Γερμανία Ολλανδία Ταξίδι Δυτική Γερμανία και Ολλανδία

[tol_pap]

1η Ημέρα – Ταξίδι Αθήνα – Φρανκφούρτη – Κολωνία:

Την ημέρα που φτάσαμε δεν κάναμε πολλά. Αφού μας παρέλαβε η αδερφή μου από το σταθμό πήγαμε μία γρήγορη βόλτα στην Κολωνία. Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνία (Dom). Τα λόγια δεν φτάνουν για να περιγράψεις αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα, απλά κάθεσαι και το θαυμάζεις, χωρίς να μιλάς.

Στη συνέχεια στην κεντρική αγορά της πόλης με τα μαγαζιά ανοιχτά και πολύ κόσμο να βρίσκεται εκεί για ψώνια.

Πήγαμε να μας δείξουν και τα LoveLockersστην μεγάλη σιδερένια γέφυρα του Ρήνου, όπου πολλά ζευγάρια βάζουν μία κλειδαριά και στη συνέχεια πετούν το κλειδί στο Ποτάμι. Πανέμορφο σκηνικό.

Άρχισε να βρέχει και κινηθήκαμε προς το σπίτι στο Οπλάντεν. Είχαμε να δούμε την αδερφή μου πολλούς μήνες. Το απόγευμα κάναμε μία βόλτα στο κέντρο της μικρής αυτής πόλης. Ένας προσεγμένος πεζόδρομος με όμορφα σπίτια, αλλά ούτε ψυχή (Σάββατο Απόγευμα).

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• …

  Go to chapter

  Go
• 11

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 11

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[tol_pap]

1η Ημέρα – Ταξίδι Αθήνα – Φρανκφούρτη – Κολωνία:

Την ημέρα που φτάσαμε δεν κάναμε πολλά. Αφού μας παρέλαβε η αδερφή μου από το σταθμό πήγαμε μία γρήγορη βόλτα στην Κολωνία. Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα ήταν ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνία (Dom). Τα λόγια δεν φτάνουν για να περιγράψεις αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα, απλά κάθεσαι και το θαυμάζεις, χωρίς να μιλάς.

Στη συνέχεια στην κεντρική αγορά της πόλης με τα μαγαζιά ανοιχτά και πολύ κόσμο να βρίσκεται εκεί για ψώνια.

Πήγαμε να μας δείξουν και τα LoveLockersστην μεγάλη σιδερένια γέφυρα του Ρήνου, όπου πολλά ζευγάρια βάζουν μία κλειδαριά και στη συνέχεια πετούν το κλειδί στο Ποτάμι. Πανέμορφο σκηνικό.

Άρχισε να βρέχει και κινηθήκαμε προς το σπίτι στο Οπλάντεν. Είχαμε να δούμε την αδερφή μου πολλούς μήνες. Το απόγευμα κάναμε μία βόλτα στο κέντρο της μικρής αυτής πόλης. Ένας προσεγμένος πεζόδρομος με όμορφα σπίτια, αλλά ούτε ψυχή (Σάββατο Απόγευμα).

 

[tol_pap]

2η Ημέρα – Ζωολογικός Κήπος Κολωνίας:

Την επόμενη ημέρα πήγαμε στον Ζωολογικό Κήπο της Κολωνίας. Τεράστιος, κάναμε περίπου 5 ώρες για να τον γυρίσουμε. Πολλά ζώα, περίεργα ζώα από όλο τον κόσμο. Επίσης είχε και aquarium. Το πιο εντυπωσιακό ζώο που είδα ήταν το κινέζικο πάντα (το κόκκινο όχι το κλασικό μεγαλόσωμο), ένα ζώο πανέμορφο σαν ζωγραφιά. Για όσους θυμούνται τέτοιο ζώο ήταν ο Τίτσι στη σειρά κινουμένων σχεδίων Μόγλης στην ΕΤ-3 την δεκαετία του ’90.

Το απογευματάκι πήγαμε σε ένα γερμανικό εστιατόρια με ελληνικές επιρροές, το «CorfuPaleο» (Ιδιοκτήτες Έλληνες 2ης γενιάς) στο Λάνγκεφελντ, μία πόλη κοντά στο Λεβερκούζεν. Πολύ καλό φαγητό και σε πολύ καλές τιμές για Γερμανία. Δοκιμάσαμε Σνιτσελ (τεράστιο) και RumStake(μοσχαρίσια μπριζόλα τύπου Rib-Eye). Το άσχημο στην υπόθεση το φυτικό σπορέλαιο στη σαλάτα αντί ελαιολάδου. Γενικά, είχε όμως ότι ελληνικό μπορείς να φανταστείς, ο κατάλογος τεράστιος.

Μία βόλτα στο Οπλάντεν και σπίτι…..

 

[tol_pap]

3η Ημέρα – Βίστορφ:

Την Δευτέρα πήγαμε ημερήσια εκδρομή στο Βίστροφ, το οποίο μαζί με το Οπλάντεν που μέναμε και άλλες 2 πόλεις αποτελούν το Λεβερκούζεν (κάτι σαν τη Ν. Υόρκη με Μανχάταν, Μπρούκλιν κτλ). Στο Βίστορφ είναι η έδρα της εταιρείας Bayerκαι της ομώνυμης ομάδας.

Πήραμε το αστικό λεωφορείο και σε περίπου 25΄ βρεθήκαμε στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. Τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά μετά από 15΄ περπάτημα βρεθήκαμε στις όχθες του Ρήνου και το υπέροχο NeulandPark, ένα πανέμορφο πάρκο με υπαίθρια γλυπτά και φουτουριστική αρχιτεκτονική σε γέφυρες, μικρά κτίρια ακόμη και στις πέργκολες. Είχε τρομερή θέα προς το ορμητικό ποτάμι του Ρήνου και τον Πύργο της Τηλεόρασης.

Στο Αναψυκτήριο του πάρκου (πανέμορφο με τεράστια τζάμια δίπλα στο ποτάμι) ήπιαμε ντόπια μπύρα Kolchκαι μετά περπατήσαμε μέσα στο πάρκο έως την αριστοκρατική περιοχή της πόλης με υπέροχες βίλες. Το σκηνικό μαγευτικό τεράστια πεζοδρόμια με πεσμένα κίτρινα φύλλα που έρχονταν σε αντίθεση με το πράσινο γκαζόν, απλά πανέμορφο.

Πριν γυρίσουμε στο Οπλάντεν με το λεωφορείο, ήθελα να πάμε στο JapaniserPark, έναν Ιαπωνικό Κήπο αλλά ήταν σχετικά μακριά και οι γυναίκες της παρέας είχαν ήδη κουραστεί.

 

[tol_pap]

4η Ημέρα – Ντίσελντορφ:

Την Τρίτη ξεκινήσαμε για το Ντίσελντορφ νωρίς το πρωί με το τρένο (το S6 από το Ροιστρατ αν δεν κάνω λάθος) και μετά μία ώρα βρεθήκαμε στον κεντρικό σταθμό των τρένων.

Ξεκινήσαμε το περπάτημα, πρωινό στη δημοτική αγορά και μετά στην παλιά πόλη. Υπέροχη αρχιτεκτονική με το Δημαρχείο να δεσπόζει. Μετά ακολουθήσαμε την παραποτάμια διαδρομή έως το Πύργο της Τηλεόρασης όπου και ανεβήκαμε στην κορυφή του. Ήμασταν τυχεροί η ατμόσφαιρα ήταν πεντακάθαρη άρα και η θέα ατελείωτη. Καφεδάκι, γλυκάκι και κάτω. Το εισιτήριο φτηνό (5€) και καθόλου ουρές.

Μετά πήγαμε στη Συνοικία Medien Hafen, με τρία φουτουστικά κτίρια στη σειρά βγαλμένα από το μέλλον. Γυρίσαμε προς την παλιά πόλη απολαμβάνοντας τη θέα προς το ποτάμι, δεν ήθελες να σταματήσεις να περπατάς αυτή τη διαδρομή.

Καθίσαμε στην πόλη περίπου 6 ώρες και ήταν υπέροχα.

Στο γυρισμό με αυτοκίνητο περάσαμε και από ένα μικρό παλάτι. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να πάμε στο ενυδρείο για το οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια.

 

[tol_pap]

5η Ημέρα – Κολωνία:

Την Τετάρτη ξαναπήγαμε οι δυο μας αυτή τη φορά στην Κολωνία με το τρένο. Πολύ κοντά και με πολύ φτηνό εισιτήριο.

Αρχικά μόλις βγήκαμε από το σταθμό επισκεφτήκαμε τη Dom. Το θέαμα από μέσα ήταν κατανυκτικό και σε γέμιζε δέος. Από εκεί στη Γέφυρα με τις κλειδαριές για φωτογραφίες με θέα το Ρήνο, τη Domκαι το Υπόλοιπο παραποτάμιο κομμάτι της Πόλης.

Ακολουθώντας το ποτάμι φτάσαμε στο Μουσείο Σοκολάτας και από εκεί στο κέντρο της Παλιάς Πόλης, όπου για μία ακόμη φορά να δεσπόζει η αρχιτεκτονική του Δημαρχείου. Στη διαδρομή πολλές ψιλές εκκλησίες Ρωμανικού Ρυθμού με μοναδικότητα στην καθεμία από αυτές. Γυρίσαμε προς τη Γέφυρα από όπου και είχαμε θέα σε μία συστάδα ουρανοξυστών σε σχήμα «Γ» χωρίς στήριγμα από κάτω, έμοιαζε σχεδόν αδύνατο. Από την άλλη μεριά του ποταμού υπήρχε ο Ουρανοξύστης ''Koln Triangle” στον οποίο και ανεβήκαμε με εισιτήριο μόνοι 2€, απίστευτα γρήγορο ασανσέρ και ατελείωτη θέα.

Από εκεί περπατήσαμε στο τεράστιο πάρκο του Ρήνου και βρεθήκαμε στην αφετηρία του τελεφερίκ το οποίο αφού πέρασε πάνω από το ποτάμι μας έβγαλε στην απέναντι όχθη δίπλα στο ζωολογικό κήπο. Τα αυτιά μου ακόμη πονάνε από τα ουρλιαχτά της γυναίκας μου.

Με το μετρό βρεθήκαμε πάλι στο κέντρο της πόλης για ψώνια και σουβενίρ. Εκεί πωλούνταν και ένα άρωμα με το όνομα ‘’κολόνια’’, από το όνομα της πόλης το οποίο θύμιζε κολόνια «Μυρτώ». Πριν φύγουμε φάγαμε ένα από τα νοστιμότερα σνίτσελ της ζωής μας, δίπλα στο ποτάμι συνοδεία άφθονης μπύρας. Δυστυχώς οι τιμές υπερβολικά ακριβές (για δύο μερίδες φαγητού και 4 μπύρες δώσαμε 50€).

 

[tol_pap]

6η Ημέρα – Άμστερνταμ – Μάρκεν – Φόλενταμ και Πάρκο Ανεμόμυλων:

Την Πέμπτη το πρωί ξεκινήσαμε για το ταξίδι μας στην Ολλανδία με έδρα το Άμστερνταμ. Πήραμε το ICEαπό τον κεντρικό σταθμό της Κολωνίας και σε περίπου 2 ώρες βρεθήκαμε στο Άμστερνταμ. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει καιρό πριν μέσω internetγια καλύτερη τιμή.

Στο Άμστερνταμ μείναμε στο Easyhotelσχετικά κοντά στο κέντρο (μερικές στάσεις του τραμ από το κέντρο), το οποίο ήταν πεντακάθαρο, σχετικά φτηνό σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα και με ένα υπέροχο κρεβάτι για ύπνο (βούλιαζες). Το μειονέκτημα? Πολύ μικρό δωμάτιο χωρίς ντουλάπα, ούτε κομοδίνο για να βάλεις το κινητό να φορτίζει δεν είχε.

Μόλις φτάσαμε στο κεντρικό σταθμό του τρένου επιβιβαστήκαμε σε τουριστικό λεωφορείο για μία οργανωμένη εκδρομή που είχα κλείσει στο Viator μέσω internet, για Μάρκεν, Φόλενταμ και Πάρκο Ανεμόμυλων. Από το φόρουμ με παρότρυναν να πάω μόνος και να μην χαλάω χρήματα σε οργανωμένες εκδρομές, πλην όμως με αυτό τον τρόπο κέρδισα πολύτιμο χρόνο, διότι δεν πήγα στο ξενοδοχείο να αφήσω τα πράγματα, τα άφησα στο πορτ μπαγκάζ του λεωφορείου και δεν έχασα χρόνο να πάω από το Φόλενταμ στο Πάρκο διότι η συγκοινωνία ήταν περίεργη (μετεπιβιβάσεις ή επιστροφή στο Άμστερνταμ και από εκεί στο Πάρκο). Εν πάσει περιπτώσει πέρασαμε ωραία:

Μάρκεν:

Σύντομη διαδρομή με το λεωφορείο μέσω της Ολλανδικής υπαίθρου βλέποντας παντού αγελάδες έως το νησί του Μάρκεν μέσω υφιστάμενης γέφυρας. Εκεί παρακολουθήσαμε πως φτιάχνονται τα παραδοσιακά ξύλινα παπούτσια τα cloak και με μία σύντομή βόλτα στο νησί με τους ήσυχους ρυθμούς επιβιβαστήκαμε στο φέρρυ μποουτ για Φόλενταμ.

Φόλενταμ:

Υπέροχο ψαροχώρι με μικρά κοντά σπίτι το ένα δίπλα στο άλλο αλλά πολύ τουριστικό. Μόλις φτάσαμε παρακολουθήσαμε πως φτιάχνονται τα Ολλανδικά τυριά (5΄ δεν αργήσαμε) και αφού δοκιμάσαμε πολλά δωρεάν τυριά με υπέροχες μουστάρδες (τρομερός συνδυασμός) ξεχυθήκαμε για βόλτα στην παρόχθια διαδρομή του χωριού. Φάγαμε τηγανιτά θαλασσινά (απλά πανάκριβα) και σπιτικές τηγανίτες με υπέροχα τοπινγκ. Τέλος, επισκεφτήκαμε και το λαογραφικό μουσείο του χωριού, το οποίο μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον.

Δεν αγοράσαμε Τυριά διότι ήταν ακριβά και από ότι είχα διαβάσει στο Άμστερνταμ ήταν φτηνότερα.


Πάρκο Ανεμόμυλων:

Στο πάρκο φτάσαμε μετά από περίπου 20΄ διαδρομής. Υπήρχαν παντού ανεμόμυλοι οι οποίοι δούλευαν ασταμάτητα. Τρομερό σκηνικό και ατελείωτες φωτογραφίες. Ευτυχώς η εκδρομή τελείωσε λίγο πριν αρχίσει να βρέχει.


Επιστρέφοντας στο Άμστερνταμ, κόψαμε κάρτα για τα τραμ και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Αφού τακτοποιήθηκαμε βγήκαμε για βόλτα στο Άμστερνταμ με τα πόδια, αλλά η βροχή μας τα χάλασε. Δεν αντέξαμε πολύ με τις ομπρέλες και αναγκαστικά καθίσαμε για φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο.

Στην πόλη θα βρεις ότι εστιατόριο θες από κινέζικο έως αργεντίνικο (είχε πολλά), αλλά πολύ λίγα ολλανδικά, οι τιμές όλων δε πανάκριβες

 

[tol_pap]

7η Ημέρα – Άμστερνταμ:

Μόλις ξυπνήσαμε βγήκαμε για πρωινό στους δρόμους. Το ξενοδοχείο δε σέρβιρε πρωινό, καλύτερα όμως γιατί φάγαμε από τα νοστιμότερα κις-λορέν και σάντουιτς με τυρί.

Κατά τη βόλτα μας με τα πόδια είδαμε τα εξής:

- την κεντρική πλατεία

- τη συνοικία με τα κόκκινα φανάρια

- την πλατεία των μουσείων

- τα μεγάλα κανάλια

- την αγορά λουλουδιών και

- πολλές πλατείες.

Μπήκαμε μόνο σε ένα Μουσείο: το Μουσείο Διαμαντιών στην Πλ. Μουσείων, αφού πρώτα περάσαμε από το εκθετήριο της CasterDiamonds, όπου και μία ξεναγός μόνο για εμάς μας γύρισε δείχνοντας μας πως κόβονται τα διαμάντια, δίνοντας στη γυναίκα πολλά με 6ψήφια τιμή να δοκιμάσει και όλα αυτά στα ελληνικά παρακαλώ. Είσοδος στο εκθετήριο ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Στο Μουσείο η είσοδος ήταν 5€ και το πιο περίεργο έκθεμα ήταν μία νεκροκεφαλή γεμάτη διαμάντια και χρυσά δόντια.

Δεν επισκεφτήκαμε τα must-seeμουσεία (π.χ. Βαν Κονγκ) διότι δεν μας αρέσει η Τέχνη και απλά θα ξοδεύαμε χρόνο και πολλά χρήματα στα ακριβά εισιτήρια των Μουσείων.

Μας άρεσε πολύ στην πλατεία των Μουσείων είχε πολύ κόσμο μέσα στο πράσινο, πολλές φώτο στην επιγραφή Ι AMSTERDAMκαι τέλος ένα υπέροχο σιντριβάνι, το οποίο σταματούσε σταδιακά έμπαινες μέσα και ξεκινούσε ξανά. Ήσουν ανάμεσα σε τεράστιους πίδακες νερού χωρίς να βρέχεσαι.

Καταλήξαμε για φαγητό στην πλατεία Liedse, όπου 9,99€ έτρωγες όσα ribsμπορούσες, και έφαγα αρκετά, συνοδεία Wittebier, της πιο γευστικής μπύρας που έχω πιει.

Πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο περάσαμε ξανά από την πλατεία του παλατιού και τα κόκκινα φανάρια για μία νυχτερινή ματιά. Πλάκα είχε.

Δεν ξενυχτήσαμε διότι είχαμε πρωινό ξύπνημα και ήταν Σάββατο βράδυ, οι τουρίστες άπειροι και όλοι κάθονταν έξω από τα μαγαζιά, δεν έμπαινες μέσα ούτε με σφαίρες.

Τέλος, εν κάναμε βόλτα με καραβάκια στα κανάλια διότι η οπτική από εκεί ήταν σχεδόν μηδενική. Περπατώντας έβλεπες και χαιρόσουν τα πάντα.

Όσο αναφορά τις αγορές μας τι άλλο, παλαιωμένο γκούντα, αναμνηστικά και φυσικά βολβούς τουλίπας.

 

[tol_pap]

8η Ημέρα – Ντελφ & Χάγη:

Ντελφ:

Το πρωί μας αφού κάναμε check-out, μας βρήκε νωρίς στο σταθμό των τρένων για το ταξίδι μας καταρχάς στο Ντελφ, μία φοιτητούπολη, δίπλα στη Χάγη.

Εκεί μας βρήκε η πρώτη αναποδιά, διότι δεν είχε lockersστο σταθμό των τρένων του Ντελφ και αναγκάστηκα να κουβαλάω το σακ-βουαγιάζ, αλλά ήμουν τυχερός μία καλή κυρία στη ρεσεψιόν ενός μικρού ξενοδοχείου μου το κράτησε χωρίς να πληρώσω τίποτα (γεγονός που με παραξένεψε διότι τα πάντα στην Ολλανδία τα πληρώνεις ακόμη και την τουαλέτα).

Αφού αφήσαμε τα πράγματα περπατήσαμε στην μαγευτική αυτή πόλη η οποία θύμιζε το Άμστερνταμ στην ήσυχη και καθαρή εκδοχή του. Δύο υπέροχες τεράστιες εκκλησίες, μία μεγάλη πλατεία και μία λαϊκή αγορά αντίκας. Πρωινό σε ένα υπέροχο μαγαζί και βουρ για το σταθμό αφού πήραμε τα πράγματα από την καλή κυριούλα. Της είχα πάρει για δώρο γλυκά και μόλις της τα έδωσα έμεινε με το στόμα ανοιχτό δεν το πίστευε (έχουν εντελώς άλλη νοοτροπία εκεί).


Χάγη:

Μόλις φτάσαμε στη Χάγη (περίπου 5΄) κλειδώσαμε τα πράγματα σε ένα λόκερ και φύγαμε αμέσως για το Παλάτι της Ειρήνης την έδρα του Διεθνούς Δικαστηρίου, το οποίο ήταν ένα αριστούργημα πλήν όμως δεν καταφέραμε να το επισκεφτούμε διότι είχε εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Ειρήνης. Τουλάχιστον η Indieσυναυλία που παρακολουθήσαμε μας αποζημίωσε.

Από εκεί με τα πόδια έως το κέντρο της πόλης όπου είδαμε το Κοινοβούλιο, τα ανάκτορα και πολλά παλάτια. Υπέροχη πόλη χωρίς κανάλια, απίστευτα οργανωμένη και με πολύ καλύτερο κόσμο από το Άμστερνταμ.

Για φαγητό είχα κλείσει στο εστιατόριο του Πύργου της Χάγης με τοπικές ολλανδικές σπεσιαλιτέ και απίστευτη θέα. Για καφεδάκι στην κεντρική αγορά όπου είχε πάρα πολύ κόσμο.

Τρομερή η εικόνα των έφιππων αστυνομικών οι οποίοι βρίσκονταν παντού.

Αργά το απόγευμα πήραμε το τρένο για την Ουτρέχτη και άμεση ανταπόκριση με το τρένο μας για Κολωνία (δεν γυρίσαμε Άμστερνταμ και κερδίσαμε πολύ χρόνο).


Σε Γενικές γραμμές το ταξίδι μας στην Ολλανδία ήταν βιαστικό, αλλά είδαμε και κάναμε αυτό ακριβώς που μας αρέσει. Την επόμενη φορά στην Ολλανδία θα μου άρεσε Απρίλιο μήνα για να δω τα ανθισμένα χωράφια τουλίπας με απίστευτα χρώματα και μία επίσκεψη στο Χάρλεμ, το Λίντεν και το Ρόττερνταμ.

 

[tol_pap]

9η Ημέρα:

Δυστυχώς την τελευταία μας ημέρα είχαμε αρκετές οικογενειακές υποχρεώσεις και δεν καταφέραμε να πάμε πουθενά. Θέλαμε να πάμε στη Βόνη ή το Άαχεν & Μάαστριχ ή το Βούπερταλ αλλά δεν πειράζει την επόμενη φορά. Από ότι κατάλαβα η αδερφή μου θα στεριώσει εκεί και θα την επισκεφτώ πολλές φορές ακόμη στη ζωή μου.

 

[tol_pap]

10η Ημέρα – Φρανκφούρτη:

Φτάσαμε και στο ταξίδι της επιστροφής. Πρωινό τρένο για Φρανκφούρτη, αποσκευές στο αεροπλάνο και κατευθείαν το μετρό για το κέντρο της πόλης. 8 ώρες στη διάθεση μου για να γυρίσουμε την πόλη.

Φτάσαμε πολύ γρήγορα το αεροδρόμιο ήταν πολύ κοντά. Αρχικά κατεβήκαμε στην Όπερα της Πόλης, πανέμορφη. Βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο με υπέροχα μαγαζιά και από εκεί στην πιο όμορφη Παλιά Πόλη της Δυτικής Γερμανίας. Βόλτα στο Ρήνο με τη σιδερένια γέφυρα και την ελληνική επιγραφή κοιτάζοντας τους ουρανοξύστες. Πίσω στα μαγαζιά, φαγητό στην Παλιά Πόλη και το μετρό της επιστροφής με ένα κουτί DunkinDonuts.

Η πόλη φύσαγε ευρωπαϊκό αέρα, μην πω αμερικάνικο. Καμία σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις τις Γερμανίας (έχω πάει και Βερολίνο). Ο κόσμος κομψός, πολλά φώτα, αρχιτεκτονική παντού. Όλα ήταν τέλεια.

Φεύγοντας θα με κάνει να επιστρέψω με τον ίδιο ίσως τρόπο, διότι για να μείνεις είναι πανάκριβα, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο δεν πρόλαβα να δω.

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη