Κροατία Σλοβενία Στα Ίχνη της παλιάς Γιουγκοσλαβίας: Ζάγκρεμπ, Λιουμπλιάνα & Μπλεντ

[Georgia86]

Πέμπτη μέρα: Bled

Σηκωθήκαμε νωρίς γιατί θέλαμε να πάρουμε το Κτέλ των έντεκα για την πόλη Bled. Μετά από το πρωινό μας προχωρήσαμε τα δέκα λεπτάκια προς τον σταθμό των λεωφορείων. Το εισιτήριο κόστισε 12 ευρώ το άτομο με την επιστροφή, ενώ το παιδί ήταν δωρεάν. Δυστυχώς το πρώτο λεωφορείο που ήταν express και θα μας πήγαινε απευθείας στο Bled γέμισε αλλά καταφέραμε να βρούμε θέσεις στο διπλανό που όμως θα έκανε στάσεις σε διάφορα χωριά.
Η διαδρομή είχε διάρκεια περίπου μια ώρα και δέκα λεπτά και ήταν ομαλή χωρίς κάποια προβλήματα. Στον σταθμό είχε διάφορες εκδρομές που θα μπορούσε να κάνει ένας επισκέπτης επί πληρωμή, αλλά εμείς αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε τις ομορφιές της περιοχής μόνοι μας. Κατεβήκαμε προς την λίμνη σταματώντας σε ένα παρκάκι να παίξει η μικρή και ήδη είχαμε αποκτήσει θετικές εντυπώσεις για το Bled.

Η λίμνη Bled βρίσκεται στις παρυφές των Ιουλιανών Άλπεων και είναι μια από τις πιο γραφικές και όμορφες περιοχές της χώρας. Με γαλαζοπράσινα νερά και στο κέντρο το μοναδικό φυσικό νησί της Σλοβενίας, η μικρή αυτή πόλη είναι πραγματικά μεγάλη ατραξιόν. Εκτός από τις Άλπεις που ομορφαίνουν απίστευτα πολύ τον ορίζοντα μας υπάρχει και το μεσαιωνικό κάστρο χτισμένο τον 11ο αιώνα που χαρίζει μια νότα παραμυθιού στην περιοχή.

Εκεί κατευθυνθήκαμε με τα πόδια και εφόσον δεν βρήκαμε να ανεβαίνει κάποιο λεωφορείο ξεκινήσαμε την ανάβαση. Μπορώ να πω πως εξαντλήθηκα καθώς ήταν αρκετά μεγάλη η διαδρομή με την περισσότερη να είναι με σκαλιά. Όταν φτάσαμε στην είσοδο του κάστρου ανακαλύψαμε πως η είσοδος κόστιζε 18 ευρώ για ένα άτομο και αποφασίσαμε πως είναι πολύ ακριβά να δώσουμε 36 ευρώ και απλά απολαύσαμε την πανοραμική θέα.

Κατεβήκαμε με πόδια μουδιασμένα και συνεχίσαμε την βόλτα μας γύρω από την λίμνη μέχρι να φτάσουμε στο ρεστοράν που θα τρώγαμε.

Επιλέξαμε ένα εστιατόριο με θέα προς την λίμνη που είχε βρει ο Στάθης από την Αθήνα. Το μενού δεν είχε πολλές επιλογές και οι περισσότερες ήταν ακριβές αλλά καταλήξαμε στο λουκάνικο ψητό, μια ψαρόσουπα και μια μακαρονάδα με τρούφα & μανιτάρια που ήταν για εμένα. Όλα ήταν νόστιμα και ευτυχώς οι μερίδες ήταν μεγάλες.

Μετά προχωρήσαμε προς την πόλη και την εκκλησία του St Martin, ένα όμορφο κομμάτι της πόλης και φαντάζομαι το καλοκαίρι γεμάτο κόσμο. Αγοράσαμε μερικά αναμνηστικά και προχωρήσαμε προς το κτελ για να πάρουμε το λεωφορείο πίσω για Λιουμπλιάνα.

Μου άρεσε πολύ το Μπλεντ και το προτείνω για μια μονοήμερη εκδρομή σε όλους τους επισκέπτες της χώρας. Όταν φτάσαμε πίσω στην Λιουμπλιάνα επισκεφτήκαμε το σούπερ μάρκετ, πήραμε ότι χρειαζόμασταν και γυρίσαμε σπίτι να ξεκουραστούμε λίγο πριν βγούμε για την βραδινή μας βόλτα.

Για το βράδυ πήγαμε πάλι στο κέντρο, κάναμε την βόλτα μας και βγάλαμε τις φωτογραφίες μας. Ευτυχώς που το κέντρο ήταν πολύ κοντά σε έμας και δεν είχαμε το άγχος για το πώς θα γυρίσουμε πίσω. Κατά τις δέκα που πεινάσαμε τα περισσότερα ρεστοράν είχαν κλείσει και ψάχνοντας βρήκαμε ένα με το όνομα Seherezada που σέρβιρε shawarma και κεμπάπ. Έχω αγαπήσει πολύ τα σάντουιτς αυτά στο ταξίδι μας και ειδικά την σως που βάζουν. Μακάρι να είχαμε και στην Ελλάδα. Η μικρή είχε κοιμηθεί στο καρότσι και ξεκινήσαμε προς το σπίτι για ξεκούραση.

 

[YiannisTS]

Ωραίες φωτογραφίες, ιδίως της λίμνης!

 

[Georgia86]

Ωραίες φωτογραφίες, ιδίως της λίμνης!

Ευχαριστώ πολύ!!

 

[Georgia86]

Έκτη μέρα:

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για το κάστρο της Λιουμπλιάνα που το βλέπαμε κάθε μέρα στην βόλτα μας και μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Είχαμε βρει με την βοήθεια του google maps που βρισκόταν το τελεφερίκ και κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί με μικρά διαλείμματα για αγορά ενθυμίων για συγγενείς και φίλους.

Το εισιτήριο για το τελεφερίκ ήταν 3,30 ευρώ και 6 ευρώ με επιστροφή, ευτυχώς τα παιδιά κάτω από εφτά ανεβαίνουν δωρεάν και έτσι δεν πληρώσαμε για το παιδί. Αποφασίσαμε να μην βγάλουμε με επιστροφή για να κατέβουμε με τα πόδια καθώς θέλαμε να γλυτώσουμε λεφτά και η διαδρομή φαινόταν ωραία. Περιμέναμε λίγο μέχρι να ανεβούν οι πρώτοι του γκρουπ και μετά από κανένα πεντάλεπτο ήρθε και η σειρά μας. Η είσοδος είναι πολύ όμορφη, όλη με πέτρα και με διάφορα διακοσμητικά. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και βγήκαμε στην αυλή του κάστρου ενός μεσαιωνικού κτίσματος που προσφέρει και πανέμορφη θέα προς την πόλη. Έχει κάποιους χώρους που υπάρχουν μέσα εκθέματα, μπορείς επίσης να επισκεφτείς κάποια κελιά φυλακής και ένα παρεκκλήσι αλλά γενικά δεν έχει και πολλά να δεις, είναι όμως κάτι που αξίζει να επισκεφτείς για μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία στην Λιουμπιάνα.

Επίσης αν χρειαστείς τουαλέτα να ξέρετε ότι κοστίζει ένα ευρώ και πληρώνεις σε μηχανήματα μπροστά από τις τουαλέτες. Για την κατάβαση μας επιλέξαμε εντέλει το τελεφερίκ γιατί βαρεθήκαμε να κατέβουμε με τα πόδια. Μετά από το κάστρο ξεκινήσαμε για μια μεγάλη βόλτα στην πόλη, την τελευταία μας γιατί την επόμενη θα φεύγαμε.

Η Λιουμπλιάνα είναι μια γοητευτική αν και μικρή πόλη με ζεστή ατμόσφαιρα και ωραία vibes. Πιστεύω κερδίζει τους επισκέπτες γιατί έχει τον ποταμό με τις χαρακτηριστικές γέφυρες, την αρχιτεκτονική με επιρροές από διάφορες εποχές και νεανικό ρυθμό. Είναι ιδανική για ένα χαλαρό ταξίδι.

Είχε φτάσει η ώρα να γεμίσουμε τα στομάχια μας με φαγητό και ο άντρας μου που βρίσκει όλα τα ρεστοράν μας βρήκε το Sarajevo, ένα μικρό υπόγειο ρεστοράν και με τραπέζια επάνω στο πεζοδρόμιο. Για ακόμα μια φορά επέλεξα τα κλασσικά cevapi που τα έχω αγαπήσει με την πιτούλα, το κρεμμύδι, το τυρί kaymak και την κόκκινη σάλτσα ajvar. Φοβερό φαγητό! Ο άντρας μου και η κόρη κινήθηκαν επίσης στα ίδια με λουκάνικο και φασόλια και κοτόσουπα. Η μικρή κατέληξε να τρώει το φαί του μπαμπά της! Ήταν εξαιρετικά νόστιμα, πραγματικά θα μου λείψει αυτό το πιάτο!

Συνεχίσαμε την βόλτα μας θέλοντας να γεμίσουμε την μνήμη μας με περισσότερες εικόνες από την Λουμπλιάνα. Βρήκαμε και μια μικρή παιδική χαρά για να παίξει η μικρή πριν γυρίσουμε σπίτι.

Το βραδάκι έπιασε βροχή. Ξεκινήσαμε για την τελευταία μας βραδινή βόλτα με μια ομπρέλα αλλά αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε πίσω για να πάρουμε άλλη μια. Γίναμε μουσκίδι καθώς ψάχναμε που να φάμε και από ότι φαινόταν ήμασταν οι μόνοι τρελοί που βγήκαμε με τέτοια βροχή έξω. Ευτυχώς η μικρή είχε κοιμηθεί στο καρότσι. Βρήκαμε μια πιτσαρία και μπήκαμε μέσα, είχε πολύ ιταλικά vibes της δεκαετίας του 80. Παραγγείλαμε μια πεπερόνι και ήταν πολύ νόστιμη. Μετά σκεφτήκαμε αν θα πάμε μια τελευταία βόλτα στην νυκτερινή Λιουμπλιάνα αλλά λίγο η βροχή, λίγο ότι είχαμε γίνει μουσκίδι και η πολύ πρωινή ώρα που είχαμε να ξυπνήσουμε μας έκανε να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι. Όπως σε κάθε ταξίδι το τελευταίο βράδυ είναι πάντα λίγο στενάχωρο, τελειώνει το ταξίδι και γυρίζουμε πίσω στην πραγματικότητα και τις υποχρεώσεις μας.

 

[Extra muros]

Έχω πάθει ΣΟΚ με το εισιτήριο Λιουμπλιάνα - Μπλεντ, μέσα σε ένα χρόνο το τριπλασίασαν οι αθεόφοβοι, 3,80 μετ'επιστροφής έκανε πέρσι το Νοέμβρη. Ένα πράγμα είχε μείνει φτηνό στη χώρα, οι μετακινήσεις, τη σακουλεύτηκαν κι εκεί μου φαίνεται οι Σλοβένοι.

Χαίρομαι που απολαύσατε το φαγητό στη χώρα, εμένα μου έμεινε παράπονο που δε βρήκα κάτι φοβερό σε κουζίνα, μόνο τα κρασιά και τα γλυκά τους ήταν δυνατά, ίσως όμως είναι και λίγο περί ορέξεως.

 

[Georgia86]

Έχω πάθει ΣΟΚ με το εισιτήριο Λιουμπλιάνα - Μπλεντ, μέσα σε ένα χρόνο το τριπλασίασαν οι αθεόφοβοι, 3,80 μετ'επιστροφής έκανε πέρσι το Νοέμβρη. Ένα πράγμα είχε μείνει φτηνό στη χώρα, οι μετακινήσεις, τη σακουλεύτηκαν κι εκεί μου φαίνεται οι Σλοβένοι.

Χαίρομαι που απολαύσατε το φαγητό στη χώρα, εμένα μου έμεινε παράπονο που δε βρήκα κάτι φοβερό σε κουζίνα, μόνο τα κρασιά και τα γλυκά τους ήταν δυνατά, ίσως όμως είναι και λίγο περί ορέξεως.

Καλησπέρα σας ! Ναι είναι πολύ του γούστου μου τα μπιφτέκακια και το κρεμμύδι και οι πίτες φοβερές ! Γλυκά δεν δοκιμασαμε ! Ναι,Ε; Φοβερή αύξηση όντως !

 

[paefstra]

Χαίρομαι που απολαύσατε το φαγητό στη χώρα, εμένα μου έμεινε παράπονο που δε βρήκα κάτι φοβερό σε κουζίνα, μόνο τα κρασιά και τα γλυκά τους ήταν δυνατά, ίσως όμως είναι και λίγο περί ορέξεως.

Nομιζω πω ολοι στο γνωστο Βοσνιακο εστιατοριο φαγαμε με το απιστευτο φαγητο που περιγραφει η ιστορια.
Επισης παιζει και φανταστικο ντουρουμ κεμπαπ σε street food. Αλλα δεν νομιζω οτι υπαρχει σλοβενικη κουζινα με τοσες επιρροες απο γυρω χωρες.

 

[Georgia86]

Έβδομη μέρα: Αναχώρηση.

Δυστυχώς η πτήση μας ήταν πολύ πρωινή και σηκωθήκαμε το αξημέρωτο και έτσι νυσταγμένοι που ήμασταν πήγαμε στον σταθμό του Κτελ για να πάρουμε το πούλμαν για το αεροδρόμιο. Η ώρα ήταν έξι και στην στάση είχε ελάχιστα άτομα. Η διαδρομή κράτησε περίπου 1 ώρα και όταν φτάσαμε το αεροδρόμιο ήταν σχεδόν άδειο.

Φτάσαμε αρκετά νωρίς και περιμέναμε πολύ ώρα μέχρι να ανοίξει το γκισέ να κάνουμε check in και μετά φύγαμε να βρούμε την πύλη μας. Νυσταγμένοι και με λίγη ενέργεια περιμέναμε πως και πως την πτήση για να φύγουμε. Μέτα από αρκετή αναμονή ανεβήκαμε επιτέλους στο αεροπλάνο για την επιστροφή μας στην Ελλάδα.

Εν κατακλείδι, το Ζάγκρεμπ και η Λιουμπλιάνα είναι δυο εξαιρετικοί προορισμοί για ανθρώπους που θέλουν ένα χαλαρωτικό ταξίδι και καλό φαγητό. Θα τους πρότεινα ανεπιφύλακτα σε οικογένεια με παιδιά.


Σας παραθέτω και το βίντεο από το πρώτο μέρος του ταξιδιού μας:

 

[psilos3]

Ευχαριστούμε για την ιστορία στις πολύ ωραίες αυτές πόλεις.
Και στις επόμενες με υγεία εύχομαι.