Τουρκία Συγκινήσεις … εις την Πόλιν!

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑ … ΞΑΝΑ
Δεν μείναμε πολύ στην αγορά, ούτε και ψωνίσαμε. Στο μεταξύ ο καιρός είχε μαλακώσει λίγο, οπότε είπαμε να πάμε ξανά στη νυχτερινή Taksim.

Ότι καιρό και να κάνει, η πλατεία Taksim έχει πάντα κόσμο. Είναι το διασημότερο σημείο συνάντησης για τουρίστες και ντόπιους καθώς θεωρείται η καρδιά της σύγχρονης Κωνσταντινούπολης, χώρια του ότι σε αυτήν καταλήγουν τελεφερίκ, λεωφορεία και τραμ.
Με το που βρεθήκαμε στην Taksim, το πρώτο πράγμα που «τράβηξε» το μάτι μου ήταν μια … εκκλησία.

IMG_1264.JPG


Είναι η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Έλπιζα ότι μπορεί να πετύχαινα και λειτουργία δεδομένου ότι ήταν Μ. Δευτέρα σήμερα.

Φτάσαμε λοιπόν ξανά στην Taksim και “κατηφορίσαμε” προς την γνώριμή μας Istiklal.

Επί της άλλοτε λεωφόρου και νυν πεζόδρομου υπάρχουν αμέτρητα καταστήματα, ξενοδοχεία, εστιατόρια, bars, γρήγορο φαγητό κ.α. Είναι για όλα τα γούστα και βαλάντια.
Χιλιάδες άνθρωποι ψωνίζουν, τρώνε ή απλώς περπατούν στον πάντα πολυσύχναστο δρόμο, που είναι γεμάτος τουρίστες αλλά και ντόπιους. Θεωρείται στέκι καλλιτεχνών και πολλών επιφανών και φημολογείται ότι εδώ υπάρχουν τα πιο ακριβά ενοίκια της Πόλης.

IMG_1272.JPG


Δεν έχω ταξιδέψει πολύ εκτός Ευρώπης και αυτό το αναφέρω γιατί οι εικόνες αντιθέσεων που είδα σε αυτόν τον δρόμο, ενδεχομένως να είναι συχνότερες σε κάποια άλλα μέρη. Εγώ όμως μόνο στην Κωνσταντινούπολη πέτυχα την εικόνα που θα περιγράψω...
Σε αυτόν τον δρόμο είδα μια μαμά με μαντίλα και ένα “ράσο” για φόρεμα να σπρώχνει το καρότσι με το μωρό της και δίπλα της να την προσπερνούν δυο εντυπωσιακές κοπέλες με σορτς, tattoo και τσιγάρο στο χέρι. Καμία, μα καμία από τις τρεις δεν έστρεψε το βλέμμα για να κοιτάξει την άλλη. Σαν να ήταν αόρατες η μία για την άλλη και το αντίστροφο. Εγώ αυτό δεν το έχω ξανασυναντήσει, το να βρίσκονται δηλαδή στον ίδιο χώρο τόσο ετερόκλητοι άνθρωποι μεταξύ τους και μάλιστα χωρίς να δείχνουν ότι προσέχουν ο ένας τον άλλο.:shock:

Όλη η Πόλη βρίθει από φαγάδικα. Όταν λέω φαγάδικα εννοώ εστιατόρια με έτοιμο μαγειρευτό φαγητό. Μαγειρευτό φαγητό, το οποίο καθώς περπατάς και το βλέπεις στις βιτρίνες να αχνίζει … σε προκαλεί να θες να το φας! Ε! και εμείς όλη μέρα είμαστε με snack στο χέρι, οπότε …
Σε ένα από αυτά, στο Pehlivan restaurant, στην αρχή της Istiklal αποφασίσαμε να καθίσουμε να φάμε.

BeFunky-collage (96).jpg


Πέραν του ότι βλέπεις τα φαγητά στις βιτρίνες και απλά δείχνεις τι θέλεις να φας, είναι πολύ εύκολο επίσης να παραγγείλεις από τον κατάλογο, αφού όλα τα φαγητά είναι αναγνωρίσιμα, αφού έτσι τα λέμε και εμείς.
Tas kababi, ciger sarma, lahana sarma, izgara köfte,Izmir köfte, kabak dolması, briam, ammam bayildi, enginar. Δεν χρειάζεται να μεταφράσω έτσι δεν είναι;
Γνώριμο, νόστιμο, χορταστικό και φθηνό φαγητό.
Τι να πω για τα γλυκά; Baklava, revani, kazandibi. :p

Άφησα την παρέα μου για λίγο στο φαγάδικο προκειμένου να πεταχτώ μέχρι την πόρτα της Αγίας Τριάδας, που ήταν εκεί κοντά για να δω το πρόγραμμα της λειτουργίας. Μ. Δευτέρα σήμερα. Μπορεί και να έχει λειτουργία.

IMG_1269.jpg


Δυστυχώς όμως ήταν κλειστή. Για την ακρίβεια πρέπει να είχε νωρίτερα λειτουργία και ο παπάς που λειτούργησε στο ναό της Αγίας Τριάδας πήγε στη συνέχεια και σε άλλη εκκλησία για λειτουργία. Ο παπάς πάει και λειτουργεί εκ περιτροπής στις εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης. Στην Αγία Τριάδα θα είναι πάλι αύριο, Μ. Τρίτη πρωί, σύμφωνα με το αναρτημένο πρόγραμμα.

IMG_1266.JPG


Δύσκολο το «κόβω» να προλάβουμε αύριο να έρθουμε, αφού φεύγουμε σχετικά πρωί. Κρίμα. :(

Βγήκαμε πάλι στο δρόμο και συνεχίσαμε τη βόλτα μας.
Σήμερα πάλι ακούγαμε ελληνικά γύρω μας. Είχα την αίσθηση ότι σήμερα είχαν μεγαλύτερη … συχνότητα! Κάθε δεύτερη παρέα που συναντούσαμε στο δρόμο ήταν Έλληνες.
Κάποια στιγμή ακούσαμε μια πολύ γνώριμη μουσική. Ερχόταν από ένα κάθετο στενό της Istiklal. Όχι δεν ήταν κάποιο ελληνικό τραγούδι που μας είχαν «κλέψει» οι γείτονες. Ήταν ένα ελληνικότατο λαϊκό τραγούδι.
Στρίψαμε για να κόψουμε κίνηση και είδαμε ένα ελληνικό μπαράκι με τέρμα καψουροτράγουδα και κόσμο (Έλληνες) μέσα και έξω από αυτό!
Το σίγουρο είναι ότι δεν αισθάνεσαι μόνος σε αυτήν την πόλη. Τότε τουλάχιστον (εν έτη 2012)

Ένα street food, που μπορεί να το συναντήσεις σε όλη την Πόλη αλλά που εδώ στο Beyoglou και ειδικά γύρω από την Istiklal είναι συχνότερο, είναι το Midye dolma.
Το Midye dolma είναι πολύ δημοφιλές, όσο σχεδόν και το balik ekmek, μόνο που αυτό το συναντάς πιο πολύ αργά τη νύχτα γύρω από την Istiklal.

BeFunky-collage (95).jpg


Πρόκειται για μύδια γεμισμένα με αρωματικό ρύζι, βότανα και μπαχαρικά. Σπάζεις απαλά το πάνω κέλυφος ρίχνεις μερικές σταγόνες λεμονιού επί τόπου πάνω από το μύδι με το ρύζι και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το κάτω μέρος του κελύφους ως κουτάλι το … καταπίνεις.

Όχι δεν το δοκίμασα. Το είδα να το κάνουν. Εγώ η «μαζεύω εμπειρίες» από υπαίθριο πωλητή του δρόμου δεν θα δοκίμαζα ποτέ οστρακοειδή. Μου άρεσε όμως που το πέτυχα. Είναι σαν να το έφαγα! :bleh:

Ένα θρυλικό ξενοδοχείο!
Κάπου σε ένα κάθετο στενό στην Istiklal στρίψαμε προκειμένου για να βρούμε το ξενοδοχείο “Pera Palace”. Εγώ τουλάχιστον ήθελα διακαώς να δω το συγκεκριμένο ξενοδοχείο από κοντά και εκ των έσω.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στο ιστορικό αυτό ξενοδοχείο της Πόλης. Το “Pera Palace” είναι το ξενοδοχείο που έμενε η Αγκάθα Κρίστι όταν ερχόταν στην Πόλη. Εδώ έχουν μείνει επίσης και πολλές άλλες προσωπικότητες που έζησαν τον περασμένο αιώνα, όπως ο Ατατούρκ, ο Χέμινγουέη, o Xίτσκοκ, η Μάτα Χάρι κ.α.
Χτίστηκε το 1892, όταν η εταιρεία “Wagons-Lits” αποφάσισε να το ανεγείρει, για να υποδέχεται τους επιβάτες του Orient Express, που έρχονταν στην Κωνσταντινούπολη από το Παρίσι.

IMG_1273.JPG


Κάπου είχα διαβάσει ότι τα δωμάτια που συνήθιζαν να μένουν οι Ατατούρκ και Αγκάθα Κρίστι είναι επισκέψιμα. Ήθελα πολύ να τα δω από κοντά. Η παρέα μου δεν ήθελε να με ακολουθήσει και αποφάσισε να με περιμένει απ' έξω όσο εγώ θα περιεργαζόμουν τους χώρους του ξενοδοχείου. Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί δεν ήρθαν μαζί μου. Πιθανολογώ ότι θεώρησαν ότι η επίσκεψη αυτή είχε σχέση με την εμμονή μου με την Αγκάθα Κρίστι και μόνο και ότι ίσως δεν άξιζε τον κόπο. o_O

Η δε ταμπέλα έξω από το bar του ξενοδοχείου με προδιέθεσε θετικά. Πόσο πιο θετικά; Αφού ήμουν ήδη ενθουσιασμένη στο έπακρο; :)

IMG_1274.JPG


Μπήκα μέσα στο ξενοδοχείο λίγο συνεσταλμένα, αφού πρόκειται για ένα κανονικό ξενοδοχείο που λειτουργεί ως ξενοδοχείο και όχι ως μουσείο και εγώ ήμουν μία paparazzi επισκέπτρια.

IMG_1287.JPG


IMG_1295.jpg


Δύσκολο να περιγράψω αυτό που είδα, αφού πρόκειται για ένα “παλάτι”, που συνδυάζει νεοκλασικό, art Nouveau και ανατολίτικο στυλ, ένα χώρο καταπληκτικό, κοσμοπολίτικο, με ιστορία!
Περιεργάστηκα όσο πιο διακριτικά μπορούσα το χώρο, κάτι που μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο αφού είχα μείνει άφωνη.

IMG_1275.JPG


BeFunky-collage (89).jpg


Στο κομψό μπαρ “Orient” του ξενοδοχείου, η Αγκάθα Κρίστι εμπνεύστηκε και έγραψε μεγάλο μέρος από το μυθιστόρημά της "Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές”.

Το ασανσέρ αντίκα λειτουργεί όπως και τότε ...

IMG_1290.JPG


BeFunky-collage (90).jpg


Λειτουργεί μεν αλλά το προσέχουν σαν να είναι έκθεμα σε μουσείο. Έχει και επεξηγηματική πινακίδα που λέει: «Ο πρώτος ανελκυστήρας στη χώρα φτιαγμένος από ξύλο και χυτοσίδηρο. Αυτό το εμβληματικό ασανσέρ εγκαταστάθηκε στο Pera Palace hotel το 1892, μόνο τρία χρόνια μετά το ασανσέρ στον πύργο του Eiffel»

BeFunky-collage (97).jpg


Αφού φαινόταν ότι δεν ενοχλείται κανένας, που σουλατσάριζα ελεύθερα τραβώντας φωτογραφίες, τόλμησα να πάω στη reception και να ρωτήσω αν μπορούσα να επισκεφτώ τα διάσημα δωμάτια. Πολύ ευγενικά μου απάντησαν ότι το δωμάτιο 101, του Ατατούρκ μπορώ να το επισκεφτώ μόνο το πρωί και της Αγκάθα είναι πλέον κανονικό δωμάτιο και διατίθεται στο κοινό σαν κανονικό δωμάτιο και όχι σαν μουσειακός χώρος. Αυτό είναι το δωμάτιο Νο 411. Να το θυμάμαι το ζητήσω την επόμενη φορά που θα ‘ρθω στην Πόλη να μείνω εδώ στο “Pera Palace hotel”. ;)

Το λόμπι και το καθιστικό ήταν αριστούργημα. Παλιά έπιπλα εποχής, εντυπωσιακοί πολυέλαιοι και μια … αίγλη από το παρελθόν.

IMG_1276.JPG


IMG_1277.JPG


IMG_1280.JPG


Στενοχωριόμουν που η παρέα μου ήταν έξω και έχαναν αυτό που έβλεπαν τα δικά μου μάτια.
Βγήκα λοιπόν έξω και εγώ για να τους παροτρύνω να μπουν και αυτοί μέσα.
«Τι κάνετε εδώ; Το μέρος μέσα είναι …μουσείο»
«Δεν μας το λες τόση ώρα και έχουμε ξεπαγιάσει από το κρύο;»
Παραλίγο να βγω και … φταίχτρα! :confused::oops::oops:

Πολύ θα ήθελα να καθίσω στο μπαρ και να πιω …. όπως έκανε και ο Έρνεστ.
Μάλλον όμως θα έπρεπε να το κάνουμε κάποια άλλη στιγμή, που θα είχαμε και την ανάλογη ενδυμασία, αφού το σαφάρι look που είχαμε σήμερα προς αντιμετώπιση και των καιρικών συνθηκών δεν πολυταίριαζε με το χώρο.
Ένιωσα όμως χαρά και ικανοποίηση, που είδα και κυκλοφόρησα εκεί που σύχναζαν προσωπικότητες σαν τον Χεμινγουέη και την Αγκάθα Κρίστι.

Ξαναβγήκαμε στην Istiklal συνεχίζοντας νότια προς την πλατεία Tunnel.
Ως εκεί φτάσαμε. Και εκεί που φτάσαμε αναρωτηθήκαμε «τι κάνουμε τώρα;»
Γυρνάμε πίσω όπως ήρθαμε; Παίρνουμε το τρένο; Ή συνεχίζουμε με τα πόδια;
Αποφασίσαμε το τρίτο. Θέλαμε να περπατήσουμε και λίγο μέσα στην Πόλη.

Μάλλον λάθος κάναμε γιατί η διαδρομή με τα πόδια ήταν και μακρινή, αλλά και καθόλου ρομαντική ή ωραία. Ψιλοχαθήκαμε, περάσαμε κάθετα λεωφόρους, που δεν είχαν διαβάσεις, η γέφυρα του Γαλατά παρά ήταν μεγάλη (μεγαλύτερη απ’ όσο φαινόταν από μακριά) και τελικά ύστερα από κανά σαραντάλεπτο αντί για κάποιο φαγάδικο που ελπίζαμε να πετύχουμε στο δρόμο είδαμε ένα γλυκατζίδικο, με δελεαστικότατη βιτρίνα, το “Hafiz Mustafa” και χωθήκαμε μέσα.

BeFunky-collage (99).jpg


Ψιλοαλυσίδα είναι, αφού μου φάνηκε ότι κάπου το είχα ξαναδεί. Το συγκεκριμένο όμως είχε πολύ όμορφο πατάρι, επενδεδυμένο με όμορφα μπλε πλακάκια και με θέα στον κεντρικό δρόμο. Δίπλα στο παράθυρο καθίσαμε και πήραμε από δυο γλυκά ο καθένας και ένα … τσαγάκι (η νεοαποκτηθείσα συνήθεια). :cool:

100_6540.jpg


Σεκέρ παρέ και μια αρωματική κρέμα (keskul) πήρε ο άντρας της παρέας και εγώ έφαγα ένα άπαιχτο σαραγλί, οι υπόλοιποι δεν θυμάμαι.

Ωραία ημέρα ήταν και σήμερα. Το πρωί περιηγηθήκαμε σε Οθωμανικά λημέρια και το απόγευμα σε …Ελληνικά.
Συναντήσαμε Έλληνες, ακούσαμε ελληνική μουσική, φάγαμε λαδερά φαγητά και σιροπιαστά γλυκά. Όμορφα.
Αύριο θα αποχαιρετούσαμε.

…………………:)………………….. post ………………:)……………………
 

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
κι εγώ μαζί σου στη βόλτα μέσα στο Pera Palace! :clap:
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΟ ΑΝΤΙΟ …
Ξημέρωσε το τελευταίο πρωινό μας στην Πόλη.
Θεωρητικά δεν χωρούσε τίποτα να κάνουμε πέραν του να φάμε πρωινό στο roof terrace και να πιούμε χαλαρά και ένα τσαγάκι.
Ήταν και αυτό άσχημο πρωινό από πλευράς καιρού. Βροχή και αέρας.

Μ. Τρίτη σήμερα.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος είχε λειτουργία. Αν σηκωνόμουν κατά τις 7:00 θα προλάβαινα να πάω να δω λίγο λειτουργία και μετά να επιστρέψω για το πρωινό και για το check out.
Κανένας από την παρέα μου δεν ήταν διατεθειμένος να με ακολουθήσει.
Δεν με πείραζε. Εγώ είχα ήδη αποφασίσει να πάω έστω και μόνη μου.

ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Αποφάσισα να πάω με τα τρένα και τα λεωφορεία. Τώρα τα έμαθα. Είναι και λίγο ωραία η αίσθηση να κυκλοφορείς μόνη σου στην Πόλη.
Για να φτάσω στην Ταξίμ υπήρχαν δύο τρόποι. Και οι δύο ήταν γνωστοί από τις βόλτες που κάναμε τις προηγούμενες ημέρες. Ή θα έπαιρνα λεωφορείο ή θα έπαιρνα τραμ και στη συνέχεια τελεφερίκ.
Από λάθος όμως εκτίμηση αντί να πάρω λεωφορείο που ήταν ο γρηγορότερος και ευκολότερος τρόπος πήρα τραμ και τελεφερίκ, που ήταν πιο χρονοβόρα. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό. Μάλλον φταίει η υπερβολική αυτοπεποίθησή μου ότι «Ξέρω να κυκλοφορώ μόνη μου στην Πόλη». Το θέμα όμως ήταν ότι άργησα να φτάσω. Αντί για τις 9:00 που υπολόγιζα ότι θα ‘μαι εκεί, τελικά “έσκασα μύτη” μπροστά στο μνημείο της πλατείας Ταξίμ στις 9:25.

IMG_1304.jpg


Συνάντησα πάλι τη «ζωηρή» οδό του Πέραν …

IMG_1305.JPG


Και το ακούραστο τραμ …

IMG_1306.JPG


Και έστριψα στο σοκάκι Meselik Sk., το σοκάκι της Αγίας Τριάδας …

Μπήκα στον προαύλιο χώρο του ναού, ο οποίος ήταν στην ουσία ένας κήπος. Μέσα σε αυτόν υπάρχουν βοηθητικά κτίσματα, που κάποτε αυτά ήταν σχολείο, ιατρείο, εργαστήριο κ.α. Η εκκλησία εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1880. Με τα γεγονότα του 1955 ο ναός υπέστη μεγάλες καταστροφές. Με τη δωρεά του επιχειρηματία Παν. Αγγελόπουλου η εκκλησία ανακαινίστηκε και τα νέα εγκαίνια έγιναν από τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο το Μάρτιο του 2003.

IMG_1308.JPG


Έτσι, ο ναός πια βρίσκεται πλέον σε καθημερινή χρήση, ενώ κάθε Κυριακή τελείται θεία λειτουργία, από τον εφημέριο του ναού, στην οποία παρευρίσκονται οι λιγοστοί ομογενείς της Πόλης καθώς και πολλοί Έλληνες τουρίστες και προσκυνητές.

Θεωρείται το μεγαλύτερο ελληνικό ορθόδοξο ιερό στην Κωνσταντινούπολη και έχει περίπου 150 ενορίτες! Είναι χτισμένη σε νέο-μπαρόκ στυλ έχοντας και στοιχεία βασιλικής. Έχει δίδυμα καμπαναριά, ένα μεγάλο τρούλο και η πρόσοψή του είναι νεογοτθικού στυλ.

Με το που μπήκα στο νάρθηκα είδα ανακοινώσεις και πινακίδες … στα ελληνικά…
IMG_1309.JPG


IMG_1310.JPG


Άναψα το κεράκι μου και προχώρησα και κάθισα αρκετά μπροστά σε ένα από τα αριστερά στασίδια.

BeFunky-collage - 101.jpg


Δεν ξέρω τι περίμενα να δω, αλλά ξαφνιάστηκα.
Είδα μια μεγάλη εκκλησία με αρχιτεκτονικό ύφος που συνδυάζει την αναγεννησιακή Δύση και τη Βυζαντινή Ανατολή. Κοιτώντας τις αγιογραφίες, τον άμβωνα, τους πολυελαίους, το τέμπλο, μπορούσα να φανταστώ την εποχή που ευημερούσε ο Ελληνισμός της Πόλης εδώ στο κοσμοπολίτικο Πέραν.

IMG_1314.JPG


BeFunky-collage - 100.jpg


IMG_1316.JPG


Ο παπάς στεκόταν στην ωραία Πύλη, με τρεις ψαλτάδες στα αριστερά του και ένα παπαδοπαίδι μπροστά του.

IMG_1313.JPG


Από πιστούς; Ένας και μόνο ένας καθόταν σε ένα στασίδι στα δεξιά και … εγώ.

Όση ώρα ήμουν εκεί (περί τα 45’) στην εκκλησία μπήκαν 5-6 μεμονωμένα άτομα, τα οποία κοντοστεκόντουσαν για λίγο κοντά στην εξώπορτα και μετά έφευγαν. Μόνο εγώ ήμουν η σταθερή (λέμε τώρα).
Όταν δε ο παπάς έκανε το γύρω του εκκλησιάσματος για να ευλογήσει και να θυμιάσει τότε και μόνο τότε το εκκλησίασμα είχε φτάσει στα 6 άτομα (μαζί με μένα)!

IMG_1317.JPG


Μεγάλη στενοχώρια μου ήρθε. Μια εκκλησία μέσα στην Πόλη και στην καρδιά της Χριστιανικής γιορτής να είναι άδεια από κόσμο και ο παπάς με τη λειτουργία του να προσπαθεί να θυμίσει την άλλοτε αίγλη της ελληνικής κοινότητας.

IMG_1318.JPG


Έμεινα όσο με “έπαιρνε” περισσότερο χρονικά. Θα γυρνούσα με ταξί για να κάνω πιο γρήγορα.
Αν ήμουνα στην Ελλάδα δεν νομίζω να πήγαινα σε λειτουργία Μ. Τρίτη πρωί. Τώρα όμως για κάποιο λόγο δεν μου έκανε καρδιά να φύγω. Ένιωθα ότι αφού ήμουν ο μοναδικός πιστός μπορεί αν έφευγα να σταματούσε και η λειτουργία και … δεν ήθελα. Ήθελα να συνεχίσει να υπάρχει η εκκλησία, η λειτουργία, ο Ελληνισμός, εδώ, πλάι στην Οδό του Πέραν, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.
Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή όλου του ταξιδιού. Μπορεί να ήταν και ο κύριος λόγος που “ανέβασα” αυτό το ταξίδι μου στο forum.

Φεύγοντας έριξα μια τελευταία ματιά στην όμορφη εκκλησία ελπίζοντας να μείνει σαν η τελευταία εικόνα που θα είχα από την Πόλη.

IMG_1324.JPG


Τελικά είδα και άλλες εικόνες, όπως αυτή της εκδήλωσης της αστυνομίας που πραγματοποιούνταν εκείνη τη στιγμή γύρω από το μνημείο της Δημοκρατίας στην πλατεία Ταξίμ …

IMG_1330.JPG


IMG_1331.JPG


Όπως και αυτή του πανταχού παρόν Κεμάλ Ατατούρκ, η εικόνα του οποίου κρεμόταν σε γιγαντοαφίσα πάνω από το Πολιτιστικό κέντρο της πλατείας. …

IMG_1329.JPG


Από την πλατεία Ταξίμ πήρα ταξί και επέστρεψα πολύ γρήγορα στο ξενοδοχείο.

Είδα και άλλη εικόνα. Αυτή του σιδηροδρομικού σταθμού Sikerci.

IMG_1332.JPG


Τώρα πότε τράβηξα αυτή τη φωτο ... δεν θυμάμαι. Μάλλον από το ταξί. Πρέπει όμως να μνημονεύσω και το σταθμό αυτό και γιατί είναι πολύ ωραίος :icon_redface:και γιατί ήταν στη γειτονιά που έμενα :icon_redface: αλλά και γιατί ήταν ο τερματικός σταθμός του θρυλικού «Orient express»! :lol:

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Θα αναγκαστώ να πω το κλισέ: «Η πόλη είναι αστείρευτη»
Θα μου πείτε: Λογικό αφού είναι μια πόλη 16 εκατομμυρίων κατοίκων.
Κι όμως. Η Πόλη έχει πολλά περισσότερα να δείξει από άλλες αντίστοιχα τόσο πολυπληθείς πόλεις.
Είναι και το Ελληνικό ενδιαφέρον στη μέση. :innocent:

Θα μπορούσε να καλύψει πολλά «θεματικά» τετραήμερα με διαφορετικό «θέμα» το καθένα. Ένα με Οθωμανική Ιστορία, ένα με Βυζαντινή Ιστορία, ένα με γαστρονομία, ένα με εκκλησιές της Πόλης, ένα με καλοπέραση (χαμάμ, κρουαζιέρες), ένα με film location και πολλά άλλα. :rolleyes-80:
Τι να πω για τα film Locations. Θα μπορούσα να πω πολλά, αλλά κρατήθηκα. Η πόλη δίνει ψωμί σε πολλούς κινηματογραφιστές. Πάρα πολλές ταινίες έχουν γυριστεί με φόντο την Κωνσταντινούπολη. Από εμπορικές, έως πολύ εμπορικές, αστυνομικές, ιστορικές, φιλμ νουάρ, γιατί είναι για όλα τα γούστα και για όλες τις εποχές και κουλτούρες.
Εμένα ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και γι’ αυτό είχε λίγο απ’ όλα.
Έχω όμως την αίσθηση ότι ήταν και το τελευταίο αφού οι συνθήκες διαφαίνονται πολύ δύσκολες για να πραγματοποιήσω άλλο, και λόγω κορονοϊού, αλλά και λόγω της τεταμένης κατάστασης που υπάρχει μεταξύ των δυο χωρών.

Συνήθως στον επίλογο κάθε ταξιδιού αναφέρομαι στα μέρη που δεν πρόλαβα να δω και που δεσμεύομαι να τα προγραμματίσω για το επόμενο ταξίδι μου.
Τώρα απλά θα περιοριστώ στο να πω ότι χαίρομαι που πρόλαβα και είδα την Πόλη σε πιο ανέμελες συνθήκες αλλά και που πρόλαβα και είδα τα ψηφιδωτά δυο μεγάλων Βυζαντινών εκκλησιών πριν αυτά θαφτούν μέσα στα τζαμιά.

Το σίγουρο είναι ότι ….
Μέσα στην Αγιά Σοφιά ένιωσα μια ...υπερηφάνεια,
Μέσα στην Εκκλησία του Μουχλίου ένιωσα μια ...θλίψη,
Μέσα στον Άγιο Γεώργιο στο Φανάρι ένιωσα μια ...χαρά και
Μέσα στην Αγία Τριάδα ένιωσα μια ...συγκίνηση.


Στην Κωνσταντινούπολη ένιωσα π ο λ λ ά ό μ ο ρ φ α . :)

Τελικά, η τελευταία εικόνα που είδα ήταν ...
IMG_1337.jpg


Να ‘μαστε καλά και να ταξιδεύουμε με ασφάλεια ...

................... The end ……………… :( …………………
 

vasiliss

Member
Μηνύματα
915
Likes
8.341
Επόμενο Ταξίδι
Οδικό στην ;;;;;
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ρωσία -Ισλανδία - Περού
Ρένα, χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσένα, τον @psilos3 κ.α. που έχουν όρεξη και μεράκι και σκαλίζουν τις αναμνήσεις τους, για να μας χαρίσουν όμορφες ιστορίες, να έχουμε να διαβάζουμε στο φόρουμ. Η ανάγνωση της ιστορίας σου μου έφερε όμορφες αναμνήσεις από το δικό μας πρώτο μεγάλο οδικό στο εξωτερικό, στην Πόλη.
Επίσης ήταν η αφορμή, κυριολεκτικά εν μία νυκτί, να κλείσω όλα τα ξενοδοχεία για το πολυπόθητο ταξίδι στην Καππαδοκία, για το καλοκαίρι που μας έρχεται, αν και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω ταξιδιωτικά σχέδια μέχρι αργά την άνοιξη, που ίσως αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. :) :):rolleyes-80:
Αλλά στο χωριό μου λένε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. :lol:
Ευτυχώς βέβαια που το έκανα πριν διαβάσω την τελευταία μελαγχολική παράγραφο της ιστορίας σου,
Έχω όμως την αίσθηση ότι ήταν και το τελευταίο αφού οι συνθήκες διαφαίνονται πολύ δύσκολες για να πραγματοποιήσω άλλο, και λόγω κορονοϊού, αλλά και λόγω της τεταμένης κατάστασης που υπάρχει μεταξύ των δυο χωρών.
γιατί ίσως δεν θα το είχα πράξει.

Και σε άλλα ταξίδια του μυαλού, λοιπόν σου εύχομαι. Ελπίζω να μην εξάντλησες τα ταξίδια που έχεις κάνει και να μην στέρεψε η όρεξή σου για να μας τα διηγηθείς και η αισιόδοξη ματιά που βλέπεις τα πράγματα.
 

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΟ ΑΝΤΙΟ …
Ξημέρωσε το τελευταίο πρωινό μας στην Πόλη.
Θεωρητικά δεν χωρούσε τίποτα να κάνουμε πέραν του να φάμε πρωινό στο roof terrace και να πιούμε χαλαρά και ένα τσαγάκι.
Ήταν και αυτό άσχημο πρωινό από πλευράς καιρού. Βροχή και αέρας.

Μ. Τρίτη σήμερα.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος είχε λειτουργία. Αν σηκωνόμουν κατά τις 7:00 θα προλάβαινα να πάω να δω λίγο λειτουργία και μετά να επιστρέψω για το πρωινό και για το check out.
Κανένας από την παρέα μου δεν ήταν διατεθειμένος να με ακολουθήσει.
Δεν με πείραζε. Εγώ είχα ήδη αποφασίσει να πάω έστω και μόνη μου.

ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Αποφάσισα να πάω με τα τρένα και τα λεωφορεία. Τώρα τα έμαθα. Είναι και λίγο ωραία η αίσθηση να κυκλοφορείς μόνη σου στην Πόλη.
Για να φτάσω στην Ταξίμ υπήρχαν δύο τρόποι. Και οι δύο ήταν γνωστοί από τις βόλτες που κάναμε τις προηγούμενες ημέρες. Ή θα έπαιρνα λεωφορείο ή θα έπαιρνα τραμ και στη συνέχεια τελεφερίκ.
Από λάθος όμως εκτίμηση αντί να πάρω λεωφορείο που ήταν ο γρηγορότερος και ευκολότερος τρόπος πήρα τραμ και τελεφερίκ, που ήταν πιο χρονοβόρα. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό. Μάλλον φταίει η υπερβολική αυτοπεποίθησή μου ότι «Ξέρω να κυκλοφορώ μόνη μου στην Πόλη». Το θέμα όμως ήταν ότι άργησα να φτάσω. Αντί για τις 9:00 που υπολόγιζα ότι θα ‘μαι εκεί, τελικά “έσκασα μύτη” μπροστά στο μνημείο της πλατείας Ταξίμ στις 9:25.

View attachment 333461

Συνάντησα πάλι τη «ζωηρή» οδό του Πέραν …

View attachment 333439

Και το ακούραστο τραμ …

View attachment 333440

Και έστριψα στο σοκάκι Meselik Sk., το σοκάκι της Αγίας Τριάδας …

Μπήκα στον προαύλιο χώρο του ναού, ο οποίος ήταν στην ουσία ένας κήπος. Μέσα σε αυτόν υπάρχουν βοηθητικά κτίσματα, που κάποτε αυτά ήταν σχολείο, ιατρείο, εργαστήριο κ.α. Η εκκλησία εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1880. Με τα γεγονότα του 1955 ο ναός υπέστη μεγάλες καταστροφές. Με τη δωρεά του επιχειρηματία Παν. Αγγελόπουλου η εκκλησία ανακαινίστηκε και τα νέα εγκαίνια έγιναν από τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο το Μάρτιο του 2003.

View attachment 333441

Έτσι, ο ναός πια βρίσκεται πλέον σε καθημερινή χρήση, ενώ κάθε Κυριακή τελείται θεία λειτουργία, από τον εφημέριο του ναού, στην οποία παρευρίσκονται οι λιγοστοί ομογενείς της Πόλης καθώς και πολλοί Έλληνες τουρίστες και προσκυνητές.

Θεωρείται το μεγαλύτερο ελληνικό ορθόδοξο ιερό στην Κωνσταντινούπολη και έχει περίπου 150 ενορίτες! Είναι χτισμένη σε νέο-μπαρόκ στυλ έχοντας και στοιχεία βασιλικής. Έχει δίδυμα καμπαναριά, ένα μεγάλο τρούλο και η πρόσοψή του είναι νεογοτθικού στυλ.

Με το που μπήκα στο νάρθηκα είδα ανακοινώσεις και πινακίδες … στα ελληνικά…
View attachment 333442

View attachment 333443

Άναψα το κεράκι μου και προχώρησα και κάθισα αρκετά μπροστά σε ένα από τα αριστερά στασίδια.

View attachment 333460

Δεν ξέρω τι περίμενα να δω, αλλά ξαφνιάστηκα.
Είδα μια μεγάλη εκκλησία με αρχιτεκτονικό ύφος που συνδυάζει την αναγεννησιακή Δύση και τη Βυζαντινή Ανατολή. Κοιτώντας τις αγιογραφίες, τον άμβωνα, τους πολυελαίους, το τέμπλο, μπορούσα να φανταστώ την εποχή που ευημερούσε ο Ελληνισμός της Πόλης εδώ στο κοσμοπολίτικο Πέραν.

View attachment 333447

View attachment 333459

View attachment 333448

Ο παπάς στεκόταν στην ωραία Πύλη, με τρεις ψαλτάδες στα αριστερά του και ένα παπαδοπαίδι μπροστά του.

View attachment 333446

Από πιστούς; Ένας και μόνο ένας καθόταν σε ένα στασίδι στα δεξιά και … εγώ.

Όση ώρα ήμουν εκεί (περί τα 45’) στην εκκλησία μπήκαν 5-6 μεμονωμένα άτομα, τα οποία κοντοστεκόντουσαν για λίγο κοντά στην εξώπορτα και μετά έφευγαν. Μόνο εγώ ήμουν η σταθερή (λέμε τώρα).
Όταν δε ο παπάς έκανε το γύρω του εκκλησιάσματος για να ευλογήσει και να θυμιάσει τότε και μόνο τότε το εκκλησίασμα είχε φτάσει στα 6 άτομα (μαζί με μένα)!

View attachment 333449

Μεγάλη στενοχώρια μου ήρθε. Μια εκκλησία μέσα στην Πόλη και στην καρδιά της Χριστιανικής γιορτής να είναι άδεια από κόσμο και ο παπάς με τη λειτουργία του να προσπαθεί να θυμίσει την άλλοτε αίγλη της ελληνικής κοινότητας.

View attachment 333450

Έμεινα όσο με “έπαιρνε” περισσότερο χρονικά. Θα γυρνούσα με ταξί για να κάνω πιο γρήγορα.
Αν ήμουνα στην Ελλάδα δεν νομίζω να πήγαινα σε λειτουργία Μ. Τρίτη πρωί. Τώρα όμως για κάποιο λόγο δεν μου έκανε καρδιά να φύγω. Ένιωθα ότι αφού ήμουν ο μοναδικός πιστός μπορεί αν έφευγα να σταματούσε και η λειτουργία και … δεν ήθελα. Ήθελα να συνεχίσει να υπάρχει η εκκλησία, η λειτουργία, ο Ελληνισμός, εδώ, πλάι στην Οδό του Πέραν, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.
Ήταν η πιο συγκινητική στιγμή όλου του ταξιδιού. Μπορεί να ήταν και ο κύριος λόγος που “ανέβασα” αυτό το ταξίδι μου στο forum.

Φεύγοντας έριξα μια τελευταία ματιά στην όμορφη εκκλησία ελπίζοντας να μείνει σαν η τελευταία εικόνα που θα είχα από την Πόλη.

View attachment 333452

Τελικά είδα και άλλες εικόνες, όπως αυτή της εκδήλωσης της αστυνομίας που πραγματοποιούνταν εκείνη τη στιγμή γύρω από το μνημείο της Δημοκρατίας στην πλατεία Ταξίμ …

View attachment 333454

View attachment 333455

Όπως και αυτή του πανταχού παρόν Κεμάλ Ατατούρκ, η εικόνα του οποίου κρεμόταν σε γιγαντοαφίσα πάνω από το Πολιτιστικό κέντρο της πλατείας. …

View attachment 333453

Από την πλατεία Ταξίμ πήρα ταξί και επέστρεψα πολύ γρήγορα στο ξενοδοχείο.

Είδα και άλλη εικόνα. Αυτή του σιδηροδρομικού σταθμού Sikerci.

View attachment 333456

Τώρα πότε τράβηξα αυτή τη φωτο ... δεν θυμάμαι. Μάλλον από το ταξί. Πρέπει όμως να μνημονεύσω και το σταθμό αυτό και γιατί είναι πολύ ωραίος :icon_redface:και γιατί ήταν στη γειτονιά που έμενα :icon_redface: αλλά και γιατί ήταν ο τερματικός σταθμός του θρυλικού «Orient express»! :lol:

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Θα αναγκαστώ να πω το κλισέ: «Η πόλη είναι αστείρευτη»
Θα μου πείτε: Λογικό αφού είναι μια πόλη 16 εκατομμυρίων κατοίκων.
Κι όμως. Η Πόλη έχει πολλά περισσότερα να δείξει από άλλες αντίστοιχα τόσο πολυπληθείς πόλεις.
Είναι και το Ελληνικό ενδιαφέρον στη μέση. :innocent:

Θα μπορούσε να καλύψει πολλά «θεματικά» τετραήμερα με διαφορετικό «θέμα» το καθένα. Ένα με Οθωμανική Ιστορία, ένα με Βυζαντινή Ιστορία, ένα με γαστρονομία, ένα με εκκλησιές της Πόλης, ένα με καλοπέραση (χαμάμ, κρουαζιέρες), ένα με film location και πολλά άλλα. :rolleyes-80:
Τι να πω για τα film Locations. Θα μπορούσα να πω πολλά, αλλά κρατήθηκα. Η πόλη δίνει ψωμί σε πολλούς κινηματογραφιστές. Πάρα πολλές ταινίες έχουν γυριστεί με φόντο την Κωνσταντινούπολη. Από εμπορικές, έως πολύ εμπορικές, αστυνομικές, ιστορικές, φιλμ νουάρ, γιατί είναι για όλα τα γούστα και για όλες τις εποχές και κουλτούρες.
Εμένα ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη και γι’ αυτό είχε λίγο απ’ όλα.
Έχω όμως την αίσθηση ότι ήταν και το τελευταίο αφού οι συνθήκες διαφαίνονται πολύ δύσκολες για να πραγματοποιήσω άλλο, και λόγω κορονοϊού, αλλά και λόγω της τεταμένης κατάστασης που υπάρχει μεταξύ των δυο χωρών.

Συνήθως στον επίλογο κάθε ταξιδιού αναφέρομαι στα μέρη που δεν πρόλαβα να δω και που δεσμεύομαι να τα προγραμματίσω για το επόμενο ταξίδι μου.
Τώρα απλά θα περιοριστώ στο να πω ότι χαίρομαι που πρόλαβα και είδα την Πόλη σε πιο ανέμελες συνθήκες αλλά και που πρόλαβα και είδα τα ψηφιδωτά δυο μεγάλων Βυζαντινών εκκλησιών πριν αυτά θαφτούν μέσα στα τζαμιά.

Το σίγουρο είναι ότι ….
Μέσα στην Αγιά Σοφιά ένιωσα μια ...υπερηφάνεια,
Μέσα στην Εκκλησία του Μουχλίου ένιωσα μια ...θλίψη,
Μέσα στον Άγιο Γεώργιο στο Φανάρι ένιωσα μια ...χαρά και
Μέσα στην Αγία Τριάδα ένιωσα μια ...συγκίνηση.


Στην Κωνσταντινούπολη ένιωσα π ο λ λ ά ό μ ο ρ φ α . :)

Τελικά, η τελευταία εικόνα που είδα ήταν ...
View attachment 333457

Να ‘μαστε καλά και να ταξιδεύουμε με ασφάλεια ...

................... The end ……………… :( …………………
συγκίνησες κι εμάς...
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
Η ανάγνωση της ιστορίας σου μου έφερε όμορφες αναμνήσεις από το δικό μας πρώτο μεγάλο οδικό στο εξωτερικό, στην Πόλη
… το οποίο θα διαβάσουμε οσονούπω; Μπορείς αν θέλεις να ακολουθήσεις το παράδειγμα μας (εμένα και του «ψηλού» :lol: Τέτοιες αταξίδευτες μέρες που ζούμε νομίζω ότι το έχει ανάγκη το forum και ο καθένας από εμάς.

γιατί ίσως δεν θα το είχα πράξει.
ε! Όχι και ιστορία δική μου να αποθαρρύνει κάποιον να ταξιδέψει... o_Oo_O
Όσο και αν είναι τεταμένη η κατάσταση ανάμεσα στις δυο χώρες σε πολιτικό επίπεδο, είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος που θα συναντήσεις ειδικά στη διαδρομή που θα κάνεις είναι φιλόξενος και πολύ θετικά προκατειλημμένος με μας τους Έλληνες. Προφανώς και έκανες καλά. :cool:


Ελπίζω να μην εξάντλησες τα ταξίδια που έχεις κάνει και να μην στέρεψε η όρεξή σου για να μας τα διηγηθείς
Κάτι έχω ακόμα ... ;) αλλά θα τα αφήσω στην άκρη προς το παρόν, γιατί ήρθε η ώρα να ασχοληθώ και εγώ με το καλοκαιρινό μου ταξίδι. Θέλω να κλείσω και εγώ αυτό που ακύρωσα πέρυσι, μόνο που για να ρεφάρω θα το μεγαλώσω πιο πολύ (θα προσθέσω μέρες και μέρη;)). Αυτό το χούι δυναμώνει όσο πάει.

Χαίρομαι πολύ που εκτιμάς και τις παλιές ιστορίες και σε ευχαριστώ που έχεις πάντα ένα καλό λόγο να γράψεις. :)

τελευταία μελαγχολική παράγραφο της ιστορίας σου
συγκίνησες κι εμάς...
Η Πόλη έχει πάντα ένα τρόπο να μας αγγίζει ...
Χαίρομαι που μπόρεσα κατά κάποιο τρόπο να το μεταφέρω σε κάποιους από εμάς ... :icon_redface:

Ευχαριστώ
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.964
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Εξαιρετική παρουσίαση (ακόμα μία :) ) από τη @Grerena ,με πολύ σημαντικές πληροφορίες που έστω κι αν έχουν περάσει χρόνια δεν αλλάζουν. Πήγα πριν ένα χρόνο και το διαπίστωσα και μόνος μου.
Η Πόλη είναι ταξίδι σταθμός για το καθένα μας. Δε θυμάμαι άλλο τέτοιο μέρος εκτός Ελλάδας να μου έβγαλε τόση οικειότητα.
Ανεξάντλητη δίχως αμφιβολία και πέραν όλων των άλλων ταξίδι που θέλεις να επαναλάβεις πολλές φορές.

@vasiliss Είναι πολύ όμορφο αυτό που λες και σ' ευχαριστώ. Από τη μία σίγουρα θα προτιμούσαμε να γράφουμε για καινούρια ταξίδια και νέους προορισμούς, από την άλλη όμως καταλαβαίνουμε κι εκτιμούμε περισσότερο όλα όσα έχουμε ζήσει. Προσωπικά έχω ακόμη αρκετά να γράψω σε μορφή ιστοριών, που νομίζω ότι θα με βαρεθείτε. :haha:
 

Iris_90

Member
Μηνύματα
752
Likes
3.792
Επόμενο Ταξίδι
Στο άγνωστο ...
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γιατί , σε νοιάζει ;;;
Όμορφη, νοσταλγική και μελαγχολική Κωνσταντινούπολη . Πάλι καλά που πήγα το 2014 γιατί τα πράγματα εκεί είναι πολύ επικίνδυνα τώρα .
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.116
Μηνύματα
880.711
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom