katerina
Member
- Μηνύματα
- 53
- Likes
- 3
ΟΣΛΟ. Ενα από τα πράγματα που θα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο όποιον τουρίστα θέλει να φύγει από την πεπατημένη και να δοκιμάσει την τύχη του στα παγωμένα νησιά του Αρκτικού, είναι το βασικό θέλγητρό τους: Οι πολικές αρκούδες, που διόλου δεν θα διστάσουν να τον... κάνουν δείπνο. Σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς, στο αρχιπέλαγος Σβάρμπαλντ ζουν τέσσερις έως πέντε χιλιάδες πολικές αρκούδες. Η περιοχή, άλλωστε, δεν απέχει παρά χίλια χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο.
Αυτά τα μεγάλα σαρκοβόρα είναι τόσο επικίνδυνα που ο Βρετανός ερευνητής Τόνι βαν Αϊκεν, μόνιμος κάτοικος της Σπιτσβέργης, του μεγαλύτερου νησιού του συμπλέγματος, διηγείται ένα τοπικό ανέκδοτο. «Μπορείς να κυκλοφορείς με καραμπίνα ή με φωτογραφική μηχανή, γιατί αν ήρθες να φωτογραφήσεις αρκούδα δεν πρόκειται να τη δεις ποτέ».
Τουρίστες και κάτοικοι που αποτολμούν να απομακρυνθούν από το Λονγκγερμπίν, έναν οικισμό δύο χιλιάδων κατοίκων, πρέπει να έχουν όπλο. Οι πολικές αρκούδες μπορούν να φτάσουν σε βάρος και τον μισό τόνο, και παρότι προτιμούν να κατασπαράσσουν φώκιες, θεωρούν πως οτιδήποτε κινείται είναι δυνητικώς φαγητό. Το 1995 μια αρκούδα σκότωσε άνθρωπο.
Ωστόσο, η εμπειρία μιας επίσκεψης στο αρχιπέλαγος Σβάρμπαλντ, όπου συχνά η θερμοκρασία πέφτει στους μείον 40 βαθμούς Κελσίου, είναι ανεπανάληπτη. Μπορεί ο τουρίστας να κάνει σνόουμπορντ στους παγετώνες, να ταξιδέψει με έλκηθρο με σκυλιά σαν πολικός εξερευνητής του περασμένου αιώνα, να δει τα μωρά της φώκιας να πρωτοβγαίνουν από το κρησφύγετό τους. Το τοπίο, όπως και το κρύο, είναι εντυπωσιακό. Χιονισμένα βουνά που ξεπηδούν μέσα από την παγωμένη θάλασσα, παγετώνες με δαιδαλώδεις σπηλιές, αλλά και το καταπληκτικό Βόρειο Σέλας. Ο ταξιδιώτης σίγουρα θα δει και θα φωτογραφήσει πολλά ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον: Φάλαινες, θαλάσσιους ελέφαντες, φώκιες, αρκτικές αλεπούδες, πτηνά.
Τον χειμώνα, εκτός από βόλτες με τα έλκηθρα, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να περάσει ένα βράδυ στο ιστιοφόρο «Noorder licht», που παραμένει παγιδευμένο στους πάγους. Το καλοκαίρι, μπορεί κανείς να αναρριχηθεί σε παγετώνες, να κάνει καγιάκ, περπάτημα ή να επισκεφθεί άλλους οικισμούς. Η φύση ξυπνά με χιλιάδες αγριολούλουδα παντού και τα ζώα εμφανίζονται προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τους ήπιους καλοκαιρινούς μήνες.
Παραδόξως οι τουρίστες που έρχονται στην εσχατιά του κόσμου αποζητώντας την περιπέτεια, πολύ σπάνια περιμένουν υπομονετικά να συναντήσουν και να φωτογραφήσουν κάποια αρκούδα. Είναι πιο πιθανό να φωτογραφίσουν τα λούτρινα ζώα στις βιτρίνες των καταστημάτων.
Γενικότερα το αρχιπέλαγος Σβάρμπαλντ ως τουριστικός προορισμός είναι μάλλον νέος. Μέχρι το 1990 τα καταπληκτικά τοπία, πεντακόσια χιλιόμετρα βόρεια από την ηπειρωτική Nορβηγία, παρέμεναν τουριστικώς παρθένα. Σήμερα, όμως, οι τουρίστες είναι καλοδεχούμενοι. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 83 χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν την περιοχή το 2006, ενώ 43 χιλιάδες τουρίστες έφτασαν μέχρι εδώ με κρουαζιερόπλοια.
Δυστυχώς, ο πανέμορφος αυτός τόπος κινδυνεύει. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η υπερθέρμανση συντελείται με διπλάσια ταχύτητα στον Αρκτικό Κύκλο. Ετσι τίποτα δεν αποκλείει τα θέλγητρα του Σβάρμπαλντ να εξαφανιστούν.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αυτά τα μεγάλα σαρκοβόρα είναι τόσο επικίνδυνα που ο Βρετανός ερευνητής Τόνι βαν Αϊκεν, μόνιμος κάτοικος της Σπιτσβέργης, του μεγαλύτερου νησιού του συμπλέγματος, διηγείται ένα τοπικό ανέκδοτο. «Μπορείς να κυκλοφορείς με καραμπίνα ή με φωτογραφική μηχανή, γιατί αν ήρθες να φωτογραφήσεις αρκούδα δεν πρόκειται να τη δεις ποτέ».
Τουρίστες και κάτοικοι που αποτολμούν να απομακρυνθούν από το Λονγκγερμπίν, έναν οικισμό δύο χιλιάδων κατοίκων, πρέπει να έχουν όπλο. Οι πολικές αρκούδες μπορούν να φτάσουν σε βάρος και τον μισό τόνο, και παρότι προτιμούν να κατασπαράσσουν φώκιες, θεωρούν πως οτιδήποτε κινείται είναι δυνητικώς φαγητό. Το 1995 μια αρκούδα σκότωσε άνθρωπο.
Ωστόσο, η εμπειρία μιας επίσκεψης στο αρχιπέλαγος Σβάρμπαλντ, όπου συχνά η θερμοκρασία πέφτει στους μείον 40 βαθμούς Κελσίου, είναι ανεπανάληπτη. Μπορεί ο τουρίστας να κάνει σνόουμπορντ στους παγετώνες, να ταξιδέψει με έλκηθρο με σκυλιά σαν πολικός εξερευνητής του περασμένου αιώνα, να δει τα μωρά της φώκιας να πρωτοβγαίνουν από το κρησφύγετό τους. Το τοπίο, όπως και το κρύο, είναι εντυπωσιακό. Χιονισμένα βουνά που ξεπηδούν μέσα από την παγωμένη θάλασσα, παγετώνες με δαιδαλώδεις σπηλιές, αλλά και το καταπληκτικό Βόρειο Σέλας. Ο ταξιδιώτης σίγουρα θα δει και θα φωτογραφήσει πολλά ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον: Φάλαινες, θαλάσσιους ελέφαντες, φώκιες, αρκτικές αλεπούδες, πτηνά.
Τον χειμώνα, εκτός από βόλτες με τα έλκηθρα, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να περάσει ένα βράδυ στο ιστιοφόρο «Noorder licht», που παραμένει παγιδευμένο στους πάγους. Το καλοκαίρι, μπορεί κανείς να αναρριχηθεί σε παγετώνες, να κάνει καγιάκ, περπάτημα ή να επισκεφθεί άλλους οικισμούς. Η φύση ξυπνά με χιλιάδες αγριολούλουδα παντού και τα ζώα εμφανίζονται προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τους ήπιους καλοκαιρινούς μήνες.
Παραδόξως οι τουρίστες που έρχονται στην εσχατιά του κόσμου αποζητώντας την περιπέτεια, πολύ σπάνια περιμένουν υπομονετικά να συναντήσουν και να φωτογραφήσουν κάποια αρκούδα. Είναι πιο πιθανό να φωτογραφίσουν τα λούτρινα ζώα στις βιτρίνες των καταστημάτων.
Γενικότερα το αρχιπέλαγος Σβάρμπαλντ ως τουριστικός προορισμός είναι μάλλον νέος. Μέχρι το 1990 τα καταπληκτικά τοπία, πεντακόσια χιλιόμετρα βόρεια από την ηπειρωτική Nορβηγία, παρέμεναν τουριστικώς παρθένα. Σήμερα, όμως, οι τουρίστες είναι καλοδεχούμενοι. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 83 χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν την περιοχή το 2006, ενώ 43 χιλιάδες τουρίστες έφτασαν μέχρι εδώ με κρουαζιερόπλοια.
Δυστυχώς, ο πανέμορφος αυτός τόπος κινδυνεύει. Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η υπερθέρμανση συντελείται με διπλάσια ταχύτητα στον Αρκτικό Κύκλο. Ετσι τίποτα δεν αποκλείει τα θέλγητρα του Σβάρμπαλντ να εξαφανιστούν.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
