Περιεχόμενα
Σαμοθράκη με παιδιά μέρα 3η (Τετάρτη 6 Αυγουστου)
Την τρίτη μέρα ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς όλοι, και αφού πήραμε πρωινά από τον φούρνο Σαλαμανη που ήταν πιο κοντά στο κατάλυμα, ξεκινήσαμε. Ότι πήραμε από το φούρνο ήταν υπέροχο!!
Φύγαμε απευθείας με κατεύθυνση προς τα Θέρμα, όπου λίγο μετά το χωριό βρίσκεται το πάρκινγκ που αφήνεις το αυτοκίνητο για να ξεκινήσει η πορεία στο φαράγγι του Φονιά.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε. Η διαδρομή είναι μαγευτική μέσα στο δάσος από πλατάνια και ακριβώς δίπλα στο ποτάμι που αυτή την εποχή είχε λίγο νερό, ότι πρέπει για πεζοπορία με παιδιά. Το μονοπάτι είναι σχετικά εύκολο ακόμη και για παιδιά, εννοείται κλειστό παπούτσι και όχι σαγιονάρες. Η διαδρομή κρατάει γύρω στα 30λεπτα, μέχρι την πρώτη βάθρα, εμείς κάναμε σχεδόν 50 αλλά με πάρα πολλές στάσεις για να βγούμε φωτογραφίες, να πετάξουμε πετρουλες, να δούμε πεταλούδες, λιβελούλες και ότι άλλο μας έκανε εντύπωση..
Η βάθρα είναι πανέμορφη και το νερό κρύο αρκετά, αλλά αναζωογονητικό μετά από το περπάτημα. Τα παιδιά μπήκαν στην άκρη, γιατί δεν ξέρουν κολύμπι και γιατί δεν σκεφτήκαμε να πάρουμε μαζί κανένα μπρατσακι, οι μεγάλοι κολυμπησαμε και λίγο πιο πέρα και είχαμε την χαρά να δούμε και τον υπέροχο καταρράκτη!! Αφού τσαλαβουτηξαμε σε κάθε πισινουλα με νερό και σκαρφαλωσαμε σε κάθε βραχακι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, που κράτησε πιο λίγο αυτή τη φορά. Όταν φτάσαμε στο αυτοκίνητο είχε πάει 15:30.
Φύγαμε για Άνω Μεριά, στην ταβέρνα Καρυδιές που είναι διάσημη και βραβευμένη, αλλά όταν φτάσαμε είχε ήδη πέντε παρέες σε αναμονή και φύγαμε. Το περιβάλλον ήταν πανέμορφο και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ξανά την επόμενη μέρα, πιο νωρίς.
Σταματήσαμε για φαγητό στην καντίνα Καντηνα κοντά στο κάμπινγκ, που αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή. Το περιβάλλον όμορφο και ήσυχο,οι κοπέλες ευγενεστατες και πολύ φιλικές με τα παιδιά, και το φαγητό πεντανόστιμο, ίσως το καλύτερο πεπερονι που έχω δοκιμάσει.
Επιστροφή στο κατάλυμα, μπάνιο και λίγη ξεκούραση στην αυλή. Κι εκεί που καθόμασταν στην αυλή ήρθε και η γειτόνισσας με ένα μπολακι γεμάτο πραουστα, να μας κεράσει. Είναι φρούτα που υπάρχουν στη Σαμοθράκη, και τα φτιάχνουν και γλυκό του κουταλιού. Μοιάζουν λίγο με κορόμηλα, είναι όμως πολύ γλυκά, ο γιος μας ξετρελαθηκε.
Το βραδάκι βγήκαμε και πάλι στη Χώρα, που είχε και πανηγύρι. Ανάψαμε ένα κεράκι στην εκκλησία, και ανεβήκαμε στην πλατεία όπου θα γινόταν ο χορός, ο Μπάλος όπως έλεγαν οι ντόπιοι. Πήραμε τα σουβλάκια μας και βολευτηκαμε σε τραπεζάκι.. Δυστυχώς πανηγύρι δεν είδαμε, γιατί λίγο που άργησε να ξεκινήσει, λίγο ο δυνατός αέρας που τρομαζε τη μικρή φύγαμε πριν την έναρξη
Ήπιαμε όμως από ένα κοκτέιλ οι μεγάλοι και υπέροχη σπιτική βυσσιναδα οι μικροί στο Μελτέμι, με υπέροχη θέα!! Εδώ να πω ότι η βυσσιναδα ήταν αληθινά σπιτική, μου θύμισε αυτή που έφτιαχνε η γιαγιά μου με βύσσινα από το δέντρο στην αυλή της. Μοναδική γεύση..
Κάπως έτσι, με αρκετή επιτυχία θεωρώ, έκλεισε και η τρίτη μέρα του ταξιδιού..
Την τρίτη μέρα ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς όλοι, και αφού πήραμε πρωινά από τον φούρνο Σαλαμανη που ήταν πιο κοντά στο κατάλυμα, ξεκινήσαμε. Ότι πήραμε από το φούρνο ήταν υπέροχο!!
Φύγαμε απευθείας με κατεύθυνση προς τα Θέρμα, όπου λίγο μετά το χωριό βρίσκεται το πάρκινγκ που αφήνεις το αυτοκίνητο για να ξεκινήσει η πορεία στο φαράγγι του Φονιά.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε. Η διαδρομή είναι μαγευτική μέσα στο δάσος από πλατάνια και ακριβώς δίπλα στο ποτάμι που αυτή την εποχή είχε λίγο νερό, ότι πρέπει για πεζοπορία με παιδιά. Το μονοπάτι είναι σχετικά εύκολο ακόμη και για παιδιά, εννοείται κλειστό παπούτσι και όχι σαγιονάρες. Η διαδρομή κρατάει γύρω στα 30λεπτα, μέχρι την πρώτη βάθρα, εμείς κάναμε σχεδόν 50 αλλά με πάρα πολλές στάσεις για να βγούμε φωτογραφίες, να πετάξουμε πετρουλες, να δούμε πεταλούδες, λιβελούλες και ότι άλλο μας έκανε εντύπωση..
Η βάθρα είναι πανέμορφη και το νερό κρύο αρκετά, αλλά αναζωογονητικό μετά από το περπάτημα. Τα παιδιά μπήκαν στην άκρη, γιατί δεν ξέρουν κολύμπι και γιατί δεν σκεφτήκαμε να πάρουμε μαζί κανένα μπρατσακι, οι μεγάλοι κολυμπησαμε και λίγο πιο πέρα και είχαμε την χαρά να δούμε και τον υπέροχο καταρράκτη!! Αφού τσαλαβουτηξαμε σε κάθε πισινουλα με νερό και σκαρφαλωσαμε σε κάθε βραχακι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, που κράτησε πιο λίγο αυτή τη φορά. Όταν φτάσαμε στο αυτοκίνητο είχε πάει 15:30.
Φύγαμε για Άνω Μεριά, στην ταβέρνα Καρυδιές που είναι διάσημη και βραβευμένη, αλλά όταν φτάσαμε είχε ήδη πέντε παρέες σε αναμονή και φύγαμε. Το περιβάλλον ήταν πανέμορφο και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ξανά την επόμενη μέρα, πιο νωρίς.
Σταματήσαμε για φαγητό στην καντίνα Καντηνα κοντά στο κάμπινγκ, που αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή. Το περιβάλλον όμορφο και ήσυχο,οι κοπέλες ευγενεστατες και πολύ φιλικές με τα παιδιά, και το φαγητό πεντανόστιμο, ίσως το καλύτερο πεπερονι που έχω δοκιμάσει.
Επιστροφή στο κατάλυμα, μπάνιο και λίγη ξεκούραση στην αυλή. Κι εκεί που καθόμασταν στην αυλή ήρθε και η γειτόνισσας με ένα μπολακι γεμάτο πραουστα, να μας κεράσει. Είναι φρούτα που υπάρχουν στη Σαμοθράκη, και τα φτιάχνουν και γλυκό του κουταλιού. Μοιάζουν λίγο με κορόμηλα, είναι όμως πολύ γλυκά, ο γιος μας ξετρελαθηκε.
Το βραδάκι βγήκαμε και πάλι στη Χώρα, που είχε και πανηγύρι. Ανάψαμε ένα κεράκι στην εκκλησία, και ανεβήκαμε στην πλατεία όπου θα γινόταν ο χορός, ο Μπάλος όπως έλεγαν οι ντόπιοι. Πήραμε τα σουβλάκια μας και βολευτηκαμε σε τραπεζάκι.. Δυστυχώς πανηγύρι δεν είδαμε, γιατί λίγο που άργησε να ξεκινήσει, λίγο ο δυνατός αέρας που τρομαζε τη μικρή φύγαμε πριν την έναρξη
Ήπιαμε όμως από ένα κοκτέιλ οι μεγάλοι και υπέροχη σπιτική βυσσιναδα οι μικροί στο Μελτέμι, με υπέροχη θέα!! Εδώ να πω ότι η βυσσιναδα ήταν αληθινά σπιτική, μου θύμισε αυτή που έφτιαχνε η γιαγιά μου με βύσσινα από το δέντρο στην αυλή της. Μοναδική γεύση..
Κάπως έτσι, με αρκετή επιτυχία θεωρώ, έκλεισε και η τρίτη μέρα του ταξιδιού..
