Ιταλία Σικελία και Ελληνόφωνα Χωριά Κάτω Ιταλίας

[travelbreak]

ΣΙΚΕΛΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑΣ

Το 2013 λόγω εκτάκτων εξόδων θέλαμε να κάνομε ένα κοντινό οικονομικό ταξίδι. Η παρέα συμφώνησε να μείνομε Ευρώπη. Και η επιλογή ήταν τα Ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας και η Σικελία. Δύο εβδομάδες. Η παρέα τρία ζευγάρια, μιας σχετικής ηλικίας, αλλά με διάθεση για τρελό τρέξιμο και ύπνο νωρίς το βράδυ για ξεκούραση. Κλείσαμε τα αεροπορικά από Αθήνα για το Παλέρμο για εκδρομή δύο εβδομάδων στο τέλος Ιουλίου. Κλείσαμε και τα ξενοδοχεία συν ένα Opel Vivaro που χώραγε άνετα τα έξι άτομα και τις αποσκευές τους.

Όλοι μας είχαμε πάει κι άλλες φορές Ιταλία αλλά όχι τόσο νότια. Η χώρα ξέρουμε ότι είναι καταπληκτική και αυτό το ταξίδι το απέδειξε για μια ακόμα φορά. Δεν έχω λόγια να περιγράψω τα μνημεία που είδαμε και τον τρόπο που τα διατηρούν οι γείτονές μας. Τα περισσότερα από αυτά που είδαμε ήταν αρχαία Ελληνικά, στα οποία παντού αναγραφόταν αυτό. Οι Ιταλοί τιμούν τους προγόνους μας περισσότερο από εμάς. Να 'ναι καλά οι άνθρωποι.

Μερικοί μας έλεγαν ότι είναι επικίνδυνη η περιοχή, αλλά εμείς στα ταξίδια μας έχουμε μια άγνοια κινδύνου. Όπου κι αν έχουμε πάει η τύχη (μάλλον) είναι με το μέρος μας. Όλα πάνε σχεδόν τέλεια. Η αλήθεια είναι ότι προσέχουμε κιόλας. Όταν παρκάραμε (πάντα σε μέρη που φαινόταν ασφαλή) και ερχόταν κάποιος να μας ζητήσει χρήματα (για υποτιθέμενη προστασία - ευγενικά πάντα) του δίναμε 2-3 ευρώ και όλα καλά.

Πριν προχωρήσω, ας πω μερικά πράγματα για τα έξοδα του ταξιδιού. Τα αεροπορικά εισιτήρια κόστισαν 300 ευρώ ανά άτομο. Η ενοικίαση του αυτοκινήτου για δύο εβδομάδες 1800 ευρώ συνολικά άρα 300 ευρώ κι εδώ ανά άτομο. Οι 14 διανυχτερεύσεις πήγαν 450 ευρώ ανά άτομο. Τα δίκλινα που μείναμε ήταν σε ξενοδοχεία ή σε Β&Β, πάντα με δικό τους μπάνιο και είχαν κόστος από 50 ως 80 ευρώ τη βραδιά το καθένα. Αυτά τα έξοδα βέβαια τα γνωρίζαμε εξ αρχής. Τα υπόλοιπα ήταν στο περίπου και ανά άτομο: βενζίνη - 100ευρώ, είσοδοι αρχαιολογικών χώρων - 150 ευρώ και φαγητό, νερό - 200 ευρώ. Αν τα προσθέσετε όλα αυτά γίνονται 1500 ευρώ ανά άτομο και τίποτα παραπάνω, γιατί έχω βάλει μέσα και οποιαδήποτε άλλα μικροέξοδα (διόδια, σουβενίρ, κλπ).

Σκεφτείτε τώρα ότι είσαστε μια καλή παρέα, με ένα ωραίο και άνετο αυτοκίνητο και τριγυρνάτε όπως οι ανέμελοι νέοι στις παλιές ελληνικές ταινίες. Εμείς δεν ήμασταν νέοι, ούτε και το αυτοκίνητο ήταν κάμπριο, αλλά η ουσία είναι ότι επειδή ήταν καλοκαίρι, κάπως έτσι το βλέπαμε. Και το κόστος γι αυτά που ζήσαμε ήταν ελάχιστο.

Στο αεροδρόμιο του Παλέρμο προσγειωθήκαμε κατά το μεσημέρι και η πρώτη μας επίσκεψη ήταν το Monreale (πόλη, εκκλησία, παλάτι, μοναστήρι).

Στην απογευματινή βόλτα είδαμε την πόλη του Παλέρμο (όπως και την επόμενη το πρωί). Όμορφα κτήρια αλλά λίγο βρώμικο. Δεν μπαίνω σε περιγραφές, γιατί ούτε είμαι ιστορικός, αλλά και σας κουράζουν. Όποιος θέλει βρίσκει πληροφορίες στο διαδίκτυο. Απλά παραθέτω τις φωτογραφίες μου για να πάρετε μια γεύση της εκάστοτε περιοχής.

Η δεύτερη μέρα του ταξιδιού ήταν προς τη Μεσίνα. Στη διαδρομή επισκεφτήκαμε την Bagheria (υπέροχες βίλες), την Cefalu και λίγο αργά το Tindari.

Την επομένη μετά την μικρή ξενάγηση στην Μεσίνα κάναμε μια βόλτα στον παραλιακό δρόμο επισκεπτόμενοι το χωριό Milazzo.

Με πλοίο περάσαμε στην ενδοχώρα της Ιταλίας και πριν πάμε στον τόπο διανυκτέρευσής μας, το Regio Calabria, κάναμε ένα μπάνιο στην υπέροχη Scilla.

Την τέταρτη μέρα αφού κάναμε μια τυπική ξενάγηση στο Regio φύγαμε για τα χωριά με τους ελληνόφωνους κατοίκους. Για να πούμε την αλήθεια είδαμε μόνο έναν σε ένα από τα χωριά. Γενικά, μέσα στο κατακαλόκαιρο και ειδικά μέσα στο μεσημέρι, ούτε σκυλί δεν έβλεπες. Επιγραφές και καλωσορίσματα ήταν πολλά στη ελληνικά. Τα χωριά που θεωρούνται ελληνόφωνα είναι τα: Galliciano, Amendolea, Condofuri, Roghudi, RoghudiVecchio, RoccafortedeCreco, Bova και BovaMarina. Τα επισκεφτήκαμε ως το βράδυ όλα, ένα-ένα και ήταν τα περισσότερα καταπληκτικά μέσα στη μοναξιά τους. Το πιο σύγχρονο ήταν η Bova. Το περισσότερο ιδιαίτερο το παλιό, απόκρημνο και ακατοίκητο RoghudiVecchio.

Εμείς όμως το πιο ενδιαφέρον που ζήσαμε ήταν στο Galliciano. Όπως μπήκαμε στο χωριό και παρκάραμε ακούσαμε από κάπου τραγούδια. Πλησιάσαμε και υπήρχε ένα σπίτι που λειτουργούσε ως ταβέρνα. Εκεί βρισκόταν μια παρέα τουρίστες από τη Γερμανία που έτρωγαν και έπιναν, όχι ιδιαίτερα πράγματα. Όμως η ταραντέλες έδιναν και έπαιρναν. Τρεις τέσσερις νεαροί έπαιζαν και τραγουδούσαν παρασύροντας κάποιους θαμώνες να χορέψουν. Εννοείται ότι καθίσαμε κι εμείς και ήταν από τις πιο έντονες μέρες του ταξιδιού. Εκεί γνωρίσαμε και τον μόνο κάτοικο που γνώριζε τη γλώσσα μας. Η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη και ο χώρος όπως και οι άνθρωποι λες και ήταν βγαλμένοι από τη δεκαετία του '60.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[hydronetta]

 

[travelbreak]

2ο ΜΕΡΟΣ

Η επόμενη μέρα είχε τα περισσότερα χιλιόμετρα του ταξιδιού μας, κοντά στα 400. Πρώτη στάση ήταν η πόλη Tropea. Μας άρεσε το όνομα γιατί μας θύμιζε τα Τρόπαια της Αρκαδίας. Όμως ξέραμε ότι ήταν μια πανέμορφη πόλη. Χτισμένη πάνω σε βράχους δίπλα στη θάλασσα απολαύσαμε και ένα μπάνιο με θέα τα απόκρημνα χτισμένα σπίτια. Ευτυχώς εκείνη την ώρα δεν ξέραμε ότι μια κρυφή κάμερα μας κατέγραψε όταν για λίγα λεπτά μπήκαμε με το αυτοκίνητο στο ιστορικό κέντρο και μας έστειλαν μια ιστορική κλήση: 150 ευρώ μας πήγε συνολικά. Τα πρώτα 50 ήταν για την εταιρία ενοικίασης του αυτοκινήτου, επειδή λέει έδωσαν τα στοιχεία μας στους δημοτικούς αστυνομικούς για να μας στείλουν την κλήση. Το πρόστιμο ήταν τα υπόλοιπα 100. Και η ειδοποίηση μας ήρθε μετά από 3,4 μήνες. Γι αυτό κι εγώ άλλαξα πιστωτική να μη μας πάρουν κι άλλα από την εταιρία ενοικίασης. Κάθε φορά ζητάνε 50 ευρώ. Και ευτυχώς γιατί ακόμα και τώρα μου ζητάνε με mail να τους στείλω άλλα 50 για άλλη παράβαση, αλλού. Δεν τους απαντώ και το καλό είναι ότι δε μας έστειλαν άλλη κλήση οι Ιταλοί από το μέρος της παράβασης. Σας κούρασα αλλά να προσέχετε λίγο τους Ευρωπαίους ενοικιαστές αυτοκινήτων. Είναι αισχροί: έχω πάθει και έχω ακούσει πολλές κακές ιστορίες. Οι επόμενες φωτογραφίες είναι από τα Tropea Ιταλίας.

Το Pizzo είανι ένα μικρό σχετικά χωριό αλλά πανέμορφο.

Συνεχίζοντας περνούσαμε από την Cosenza. Μια πόλη που στο πρόγραμμα δεν την είχα βάλει για υποχρεωτική επίσκεψη. Ευτυχώς όμως δε σκεφτήκαμε τη ζέστη του μεσημεριού και κάναμε μια στάση. Η παλιά πόλη είναι άπαιχτη. Νομίζεις ότι είσαι σε μια πόλη του 16ου αιώνα και μάλιστα σε περιοχή εγκαταλειμμένη. Δείτε φωτογραφίες:

 

[hydronetta]

Άκρως ενδιαφέρον κεφάλαιο για μια περιοχή που μου είναι άγνωστη.
Μόνο Reggio και Σικελία έχω πάει. Θυμάμαι ακόμα τη ψαροκατάσταση στη Scilla (ως εκεί γεωγραφικά έφτασα). Δυστυχώς τα ελληνόφωνα εκεί δεν τα επισκεθήκαμε διότι δεν νοικιάσαμε αυτοκίνητο μιας και το Reggio ήταν ορμητήριο προς τις Αιολίδες Νήσους

 

[travelbreak]

3ο ΜΕΡΟΣ

Μετά τη Cosenza το πρόγραμμά μας είχε επίσκεψη στη Maratea. Η πόλη αυτή απείχε 120 χιλιόμετρα από την Cosenza, και από εκεί ήταν άλλα 110 για το χωριό FrancavillaMarittima που θα μέναμε σε ένα Β&Β. Αν πηγαίναμε εκεί κατευθείαν ήταν μόνο 80 χιλιόμετρα. Επειδή δε θέλαμε να χάνουμε τίποτα από το πρόγραμμα, αποφασίσαμε να πάμε στη Maratea κι ας φτάναμε αργά στο μέρος διανυκτέρευσης. Ιδού λοιπόν η Maratea:

Η επιστροφή έγινε μέσα στη νύχτα και το τηλέφωνο χτυπούσε συνέχεια από τους ανθρώπους που μας περίμεναν στο Β&Β με ανυπομονησία, να πάνε και αυτοί για ύπνο. Φτάσαμε κοντά στα μεσάνυχτα. Το μέρος εκεί δεν είχε τίποτα ενδιαφέρον. Την άλλη μέρα το πρωί, πηγαίνοντας στο Lecce, περάσαμε πρώτα από τον αρχαιολογικό χώρο του Metaponto.

Το Metaponto δε μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αλλά η επίσκεψη στη Matera ήταν από τα καλύτερα του ταξιδιού μας. Και μόνο για τη Matera άξιζε το ταξίδι. Δεν είναι υπερβολή. Είναι σα να λες θα πάω στο Παρίσι να δω τον Πύργο του Άιφελ και τίποτ' άλλο. Και ο Άιφελ δεν είναι και τίποτε σπουδαίο, μόνο μια απομυθοποίηση κάνεις. Χρειάζονται και αυτές. Δείτε εικόνες γιατί δεν είμαι και πολύ του γραπτού λόγου, ειδικά στις περιγραφές πάσχω.

 

[travelbreak]

Άκρως ενδιαφέρον κεφάλαιο για μια περιοχή που μου είναι άγνωστη.
Μόνο Reggio και Σικελία έχω πάει. Θυμάμαι ακόμα τη ψαροκατάσταση στη Scilla (ως εκεί γεωγραφικά έφτασα). Δυστυχώς τα ελληνόφωνα εκεί δεν τα επισκεθήκαμε διότι δεν νοικιάσαμε αυτοκίνητο μιας και το Reggio ήταν ορμητήριο προς τις Αιολίδες Νήσους

Είναι καταπληκτικά μέρη. Δες και τη Matera στο 3ο μέρος.

 

[hydronetta]

Είναι καταπληκτικά μέρη. Δες και τη Matera στο 3ο μέρος.

Μatera έχω πάει σ'ενα παλιότερο ταξίδι σε Apulia & Basilicata. Μου λείπει το κομμάτι μεταξύ Scilla-Amalfi και η βραχώδης ακτή εκεί μου φάνηκε πιο ενδιαφέρον τοπίο από την Apulia

 

[Samion]

Ωραιες φωτο αλλα η προτροπη θα επρεπε να ηταν προς την τηρηση του ΚΟΚ της χωρας που επισκεπτομαστε, οχι να προσεχουμε τους "αισχρους" που απλα κανουν τη δουλεια τους απεναντι στους παρανομουντες. Στην Τροπεα τα σηματα ειναι εμφανη οπως και οι καμερες, δεν ειναι κρυφες. Μην παρανομειτε.

 

[travelbreak]

4ο ΜΕΡΟΣ

Προχωρώντας για το Lecce είπαμε να φάμε μια πίτσα στο Taranto (Τάραντας).

Φτάσαμε στο Lecce τα μεσάνυχτα και ευτυχώς η ρεσεψιόν είχε 24ωρη βάρδια. Είχε και ιδιωτικό parking για το αυτοκίνητό μας. Την επομένη δεν κάναμε το λάθος να πάμε στα ελληνόφωνα χωριά μεσημεριάτικα. Φύγαμε το πρωί. Εδώ τα χωριά είναι διαφορετικά από της Καλαβρίας. Είναι σε πεδιάδα και είναι ανακατεμένα με άλλα αμιγώς Ιταλικά χωριά. Τα γρεκάνικα είναι τα: Calimera (20 χλμ. από Lecce), Martignano, Martano, Castrignano De’Greci, Melpignano, Corigliano, Soleto, Zollino και Sternatia. Εμείς πάλι δεν είδαμε τους πολλούς ελληνόφωνους που περιγράφουν τα πρακτορεία. Νομίζω ότι τα τουριστικά γραφεία κλείνουν ραντεβού και τους μαζεύουν όλους μαζί. Εμείς σε όλα αυτά τα χωριά είδαμε μόλις δύο που μιλούσαν ελληνικά. Ο πρώτος ήταν γρεκάνος αλλά ζούσε στο Μιλάνο και ο δεύτερος είχε μάθει τα ελληνικά στην Ελλάδα όταν ήταν φαντάρος το 1942-1943. Μας είπαν ότι δεν έχει εκεί ελληνόφωνους. Πάλι είδαμε επιγραφές και δρόμους και συγκινηθήκαμε αλλά μόνοι μας.

Εκτός από τα χωριά αυτά η μέρα είχε και τις πόλεις Gallipoli και Otranto. Τα μπάνια τα κόψαμε γιατί μας έπαιρναν πολύ χρόνο και ήταν κρίμα. Τέρμα οι διακοπές. Μόνο ταξίδι.

Το Lecce το είδαμε το ίδιο βράδυ και την επομένη το πρωί: πανέμορφο.

 

[travelbreak]

Ωραιες φωτο αλλα η προτροπη θα επρεπε να ηταν προς την τηρηση του ΚΟΚ της χωρας που επισκεπτομαστε, οχι να προσεχουμε τους "αισχρους" που απλα κανουν τη δουλεια τους απεναντι στους παρανομουντες. Στην Τροπεα τα σηματα ειναι εμφανη οπως και οι καμερες, δεν ειναι κρυφες. Μην παρανομειτε.
View attachment 143597

Δεν αμφιβάλλω γι αυτό που λες. Και το παράπονό μου ήταν προς την εταιρία ενοικίασης του αυτοκινήτου που χρεώνει 50 ευρώ για την ενημέρωση που κάνει στην τροχαία. Όμως δες και την φωτογραφία που παραθέτεις: όταν φτάσαμε στο σημείο αυτό και είδαμε το σήμα για την απαγορευση εισόδου είχε κίνηση εκεί και δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω. Μπήκαμε λοιπόν αναγκαστικά μέσα και σε μια πλατεία που είχε αμέσως εκεί, κάναμε αναστροφή και φύγαμε.
Στο κείμενό μου δεν αναφέρθηκα σε αισχρούς Ιταλούς αλλά σε άλλους Ευρωπαίους που έχουν χρεώσει ανύπαρκτεες γρατζουνιές 800 ευρώ, αφού είχαμε επιστρέψει στην πατρίδα. Εκείνοι λοιπόν δεν «έκαναν απλά τη δουλειά τους απέναντι στους παρανομούντες». Απλά έκλεψαν οι Γερμανοί τους κομπιναδόρους Έλληνες.

 

[Samion]

Δεν αμφιβάλλω γι αυτό που λες. Και το παράπονό μου ήταν προς την εταιρία ενοικίασης του αυτοκινήτου που χρεώνει 50 ευρώ για την ενημέρωση που κάνει στην τροχαία. Όμως δες και την φωτογραφία που παραθέτεις: όταν φτάσαμε στο σημείο αυτό και είδαμε το σήμα για την απαγορευση εισόδου είχε κίνηση εκεί και δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω. Μπήκαμε λοιπόν αναγκαστικά μέσα και σε μια πλατεία που είχε αμέσως εκεί, κάναμε αναστροφή και φύγαμε.
Στο κείμενό μου δεν αναφέρθηκα σε αισχρούς Ιταλούς αλλά σε άλλους Ευρωπαίους που έχουν χρεώσει ανύπαρκτεες γρατζουνιές 800 ευρώ, αφού είχαμε επιστρέψει στην πατρίδα. Εκείνοι λοιπόν δεν «έκαναν απλά τη δουλειά τους απέναντι στους παρανομούντες». Απλά έκλεψαν οι Γερμανοί τους κομπιναδόρους Έλληνες.

Ειλικρινα δεν εχω καμμια διαθεση διαφωνιας, απλα εκανα μια επισημανση για να βοηθειται παντα ο αναγνωστης. Στην πανεμορφη Τροπεα ειναι ευκολο να αποφυγεις το ιστορικο κεντρο με το ΙΧ, περπατημα. Οταν δουμε τετοιο σημα απαγορευσης εισοδου, δεν μπαινουμε απλα πραγματα.
Δεν ειπα οτι ειπες αισχρους ιταλους, αναφερθηκες στην εταιρεια προφανως. Αν και υπαρχει ειδικο θεμα με τις κλησεις θυμιζω οτι οι χρεωσεις "διεκπεραιωσης" των κλησεων υπαρχουν στους ορους του συμβολαιου. Τους διαβαζουμε λοιπον αφου τους εχουμε αποδεχτει κι αν δεν μας κανουν δεν νοικιαζουμε. Επισης φωτογραφιζουμε το ΙΧ οταν το παραλαμβανουμε αν δεν εχουμε πληρη ασφαλεια. Φιλικες συμβουλες παντα και η εμπειρια σου θα ηταν χρησιμη στο καταλληλο θεμα.
Α και στο Παλερμο (οπως κ στη Ρωμη, Μιλάνο..) δεν δινουμε στον παρκαδορο του δρομου πανω απο 50 σεντ..αντε σε καμια κεντρικη πλατεια των 2 μητροπολεων που ειπα να γινει 1Ε..

 

[travelbreak]

5ο ΜΕΡΟΣ

Από τις φωτογραφίες αποδεικνύεται άλλη μια φορά η ομορφιά της Ιταλίας. Και πράγματι δεν κάνω επιλογή για να παραθέσω τις καλές μονάχα. Σχεδόν τυχαία τις βάζω. Δεν είναι υπερβολή: η χώρα αυτή είναι απίθανη. Δεν τη χορταίνω όσες φορές κι αν έχω πάει. Τώρα, το γιατί πάω και ξοδεύω τα λεφτά και το χρόνο μου στις Αμερικές και τις Ασίες είναι άλλο θέμα. Ένας λόγος είναι ότι θέλω την αναζήτηση του μακρινού που πάντα προκαλεί. Σήμερα θα προτιμούσα να βρεθώ για μια βδομάδα, έστω, στην Αιθιοπία, παρά να πάω δέκα δεκαήμερα με τα έξοδα πληρωμένα στο Λονδίνο, που δεν έχω πάει παρά μόνο μέσα στο Heathrow. Το Λονδίνο δε μου προκαλεί καμιά έλξη. Νομίζω πως το ξέρω. Νομίζω επίσης ότι μπορώ να βρεθώ εκεί όποτε το θελήσω. Το μακρινό όμως έχει μια άλλη προσέγγιση στη σκέψη μου. Νομίζω πως αν το πετύχω έχω κάνει κάτι δύσκολο.

Θα δώσω ένα παράδειγμα. Πριν ένα χρόνο τέτοια εποχή με είχε ζαλίσει η γυναίκα μου: Πάμε ένα ταξιδάκι 3,4 μέρες κάπου με τη Ryanair που είναι φτηνά. Δεν είχα καμιά ιδιαίτερη όρεξη, αλλά ένα απόγεμα κάθομαι στο PC και νάσου δυο εισιτήρια για 5 μέρες στην Πολωνία. Και στο Πεκίνο μπορείς να πας ένα πενταήμερο, μα δεν το κάνεις. Η Πολωνία τι ήτανε; 300 ευρώ το άτομο. Δε θέλω να προσβάλλω αυτούς που δεν τα έχουν τα 6 κατοστάρικα, αλλά για να διαβάζετε αυτό τον ιστόχωρο, οι περισσότεροι από σας τα έχετε.

Στα ταξίδια που πηγαίνω περνώ καλά, είτε στην Ευρώπη είτε οπουδήποτε αλλού. Όμως όταν δεις φωτογραφίες έξω από ένα ταξιδιωτικό γραφείο, Πράγα, Ζυρίχη, Κρακοβία, Βουδαπέστη, Βιέννη και ένα σωρό άλλες πόλεις της Δύσης μου φαίνονται ίδιες. Ωραίες αλλά παρόμοιες. Εξαιρούνται φυσικά τα ξεχωριστά μνημεία τους. Ορίστε: μπορείτε να μου πείτε από ποια χώρα είναι αυτή η φωτογραφία;

Πιστεύω ότι δεν μπορείτε να φανταστείτε. Θα μπορούσε να είναι από μια οποιαδήποτε από τις παραπάνω πόλεις. Ή από άλλες εκατό. Στο τέλος του σημερινού κομματιού λέω από που είναι.

Πολύ σας ζάλισα όμως, γι αυτό ας πάμε στη Νότια Ιταλία. Φεύγομε από το Lecce και θέλομε σε δυο μέρες να βρεθούμε στην Taormina της Σικελίας. Η χιλιομετρική απόσταση που καλύψαμε με τις διάφορες επισκέψεις ήταν 750 χιλιόμετρα. Παρακάτω αναφέρω τα μέρη που είδαμε με μερικές φωτογραφίες από το καθένα.

Χωριό Ostuni, μεταξύ Μπάρι και Μπρίντιζι.

Σπήλαιο Grotte di Castellana, λίγο βορειότερα, κοντά στο Μπάρι.

Alberobello, κοντά στην προηγούμενη στάση.

Διανυκτέρευση πάλι στην FrancavillaMarittima και την επομένη το πρωί επισκεφτήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο της Sibari.

Βρισκόμαστε στον κόλπο του Τάραντα και επισκεπτόμαστε το χωριό Rossano.

Ακόμα πιο Νότια και στη δυτική πλευρά του Ιονίου Πελάγους επισκεπτόμαστε το Crotone. Δεν ήταν όμως κάτι ιδιαίτερο.

Από το μουσείο.

Η φωτογραφία αυτή είναι από κάποιο ενδιάμεσο τόπο.

Συνεχίζοντας προς το νότο φτάνουμε στην Καλαβρία και στο περίφημο Stilo.εκεί είχαν και μια τοπική γιορτή.

Κατόπιν μπαίνουμε στη Σικελία και διανυκτερεύουμε στη SantaVanerina, κοντά στη Taormina. Εδώ μείναμε τρεις μέρες και κάναμε υπέροχες βόλτες στην περιοχή. Το ταξίδι μας έχει φτάσει στην ένατη μέρα του.

Η φωτογραφία που έβαλα στην αρχή είναι από το Τορόντο του Καναδά!