eva kas
Member
- Μηνύματα
- 961
- Likes
- 225
- Επόμενο Ταξίδι
- οσο πιο μακρια γινεται!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτικη + Αρκτικη
Περιεχόμενα
Πηγαμε σε κατι τεραστια εργοστασια σαμπανιας που μας εδειξαν ολη την διαδικασια παραγωγης,ειδαμε χιλιαδες μπουκαλια διαφορετικης χρονολογιας και βεβαια φεραμε στην Ελλαδα πολλες μα παρα πολλες σαμπανιες για ολους τους συγγενεις,τοτε δεν ειχαμε προβλημα με τα κιλα απο οτι θυμαμαι.......
Αυτο που μου εκανε εντυπωση σε ενα απο αυτα τα εργοστασια ειναι οτι ειχε στην αιθουσα αναμονης ενα τοσο μεγαλο βαρελι που ηθελε 100 βοδια για να το τραβανε,το ειχαν φτιαξει πολυ παλια και τωρα για το μονο που χρησιμευε ηταν να διακοσμει την εισοδο!
Και η μεγαλη μερα που ολοι περιμεναμε εφτασε!Επισκεψη στην ντισνευλαντ!!!
Τι να πρωτοπεριγραψω απο εκει......οταν μπηκαμε οι καθηγητες μας εδωσαν ραντεβου για το απογευμα και χαθηκαμε ο καθενας σε διαφορετικη μερια.
Ευτυχως υπηρχε και αυτο το τρενακι να μας πηγαινει απο τοπο σε τοπο γιατι νομιζω οτι δεν θα προλαβαιναμε να δουμε τιποτα.
Μπηκαμε σε ολα τα παιχνιδια,ψωνισαμε οτι περιεργο βλεπαμε,βγαλαμε πολλες φωτογραφιες,τρεχαμε μηπως και προλαβουμε τα παντα αλλα δεν........
Ο χρονος τελειωσε και ηρθε το απογευμα που επρεπε να φυγουμε ,τοτε μονο ανακαλυψα οτι δεν ειχα παει ουτε στο σπιτι της χιονατης,ουτε στην περιοχη της αλικης στην χωρα των θαυματων και βεβαια ουτε στο μισο παρκο παρολο το τρεξιμο....
Επιστροφη στο ξενοδοχειο και.........παρτυ!!!καθε βραδυ αφου δεν βγαιναμε να παμε σε κανενα μπαρακι αναγκαστικα μαζευομασταν σε ενα απο αυτα τα «μικρα» δωματια-καθε βραδυ και σε αλλο- και καναμε παρτυ!
Καποια απο τα παιδια που ηταν μαζι μας ηταν φιλοι μας απο πριν την εκδρομη αλλα παλι δεν τα ξεραμε καθολου γιατι ηταν οι «σπασικλες» του σχολειου που διαβαζαν συνεχεια και δεν εβγαιναν ποτε εξω τα διαλλειμματα και ποτε δεν μας ακολοθυουσαν στα διαφορα που καναμε.
Στο ταξιδι ομως αυτο υπηρχε ενα περιεργο δεσιμο με ολους!ολοι ειμασταν σαν να γνωριζομασταν χρονια,μας αρεσε που ειμασταν μαζι και περνουσαμε τελεια ολοι μαζι!
Συνεχεια.........περασαν οι 5 μερες στο Παρισι και ηρθε η ωρα να επισκεφτουμε αυτους που φυλοξενησαμε πριν απο λιγους μηνες!
Φτανουμε σε μια πολη στην επαρχια, 90 χμ απο το Παρισι ψηλα σε ενα λοφο, με το ονομα Château-Thierry.Ειχαμε ραντεβου σε μια πλατεια με τους φιλους μας τους γαλλους,τους γονεις τους,το διευθυντη του σχολειου και ενα τσουρμο αλλους ανθρωπους.
Ηταν Σαββατο απογευμα ,ο καθενας μας βρηκε τον «δικο» του γαλλο και φυγαμε προς αγνωστη και διαφορετικη κατευθυνση.Εμενα η δικη μου γαλλιδα ειχε ερθει με τον πατερα της και την φιλεναδα της που θα φιλοξενουσε την κολλητη μου και φυγαμε μαζι.Μπηκαμε στο αμαξι και αρχισαμε να απομακρυνομαστε τοσο που αρχισα να ανησυχω.........οχι για την ασφαλεια μου αλλα για το οτι δεν θα μπορω να βλεπω τους φιλους μου ολη την ωρα-βλεπετε νομιζα οτι ολοι θα μεναμε σε ενα χωριο κοντα ο ενας στον αλλο αλλα που........- το χωριο που θα εμενα εγω ηταν 25 χμ απο το Château-Thierry και η κολλητη μου θα ηταν η μοναδικη που θα εμενε καπως κοντα μου,μονο 9 χμ αποσταση!Σοκ εγω!!!!!!!!!!!!
Φτανουμε στο σπιτι βραδυ,μου δειχνουν το δωματιο που θα εμενα και μετα απο μια γρηγορη ξεναγηση στο σπιτι καθησαμε για το δειπνο,παπια με κρεμα γαλακτος ειχαν μαγειρεψει,μμμμμμμ τελειο!!!!μετα που εφαγα και εσκασα αποχωρησα λογω κουρασης!
Κυριακη πρωι,ξυπναω κατα τις 9 και κατεβαινω να δω που ειναι ολοι μιας και ακουγα φασαρια.Το σπιτι ηταν μεζονετα και εγω κοιμομουν στην σοφιτα,ειχε μια τεραστια αυλη με πισινα και βρισκοταν στην μεση μιας κοιλαδας καταπρασινης γεματης σταφυλλια και καποια δεντρα που και που πανηψηλα!απιστευτη περιοχη!
Απεναντι μας σε μεγαλη αποσταση υπηρχε ενα χτηριο που οπως μου ειπε ο μπαμπας της κοπελας ηταν αποστακτηριο σαμπανιας!Αντε παλι σκεφτηκα,τυχερη ειμαι παλι θα παμε να δοκιμασουμε μια ακομα διαφορετικη σαμπανια!
Μπηκα στην κουζινα οπου ηταν η μητερα της Μαριας (ετσι λεγανε την γαλλιδα μου) και μαγειρευε,θα ειχαμε τραπεζι το μεσημερι λογω της αφηξης μου..........
Θα ερχοντουσαν καποιοι συγγενεις απο το Παρισι,καποιοι γειτονες και τα αδελφια της Μαριας.ολοκληρο πανηγυρι δηλαδη και ολα αυτα για να με δουν,λες και ειμαι κανενα αξιοθεατο...........αλλα τι να πεις......
Αυτη η γιαγια της ομως θα μου μεινει αξεχαστη,μια γιαγια 93 χρονων,ισα ισα που μπορουσε να περπατησει και προσπαθουσε να ανεβει τις σκαλες μονη της οποτε καθε φορα που το επιχειρουσε ευτυχως βρισκομουν απο πισω της και την επιανα την ωρα που εχανε την ισοροπια της και παντα με ευχαριστουμε ,με φιλουσε και με γεμιζε με ευχες,7 μερες το ιδιο πραγμα.....μιλουσα και γαλλικα οποτε μπορουσαμε να συνεννοηθουμε!
Το φαγητο το μεσημερι για αλλη μια φορα τελειο,ξεκινησαν με πιατελες τυριων και κρασι,μετα σαλατα (μονη της κλασικα) και μετα Παεγια με αλλο κρασι φυσικα!!!!!καθολου γαλλικο φαγητο αλλα δεν με ενοιαζε καθολου, ηταν πεντανοστημο!και απο οτι θα καταλαβατε ειμαι και παμφαγο......
Το τραπεζι τελειωσε και ειπαν να με πανε μεχρι το αποσταχτηριο να δω την διαδικασια,καναμε μια βολτα στο χωριο και μετα πηγαμε για υπνο γιατι την επομενη θα επρεπε να ξυπνησουμε 5,30 το πρωι??????
Αυτο θα ηταν βαρβαρο αλλα τετοια ωρα σηκωνονταν ολοι για να πανε στο σχολειο και στις δουλειες τους και εγω επρεπε να παω σχολειο!και να δω τους φιλους μου που μου ελειψαν,ασε που ηθελα να μαθω πωε τα περασαν αυτοι απο την ωρα που χωριστηκαμε,α ρε κακουργα τεχνολογια δεν ειχες αναπτυχθει ακομα να εχουμε κινητα να τα λεμε.....
Αυτο που μου εκανε εντυπωση σε ενα απο αυτα τα εργοστασια ειναι οτι ειχε στην αιθουσα αναμονης ενα τοσο μεγαλο βαρελι που ηθελε 100 βοδια για να το τραβανε,το ειχαν φτιαξει πολυ παλια και τωρα για το μονο που χρησιμευε ηταν να διακοσμει την εισοδο!
Και η μεγαλη μερα που ολοι περιμεναμε εφτασε!Επισκεψη στην ντισνευλαντ!!!
Τι να πρωτοπεριγραψω απο εκει......οταν μπηκαμε οι καθηγητες μας εδωσαν ραντεβου για το απογευμα και χαθηκαμε ο καθενας σε διαφορετικη μερια.
Ευτυχως υπηρχε και αυτο το τρενακι να μας πηγαινει απο τοπο σε τοπο γιατι νομιζω οτι δεν θα προλαβαιναμε να δουμε τιποτα.
Μπηκαμε σε ολα τα παιχνιδια,ψωνισαμε οτι περιεργο βλεπαμε,βγαλαμε πολλες φωτογραφιες,τρεχαμε μηπως και προλαβουμε τα παντα αλλα δεν........
Ο χρονος τελειωσε και ηρθε το απογευμα που επρεπε να φυγουμε ,τοτε μονο ανακαλυψα οτι δεν ειχα παει ουτε στο σπιτι της χιονατης,ουτε στην περιοχη της αλικης στην χωρα των θαυματων και βεβαια ουτε στο μισο παρκο παρολο το τρεξιμο....
Επιστροφη στο ξενοδοχειο και.........παρτυ!!!καθε βραδυ αφου δεν βγαιναμε να παμε σε κανενα μπαρακι αναγκαστικα μαζευομασταν σε ενα απο αυτα τα «μικρα» δωματια-καθε βραδυ και σε αλλο- και καναμε παρτυ!
Καποια απο τα παιδια που ηταν μαζι μας ηταν φιλοι μας απο πριν την εκδρομη αλλα παλι δεν τα ξεραμε καθολου γιατι ηταν οι «σπασικλες» του σχολειου που διαβαζαν συνεχεια και δεν εβγαιναν ποτε εξω τα διαλλειμματα και ποτε δεν μας ακολοθυουσαν στα διαφορα που καναμε.
Στο ταξιδι ομως αυτο υπηρχε ενα περιεργο δεσιμο με ολους!ολοι ειμασταν σαν να γνωριζομασταν χρονια,μας αρεσε που ειμασταν μαζι και περνουσαμε τελεια ολοι μαζι!
Συνεχεια.........περασαν οι 5 μερες στο Παρισι και ηρθε η ωρα να επισκεφτουμε αυτους που φυλοξενησαμε πριν απο λιγους μηνες!
Φτανουμε σε μια πολη στην επαρχια, 90 χμ απο το Παρισι ψηλα σε ενα λοφο, με το ονομα Château-Thierry.Ειχαμε ραντεβου σε μια πλατεια με τους φιλους μας τους γαλλους,τους γονεις τους,το διευθυντη του σχολειου και ενα τσουρμο αλλους ανθρωπους.
Ηταν Σαββατο απογευμα ,ο καθενας μας βρηκε τον «δικο» του γαλλο και φυγαμε προς αγνωστη και διαφορετικη κατευθυνση.Εμενα η δικη μου γαλλιδα ειχε ερθει με τον πατερα της και την φιλεναδα της που θα φιλοξενουσε την κολλητη μου και φυγαμε μαζι.Μπηκαμε στο αμαξι και αρχισαμε να απομακρυνομαστε τοσο που αρχισα να ανησυχω.........οχι για την ασφαλεια μου αλλα για το οτι δεν θα μπορω να βλεπω τους φιλους μου ολη την ωρα-βλεπετε νομιζα οτι ολοι θα μεναμε σε ενα χωριο κοντα ο ενας στον αλλο αλλα που........- το χωριο που θα εμενα εγω ηταν 25 χμ απο το Château-Thierry και η κολλητη μου θα ηταν η μοναδικη που θα εμενε καπως κοντα μου,μονο 9 χμ αποσταση!Σοκ εγω!!!!!!!!!!!!
Φτανουμε στο σπιτι βραδυ,μου δειχνουν το δωματιο που θα εμενα και μετα απο μια γρηγορη ξεναγηση στο σπιτι καθησαμε για το δειπνο,παπια με κρεμα γαλακτος ειχαν μαγειρεψει,μμμμμμμ τελειο!!!!μετα που εφαγα και εσκασα αποχωρησα λογω κουρασης!
Κυριακη πρωι,ξυπναω κατα τις 9 και κατεβαινω να δω που ειναι ολοι μιας και ακουγα φασαρια.Το σπιτι ηταν μεζονετα και εγω κοιμομουν στην σοφιτα,ειχε μια τεραστια αυλη με πισινα και βρισκοταν στην μεση μιας κοιλαδας καταπρασινης γεματης σταφυλλια και καποια δεντρα που και που πανηψηλα!απιστευτη περιοχη!
Απεναντι μας σε μεγαλη αποσταση υπηρχε ενα χτηριο που οπως μου ειπε ο μπαμπας της κοπελας ηταν αποστακτηριο σαμπανιας!Αντε παλι σκεφτηκα,τυχερη ειμαι παλι θα παμε να δοκιμασουμε μια ακομα διαφορετικη σαμπανια!
Μπηκα στην κουζινα οπου ηταν η μητερα της Μαριας (ετσι λεγανε την γαλλιδα μου) και μαγειρευε,θα ειχαμε τραπεζι το μεσημερι λογω της αφηξης μου..........
Θα ερχοντουσαν καποιοι συγγενεις απο το Παρισι,καποιοι γειτονες και τα αδελφια της Μαριας.ολοκληρο πανηγυρι δηλαδη και ολα αυτα για να με δουν,λες και ειμαι κανενα αξιοθεατο...........αλλα τι να πεις......
Αυτη η γιαγια της ομως θα μου μεινει αξεχαστη,μια γιαγια 93 χρονων,ισα ισα που μπορουσε να περπατησει και προσπαθουσε να ανεβει τις σκαλες μονη της οποτε καθε φορα που το επιχειρουσε ευτυχως βρισκομουν απο πισω της και την επιανα την ωρα που εχανε την ισοροπια της και παντα με ευχαριστουμε ,με φιλουσε και με γεμιζε με ευχες,7 μερες το ιδιο πραγμα.....μιλουσα και γαλλικα οποτε μπορουσαμε να συνεννοηθουμε!
Το φαγητο το μεσημερι για αλλη μια φορα τελειο,ξεκινησαν με πιατελες τυριων και κρασι,μετα σαλατα (μονη της κλασικα) και μετα Παεγια με αλλο κρασι φυσικα!!!!!καθολου γαλλικο φαγητο αλλα δεν με ενοιαζε καθολου, ηταν πεντανοστημο!και απο οτι θα καταλαβατε ειμαι και παμφαγο......
Το τραπεζι τελειωσε και ειπαν να με πανε μεχρι το αποσταχτηριο να δω την διαδικασια,καναμε μια βολτα στο χωριο και μετα πηγαμε για υπνο γιατι την επομενη θα επρεπε να ξυπνησουμε 5,30 το πρωι??????
Αυτο θα ηταν βαρβαρο αλλα τετοια ωρα σηκωνονταν ολοι για να πανε στο σχολειο και στις δουλειες τους και εγω επρεπε να παω σχολειο!και να δω τους φιλους μου που μου ελειψαν,ασε που ηθελα να μαθω πωε τα περασαν αυτοι απο την ωρα που χωριστηκαμε,α ρε κακουργα τεχνολογια δεν ειχες αναπτυχθει ακομα να εχουμε κινητα να τα λεμε.....