Προσέγγιση
Το πρωί της επόμενης κατέβηκαν με το μετρό στον σταθμό Lambeth North της νότιας όχθης και κατευθύνθηκαν στο Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο. Η είσοδος ήταν δωρεάν.
Για δυο ώρες περιεργάσθηκαν τα εκθέματα μεταξύ των οποίων ένα πειραματικό γερμανικό αεριωθούμενο καταδιωκτικό του τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας πύραυλος υποβρυχίων Polaris, ένας V2 όπου φαινόταν ο εσωτερικός μηχανισμός του ενώ με ιδιαίτερο σκεπτικισμό στάθηκαν μπροστά στο ομοίωμα του Little Boy, της ατομικής βόμβας που έπληξε την Χιροσίμα. Ένα ξαπλωμένο βαρελάκι με πτερύγια που είναι αδύνατο να το φανταστείς ικανό να προκαλέσει τέτοια καταστροφή.
Στη συνέχεια ο Μ1 ανέβηκε στον πρώτο όροφο στα εκθέματα της Αίθουσας Μυστικού Πολέμου. Το ενδιαφέρον του εκτός από τα πολυάριθμα μέσα και όπλα των παλιών συναδέλφων του κατασκόπων τράβηξε η περιβόητη συσκευή Enigma – γερμανική συσκευή κρυπτογράφησης μεγέθους γραφομηχανής.
Το μουσείο είχε πολλούς χώρους και αίθουσες με εκθέματα και αρκετούς επισκέπτες αλλά ο χρόνος τους ήταν περιορισμένος.
Πήραν το μετρό και επόμενος σταθμός οι Βοτανικοί κήποι Κιού. Αρκετά μακριά στα περίχωρα του Δυτικού Λονδίνου. Ο χώρος πολύ μεγάλος και οργανωμένος σαν θεματικό πάρκο. Χάρτης με τις διαδρομές, θέσεις των διαφόρων περιπτέρων, καφέ, ρεστωράν, τουαλέτες. Είχε αλμυρούτσικη είσοδο (13,90 λίρες το άτομο) και εκτός από τους αρκετούς επισκέπτες παρά τον άστατο καιρό, υπήρχαν και πολλοί μικροί μαθητές σχολείων. Περίπτερα με διαφορετικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας φιλοξενούσαν φυτά και άνθη από όλες τις περιοχές του πλανήτη.
Ο Μ1 που ελάχιστες γνώσεις από φυτά είχε το βρήκε ενδιαφέρον ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος έμεινε στο περίπτερο με τα κακτοειδή.
Θα μπορούσε κανείς να πέραση όλη τη μέρα του στο πάρκο ο Μ1 όμως είχε και μια τελευταία αποστολή, μυστική ακόμη και από την Α-Κ. Με την γραμμή District κατέβηκαν στη Sloane Square και κατευθύνθηκαν προς τη γέφυρα Chelsea. Την διέσχισαν πήγαινε-έλα και πήραν την Grosvenor Road προς Pimlico. Σε όλη τη διαδρομή των 3 και βάλε χιλιομέτρων ο Μ1 δεν σταμάτησε να κοιτά και να φωτογραφίζει το Battersea Power Station υπομένοντας τις διαμαρτυρίες και την αγανάκτηση της Α-Κ για τον (κατ’ αυτήν) άνευ λόγου ποδαρόδρομο. Τι το ενδιαφέρον όμως είχε για τον Μ1 το εγκαταλελειμμένο και μισοερειπωμένο παλιό ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο;
Η απάντηση βρισκόταν στους Pink Floyd και το αγαπημένο άλμπουμ των νεανικών χρόνων του Μ1 το Animals. Το Battersea Power Station ήταν το θέμα του εξώφυλλου του άλμπουμ τους ! Για τον Μ1 δεν ήταν απλώς ένα ερειπωμένο εργοστάσιο, ήταν ένα μνημείο. Με ικανοποίηση διέκρινε σκαλωσιές στις δύο από τις τέσσερις λευκές τσιμινιέρες δείγμα ότι θα γινόταν κάποια επισκευή.
Όταν επέστρεψαν στη βάση τους η μέρα έφευγε, η νύχτα ερχόταν και το Gautso στο Ο2 ήταν μονόδρομος. Μπορεί ο ουρανίσκος του Μ1 σε λίγο να ξεχνούσε τη θεσπέσια γεύση του μισοψημένου φιλέτου αλλά το πορτοφόλι του θα έκανε καιρό να ξεχάσει το λογαριασμό.
Ξύπνησαν 6 το πρωί, ο σύνδεσμος τους μετέφερε στο North Greenwich όπου πήραν το μετρό για Χήθροου. Σε μια σειρά από γκισέ του τέρμιναλ 3 είδαν τον κωδικό τους : S.A.S.
Κάτι γνώριμο θύμιζαν στον Μ1 τα αρχικά παρ’ όλο που δεν είχε ξαναταξιδέψει με την συγκεκριμένη εταιρεία. Σε δυο ώρες θα άπλωνε τις αρίδες του στην 17C του Boeing 737-500 της πτήσης LON-OSL. Το αεροσκάφος δεν είχε οθόνες, σέρβιραν δωρεάν καφέ ή τσάι ενώ τα υπόλοιπα ποτά και φαγητά ήταν επί πληρωμή. Σε δύο ώρες και κάτι προσγειωνόταν στο Όσλο. Το αεροδρόμιο τους ήταν γνώριμο από προηγούμενη αποστολή στο Nordkapp. Είχαν στη διάθεσή τους ένα δίωρο για να πιούν με την ησυχία τους ένα καπουτσίνο και να κάνουν (η Α-Κ δηλαδή) λίγα ψώνια από τα καταστήματα.
Θα ακολουθούσε η πτήση OSL–TOS με Boeing 737-600 για Τρόμσο με τον Μ1 στην 20C και το αεροπλάνο με 100% πληρότητα. Για σάντουιτς και κρασάκι που πήραν πλήρωσαν από 105 NOK
Στο Τρόμσο κατέβηκαν παίρνοντας τις χειραποσκευές τους από την πίσω πόρτα κατ’ ευθείαν στο έδαφος και μπήκαν στο κτίριο του αεροδρομίου με τα πόδια ενώ οι επιβάτες του μπροστινού μέρους του αεροπλάνου με τη φυσούνα. Πέρασαν μ’ αυτούς που συνέχιζαν το ταξίδι τους σε μια μικρή αίθουσα του ισογείου. Σε 20 λεπτά πέρασαν από το γκισέ για έλεγχο μόνο της κάρτας επιβίβασης και με τα πόδια ξανανέβηκαν στο ίδιο αεροπλάνο στις ίδιες θέσεις. Τώρα όμως η πληρότητα ήταν μόνο 35% και η διπλανή τους θέση άδεια. Η πτήση TOS-LYR θα διαρκούσε κοντά μιάμιση ώρα.
Attachments
Last edited:
