Travelgirl96
Member
- Μηνύματα
- 76
- Likes
- 90
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία, Βόρειο σέλας
Αυτό το νησί ξεπέρασε κάθε προσδοκία που είχα , μπήκε στην καρδιά μου , όχι μόνο το νησί σαν νησί αλλά και οι άνθρωποι με Α κεφαλαίο που μένουν εκεί, έτοιμη πάντα να σε υποδεχτούν , να σε εξυπηρετήσουν , να σε βοηθήσουν. Γι’ αυτούς δεν είσαι τουρίστας , είσαι ένας άνθρωπος που επισκέφτηκε το νησί τους , επισκέφτηκες τους Σκυριανούς . Σου ανοίγουν το σπίτι τους, το νησί τους.
Περάσαμε από Κύμη με το καραβάκι (περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά)
Ξεκινώντας λοιπόν να πω πως γυρίσαμε όλο το νησί με ένα μηχανάκι! Αν θέλετε να νοικιάσετε, αφήνω αυτό εδώ : https://rentskyros.gr/ Ο κύριος Βάγιος ,εξαιρετικός άνθρωπος. (Να το πω και αυτό!)
Καβαλώντας λοιπόν το μηχανάκι την πρώτη μέρα φτάσαμε αργά. Κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στην πιο φημισμένη ταβέρνα , που τυχαίνει να ήταν δίπλα από το δωμάτιο που μέναμε, Ο Στέλιος! (Πάρα πολύ ωραία ανάμεσα στους χιλιάδες που την προτείνουν είμαι και εγώ!)
Την επόμενη μέρα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα πήραμε το μηχανάκι και όπου φύγει , φύγει . Με γεμάτες μπαταρίες και ξυπνώντας νωρίς πήγαμε στην Παραλία Πεύκος, πεντακάθαρα νερά , πολύ κρύα και καθόλου σκιά (TIP: η ομπρέλα πρέπει να είναι συνοδοιπόρος σε αυτό το ταξίδι) . Φάγαμε στην Ταβέρνα της Κυρίας Σταματίας. Το βραδάκι το περάσαμε στην χώρα πίνοντας ένα κοκτέιλ με θέα το κάστρο της Σκύρου.
Δεύτερη μέρα : Μπανάκι Κυρά Παναγία (οργανωμένη με free ξαπλώστρες!) , το βράδυ στην χώρα για μια βολτούλα, όμως κάπου εδώ να πω για την ανακάλυψη-στέκι που μας έκανε συντροφιά τα επόμενα βράδια, ένα τραπεζάκι κουκλίστικο πάνω στα σοκάκια της χώρας , ουζάκι , μπυρίτσα , μεζεδάκια. ΑΥΤΟ. (Έβαλε κάτω όλα τα κοκτέιλ της πρώτης μέρας!!!)
Και εκεί που πίναμε το ουζάκι μας οργανώνοντας την επόμενη μέρα, έρχεται η Κυρία από το καφενέ και μας λέει : Αααα Αύριο πρωί θα πάτε στο κάστρο! Στις 10:00 ανοίγει και συνήθως τα πρωινά δεν έχει κίνηση .
Αφού η Κυρία μας «έβαλε» σε πρόγραμμα , φύγαμε την επόμενη μέρα για το κάστρο! Ανεβήκαμε εύκολα με το μηχανάκι από ένα δρόμο που το αφήνεις μόνο λίγα μέτρα από την είσοδο. Το κάστρο έχει κοινή είσοδο με το μοναστήρι. Ανεβαίνοντας η θέα σου κόβει την ανάσα. Μπλε εδώ, μπλε εκεί ,μπλε παραπέρα, μπλε ακόμα και μέσα στην καρδία σου! (Αξίζει την επίσκεψη και κατά το σούρουπο, μείνετε εδώ , θα το αναφέρω παρακάτω!)
Μετά απο την επίσκεψη μας στο κάστρο και βλέποντας τόσο μπλε , έπρεπε να το επισκεφτούμε και από κοντά! Η Παραλία του Αγίου Φωκά αν και με την πρώτη ματιά λες μια συνηθισμένη παραλία , τα νερά είναι τόσο καθαρά που βουτάς με την μάσκα και τα κοχύλια σε περιτριγυρίζουν , ίσως από τους καλύτερους βυθούς της Σκύρου ( εεε εντάξει δεν τους είδα και όλους!). Ακριβώς πάνω από την παραλία έχει μια ταβέρνα , φάγαμε, την τιμήσαμε και αυτή και ξανά κατεβήκαμε παραλία. Δεν ήθελα να τον αποχωριστώ τον Άγιο Φωκά, όμως και μόνο στην σκέψη της λίγης βενζίνης στο μηχανάκι και έχοντας να διανύσουμε μια αρκετά μεγάλη απόσταση μέχρι πίσω (ναι , ναι τα 25χλμ με λίγη βενζίνη φαντάζουν πολλά) τα μαζέψαμε απόγευμα πια και ξεκινήσαμε στο δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο ή ακόμα πιο σωστά για το βενζινάδικο που μας έκαιγε, ευτυχώς ήταν προς την ίδια κατεύθυνση.
Και η βενζίνη μας έφτασε και το δωμάτιο μας είδε για ένα μπάνιο ,και το κάστρο σούρουπο το είδαμε (ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ), και τα σουβλάκια μας στην χώρα τα φάγαμε, και την μπυρίτσα στο γνωστό πια καφενέ την ήπιαμε , αλλά η βραδιά έκλεισε λίγο διαφορετικά, με ένα παγωτό στο χέρι! Ακούγαμε και εμείς ωραίο παγωτό, φαλταϊνας , να φάτε, εεεε ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!
Και κάπου εδώ φτάνει η Προ-τελευταία μέρα , ξεκίνησε με μια μίνι κρουαζιέρα με ένα καϊκάκι , το πήραμε από την παραλία Κυρά Παναγία , σε πήγαινε σε μια παραλία δύσκολα προσβάσιμη, την Αγαλίπα, σε αφήνει λίγες ώρες να χαρείς το μπάνιο σου και πάλι επιστροφή στην κυρά Παναγία, είχαμε ακούσει καλά λόγια για μια ταβέρνα με το όνομα ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ, την προτείνω με χίλια, όλα δικά τους προϊόντα , ότι πιο γευστικό έχω φάει!!!!
Την τελευταία μέρα κάναμε την αποχαιρετιστήρια βόλτα στην χώρα, κάτσαμε για τελευταία φορά σε αυτό το τραπεζάκι στο καφενέ για μια μπύρα, φάγαμε το τελευταίο παγωτό μας και ύστερα πήραμε το δρόμο για το λιμάνι .
Το αγάπησα αυτό το νησί και του έδωσα μια υπόσχεση, πως θα το ξαναεπισκεφτώ….
Περάσαμε από Κύμη με το καραβάκι (περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά)
Ξεκινώντας λοιπόν να πω πως γυρίσαμε όλο το νησί με ένα μηχανάκι! Αν θέλετε να νοικιάσετε, αφήνω αυτό εδώ : https://rentskyros.gr/ Ο κύριος Βάγιος ,εξαιρετικός άνθρωπος. (Να το πω και αυτό!)
Καβαλώντας λοιπόν το μηχανάκι την πρώτη μέρα φτάσαμε αργά. Κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στην πιο φημισμένη ταβέρνα , που τυχαίνει να ήταν δίπλα από το δωμάτιο που μέναμε, Ο Στέλιος! (Πάρα πολύ ωραία ανάμεσα στους χιλιάδες που την προτείνουν είμαι και εγώ!)
Την επόμενη μέρα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα πήραμε το μηχανάκι και όπου φύγει , φύγει . Με γεμάτες μπαταρίες και ξυπνώντας νωρίς πήγαμε στην Παραλία Πεύκος, πεντακάθαρα νερά , πολύ κρύα και καθόλου σκιά (TIP: η ομπρέλα πρέπει να είναι συνοδοιπόρος σε αυτό το ταξίδι) . Φάγαμε στην Ταβέρνα της Κυρίας Σταματίας. Το βραδάκι το περάσαμε στην χώρα πίνοντας ένα κοκτέιλ με θέα το κάστρο της Σκύρου.
Δεύτερη μέρα : Μπανάκι Κυρά Παναγία (οργανωμένη με free ξαπλώστρες!) , το βράδυ στην χώρα για μια βολτούλα, όμως κάπου εδώ να πω για την ανακάλυψη-στέκι που μας έκανε συντροφιά τα επόμενα βράδια, ένα τραπεζάκι κουκλίστικο πάνω στα σοκάκια της χώρας , ουζάκι , μπυρίτσα , μεζεδάκια. ΑΥΤΟ. (Έβαλε κάτω όλα τα κοκτέιλ της πρώτης μέρας!!!)
Και εκεί που πίναμε το ουζάκι μας οργανώνοντας την επόμενη μέρα, έρχεται η Κυρία από το καφενέ και μας λέει : Αααα Αύριο πρωί θα πάτε στο κάστρο! Στις 10:00 ανοίγει και συνήθως τα πρωινά δεν έχει κίνηση .
Αφού η Κυρία μας «έβαλε» σε πρόγραμμα , φύγαμε την επόμενη μέρα για το κάστρο! Ανεβήκαμε εύκολα με το μηχανάκι από ένα δρόμο που το αφήνεις μόνο λίγα μέτρα από την είσοδο. Το κάστρο έχει κοινή είσοδο με το μοναστήρι. Ανεβαίνοντας η θέα σου κόβει την ανάσα. Μπλε εδώ, μπλε εκεί ,μπλε παραπέρα, μπλε ακόμα και μέσα στην καρδία σου! (Αξίζει την επίσκεψη και κατά το σούρουπο, μείνετε εδώ , θα το αναφέρω παρακάτω!)
Μετά απο την επίσκεψη μας στο κάστρο και βλέποντας τόσο μπλε , έπρεπε να το επισκεφτούμε και από κοντά! Η Παραλία του Αγίου Φωκά αν και με την πρώτη ματιά λες μια συνηθισμένη παραλία , τα νερά είναι τόσο καθαρά που βουτάς με την μάσκα και τα κοχύλια σε περιτριγυρίζουν , ίσως από τους καλύτερους βυθούς της Σκύρου ( εεε εντάξει δεν τους είδα και όλους!). Ακριβώς πάνω από την παραλία έχει μια ταβέρνα , φάγαμε, την τιμήσαμε και αυτή και ξανά κατεβήκαμε παραλία. Δεν ήθελα να τον αποχωριστώ τον Άγιο Φωκά, όμως και μόνο στην σκέψη της λίγης βενζίνης στο μηχανάκι και έχοντας να διανύσουμε μια αρκετά μεγάλη απόσταση μέχρι πίσω (ναι , ναι τα 25χλμ με λίγη βενζίνη φαντάζουν πολλά) τα μαζέψαμε απόγευμα πια και ξεκινήσαμε στο δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο ή ακόμα πιο σωστά για το βενζινάδικο που μας έκαιγε, ευτυχώς ήταν προς την ίδια κατεύθυνση.
Και η βενζίνη μας έφτασε και το δωμάτιο μας είδε για ένα μπάνιο ,και το κάστρο σούρουπο το είδαμε (ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ), και τα σουβλάκια μας στην χώρα τα φάγαμε, και την μπυρίτσα στο γνωστό πια καφενέ την ήπιαμε , αλλά η βραδιά έκλεισε λίγο διαφορετικά, με ένα παγωτό στο χέρι! Ακούγαμε και εμείς ωραίο παγωτό, φαλταϊνας , να φάτε, εεεε ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!
Και κάπου εδώ φτάνει η Προ-τελευταία μέρα , ξεκίνησε με μια μίνι κρουαζιέρα με ένα καϊκάκι , το πήραμε από την παραλία Κυρά Παναγία , σε πήγαινε σε μια παραλία δύσκολα προσβάσιμη, την Αγαλίπα, σε αφήνει λίγες ώρες να χαρείς το μπάνιο σου και πάλι επιστροφή στην κυρά Παναγία, είχαμε ακούσει καλά λόγια για μια ταβέρνα με το όνομα ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ, την προτείνω με χίλια, όλα δικά τους προϊόντα , ότι πιο γευστικό έχω φάει!!!!
Την τελευταία μέρα κάναμε την αποχαιρετιστήρια βόλτα στην χώρα, κάτσαμε για τελευταία φορά σε αυτό το τραπεζάκι στο καφενέ για μια μπύρα, φάγαμε το τελευταίο παγωτό μας και ύστερα πήραμε το δρόμο για το λιμάνι .
Το αγάπησα αυτό το νησί και του έδωσα μια υπόσχεση, πως θα το ξαναεπισκεφτώ….
Last edited:
