουν Αζιζ και με ενα μεγάλο χαμογελο απανταει nam ( ναι δηλαδη.) Τελικος προορισμός μας για το πρώτο βράδυ ήταν η πλάτεια Τζεμά Ελ Φνα, Κυριολεκτικά ζωντανή. Κοσμοσυρροη με πολλες διαφορετικές παρουσιασεις. Ακροβατικά, τραγουδια, χορος- μαιμουδες και τέντες με φαγητο μέχρι σκασμού. Αφησαμε στον Αζιζ και δώσαμε ραντεβου για την επόμενη μέρα και πήγαμε για ναργιλε, χτυπησαμε και μια χενα στο χέρι και κατευθυνθηκαμε πλέον ικανοποιημένες για φαγητο στο εστιατόριο nomad με υπέροχο φαγητο και ευγενέστετο προσωπικό. Αν έχετε την ευκαιρία να πάτε ποτέ να επιλέξετε την ταράτσα που ειναι πολυ ατμοσφαιρική. Η πρώτη φωτογραφία ειναι η πλατεία Τζεμά Ελ Φνα , αν και βράδυ φαινεται η ζωντάνια της και η δευτερη κάποια απο τα φαγητά που φάγαμε. Στην συνέχεια ήρθε μας πηρε ο labrini και πήγαμε στο riad οπου και κοιμηθηκαμε περιμενοντας να έρθει η επομενη μέρα .

 

[stevi30]

Την επόμενη ημέρα ξυπνησαμε φαγαμε ενα υπέροχο πρωινό και ετοιμαστηκαμε για την νέα ημέρα. Συναντηθήκαμε με τον Αζιζ οπου μας πήγε στο τζαμι του Μαρακες απλά για φωτογραφίες γιατι μέσα δεν επιτρέπόταν να μπούμε, στο σχολειο benyousef και μετά μας άφησε να περιηγηθουμε μόνες μασ στα σοκάκια προκειμένου να κάνουμε τα ψώνια μας. Ακόμα και μόνες μας που ήμασταν δεν υπήρχε κάποιοσ φόβος η ενόχληση απο τους ντόπιους. Στην 1 συναντηθηκαμε με τον Labrini για την έναρξη του μεγάλου μας ταξιδου με το αμάξι, Αποχαιρετησαμε το Μαρακες και μπήκαμε στο αυτοκίνητό για να φτάσουμε στην Quarzatate μέσω του βουνού Atlas, περίπου 7 ώρες τα3ιδου. Η διαδρομή ειχε τις στροφουλες και του χωματοδρομους, αλλα δεν νιώσαμε κάποιο φοβο καθώς ο οδηγος μας ήταν πολύ προσεκτικός. Κάτσαμε στην μέση του πουθενά και φάγαμε μια τέλεια ομελέτα των βερβενων , βγαλαμε απο υψόμετρο ωραιες φωτογραφίες (2200 υψος), περάσαμε χωριά στα οποια αναρωτιοσουν αν ζουν ανθρωποι μέσα σε σπιτια φταγμένα απο λάσπη. Στο τέλος και μετά απο μεγάλη καθυστέρηση φτάσαμε στο ait ben hsddou. Δυσρυχως, είχε νυχτώσει οπότε δεν καταφέραμε να δουμε πολλά. Περάσαμε μια γέφυρα και μπήκαμε σε κάτι σοκάκια που υπάρχουν μαγαζιά. Ειχα ακούσει ότι ήταν πολύ ομορφα αλλα δυστυχώς, δεν είχαμε την ευκαιρία να το δούμε με το φώσ της ημέρας. Ειναι μια εκκρεμότητα που αφήσαμε. Στο επόμενο ταξιδι στο Μαρόκο θα το επισκεφτούμε. Στο τέλος φτάσαμε στη Quaerzatate φαγαμε στο ξενοδοχείο και περιμέναμε να ξημερώσει η επόμενη ημέρα. Δεν ειδαμε την πόλη καθώς πηγαμε αργά αλλα γενικά ειναι η τελευταία πόλη πριν την έρημο, Δηλαδη ειναι απλά ο τελευταίος σταθμός μεγάλης πολής.


Ξυπνησαμε την επόμενη μέρα, φάγαμε για άλλη μια φορά ένα θεσπέσιο πρωινό , μπηκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε αυτη την φορα για Merzouga, Ο καιρος δεν ήταν καλός ιδιαίτερα, αλλα αυτό δεν μας χάλασε την διάθεση. Εξάλλου όταν εισαι διακοπές προσαρμόζεσαι γιατι το θέμα ειναι να εισαι καλα και να περνάς καλα πέρα των καιρικών συνθηκών. Διασχίσαμε τον anti atlas, σταματησαμε στην περιοχή skoura για να δούμε ένα γνήσιο kasbah. Το kasbah είναι μοναδικό είδος μεντίνας, Ισλαμικής πόλης ή φρουρίου όπου κατοικούσε ο τοπικός άρχοντας και aποτελούσε σημείο άμυνας όταν η πόλη δεχόταν επίθεση. Στην συνέχεια κάναμε μια στάση για φαγητό και μπολικη βροχη και συνολικά μετά απο 7 ώρες οδήγηση και λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, αντικρίσαμε τους πανεμορφους αμμολόφους της Σαχάρας. Φτασαμε στο ξενοδοχείο , όπου μας περίμεναν, οι καμήλες μας με τους Αραβες Καμηλίερηδες. Πήραμε τα απολύτως απαραίτητα, ανεβήκαμε στις καμήλες και βουρ στην έρημο να ζησουμε μια βραδια σε τέντες κάτω απο τον ομορφο νυχτερινο ουρανο της Ερημου.

Το γεγονός ότι ήμασταν 3 κοριτσια με 3 Αραβες στην μεση του πουθενά ειναι λίγο τρομακτικό αλλα φαινοντουσαν τόσο αθώοι και απονηρευτοι που η σκέψη αυτή δεν έμεινε πάνω απο 1 λεπτό στο μυαλό μας. ξεκινησαμε με τις καμηλες αλλα ο ουρανος ήταν βροχερος στην αρχή οποτε χάσαμε το ηλιοβασιλεμα. Οταν φτάσαμε στις τέντες ειχε καθαρίσει ομως.Οι τέντες δεν ήταν και το πιο καθαρό καταλυμα αλλα δεν έχει σημασία καθώς μπροστα σε όλα τα αλλα ηταν μηδαμινό. Οι Αραβες μας , μας μαγείρεψαν . μας τραγουδησαν, μας ειπαν ιστοριες, γελάσαμε , ειδαμε τα αστέρια , ανεβήκαμε με γυμνά πόδια τους αμμόλοφους και περιμέναμε το φεγγάρι να κάνε την εμφάνισή του. Το τοπίο ήταν μαγευτικό και όποιος και αν ήταν μαζί μας εκεινη την στιγμή όλο αυτό θα τον ειχε συνεπάρει. 6 άτομα στο δικό τους κομμάτι ερήμου χωρίς φως, παρά μόνο τα αστέρια και να κοιτανε στο φως του φεγγαριου τους ατέλειωτους αμμόλοφους.

Στις 6 το πρωί μας ξύπνησαν , ετοιμαστηκαμε και ανεβήκαμε στις καμήλες για να προλάβουμε την ανατολή. Η εικόνα απίστευτη, τα χρώματα μαγευτικά και τα λόγια πολύ λίγα για να την περιγράψω. Εκεινη την στιγμή ότι και αν είχες στο μυαλό σου ειχε απλά διαγραφει, μπροστά σε αυτην την ομορφια. Φτάσαμε μια ώρα μετα στο ξενοδοχείο. Ο Labrini μας ειχε κλεισει ένα δωμάτιο για να κάνουμε μπάνιο και να ετοιμαστουμε και στην συνέχεια φάγαμε ένα καταπληκτικό πρωινό έχοντας την Σαχάρα πιάτο. Απλά δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα ματια μας απο αυτο το τοπίο. Ηταν μαγευτικο. Μετά μπηκαμε στο αυτοκινητο για αλλη μια πολύωρη διαδρομη για την Fez.

 

[stevi30]

Στην Fez πηγαμε μέσω τησ Ziz valley και η διαδρομή αυτή άξιζε πραγματικά. Μέσα στις περίπoυ 9 ώρες που διήρκησε το ταξίδι τοπιο αλλαξε πολλές φορές. Απο την Σαχάρα ειδαμε κοιλάδες με Φοίνικες, λίμνες , ποτάμια και ρυάκια να διασχίζουν τα βουνά, οροσειρές, χωριά σαν τα δικά μας ορεινα μέσα στο πράσινο και στο τέλος πολεις και περιοχές με πλουσια σπίτια. Εικόνες για να χορτάσει το μάτι πραγματικά. Στο τέλος, φτάσαμε στην Fez και στο Riad που ειχαμε κλήσει. Ειχαμε ζητησει πριν παμε να μας κλεισουν επισκεψη σε κάποιο χαμαμ προκειμένου να χαλαρωσουμε μετά το πολύωρο ταξιδι μας. Φτάσαμε λοιπόν , μας πηραν τα μπουρνουζια μας και μας συνοδευσαν στο χαμαμ στις 7 το απογευμα.

Μας ήρθε κάποια υποψία αλλα ειπαμε αποκλειεται. Και ομως η υποψία μας ήταν σωστά. Σκάσαμε μυτη σε ένα δημοσιο χαμαμ. Επρεπε να βλεπετε τα μουτρα μας. Εμέις σκεφτομασταν οφορφα δωμάτια, με κεράκια και αιθερια ελαια και πηγαμε σε ενα δςματιο με σωληνες και μωσαϊκό στο πατωμα όπως στα παλια ελληνικά σπιτια. Μας βάλανε στην σειρά μας έδωσαν και ενα κουβα ζεστο νερό , το οποιο συνέχεια μας τον γέμιζαν, και μια γαβαθα και ξεκινησαμε να βρεχομαστε. Νιωθαμε λες και ημασταν σε γυναικειες φυλακες ή μαλλον σαν εξωγηινοι σε γυναικειεσ φυλακες που απλά ακολουθουσαμε ότι μας έλεγαν και ότι καταλαβαιναμε κάτω απο τα άγρυπνα ματια των μαροκινών γυναικών. Το καταδιασκεδασαμε όμως. Δεν μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε. Θέλαμε χαμαμ και χαλαρωση και εμείς ειχαμε κάνει κοιλιακούς απο το γέλιο. Δεν ξερω αν θα τα ξανακανα ποτέ αλλα ωστόσο ήταν και αυτό μια εμπειρία.

Μετά φυγαμε για το Ριάντ, ετοιμαστηκαμε, πηγαμε για φαγητο σε μια χασαποταβέρνα για ναργιλέ κοντα στην περιοχή μας και μ ετά γυρισαμε για υπνο.

Την επόμενη μέρα ειχαμε κλείσει ένα οδηγό απο το ξενοδοχείο να μας ξεναγήσει μέχρι το μεσημεράκι στην Φες, Πηγαμε στα εργοστάσια των κεραμικών και ειδαμε πως τα κατασκευάζουν, στην συνέχεια στο παλιότερο πανεπιστημιο(Medersa Attarine) , αλλα δυστυχως ήταν κλειστό και στο σχολειο (μαντρασα) Βοu Inania , που μπορείτε να δείτε εντυπωσιακά δειγματα μαροκινης αρχιτεντονικης. Tέλος, στα βυρσοδεψία οπου ευτυχως η μυρωδιά δεν ήταν πολύ δυνατη. Πάντως δινουν για την μυρωδιά να κρατάς φρέσκο δυόσμο Πραγματικά αξίζει κάποιος να πάει προκειμέμενου να δει πως τα δερματα βάφονται.

Τελς, η καλυτερη φωτογραφία που μπορείς να τραβηξεις την Fez ειναι πανοραμικά (δυστυχως δεν θυμαμαι πως ακριβως λέγεται η περιοχή αλλα ειναι πάνω απο τα τείχη. Κάθε οδηγός όμως σας πηγαινει ) καθώς πραγματικά φαινεται σαν να ειναι σαν πινακας ζωγραφικής. Δικαιως η μεντινα της Φες εχει ανακυρηχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς απο την Ουνέσκο. Αν και οι ώρες που μειναμε δεν ήταν πολλές ήταν αρκετές προκειμένου να αντιληφθουμε την ομορφια και την ιδιαιτεροτητα που χαρακτηριζει την πόλη.

Κάναμε μια βόλτα την λίγη ώρα που μας ειχε απομείνει στα σοκάκια, μια μικρη στάση στο καφε clock που όλοι προτεινουν και είναι πραγματικά πολύ ομορφο και σττην συνέχεια συναντησαμε στον Lamprini να μας συνοδευσει μέχρι το Ραμπάτ και την επιστροφή σας στην Αγγλία.


Επιλογός
Το ταξίδι μου στο Μαρόκο πραγματικά ήταν γεμάτο, απο εικόνες, μυρωδιες και συναισθηματα. Αν το ξανα έκανα τώρα, σιγουρα θα καθομουν μια μέρα παραπάνω στο Μαρακες, μια στην Ερημο και μια στην Φες. Αν θα ξανα πήγαινα? Χωρίς δευτερη σκέψη , αν και θα επέλεγα να δω και λιγο παραθαλάσσιες περιοχές που λένε ότι ειναι πολύ ομορφα.


Αυτη ηταν η ιστορία μου και ελπίζω να σας άρεσε και να μην σας κούρασα.
ΥΓ: Για παν ενδεχομενο να έχετε μαζί σας χαπια για στομάχι και αντιπυρετικά.

θα τα ξανα πουμε σε κάποιο άλλο ταξιδι μου.

Ευη

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Αφρική

 

[dinosyakuza]

ποσο σου κοστισε ολο αυτο το ταξιδι με οδηγο ξεναγο φαγητα κτλ.