Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

thanos75

Member
Μηνύματα
1.355
Likes
3.395
Επόμενο Ταξίδι
μάλλον Παρίσι
Ονειρεμένο Ταξίδι
Καλιφόρνια-Χαβάη
Λατρεύω αυτές σου τις φωτογραφίες. Πάντα όταν πετάω πάνω από το Αιγαίο, μου αρέσει να αναγνωρίζω όλα τα νησιά από το σχήμα τους. Στο φωτογραφία με το στενό Άνδρου-Τήνου (δύσβατο το λένε οι ναυτικοί μας) διακρίνεται υπέροχα και η Γυάρος και στο βάθος Τζια και Κύθνος. Στη φωτογραφία της Χάλκης νομίζω πως από πίσω βλέπω και την Τήλο
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.228
Likes
6.649
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Εκτός των άλλων το φετινό ήταν κι ένα πολύ σημαδιακό καλοκαίρι.
Ένα καλοκαίρι στο οποίο εξοφλήθησαν ταξιδιωτικά γραμμάτια κι έκλεισάν νησιωτικα απωθημένα.

Μπορώ να δηλώνω πλέον πλήρης και ευτυχής, καθώς μετά το Βόρειο Αιγαίο που τελείωσε φέτος, ολοκληρώθηκαν με τη σειρά τους και τα Δωδεκάνησα, έχοντας πραγματοποιήσει τουλάχιστον μία επίσκεψη στο καθένα απ' αυτά. Για τις Κυκλάδες δε το συζητώ, ήταν ο πρώτος στόχος και ολοκληρώθηκε το 2018.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο νησιωτικός μου χάρτης διαμορφώνεται κάπως έτσι,

View attachment 369795

έχοντας πλέον ελάχιστες εκκρεμότητες στο Αιγαίο, 3-4 νησιά το πολύ, τα νησάκια κάτωθεν της Κρήτης αλλά και τα Κύθηρα, αν αυτά θεωρούνται Αιγαίο βέβαια...

Φέτος είδα και τη Ρόδο για δέκατη φορά, έκτη συνεχόμενη χρονιά μάλιστα, πραγματοποιώντας την αγαπημένη μου πτήση, η οποία είναι πολύ καλύτερη σε εικόνες στη κάθοδο της και όχι στην επιστροφή, που συνάντησα και αρκετή θολούρα στην ατμόσφαιρα.

Με το ζόρι πρόλαβα να βγάλω φωτογραφία τη Χάλκη(2018):

View attachment 369796

Και τη διάσημη «Πεταλούδα του Αιγαίου», την Αστυπάλαια(2009, 2018):

View attachment 369797

Πριν το αεροσκάφος κάνει τη στροφή πάνω απ' το βόρειο Αιγαίο, δίνοντας μας θέα προς τις Κυκλάδες:

View attachment 369798

Με το χαρακτηριστικό πέρασμα μεταξύ Τήνου(2016,2019) και Άνδρου(2014) να ξεχωρίζει:

View attachment 369799

Λίγο πριν αρχίσει η κάθοδος προς το αεροδρόμιο Μακεδονία, δίνοντας τη λήξη των νησιωτικών περιπλανήσεων για το καλοκαίρι του 2021. Πάντα τέτοια!

View attachment 369800
Μεγάλο κενό παρατηρώ στο Ιόνιο.
Δεν ξέρω βέβαια πόσο δύσκολο είναι να πας από την Θεσσαλονίκη αλλά, όπως και να έχει, θα χρειαστείς πολύ χρόνο σε κάθε ένα από τα νησιά του για να μπορέσεις να αποκτήσεις αξιοπρεπή άποψη.
Υ.Γ.
Τα Κύθηρα ανήκουν στα Ιόνια αν και σαφώς είναι ενδιάμεσα Αιγαίο και Κρητικό πέλαγος.
 

Nikos86

Member
Μηνύματα
546
Likes
4.001
Ονειρεμένο Ταξίδι
Στον χρονο!

gkalla

Member
Μηνύματα
1.228
Likes
6.649
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Εντάξει πάρτε τα σιγά, στο Αιγαίο έχουμε υπερπληθωρα νησιών!
Ποιοι να τα πάρουμε; Εγώ είμαι στεριανός και δεν τα θέλω. Χάρισε τα σε άλλον…
:haha:
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.965
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Λατρεύω αυτές σου τις φωτογραφίες. Πάντα όταν πετάω πάνω από το Αιγαίο, μου αρέσει να αναγνωρίζω όλα τα νησιά...
Κι εγώ τις λατρεύω και σπάζομαι όταν δε μπορώ να διαλέξω θέση για να έχω καλύτερη θέα. :haha:
Σ' ευχαριστώ, είναι όντως δύσκολο το πέρασμα που αναφέρεις, όπως και αυτό ανάμεσα σε Άνδρο - Εύβοια, αν έχει αέρα άστο!
Μεγάλο κενό παρατηρώ στο Ιόνιο.
Τεράστιο! Είναι που δε μ' εχει ψήσει ακόμα αυτό το μέρος, αλλά νομοτελειακά θα έρθει και η σειρά του. Έχει μικρά νησάκια, έχει διαπόντια, νομίζω θα βρώ ενδιαφέρον.
θα χρειαστείς πολύ χρόνο σε κάθε ένα από τα νησιά του για να μπορέσεις να αποκτήσεις αξιοπρεπή άποψη.
Ισχύει, τα περισσότερα είναι μεγάλα και θέλουν τις μέρες τους, όχι τόσες πολλές μιας και αν χρειαστεί να το τρέξω το πρόγραμμα θα βγει. Σε ότι αφορά τη πρόσβαση, μέχρι τη Λευκάδα είναι εύκολα τα πράγματα, από κει και περα δε ξέρω τι γίνεται με τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις μεταξύ τους...
Τα Κύθηρα ανήκουν στα Ιόνια αν και σαφώς είναι ενδιάμεσα Αιγαίο και Κρητικό πέλαγος.
Αυτά αλλού ανήκουν, αλλού είναι, αλλού υπάγονται.
Να τα βαφτίσω Αιγαίο να κάνουμε δουλειά μας; ;)
 

gkalla

Member
Μηνύματα
1.228
Likes
6.649
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Σε ότι αφορά τη πρόσβαση, μέχρι τη Λευκάδα είναι εύκολα τα πράγματα, από κει και περα δε ξέρω τι γίνεται με τις ακτοπλοϊκές συνδέσεις μεταξύ τους...
Από Λευκάδα έχει καθημερινή σύνδεση και με Ιθάκη και με Κεφαλλονιά (από Νυδρί φέτος ή από Βασιλική μέχρι και πέρυσι) ενώ από Κεφαλλονιά 2 δρομολόγια καθημερινά για Ζάκυνθο (από Πεσάδα). Το καλοκαίρι πάντα εννοώ.
Επίσης από Λευκάδα συχνά δρομολόγια για Μεγανήσι. Για τα υπόλοιπα μικρά πχ Καστό, Κάλαμο κλπ δεν έχω πάει οπότε μην σε πάρω στο λαιμό μου. Σίγουρα υπάρχουν συνδέσεις αλλά λεπτομέρειες δεν ξέρω.
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.965
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Από Λευκάδα έχει καθημερινή σύνδεση και με Ιθάκη
Πολύ χρήσιμο αυτό το δρομολόγιο, μιας και την Ιθάκη θα θελα να την επισκεφτώ, παρόλο που ξέρω ότι οι τιμές είναι τσουχτερές!
Επίσης από Λευκάδα συχνά δρομολόγια για Μεγανήσι. Για τα υπόλοιπα μικρά πχ Καστό, Κάλαμο
Αυτό πάλι είναι ακόμη καλύτερο! ;)
Το είχα ψάξει το Πάσχα του 20, αλλά μείναμε με τα σχέδια...
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.965
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Κάσος

Επίσκεψη : Αύγουστος 2021

Διάρκεια: 4 ημέρες


Η εκδρομή στη Κάσο το καλοκαίρι του ’21 ήταν σχεδόν νομοτελειακή. Παίρνοντας τα Δωδεκάνησα «στη σειρά» τα τελευταία χρόνια, αυτό που εκκρεμούσε ήταν απλά να έρθει η σειρά της, κάτι που έγινε μετά από ένα χρόνο αναβολή.

Η πληροφόρηση μου γι’ αυτό το νησάκι ήταν ελλιπής, μιας και όσα λίγα είχα ακούσει δεν ήταν και τα καλύτερα, η εμπειρία μου όμως μου ‘χει δείξει να μη βασίζομαι σε φήμες αλλά μόνο στη προσωπική μου άποψη.

Χάρηκα πολύ λοιπόν που κατάφερα και την είδα, χωρίς να το μετανιώσω ούτε στιγμή. Απορώ πραγματικά με όσους λένε για τα μικρά νησιά ότι «δεν έχουν τίποτα» ή ότι «δεν είναι για παραπάνω από μια μέρα», καθώς τα δικά μου βιώματα είναι εντελώς έξω απ’ αυτή τη λογική…

Σχεδόν δεδομένος είναι ο συνδυασμός της και με τη γειτονική Κάρπαθο πολλές φορές, κάτι που προκύπτει και από τη γεωγραφική τους θέση, αλλά ίσως και με τη Κρήτη και το νομό Λασιθίου, που μπορεί να διευκολύνει κατά πολύ το δύσκολο ταξίδι ως εκεί. Αυτό τον τρόπο αξιοποίησα κι εγώ, σαν πιο εφικτό οικονομικά, σε σχέση με την απευθείας ή μέσω Καρπάθου πρόσβαση αεροπορικώς που ήταν ιδιαίτερα ακριβή. Η περίπτωση του πλοίου από Πειραιά είχε ακυρωθεί ακόμα και σαν σκέψη.


Ημέρα πρώτη - Άφιξη

Το πλοίο της χειρότερης εταιρείας που δραστηριοποιείται στις ελληνικές θάλασσες αναχώρησε στις 8 το πρωί από το λιμάνι της Σητείας, πόλη που πέρασα το προηγούμενο βράδυ. Ίσως αυτός να είναι ο μόνος τρόπος να μη καθυστερεί το ΠΑΝΤΑ καθυστερημένο και πανάκριβο πλοίο, να το παραλαμβάνεις δηλαδή από την αφετηρία του, αν και αυτό είναι ικανό να καθυστερήσει και δεμένο…

DSC_7595c.jpg


Μία ώρα και είκοσι λεπτά μετά δέναμε στο λιμάνι της Κάσου κι εγώ ήμουν απολύτως έτοιμος για μια ακόμα πρόκληση, ένα ακόμα νησί:

DSC_7595e.jpg


Το Φρυ (ή Φρύδι όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι) ξεδιπλώθηκε αμέσως μπροστά μου:

DSC_7595f.jpg


Φόρτωσα την αποσκευή στο όχημα που με περίμενε και ξεκίνησα για το σπίτι που είχα νοικιάσει μέσω booking, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα μιας και ο σπιτονοικοκύρης είχε άλλα σχέδια και με άρχισε σε ένα πρόλογο και κάτι τζιριτζάντζουλες τύπου «δε μου βγήκε το πρόγραμμα, έκανα λάθος, θα σας βολέψω αλλού κτλ» κάτι που ομολογουμένως με ξένισε, αν και παραείμαι βολικός άνθρωπος για να τσακωθώ σε διακοπές. Το δωμάτιο που εν τέλει μας παραχώρησε το συμπάθησα από τη πρώτη στιγμή, καθώς παρόλο που δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο είχε το μπαλκόνι ακριβώς μπροστά στη θάλασσα:

DSC_7601.JPG


Οφείλω να πω ότι τρεις μέρες καταευχαριστηθήκαμε ύπνο, χωρίς κλιματιστικά και αηδίες, ακούγοντας μόνο το κύμα!

Δεν άργησα καθόλου να κάνω τη πρώτη μου αναγνωριστική βόλτα. Το δωμάτιο ήταν απέναντι από το πολύ όμορφο κτήριο της δημοτικής βιβλιοθήκης:

DSC_7603.JPG


Κι εγώ πήρα τη κατεύθυνση προς τα ανατολικά του Φρυδιού,

DSC_7606.JPG


ακολουθώντας το δρόμο που λίγο μετά σε οδηγεί στη γειτονική παραλία του Εμπορειού:

DSC_7612.JPG


Τα χρώματα και τα νερά της ήταν συμπαθέστατα, ότι έπρεπε για μια πρώτη σύντομη βουτιά, μιας και δεν είχα σκοπό να καθίσω πολύ.
Πήρα το δρόμο της επιστροφής βλέποντας πολύ απλές αλλά παράλληλα όμορφες εικόνες:

DSC_7617.JPG

DSC_7623.JPG


Δίπλα σχεδόν στο λιμάνι βρίσκεται η παραλία «Κοφτερή» η οποία είναι ουσιαστικά εντός του οικισμού. Ακριβώς επάνω της είναι και το καφέ μπαρ Free (ωραίο λογοπαίγνιο) που κρατάει μέχρι αργά το βράδυ

DSC_7628.JPG


Και ακόμα ένα καφέ, το Μουράγιο που εξυπηρετεί τη παραλία:

DSC_7629.JPG


Προχώρησα προς τα ενδότερα του οικισμού, φτάνοντας μπροστά στη μικρή πλατεία και διαπιστώνοντας ότι για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες (μετά τα Ψαρά) βρισκόμουν σε ένα εξίσου ιστορικό νησί, το οποίο μάλιστα καταστράφηκε και αυτό το ίδιο έτος, το 1824:

DSC_7634.JPG


Στις 27 Μαΐου 1824 ο στόλος της Αιγύπτου επιτέθηκε στο νησί με 45 πλοία εφοδιασμένα με τέσσερις χιλιάδες στρατό τα οποία έκαναν απόβαση σε απόκρημνο μέρος και κυρίευσαν το νησί. Στις 30 Μαΐου ακολούθησε καταστροφή του νησιού, φόνος των νησιωτών, αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών. Όσοι μπόρεσαν κατέφυγαν στο βουνό, ενώ άλλοι προσκύνησαν:

DSC_7635.JPG


Αφού αποφάσισα να διαβάσω καλύτερα την ιστορία του νησιού που δε γνώριζα, προχώρησα στο κατηφορικό δρομάκι που οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα:

DSC_7639.JPG

DSC_7647.JPG


Κάνοντας βόλτες στα στενά φτάνοντας ως το δημαρχείο:

DSC_7652.JPG


Επιστρέφοντας εν τέλει στο πολύ γνωστό αξιοθέατο και σημείο αναφοράς στο Φρυ και στο νησί ολόκληρο φυσικά, τη ξακουστή Μπούκα, με τις εικόνες της Δωδεκανήσου να με κατακλύζουν:

DSC_7665.JPG


Έκανα μια εξερεύνηση της γύρω περιοχής, διαπιστώνοντας ότι με λίγη καλή θέληση το Φρυ θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο ωραίο, όπως για παράδειγμα το Μανδράκι της «κοντινής» Νισύρου:

DSC_7676.JPG
DSC_7678.JPG


Επέστρεψα προς τη Κοφτερή για το καφέ μου και το μεσημεριανό μου μπανάκι. Τίποτα το τρομερό σαν θάλασσα, απλά μια καλή κοντινή λύση:

DSC_7680.JPG


Γύρω στις 6 ψώνισα κάποιες προμήθειες επιστρέφοντας προς το δωμάτιο περιμένοντας να περάσει η ώρα για να υποδεχτώ το Νίκο, ο οποίος ερχόταν με το αντίθετο δρομολόγιο και είχε αργήσει σχεδόν ένα δίωρο, μιας και το πιο ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ πλοίο του Αιγαίου είχε κάνει ΠΑΛΙ το θαύμα του:

DSC_7682.JPG


Αφού τακτοποιηθήκαμε βγήκαμε μια βόλτα στο Φρυ, σούρουπο πλέον, για μερικές ακόμη προμήθειες:

DSC_7693.JPG

DSC_7698.JPG
DSC_7713.JPG


Η πρωτεύουσα της Κάσου άρχισε να «φοράει τα καλά της» και η πανσέληνος του Αυγούστου πάνω απ’ το υπέροχο λιμανάκι βοηθούσε σ’ αυτό.

DSC_7706.JPG


Ήπιαμε μια μπύρα κι επιστρέψαμε στο δωμάτιο να ετοιμαστούμε:

DSC_7711.JPG


Εκεί είχαμε και μια πολύ ευχάριστη επίσκεψη, από ένα συνάδελφο και φίλο του Νίκου τον Μ, ο οποίος είναι από τη Κάσο κι έτυχε να βρίσκεται στο νησί, γεγονός που μας χαροποίησε καθώς θα μαθαίναμε τι παίζει από πρώτο χέρι και θα αποκτούσαμε προσβάσεις.

Ήπιαμε μερικά παγωμένα ωραία ποτάκια στο μπαλκόνι και βγήκαμε για βόλτα και φαγητό στο Φρυ, ξεκινώντας από το Μουράγιο για μπυρίτσα και μεζέ και συνεχίζοντας στη Μπούκα:

DSC_7714b.jpg


Η φωταγώγηση του σημείου μέσα απ’ το νερό, έδινε καταπληκτικές εικόνες:

DSC_7714c.jpg


Εικόνες που κρατήσαμε μέχρι να κοιμηθούμε, κάνοντας πρώτα ένα πέρασμα ως οφείλαμε από τα μπαράκια, όντας όμως πολύ κουρασμένοι δε το κάψαμε. Ένα τελευταίο ποτό στο μπαλκόνι και ο ήχος των κυμάτων ήταν το ιδανικό κλείσιμο της βραδιάς!



Ημέρα Δεύτερη

Είχαμε ήδη συμφωνήσει από το προηγούμενο βράδυ με τον Μ να κάνουμε μαζί την εκδρομή στ’ Αρμάθια, γι’ αυτό και ξεχυθήκαμε στους δρόμους λίγο μετά τις 11 ξεκούραστοι πλέον, ώστε να έχουμε χρόνο να φάμε κάτι και να πιούμε το καφεδάκι μας:

DSC_7716.JPG


Η εκδρομή ξεκινάει στη μία το μεσημέρι και διεξάγεται με ακόμα ένα θρυλικό πλοίο του αιγαίου, το «Kasos Princes» που μας περίμενε δεμένο στο λιμάνι.

DSC_7720.JPG


Ένα λιμάνι από το οποίο μπορεί να δει κανείς και τη μπούκα εξωτερικά από τη μία πλευρά και τα υπόλοιπα χωριά της Κάσου από την άλλη:

DSC_7736.JPG

DSC_7737.JPG


Ευτυχώς οι καιρικές συνθήκες ήταν σχετικά καλές και μπορούσε να διεξαχθεί η εκδρομή. Το πλοίο ξεκίνησε λίγα λεπτά αργότερα, μιας και ο κόσμος ήταν ιδιαίτερα πολύς και της τελευταίας στιγμής ως συνήθως:

DSC_7744.JPG


Ο άνεμος έδινε μια ιδιαίτερη τσαχπινιά στη πλεύση μας :

DSC_7754.JPG


Μισή περίπου ώρα μετά αντικρύζαμε τις πρώτες εντυπωσιακές εικόνες απ’ το ακατοίκητο αυτό νησάκι:

DSC_7758.JPG


Νομίζω ότι δε χρειάζεται να περιγράψω κάτι καθώς η εικόνα τα λέει όλα:

DSC_7767.JPG

DSC_7770.JPG


Η αποβίβαση στο νησί γινόταν με ένα μικρό βαρκάκι, ωστόσο κάποιοι θεώρησαν προτιμότερο να επισπεύσουν τη διαδικασία και πολύ καλά έκαναν:

DSC_7778.JPG

DSC_7782.JPG


Τα Αρμάθια δεν ήταν πάντα ακατοίκητο νησί, καθώς αν γυρίσει κάποιος περισσότερο από 70 χρόνια πίσω θα συναντήσει πληθυσμό 100 περίπου κατοίκων που ζούσε εκεί εκμεταλλευόμενος την εξόρυξη γύψου που γινόταν στο νησί.
Η περίφημη παραλία «Μάρμαρα» όπου θα βρισκόμασταν, έχει χαρακτηριστεί μία από τις καλύτερες της Μεσογείου.
Από τα μέσα του 2000 υπάρχει στο νησί παρατηρητήριο για να μπορούν οι φυσιολάτρες και τα μέλη οικολογικών οργανώσεων να μελετούν την πανίδα της περιοχής.


Πιάσαμε μια από τις ομπρέλες που διατίθενται για σκιά μιας και ο ήλιος εκείνες τις ώρες στις συνθήκες του νησιού ήταν απάλευτος. Σε περίπτωση που κάποιος δε προλάβει ή δεν έχει δική του ομπρέλα, το πλήρωμα του πλοίου φροντίζει γι’ αυτό:

DSC_7776.JPG


Πριν βουτήξω για δεύτερη φορά, ξεκίνησα την εξερεύνηση στη πανέμορφη παραλία.

DSC_7786.JPG

DSC_7793.JPG


Ο Μ το πήρε πιο ζεστά και ανηφόρισε το λόφο, κάτι που δεν έκανα γιατί δεν είχα φροντίσει να πάρω μαζί μου παπούτσια και παραδόξως δεν είχα το κουράγιο μες το καυτό ήλιο:

DSC_7795.JPG

DSC_7802.JPG


Αρκετοί ήταν αυτοί που προτίμησαν τη φυσική σκιά ανάμεσα στους βράχους και τις μικρές σπηλιές που σχηματιζόντουσαν στη διπλανή παραλία:

DSC_7809.JPG


Οι προμήθειες σε μια τέτοια εκδρομή παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, έτσι η μητέρα του Μ φρόντισε να μας στείλει ότι καλύτερο βγάζει το νησί για κολατσιό, δηλαδή αυγουλάκια, ξυλάγγουρο, τις πολύ νόστιμες ξερές κουλούρες με το αρωματικό και τη γνωστή σκληρή γραβιέρα, όλα ντόπια! Εμείς είχαμε φροντίσει για τα καύσιμα, με αρκετές παγωμένες μπύρες. Έκαστος στο είδος του:

DSC_7817.JPG


Απολαύσαμε τις βουτιές μας στα καταπληκτικά νερά και γύρω στις τέσσερις το μεσημέρι επιστρέψαμε στο Princes με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο κατεβήκαμε. Με το βαρκάκι:

DSC_7823.JPG

DSC_7818.JPG


Αναχωρήσαμε για το Φρυ με λίγο πιο ήρεμη θάλασσα αυτή τη φορά:

DSC_7831.JPG


Πλέοντας παράλληλα με το αεροδρόμιο και τα πρώτα σπίτια του οικισμού:

DSC_7847.JPG


Φτάσαμε στο λιμάνι και αφού δώσαμε ραντεβού με τον Μ λίγη ώρα μετά προκειμένου να βολτάρουμε, κάναμε μια σύντομη περαντζάδα στον οικισμό:

DSC_7853.JPG

DSC_7861.JPG


Την ώρα που ο «Πρέβελης» προσέγγιζε το νησί:

DSC_7862.JPG


Λίγο μετά τις έξι φορτωθήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε ν’ ανηφορίζουμε τους στενούς στριφογυριστούς δρόμους της Κάσου, ανεβαίνοντας όλο και πιο ψηλά:

DSC_7866.JPG


Φτάσαμε στο παρεκκλήσι της Αγίας Κυριακής, όμορφο και σκαρφαλωμένο στη κορυφή σχεδόν του βουνού:

DSC_7867.JPG


Η θέα από κείνο το σημείο προς τη Κάρπαθο ήταν υπέροχη και ανεμπόδιστη:

DSC_7868.JPG

DSC_7876.JPG


Δεν ίσχυε όμως το ίδιο προς το Φρυ, καθώς η ατμόσφαιρα ήταν κάπως βαριά και θολή, την ώρα που ο Πρέβελης ξεκινούσε και πάλι το ταξίδι του:

DSC_7885.JPG


Συνεχίσαμε επιστρέφοντας προς το Φρυ και περνώντας στ’ αριστερά του οικισμού, πάνω ακριβώς από τ’ αεροδρόμιο:

DSC_7889.JPG


Κάνοντας στάση στο «Κατάρτι» για τη φωτογραφία, μια όμορφη σκηνή ουσιαστικά φτιαγμένη από καλάμια, που απ’ ότι μάθαμε μπορεί να πάει όποιος θέλει ν’ αράξει, να ψήσει, να περάσει μερικές ώρες, σεβόμενος πάντα το κόπο των ντόπιων και το φυσικό περιβάλλον:

DSC_7893.JPG

DSC_7895.JPG


Καταλήξαμε λίγο μετά στη παραλία της Αμμούας και τη γνωστή καντίνα:

DSC_7900.JPG


Ο καιρός και ο αέρας δυστυχώς στο σημείο εκείνο δεν ευνοούσε το απογευματινό μπάνιο αν και πολύ θα το ήθελα:

DSC_7901.JPG


Αρκέστηκα έτσι στην εξερεύνηση της περιοχής φτάνοντας μέχρι το εκκλησάκι

DSC_7904.JPG


Και στις παγωμένες μπύρες της καντίνας – ταβέρνας, βλέποντας το ηλιοβασίλεμα:

DSC_7914.JPG


Είναι ένα μέρος που συγκέντρωνε αρκετό κόσμο γι’ αυτό το λόγο, ιδιαίτερα ντόπιους, που αρκετοί μάλιστα φρόντισαν να στρωθούν και για φαγητό αμέσως μετά:

DSC_7918.JPG


Εμείς θα κάναμε κάτι αντίστοιχο, προτιμώντας ωστόσο το χωριό, γι’ αυτό κι επιστρέψαμε σ’ αυτό βράδυ πλέον:

DSC_7921.JPG


Ξέραμε ότι ένα από τα καλύτερα ουζερί – εστιατόρια ήταν το «Μελτέμι» και ότι αν αργούσαμε να πάμε όπως το χθεσινό βράδυ δε θα βρίσκαμε τίποτα καθώς πάντα γίνεται χαμός. Λίγο η τύχη μας φτάνοντας νωρίς, πολύ περισσότερο οι γνωριμίες του Μ, μας έστρωσαν στο πρώτο τραπέζι του μαγαζιού, στο οποίο κατέφθανε συνεχώς κόσμος.

Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και δεν έμεινε λέπι. Φάβα, ντολμαδάκια, σαλάτα χόρτα, αθερίνα, χταπόδι, γαύρος μαρινάτος και φυσικά το παραδοσιακό πιάτο και αυτού του νησιού, μακαρούνες δηλαδή με σιτάκα, όπως το λένε και οι ντόπιοι:

DSC_7923b.jpg


Το επίσης τοπικό βιολογικό κρασί που τιμήσαμε δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, καθώς ίσως ήταν περισσότερο για χειμωνιάτικες μέρες. Στο σύνολο όμως όλα ήταν εξαιρετικά:

DSC_7923c.jpg


Γυρίσαμε προς το Φρυ για να πιούμε ένα ποτό στο μπαράκι πάνω απ’ τη μπούκα, στο οποίο μέσα γινόταν ο κακός χαμός από κόσμο και ορθίους, εικόνα που μου φαίνεται τόσο μακρινή με όλα όσα περάσαμε τα τελευταία χρόνια…

Μετά τις 12 κινηθήκαμε στο δρόμο για τον Εμπορειό φτάνοντας στο After του νησιού, το οποίο δεν είχα καταλάβει τη προηγούμενη μέρα αν λειτουργεί ή αν είναι κλειστό καμιά δεκαετία τώρα, μιας και η παλιακή είσοδος, η σκουριά και η παραμέληση έδειχναν εικόνα εγκατάλειψης. Έκανα λάθος:

DSC_7923d.jpg


Προς το παρόν δεν είχε ψυχή, οπότε καταλήξαμε για μερικές μπύρες στο Free, αρχικά σε σταντάκι μπροστά στη παραλία και για τη συνέχεια μέσα, απολαμβάνοντας μετά από πολύ καιρό τα «προνόμια» του εμβολιασμού.

DSC_7923e.jpg


Αφού χαιρετηθήκαμε με τον Μ που αναχωρούσε την άλλη μέρα για Αθήνα ανανεώνοντας το ραντεβού μας στην Αττική πρωτεύουσα, επιστρέψαμε στο «Εν Πλω» που εκείνη την ώρα είχε φισκάρει, δοκιμάζοντας τις αντοχές μας στην παραδοσιακή αιλυνική τραπ και στο Νίκο Βέρτη, κλείνοντας τελικά τη βραδιά μας όπως έπρεπε, πίνοντας κουβανέζικο ρούμι και ακούγοντας σωστές μουσικές στο μπαλκόνι μας. Ωραία πράγματα…



Ημέρα Τρίτη

Η Κυριακή στη Κάσο ξεκίνησε ράθυμα και νωχελικά μετά το ξενύχτι της προηγουμένης, πίνοντας καφέ στο πολύ ωραίο καφενείο άνωθεν της μπούκας, καταστρώνοντας σχέδια για το υπόλοιπο της ημέρας:

DSC_7929.JPG


Βολτάραμε για λίγο στο Φρυ, ανακαλύπτοντας κι άλλα ωραία στενάκια:

DSC_7938.JPG

DSC_7940.JPG


Καταλήγοντας στη κοφτερή για βουτιά, μαζί με τις μεσημεριανές μας μπύρες. Θέλαμε να γίνει αυτό στη Χέλατρο, μία από τις καλύτερες παραλίες του νησιού (καιρικών συνθηκών επιτρέποντος), ωστόσο κάτι τέτοιο είναι απολύτως ανέφικτο αν δε διαθέτεις όχημα…

DSC_7948.JPG


Περιμέναμε να πέσει κάπως ο ήλιος και η ζέστη προκειμένου να ξεκινήσουμε τη περιήγηση μας, κάτι που περιλάμβανε αρκετή πεζοπορία, έτσι λίγο πριν τις έξι πήραμε το δρόμο για το όμορφο χωριό της Παναγιάς που βρίσκεται αρκετά κοντά στο Φρυ:

DSC_7957.JPG

DSC_7967.JPG


Ανεβήκαμε το στριφογυριστό δρόμο ανάμεσα από τα όμορφα σπίτια και καταλήξαμε στην πολύ όμορφη εκκλησία του χωριού:

DSC_7969.JPG

DSC_7972.JPG


Το αξιοθέατο βέβαια που θέλαμε να δούμε και μας έφερε ως εκεί, δεν ήταν άλλο από τις πολύ γνωστές «έξι εκκλησίες» που συναντήσαμε αμέσως μετά:

DSC_7974.JPG

DSC_7977.JPG
DSC_7983.JPG


Οι έξι εκκλησίες της Κάσου βρίσκονται στην απάνω γειτονιά που είναι και το ψηλότερο σημείο του χωριού, μιας και πιστεύεται σύμφωνα με την παράδοση ότι στη θέση που σήμερα βρίσκονται οι έξι εκκλησίες, κατοικούσαν έξι νεράιδες.

DSC_7979.JPG


Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες συνεχίσαμε στον ανηφορικό δρόμο:

DSC_7986.JPG


Έχοντας θέα σε κείνη τη πλευρά προς το Φρυ:

DSC_7987.JPG


Κι αφού βγήκαμε στο κεντρικό:

DSC_7994.JPG


Κάναμε μια στάση προκειμένου να ξεκουραστούμε και να ξεδιψάσουμε μιας και είχαμε αρκετή συνέχεια:

DSC_8003.JPG


Ο δρόμος προς το Αρβανιτοχώρι που ήταν ο επόμενος στόχος μας ήταν σε ανεκτά επίπεδα ανηφορικός, όμως αρκετά μακρινός:

DSC_8007.JPG


Το τοπίο ήταν υπέροχο καθώς υπήρχε σχετική βλάστηση. Είδαμε κι ένα μελισσοκόμο επί το έργον, μιας και το θυμαρίσιο μέλι είναι από τα εκλεκτά παράγωγα του νησιού.

DSC_8011.JPG


Γενικώς η Κάσος φημίζεται για τα μυρωδικά της που χρησιμοποιούνται σε πολλές παραλλαγές στη κουζίνα, κάτι που καταλαβαίνει κανείς από τις πρώτες ώρες του στο νησί, μιας και η ωραία μυρωδιά στον αέρα εκτός οικισμών είναι διάχυτη!

DSC_8013.JPG


Το χωριό δεν άργησε μεν να φανεί, ωστόσο εμείς κινούμασταν περιφερειακά, με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε:

DSC_8020.JPG

DSC_8023.JPG


Τουλάχιστον πλησιάζαμε όλο και περισσότερο, αναγκαζόμενοι για κάμποσα μέτρα να περάσουμε και χωματόδρομο:

DSC_8028.JPG


Μπήκαμε θαυμάζοντας το όμορφο χωριό:

DSC_8031.JPG


Ώσπου λίγα μέτρα μετά η επιμονή του περιπατητή δικαιώθηκε πανηγυρικά. Στη «Μαρούκλα»:

DSC_8033.JPG


Ένα από τα πιο όμορφα και γνωστά ταβερνοκαφενεία της Κάσου και γενικώς της Δωδεκανήσου βρέθηκε στο δρόμο μας, κάτι που μόνο τυχαίο δεν ήταν βέβαια καθώς είχαμε από αρκετούς μήνες πριν τη σχετική πληροφόρηση:

DSC_8036.JPG


Πιάσαμε ένα τραπεζάκι και παραγγείλαμε δύο ΒΑΠ, πάντα μαζί με τον απαραίτητο παραδοσιακό μεζέ, όση ώρα περιμέναμε τη κουζίνα να ξεκινήσει. Οι δύο βέβαια δεν άργησαν να γίνουν τέσσερις και πάει λέγοντας…

DSC_8038c.jpg


Κάπου εκεί και μέχρι να ετοιμαστεί η παραγγελία πήρα τη μηχανή στα χέρια μου κι έκανα μια βόλτα στο χωριό πριν πέσει ο ήλιος:

DSC_8043.JPG


Είδα την εκκλησία του, όμορφα σπίτια και στενάκια, μέχρι να επιστρέψω στο τραπέζι μου:

DSC_8047.JPG


Εκεί τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα, μιας και τα παραδοσιακά χόρτα θαλάσσης με κρεμμύδι, τα επίσης παραδοσιακά ντολμαδάκια (με κιμά παρακαλώ) και το ψητό ψωμί είχαν καταφτάσει, περιμένοντας τα κρεατικά:

DSC_8052.JPG


Περασμένες εννιά και πάνω που η Μαρούκλα άρχισε να γεμίζει μιας και τα περισσότερα τραπέζια ήταν με κράτηση, πήραμε τον ευτυχώς κατηφορικό δρόμο της επιστροφής, με το φεγγάρι να 'ναι σύμμαχος μας στη βραδινή πεζοπορία :

DSC_8052b.jpg


Μ’ ένα ποτάκι στο χέρι και πανέμορφες νησιώτικες εικόνες, αυτές που αντιλαμβάνεσαι μόνο όταν κινείσαι πεζός φτάσαμε λίγα λεπτά μετά στο Φρυ:

DSC_8052c.jpg


Δεν υπήρχε πολύς χρόνος διαθέσιμος, έτσι ετοιμαστήκαμε αρκετά γρήγορα και βγήκαμε προς τη Μπούκα:

DSC_8052d.jpg


Η Κάσος εκείνο το βράδυ φορούσε τα καλά της και το γραφικό λιμανάκι είχε γεμίσει κόσμο, προκειμένου να υποδεχτεί το Θανάση Πολυκανδριώτη και την ορχήστρα του, που γέμισε πενιές το Δωδεκανήσιο ουρανό:


DSC_8052f.jpg


Πήραμε δυο μπύρες και καθίσαμε στα σκαλάκια να δούμε τη συναυλία, που τελείωσε δυστυχώς στην ώρα της λίγο μετά τις 12:

DSC_8052h.jpg


Χωρίς ιδιαίτερη πίεση μεταφερθήκαμε στο διπλανό μπαράκι προτού σκάσει ο πολύς ο κόσμος για να συνεχίσουμε

DSC_8052i.jpg


Και με την ακριβώς ίδια λογική καμιά ώρα μετά στο Εν Πλω:

DSC_8052j.jpg


Μας είχε λείψει τόσο με όλα αυτά ο κλειστός χώρος και το μπαρ, όντας πολύ χαρούμενοι που το ζήσαμε ξανά, πόσο μάλλον σε διακοπές. Ο ιδιοκτήτης μας έπιασε αμέσως τη κουβέντα, ρωτώντας μας μάλιστα ευγενικά αν επιθυμούμε ν’ ακούσουμε κάτι συγκεκριμένο πριν πλακώσει η πιτσιρικαρία, συνεχίζοντας με μια πολύ ωραία συζήτηση για τη ζωή στη Κάσο, παρέα με μερικές ακόμα μπυρίτσες:

DSC_8052k.jpg


Γεμάτοι από τις εικόνες και τις τρίτης μας ημέρας επιστρέψαμε στο δωμάτιο, όπου το άχαστο τρίπτυχο μουσικής – ποτού και καλής παρέας έκλεισε τη νύχτα σε αρκετά προχωρημένη και πάλι ώρα…


Ημέρα τέταρτη - Αναχώρηση

Η τελευταία ημέρα στο νησί είχε φτάσει. Ο ιδιοκτήτης μας είχε ενημερώσει ότι μπορούσαμε να κρατήσουμε το δωμάτιο μέχρι τις 4 χωρίς κανένα πρόβλημα, οπότε αφού τον ευχαριστήσαμε κατεβήκαμε στο Φρυ για αναμνηστικά και ψώνια, επιλέγοντας τις ξερές κουλούρες Κάσου που αποτελούν εξαιρετική περίπτωση:

DSC_8062.JPG


Επιστρέψαμε στο δωμάτιο με την υπέροχη θέα και τον ήχο από τα κύματα διαπιστώνοντας πόσο πολύ μας είχε ξεκουράσει όλο αυτό:

DSC_8069.JPG


Ξαναβγήκαμε στο γνωστό δρόμο με κατεύθυνση τη παραλία του Εμπορειού:

DSC_8070.JPG


Στην οποία βρεθήκαμε μετά από λίγα μέτρα. Η ομώνυμη ταβέρνα ήταν πάντα γεμάτη κόσμο και πάντα δελεαστική, οι ντόπιοι όμως μας απέτρεψαν να πάμε σε προηγούμενες συζητήσεις μας, χωρίς να καταλάβω ακριβώς το λόγο:

DSC_8074.JPG


Τα νερά φαινόντουσαν υπέροχα και θα τα δοκιμάζαμε αφού πρώτα κάνουμε στάση στο διπλανό καφέ:

DSC_8075.JPG

DSC_8077.JPG


Η ζέστη ήταν υπέρ αρκετή, ο καφές ζεστάθηκε, έτσι πριν ανοίξει η πρώτη μπύρα κινήθηκα προς τη θάλασσα που με προκαλούσε:

DSC_8079.JPG


Το μπανάκι ήταν όντως απολαυστικό:

DSC_8080.JPG


Ο χρόνος όμως μετρούσε αντίστροφα, έτσι αφού χαιρετήσαμε τον Γ που είχαμε γνωρίσει από το πρώτο βράδυ στο νησί και ήπιε μαζί μας μια μπύρα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για να φορτώσουμε τα πράγματα:

DSC_8082.JPG


Κατεβήκαμε στο λιμάνι:

DSC_8085.JPG


Το Kasos Princess θα αναχωρούσε στις 5 το απόγευμα, για τον επόμενο νησιωτικό προορισμό μας, τη γειτονική Κάρπαθο, μιας και διεξάγει και αυτό το συγκεκριμένο -επιδοτούμενο μάλιστα- δρομολόγιο:

DSC_8086.JPG


Στην ώρα μας και αφού τελείωσαν τα διαδικαστικά το πλοίο αναχώρησε:

DSC_8102.JPG


Με μένα να παίρνω κάποιες τελευταίες εικόνες του νησιού:

DSC_8107.JPG


Καθώς η πλεύση συνεχιζόταν παράλληλα με τις ακτές του, πριν κάνει τη στροφή για να συναντήσει τη Κάρπαθο:

DSC_8117.JPG


Αφήναμε πίσω μας τη Κάσο με ένα μεγάλο χαμόγελο, μιας και το νησί υπερέβη τελικά τις προσδοκίες μας, περνώντας ευχάριστα, φιλόξενα και γεμίζοντας εικόνες από ακόμα ένα τόπο της άγονης γραμμής. Μην ακούω υπερβολές και άλλες τέτοιες εξυπνάδες ότι δε χρήζει επίσκεψής! Όλα τα νησάκια τέτοιου τύπου χρήζουν επίσκεψης καθώς αυτό που εν τέλει θα σου δώσουν δε μπορείς να το βρεις πουθενά αλλού. Τολμήστε το και δε θα απογοητευτείτε!

Μακάρι να ήταν σε πιο «βολικό» σημείο και να κατάφερνα να τη ξαναδώ. Πολύ θα το ήθελα. :)
 
Last edited:

gkalla

Member
Μηνύματα
1.228
Likes
6.649
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Ωραία πράγματα @psilos3 !
Τώρα θα σε έχω στήριγμα για να πείσω έναν φίλο μου, που κατάγεται από την Κάσο, να πάμε στο νησί.
Τόσα χρόνια με πρήζει πως «δεν είναι ωραία», «τι να πάμε να κάνουμε σ’ αυτό το παλιονήσι», «μακάρι να καταγόμουν από οποιοδήποτε άλλο νησί» και άλλα χαριτωμένα.
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.965
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Ωραία πράγματα @psilos3 !
Τώρα θα σε έχω στήριγμα για να πείσω έναν φίλο μου, που κατάγεται από την Κάσο, να πάμε στο νησί.
Τόσα χρόνια με πρήζει πως «δεν είναι ωραία», «τι να πάμε να κάνουμε σ’ αυτό το παλιονήσι», «μακάρι να καταγόμουν από οποιοδήποτε άλλο νησί» και άλλα χαριτωμένα.
Σ΄ ευχαριστώ! :)
Απορώ γιατί δε το 'χετε κάνει ακόμα. Απορώ!
Εντάξει, είναι λίγο και τι ψάχνει καθένας, τι θέλει να δει και τι περιμένει από τις διακοπές του, προσωπικά πάντως η Κάσος ξεπέρασε τις προσδοκίες μου όπως είπα και στην ιστορία.
Απορώ γιατί το κατακεραυνώνει έτσι ο φίλος σου, αλλά και άλλος κόσμος ακόμα και στο φορουμ, σύμφωνα με την αναζήτηση που έκανα πριν την άφιξη μου.

Προσωπικά δε πιστεύω ότι υπάρχει νησί που δεν έχει κάτι να σου δώσει, τουλάχιστον εγώ δεν έχω βρει κανένα ακόμα. ;)
 

thanos75

Member
Μηνύματα
1.355
Likes
3.395
Επόμενο Ταξίδι
μάλλον Παρίσι
Ονειρεμένο Ταξίδι
Καλιφόρνια-Χαβάη
Υπέροχη για μια ακόμα φορά Γιάννη η νησιωτικη ιστορία σου. Διαβάζοντάς την και βλέποντας τις φωτος συνειδητοποίησα την ισχύ του ρητου πως "στα απλά μπορεί να κρύβεται η πιο ουσιαστική ομορφιά". Πολλές φορές στα νησιά ψαχνόμαστε για top παραλίες, top οικισμούς, top φαγητο, και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Χωρίς να είδα τίποτα το "extra top" στις φωτος σου, το νησί μου έβγαλε μια ωραία γλυκιά αύρα. Προορισμος, σοβαρά στα υπόψιν γθα μένα στο μέλλον. Αναμένω και τις εντυπώσεις σου από Καρπαθο που την έχω κ εγώ επισκεφθεί
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.965
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Υπέροχη για μια ακόμα φορά Γιάννη η νησιωτικη ιστορία σου. Διαβάζοντάς την και βλέποντας τις φωτος συνειδητοποίησα την ισχύ του ρητου πως "στα απλά μπορεί να κρύβεται η πιο ουσιαστική ομορφιά". Πολλές φορές στα νησιά ψαχνόμαστε για top παραλίες, top οικισμούς, top φαγητο, και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Χωρίς να είδα τίποτα το "extra top" στις φωτος σου, το νησί μου έβγαλε μια ωραία γλυκιά αύρα. Προορισμος, σοβαρά στα υπόψιν γθα μένα στο μέλλον. Αναμένω και τις εντυπώσεις σου από Καρπαθο που την έχω κ εγώ επισκεφθεί
Ευχαριστώ πολύ φίλε.
Είναι μια μεγάλη αλήθεια αυτό που αναφέρεις, πολλές φορές πέφτουμε στη παγίδα και δε μπορούμε να χαρούμε τα απλά, ή συγκρίνουμε ανόμοιους τόπους και καταστάσεις, αδικώντας υπέροχα πραγματικά μέρη που με το δικό τους τρόπο έχουν να δώσουν πολλά.
Να δοκιμάζουμε, να μην είμαστε προκατειλημμένοι και να κρατάμε τα ωραία, αυτό έχω να πω εγώ.

Έρχεται και το κεφάλαιο για τη Κάρπαθο, τελειώνει όπου να ναι η συγγραφή του. ;)
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.792
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom