Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.400
- Likes
- 17.206
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Συνέχεια στις συνεντεύξεις μελών μας με την @dim kyr 
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Ρεβανσιστικά. Εκδικητικά. Τυχαία. Με ταπεινά κίνητρα. Ο Γκιουλιβερ διαβαζε στον καναπε την Χρυση ευκαιρια. Πφφφ... Μικρες Αγγελίες..... Εγω καθομουν σαν υποταγμενο γιουσουφακι στο πατωμα διπλα στα πόδια του. Κοιταγε για κατι καβασάκια, κάτι χόντες κάτι μοτοκούζια (αν το λεω και σωστα, αμφιβαλω) και σημασια καμια στο άτομο μου. Παραπονεθηκα για την έλλειψη σημασιας και ως απαντηση μου έδωσε το υπολοιπο της εφημεριδας που δεν τον ενδιεφερε "για να κάνω κάτι και να τον αφησω να δει για μηχανες" . Δεν ξερω γιατι πίστευε ότι θα με ενδιέφερε να αγορασω μεταχειρισμενη ντιβανοκασελα του 1970 με ένα μικρο προβληματακι σταθερότητας (οκ μπορει να κατσεις και να σαβουρωθείς, αλλά εχουμε καλους γιατρούς) , ΜΟΝΟ 600 ευρω, αλλα τελος πάντων.
Τότε το γερακισιο ματι μου έπεσε σε αγγελίες για αεροπορικά ταξιδια και εισιτηρια.
Γυαλισε το μάτι μου. Χαμογέλασα σαρδόνια. Η τελεια εκδικησή μου, για την προτιμηση του καβασακι KLR απο την μουτσουνα μου. Σε ενα μόλις μήνα αργότερα, βρισκόμουν μονη μου στην Ινδονησια. Μου άρεσε. Συνεχισα. Εκοψε να αγοραζει την Χρυση Ευκαιρια.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Μάλλον το Τατζικισταν/Κιργιστάν (διακοπές απο τα Λιντλ) . Ηταν αισχρό, κακοσχεδιασμενο, (αν υποθεσουμε οτι υπήρχε καποιος σχεδιασμός, γραμμένος πάνω σε μια χαρτοπετσέτα), τραγικό, η επιτομή της αποτυχίας, ο τραγέλαφος της οργανωσης, το τελειο παράδειγμα του "όλα πηγαν λάθος", της γκαντεμιάς, του "γελά ο κόσμος", και της παρωδίας.
Πάντως μια χαρά περάσαμε. Αντιφατικό? Φυσικά! Αλλά εδω που τα λέμε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τα έχουν όλα τα ταξίδια μας. Μισω την οργάνωση, τις τυπικούρες, τα κλισέ, τα must, τα πρέπει , τα προαποφασισμένα, τους σχεδιασμούς και αυτό...βγαινει και στον κόσμο...
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; πέσμας λίγα λόγια γιατί.
Ειχα την Κίνα σε πολυ υψηλή θέση. Αλλα πήγα Καζακστάν. Και ερωτευτηκα. Ναι κυριες και κυριοι: Ερωτευτηκα. Τι? Το ειδος τουρισμού που μπορεις να κανεις στην συγκεκριμένη χωρα: Urbex (λογοπαίγνιο απο το Urban και το Explorer). Χρειάζεται κάτι άλλο? Στην Ελλαδα δεν ειναι διαδεδομένο, αλλά με δυο λόγια ας το περιγράψουμε ως αστική αναζήτηση (και όχι μόνο) και φυσικά φωτογραφηση σε εγκατελειμενα μέρη όπως πχ πρώην σοβιετικά εργοστασια, πυρηνικούς σταθμούς, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, χώρους καταστροφής (dark tourism), πεδία πυρηνικών δοκιμών, ερειπωμενα βιοχημικά εργαστηρια για βιολογικό πόλεμο, παλιά νοσοκομεια σφαγεία, ghost cities κλπ. Επικίνδυνο? Ναι σε μερικές περιπτώσεις. Αλλά γοητευτικό. Καζακσταν λοιπόν.
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Το Πριπγιάτ στο Τσερνομπιλ. Με τους δικούς μου όρους και παραμέτρους ταξιδιωτικής ομορφιάς.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Ας μην κρυβόμαστε. Ολοι εχουμε κακοπεράσει σε κάποια στιγμή της ζωής μας απο 2 συμπεριφορες:
Των εφοριακών και των ντοπιων. Οι Θιβετιανοί του Αμντο και του Καμ, δεν εχουν ταίρι (για Λάσα δεν ξέρω, υποθέτω θα ειναι χειροτεροι λόγω τουρισμού).
Μας αρνήθηκαν ξενοδοχειο, μας αρνηθηκαν τουαλέτα σε εστιατοριο ενω σε κινέζους πελάτες έκαναν τεμενάδες, μας αρνηθηκαν ιντερνετ, τηλέφωνο.... μας πέταγαν εξω απο μαγαζιά που πηγαιναμε να αγοράσουμε τσιγάρα , για να μη μιλήσω για το ερωτικό μπούλιγκ/καμάκι Στάθη Ψάλτη που έφαγα ... τι να πρωτοθυμηθω? Υποτιθεται επισκεφτηκαμε την περιοχή για πιό αυθεντική εμπειρια λογω λιγότερης επιρροοής απο τους Κινέζους. Και τελικά? Φυγαμε την μεθεπόμενη στις 5 το πρωί για Κίνα. Ποτέ ξανά.
Οι πιο συμπαθητικοί? Οι Αζεροι.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Κανένα. Ειδικά εστιατόρια, ακόμα και στην Ελλάδα ειναι ζητημα να έχω επισκεφτει 4, άντε 5.
Το φαγητό έρχεται τελευταίο στις αναζητησεις μου (αν υποθεσουμε οτι υφίσταται αναζητηση που δεν...). Ξέρω... ξέρω... δεν είμαι Ελληνίδα με τέτοια ανουσιουργήματα που βγαινουν απο το πληκτρολόγιό μου... Αλλά μαθαινω εγκυκλοπαιδειακά τι τρωει ο λαος που θα επισκεφτω και μου αρκεί. Δεν χρειάζεται να τα φάω κιόλας.
Οσο για μουσεια, προανέφερα: Urbex. Αρα δεν μας ενδιαφερουν τα μουσεία με την στενή έννοια, αλλά την ευρυτερη όπως το μεγαλυτερο πεδιο πυρηνικων δοκιμων του πλανητη επι Σοβιετικής Ενωσης (βρισκεται στο Κρουτσατοφ) ή έστω το Αγκνταμ στην Αρμενια/Αζερμπαιτζαν (σημαντική ghost city παγκοσμιως). Μνημεία και μουσεία ταυτοχρονα, όπως και ολόκληρη η Αμπχαζία.
Ααα! και να μην ξεχάσω και την σοβιετική βάση των πυρηνικών πυραυλων στην Ουκρανία. 12 πατωματα κάτω απο τη γη, και πάτημα κουμπιού (μετα απο υποτιθεμενο τηλεφωνημα απο Κρεμλίνο) για να εκτοξευσουμε πυρηνικούς πυραυλους. Τέλεια διατηρημενη, ξενάγηση απο πρωην εργαζομενους στρατιωτικούς. Αξεχαστη εμπειρία.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; τι συνέβη;
Οταν το μότο σου είναι ενα κάτι που ειδες κάποτε γραμμενο στον τοίχο (στο Περιστέρι ή στην Πετρούπολη θαρρω) το οποιο έγραφε "δεν πιστευω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε: τα έχω κάνει όλα σκ@ατ@", πως θα ειναι το ταξίδι σου? Συντονισμένο? Οχι. ειναι όλα ναυαγια. Αρα η απάντηση ειναι όλα. Αλλά αν πρεπει να μιλήσω για την κορωνίδα χμμμ... μάλλον το Διακοπές απο τα Λιντλ ίσως να υπερέχει λίγο. Αλλά ειμαι ειλικρινής. Ολα χάλια ήταν και χαίρομαι για αυτό. Μισώ τις κονσερβες. Και την οργάνωση τύπου οδηγοί, σοφέρ, στις 12 του μήνα θα πάω εκεί , στις 5 θα αλλάξω βρακί (το μπλέ) , στις 12.32 θα πάρω ξεναγό στις 11 θα φαω στο ταδε εστιατόριο που προτεινει ο L.P, στις 10 θα πάωτην εκδρομη που ηδη εχω κλεισει με πρακτορείο κλπ.
Για αυτό γυμνά απο μέθοδο, οργανωση, χρονικό πλαισιο, και γραφεία ή οδηγούς τα ταξίδια μας καταλήγουν περιπέτεια, για αυτό ειναι σαβουροτάξιδα, για αυτό γουστάρω, για αυτό συνεχίζω. Και ας χάσω και τίποτε που δεν θα δω γιατί δεν πηρα οδηγό/σοφερ. Δεν πειραζει.. Θα δω τον Κτελατζη να σκύβει να αλλάζει λάδια, ιμάντα ή μπουζι στην μεση της ερημιάς στην μαρσρουτκα και αυτό ειναι εμπειρία (αρκει να μη φορα χαμηλοκαβαλο παντελόνι.).
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Απλό. Στα ταξίδια μας θετουμε 3 όρους. Απαράβατους. Αν δεν τους τηρεί η χώρα, απλά δεν πάμε.
Κι ειναι οι εξής: Αλκοολ. Δεν έχει? δεν πάμε. ΚΤΕΛ. Δεν έχει? δεν πάμε. Και ένας τρίτος όρος που δεν χρειάζεται να αναφέρω για να μη σοκαρω τα γυναικόπαιδα και λοιπό άμαχο πληθυσμό.
Το να πάμε σε μια χωρα, (ζευγάρι) και να μην γινουμε τουλάχιστον 456 και 1/2 φορες ζάντα απο μπύρες ή αλκοολουχο, απλώς δεν παιζει. Να μην καπνίσουμε? Να μην έχει η χώρα έστω σε 1-2 μέρη κάπου να διασκεδασουμε και να μένει μέχρι αργά? Αστειευομαστε! Αρα πάμε παντού, δεν απορριπτουμε τιποτε,
αρκει να ρεει άφθονο και παντού το αλκοολ, τα τσιγάρα, 1-2 μαγαζια διασκεδασης, λούμπεν κατά προτιμηση (εστω όχι σε όλα τα μερη επισκεψης) και να τσουλανε τα σαραβαλα τα ΚΤΕΛ. Κατα τα άλλα κανένα πρόβλημα. Τωρα που το σκεφτομαι και να μην τσουλάνε τα ρημαδια πάλι δεν υπάρχει θέμα. Θα σπρωξουμε ρε αδερφε... πρώτη μας θα ειναι ή τελευταία?
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Τα ταξιδιωτικά ονειρα πιστευω οτι ειναι για απαισιόδοξους και πεσιμιστες. Το να θεωρώ για παραδειγμα όνειρο ένα ταξίδι στο Περού, σημαίνει ότι το κατατασσω ως ανεφικτο και άπιαστο. Είναι όμως μη προσεγγίσιμο? Δε νομίζω. Αρα για εμενα δεν υπάρχουν ταξίδια ονειρα. Ολα θα τα κάνω. Το να ταξιδευεις την σημερον ειναι ρεαλιστικό και εφικτό, όχι ουτοπία.
10. Από τις Ταξιδωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Αν και είναι όλες τους παιδιά μου, αδυναμία έχω (μάλλον) στο Λάος Καμπότζη (λινκ) με μικρή διαφορά απο τα Κόκκινα Φανάρια (λινκ) που για εναν ανεξηγητο λόγο η τελευταία ειναι μια ιστορια που δεν εχω τελειώσει. Λεω ανεξηγητο , διότι εγω δεν συνηθιζω να αφηνω ιστορια ανολοκληρωτη. Γιατί γελάτε κύριοι;
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Πολλές... πάρα πολλες αγαπημένες.. αλλά για κάποιον λόγο αυτη που μου έχει αποτυπωθεί ειναι του αγαπητου ροζ γουρουνιού με τιτλο πίνωντας τσαι με τους Κουρδους στην Ανατολία (λινκ). Γιατί αυτή? Δεν ξέρω. Πάντως την καταδιασκέδασα. Οπως και το Χάτι Χατι στην χωρα των ηφαιστείων του interted (λινκ). Φυσικα και του Γιωργου.
12. Κάτι άλλο που θα ήθελες να πεις γενικά για τα ταξίδια?
Θα έλεγα μια προτροπή. Πάντα, πάντα μα πάντα, πριν βουτηξουμε το αεροπλάνο για μερη μακρυνά και ονειρεμένα, να πέφτουμε με τα μούτρα στη μελέτη. Και φυσικά δεν εννοω ταξιδιωτικούς οδηγούς και LP, αλλά ιστορία του τόπου που θα επισκεφτούμε. Και οχι επιφανειακή ματιά αλλά σοβαρό ψάξιμο για ιστορικά γεγονότα, πολιτική κατάσταση, κοινωνικές γνώσεις, οικονομικά στοιχεία, ήθη, έθιμα, πολιτιστικές ιδιαιτερότητες κλπ. Το ιντερνετ μπορεί να βοηθήσει σε αυτό. Επίσης βιβλία γραμμένα απο συγγραφεα του τόπου ή αναφορά της χώρας ειναι ένας τρόπος. Μουσική εξίσου. Και φυσικά και κινηματογραφικές ταινίες. Θα καταλάβουμε καλύτερα την χωρα και θα έχουμε αποκομισει όχι μονο τροπικό μαύρισμα, σουβενίρ και μαγνητάκια για το ψυγείο, αλλά και κάποια γνώση του τόπου που επισκεφθήκαμε.
13. Μια αγαπημένη σου φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Επιγραφη στο Τατζικισταν, που περιγραφει τα ταξιδια μου:
Ευχαριστούμε πολύ την @dim kyr για τη συνέντευξη! Μπορείτε να δείτε το προφίλ της και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
1. Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα ταξίδια;
Ρεβανσιστικά. Εκδικητικά. Τυχαία. Με ταπεινά κίνητρα. Ο Γκιουλιβερ διαβαζε στον καναπε την Χρυση ευκαιρια. Πφφφ... Μικρες Αγγελίες..... Εγω καθομουν σαν υποταγμενο γιουσουφακι στο πατωμα διπλα στα πόδια του. Κοιταγε για κατι καβασάκια, κάτι χόντες κάτι μοτοκούζια (αν το λεω και σωστα, αμφιβαλω) και σημασια καμια στο άτομο μου. Παραπονεθηκα για την έλλειψη σημασιας και ως απαντηση μου έδωσε το υπολοιπο της εφημεριδας που δεν τον ενδιεφερε "για να κάνω κάτι και να τον αφησω να δει για μηχανες" . Δεν ξερω γιατι πίστευε ότι θα με ενδιέφερε να αγορασω μεταχειρισμενη ντιβανοκασελα του 1970 με ένα μικρο προβληματακι σταθερότητας (οκ μπορει να κατσεις και να σαβουρωθείς, αλλά εχουμε καλους γιατρούς) , ΜΟΝΟ 600 ευρω, αλλα τελος πάντων.
Τότε το γερακισιο ματι μου έπεσε σε αγγελίες για αεροπορικά ταξιδια και εισιτηρια.
Γυαλισε το μάτι μου. Χαμογέλασα σαρδόνια. Η τελεια εκδικησή μου, για την προτιμηση του καβασακι KLR απο την μουτσουνα μου. Σε ενα μόλις μήνα αργότερα, βρισκόμουν μονη μου στην Ινδονησια. Μου άρεσε. Συνεχισα. Εκοψε να αγοραζει την Χρυση Ευκαιρια.
2. Ποιο είναι το ταξίδι που σου έχει μείνει περισσότερο στη μνήμη και γιατί;
Μάλλον το Τατζικισταν/Κιργιστάν (διακοπές απο τα Λιντλ) . Ηταν αισχρό, κακοσχεδιασμενο, (αν υποθεσουμε οτι υπήρχε καποιος σχεδιασμός, γραμμένος πάνω σε μια χαρτοπετσέτα), τραγικό, η επιτομή της αποτυχίας, ο τραγέλαφος της οργανωσης, το τελειο παράδειγμα του "όλα πηγαν λάθος", της γκαντεμιάς, του "γελά ο κόσμος", και της παρωδίας.
Πάντως μια χαρά περάσαμε. Αντιφατικό? Φυσικά! Αλλά εδω που τα λέμε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τα έχουν όλα τα ταξίδια μας. Μισω την οργάνωση, τις τυπικούρες, τα κλισέ, τα must, τα πρέπει , τα προαποφασισμένα, τους σχεδιασμούς και αυτό...βγαινει και στον κόσμο...
3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός; πέσμας λίγα λόγια γιατί.
Ειχα την Κίνα σε πολυ υψηλή θέση. Αλλα πήγα Καζακστάν. Και ερωτευτηκα. Ναι κυριες και κυριοι: Ερωτευτηκα. Τι? Το ειδος τουρισμού που μπορεις να κανεις στην συγκεκριμένη χωρα: Urbex (λογοπαίγνιο απο το Urban και το Explorer). Χρειάζεται κάτι άλλο? Στην Ελλαδα δεν ειναι διαδεδομένο, αλλά με δυο λόγια ας το περιγράψουμε ως αστική αναζήτηση (και όχι μόνο) και φυσικά φωτογραφηση σε εγκατελειμενα μέρη όπως πχ πρώην σοβιετικά εργοστασια, πυρηνικούς σταθμούς, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, χώρους καταστροφής (dark tourism), πεδία πυρηνικών δοκιμών, ερειπωμενα βιοχημικά εργαστηρια για βιολογικό πόλεμο, παλιά νοσοκομεια σφαγεία, ghost cities κλπ. Επικίνδυνο? Ναι σε μερικές περιπτώσεις. Αλλά γοητευτικό. Καζακσταν λοιπόν.
4. Η ομορφότερη πόλη που έχεις δει;
Το Πριπγιάτ στο Τσερνομπιλ. Με τους δικούς μου όρους και παραμέτρους ταξιδιωτικής ομορφιάς.
5. Σε ποιο μέρος συμπάθησες περισσότερο τους ανθρώπους και σε ποιο τους αντιπάθησες;
Ας μην κρυβόμαστε. Ολοι εχουμε κακοπεράσει σε κάποια στιγμή της ζωής μας απο 2 συμπεριφορες:
Των εφοριακών και των ντοπιων. Οι Θιβετιανοί του Αμντο και του Καμ, δεν εχουν ταίρι (για Λάσα δεν ξέρω, υποθέτω θα ειναι χειροτεροι λόγω τουρισμού).
Μας αρνήθηκαν ξενοδοχειο, μας αρνηθηκαν τουαλέτα σε εστιατοριο ενω σε κινέζους πελάτες έκαναν τεμενάδες, μας αρνηθηκαν ιντερνετ, τηλέφωνο.... μας πέταγαν εξω απο μαγαζιά που πηγαιναμε να αγοράσουμε τσιγάρα , για να μη μιλήσω για το ερωτικό μπούλιγκ/καμάκι Στάθη Ψάλτη που έφαγα ... τι να πρωτοθυμηθω? Υποτιθεται επισκεφτηκαμε την περιοχή για πιό αυθεντική εμπειρια λογω λιγότερης επιρροοής απο τους Κινέζους. Και τελικά? Φυγαμε την μεθεπόμενη στις 5 το πρωί για Κίνα. Ποτέ ξανά.
Οι πιο συμπαθητικοί? Οι Αζεροι.
6. Ποιο είναι τα αγαπημένο σου μουσείο/εστιατόριο/μνημείο;
Κανένα. Ειδικά εστιατόρια, ακόμα και στην Ελλάδα ειναι ζητημα να έχω επισκεφτει 4, άντε 5.
Το φαγητό έρχεται τελευταίο στις αναζητησεις μου (αν υποθεσουμε οτι υφίσταται αναζητηση που δεν...). Ξέρω... ξέρω... δεν είμαι Ελληνίδα με τέτοια ανουσιουργήματα που βγαινουν απο το πληκτρολόγιό μου... Αλλά μαθαινω εγκυκλοπαιδειακά τι τρωει ο λαος που θα επισκεφτω και μου αρκεί. Δεν χρειάζεται να τα φάω κιόλας.
Οσο για μουσεια, προανέφερα: Urbex. Αρα δεν μας ενδιαφερουν τα μουσεία με την στενή έννοια, αλλά την ευρυτερη όπως το μεγαλυτερο πεδιο πυρηνικων δοκιμων του πλανητη επι Σοβιετικής Ενωσης (βρισκεται στο Κρουτσατοφ) ή έστω το Αγκνταμ στην Αρμενια/Αζερμπαιτζαν (σημαντική ghost city παγκοσμιως). Μνημεία και μουσεία ταυτοχρονα, όπως και ολόκληρη η Αμπχαζία.
Ααα! και να μην ξεχάσω και την σοβιετική βάση των πυρηνικών πυραυλων στην Ουκρανία. 12 πατωματα κάτω απο τη γη, και πάτημα κουμπιού (μετα απο υποτιθεμενο τηλεφωνημα απο Κρεμλίνο) για να εκτοξευσουμε πυρηνικούς πυραυλους. Τέλεια διατηρημενη, ξενάγηση απο πρωην εργαζομενους στρατιωτικούς. Αξεχαστη εμπειρία.
7. Ποιο είναι το χειρότερο ταξίδι που έχεις κάνει; τι συνέβη;
Οταν το μότο σου είναι ενα κάτι που ειδες κάποτε γραμμενο στον τοίχο (στο Περιστέρι ή στην Πετρούπολη θαρρω) το οποιο έγραφε "δεν πιστευω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε: τα έχω κάνει όλα σκ@ατ@", πως θα ειναι το ταξίδι σου? Συντονισμένο? Οχι. ειναι όλα ναυαγια. Αρα η απάντηση ειναι όλα. Αλλά αν πρεπει να μιλήσω για την κορωνίδα χμμμ... μάλλον το Διακοπές απο τα Λιντλ ίσως να υπερέχει λίγο. Αλλά ειμαι ειλικρινής. Ολα χάλια ήταν και χαίρομαι για αυτό. Μισώ τις κονσερβες. Και την οργάνωση τύπου οδηγοί, σοφέρ, στις 12 του μήνα θα πάω εκεί , στις 5 θα αλλάξω βρακί (το μπλέ) , στις 12.32 θα πάρω ξεναγό στις 11 θα φαω στο ταδε εστιατόριο που προτεινει ο L.P, στις 10 θα πάωτην εκδρομη που ηδη εχω κλεισει με πρακτορείο κλπ.
Για αυτό γυμνά απο μέθοδο, οργανωση, χρονικό πλαισιο, και γραφεία ή οδηγούς τα ταξίδια μας καταλήγουν περιπέτεια, για αυτό ειναι σαβουροτάξιδα, για αυτό γουστάρω, για αυτό συνεχίζω. Και ας χάσω και τίποτε που δεν θα δω γιατί δεν πηρα οδηγό/σοφερ. Δεν πειραζει.. Θα δω τον Κτελατζη να σκύβει να αλλάζει λάδια, ιμάντα ή μπουζι στην μεση της ερημιάς στην μαρσρουτκα και αυτό ειναι εμπειρία (αρκει να μη φορα χαμηλοκαβαλο παντελόνι.).
8. Σε ποιο μέρος δε θα ταξίδευες ποτέ και γιατί;
Απλό. Στα ταξίδια μας θετουμε 3 όρους. Απαράβατους. Αν δεν τους τηρεί η χώρα, απλά δεν πάμε.
Κι ειναι οι εξής: Αλκοολ. Δεν έχει? δεν πάμε. ΚΤΕΛ. Δεν έχει? δεν πάμε. Και ένας τρίτος όρος που δεν χρειάζεται να αναφέρω για να μη σοκαρω τα γυναικόπαιδα και λοιπό άμαχο πληθυσμό.
Το να πάμε σε μια χωρα, (ζευγάρι) και να μην γινουμε τουλάχιστον 456 και 1/2 φορες ζάντα απο μπύρες ή αλκοολουχο, απλώς δεν παιζει. Να μην καπνίσουμε? Να μην έχει η χώρα έστω σε 1-2 μέρη κάπου να διασκεδασουμε και να μένει μέχρι αργά? Αστειευομαστε! Αρα πάμε παντού, δεν απορριπτουμε τιποτε,
αρκει να ρεει άφθονο και παντού το αλκοολ, τα τσιγάρα, 1-2 μαγαζια διασκεδασης, λούμπεν κατά προτιμηση (εστω όχι σε όλα τα μερη επισκεψης) και να τσουλανε τα σαραβαλα τα ΚΤΕΛ. Κατα τα άλλα κανένα πρόβλημα. Τωρα που το σκεφτομαι και να μην τσουλάνε τα ρημαδια πάλι δεν υπάρχει θέμα. Θα σπρωξουμε ρε αδερφε... πρώτη μας θα ειναι ή τελευταία?
9. Ποιο είναι το ταξίδι-όνειρο που δεν έχεις κάνει ακόμα;
Τα ταξιδιωτικά ονειρα πιστευω οτι ειναι για απαισιόδοξους και πεσιμιστες. Το να θεωρώ για παραδειγμα όνειρο ένα ταξίδι στο Περού, σημαίνει ότι το κατατασσω ως ανεφικτο και άπιαστο. Είναι όμως μη προσεγγίσιμο? Δε νομίζω. Αρα για εμενα δεν υπάρχουν ταξίδια ονειρα. Ολα θα τα κάνω. Το να ταξιδευεις την σημερον ειναι ρεαλιστικό και εφικτό, όχι ουτοπία.
10. Από τις Ταξιδωτικές Ιστορίες που έχεις γράψει στο φόρουμ ποια είναι η αγαπημένη σου;
Αν και είναι όλες τους παιδιά μου, αδυναμία έχω (μάλλον) στο Λάος Καμπότζη (λινκ) με μικρή διαφορά απο τα Κόκκινα Φανάρια (λινκ) που για εναν ανεξηγητο λόγο η τελευταία ειναι μια ιστορια που δεν εχω τελειώσει. Λεω ανεξηγητο , διότι εγω δεν συνηθιζω να αφηνω ιστορια ανολοκληρωτη. Γιατί γελάτε κύριοι;
11. Ποια ή ποιες είναι οι Ταξιδιωτικές Ιστορίες από άλλα μέλη που έχεις απολαύσει περισσότερο ή που θυμάσαι περισσότερο από το φόρουμ;
Πολλές... πάρα πολλες αγαπημένες.. αλλά για κάποιον λόγο αυτη που μου έχει αποτυπωθεί ειναι του αγαπητου ροζ γουρουνιού με τιτλο πίνωντας τσαι με τους Κουρδους στην Ανατολία (λινκ). Γιατί αυτή? Δεν ξέρω. Πάντως την καταδιασκέδασα. Οπως και το Χάτι Χατι στην χωρα των ηφαιστείων του interted (λινκ). Φυσικα και του Γιωργου.
12. Κάτι άλλο που θα ήθελες να πεις γενικά για τα ταξίδια?
Θα έλεγα μια προτροπή. Πάντα, πάντα μα πάντα, πριν βουτηξουμε το αεροπλάνο για μερη μακρυνά και ονειρεμένα, να πέφτουμε με τα μούτρα στη μελέτη. Και φυσικά δεν εννοω ταξιδιωτικούς οδηγούς και LP, αλλά ιστορία του τόπου που θα επισκεφτούμε. Και οχι επιφανειακή ματιά αλλά σοβαρό ψάξιμο για ιστορικά γεγονότα, πολιτική κατάσταση, κοινωνικές γνώσεις, οικονομικά στοιχεία, ήθη, έθιμα, πολιτιστικές ιδιαιτερότητες κλπ. Το ιντερνετ μπορεί να βοηθήσει σε αυτό. Επίσης βιβλία γραμμένα απο συγγραφεα του τόπου ή αναφορά της χώρας ειναι ένας τρόπος. Μουσική εξίσου. Και φυσικά και κινηματογραφικές ταινίες. Θα καταλάβουμε καλύτερα την χωρα και θα έχουμε αποκομισει όχι μονο τροπικό μαύρισμα, σουβενίρ και μαγνητάκια για το ψυγείο, αλλά και κάποια γνώση του τόπου που επισκεφθήκαμε.
13. Μια αγαπημένη σου φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σου;
Επιγραφη στο Τατζικισταν, που περιγραφει τα ταξιδια μου:
Ευχαριστούμε πολύ την @dim kyr για τη συνέντευξη! Μπορείτε να δείτε το προφίλ της και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες που έχει γράψει εδώ.
Όλες οι συνεντεύξεις μελών εδώ.
Travelstories for ever.
