Περιεχόμενα
Τριτη σταση: Κατω Κρανιωνα
Μετα τον Αποσκεπο συνεχιζουμε σε ενα ασφαλτοδρομο (ο Θεος να τον κανει) για τα ξεχασμενα χωρια του νομου. Αναρωτιεμαι γιατι δεν επισκευαζουν τον δρομο που ειναι γεματος λακουβες, αλλα και πετρες και χωματα απο τις βροχες των τελευταιων ημερων. Τελικα η απορια μου λυνεται οταν μετα απο λιγη ωρα βγαινουμε στον κανονικο καινουριο δρομο που συνδεει την Καστορια με τη Φλωρινσ. Οταν εγινε εκεινος ο δρομος, ο παλιος αφεθηκε στη μοιρα του. Στο σημειο ενωσης του παλιου και του νεου δρομου βρισκεται μια παλια γεφυρα, με την ονομασια Μπιρικι (ετσι λεει ο οδηγος μας). Δεν ειμαστε σιγουροι αν ειναι αυτη η γεφυρα που βλεπουμε και ρωταμε εναν τυπο σε μια καντινα που βρηκαμε εκει. "Α, το Μπρεκ, ναι, εδω ειναι!". Λεω στον αντρα μου οτι προφανως αυτη ειναι η σωστη προφορα του μερους και συνεχιζουμε.
Μετα απο μερικα χιλιομετρα σε καλο δρομο στριβουμε δεξια για τον νεο οικισμο της Κορεστειας. Τον προσπερναμε και συνεχιζουμε για Κατω Κρανιωνα που ειναι σχεδον διπλα. Το χωριο ειναι ερημο. Εκτος απο εμας και τρια ακομα ατομα (Τρικαλινους που εμαθαν για το μερος απο εναν ντοπιο φιλο), οι μονοι που κυκλοφορουν στο χωριο ειναι κατι σκυλοι και μερικα αλογα.
Το ιδιαιτερο στοιχειο του χωριου, εκτος απο την ερημια του, ειναι τα σπιτια του. Θα μπορουσαν να γραφουν σελιδες ολοκληρες για την αρχιτεκτονικη τους. Διωροφα τα περισσοτερα. Στον πανω οροφο εμεναν οι ιδιοκτητες και στον κατω τα ζωα τους. Τα παραθυρα και οι εισοδοι ειναι προσανατολισμενα προς το νοτο, ενω στο βορρα σπανια υπαρχουν ανοιγματα. Ομως το κυριο χαρακτηριστικο τους ειναι το υλικο απο το οποιο ειναι κατασκευασμενα. Ειναι πλιθινα. Τα πλιθια ειναι κατι σαν τουβλα, φτιαγμενα απο λασπη και αχυρα που στεγνωνουν στον ηλιο. Οπως καταλαβαινετε δεν ειναι και το πιο γερο υλικο, ποσο μαλλον οταν το σπιτι δεν ειναι σοβατισμενο για να προστατευεται απο τη βροχη και την υγρασια. Για αυτο και τα περισσοτερα σπιτια ειναι σχεδον μισογκρεμισμενα. Το τοπιο ειναι πολυ ιδιαιτερο. Το κοκκινο χρωμα απο τα πλιθια μαζι με την ερημια του τοπου δημιουργουν μια πολυ ιδιαιτερη ατμοσφαιρα. Να πατε!
Μετα τον Αποσκεπο συνεχιζουμε σε ενα ασφαλτοδρομο (ο Θεος να τον κανει) για τα ξεχασμενα χωρια του νομου. Αναρωτιεμαι γιατι δεν επισκευαζουν τον δρομο που ειναι γεματος λακουβες, αλλα και πετρες και χωματα απο τις βροχες των τελευταιων ημερων. Τελικα η απορια μου λυνεται οταν μετα απο λιγη ωρα βγαινουμε στον κανονικο καινουριο δρομο που συνδεει την Καστορια με τη Φλωρινσ. Οταν εγινε εκεινος ο δρομος, ο παλιος αφεθηκε στη μοιρα του. Στο σημειο ενωσης του παλιου και του νεου δρομου βρισκεται μια παλια γεφυρα, με την ονομασια Μπιρικι (ετσι λεει ο οδηγος μας). Δεν ειμαστε σιγουροι αν ειναι αυτη η γεφυρα που βλεπουμε και ρωταμε εναν τυπο σε μια καντινα που βρηκαμε εκει. "Α, το Μπρεκ, ναι, εδω ειναι!". Λεω στον αντρα μου οτι προφανως αυτη ειναι η σωστη προφορα του μερους και συνεχιζουμε.
Μετα απο μερικα χιλιομετρα σε καλο δρομο στριβουμε δεξια για τον νεο οικισμο της Κορεστειας. Τον προσπερναμε και συνεχιζουμε για Κατω Κρανιωνα που ειναι σχεδον διπλα. Το χωριο ειναι ερημο. Εκτος απο εμας και τρια ακομα ατομα (Τρικαλινους που εμαθαν για το μερος απο εναν ντοπιο φιλο), οι μονοι που κυκλοφορουν στο χωριο ειναι κατι σκυλοι και μερικα αλογα.
Το ιδιαιτερο στοιχειο του χωριου, εκτος απο την ερημια του, ειναι τα σπιτια του. Θα μπορουσαν να γραφουν σελιδες ολοκληρες για την αρχιτεκτονικη τους. Διωροφα τα περισσοτερα. Στον πανω οροφο εμεναν οι ιδιοκτητες και στον κατω τα ζωα τους. Τα παραθυρα και οι εισοδοι ειναι προσανατολισμενα προς το νοτο, ενω στο βορρα σπανια υπαρχουν ανοιγματα. Ομως το κυριο χαρακτηριστικο τους ειναι το υλικο απο το οποιο ειναι κατασκευασμενα. Ειναι πλιθινα. Τα πλιθια ειναι κατι σαν τουβλα, φτιαγμενα απο λασπη και αχυρα που στεγνωνουν στον ηλιο. Οπως καταλαβαινετε δεν ειναι και το πιο γερο υλικο, ποσο μαλλον οταν το σπιτι δεν ειναι σοβατισμενο για να προστατευεται απο τη βροχη και την υγρασια. Για αυτο και τα περισσοτερα σπιτια ειναι σχεδον μισογκρεμισμενα. Το τοπιο ειναι πολυ ιδιαιτερο. Το κοκκινο χρωμα απο τα πλιθια μαζι με την ερημια του τοπου δημιουργουν μια πολυ ιδιαιτερη ατμοσφαιρα. Να πατε!