Τυνησία Ταξιδεύοντας στην Τυνησία...

[renata]

.

Περάσαμε λίγες μέρες στο Βορρά, γιατί ο κύριος κορμός ήταν ο Νότος. Πήγαμε Χάμμαμετ, Τύνιδα, Σιντι Μπου Σαϊντ, Μοναστήρι, Σούσα, Ματμάτα, Ελ Τζεμ, Καϊρουάν (περάσματα πιο πολύ, μουσεία, ψώνια) και κάτσαμε Ντουζ και Τόζερ στο Νότο. Ο Νότος εξάλλου είναι "όλα τα λεφτά". Αν και .

Eτσι ακριβώς Σοφία.ο νότος όλα τα λεφτά..
πήγα στα ίδια μέρη για 15 μερες με δύο φίλες μου..
πιο ασφαλής χώρα δεν γίνεται..
ομορφο ταξίδι..ελπίζω να επισκευτήκαμε την αποθήκη με τους καλύτερους βασιλικούς χουρμάδες,στην Τοζέρ..
Στις Μεδίνες μπορούσα να περπατώ για ώρες..μοναδικές εικόνες και χρώμα.

 

[sophia_det]

ΤΥΝΗΣΙΑ: ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ


Η κουζίνα της Τυνησίας είναι αράβικη με κάποιες νότες από γαλλικό γκουρμέ και μεσογειακές παρεμβάσεις, που συναντάς κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Καλό είναι να έχετε για παν ενδεχόμενο ένα κουτάκι immodium σε τέτοιες χώρες, αλλά εμένα δεν μου χρειάστηκαν. Ίσα ίσα που έβαλα τουλάχιστον ένα κιλό! Η αράβικη κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μου. Κάποιοι γνωστοί μου όμως που είχαν πάει παλαιότερα, τα χρειάστηκαν... Έφαγα παντού, στο αεροπλάνο (μελιτζάνα γιαχνί με βοδινό), στα ξενοδοχεία, στο δρόμο, σε μαγαζιά, από πλανόδιους...δεν έπαθα τίποτα! Βέβαια κόβεις και με το μάτι τι παίζει, παίρνεις και τις πληροφορίες σου, χρησιμοποιείς και όλες τις αισθήσεις σου, κυρίως όραση, όσφρηση και την 6η αίσθηση (!), που χρειάζεται πάντα σε ένα ταξίδι και δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο πρόβλημα.

Τα φαγητά τους είναι αρκετά καυτερά (προσοχή σε μία κόκκινη σάλτσα που λέγεται χαρίσα- Mayday!Mayday! Mόνο για τολμηρούς!), οι πίτες τους θεϊκές, τα γλυκά κυρίως σιροπιαστά με φρούτα και μέλι, ο χουρμάς σε όλες τις εκδόσεις (θεωρείται ιερό δέντρο για τους μουσουλμάνους). Το χοιρινό απαγορεύεται λόγω θρησκείας. Τρώνε πολύ ψάρι και γαλοπούλα, όσπρια, ζυμαρικά. Χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο. Είναι η 4η χώρα, μετά την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, στην παραγωγή και εξαγωγή ελαιολάδου. Από ροφήματα τσάι και ξανά τσάι. Το συνηθισμένο που πίνουν είναι τσάι μέντας ή τσάι με κουκουνάρι. Το αλκοόλ θεωρητικά απαγορεύεται, αλλά μου είπαν ντόπιοι ότι κάποιες φορές το μήνα πίνουν από καμιά μπύρα και δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι τουρίστες μπορούν να βρούν σχεδόν τα πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Η Τυνησία φημίζεται για τα κρασιά της. Δοκιμάστε τα! Εγώ “εντρύφησα” στο Magon, ήταν τέλειο! Και ένα ακόμη θεωρείται πολύ καλό, το Mornag, τα δύο Μ!

Κοτόπουλα-γαλοπούλες στη σούβλα! Το υγραέριο χρησιμοποιείται αρκετά και στα σπίτια. Τα πλακάκια στην είσοδο του μαγαζιού ή σπιτιού τα βλέπεις παντού. Συνήθως παρουσιάζουν εικόνες εμπνευσμένες από ιστορίες από το Κοράνι ή έχουν φράσεις του. Θεωρείται καλή τύχη και ευλογία. Τα πλακάκια δεν τα χρησιμοποιούν μόνο στο μπάνιο, όπως στην Ελλάδα, αλλά κοσμούν ολόκληρους τοίχους και δωμάτια. Υπάρχουν τζαμιά που είναι όλοι οι τοίχοι με περίτεχνα ζωγραφισμένα πλακάκια και πανέμορφα αραβουργήματα σαν αραχνοϋφαντα σεμεδάκια.

Ξέρω η τσίχλα είναι κακοφωνία στη φωτογραφία, αλλά υποδηλώνει την έλλειψη νερού για ώρες... μακρύ ταξίδι και δυσκολία εύρεσης εμφιαλωμένου νερού καθ'οδόν υπό 35 βαθμούς...Μετά από ώρα βρίσκω έναν στο παζάρι...6αδα, μου λέει, ή τίποτα και μ'αρχίζει και τα παζάρια για το νερό (έλεος, παζάρι και για ένα μπουκάλι νερό... που να κουβαλάω 6αδα νερό μέσα στο παζάρι, χριστιανέ μου; Παρδόν, μουσουλμάνε μου; Βαράκια θα κάνω;! Με αυτά και με εκείνα βρήκα νερό και φαί. Το σάντουιτς είναι γύρος γαλοπούλα και μία επιλογή από αρκετές σαλάτες και σάλτσες που ήταν αραδιασμένες σε έναν υποτυπώδη μπουφέ. Το σάντουιτς ήταν χειροποίητο... και στη δημιουργία του. Βάζω χεράκι, χουφτώνω κρεατάκι και χώνω στο ψωμάκι. Το ίδιο και με τα υπόλοιπα συστατικά... εκτός από τη σάλτσα φυσικά, στην οποία χρησιμοποιήθηκε κουταλάκι. Οι "ευαίσθητοι" καλύτερα να μην βλέπουν το πως θα γίνει το σάντουιτς... Η τιμή τσουχτερή για τα τοπικά δεδομένα, περίπου 4-5 ευρώ με το νερό και αναψυκτικό, αλλά πήγαμε και στο πιο χλιδάτο φαινομενικά. Ήταν πεντανόστιμο!

Αράβικες πίτες, φρεσκοφτιαγμένες από Βεδουίνα (?)...όχι, δεν είμασταν κάπου έξω! Αλλά στη σάλα για το πρωινό του ξενοδοχείου. Ακολουθούσε μπουφές τεράστιος για όλα τα γούστα. Μέχρι και ομελέτα σου έφτιαχναν μπροστά σου. Στο δικό τους πρωινό (γιατί στο μπουφέ υπήρχαν και ευρωπαϊκά πιάτα) ήταν έντονο το στοιχείο του τηγανητού (πολλά έμοιαζαν με παράγωγα ντόνατ και λουκουμάδων). Γενικά, σκάσαμε στο φαί σε αυτό το ταξίδι!

Χαρακτηριστικό πρωινό (από τη Βεδουίνικη βραδιά – fix βραδιά που αναπαριστά τη ζωή των Βερβέρων στην έρημο). Τηγανητή ζύμη με αυγό στο εσωτερικό της και μυρωδικά. Στα ίδια μονοπάτια και το μικρό κομματάκι, που περιέχει σπανάκι. Επίσης τρώνε αρκετό γιαούρτι.

 

[renata]

Σοφία η δομή της ιστορίας σου ειναι πρός μίμηση.
ειναι ένας μικρός οδηγός με ουσία.
thanks.

 

[varioAthens]

Μπράβο για την ιστορία σου! Εξαιρετικές οι πληροφορίες που δίνεις, ειδικά για πράγματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα και τις συνήθειες!
Ενημερωτικά, η τηγανητή ζύμη με το αυγό στο εσωτερικό λέγεται μπρικ και ήταν το αγαπημένο μου στην Τυνησία, βέβαια σε πιο ξεροψημένη εκδοχή από της φωτογραφίας!

 

[sophia_det]

Μπράβο για την ιστορία σου! Εξαιρετικές οι πληροφορίες που δίνεις, ειδικά για πράγματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα και τις συνήθειες!
Ενημερωτικά, η τηγανητή ζύμη με το αυγό στο εσωτερικό λέγεται μπρικ και ήταν το αγαπημένο μου στην Τυνησία, βέβαια σε πιο ξεροψημένη εκδοχή από της φωτογραφίας!

Εμένα πάλι δεν με ενθουσίασε, τουλάχιστον οπτικά, και το πάσαρα στη φίλη μου Τίποτα δεν αφήναμε να πάει χαμένο

 

[varioAthens]

Εμένα πάλι δεν με ενθουσίασε, τουλάχιστον οπτικά, και το πάσαρα στη φίλη μου Τίποτα δεν αφήναμε να πάει χαμένο

Κοίτα πως είναι κανονικά!

 

[sophia_det]

Μπα, δεν συγκινούμαι Η έντονη λαδίλα σε συνδυασμό με το εμφανές αυγό με αποθάρρυνε.

 

[Bahari]

Τα φαγητά τους είναι αρκετά καυτερά (προσοχή σε μία κόκκινη σάλτσα που λέγεται χαρίσα- Mayday!Mayday! Mόνο για τολμηρούς!

Πραγματικά πολύ καυτερή αυτή η σάλτσα. Όταν ήμουν στην Τυνησία δοκίμασα λίγη, δεν άντεξα περισσότερη. Πρόπερσι όμως στο Μαρόκο που είχα συνηθίσει κάπως τα καυτερά την κατευχαριστήθηκα!!! Καιγόμουν βέβαια, αλλά μου άρεσε

Χαρακτηριστικό πρωινό (από τη Βεδουίνικη βραδιά – fix βραδιά που αναπαριστά τη ζωή των Βερβέρων στην έρημο). Τηγανητή ζύμη με αυγό στο εσωτερικό της και μυρωδικά.

Αυτή η τηγανητή ζύμη λέγεται μπρικ. Μμμμμμμμ, πεντανόστιμο. Το φάγαμε σαν πρώτο πιάτο στη Ματμάτα πριν να μας σερβίρουν ένα εξαιρετικό κους-κους.

Πολύ ωραία η ιστορία σου. Τη διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον, μια και η Τυνησία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, αφού εκεί έκανα το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό

 

[sophia_det]

συνέχεια...

Αράβικη πίτα, τσάι και ελαιόλαδο, στο οποίο και βουτάτε την πίτα. Απλά και νόστιμα πράγματα. Καλωσόρισμα σε σπίτι των ανθρώπων της ερήμου στη Ματμάτα, οι επονομαζόμενοι και τρωγλοδύτες. Θεωρείται η κατώτερη κάστα των Βέρβερων και των Τυνήσιων γενικά. Οι Βέρβεροι αποτελούνται από τους Βεδουίνους, τους Τουαρέγκ και τους λεγόμενους τρωγλοδύτες (ανθρώπους της ερήμου).

Γλυκό σιροπιαστό με τι ανάμεσα;;; Χουρμά φυσικά! Είπαμε όμως, όχι πάνω από 3/μέρα, γιατί δημιουργεί ταχυκαρδίες και αρρυθμίες.

Βιτρίνα ζαχαροπλαστείου... και σε περίπτωση που σας έλειψαν οι χουρμάδες, πάρτε και άλλη μία δόση! Σε ό,τι παραλλαγή μπορεί να φανταστεί, υπάρξει, εφευρεθεί ή ανακαλυφθεί! Σώνει!

Δυο λόγια για τον χουρμά. Του αξίζει άλλωστε. Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας στην Τυνησία. Προέρχεται από τον φοίνικα (υπάρχουν 2 είδη, ο καλλωπιστικός που συναντάται και στην Ελλάδα και ο καρποφόρος). Υπάρχει αρσενικός και θηλυκός, γίνεται γονιμοποίηση και δημιουργούνται οι καρποί. Ένας αρσενικός αξίζει όσο αρκετές δεκάδες θηλυκών φοινίκων... πάλι καλά που υπάρχουν και οι μέλισσες στη φύση και ερχόμαστε στα ίσια μας! Θεωρείται εξαιρετική τροφή, πολύ θρεπτική (βοηθούσε πολύ τους σκηνίτες στην έρημο που μπορεί να έκαναν ώρες ή μέρες να φάνε). Στα αγγλικά λέγεται date, οπότε προσοχή για αποφυγή παρανοήσεων!!! Υπάρχουν και τεχνητές οάσεις για την καλλιέργειά του. Επίσης χρησιμοποιούνταν παλαιότερα και ως αφροδισιακό (έκαναν σκόνη το κουκούτσι του). Ο φοίνικας θεωρείται ιερό φυτό όχι μόνο για τους μουσουλμάνους. Για τους Ρωμαίους ήταν σύμβολο θριάμβου, οι Χριστιανοί υποδέχτηκαν τον Ιησού στην Ιερουσαλήμ με φύλλα φοινικιάς, στον Ιουδαϊσμό συμβολίζει την ευημερία, στην Αρχαία Ελλάδα ο Απόλλωνας γεννήθηκε κάτω από φοίνικα κ.α.

Φαί του δρόμου στη Γκαμπέζ... και κινούμενο μάλιστα! Όχι δεν ήταν του ρεστοράν το παιδί. Και πάμε σε πιο βαριά περιστατικά...αντέχει το στομάχι σας; (ακολουθεί ακατάλληλη φωτο για ανήλικους και φιλόζωους!)

Κάθε χώρα έχει το δικό της “βρώμικο”! Μόνο που της Τυνησίας μάλλον σου κόβει την όρεξη παρά στην ανοίγει! Τουλάχιστον βλέπεις τι παίρνεις... φρέσκο πράγμα που σπαρταράει... Τα αρνιά κρέμονται (πως να το πω κομψά...)... “ανοιγμένα” από τσιγκέλια/σχοινιά, πας και δίνεις την παραγγελία, πάει και κόβει το αντίστοιχο κομμάτι που του ζήτησες και το ψήνει στην αυτοσχέδια ψησταριά... όλα μπροστά στον πελάτη. Δεν τόλμησα να δοκιμάσω...και μόνο η εικόνα αυτή με έκανε να μην θέλω να φάω κρέας και να αναρωτηθώ για το τι είχα φάει ως τώρα και για το πότε θα γίνω επιτέλους χορτοφάγος! :roll: (προς admin:αν ενοχλεί η φωτο, βάλτε το link ώστε να μην φαίνεται απευθείας). Ο κόσμος όμως (για τον ντόπιο πληθυσμό μιλάμε...) τα τιμάει δεόντως.

 

[Bahari]

Μπα, δεν συγκινούμαι Η έντονη λαδίλα σε συνδυασμό με το εμφανές αυγό με αποθάρρυνε.

Στο μπρικ που φάγαμε εμείς το αυγό δεν ήταν τόσο εμφανές, γι' αυτό και έφαγα (σιχαίνομαι το αυγό) όχι μόνο ένα, αλλά δυο παρακαλώ. Όταν ύστερα από πάαααααααρα πολύ καιρό μου είπαν τι περιείχε το σιχάθηκα και τώρα λέω με βεβαιότητα ότι δε θα ξαναδοκίμαζα. Τότε όμως που το έφαγα, χωρίς να ξέρω ότι περιείχε το αηδιαστικό (για μένα) αυγό, έγλειφα και τα δάκτυλά μου. Όλα είναι στο μυαλό τελικά

 

[sophia_det]

ΤΥΝΗΣΙΑ: ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ

• ΑΪΣΕ: η 3η και τελευταία γυναίκα του Μωάμεθ- αγαπημένο όνομα για κορίτσια (περίπου όπως το Μαρία στην Ελλάδα).Αλλού αναφέρεται ότι είχε 7 γυναίκες, αλλά αμφισβητείται έως και σήμερα. Άλλο όνομα που συναντάται συχνά είναι το Φάτιμα (η αγαπημένη κόρη του Μωάμεθ).
• ΑΛΛΑΧ: ο μοναδικός Θεός, ο οποίος έχει 99 προσωνύμια.
• ΑΝΑ ΛΑ ΟΥΦΧΟΥΜ: εγώ δεν καταλαβαίνω!
• ΑΡΜΠΑΡ: ο αριθμός 4 (ο μόνος αριθμός που θυμάμαι- δεν θυμίζουν αγγλικά η λατινικά και είναι δύσκολο να τους μάθεις)
• ΑΣΛΙΜΑ και ΑΣΑΛΑΜΑΛΕΚΟΥΜ και ΜΑΡΧΑΜΠΑ: γεια!
• ΙΝΣΑΛΑΧ: Θεού θέλοντος
• ΙΣΜΙ ΣΟΦΙΑ: με λένε Σοφία
• ΚΑΝΤΙΣ: πόσο κάνει;
• ΛΕΛΑ: κυρία
• ΜΑΛΟΥΦ: τυνησιακη παραδοσιακή μουσική επηρεασμένη από τους Ισπανούς και Τούρκους κατακτητές, καθώς και από τη Βερβέρικη μουσική παράδοση.
• ΜΠΑΜΠ: πύλη
• ΜΠΑΣΜΑΛΑ: συντομογραφία της συχνά χρησιμοποιούμενης φράσης “στο όνομα του Θεού, του φιλέσπλαχνου και ελεήμων”
• ΜΑΧΝΤΙ: αυτός που θα έθει πριν το τέλος του κόσμου/την ημέρα της κρίσης και θα εξισλαμίσει όλο τον κόσμο. Θα λέγεται Μωάμεθ και αυτός.
• ΜΠΙΣΛΙΜΑ: αντίο!
• ΣΙΣΑ: κάπνισμα με ναργιλέ
• ΣΙΣΜΙΚ: πως σε λένε;
• ΣΟΚΧΡΑΝ: ευχαριστώ
• ΧΑΜΠΙΜΠΙ: ο αγαπημένος
• ΧΑΝΤΙΘ: ιστορίες-διδασκαλίες του Μωάμεθ, 2α σε σειρά ιερότητας μετά το Κοράνι, που πέρασαν στις επόμενες γενεές μέσω προφορικής παράδοσης (αιώνες αργότερα συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν και σε βιβλία, αν και πολλά αμφισβητούνται)και δρουν συμπληρωματικό με το Κοράνι. (σαν τα Ευαγγέλια στον Χριστιανισμό)
• ΧΑΤΖ: το προσκύνημα στη Μέκκα- ένας από τους 5 πυλώνες του Ισλαμ (οι άλλοι είναι: η ομολογία στην μοναδικότητα του Θεού, η προσευχή 5 φορές την ημέρα και σε συγκεκριμένες ώρες,η ελεημοσύνη προς τους μη έχοντες και τέλος η νηστεία στο Ραμαζάνι)
• ΧΙΤΖΡΑ: το Ισλαμικό ημερολόγιο (έτσι λέγεται η φυγή του Μωάμεθ από τη Μέκκα στη Μεδίνα και από εκείνη τη στιγμή ξεκινά η αρίθμηση των ετών)

 

[pattyyy]

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες η πληροφορίες σου Σοφία και απολαυστική η αφήγησή σου! Μπράβο!