Στην Έρημο του Άθωνα....(αυστηρώς δια άρρενες)

[konstantile]

Το παρακατω οδοιπορικό έγινε το τετραημερο 16 - 19 Σεπτεμβρίου 2013.
Το ποστ μενει μακρια απο θρησκευτικα φρονήματα και αγιες περιγραφές, κατι που ίσως ενοχλήσει τους ευαίσθητους σε θεματα πιστεως. Εξηγω εξ αρχης οτι ειναι μια ξεκαθαρα προσωπικη οπτικη και περιγραφη. Η ιστορια εχει τη μορφη οδοιπορικου που σκοπο εχει να βοηθησει καποιον να οργανωθει και να κινηθει στον ιδιαιτερο κοσμο του Αγιου Όρους, αλλα κυρια, να φτασει στην κορυφη του Αθωνα.

Καποιες γενικες πληροφοριες.

Ως γνωστον η εισοδος στο Αγιον Ορος επιτρεπεται μονο στους ανδρες. Οι γυναικες αρκουνται στο να κουνανε μαντηλι στο λιμανακι της Ουρανουπολης.

Για να ειναι νομιμη η εισοδος απαιτειται ενα διαμονητηριο (εγγραφο που εκδιδεται απο την Ιερα επιστασια) το οποιο εχει διαρκεια 4 ημερων.

Εαν καποιος θελει να επισκεφτει μονες του ορους πρεπει να κινηθει ως εξης:

Α. Αποφασιζει την ημερομηνια επισκεψης του.

Β. Καλει στο γραφειο προσκυνητων αγιου ορους τουλαχιστον ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ, και αιτειται χορηγηση διαμονητηριου δηλωνοντας συγκεκριμενες ημερομηνιες.

Γ. Αφου λαβει το οκ απο το γραφειο προσκυνητων για το διαμονητηριο και τις ημερομηνιες, τοτε επικοινωνει με τις μονες που ενδιαφερεται να επισκεφτει, και ζηταει φιλοξενεια....

Δ. Αφου ολα τα παραπανω τακτοποιηθουν, αναμενει τη μεγαλη μερα....

Χρησιμα τηλ και λεπτομερειες για χορηγηση διαμονητηριου και φιλοξενίας στο παρακατω λινκ....

http://www.agioritikiestia.gr/el/grafeio-proskinitwn

Η μεγαλη μερα εφτασε και για εμας (4 ατομα) την 16η Σεπτεμβριου. Νωρις το πρωι ειχαμε φθασει στην Ουρανουπολη και στις 7 πηγαμε στο γραφειο προσκυνητων του Αγιου Ορους ωστε να παραλαβουμε τα διαμονητηρια μας. Επιδειξη Ταυτοτητας απαραιτητα και επειτα καφεδακι μεχρι να παρουμε το καραβι για την Δαφνη, το κεντρικο λιμανι του Αγιου Ορους.

Πληροφοριες για τα δρομολογια εδω...

http://www.mountathosinfos.gr/pages/agionoros/ferry_info.gr.html

Αναχωρησαμε το λοιπον απο την Ουρανουπολη, για την περιπου διωρη πλευση μας εως το λιμανακι της Δαφνης. Οι γλαροι αρκετα θαραλλεοι, μας κανουν παρεα και δεχονται με ευχαριστιση τα καλουδια μας.
Η αισθηση ειναι περιεργη οταν κατα στιγμες σκεφτεσαι την παντελη απουσια του αλλου φυλλου. Ενα καραβι γεματο ανδρες προσκυνητες και μοναχους . Τεσσερις μερες μακρια απ τα εγκοσμια, για τους περισοτερους με ευλαβεια και θρησκευτικη κατανυξη, κι εμας ξεκαθαρα με αλλο προσανατολισμο εξ αρχης, τοσο διαφορετικο απ ολους τους αλλους συνταξιδιωτες μας....

Το Φερυ, κανει στασεις κατα σειρα στους εξης Αρσαναδες:

1. Γιοβανιτσα, που ειναι το λιμανι της Σερβικης Μονης Χιλανδαριου

2. Βουλγαρικη Μονη Ζωγραφου και Μονη Κωνσταμονιτου

3. Μονη Δοχειαριου

4. Μονη Ξενοφωντος

5. Ρωσικη Μονη Παντελεημονος

και τελος Λιμανι Δαφνης, οπου κατεβαινουν ολοι.

Στη Δαφνη υπαρχει ανταποκριση με λεωφορειο, που μεταφερει τους προσκυνητες στις Καρυες, την πρωτευουσα της Αθωνικης Μοναστικης πολιτειας. Για οσους προορισμος ειναι τα νοτιοτερα μοναστηρια, υπαρχει ανταποκριση με μικροτερο καραβι. Ο στοχος μας ηταν η κορυφη του Αθωνα, και η περιηγηση στην ''Ερημο'', ετσι ειχαμε κλεισει φιλοξενια στη Σκητη Αγιας Αννης. Οσοι εχουν στοχο την κορυφη ή και την διασχιση της ''Ερημου'' με καταληξη την Μονη Μεγιστης Λαυρας, προτιμουν την Σκητη Αγιας Αννης ως πρωτη σταση στο οδοιπορικο τους. Ενναλακτικες λυσεις ειναι η Σκητη Κερασιάς με προσεγγιση απο τον Αρσανα στη θεση Κλεφτικο, ή η Σκητη Καυσοκαλυβιων που ειναι και η τελευταια, πιο νοτια και απομακρυσμενη σταση στο δρομολογιο του καραβιου.

Η επιβλητικη Μονη Σιμωνος Πετρα....

και ο Αθως με την Μονη Παυλου στους προποδες του ορους....

 

[konstantile]

Φτανοντας καποιος στον αρσανα της Σκητης Αγιας Αννης, θα πρεπει να συμβιβαστει οτι απο εδω και περα το μονο μεταφορικο του μεσο ειναι αυτο που του χορηγησε ο Υψιστος....Ποδαρατοι λοιπον......Το νοτιο ακρο του Αγιου ορους ονομαζεται ευρυτερα ''Ερημος''. Πρωτον και κυριον διοτι εδω μενουν ασκητες (βλεπε τα πολυ γνωστα ασκηταρια στη θεση ''Καρουλια''), και δευτερον διοτι δεν υπαρχει δρομος επικοινωνιας με αμαξι. Ο δρομος στα δυτικα σταματαει στη Μονη Παυλου, και στ' ανατολικα στη Μονη Μεγιστης Λαυρας. Η μονη επικοινωνια λοιπον ειναι με μονοπατι. Εδω να πω οτι ο συνδιασμος ολων αυτων με την αναβαση στη κορυφη και τη διασχιση με προορισμο την μονη Μεγιστης Λαυρας, ειναι απο τα ομορφοτερα μονοπατια στο Ορος που αξιζει καποιος (ανδρας) να κανει εστω μια φορα στη ζωη του.

Με τα πολλα λοιπον, αφου αποβιβαστικαμε ειχαμε ν ανεβουμε φορτωμενοι τα σακιδια μας, περιπου 1000 μικρα τσιμεντενια σκαλοπατακια απο τον Αρσανα, εως το Κυριακο της Σκητης. Η διαρκεια της διαδρομης ειναι περιπου 45' λεπτα σε διαρκη ανηφορα.

Στο Κυριακο της Σκητης μας υποδεχθηκε ο αρχονταρης, και αφου μας κερασε καφε και ρακη, μας εδειξε τα κρεββατια που θα μεναμε το βραδυ. Τακτοποιηθηκαμε, πηγαμε στην τραπεζα για γευμα και αφου ρεμβασαμε και γνωρισαμε κοσμο, πεσαμε για υπνο.

Tην επομενη νωρις νωρις, αφου ετοιμαστηκαμε και χαιρετισαμε, ξεκινησαμε την αναβαση μας στην κορυφη του Αθωνα. Το μονοπατι αρκετα ανηφορικο με συνεχη ζιγκ ζαγκ, μας ανεβαζει σε 1ω κ 15' στη θεση ''Σταυρος'' σε υψομετρο περιπου 750 μ.

Αποτομες ανηφορες και γρηγορα κερδιζουμε υψομετρο....κατω η Σκητη

Στη θεση ''Σταυρος''

Απο εκει και για λιγα λεπτα κινουμαστε ευθεια εως οτου φτασουμε στη ''Διασταυρωση'' οπου τα μονοπατια χωριζονται. Στο σημειο εκεινο βρισκεται και το τελευταιο ποσιμο νερο. Για οσους κινηθουν προς την κορυφη, καλο ειναι να γεμισουν με αρκετη ποσοτητα.

...η Διασταυρωση

Απο τη διασταυρωση και μετα το μονοπατι ξαναγινεται ανηφορικο, αλλοτε λιγοτερο, αλλοτε περισοτερο. Αρχικα κινειται σε περιοχη με πουρναρια κυριως, ομως στη συνεχεια μπαινει σε ομορφο δασος.

Σταδιακα και καθως ανεβαινουμε υψομετρο η βλαστηση αρχιζει ν' αραιωνει. Αυτο πρακτικα σημαινει οτι πλησιαζουμε στην επομενη σταση μας, το εξωκκλησι της Παναγιας στα 1500 μ. υψομετρο.
Η διαδρομη απο την Διασταυρωση εως την Παναγια, ειναι περιπου 2ω 30'.

Το εξωκκλησι διαθετει στο εσωτερικο του πηγαδι με νερο (αμφιβολου καθαροτητας) και θαλαμο με παλιες στρατιωτικου τυπου κλινες. Πολλοι προσκυνητες και μοναχοι το χρησιμοποιουν ως καταφυγιο για διανυκτερευση.

Η διαδρομη απο την Παναγια προς την κορυφη διαρκει 1ω 15΄, σε αρκετα ανηφορικο μονοπατι με συνεχη ζιγκ ζαγκ.

Οι συνολικες ωρες πορειας απο την Σκητη εως την Κορυφη του Αθω, ειναι περιπου 5 1/2 με 6 (με μικρες στασεις) και αναλογα φυσικα και με τη φυσικη κατασταση του πεζοπορου.

Φτανοντας στην κορυφη...

Οσο κοπιαστικη κι αν ειναι η ανηφορα ομως, στο τελος η θεα και το ομορφο συναισθημα της κορυφης σε γεμιζει ικανοποιηση.
Οτι και να πω ειναι λιγο μπροστα στην ομορφια που αντικριζει κανεις απο εκει πανω. Ειδικα εαν οι συνθηκες του καιρου το επιτρεπουν, χωρις υπερβολη φαινεται η μιση Ελλαδα.

Η χερσονησος του Αθω οπως φαινεται απο την κορυφη....

Στη κορυφη με υψομετρο 2033 μ. χαρακτηριστικος ειναι ο μεγαλος σιδερενιος σταυρος, που τοποθετησαν εκει οι Ρωσοι το 1897. Επισης διπλα υπαρχει το εκκλησακι της Μεταμορφωσεως του Σωτηρος, το οποιο ειναι υπο ανακατασκευη.

Εδω θελω λιγο να σταθω στην ασεβεια του ανθρωπου προς τη φυση. Ενω υπηρχε ενα μικρο εκκλησακι στην κορυφη, το οποιο ηταν προσαρμοσμενο στο περιβαλλον, η πλεονεξια του ανθρωπου θελησε να το γκρεμισει και να φτιαξει στη θεση του ενα καινουργιο, μεγαλυτερο καταστρεφοντας ομως παραλληλα την κορυφη του βουνου. Στην κυριολεξια κατεδαφισαν ολοκληρη την κορυφη κανοντας την οικοπεδο, σε σκοπο να χτισουν εκκλησια προδιαγραφων. Παραθετω και την εικονα για του λογου το αληθες.

Πισω στα του οδοιπορικου μας και παλι.....Η κορυφη του Αθω ειναι μια απ' τις δυο Ελληνικες κορυφες (η αλλη ειναι ο Ταυγετος) στην οποια κατα τη δυση του Ηλιου παρατηρειται το φαινομενο της πυραμιδας. Προκειται για την σκια της κορυφης στη θαλασσα, καθως δυει ο Ηλιος, η οποια παρατηρειται ευκολα επειδη το μεγαλο υψομετρο της κορυφης βρισκεται πολυ κοντα στη θαλασσα. Αξιζει καποιος να παρατηρησει το φαινομενο.

Εδω να τονισω οτι οσοι προγραμματιζουν διανυκτερευση στην κορυφη, θα πρεπει στον εξοπλισμο τους να εχουν καλο υπνοσακο, και σιγουρα χειμερινο ρουχισμο, καθως τη νυχτα και νωρις το πρωι η θερμοκρασια κυμαινεται γυρω στο μηδεν (Σεπτεμβριο μηνα). Επισης εκτος απο φαγητο, θα πρεπει να υπαρχει καλη επαρκεια σε νερο (τουλαχιστον 2 λιτρα).

Με καλη παρεα, κουβεντα και καλαμπουρι.....αρκετο κρυο και στριφογυρισμα στον υπνοσακο...τον εναστρο ουρανιο θολο (εαν ο καιρος μας κανει τη χαρη......εμας την εκανε) περναει η νυχτα.....και καπως ετσι ερχεται το χαραμα.....

 

[konstantile]

Αφου απολαυσει καποιος την ομορφη ανατολη απ' την κορυφη, καλο θα ειναι να ξεκινησει νωρις την πορεια της επιστροφης προς τη Σκητη, ή προς τη Μονη Μεγιστης Λαυρας. Ειναι καλυτερα οσο πιο νωρις να ξεκινησει, ωστε να προλαβει να τακτοποιηθει σε κοιτωνα, και στη συνεχεια να συμμετεχει στην τραπεζα και το αποδειπνο.

Εμεις επιλεξαμε να παμε στη Μονη Μεγιστης Λαυρας, μια πορεια περιπου 6 ωρες διασχιζοντας το δασος των 'Καλων νερων'. Η διαδρομη απο την κορυφη εως την Διασταυρωση ειναι ακριβως πανω στο ιδιο μονοπατι που ακολουθησαμε και κατα την αναβαση. Η κατηφορα αν και παρατεταμενη, ειναι σιγουρα πιο ευχαριστη απ το ζορι της ανηφορας. Απο την κορυφη σε περιπου 2 μιση ωρες ειμαστε στη Διασταυρωση. Μετα απο μικρο διαλειμα και ανεφοδιασμο με νερο απ' την βρυσουλα, περνουμε το μονοπατι με αριστερη κατευθυνση. Μπαινουμε σε ευχαριστο μονοπατι μεσα στο δασος, με αρκετη σκια. Περναμε τη θεση ''Καλα νερα'' και συνεχιζουμε με ανατολικη συνεχως κατευθυνση. Απο τη Διασταυρωση εως την μονη οι ωρες που απαιτουνται ειναι περιπου 3 μιση με 4.

Η Μονη Μεγιστης Λαυρας, ειναι η παλιοτερη μονη στο Αγιο Ορος, γι αυτο και μνημονευται πρωτη τη ταξει.....Οπως σε ολα τα μοναστηρια και τις Σκητες, η υποδοχη γινεται στο αρχονταρικι με το κερασμα και την ανακοινωση του προγραμματος της Μονης.

Αφου συμμετειχαμε στην τραπεζα και το αποδειπνο, καναμε μια μικρη βολτα περιξ της Μονης, και στη συνεχεια πεσαμε για υπνο καθως θελαμε να ξυπνησουμε στις 3 τα μεσανυχτα ωστε να παρακολουθησουμε μερος του ορθου. Ετσι κι εγινε....στις 3 μιση ξεκινησε ο ορθρος με τη συμμετοχη μοναχων και προσκυνητων υπο το φως των κεριων. Εμεις φυγαμε στις 6 μιση, καθως στις 7 αναχωρουσε το μινι βαν για τις Καρυες.....Ηταν ημερα επιστροφης στα εγκοσμια.

 

[soudianos]

Κωνσταντίλε, πολύ χρήσιμες ινφός για ανάβαση στον Άθωνα. Αντί να διανυχτερεύση κάποιος στην κορυφή με την παγωνιά, μπορεί να επιστρέψει και να μείνει στο καταφύγιο της Παναγιάς και να συνεχίσει για την Αγ. Λαύρα?
Πολλοί μετά που θα ανέβουν κατεβαίνουν αμέσως, με τη διανυχτέρευση νομίζω ότι μοιράζουν την κούραση.

 

[konstantile]

Κωνσταντίλε, πολύ χρήσιμες ινφός για ανάβαση στον Άθωνα. Αντί να διανυχτερεύση κάποιος στην κορυφή με την παγωνιά, μπορεί να επιστρέψει και να μείνει στο καταφύγιο της Παναγιάς και να συνεχίσει για την Αγ. Λαύρα?
Πολλοί μετά που θα ανέβουν κατεβαίνουν αμέσως, με τη διανυχτέρευση νομίζω ότι μοιράζουν την κούραση.

Καλημερα.....φυσικα οσοι θελουν ν αποφυγουν την διανυκτερευση εξω, μπορουν να μεινουν στο εξωκλησι της Παναγιας. Υπαρχει κοιτωνας με κρεβατια στρατιωτικου τυπου. Απλα ν αναφερω οτι οσοι εχουν θεμα με την καθαριοτητα ισως εκει εχουν θεματακι. Οσοι τωρα θελουν ν ανεβουν και να κατεβουν αμεσως, ειτε για Σκητη ειτε για Λαυρα, θα πρεπει να υπολογισουν πολυ καλα τις ωρες. Εξηγω οτι οι ωρες αναβασης εως την κορυφη απο τη Σκητη ειναι περιπου 6 (με στασεις). Οι ωρες καταβασης για σκητη παλι ειναι περιπου 4 και για Λαυρα 6. Συνεπως οι συνολικες ωρες για πανω κατω ειναι περιπου 10-12 (μιλαω για ενα νορμαλ μεσο ορο πεζοπορου). Αυτο πρακτικα σημαινει οτι με βαση το προγραμμα των μονων οσοι το επιχειρησουν θα εχουν πιεση χρονου και δεν θα προλαβουν την απογευματινη τραπεζα και πολλοι ισως φτασουν και οριακα στο κλεισιμο των θυρων. Προσωπικα πιστευω οτι με την διανυκτερευση ειτε στη κορυφη ειτε στην Παναγια μετριαζεται και η κουραση, αλλα ζει καποιος και μια ξεχωριστη εμπειρια...

 

[soudianos]

Τέλεια, μου έλυσες ένα σοβαρό ερώτημα. Γιατί μόνο η αγωνία να αναβαίνεις τον ανήφορο για να προλάβεις μη νυχτώσεις φτάνει να σε γεμίζει άγχος, ενώ με τη διανυχτέρευση πάει κάποιος με την ησυχία του. Η ανηφόρα είναι συνεχώς απότομη ή έχει και στροφούλες πάνω στις πλαγιές που σε ξεκουράζουν?

 

[konstantile]

Τέλεια, μου έλυσες ένα σοβαρό ερώτημα. Γιατί μόνο η αγωνία να αναβαίνεις τον ανήφορο για να προλάβεις μη νυχτώσεις φτάνει να σε γεμίζει άγχος, ενώ με τη διανυχτέρευση πάει κάποιος με την ησυχία του. Η ανηφόρα είναι συνεχώς απότομη ή έχει και στροφούλες πάνω στις πλαγιές που σε ξεκουράζουν?

Η αναβαση ειναι κουραστικη γενικα...υπολογιστε οτι θα κουβαλατε και σχετικο βαρος συνεπως θα υπαρξει κουραση....το μονοπατι εχει σημεια με αποτομη αλλα και ομαλη ανηφορα....ειναι ομως ανηφορα και θελει υπομονη...φυσικα εχει ζιγκ ζαγκ σε πολλα σημεια που η κλιση μεγαλωνει....φροντιστε μονο στη διασταυρωση να παρετε νερο απ τη βρυσουλα, γιατι επανω το πηγαδι δεν το θεωρω τοσο καθαρο για ποση....υπολογιστε δηλδ.να εχετε στην παναγια σιγουρα 1,5 λιτρο νερο για τη διανυκτερευση σας.

 

[Triplover]

Λοιπόν μιας και γυρισα χθες από το άγιο όρος χωρίς να καταφερω να ανεβω στη κορυφή, θέλω να πω ότι ένα ρεαλιστικο πλάνο θα πρέπει να περιλαμβάνει διαμονή είτε στη κορυφή ειτε στη Παναγία.
Εμείς επιχειρησαμε να κάνουμε Αγία Άννα - Κορυφή - Αγία Άννα - Άγιος Παύλος. Είναι εξαιρετικά δυσκολο να βγει από άτομα χωρίς πάρα πολύ καλή φυσική κατάσταση. Τελικά από την Παναγία έκανα μόνος μια προσπάθεια την οποία εγκατέλειψα περίπου στα 1870 μ.
Η διαδρομή ειναι αρκετά κουραστική αφου έχει πολύ μεγάλη ανηφόρα. Δεν είναι επικίνδυνη. Η σημανση είναι οκ αλλά πιθανόν να χαθεις αν είσαι απροσεκτος ή αρχάριος

 

[japetus]

Αν επιτρέπει ο νηματοθέτης να κάνω μια διόρθωση, η θέση 'Σταυρός' δεν είναι η θέση θέας με το κιόσκι και το σιδερένιο σταυρό, αλλά το σημείο που ξεκινά η ανάβαση στον Άθω, η συμβολή δηλαδή των μονοπατιών Αγ.Άννας-Λαύρας και Αγ.Βασιλείου-Άθωνα, που διασταυρώνονται κάθετα σχηματίζοντας ένα σταυρό, όπου και η τελευταία βρύση με τρεχούμενο νερό...
Επίσης ο τίτλος έρημος του Αγ.Όρους αν και χρησιμοποιείται όντως για όλη την νότια πλευρά του Άθωνα, η πραγματική της έννοια εντοπίζεται πλέον στο ΝΔ τμήμα του, στην περιοχή που περιλαμβάνει την Μικραγιάννα, τα Καρούλια, τα Κατουνάκια και τον Άγιο Βασίλειο. Όποιος επισκεφθεί την περιοχή εκείνη θα καταλάβει αμέσως γιατί ονομάζεται έτσι.
Link σε χάρτη
Πλέον σε σχέση με τα μέρη εκείνα, η 'κλασική' διαδρομή Αγ.Άννα-Λαύρα και ανάβαση κορυφής είναι κοσμοπολίτικη λεωφόρος με τους ορειβάτες και τους Ρώσους προσκυνητές...

Πολύ καλή εναλλακτική διανυκτέρευσης είναι η Κερασιά σε κάποιο από τα κελιά της, απ΄όπου μπορεί κανείς να ανεβοκατέβει στην κορυφή αυθημερόν. Με την ευκαιρία, μια και είδα να αναφέρεται σαν Σκήτη Κερασιάς να σημειώσω εδώ ένα πολύ συνηθισμένο λάθος που γίνεται με την ονομασία Σκήτη. Η Κερασιά όπως και πολλοί άλλοι οικισμοί στον Άθω δεν είναι σκήτες, ούτε ονομάζονται έτσι αδιάκριτα διάφορα μεγαλύτερα κελιά. Όπως οι μονές είναι 20 και μόνο τόσες, έτσι και οι σκήτες στον Άθω που υπάγονται στις μονές είναι συγκεκριμένες και μόνο 12.

Να δώσω τέλος και τη δικιά μου πρόταση για κάποιον που θέλει να επισκεφθεί τη συγκεκριμένη περιοχή. Είχα κάνει αρκετή προεργασία για μέρες όταν ετοίμαζα παρόμοιο ταξίδι πριν κάποια χρόνια, προκειμένου να συντάξω ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές, λαμβάνοντας υπόψη τους διάφορους εναλλακτικούς τρόπους μετάβασης, τη δυσκολία της διαδρομής κλπ. Το πρόγραμμα είναι αρκετά βαρύ για κάποιον που δεν είναι συνηθισμένος να περπατά, με αρκετές ώρες πορείας κάθε μέρα, αλλά μπορεί να δει κανείς έτσι όλη σχεδόν την έρημο και να φιλοξενηθεί σε αξιοπρεπέστερες δομές φιλοξενίας, σε τρεις μόνο μέρες.

Μέρα 1η. Απαιτείται διανυκτέρευση στην Ουρανούπολη. Υπάρχουν και φτηνά δωμάτια με 10-12 ευρώ το άτομο. Αναχώρηση με το πρωινό πλοίο στις 6.30 με προορισμό Καυσοκαλύβια. Από εκεί μέσω Αγίου Νείλου κατευθυνόμαστε στην Ρουμάνικη σκήτη Προδρόμου. Επίσκεψη στα κελιά και τα σπήλαια της Βίγλας και από εκεί Λαύρα για διανυκτέρευση. Είναι γύρω στις 5 ώρες συνολικής πορείας.
Μέρα 2η. Από το κλασικό μονοπάτι για Αγία Άννα, επισκεπτόμαστε Κερασιά και από τον Σταυρό ανάβαση για Παναγία. Λίγη ξεκούραση και το απογευματάκι κορυφή. Αν δεν διανυκτερεύσετε επάνω, ξανά κατέβασμα στην Παναγία και ύπνος εκεί. Είναι μεγάλη διαδρομή, γύρω στις 8 ώρες πορείας. Έχει το θετικό όμως ότι από Λαύρα μέχρι σταυρό που είναι 3.5-4 ώρες είναι εύκολη διαδρομή και δεν καταπονεί τόσο όσο η ανάβαση από Αγία Άννα. Η ανάβαση είναι δύσκολη όχι τόσο γιατί είναι συνεχής ανήφορος, χωρίς δηλαδή μικρά κομμάτια με ίσιο δρόμο, αλλά κυρίως γιατί από την ανάβαση των μουλαριών για το χτίσιμο της εκκλησίας στην κορυφή αλλά και τα νερά του χειμώνα έχουν φαγωθεί τα μονοπάτια και τα έχουν γεμίσει για προστασία με σαθρά υλικά υποπροϊόντων της λάξευσης (κομμάτια μαρμάρου δηλαδή) και θέλει να έχει κανείς συνεχώς το νου του στα πόδια του και πού πατάει μην πάθει κανένα διάστρεμμα.
Μέρα 3η. Κατάβαση με προορισμό τον Άγιο Βασίλειο και αν υπάρχει κουράγιο ανάβαση στον Προφήτη Ηλία. Από εκεί για Κατουνάκια και Δανιηλαίους και αν υπάρχει θέληση κατάβαση στα Καρούλια και πίσω. Η συγκεκριμένη διαδρομή στα μέσα Καρούλια δεν είναι για όλους, απαιτεί αναρρίχηση σε κάποια σημεία καθώς κρατιέσαι από σχοινιά ή αλυσίδες.
Link της διαδρομής μου από το wikiloc
Από Δανιηλαίους συνέχεια για Μικρά Αγία Άννα, στάση στην Αγία Άννα -κάποιοι μπορεί να θέλουν να διανυκτερεύσουν εδώ αν είναι κουρασμένοι ή έκαναν αρκετές στάσεις στα κελιά της διαδρομής- και από εκεί Νέα Σκήτη και τελικά διανυκτέρευση στην Αγίου Παύλου. Είναι λιγότερο από 5 ώρες η συνολική πορεία, αλλά πραγματικά αξίζουν οι στάσεις στα ασκηταριά, να χτυπήσεις την πόρτα στα καλύβια, να γνωρίσεις, να συνομιλήσεις και να δεις πώς ζούνε από κοντά οι ασκητικοί γέροντες. Μπορώ να πω ότι πιο μεγάλη εντύπωση μου έκαναν αυτά τα δυσπρόσιτα μέρη, παρά η ανάβαση στον Άθω.

 

[konstantile]

Αν επιτρέπει ο νηματοθέτης να κάνω μια διόρθωση, η θέση 'Σταυρός' δεν είναι η θέση θέας με το κιόσκι και το σιδερένιο σταυρό, αλλά το σημείο που ξεκινά η ανάβαση στον Άθω, η συμβολή δηλαδή των μονοπατιών Αγ.Άννας-Λαύρας και Αγ.Βασιλείου-Άθωνα, που διασταυρώνονται κάθετα σχηματίζοντας ένα σταυρό, όπου και η τελευταία βρύση με τρεχούμενο νερό...
Επίσης ο τίτλος έρημος του Αγ.Όρους αν και χρησιμοποιείται όντως για όλη την νότια πλευρά του Άθωνα, η πραγματική της έννοια εντοπίζεται πλέον στο ΝΔ τμήμα του, στην περιοχή που περιλαμβάνει την Μικραγιάννα, τα Καρούλια, τα Κατουνάκια και τον Άγιο Βασίλειο. Όποιος επισκεφθεί την περιοχή εκείνη θα καταλάβει αμέσως γιατί ονομάζεται έτσι.
Link σε χάρτη
Πλέον σε σχέση με τα μέρη εκείνα, η 'κλασική' διαδρομή Αγ.Άννα-Λαύρα και ανάβαση κορυφής είναι κοσμοπολίτικη λεωφόρος με τους ορειβάτες και τους Ρώσους προσκυνητές...

Πολύ καλή εναλλακτική διανυκτέρευσης είναι η Κερασιά σε κάποιο από τα κελιά της, απ΄όπου μπορεί κανείς να ανεβοκατέβει στην κορυφή αυθημερόν. Με την ευκαιρία, μια και είδα να αναφέρεται σαν Σκήτη Κερασιάς να σημειώσω εδώ ένα πολύ συνηθισμένο λάθος που γίνεται με την ονομασία Σκήτη. Η Κερασιά όπως και πολλοί άλλοι οικισμοί στον Άθω δεν είναι σκήτες, ούτε ονομάζονται έτσι αδιάκριτα διάφορα μεγαλύτερα κελιά. Όπως οι μονές είναι 20 και μόνο τόσες, έτσι και οι σκήτες στον Άθω που υπάγονται στις μονές είναι συγκεκριμένες και μόνο 12.

Να δώσω τέλος και τη δικιά μου πρόταση για κάποιον που θέλει να επισκεφθεί τη συγκεκριμένη περιοχή. Είχα κάνει αρκετή προεργασία για μέρες όταν ετοίμαζα παρόμοιο ταξίδι πριν κάποια χρόνια, προκειμένου να συντάξω ένα πρόγραμμα που να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές, λαμβάνοντας υπόψη τους διάφορους εναλλακτικούς τρόπους μετάβασης, τη δυσκολία της διαδρομής κλπ. Το πρόγραμμα είναι αρκετά βαρύ για κάποιον που δεν είναι συνηθισμένος να περπατά, με αρκετές ώρες πορείας κάθε μέρα, αλλά μπορεί να δει κανείς έτσι όλη σχεδόν την έρημο και να φιλοξενηθεί σε αξιοπρεπέστερες δομές φιλοξενίας, σε τρεις μόνο μέρες.

Μέρα 1η. Απαιτείται διανυκτέρευση στην Ουρανούπολη. Υπάρχουν και φτηνά δωμάτια με 10-12 ευρώ το άτομο. Αναχώρηση με το πρωινό πλοίο στις 6.30 με προορισμό Καυσοκαλύβια. Από εκεί μέσω Αγίου Νείλου κατευθυνόμαστε στην Ρουμάνικη σκήτη Προδρόμου. Επίσκεψη στα κελιά και τα σπήλαια της Βίγλας και από εκεί Λαύρα για διανυκτέρευση. Είναι γύρω στις 5 ώρες συνολικής πορείας.
Μέρα 2η. Από το κλασικό μονοπάτι για Αγία Άννα, επισκεπτόμαστε Κερασιά και από τον Σταυρό ανάβαση για Παναγία. Λίγη ξεκούραση και το απογευματάκι κορυφή. Αν δεν διανυκτερεύσετε επάνω, ξανά κατέβασμα στην Παναγία και ύπνος εκεί. Είναι μεγάλη διαδρομή, γύρω στις 8 ώρες πορείας. Έχει το θετικό όμως ότι από Λαύρα μέχρι σταυρό που είναι 3.5-4 ώρες είναι εύκολη διαδρομή και δεν καταπονεί τόσο όσο η ανάβαση από Αγία Άννα. Η ανάβαση είναι δύσκολη όχι τόσο γιατί είναι συνεχής ανήφορος, χωρίς δηλαδή μικρά κομμάτια με ίσιο δρόμο, αλλά κυρίως γιατί από την ανάβαση των μουλαριών για το χτίσιμο της εκκλησίας στην κορυφή αλλά και τα νερά του χειμώνα έχουν φαγωθεί τα μονοπάτια και τα έχουν γεμίσει για προστασία με σαθρά υλικά υποπροϊόντων της λάξευσης (κομμάτια μαρμάρου δηλαδή) και θέλει να έχει κανείς συνεχώς το νου του στα πόδια του και πού πατάει μην πάθει κανένα διάστρεμμα.
Μέρα 3η. Κατάβαση με προορισμό τον Άγιο Βασίλειο και αν υπάρχει κουράγιο ανάβαση στον Προφήτη Ηλία. Από εκεί για Κατουνάκια και Δανιηλαίους και αν υπάρχει θέληση κατάβαση στα Καρούλια και πίσω. Η συγκεκριμένη διαδρομή στα μέσα Καρούλια δεν είναι για όλους, απαιτεί αναρρίχηση σε κάποια σημεία καθώς κρατιέσαι από σχοινιά ή αλυσίδες.
Link της διαδρομής μου από το wikiloc
Από Δανιηλαίους συνέχεια για Μικρά Αγία Άννα, στάση στην Αγία Άννα -κάποιοι μπορεί να θέλουν να διανυκτερεύσουν εδώ αν είναι κουρασμένοι ή έκαναν αρκετές στάσεις στα κελιά της διαδρομής- και από εκεί Νέα Σκήτη και τελικά διανυκτέρευση στην Αγίου Παύλου. Είναι λιγότερο από 5 ώρες η συνολική πορεία, αλλά πραγματικά αξίζουν οι στάσεις στα ασκηταριά, να χτυπήσεις την πόρτα στα καλύβια, να γνωρίσεις, να συνομιλήσεις και να δεις πώς ζούνε από κοντά οι ασκητικοί γέροντες. Μπορώ να πω ότι πιο μεγάλη εντύπωση μου έκαναν αυτά τα δυσπρόσιτα μέρη, παρά η ανάβαση στον Άθω.

Χρησιμες και εστιασμένες οι διορθωσεις σου.....Ενδιαφερουσα κ η προταση, που ισως αποτελεσει αφορμη για νεα επισκεψη στον Αθω