Νησιά Κουκ Νησιά Kουκ

[Head_cf]

Ξυπνητήρι λοιπον 6:30 … Γενικά είμαι πολύ δύσκολος στο ξύπνημα…αυτή τη φορά όμως τινάχτηκα σαν ελατήριο….Πρώτη κίνηση ανοίγω την πόρτα και κοιτάω τον ουρανό ..τα 1-2 συννεφάκια που είδα δεν μου χάλασαν την διάθεση…όπως θα μας έλεγε και ο ξεναγός μας στο Aitutaki μετά από 3 ώρες…’think positive’.

Για να πάμε στο Aitutaki είχα κλείσει μέσω Ιντερνετ το one day tour με την Air Rarotonga στην τιμή των 429 NZD περίπου δηλαδή 210 ευρω. Μέσα σε αυτή την τιμή εκτός από τα αεροπορικά εισιτήρια για τον παραδεισο..συμπεριλαμβανονται και ολες οι μετακινήσεις, φαγητό, πετσέτες, μάσκα ,αναπνευστήρας ..και γενικά ότι μπορεί να χρειαστείς εκείνη τη μέρα.

Αφού λοιπόν ετοιμαστήκαμε βγαίνουμε στο δρόμο 7:10 όπου θα μας περίμενε το λεωφορείο για να πάει στο αεροδρόμιο. Έλα όμως που το λεωφορείο δεν ήταν εκεί….. Οι κάτοικοι των Νησιών Κουκ είναι τύποι χαλαροί....και έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με το χρόνο…αν το λεωφορείο αργούσε στη Νέα Ζηλανδία τότε θα άρχιζα να ανησυχώ....στα Κουκ όμως ήμουν ήσυχος ..κάποια στιγμή θα ερχόταν…και έτσι και εγινε..20 λεπτά καθυστερημένο βέβαια ..αλλά ήρθε ..αεροδρόμιο…επιβίβαση...πτήση ..και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ…αυτό που έβλεπα για μήνες στο Internet….πόσα βράδια δεν είχα ξενυχτήσει για να ψάχνω πληροφορίες και να κοιτάω φωτογραφίες…πόσες φορές ειχα δει αυτή την τέλεια αεροφωτογραφία από το Aitutaki…ποσά σχόλια είχα διαβάσει για το αεροπλάνο που περνάει πάνω από το Lagoon πριν προσγειωθεί…εκεί στη μέση του πουθενά…χαμένο κάπου στη μέση του ωκεανού.…με τα κύματα να αφρίζουν γύρω γύρω, να το χτυπάνε ανελέητα μέρα νύχτα…και στη μέση το ΑΠΟΛΥΤΟ γαλάζιο… ήμουν εκεί ..και το έβλεπα ...τι τέλεια αίσθηση …….προσγείωση…. η πινακίδα Welcome to Aitutaki πάνω από την είσοδο του terminal…για την ακρίβεια δεν είναι terminal ..είναι τρεις τοίχοι με μια σκεπή από πάνω…τις βαλίτσες τις βγάζουν με το καροτσάκι ..και πας και τις παίρνεις πάνω από το καρότσι ..όπως βέβαια όταν θέλεις να φύγεις περνάς την βαλίτσα σου από μια τρυπά στο τοίχο και αυτή πέφτει απ’εξω πάνω στο καροτσάκι…!!!!! Μερικοί Aitutakiaνοι ξυπόλυτοι έτρεχαν για να πάρουν κάτι από το αεροπλάνο η για να προλάβουν να στείλουν κατι στη Rarotonga.
Επειδή το αεροδρόμιο είναι μικρό και δεν μπορούν να προσγειωθούν μεγάλα αεροπλάνα αποφάσισαν να μεγαλώσουν τον διάδρομο και έτσι σε λίγο καιρό θα προσγειώνονται αεροπλάνα με μέγεθος από 737. Όπως καταλαβαίνεται σιγά σιγά θα αρχίσει και εκεί ο έντονος τουρισμός, οι τιμές θα αυξηθούν κατακόρυφα και θα γίνει κάτι σαν Bora Bora. Ήδη κάποιο αμερικανικό Survivor και καποιο αντίστοιχο της Νέας Ζηλανδίας, καθώς και 2-3 ταινίες έχουν γυριστεί εκεί. Οι τιμες των προϊόντων είναι αρκετά υψηλές στο Aitutaki και ο λόγος είναι ότι είναι πολύ απομονωμένο ..το πλοίο έρχεται μια φορά κάθε τρεις μήνες και επειδή ο ύφαλος εκτείνεται γυρώ γύρω από το νησί …το πλοίο δεν μπορεί να μπει μέσα και το ξεφορτώνουν με βαρκούλες…
Επιβίβαση στο λεωφορείο και ξενάγηση στο βασικό νησί…
Το Aitutaki αποτελείται από νησάκια τα οποία βρίσκονται γύρω από το lagoon. Στo μεγαλύτερο από αυτά βρίσκεται το αεροδρόμιο και η πρωτεύουσα Arutanga. Το εσωτερικό την πρωτεύουσας είναι όπως και της Rarotonga και όπως μάλλον όλων των τροπικών νησιών. Οι κάτοικοι όμως δεν είναι ήταν έτσι…ήταν ακόμα πιο χαλαροί…όπως μας έλεγε ο ξεναγός, με μεγάλη δόση ειρωνείας, στο Aitutaki οι άνθρωποι δεν έχουν και πολλά να κάνουν και παρόλο που ήταν Δευτερα, έμοιαζε σαν ήταν Κυριακή. Μετά από μια ξενάγηση στην πρωτεύουσα του νησιού με το λεωφορείο και μια στάση στον κεντρικό δρόμο, έχω μια πολύ ωραία φωτογραφία με ένα παιδάκι που μας κοιτάει, πήγαμε σε μια ακροθαλασσιά όπου και μας περίμενε το πλοιαρακι που θα περνούσαμε το υπόλοιπο της μέρας μας.

Εμείς οι δυο λοιπόν, μαζί με άλλους 8, 4 αυστραλοί και 4 νεοζηλανδοι, και ο ξεναγός μας…επιβιβαστήκαμε στο πλοιαρακι…..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Head_cf]

Συνεχεία…

Μετά από πολλές στάσεις κατά μήκος του δρόμου…και αρκετά μπερδεμένοι για το αν έπρεπε να σταματήσουμε για γρήγορη βουτιά ή να συνεχίσουμε το δρόμο μας…φτάνουμε τελικά στη Muri..Τελικά είχαν δίκιο…αν οι υπόλοιπες παράλιες ήταν τέλειες αυτή ήταν δυο φορές τελεια..Το ιδιαίτερο της στοιχείο είναι ότι απέναντι έχει τρία μικρά νησάκια και έτσι δεν βαθαίνει σχεδόν καθόλου…κάνοντας τα νερά να φαίνονται ακόμα πιο γαλάζια …και το τοπίο ακόμα πιο παραμυθενιο.. Κατά μήκος της παράλιας αρκετοί ντόπιοι και λίγοι τουρίστες…για να πω την αλήθεια περίμενα το νησί αρκετά πιο τουριστικό ..και όμως ευτυχώς δεν ήταν…μερικά ζευγαράκια διάσπαρτα στην παράλια χωρίς φωνές χωρίς φασαρίες…μόνο το βουητό των κυμάτων….πριν προλάβω να απλώσω την πετσέτα μου εμφανίζεται ένας σκυλος..μου δίνει το πόδι του ,ξαπλώνει μαζί μου και κοιμάται…έτσι απλα..δειγμα της ηρεμιας του νησιου!..σε αυτή την κατάσταση αναλογίστηκα πόσο μακριά είναι η Ελλάδα…πολύ μακριά…στην άλλη άκρη του κόσμου…ήμουν μόνος μου στο παράδεισο ..μακριά από όλα ..ωραία αίσθηση…αφού κάτσαμε 2 ώρες δεχτήκαμε το πρώτο δωράκι του τροπικού κλίματος…χωρίς να το καταλάβουμε ο ουρανός σκοτείνιασε και η βροχή δεν άργησε να πέσει…χωρίς καθόλου σκέψη καβαλήσαμε το μηχανάκι και αρχίσαμε να εξερευνούμε το εσωτερικό του νησιού…ΖΟΥΓΚΛΑ…δέντρα…μπανανιές…καταρράκτες…μια ωραία μυρωδιά υγρασίας….και πάλι η απόλυτη ηρεμία….οι ντόπιοι μαγείρευαν…έτρωγαν…γελουσαν..και γενικά ήταν όλοι άραχτοι και ήρεμοι…δεν μας κοίταζαν…δεν μας έδιναν σημασία…παρα μονο μερικοι μας χαιρετουσαν γελαστα με κανενα δειγμα περιεργιας ομως..και αυτό σε έκανε ακόμα περισσότερο να νοιώσεις ότι μπορείς έστω και για λίγο να γίνεις ένας από αυτούς….
Όπως μας είπαν μπορεί οποίος θέλει να πάει σε οποίο σπίτι θέλει και να του κάνουν το τραπεζι..ετσι απλά…χωρίς να σε ξέρουν…είναι δείγμα φιλοξενίας…δεν το έκανα…και το μετάνιωσα…

 

[Pandora]

Μμμμ! Τον Παράδεισο μας περιγράφεις..., τυχερέ!!!

 

[go2dbeach]

Μια που ανεφερες την Κυριακη και την εκκλησια , λενε οτι ειναι φοβερη εμπειρια το να πας μια φορα στην εκκλησια σε αυτα τα μερη αφου ειναι σα να κατεβηκαν αγγελοι και τραγουδανε..πηγες ή η παραλια δε σε αφηνε (θα σε καταλαβω απολυτα) να ξεκολλησεις?

Επισης στη Μουρι κολυμπησες? Λενε οτι η λιμνοθαλασσα ειναι γεματη sea cucumber και πρεπει να προσεχεις που πατας :roll:

Οκ δεν κανω αλλες ερωτησεις προς το παρον..περιμενω τη συνεχεια

 

[xenos]

Δεν πιστευω στα ματια μου που διαβαζω για τα νησια Κουκ!!!
Πολυ χρησιμο αυτο με το διπλωμα που μας εγραψες.
Περιμενω την επομενη δοση παραδεισου........

 

[tripdreamer1975]

Μην μας το καθυστερείς πατριώτη...
Μας έχεις βάλει στην πρίζα και σιγοψηνώμαστε αυγουστιάτικα.
Περιμένουμε όλοι τη συνέχεια με πολύ ενδιαφέρον.

 

[Head_cf]

Συνέχεια....

Εκτός από τον κεντρικό δρόμο – δακτυλίδι που βρίσκεται γύρω γύρω από το νησί υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παραδρομοι παράλληλοι με τον κεντρικό και επίσης και κάποιοι κάθετοι που μπορείς να τους ακολουθήσεις για να προχωρήσεις προς το κέντρο του νησιού. Ο ποιο γνωστός δρόμος – μονοπάτι είναι αυτός που άμα τον ακολουθήσεις διασχίζεις όλο το εσωτερικό του νησιού, περίπου από το κέντρο του, και βγαίνεις από την άλλη άκρη ( island crosswalk). Τη διαδρομή αυτή μπορείς να την κανείς είτε με μηχανάκι μέχρι ενός σημείου και μετά να συνεχίσεις με τα ποδιά, είτε εξ’ολοκρηρου με τα ποδιά που βέβαια είναι ο καλύτερος τρόπος και έχει διάρκεια περίπου 6 ώρες. Αφού λοιπόν είχαμε αρχίσει να πηγαίνουμε από το νότιο μέρος του νησιού προς το βόρειο...και είχαμε σταματήσει σε ένα υπέροχο καταρράκτη, παρατηρήσαμε ότι όλα τα σύννεφα είχαν εξαφανιστεί ..όποτε αποφασίσαμε να πάμε για ακόμα μια βουτιά και θα συνεχίζαμε τη διαδρομή μας το απόγευμα αρχίζοντας από το βόρειο σημείο το οποίο ήταν και πιο κοντά στο δωμάτιο μας. Επιστροφή λοιπόν στη παράλια…. Ο βυθός της θάλασσας στη Rarotonga όπως και στο Aιtutaki, που θα σαν διηγηθώ αργότερα, είναι δυο ειδών. Ο τελείως καθαρός βυθός που έχει μόνο άμμο και από μακριά φαίνεται σαν τις παραδεισένιες παράλιες που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, και ο βυθός ο οποίος έχει κοραλλιά, τα οποία από μακριά φαίνονται κάπως σαν μαύρα στίγματα και εκεί είναι και το καλύτερο μέρος για να κάνει κάποιος κατάδυση με αναπνευστήρα. Στη mυri όπως και σε άλλες παράλιες υπάρχουν πολλά sea cucumber. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι επικίνδυνα…πάντως εγώ τα πάτησα επίτηδες 1-2 φορές για να δω αν θα πάθω τίποτα…και αφού διαπίστωσα ότι είμαι καλα..μου έφυγε και το άγχος του να προσέχω συνεχεία γύρω γύρω. Για τις παράλιες δεν θα πω κάτι άλλο αυτή τη στιγμή…άμα είχα πάει μόνο στη Rarotonga θα είχα πολλά να πω…έλα μου όμως που την επόμενη μέρα θα πήγαινα στον ορισμό του παράδεισου ..το Aitutaki…

Μετά την παραλία…και όσο είχαμε ακόμα χρόνο πριν νυχτώσει, φύγαμε γρήγορα να κάνουμε τη διαδρομή στο εσωτερικό του νησιού …και να φτάσουμε μέχρι το Needle.

Ο καιρός στα Νησιά Κουκ είναι όλο το χρόνο ζεστός…το καλοκαίρι έχει γύρω στους 28…και το χειμώνα που πήγαμε εμείς(Ιούλιος) γύρω στους 25-26 και νύχτωνε γύρω στις 6 και 30. Είναι βέβαια καλύτερα για όποιον θέλει να τα επισκεφτεί να πάει κάποια εποχή εκτός καλοκαιριού γιατί τότε είναι που έχει την μεγαλύτερη βροχόπτωση και σίγουρα όχι αυτό το καλοκαίρι γιατί όπως μας είπαν περιμένουν το ελ νινιο και μάλλον θα την βγάλουν μέσα στα καταφύγια.

Το Needle είναι ένας παρά πολύ ψηλός βράχος, κάτι σαν μενιρ, το οποίο βρίσκεται 2 ώρες με τα ποδιά από την αρχή του μονοπατιού που σας περιέγραψα παραπάνω από τη βόρεια πλευρά. Αρχίσαμε λοιπόν το μονοπάτι με το μηχανάκι, δεν είχαμε πολύ χρόνο, και το αφήσαμε σε κάποιο σημείο για να συνεχίσουμε με τα ποδιά. Τι ωραία φύση βλέπαμε μπροστά μας …..πολλές φορές μου ερχόταν στο μυαλό το νησί του Lost. Aπόλυτη ηρεμία…ποταμάκια…και μεγάλα δέντρα με τεραστία φύλλα ..χοντρά σαν ανοιξιάτικη κουβέρτα. Το needle το είδαμε από μακριά αλλά δεν φτάσαμε ποτέ δίπλα του. Ο λόγος ήταν ότι λόγω κατολισθήσεων ο δρόμος ήταν κλειστός…επιστροφή γρήγορα στην Avarua προς αναζήτηση φαγητού ..Απογοητευση….ΟΛΑ ήταν κλειστά ..και δεν κυκλοφορούσε κανείς στο δρόμο…βρήκαμε ένα μαγαζί που έφτιαχνε Hamburger και τελικά φάγαμε εκεί…χωρίς μπύρες βέβαια γιατί το ψυγείο είχε λουκέτο…ήταν Κυριακή..
Τα Hamburger είναι πολύ διαδεδομένα στα Νησιά Κουκ, ίσως και αυτός είναι ένας λόγος που το 67% των κατοίκων είναι παχύσαρκοι σύμφωνα με τον τουριστικό οδηγό…κάτι το οποίο διαπιστώσαμε και εμείς…
Κάτι το οποίο ξέχασα να πω και μου το θύμισε η go2dbeach είναι ότι το να πας σε μια εκκλησία την Κυριακή είναι φοβερή εμπειρια..ναι είναι αλήθεια…μας το είπαν και εμάς ..εμείς όμως δεν πήγαμε ..ο λόγος είναι ότι φορούσαμε μαγιό και στην εκκλησία πρέπει να πας με καλή αμφίεση ..όσες φορές πάντως κρυφακούσαμε έξω από την εκκλησία, με τις πόρτες ανοιχτές, δεν ακούσαμε κάτι…
Οι εκκλησίες τους πάντως ήταν παρά πολλές, μεγάλες και καλοδιατηρημένες….πως αλλάζουν τα πράγματα όμως ε;; εκεί που παλούκωναν και έτρωγαν τους σταυροφόρους ..τώρα η θρησκεία είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους.. ακούσαμε πολλά φρικιαστικά πράγματα που έκαναν παλιά οι κάτοικοι των Κουκ ..όπως και να χει όμως…περασμενα..ξεχασμενα..!!

Γρήγορα στο δωμάτιο όμως για ξεκουραση γιατί την επόμενη μέρα θα με περίμενε το πιο ωραίο τοπίο που έχουν δει ποτέ τα μάτια μου….Aitutaki…

 

[getxowoman]

Συνεχισε ετσι!!! Πολυ ωραιο ταξιδι!! Περιμενω και Νεα Ζηλανδια!!!!!! Αν μπορεις να μας δωσεις και καποιες λεπτομερειες οσο αφορα τα εξοδα και βασικα με ενδιαφερει το ταξιδι στα Κουκ μιας και απο Ν.Ζ. ξερω ηδη.

 

[Head_cf]

Εχω προσθεσει μερικές φωτογραφίες στο πρώτο κομματι του travelstory για να σας δωσω μια πρωτη ιδέα πως ειναι η Muri

 

[Yorgos]

Μια χαρά το πας, προχώρα, σε διαβάζουμε...

 

[go2dbeach]

Τελειο ακουγεται και ακομα δε φτασαμε στον παραδεισο!! Παμε για one foot

 

[Head_cf]

admin μπορεις να μου ανοιξεις ενα φακελο Aitutaki για φωτογραφιες μεσα στα Νησιά Κουκ γιατι θα ανεβασω μπόλικες;;

Thanks