• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Αύγουστο 2020 !

Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

psilos3

Member
Μηνύματα
6.709
Likes
51.767
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Αναζητείται!
Ε η ναυαρχίδα της χώρας είναι γνωστή, απλά δεν το ξέρουν οι περισσότεροι!
Που 'σαι Ναύαρχε, ελπίζω να το δούμε το ερχόμενο καλοκαίρι, θα χεις άλλη μία ευκαιρία.
Αλλιώς θ' αρχίσω να επιβεβαιώνω τις βάσιμες υποψίες μου πως «you have never been to Samos» όπως έλεγε και γνωστός Έλληνας Influencer... :haha: :haha: :haha:
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.709
Likes
51.767
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Αναζητείται!
Οθωνοί – Διαπόντια νησιά

Επίσκεψη : Ιούνιος 2024

Διάρκεια: 1 ημέρα



Ακουμπισμένος στα ρέλια του πλοίου «Ευδοκία» των Διαποντίων νήσων έβλεπα μπροστά μου το νησί των Οθωνών, μ’ ένα πράγμα μόνο να στριφογυρίζει στο μυαλό μου. Την εικόνα από το παράθυρο του αεροπλάνου ενάμιση χρόνο πριν στο δρομολόγιο Μπέργκαμο – Κέρκυρα, ακριβώς πάνω απ’ το νησί αυτό, γράφοντας λακωνικά: «διακαής πόθος, από τους λίγους που μου ΄χουν μείνει πλέον στη νησιωτική Ελλάδα».
Και να που τώρα ήμουν έτοιμος να υλοποιήσω την υπόσχεση που ‘χα δώσει από τότε στον εαυτό μου, υπόσχεση πως όταν θα ξαναβρισκόμουν στην Κέρκυρα δε θα ήταν για άλλο λόγο πέρα απ’ τα Διαπόντια, με τους Οθωνούς να αποτελούν ένα ακόμη στόχο από τους μικρούς, ίσως αφελείς που θέτω κι έμενε να ολοκληρώσω:

Ακριτικά νησιά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της Ελλάδας! :)
Βορειότερο η Θάσος (1991,2008), ανατολικότερο το Καστελόριζο (2020), νοτιότερο η Γαύδος (2023) και φυσικά δυτικότερο νησί και σημείο της πατρίδας μας οι Οθωνοί, που ανοίγονταν στα μάτια μου.

Πάμε να δούμε λοιπόν παρέα ένα πολύ ωραίο νησάκι με τη δική του ξεχωριστή ιστορία.



Ημέρα πρώτη


Σαράντα μόνο λεπτά, τόσος ήταν ο χρόνος πλεύσης από την Ερείκουσσα μέχρι τους Οθωνούς, κάτι που δείχνει πόσο εύκολο είναι να κινείσαι μεταξύ των νησιών αυτών εφόσον φτάσεις ως εκεί.
Η μέρα βέβαια τα είχε τα μποφώρια της με αποτέλεσμα να μην απολαύσω τη διαδρομή ως ήθελα, καθισμένος αναγκαστικά στον εσωτερικό χώρο του πλοίου, μέχρι αυτό να ασφαλιστεί προσεγγίζοντας το λιμάνι των Οθωνών:

DSC_0386.JPG

DSC_0390.JPG


Ήπια έναν καφέ που τον είχα ανάγκη όσο περίμενα να ετοιμαστεί το σπίτι στην όμορφη και ήσυχη γειτονιά που θα έμενα. Η σκιερή του βεράντα ευνοούσε φυσικά για ένα πρώτο καλωσόρισμα με μια Corfu Lager:

DSC_0391.JPG
DSC_0392.JPG


Αφού μελέτησα λίγο τις συνθήκες κατάρτισα ένα πρόγραμμα προκειμένου να δω ότι περισσότερο μπορούσα απ’ το νησί, βγαίνοντας λίγο αργότερα για την πρώτη μου εξερεύνηση, στα στενάκια του χωριού και την παραλιακή, συναντώντας και το δημοτικό σχολείο:

DSC_0396.JPG
DSC_0397.JPG


Αρκετοί ήταν αυτοί που προτιμούσαν τελικά τα σκιερά μέρη από την θάλασσα, με τον αέρα να βοηθάει επιτέλους στην απομάκρυνση της ανυπόφορης ζέστης:

DSC_0398.JPG
DSC_0401.JPG


Δε συνέβη βέβαια το ίδιο με τις θαλάσσιες μετακινήσεις του νησιού με αποτέλεσμα να μη μπορέσω να δω την «Άσπρη άμμο», τη διασημότερη παραλία που προσεγγίζεται μόνο από θαλάσσης, μιας και ο άνεμος ήταν νότιος. Αρκέστηκα έτσι σε μια σύντομη βουτιά (μετά αμμοβολής) στη συμπαθητική παραλία του Μόλου:

DSC_0404.JPG


Μπορεί ο ήλιος να χτυπούσε κατακέφαλα μιας και ήταν μεσημέρι, όμως έπρεπε να προχωρήσω, αρχικά προς την εκκλησία και το νεκροταφείο του νησιού που βρισκόντουσαν πλάι στο ανοικτό κι έρημο για καιρό μιας και είχε χορταριάσει γήπεδο μπάσκετ:

DSC_0412.JPG
DSC_0414.JPG


Προχώρησα με κατεύθυνση ανατολική, περπατώντας ως ένα σημείο που φαίνεται καλύτερα το άκρο του νησιού με τον φάρο, γυρνώντας ξανά προς τα πίσω προκειμένου να δω το μνημείο. Είχα ακούσει βέβαια την ιστορία για το υποβρύχιο «Πρωτεύς» που βυθίστηκε από Ιταλική νηοπομπή ανοικτά των Οθωνών στα τέλη του Δεκέμβρη του 1940, προλαβαίνοντας ωστόσο να εξαπολύσει την επίθεση του τορπιλίζοντας και βυθίζοντας ένα Ιταλικό πλοίο. Το μνημείο βρίσκεται εκεί από το 2015 για να τιμήσει τη μνήμη των 48 μελών του πληρώματος που χάθηκε στην τελευταία του περιπολία:

DSC_0421.JPG
DSC_0417.JPG


Παίρνοντας μερικές ανάσες στο σπίτι για λίγη ώρα περιμένοντας παράλληλα τον ήλιο να ξεκινήσει να πέφτει, ξαναβγήκα για το επόμενο εγχείρημα μου μετά τις έξι, αρχικά από τα στενάκια του οικισμού και κατόπιν παραλιακά:

DSC_0433.JPG
DSC_0424.JPG


Ήδη με γνώριζε κόσμος που είχαμε ιδωθεί απλά στο πλοίο ή νωρίτερα στο λιμάνι, καλησπερίζοντας με και ρωτώντας με αν χρειάζομαι κάποια πληροφορία. Αυτή είναι η μαγεία των μικρών νησιών, τα λέω καιρό και δε θα σταματήσω να τα λέω! 😍

DSC_0438.JPG
DSC_0437.JPG


Εγώ βέβαια το μόνο που ήθελα ήταν να βρω την εκκίνηση του μονοπατιού που θα με οδηγούσε στα ψηλότερα του νησιού, κάτι που βάσει των οδηγιών που πήρα δεν ήταν τελικά τόσο απαιτητικό. Έτσι με τη φυσική σκιά ως σύμμαχο ξεκίνησα την ανηφορική μεν, εύκολη δε διαδρομή που ήταν κάτι λιγότερο από πέντε χιλιόμετρα:

DSC_0448.JPG

DSC_0451.JPG

Οι εικόνες που έβλεπα ήταν μαγικές καθώς προχωρούσα μέσα στην κατάφυτη κοιλάδα που μου χάριζε τη δροσιά της καθιστώντας το περπάτημα κάπως πιο υποφερτό με τέτοια ζέστη:
Προφανώς και ήταν ο μόνος τρόπος μιας και δεν υπήρχε ούτε λεωφορείο, ούτε ταξί, αλλά και κανένας λόγος να νοικιάσω όχημα για μισή μέρα. Εκτός των άλλων ήταν και μια καταπληκτική πεζοπορική εμπειρία, απ’ αυτές που λατρεύω μόνο στα νησιά:

DSC_0457.JPG

DSC_0459.JPG


Με αυτές τις συνθήκες έφτασα επιτέλους στο «Χωριό», ιδιαίτερα χαρούμενος που αντίκρυζα τα πρώτα του σπίτια, με το μονοπάτι στο τέλος του να δυσχεραίνει λόγω των φυτών:

DSC_0465.JPG

DSC_0468.JPG


Χαλάλι το ιδροκόπημα που έριξα έχω να πω, μιας και η εμπειρία του να περπατάς σε τέτοια μέρη είναι φοβερή:

DSC_0469.JPG

DSC_0471.JPG


Θέλησα να κάνω μια διερευνητική βόλτα πριν καθίσω, ξεκινώντας από τα ψηλά του χωριού και την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου:

DSC_0474.JPG
DSC_0478.JPG

DSC_0479.JPG


Η πανοραμική θέα ήταν πολύ όμορφη, εντύπωση όμως μου έκανε το γεγονός της έντονης βλάστησης στον οικισμό, λόγο τον οποίο θα μάθαινα μερικές στιγμές αργότερα:

DSC_0480.JPG
DSC_0482.JPG


Αποφάσισα να κατέβω από άλλο δρόμο χαζεύοντας τα όμορφα σπιτάκια, η πλειοψηφία των οποίων βέβαια γνώριζε την εγκατάλειψη:

DSC_0484.JPG
DSC_0486.JPG


Είχε έρθει η ώρα (και πολύ άργησε) για ένα διάλειμμα δροσιάς, στο ένα καφενείο με το όνομα «Το στέκι του Μουρούνα» το οποίο είχα σταμπάρει φυσικά πολύ πριν πατήσω το πόδι μου στο νησί:

DSC_0487.JPG
DSC_0489.JPG


Ήπια τις μπυρίτσες μου ξέγνοιαστος συζητώντας με τον ιδιοκτήτη και τον γιο του, καταπληκτικοί άνθρωποι και οι δύο, μαθαίνοντας παράλληλα αρκετά για την ιστορία του νησιού, ως επί το πλείστον στενάχωρα πράγματα:

DSC_0490.JPG


- Τι τα θες, σπίτι που κλείνει δε ξανανοίγει, οι γηραιότεροι φεύγουν, οι νέοι δεν έρχονται πια και γιατί να έρθουν.

- Βλέπεις που έχει γίνει ζούγκλα το χωριό; Δεν υπάρχει άνθρωπος να κλαδέψει ούτε καν τις ελιές, που για χρόνια αποτελούσαν το κύριο εισόδημα μας. Ήρθε κι ο «Καλλικράτης» μας κατέστρεψε εντελώς, έχουμε αφεθεί στις ορέξεις των διοικούντων της Κέρκυρας…

- Οι περισσότεροι που βλέπεις είναι μετανάστες κι έρχονται το καλοκαίρι στο νησί, κυρίως εξ’ Αμερικής. Το χειμώνα είμαστε δεν είμαστε 40 άτομα.


Σκεπτόμενος και προβληματισμένος με όσα έμαθα για τον τόπο κατέβηκα το μονοπάτι που μου υπέδειξαν στις 20:50, μιας κι αυτός ήταν ένας από τους κύριους σκοπούς της επίσκεψης μου στο χωριό πέρα απ’ το καφενείο.

DSC_0493.JPG


Οι ντόπιοι λένε το πώς «άμα δεν έχεις δει το ηλιοβασίλεμα στο Χωριό στους Οθωνούς, δεν έχει δει το νησί». Κάτι θα ξέρουν:

DSC_0496b.jpg


DSC_0503.JPG


Η θέα από το σημείο κόβει την ανάσα, σε μια εικόνα που μόνο τα ακριτικά νησιά της Άγονης Γραμμής μπορούνε να προσφέρουν, με αμέτρητα συναισθήματα να γεννούνται όπως είναι λογικό:
Μια παρέα Ιταλών τουριστών μ’ έβγαλε και μια αναμνηστική φωτογραφία με το φως βέβαια να μη βοηθάει στη λήψη. Χαλάλι, ήθελα να την έχω:

DSC_0505c.jpg


Όταν ολοκληρώθηκε το θέαμα του ήλιου που βούτηξε στα βαθιά νερά του Ιονίου πήρα τον πεντάλεπτο δρόμο της επιστροφής για το καφενείο. Ήθελα άλλη μία:

DSC_0505g.jpg

DSC_0513.JPG


- Εδώ ήταν η διασκέδαση μας αγόρι μου, η πλατεία και οι ιστορίες που μας έλεγαν οι μεγαλύτεροι τα βράδια, στην πλειοψηφία τους ναυτικοί, εποχές που ακόμα δεν είχε φτάσει ούτε καν το ηλεκτρικό στο νησί:

DSC_0510.JPG
DSC_0512.JPG


(Κύριε Κοσμά σε υπέρευχαριστώ και γραπτώς για όσα κουβεντιάσαμε. Χάρηκα και συγκινήθηκα παράλληλα, υπόσχομαι να επανέλθω για περισσότερα με το καλό).

Μπορεί να είχα την καλή θέληση να μείνω περισσότερο, μιας και τα κάρβουνα είχαν ήδη κάψει και τα σουβλάκια ήταν έτοιμα για τη σχάρα, ωστόσο δεν υπήρχε το περιθώριο για κάτι τέτοιο δυστυχώς, μιας και το σκοτάδι στο μονοπάτι θα το καθιστούσε απροσπέλαστο. Η εναλλακτική ήταν ο κεντρικός δρόμος, γύρω στα εννιά χιλιόμετρα πεζοπορίας πάλι με σκοτάδι, έτσι ουσιαστικά δεν υπήρχε:

DSC_0515.JPG


Δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό στην κατάβαση και με το φακό του κινητού να βοηθάει στο τέλος έφτασα 35 λεπτά μετά στο παραλιακό χωριό ψωνίζοντας παράλληλα κάτι για φαγητό:

DSC_0519.JPG


Η εικόνα των φωτιών στους δρόμους λόγω του «Άη Γιαννιού» μου θύμισε την παιδική μου ηλικία, όταν και ήταν ζήτημα τιμής κάτι ανάλογο σε κάθε γειτονιά του χωριού μου, πηγαίνοντας τις σκέψεις μου κοντά 30 χρόνια πίσω.

DSC_0526.JPG


Ήταν το καλύτερο κλείσιμο μιας υπέροχης μέρας στους Οθωνούς, σκεπτόμενος όλα αυτά στη δροσερή βεράντα μου με την παρέα της βότκας που πάγωνε εδώ και ώρες στο ψυγείο…



Ημέρα δεύτερη – Αναχώρηση


Ο νησιώτικος αέρας βοήθησε στον υπέροχο ύπνο μου. Ξύπνησα νωρίς προκειμένου να κατέβω παραλιακά ώστε να προλάβω μερικές τελευταίες στιγμές, ένα καφεδάκι και κάτι να τσιμπήσω:

DSC_0527.jpg

DSC_0527b.jpg


Η νηνεμία είχε επανέλθει σχετικά με τη θάλασσα στην παραλία του Μόλου να ναι λάδι, δυστυχώς όμως δε προλάβαινα την πολυπόθητη εκείνη την ώρα βουτιά:

DSC_0527c.jpg


Έπρεπε να πάρω τα πράγματα και να κατέβω στο λιμάνι, μιας και το «Ευδοκία» δεν αστειευόταν καθόλου με το πρόγραμμα, φτάνοντας για άλλη μια φορά στην ώρα του:

DSC_0527e.jpg


Απ’ το κατάστρωμα του λίγες στιγμές μετά αποχαιρετούσα τους Οθωνούς, νιώθοντας χαρά που κατάφερα να δω επιτέλους αυτό το νησάκι, προσμονή για τη συνέχεια που μου επιφύλασσε κάτι εξίσου καλό, μαζί με μια μικρή όμως στεναχώρια καθώς δε πρόλαβα να δω όσα ήθελα λόγω του περιορισμένου χρόνου.

DSC_0531.JPG


Τίποτα δε μ’ εμποδίζει όμως στην κατάρτιση των πλάνων για την επιστροφή μου, εκεί, στο δυτικότερο σημείο της Ελλάδας... ;)
 

thanos75

Member
Μηνύματα
1.498
Likes
3.968
Επόμενο Ταξίδι
μάλλον Παρίσι
Ταξίδι-Όνειρο
Καλιφόρνια-Χαβάη
Ηλιοβασίλεμα στο δυτικότερο άκρο της Ελλάδας ή σα να λέμε το τελευταίο σημείο της ελληνικής επικρατειας που αποχαιρετά το βασιλιά ήλιο είναι οι Οθωνοι! Υπέροχες φωτος και φαίνεται όμορφος τόπος! Btw, οι ακτές της Ιταλίας φαίνονται από εκείνο το σημείο?
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.709
Likes
51.767
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Αναζητείται!
Απο τους τελευταιους ανεγγιχτους προορισμους...
Ανέγγιχτο ακριβώς, έως κι αφημένο στην τύχη του. Έρχεται κι ακόμα ένα τέτοιο, προσεχώς.

το τελευταίο σημείο της ελληνικής επικρατειας που αποχαιρετά το βασιλιά ήλιο είναι οι Οθωνοι! Υπέροχες φωτος και φαίνεται όμορφος τόπος!
Ακριβώς έτσι είναι. Όμορφος, φιλόξενος τόπος, σ' ευχαριστώ.
οι ακτές της Ιταλίας φαίνονται από εκείνο το σημείο?
Μου φαίνονται λίγο μακριά για να είναι ορατές, αλλά δε ξέρω, τουλάχιστον εγώ μια φορά δε θυμάμαι να είδα ακτές.

Ρε ψηλέ μαγευτικό νησί οι Οθωνοί για άλλη μια φορά με εκπλήσσεις ευχάριστα..
Σου αξίζει το σύνθημα...εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ..κι ας είναι του Βάζελου..
Να σαι καλά!
Σ' ευχαριστώ για όσα λες, ισχύουν απόλυτα, οι Οθωνοί είναι ένα μαγευτικό νησάκι που προκαλεί τις αισθήσεις. Νομίζω το βάζω λίγο παραπάνω από τα τρία των Διαποντίων, αλλά αυτά στον απολογισμό μετά και το επόμενο. ;)
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.709
Likes
51.767
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Αναζητείται!
Μαθράκι – Διαπόντια νησιά

Επίσκεψη : Ιούνιος 2024

Διάρκεια: 1 ημέρα



Θα ‘λεγε κανείς ότι το Μαθράκι ήταν η φυσική συνέχεια και μπήκε από σπόντα, μιας κι εφόσον πέρασα από τ’ άλλα δύο διασημότερα νησιά (όσο μπορεί να ευσταθεί ένας τέτοιος όρος για τα Διαπόντια) το λογικό ήταν να βάλω κι αυτό στο πρόγραμμα.

Όχι βέβαια, θα απαντήσω με σιγουριά, μιας και η εμπειρία μου τόσα χρόνια στα νησιά μ’ έχει διδάξει πάρα πολύ καλά πως πρέπει να τα βλέπω σαν ξεχωριστή αυτόνομη οντότητα, όπως πραγματικά δηλαδή είναι και όπως η λογική μου θεωρεί.

Ούτε καν οι κάτοικοι της Ερείκουσας ή των Οθωνών δε περίμεναν πως η διαδρομή μου θα συνεχιστεί στο Μαθράκι, να όμως που δε ξέρουν ότι εγώ τρέφομαι από την περιέργεια για μικρά, άγνωστα μέρη και νησιώτικες γωνιές που οι πληροφορίες μαζί με τις εικόνες γι’ αυτά σπανίζουν, ακόμα κι εν’ έτει 2024.

Μια μέρα σ’ ένα τόπο τόσο ιδιαίτερα ωραίο που μ’ έκανε να καταλάβω και να νιώσω πολλά μέσα σε λίγες μόνο ώρες που πατούσα τα χώματα του. Πάμε να δούμε πως.



Ημέρα πρώτη


Ακόμη μια κοντινή διαδρομή με το πλοίο, καθώς το Μαθράκι άρχισε να φαίνεται πλησιάζοντας το, σχεδόν με το που βγήκαμε απ’ το λιμάνι των Οθωνών:

DSC_0536.JPG

DSC_0542.JPG

Τριανταπέντε μόνο λεπτά μας πήρε, έτσι μέχρι ν’ ανέβω στο κατάστρωμα να βολτάρω και να βγάλω τις φωτογραφίες μου άκουσα κιόλας τη σειρήνα άφιξης του πλοίου, με την εικόνα του «άδειου» από οικήματα λιμανιού να με καλωσορίζει στο νησί:

DSC_0549.JPG
DSC_0556.JPG


Ευτυχώς μου ‘κοψε να πάρω τηλέφωνο τον άνθρωπο απ’ το δωμάτιο πριν ξεκινήσω τη βασανιστική όπως φαινόταν ανηφόρα φορτωμένος με τα πράγματα πίσω απ’ τη κοινότητα:

DSC_0557.JPG


Θέλω ώρα ακόμα για να ετοιμαστώ μιας και είναι νωρίς, ανέβα μέχρι το Dolphin για καφέ ή κάνε καμιά βουτιά κι έρχομαι να σε πάρω, μου είπε στο τηλέφωνο ο Χ. κι εγώ άλλο που δεν ήθελα μιας και ήταν η πρώτη μου σκέψη. Το πόσο χάρηκα δε που βρέθηκα σ’ ένα καφενείο με αρκετούς ντόπιους του νησιού δε λέγεται! Ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που έκανα πέρα τον φραπέ λίγη ώρα μετά και το γύρισα στις μπύρες. Καφενείο που εκτελεί και χρέη παντοπωλείου αλλά και ταβέρνας να τονίσω κάπου εδώ, μιας και μίνι μάρκετ δεν υπάρχει στο νησί. Άγονη γραμμή…

DSC_0561.JPG


Ο ιδιοκτήτης ήρθε και με παρέλαβε νωρίς το μεσημέρι μ’ ένα ηλεκτρικό όχημα, για μια αστεία απόσταση 300 μέτρων στην ευθεία, παρόλο που είχα στο μυαλό μου ότι μένω κάπου στα ψηλά, το δωμάτιο ήταν σχεδόν πάνω στην παραλία. Έτσι αφού ετοιμάστηκα και τακτοποίησα κάποιες εκκρεμότητες της δουλειάς, βγήκα για την πρώτη μου βόλτα αλλά κυρίως τη πρώτη μου βουτιά:

DSC_0564.JPG
DSC_0568.JPG


Η παραλία ήταν πολύ ήσυχη, το κατάλυμα παρείχε ομπρέλες με σκιά, με το μπάνιο να είναι απολαυστικό παρόλο που είχε ένα κόντρα αεράκι που ανακάτευε λίγο τη θάλασσα. Έμεινα ένα διωράκι περίπου διαβάζοντας και χαλαρώνοντας, μέχρι που σηκώθηκα για να επιστρέψω ώστε να ετοιμαστώ για τον επόμενο μου στόχο:

DSC_0569.JPG


Δεύτερη μέρα συνεχόμενη με πεζοπορία στα Διαπόντια, μιας κι όπως ανέλυσα αν δεν είσαι τυχερός να φιλοτιμηθεί κάποιος που περνάει να σε πάρει, άλλο όχημα πέρα απ’ τα δυο σου πόδια δεν υπάρχει, αποτελώντας το μόνο τρόπο να δω το νησί.

Πάλι καλά που ο κύριος όγκος της διαδρομής των 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινούσα πλάι απ’ την παραλία που έκανα το μπανάκι μου ήταν ευθεία. Από την πάνω πλευρά η κατάφυτη πλαγιά και τα οικήματα με τις σκεπές θύμιζαν περισσότερο αλπικό τοπίο παρά ελληνικό νησί τολμώ να πω:

DSC_0575.JPG
DSC_0577.JPG


Εκτός από τη μεγάλη ευθεία του δρόμου βοηθούσε πολύ και η φυσική σκιά της ώρας που επέλεξα, βλέποντα παράλληλα τις εικόνες του ακριτικού αυτού νησιού, απέναντι από τις ακτές της Κέρκυρας:

DSC_0578.JPG
DSC_0582.JPG


Τα δύο χιλιόμετρα πέρασαν γρήγορα, φτάνοντας στο πρώτο σημείο που είχα οριοθετήσει, το άλλο εστιατόριο δηλαδή που βρίσκεται σε λειτουργία, οίκημα θα έλεγε κανείς παράταιρο με τη φυσική ομορφιά:

DSC_0586.JPG
DSC_0587.JPG


Τουλάχιστον η παραλία μπροστά του έδειχνε ωραία και δελεαστική, αν και το απόγευμα δε βοηθούσε για μια στάση προκειμένου να βουτήξω:

DSC_0588.JPG


Κάπου εκεί ήταν που άρχισε και η δύσκολη ανηφόρα, προσπερνώντας αρχικά ένα νεκροταφείο οχημάτων, ανηφόρα που θα με οδηγούσε ένα χιλιόμετρο μετά στο Χωριό:

DSC_0598.JPG
DSC_0591.JPG


Η εικόνα και σ’ αυτό το μέρος ήταν παραπλήσια μ’ αυτή που είχα συναντήσει στους Οθωνούς ένα εικοσιτετράωρο πριν. Από τη μία πυκνή βλάστηση και αφρόντιστες ελιές:

DSC_0600.JPG
DSC_0601.JPG


Από την άλλη προσεγμένα σπιτάκια με πανέμορφες παραδοσιακές αυλές:

DSC_0602d.jpg


Ο σύντομος δρόμος με οδήγησε στην πλατεία και το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα που βρίσκεται εκεί:

DSC_0607.JPG


Με τον απώτερο σκοπό μου ωστόσο να ναι άλλος, πιο συγκεκριμένα το καφέ – παντοπωλείο «Κεντρικόν» που ήθελα διακαώς να επισκεφτώ:

DSC_0610.JPG


Αφού καλησπέρισα τους ντόπιους που καθόταν στη σκιερή και δροσερή αυλή του μπήκα μέσα προκειμένου να παραγγείλω αλλά και να φωτογραφίσω ακόμα ένα πολύ ωραίο και ιδιαίτερο μέρος:

DSC_0613.JPG


Προφανώς κι έπιασα ένα τραπέζι αμέσως μετά κάτω από την κληματαριά για να πιώ τις μπυρίτσες μου μετά από τόσο κόπο. Το γεγονός ότι άκουγα από 80χρονους μισά Ελληνικά – μισά Αγγλικά ήταν στην αρχή περίεργο, κατέληξε όμως στενάχωρο στ’ αυτιά μου αν αναλογιστεί κανείς ότι όλο αυτό ήταν απόρροια της μετανάστευσης στην Αμερική πρωτίστως κι έπειτα την Αυστραλία, έντονο στοιχείο των περισσοτέρων κατοίκων των Διαποντίων νήσων, που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι στην πατρίδα και τα σπίτια τους:

DSC_0613e.jpg


Θα καθόμουν πολύ ευχαρίστως για περισσότερες ώρες, έπρεπε όμως να επιστρέψω πριν βραδιάσει γιατί μετά το εγχείρημα θα ήταν δύσκολο. Χρησιμοποίησα γι’ αυτό το λόγο τον κεντρικό δρόμο αυτή τη φορά, θέτοντας ως στόχο να δω και τι απέμενε απ’ το έτσι κι αλλιώς μικρό νησάκι:

DSC_0620.JPG
DSC_0625.JPG


Δε συνάντησα οικισμούς όπως ίσως θα περίμενα, πιο πολύ μικρές γειτονιές με κάποια διάσπαρτα σπίτια στον κυριότερο όγκο της διαδρομής, που κατέληξε αρκετά λεπτά μετά στη θάλασσα και το κατάλυμα μου:

DSC_0631.JPG
DSC_0633.JPG


Ανανεωμένος ξαναβγήκα νωρίς το βραδάκι στο παραλιακό μέτωπο για βόλτα και συγκεκριμένο σκοπό φτάνοντας ξανά ως το καφενείο:

DSC_0635b.jpg
DSC_0635c.jpg


Κανείς δε μπορεί ν’ αντισταθεί βλέπετε σε μαγειρευτό παραδοσιακό φαγητό, όπως και σε μερικά ποτάκια αργότερα βλέποντας αγώνες του Euro. Το καλύτερο κλείσιμο μιας βραδιάς σ’ ένα τόσο ιδιαίτερα ωραίο μέρος…

DSC_0635d.jpg




Ημέρα δεύτερη – Αναχώρηση


Το πρωινό του Ιουνίου είχε σκεπάσει με σύννεφα την περιοχή των Διαποντίων, δίνοντας μια άλλη πιο απόκοσμη ίσως εικόνα στο όλο σκηνικό:

DSC_0636.jpg


Ήπια με άνεση τον καφέ μου όσο περίμενα το «Ευδοκία» να φανεί στο μικρό λιμάνι, για το τελευταίο μου δρομολόγιο με το συγκεκριμένο πλοίο, αυτό της επιστροφής:

DSC_0644.JPG

DSC_0648.JPG


Εκεί ήταν που χαιρετήθηκα με τον Χ. ευχαριστώντας τον, ο οποίος είχε κατέβει στο λιμάνι παρέα με τον πρόεδρο της κοινότητας προβαίνοντας και στη σύσταση του. Τιμή μου!
  • Πως σου φάνηκε το νησί μας συνονόματε;
  • Εξαιρετικό, όπως το φανταζόμουν και το περίμενα. Θα ξανάρθω.
  • Όχι μόνο να ξανάρθεις, να μας στείλεις κι άλλους σε παρακαλώ, τα βλέπεις, πέντε άνθρωποι όλοι κι όλοι και καταβάλουμε μεγάλο αγώνα.
  • Να ‘σαι σίγουρος πρόεδρε, όλο και κάποιοι θα με διαβάσουν και θα ψηθούν. ;)

Λίγα λεπτά μετά ποχαιρετούσα το Μαθράκι με χαμόγελο, ιδιαίτερα φορτισμένος μετά αυτόν τον τελευταίο διάλογο, ακούγοντας παρόμοιες για πολλοστή φορά σ’ ένα τέτοιο μέρος, σ’ ένα ακριτικό νησί της Άγονης Γραμμής.

DSC_0649.JPG


Άφηνα τα Διαπόντια πίσω μου το ένα μετά το άλλο, πιάνοντας την Κέρκυρα 3,5 ώρες μετά που στα μάτια μου έμοιαζε μετά από τόσες μέρες στα μικρά όχι σαν απλά ένα νησί, αλλά ως ολόκληρο κράτος.

DSC_0654.JPG


Αν θα επιστρέψω;
Μα είμαι πλέον σίγουρος γι’ αυτό…
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.545
Likes
8.416
Επόμενο Ταξίδι
????
Ταξίδι-Όνειρο
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Πανέμορφα νησάκια. Πρασινάδα, ωραίες παραλίες, εξαιρετικά νερά και το κυριότερο μέρη που δεν τα έχει αλλοιώσει σχεδόν καθόλου ο τουρισμός. Το «καταφρονεμένο» Ιόνιο στα καλύτερά του!
Μπράβο Γιάννη!
 

thanos75

Member
Μηνύματα
1.498
Likes
3.968
Επόμενο Ταξίδι
μάλλον Παρίσι
Ταξίδι-Όνειρο
Καλιφόρνια-Χαβάη
Αν θα επιστρέψω;
Μα είμαι πλέον σίγουρος γι’ αυτό…
Ε...τώρα που έχεις τα κονε με το πρόεδρο, αλίμονό σου αν δεν ξαναπάς 😄. Εάν μάλιστα βρεθούμε 10 νοματαιοι (ε...συμφορουμιτες ήθελα να πω😁😄) και πάμε του χρόνου Μαθρακι, σε βλέπω και στο συνδυασμό του στις επόμενες δημοτικές εκλογές😊

Edit: Τώρα διαπίστωσα ότι τα Διαποντια νησιά υπάγονται στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας 😏. Άρα ο πρόεδρος ουσιαστικά είναι πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Μαθρακιου και όχι τρόπο τινά δήμαρχος 🙄
 
Last edited:

apodrasi

Member
Μηνύματα
611
Likes
1.189
Επόμενο Ταξίδι
France
Ταξίδι-Όνειρο
Κίνα-Ινδία-Περού
Ναι μεν αλλά. Και μικρά οικήματα είδα, και πλοίο της γραμμής πηγαίνει απ' το Διαφανι, καθώς επίσης μπορείς και να διανυκτερεύσεις αν το λέει η καρδιά σου κι έχεις προμήθειες & εξοπλισμό.
Εε, αφού μετράς Σαρία, έχεις να πας ή να μετρήσεις και Άγιο Μηνά Κορσεών, Σαμιοπούλα, Λιχαδονήσια. Και πιο πρόσφατα κατοικημένα ήταν και ίδιο οργανωμένο τρόπο μετάβασης έχεις με καΐκι, μη σου πω πιο συχνά δρομολόγια.
Βάλε και Ρω και Αλιμνιά στο πρόγραμμα, που αγαπάς Δωδεκάνησα.
Από τα ιστορικού ενδιαφέροντος, πάλι, Δήλο οπωσδήποτε! Και Μακρόνησο. Άντε, τη Γυάρο σού τη χαρίζουμε.
Ίμβρο και Τένεδο; 😉
Αλλιώς τι θα έχουμε να διαβάζουμε από νησιά του χρόνου;

μερικανησιά που είναι γύρω απ' τη Σάμο για να φαίνεται η Σάμος,
Ψέματα; Ωστόσο σύ είπας, εμείς Νάρκισσοι δεν είμαστε.

ελπίζω να το δούμε το ερχόμενο καλοκαίρι, θα χεις άλλη μία ευκαιρία.
Η ευκαιρία όλη δική σου, αλλά βάζω στοίχημα πως δεν θα το δεις, γιατί σου έχει καθήσει να μη θέλεις να το δεις. Ή επειδή υπηρέτησες Λέσβο που είναι ταμ τακίμ (κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε).

Πέρα από τις πλάκες, να είσαι καλά να πατάς και να χαίρεσαι τα νησιά μας! Ευχαριστούμε!
 
Last edited:

alma

Member
Μηνύματα
4.116
Likes
17.628
Εε, αφού μετράς Σαρία, έχεις να πας ή να μετρήσεις και Άγιο Μηνά Κορσεών, Σαμιοπούλα, Λιχαδονήσια. Και πιο πρόσφατα κατοικημένα ήταν και ίδιο οργανωμένο τρόπο μετάβασης έχεις με καΐκι, μη σου πω πιο συχνά δρομολόγια.
Α, αυτό του το λέω κ εγώ!:innocent: Τότε μετρούν κ αυτά.



Πάντως @psilos3 ταξιδάρα έκανες στα Διαπόντια. Θυμάμαι όταν ήμουν Κέρκυρα είχα γυρίσει σχεδόν τα πάντα στο νησί,κάθε γωνιά κ όταν λέγαμε να πάμε στα Διαπόντια κ σχεδόν ανύπαρκτη συγκοινωνία είχε κ μας κορόιδευαν οι ντόπιοι"Τι να κάνετε εκεί;Θα αφήσετε την Κέρκυρα να πάτε εκεί;"
Μπράβο που πήγες κ μας έδειξες τέτοια τοπία.:bounce:
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.709
Likes
51.767
Επόμενο Ταξίδι
?
Ταξίδι-Όνειρο
Αναζητείται!
Το «καταφρονεμένο» Ιόνιο στα καλύτερά του!
Μπράβο Γιάννη!
Σ' ευχαριστώ, είναι όντως πολύ ταιριαστός τίτλος αυτός για τα διαπόντια.
Πανέμορφα νησάκια. Πρασινάδα, ωραίες παραλίες, εξαιρετικά νερά και το κυριότερο μέρη που δεν τα έχει αλλοιώσει σχεδόν καθόλου ο τουρισμός.
Δεν έχουν αλλοιωθεί μεν (ίσως πλην Ερεικούσσας) τόσο πολύ, αλλά λόγω του ιδιαίτερου τουρισμού που μαζεύουν οι τιμές στη διαμονή είναι στα ύψη!

Εάν μάλιστα βρεθούμε 10 νοματαιοι (ε...συμφορουμιτες ήθελα να πω😁😄) και πάμε του χρόνου Μαθρακι, σε βλέπω και στο συνδυασμό του στις επόμενες δημοτικές εκλογές😊
Εγώ του είπα, θα του φέρω κόσμο. Το πιστεύω. Άντε να μαζευόμαστε! :haha:
Edit: Τώρα διαπίστωσα ότι τα Διαποντια νησιά υπάγονται στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας 😏. Άρα ο πρόεδρος ουσιαστικά είναι πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Μαθρακιου και όχι τρόπο τινά δήμαρχος 🙄
Ακριβώς, τα «ωραία» του Καλλικράτη και του Καποδίστρια, με τα αποτελέσματα να είναι εμφανέστατα σε τέτοια μέρη...

μετρήσεις και Άγιο Μηνά Κορσεών, Σαμιοπούλα, Λιχαδονήσια
Σιγά μη μετρήσω και τον Πάτροκλο ή την Ψυτάλεια... Καθίστε ήσυχοι.:haha:
Αλλιώς τι θα έχουμε να διαβάζουμε από νησιά του χρόνου;
Μη στεναχωριέσαι και δε θα σας απαγοητεύσω, καλά να είμαστε. ;)
Πέρα από τις πλάκες, να είσαι καλά να πατάς και να χαίρεσαι τα νησιά μας! Ευχαριστούμε!
Κι εγώ ευχαριστώ για τα όμορφα πάντα λόγια σου. Ραντεβού στη Σάμο!

Α, αυτό του το λέω κ εγώ!:innocent: Τότε μετρούν κ αυτά.
Ε τότε θα μετρούσα και την Αρμαθιά, τη Σπιναλόγκα κτλ, δε πάει έτσι!
Πάντως @psilos3 ταξιδάρα έκανες στα Διαπόντια
Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, μάζεωψα υλικό μέσα σε πέντε μέρες, και χάρηκα που την έζησα και Ιούνιο μήνα, χωρίς πολλά πολλά και με ελάχιστο κόσμο. :cool:
Θυμάμαι όταν ήμουν Κέρκυρα είχα γυρίσει σχεδόν τα πάντα στο νησί,κάθε γωνιά κ όταν λέγαμε να πάμε στα Διαπόντια κ σχεδόν ανύπαρκτη συγκοινωνία είχε κ μας κορόιδευαν οι ντόπιοι"Τι να κάνετε εκεί;Θα αφήσετε την Κέρκυρα να πάτε εκεί;"
ΦΥΣΙΚΑ και θ' αφήσουμε την Κέρκυρα για να πάμε εκεί. Θέλει και ρώτημα;
 

Εκπομπές Travelstories

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.714
Μηνύματα
909.264
Μέλη
39.451
Νεότερο μέλος
Maria_aiv

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom