dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.887
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Από το τζάμι χαζεύαμε τις εικόνες της πόλης.
Πάρκα, μεγάλα και σκιερά,
τοιχογραφίες (γκράφιτι) στις μάντρες των κτιρίων (μη φανταστεί κανείς γκράφιτι σαν και αυτά που βλέπουμε εμείς. Είναι φανερό πως είναι κατευθυνόμενα μιας και προπαγανδίζουν τα του καθεστώτος). Είδαμε κιόλας μια εικόνα που στην Τεχεράνη είχα δει μόνο φευγαλέα και που θα βλέπαμε σε όλο το ταξίδι μας, ακόμα και στο μικρότερο χωριό.
Μεγάλα πορτρέτα (φωτογραφίες ή ζωγραφισμένα) νεαρών αντρών, πεσόντων κατά τη διάρκεια του Ιρακινοϊρανικού πολέμου. Είναι οι Μάρτυρες αυτής της χώρας! Είναι ένα θέαμα εντυπωσιακό και συνάμα σε σοκάρει!
Καταλήξαμε για καφέ σε μια καφετέρια, τελείως δυτικού τύπου. Παραγγείλαμε και περιμέναμε. Μέχρι όμως να έρθουν τα καφεδάκια μας και να τα πιούμε, ας πούμε δυο λόγια για τον ενδυματολογικό κώδικα στη χώρα αυτή. Ο κώδικας αυτός ισχύει υποχρεωτικά και για τους τουρίστες.
Για τους άντρες τα πράγματα είναι σχετικά εύκολα. Φοράνε ότι και σε όλο τον κόσμο. Μόνη υποχρέωση το μακρύ παντελόνι και πάνω τα μανίκια (μακριά ή κοντά αδιάφορο).
Για τις γυναίκες τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, ειδικά το καλοκαίρι. Παντελόνι μακρύ ή μακριά φούστα, μακριές μπλούζες ή πανωφόρια με μακριά μανίκια (απαγορεύονται αυστηρά τα κοντομάνικα) και το κεφάλι καλυμμένο.
Μια συνηθισμένη εικόνα είναι το τσαντόρ. Συνήθως μαύρο, καλύπτει όλο το σώμα αφήνοντας εκτεθειμένο το πρόσωπο και τους καρπούς (είδα όμως γυναίκες να φορούν γάντια αν και δεν είναι υποχρεωτικό). Εναλλακτικά το κεφάλι πρέπει να καλύπτεται από μαντήλα. Με τη μαντήλα τα πράγματα έχουν χαλαρώσει αρκετά, αν συγκρίνω με τις περιγραφές αυτών που πήγαν κάποια χρόνια πριν.
Μπαίνοντας στους Κήπους Eram, έφευγε μια παρέα γυναικών (οι γυναίκες του Σιράζ έχουν τη φήμη των πιο φιλελεύθερων ενώ αντίθετα στις υπόλοιπες πόλεις είδαμε πολύ τσαντόρ). Μπορούσες να δεις όλους τους τρόπους που φορούν τη μαντήλα στο κεφάλι τους. Έτσι θα δει κανείς γυναίκες με μαντήλι φορεμένο σαν τσαντόρ (η κυρία αριστερά) και άλλες που το μαντήλι ακροβατεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού, συνήθως πάνω σε έναν κότσο (η κυρία στο κέντρο με το μωβ μαντήλι).
Οι Ιρανές είναι γενικά όμορφες και έχουν πολύ όμορφα μαύρα μάτια! Το ξέρουν και κάνουν ότι μπορούν για να τονίσουν αυτό το χαρακτηριστικό τους. Φτιάχνουν τα φρύδια τους (κοντυλογραμμένα) βάφονται όμορφα και γενικά περιποιούνται το μόνο μέρος του σώματός τους που φαίνεται!
Εν τω μεταξύ ήρθε ο τούρκικος που παράγγειλα. Γενικά πίνω τον καφέ μου σκέτο και πολύ (μα πάρα πολύ) βαρύ! Πρώτη φορά ήπια καφέ «πιλάφι» (!!!!!!!!!!). Το κατακάθι ήταν το μισό φλιτζάνι (!!). Οι υπόλοιποι πήραν εσπρέσο. Κάτσαμε πάνω από μισή ώρα με κουβεντούλα πάνω από τον καφέ και αποφασίσαμε να πάμε για φαΐ μιας και η ώρα είχε περάσει πολύ.
Πάρκα, μεγάλα και σκιερά,
τοιχογραφίες (γκράφιτι) στις μάντρες των κτιρίων (μη φανταστεί κανείς γκράφιτι σαν και αυτά που βλέπουμε εμείς. Είναι φανερό πως είναι κατευθυνόμενα μιας και προπαγανδίζουν τα του καθεστώτος). Είδαμε κιόλας μια εικόνα που στην Τεχεράνη είχα δει μόνο φευγαλέα και που θα βλέπαμε σε όλο το ταξίδι μας, ακόμα και στο μικρότερο χωριό.
Μεγάλα πορτρέτα (φωτογραφίες ή ζωγραφισμένα) νεαρών αντρών, πεσόντων κατά τη διάρκεια του Ιρακινοϊρανικού πολέμου. Είναι οι Μάρτυρες αυτής της χώρας! Είναι ένα θέαμα εντυπωσιακό και συνάμα σε σοκάρει!
Καταλήξαμε για καφέ σε μια καφετέρια, τελείως δυτικού τύπου. Παραγγείλαμε και περιμέναμε. Μέχρι όμως να έρθουν τα καφεδάκια μας και να τα πιούμε, ας πούμε δυο λόγια για τον ενδυματολογικό κώδικα στη χώρα αυτή. Ο κώδικας αυτός ισχύει υποχρεωτικά και για τους τουρίστες.
Για τους άντρες τα πράγματα είναι σχετικά εύκολα. Φοράνε ότι και σε όλο τον κόσμο. Μόνη υποχρέωση το μακρύ παντελόνι και πάνω τα μανίκια (μακριά ή κοντά αδιάφορο).
Για τις γυναίκες τώρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, ειδικά το καλοκαίρι. Παντελόνι μακρύ ή μακριά φούστα, μακριές μπλούζες ή πανωφόρια με μακριά μανίκια (απαγορεύονται αυστηρά τα κοντομάνικα) και το κεφάλι καλυμμένο.
Μια συνηθισμένη εικόνα είναι το τσαντόρ. Συνήθως μαύρο, καλύπτει όλο το σώμα αφήνοντας εκτεθειμένο το πρόσωπο και τους καρπούς (είδα όμως γυναίκες να φορούν γάντια αν και δεν είναι υποχρεωτικό). Εναλλακτικά το κεφάλι πρέπει να καλύπτεται από μαντήλα. Με τη μαντήλα τα πράγματα έχουν χαλαρώσει αρκετά, αν συγκρίνω με τις περιγραφές αυτών που πήγαν κάποια χρόνια πριν.
Μπαίνοντας στους Κήπους Eram, έφευγε μια παρέα γυναικών (οι γυναίκες του Σιράζ έχουν τη φήμη των πιο φιλελεύθερων ενώ αντίθετα στις υπόλοιπες πόλεις είδαμε πολύ τσαντόρ). Μπορούσες να δεις όλους τους τρόπους που φορούν τη μαντήλα στο κεφάλι τους. Έτσι θα δει κανείς γυναίκες με μαντήλι φορεμένο σαν τσαντόρ (η κυρία αριστερά) και άλλες που το μαντήλι ακροβατεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού, συνήθως πάνω σε έναν κότσο (η κυρία στο κέντρο με το μωβ μαντήλι).
Οι Ιρανές είναι γενικά όμορφες και έχουν πολύ όμορφα μαύρα μάτια! Το ξέρουν και κάνουν ότι μπορούν για να τονίσουν αυτό το χαρακτηριστικό τους. Φτιάχνουν τα φρύδια τους (κοντυλογραμμένα) βάφονται όμορφα και γενικά περιποιούνται το μόνο μέρος του σώματός τους που φαίνεται!
Εν τω μεταξύ ήρθε ο τούρκικος που παράγγειλα. Γενικά πίνω τον καφέ μου σκέτο και πολύ (μα πάρα πολύ) βαρύ! Πρώτη φορά ήπια καφέ «πιλάφι» (!!!!!!!!!!). Το κατακάθι ήταν το μισό φλιτζάνι (!!). Οι υπόλοιποι πήραν εσπρέσο. Κάτσαμε πάνω από μισή ώρα με κουβεντούλα πάνω από τον καφέ και αποφασίσαμε να πάμε για φαΐ μιας και η ώρα είχε περάσει πολύ.
