dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Ξανά στο δρόμο της Ποταμιάς και λίγο παρακάτω στρίβουμε και πάλι δεξιά και φτάνουμε στο Βουτύρο.
Εκεί που αφήσαμε το αυτοκίνητο είναι άλλη μια τεράστια εκκλησία, η Αγία Παρασκευή.
Και αυτό το χωριό απλώνεται στην πλαγιά στα δυτικά του Καρπενησιώτη. Έχει και αυτό όμορφα, πετρόχτιστα σπίτια.
Δίπλα στην εκκλησία είναι ένα «Καφε-ουζοκρασομεζεδοψητοπωλείο» (!!) με ένα καταπληκτικό ξυλόγλυπτο κρεμασμένο στον τοίχο απ’ έξω. Λίγο πιο πέρα είναι «Το Μικρό Μουσείο Εκπαίδευσης Βουτύρου» αλλά το βρήκαμε κλειστό.
Από το τζαμένιο παράθυρο είδαμε μια τάξη με τα παλιά ξύλινα θρανία που ήταν εξοπλισμένη με τα απαραίτητα εποπτικά μέσα εκείνης της εποχής. Η εικόνα αυτή μας έφερε στο νου τα χρόνια της αθωότητάς μας.
Και το επόμενο χωριό, το Νόστιμο, είναι απλωμένο στην πλαγιά, με τα έλατα ακριβώς από πάνω του, λες και όπου νάναι θα τα δεις ανάμεσα στα σπίτια. Εκεί κάτσαμε σε ένα καφενείο-μπαλκόνι για ένα καφέ και πολύ νόστιμη τυρόπιτα.
Η θέα προς την Ποταμιά και τα βουνά στο βάθος υπέροχη!
Όσο καθόμασταν εκεί άρχισε να σκοτεινιάζει και όλα έδειχναν πως έρχονταν μπόρα. Αποφασίσαμε λοιπόν να αφήσουμε το υπόλοιπο της Ποταμιάς για αργότερα και να πάμε σε ένα άλλο προορισμό που είχαμε υπ’ όψη, πριν νυχτώσει.
Εκεί που αφήσαμε το αυτοκίνητο είναι άλλη μια τεράστια εκκλησία, η Αγία Παρασκευή.
Και αυτό το χωριό απλώνεται στην πλαγιά στα δυτικά του Καρπενησιώτη. Έχει και αυτό όμορφα, πετρόχτιστα σπίτια.
Δίπλα στην εκκλησία είναι ένα «Καφε-ουζοκρασομεζεδοψητοπωλείο» (!!) με ένα καταπληκτικό ξυλόγλυπτο κρεμασμένο στον τοίχο απ’ έξω. Λίγο πιο πέρα είναι «Το Μικρό Μουσείο Εκπαίδευσης Βουτύρου» αλλά το βρήκαμε κλειστό.
Από το τζαμένιο παράθυρο είδαμε μια τάξη με τα παλιά ξύλινα θρανία που ήταν εξοπλισμένη με τα απαραίτητα εποπτικά μέσα εκείνης της εποχής. Η εικόνα αυτή μας έφερε στο νου τα χρόνια της αθωότητάς μας.
Και το επόμενο χωριό, το Νόστιμο, είναι απλωμένο στην πλαγιά, με τα έλατα ακριβώς από πάνω του, λες και όπου νάναι θα τα δεις ανάμεσα στα σπίτια. Εκεί κάτσαμε σε ένα καφενείο-μπαλκόνι για ένα καφέ και πολύ νόστιμη τυρόπιτα.
Η θέα προς την Ποταμιά και τα βουνά στο βάθος υπέροχη!
Όσο καθόμασταν εκεί άρχισε να σκοτεινιάζει και όλα έδειχναν πως έρχονταν μπόρα. Αποφασίσαμε λοιπόν να αφήσουμε το υπόλοιπο της Ποταμιάς για αργότερα και να πάμε σε ένα άλλο προορισμό που είχαμε υπ’ όψη, πριν νυχτώσει.