Κόσοβο Πρίζρεν Μητρόβιτσα

[duty_free]

οι βαλκανοφάνς, οι βαλκανομανείς είμαι σιγουρος ότι δεν τα εχουν παραβλέψει. Αλλέως, σπεύσατε!

καποιες φώτος, γενικώς, πριν εντελώς μπαγιατέψουν διότι...





ΠΡΙΖΡΕΝ

ΜΗΤΡΟΒΙΤΣΑ

 

[duty_free]

καί κάτι για τον ελευθερο σας χρόνο:



Όταν λύης ένα πρόβλημα δημιουργώντας δύο, είσαι -sensu latο- ή προξενήτρα, ή -sensu stricto- μεσολαβητικός θεσμός (πανευρωπαικός και άνω), volens et potens ειρηνοποιός τοιούτος, κυρίως περί το βαλκάνιον, suave mare magno.

Η περίπτωσις της (locus delictiο) Βοσνίας Ερζεγοβίνης είναι χαρακτηριστική· μια δύσκολος, ισως και χαμένη, υπόθεσις εξ αιτίας μιάς δαιδαλώδους και ακαταλαβίστικης πολιτειακής δομής – εξέλιξις πάντως αναπόφευκτος και minima de malis την τότε, στιγμή, modificatis modificandis.

Γίνεται αντιληπτό το εύθραυστον της χώρας, από κάποιο επεισόδιο aperto libro ανεφερόμενο: Σχετικώς προσφάτως, βόσνιος (μουσουλμάνος) θεσμικός παράγων, σχεδόν se defendendο, εζήτησε από βόσνιο (σέρβο) θεσμικό παράγοντα να ξεκινήση διαδικασίες ώστε να αλλάξη ονομασία η επαρχία του διότι αυτή (η ονομασία) περιέχει εθνοτικό προσδιορισμό (ρεπούμπλικα Σρπσκά - Република Српска) κάτι που αντίκειται στο σύνταγμα της χώρας. Ο σέρβος απείλησε με magnum malum: απόσχιση! Ετόνισε πως θα έπαιρνε τα κουβαδάκια του προς ετέραν παραλίαν (φεύ! η Βοσνία Ερζεγοβίνη διαθέτει μόνον 15 χιλιόμετρα ακτής και αυτά στην ομοσπονδία της ΒΕ) και ο βόσνιος μουσουλμάνος έπαυσεν το μπιφ. Και αυτά in absentia των κροατών καίτοι qui tacet consentit.

Η (χώρα - μέλος του ΟΗΕ) Βοσνία Ερζεγοβίνη είναι χώρα ομοσπονδιακή, με δύο βραχίονες. Από την μία η προαναφερθείσα ρεπούμπλικα Σρπσκά (δημοκρατία της Σερβίας – να μην συγχέηται με την Σερβία (Република Србија ρεπούμπλικα Σρμπίγια) και από την άλλη η ομοσπονδία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, ο έτερος βραχίων ο οποίος είναι ομόσπονδιακός σχηματισμός, στον οποίον συμμετέχουν κροάτες και βόσνιοι. [Ο όρος «βόσνιος» κατακτήθηκε, vis maior, ως εθνοτικός προσδιορισμός του μουσουλμάνου νοτιοσλάβου, το 1971, ο οποίος, είχε αγνοηθή και «ρίχτηκε» από τον Τίτο το 1943 όταν θέσπισε συνιστώντα έθνη της Γιουγκοσλαβίας τα σλοβενικό, κροατικό, σερβικό και μακεδονικό - Novus ordo! ήταν η πρώτη φορά καθ’ ην ανεφέρθη και επενοήθη μακεδνόν τοιούτον στην Νοτιοσλαβία αφού όταν πρωτοφτιάχτηκε αυτή το 1918, είχαν αναφερθεί μόνον το σλοβένον, σέρβον, κροατόν οmne bonum trium (βασίλειον σέρβων κροατών σλοβένων - Краљевина Срба Хрвата и Словенаца)]. Οι σέρβοι της βοσνίας ερζεγοβίνης έχουν κράτος (ο εις βραχίων της χώρας) με κεντρική διοίκηση, οι βόσνιοι με τους κροάτες βοσνίους, οι απαρτίζοντες την ομοσπονδία της ΒΕ, υφίστανται σε δέκα καντόνια· έξι έχουν βοσνιακή πλειονότητα (χωρίς να λείπουν κροάτες), τέσσερα κροατική χωρίς να λείπουν βόσνιοι, ενώ σέρβοι (ολίγοι) υπάρχουν παντού.

Κοντά σε όλα ταύτα, τα πολλών αστερίσκων, οι διεθνείς παράγοντες, οι φροντίζοντες, οι επιδιαιτηταί περί της ησυχίας στην χώρα έχουν γκώσει in re με την τάξη/γαλήνη – ουδείς πιστεύει σε mellioribus annis. Αν ελέγξωμε, inter allias, την μορφή και την διάταξη της θεσμών του κράτους (και όχι τα arcana imperii), μετά από 14 δευτερόλεπτα, θα κράξωμε φθάνει, βαλ’τε μου να δω το mullholland drive. Συνεπώς τι θα γίνη σε ένα κράτος με rigor mortis, που ο σέρβος όπου νάναι, θα λάβη τον λοπού εκ της ΒΕ;

Paucis verbis ΠΡΩΤΟΙ ΕΔΩ:

In promptu, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, αι ΗΠΑ, θα συναινέσωσιν (bonis avibus) εις την απόσχισιν της σερβικής δημοκρατίας της ΒΕ - ρεπούμπλικα Σπρσκά. Divide ut regnes.

Το αν η Μπάνια Λούκα (de facto πρωτεύουσα της ρεπούμπλικα Σπρσκά), ενωθή αμέσως με το Βελιγράδι, είναι ζήτημα έλασσον. Το σημαντικόν θα έχη επιτευχθή για τους σέρβους της ΒΕ.

Θα ζητηθή όμως και από το Βελιγράδι κάτι ως αντάλλαγμα· να λήξη το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, αναγνωρίζοντάς το, bene meritus άλλως τε. Τίποτε in abstracto, αλλά in actu σε λαχανητό ρυθμό.

Και για να γίνη αποδεκτό (a posse ad esse) ακόμα πιο εύκολα από την κοινή γνώμη της Σερβίας, αυτό το τόσο επώδυνο διάβημα, το Κόσοβο θα σαλαμοποιηθή. Σχεδόν ex nihilo θα επιδικαστή ακόμα και η περιοχή της βορείου Μητροβίτσης στο Βελιγράδι, μια interpretatio extensiva οψίμως εφαρμοσθείσα. Βάσει αυτού του τελευταίου δεδομένου, είναι πολύ πιθανό (ουχί βέβαιον) να δωθεί (do ut des) στο Κόσοβο, η κοιλάς του Πρεσέβου. Πρόκειται για περιοχή της Σερβίας αμιγώς αλβανική, ακριβώς δε στο όριο των συνόρων, φαίνεται μάλιστα σαν να παρέκαμψαν την περιοχή εσκεμμένως οι τα τελικά σύνορα χαράξαντες, causa latet, vis est notissima.

Το δίχως άλλο, επώδυνο λίαν διάβημα για τους σέρβους η παραίτηση από το Κοσσυφοπέδιο. Το ΚοσΜέτ (ΚΟΣσοβον – ΜΕΤόχια) θεωρείται ιερά γη αυτών. Λίκνο των. Θα είναι δύσκολο να το παραμερίσουν, πάντα in omnia paratus υπέρ αυτού. Διότι συν τοις άλλοις, περιέχει πολλά μνημεία θρησκευτικά και είναι γνωστό τι τύχη περιμένει μια εκκλησία σε χώρα μουσουλμανική και μάλιστα με νωπές εικόνες πολέμου mutatis mutandis ιερού. Πως λοιπόν οι σέρβοι θα συναινέσουν στην υπογραφή της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου;

viva voce ΠΡΩΤΟΙ ΕΔΩ:

Ipso facto θα δωθεί καθεστώς στα εν Κοσσυφοπεδίω (σερβικά) μνημεία ουνέσκο, όμοιο με αυτό όπερ χαίρει ο τάφος του παππού του Οθμάν, Σουλειμάν Σαχ. Μιλάμε για μνημείο (ad gloriam οθωμανίλας) εντός της επικρατείας της Συρίας το οποίον όμως θεωρείται (έστω με ενστάσεις συριακάς) έδαφος Τερκίας· τέρκοι οπλίται στρατοπεδεύουν εκεί - μάλιστα έχουν μεταφέρει τον τάφο (exempli gratia η δεκαμάνους στην οδόν βενιζέλου της συμβασιλευούσης) δις. Το 1973 για να μην πλημμυρίση και το 2015 λόγω του ενταύθα εμφυλίου – τότε μετεκίνησαν το μνημείον πολύ κοντά στα σύνορα. ex opere operato αφού experientia docet.

Με τέτοιο καθεστώς λοιπόν, να χαίρουν οι σερβικοί θύλακες εντός του Κοσσυφοπεδίου, οι σέρβοι θα έχουν σχεδόν απόλυτη ικανοποίηση, με ο,τι λάβει χώρα. Το παν θα γίνη consensu omnium.

Το αν οι κροατικοί πληθυσμοί στην (ομοσπονδία της) Βοσνία(ς) Ερζεγοβίνη(ς) ενσωματωθούν στο Ζάγκρεμπ, δεν διαταράσσει πολύ τις ισορροπίες και είναι μάλλον αδιάφορο. Οι Κροάται Βόσνιοι εδράζονται κυρίως στην Ερζεγοβίνη, νοτιοδυτικώς δήλα δη της χώρας καίτοι τα όρια μεταξύ Βοσνίας και Ερζεγοβίνης δεν είναι με ακρίβεια καθορισμένα, τα (Δαλματίας) εδάφη των είναι όμορα δήλα δη με την Κροατία και είναι πολύ πιθανό να «κινηθούν» προς το Ζάγκρεμπ. Χωρίς αμφιβολία, θα πάνε ad finem.

Οι βόσνιοι, prima facie, θα παραμείνουν μόνοι, μια μικρά νησίς ισλάμ σε νοτιοσλαβικό χριστιανικό πέλαγο, μη φοβούμενοι εν τούτοις απορρόφηση από γειτνιάζουσες δυνάμεις διότι θα (συνεχίσουν να) προσφέρουν σε ΝΑΤΟ και ΗΠΑ ο,τι προσέφεραν και το 1995 αποτελέσματι να μην (μεταξύ άλλων) επιτρέψουν οι δυτικοί, απόσχιση των σερβοβόσνιων: Mus uni non fidit antro.

Αddendum ακόμα και αν πλατειάσουμε, να αναφέρωμε ότι η ισχυροποίησις του αλβανικού παράγοντος (η ένωσις αλβανίας και κοσόβου – μετά από την οριστικοποίηση των αλλαγών στην ΒΕ - δέον να θεωρήται sine qua non) θα δημιουργήση (στους σκιπετάρους) ένα ολονέν (υφιστάμενο πολλά χρόνια εδώ που τα γράφουμε) τρανούμενον κύμα σωβινισμού και εδαφολαγνείας όπερ θα φθάση μέχρι και την μεσόγειον κατά τ’άλλα χώρα των σλάβων της δυτικής βουλγαρίας (aka north macedonia).

Με έναν στους τέσσερις πολίτες του κράτους αυτού, αλβανό και με τους σλάβους ευεπίφορους στην προπαγάνδα, με εθνική συνείδηση ρευστή σαν χυθείς -λεφτά θα πάρης- καχβές (ο παππούς του τέρμα σωβινιστού πρώην πρωθυπουργού της πρώην πγδΜ, στον πόλεμο του 1940 είχε πολεμήσει aequo animo, ως έλλην οπλίτης εναντίον των ιταλών, ονόματι Γκρούιος) έτοιμοι να ιδιοποιηθούν de novo τον βουλγαρισμό τους, το κράτος μάλλον θα μοιραστή dextro tempore μεταξύ Αλβανίας και Βουλγαρίας. Για το εάν η Πελαγονία [επαρχία της λεγομένης Βορείου Μακεδονίας - ένθα κάποτε το Κρούσοβο, η βορειότερη εστία του μακεδονικού ελληνισμού, με (το 1903) 12 χιλιάδες κατοίκους, 11.500 έλληνες, 500 βούλγαρους, 13 ελληνικές εκκλησίες, 1 βουλγαρική και το Μοναστήρι (κατά το 1913) να διαθέτη 17 ελληνικά σχολεία και 3.000 μαθητές] θα μπορούσε να κάνη κολλητήρι mirabile visu το δίχως άλλο, εις την νοτίως ευρισκομένη χώρα της η απάντηση είναι ακριβώς η ερώτηση: θα μπορούσε. Η ελλαδική ρεπούμπλικα όμως, γνωστή για τον cuckoldισμό της, δεν πρόκειται να αναμιχθή, ad usum. Για την ανάμιξη της τερκίας πάντως (η οποία ας πούμε ότι νομιμοποιείται και από κάτι Mîsâk-ı Millî) δεν χρειάζεται να ειπωθή κάτι, ανοικτές θύρες δεν προτιθέμεθα να ψάχνουμε να τις ξεκλειδώσουμε - έστω θυλακίω clavis aurea.

 

[Sassenach77]

Απο το Νοβι Παζάρ δυστυχώς κάναμε μόνο πέρασμα, καθώς είχαμε ξοδέψει όλο τον χρόνο που είχαμε στη Μονή Σποτσανι και στο Σταρι Ρας και εκείνη τη μέρα έπρεπε να φτάσουμε μέχρι το Νις, κάτι που όντως ήταν ολόκληρη περιπέτεια... Παρηγοριέμαι που έχω δει το Πρέσεβο και το Τέτοβο... Τώρα θέλω να δω το Κόσοβο πριν γίνει "σαματάς" πάλι...

 

[duty_free]

επισκέφθηκες το πρεσεβο; πολυ ενδιαφέρον!

 

[Sassenach77]

Μου κάνει εντύπωση που σου κινεί το ενδιαφέρον το Πρέσεβο και όχι το Τέτοβο. Εκτός αν έχεις πάει Τέτοβο

 

[duty_free]

Το πρέσεβο (όπως φαινεται και απο τον χάρτη) ειναι πολυ περιεργο που εξαιρεθηκε του Κοσόβου. Προφανως δεν εχει τίποτε να δεις, αλλά το γεωπολιτικο με ελκύει. Τέτοβο, ναι, εχω πάει. Και εκει πολυ ενδιαφέροντα.

 

[Sassenach77]

Προφανως δεν εχει τίποτε να δεις,

Εξαρτάται τι θέλει να δει κάποιος και με πιο τρόπο το βλέπει. Όλο και κάτι θα έχει να σου δείξει εσένα

αλλά το γεωπολιτικο με ελκύει.

Το γεωπολιτικό έχει πολύ ενδιαφέρον σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο!