Αναχώρηση νωρίς το πρωί από Ορεστιάδα, πέρασμα από Θεσσαλονίκη για παραλαβή της υπόλοιπης παρέας και άφιξη απόγευμα με βροχερό καιρό στο Μονοδένδρι.
Δωμάτιο στον ξενώνα “Κωνσταντίνου και Ελένης” στην είσοδο του χωριού,
Δείπνο στην ταβέρνα “στα ριζά” και καφέ στην καφετερία “Aelia”
Μια μικρή βόλτα στον οικισμό πριν το πρωινό στον ξενώνα και αναχώρηση για τη θέση “Οξυά” όπου υπάρχει καλή θέαση της χαράδρας του Βίκου.
Καθ’ οδόν πέρασμα μέσα από το “Πέτρινο Δάσος” με χαρακτηριστικούς βραχώδεις σχηματισμούς.
Και στη θέση Οξυά. Υπάρχει χώρος για παρκινγκ εδώ και συνέχεια για λίγο με τα πόδια σε μονοπάτι.
Επιστροφή στον ξενώνα και ποδαράτοι για την πλατεία του χωριού με τον τεράστιο πλάτανο.
Ένα περιποιημένο λιθόστρωτο οδηγεί στο μοναστήρι της Αγ. Παρασκευής
από όπου υπάρχει επίσης καλή θέα του φαραγγιού και του ποταμού Βοϊδομάτη.
Ένα μικρό διάλειμμα στον ξενώνα και αναχώρηση για το χωριό Βραδέτο. Στάση στη “Γέφυρα του Κόκκορου”
και με καταρρακτώδη βροχή στο Βραδέτο.
Σε μικρό μαγαζάκι από αυτά που αφθονούν στην περιοχή (πίττες της κυρά Κατίνας, πίττες της κυρά Φρόσως κλπ) καθίσαμε με την ελπίδα να σταματήσει η βροχή και να πραγματοποιήσουμε μια επιθυμία του ταξιδιού, την κατάβαση από τη “Σκάλα Βραδέτου”, όπως ονομάζεται ένα λιθόστρωτο μονοπάτι που συνδέει το Βραδέτο με το Καπέσοβο. Πήραμε όλοι από ένα κομμάτι πίττα, οι συνταξιδιώτισσες συνοδεύσαν με καφέ ενώ οι άντρες προτιμήσαμε τσιπουράκι.
Με τούτο και με κείνο σταμάτησε εντελώς η βροχή. Τώρα ένας έπρεπε να κατέβει με το αμάξι στο Καπέσοβο για να περιμένει τους άλλους που θα κατεβαίναν από τη Σκάλα και ο κλήρος έπεσε φυσικά σε μένα.
Έξω από το Καπέσοβο και στο σημείο που καταλήγει η Σκάλα υπάρχει αλάνα όπου πάρκαρα και άρχισα να ανεβαίνω τη Σκάλα μέχρι τα μισά της διαδρομής, τη θέση “Πέταλο” (αλλεπάλληλες φουρκέτες της σκάλας) όπου ορίσαμε σαν σημείο συνάντησης.
(στην επόμενη φωτο διακρίνεται η σκάλα - ένα λευκό ίχνος)
Η ανάβαση ήταν αρκετά επίπονη (δεν είμαστε και νέοι!) και έφτασα στο Πέταλο με τη γλώσσα έξω!
Δυο γεφυράκια στη διαδρομή.
Επιστροφή στη βάση μας και για δείπνο στην ταβέρνα “Στάνη” στην περιοχή Γυφτόκαμπος. (Χορταστικές μερίδες φαγητού σε περιβάλλον αντάξιο της περιοχής)
Αποχαιρετισμός στο Μονοδένδρι μετά το πρωινό και πορεία για Πάπιγκο μέσω του χωριού Αρίστη.
Πέρασμα από γέφυρα του Βοϊδομάτη (rafting meeting point)
και Πάπιγκο μετά ανηφορικό δρόμο με αλλεπάλληλες φουρκέτες. Ευρύχωρο παρκινγκ στην είσοδο του χωριού. Περιπλάνηση στα στενά
και επιστροφή στην Αρίστη για καφέ σε καφετερία με πανοραμική θέα.
Στάση έξω από την Κόνιτσα για ένα πέτρινο γεφύρι (εδώ γινόταν το έλα να δεις από κόσμο – καμιά δεκαριά τουριστικά πούλμαν, καμιά εκατοστή Ι.Χ.)
Γεύμα στην ταβέρνα – ξενώνα “Φασουλής” στο χωριό Κεφαλοχώρι (καλά και οικονομικά) και επιστροφή στα πάτρια τα μεσάνυχτα αφού αφήσαμε τη μισή παρέα στη Θεσσαλονίκη.
Το διήμερο θα ήταν τέλειο αν δεν είχαμε τις βροχές στον μισό σχεδόν χρόνο (17/5-19/5)
Για τη Σκάλα Βραδέτου αν κανείς έχει τις κατάλληλες αντοχές μπορεί να αφήσει το αμάξι στην κατάληξη, λίγο έξω από το χωριό Καπέσοβο (υπάρχει κατάλληλος χώρος) να κάνει την (αρκετά δύσκολη) ανάβαση, μια μικρή στάση στο Βραδέτο και να συνεχίσει στην (εύκολη) κατάβαση. Θα χρειαστεί συνολικά γύρω στις 3 ώρες με χαλαρό περπάτημα.
Δωμάτιο στον ξενώνα “Κωνσταντίνου και Ελένης” στην είσοδο του χωριού,
Δείπνο στην ταβέρνα “στα ριζά” και καφέ στην καφετερία “Aelia”
Μια μικρή βόλτα στον οικισμό πριν το πρωινό στον ξενώνα και αναχώρηση για τη θέση “Οξυά” όπου υπάρχει καλή θέαση της χαράδρας του Βίκου.
Καθ’ οδόν πέρασμα μέσα από το “Πέτρινο Δάσος” με χαρακτηριστικούς βραχώδεις σχηματισμούς.
Και στη θέση Οξυά. Υπάρχει χώρος για παρκινγκ εδώ και συνέχεια για λίγο με τα πόδια σε μονοπάτι.
Επιστροφή στον ξενώνα και ποδαράτοι για την πλατεία του χωριού με τον τεράστιο πλάτανο.
Ένα περιποιημένο λιθόστρωτο οδηγεί στο μοναστήρι της Αγ. Παρασκευής
από όπου υπάρχει επίσης καλή θέα του φαραγγιού και του ποταμού Βοϊδομάτη.
Ένα μικρό διάλειμμα στον ξενώνα και αναχώρηση για το χωριό Βραδέτο. Στάση στη “Γέφυρα του Κόκκορου”
και με καταρρακτώδη βροχή στο Βραδέτο.
Σε μικρό μαγαζάκι από αυτά που αφθονούν στην περιοχή (πίττες της κυρά Κατίνας, πίττες της κυρά Φρόσως κλπ) καθίσαμε με την ελπίδα να σταματήσει η βροχή και να πραγματοποιήσουμε μια επιθυμία του ταξιδιού, την κατάβαση από τη “Σκάλα Βραδέτου”, όπως ονομάζεται ένα λιθόστρωτο μονοπάτι που συνδέει το Βραδέτο με το Καπέσοβο. Πήραμε όλοι από ένα κομμάτι πίττα, οι συνταξιδιώτισσες συνοδεύσαν με καφέ ενώ οι άντρες προτιμήσαμε τσιπουράκι.
Με τούτο και με κείνο σταμάτησε εντελώς η βροχή. Τώρα ένας έπρεπε να κατέβει με το αμάξι στο Καπέσοβο για να περιμένει τους άλλους που θα κατεβαίναν από τη Σκάλα και ο κλήρος έπεσε φυσικά σε μένα.
Έξω από το Καπέσοβο και στο σημείο που καταλήγει η Σκάλα υπάρχει αλάνα όπου πάρκαρα και άρχισα να ανεβαίνω τη Σκάλα μέχρι τα μισά της διαδρομής, τη θέση “Πέταλο” (αλλεπάλληλες φουρκέτες της σκάλας) όπου ορίσαμε σαν σημείο συνάντησης.
(στην επόμενη φωτο διακρίνεται η σκάλα - ένα λευκό ίχνος)
Η ανάβαση ήταν αρκετά επίπονη (δεν είμαστε και νέοι!) και έφτασα στο Πέταλο με τη γλώσσα έξω!
Δυο γεφυράκια στη διαδρομή.
Επιστροφή στη βάση μας και για δείπνο στην ταβέρνα “Στάνη” στην περιοχή Γυφτόκαμπος. (Χορταστικές μερίδες φαγητού σε περιβάλλον αντάξιο της περιοχής)
Αποχαιρετισμός στο Μονοδένδρι μετά το πρωινό και πορεία για Πάπιγκο μέσω του χωριού Αρίστη.
Πέρασμα από γέφυρα του Βοϊδομάτη (rafting meeting point)
και Πάπιγκο μετά ανηφορικό δρόμο με αλλεπάλληλες φουρκέτες. Ευρύχωρο παρκινγκ στην είσοδο του χωριού. Περιπλάνηση στα στενά
και επιστροφή στην Αρίστη για καφέ σε καφετερία με πανοραμική θέα.
Στάση έξω από την Κόνιτσα για ένα πέτρινο γεφύρι (εδώ γινόταν το έλα να δεις από κόσμο – καμιά δεκαριά τουριστικά πούλμαν, καμιά εκατοστή Ι.Χ.)
Γεύμα στην ταβέρνα – ξενώνα “Φασουλής” στο χωριό Κεφαλοχώρι (καλά και οικονομικά) και επιστροφή στα πάτρια τα μεσάνυχτα αφού αφήσαμε τη μισή παρέα στη Θεσσαλονίκη.
Το διήμερο θα ήταν τέλειο αν δεν είχαμε τις βροχές στον μισό σχεδόν χρόνο (17/5-19/5)
Για τη Σκάλα Βραδέτου αν κανείς έχει τις κατάλληλες αντοχές μπορεί να αφήσει το αμάξι στην κατάληξη, λίγο έξω από το χωριό Καπέσοβο (υπάρχει κατάλληλος χώρος) να κάνει την (αρκετά δύσκολη) ανάβαση, μια μικρή στάση στο Βραδέτο και να συνεχίσει στην (εύκολη) κατάβαση. Θα χρειαστεί συνολικά γύρω στις 3 ώρες με χαλαρό περπάτημα.
Attachments
Last edited:
