Τα ξεχασμένα Γραμμοχώρια - Καστοριά

[Fata_Morgana]

Λειβαδοτόπι (Όμοτσκο)

Λίγα χιλιόμετρα μετά την Αγιάννα και ακολουθώντας μια πολύ όμορφη διαδρομή θα βρεθείτε μπροστά σε αυτή την διασταύρωση:
ImageShack® - Online Photo and Video Hosting Άμα ακολουθήσετε τον αριστερό και κατηφορικό δρόμο θα οδηγηθείτε στον γραφικό Πεύκο ενώ αν ακολουθήσετε το δεξί και ανηφορικό θα βρεθείτε στο Λειβαδοτόπι. Για χάρη αυτής της ιστορίας θα ακολουθήσουμε νοητά τον ανηφορικό δρόμο, και η διαδρομή μας αυτή θα μας ανταμείψει. Ο δρόμος μιας και βρίσκεται στην άκρη του βουνού και ακολουθεί την ροή του ποταμού Αλιάκμονα έχει αρκετές στροφές αλλά η διαδρομή είναι πανέμορφη και βάζω στοίχημα πως πολλές φορές θα μπείτε στο πειρασμό να σταματήσετε ή μπορεί να το κάνετε κιόλας Άλλωστε ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτές τις εικόνες, με την φύση να οργιάζει και τον αιώνια χιονισμένο Γράμμο να παραφυλάει το βασίλειο του;

Ακόμα πιο όμορφη είναι βέβαια η διαδρομή το φθινόπωρο όπου τα δέντρα αποτελούν ένα υπέροχο παζλ από δεκάδες διαφορετικά χρώματα αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες.

Το Λειβαδοτόπι θα εμφανιστεί ξαφνικά μετά από μια στροφή. Είναι μικρό και συμμαζεμένο, δεν αριθμεί περισσότερα από 15 σπίτια και καθόλου μόνιμους κατοίκους. Άλλωστε το χωριό αυτό είχε καταστραφεί ολοσχερώς στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και τα πρώτα σπίτια άρχισαν να ξαναχτίζονται την δεκαετία του 80, όταν άρχισαν να επιστρέφουν δηλαδή οι πολιτικοί πρόσφυγες.
Το χωριό από ψηλά:

η μικρή πλατεία του χωριού με το μνημείο των πεσόντων

καθώς και οι μασκότ του χωριού, η Λάικα και ο γιος της το Κεφτεδάκι

Όπως γίνεται φανερό τα χωριά αυτά είναι άρρηκτα δεμένα με την ιστορία τους και ο καλλίτερος τρόπος όχι απλά να την γνωρίσετε αλλά και για να νιώσετε μέρος της είναι με την βοήθεια του Αετού του Γράμμου, κύριου Γιώργου Κοράνη. Ο κύριος Κοράνης, συνταξιούχος Χημικός Μηχανικός και νυν ημι-μόνιμος κάτοικος του πατρογονικού του χωριού βρίσκεται εκεί σχεδόν όλο το καλοκαίρι και είναι πάντα πρόθυμος να σας πάει κοντινές αλλά και όχι τόσο κοντινές βόλτες στην περιοχή του Λειβαδοτοπίου αλλά και στα γύρω χωριά. Με απλά λόγια αυτός ο άνθρωπος ξέρει τα πάντα που θα θέλατε να μάθετε! Από διαδρομές μέσα στο βουνό μέχρι για τοπικές ιστορίες, παραμύθια και ανέκδοτα άλλοτε αληθινά άλλοτε φανταστικά και πιο συχνά και τα δύο μαζί. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνίσει μαζί του δεν έχει παρά να μου στείλει πμ για να του πω το κινητό του
Ο κύριος Γιώργος:

Κατά πάσα πιθανότητα από την πρώτη μέρα θα τον γνωρίσετε θα θελήσει να σας πάει στο ποτάμι για να σας δείξει τον παλιό νερόμυλο των Κοραναίων τον οποίο αναστηλώνει τα τελευταία χρόνια. Βέβαια θα πρέπει να περάσετε το ποτάμι αλλά μην αρνηθείτε, είναι όμορφη εμπειρία

Μερικές φωτογραφίες:

Τώρα όσων αναφορά το ποτάμι σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να κάνετε μπάνιο Είναι βέβαια ελαφρώς κρύο αλλά αντέχεται και ο κάθε βύριγγας έχει και τον δικό του "χαρακτήρα", άλλος έχει λάσπη, άλλος πέτρες, άλλος μεγάλες πλάκες. Αξίζει να περπατήσετε δίπλα στην κοίτη του ποταμού και ο καλλίτερος τρόπος για να το κάνετε είναι φορώντας σαμπό. Ναι ναι ξέρω, δεν είναι και το πιο ωραίο στιλιστικά αλλά κάνει δουλειά. Όχι μόνο θα περάσετε το ποτάμι χωρίς να γλιστράτε αλλά θα μπορείτε να περπατάτε και χωρίς να πονάτε στις πέτρες γύρω από το ποτάμι. Προσωπικά τα φοράω και όταν κολυμπάω, έτσι και αλλιώς έχει πολύ πλάκα να χάνεις μια παντόφλα και να την κυνηγάς καθώς την παίρνει το ρεύμα

Εικόνες από το ποτάμι:

Επίσης επιβάλλετε να κάνετε μια βόλτα ως την εκκλησία του αγίου Νικολάου η οποία φτιάχτηκε πρώτη φορά το 1657 και αναστηλώθηκε από τον σύλλογο του χωριού το 1987. Από εκεί θα έχετε μια πολύ ωραία θέα του χωριού αλλά και τον γύρω βουνών όπως αυτό

Η εκκλησία και αυτή από την μεριά της είναι ένα μικρό κόσμημα, όπως και το καμπαναριό, που μέχρι και η καμπάνα έχει την δική της ιστορία. Για να μπείτε στην εκκλησία ζητήστε τα κλειδιά από τον κύριο Γιώργο ή από τον πρόεδρο του συλλόγου κύριο Θοδωρή Καλέα. Όταν φτάσετε να χτυπήσετε την καμπάνα όπως συνηθίζεται

Εκτός αυτών που ήδη αναφέρθηκαν οι μικρές ομορφιές είναι διάσπαρτες στο μικρό αυτό χωριό. Όπως λόγου χάρη το Βουνό Τσάρνο

Η βρύση του χωριού

Οι διάφορες πηγές, όπως το επονομαζόμενο Μικρό Ποταμάκι

Αλλά και η οργιάζουσα φύση γενικότερα

Σας προτείνω να ζητήσετε από τον κύριο Γιώργο ή κάποιον άλλο που βρίσκεται στο χωριό εκείνη την στιγμή να σας πάει ως των άγιο Αθανάσιο όπου βρισκόταν το παλιό χωριό η Λιβαδειά. Η διαδρομή μέσα στο βουνό είναι πολύ όμορφη και εκεί θα δείτε ένα παμπάλαιο δέντρο που χρειάζονται 4 άνθρωποι για να αγκαλιάσουν το κορμό του, καθώς και τα παλιά σπίτια μέσα στα οποία με τα χρόνια φύτρωσαν δέντρα και φυλάκισαν τις πέτρες τους στο κορμό τους. Δυστυχώς αυτή την στιγμή δεν έχω φωτογραφίες από εκεί αλλά το συντομότερο δυνατόν θα αναρτήσω.

Αν επιθυμείτε να διανυκτερεύσετε στο χωριό υπάρχει ο ξενώνας του συλλόγου που έχει φτιαχτεί εκεί που υπήρχε παλιά το σχολείο του χωριού. Ο ξενώνας είναι καθαρός και έχει δικά του κλινοσκεπάσματα και κουβέρτες και έξη δωμάτια. Έχει επίσης πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα για να μαγειρέψετε και τραπεζάκι πινκ πονκ (λίγο άσχετη πληροφορία αλλά είπα να την πω). Η διανυκτέρευση κοστίζει 10 ευρώ το δωμάτιο.

Ο ξενώνας: ImageShack® - Online Photo and Video Hosting

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[canf]

πολύ ενδιαφέρον ευχαριστουμε!

 

[Fata_Morgana]

Λειβαδοτόπι (Όμοτσκο)

Λίγα χιλιόμετρα μετά την Αγιάννα και ακολουθώντας μια πολύ όμορφη διαδρομή θα βρεθείτε μπροστά σε αυτή την διασταύρωση:
ImageShack® - Online Photo and Video Hosting Άμα ακολουθήσετε τον αριστερό και κατηφορικό δρόμο θα οδηγηθείτε στον γραφικό Πεύκο ενώ αν ακολουθήσετε το δεξί και ανηφορικό θα βρεθείτε στο Λειβαδοτόπι. Για χάρη αυτής της ιστορίας θα ακολουθήσουμε νοητά τον ανηφορικό δρόμο, και η διαδρομή μας αυτή θα μας ανταμείψει. Ο δρόμος μιας και βρίσκεται στην άκρη του βουνού και ακολουθεί την ροή του ποταμού Αλιάκμονα έχει αρκετές στροφές αλλά η διαδρομή είναι πανέμορφη και βάζω στοίχημα πως πολλές φορές θα μπείτε στο πειρασμό να σταματήσετε ή μπορεί να το κάνετε κιόλας Άλλωστε ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτές τις εικόνες, με την φύση να οργιάζει και τον αιώνια χιονισμένο Γράμμο να παραφυλάει το βασίλειο του;

Ακόμα πιο όμορφη είναι βέβαια η διαδρομή το φθινόπωρο όπου τα δέντρα αποτελούν ένα υπέροχο παζλ από δεκάδες διαφορετικά χρώματα αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες.

Το Λειβαδοτόπι θα εμφανιστεί ξαφνικά μετά από μια στροφή. Είναι μικρό και συμμαζεμένο, δεν αριθμεί περισσότερα από 15 σπίτια και καθόλου μόνιμους κατοίκους. Άλλωστε το χωριό αυτό είχε καταστραφεί ολοσχερώς στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και τα πρώτα σπίτια άρχισαν να ξαναχτίζονται την δεκαετία του 80, όταν άρχισαν να επιστρέφουν δηλαδή οι πολιτικοί πρόσφυγες.
Το χωριό από ψηλά:

η μικρή πλατεία του χωριού με το μνημείο των πεσόντων

καθώς και οι μασκότ του χωριού, η Λάικα και ο γιος της το Κεφτεδάκι

Όπως γίνεται φανερό τα χωριά αυτά είναι άρρηκτα δεμένα με την ιστορία τους και ο καλλίτερος τρόπος όχι απλά να την γνωρίσετε αλλά και για να νιώσετε μέρος της είναι με την βοήθεια του Αετού του Γράμμου, κύριου Γιώργου Κοράνη. Ο κύριος Κοράνης, συνταξιούχος Χημικός Μηχανικός και νυν ημι-μόνιμος κάτοικος του πατρογονικού του χωριού βρίσκεται εκεί σχεδόν όλο το καλοκαίρι και είναι πάντα πρόθυμος να σας πάει κοντινές αλλά και όχι τόσο κοντινές βόλτες στην περιοχή του Λειβαδοτοπίου αλλά και στα γύρω χωριά. Με απλά λόγια αυτός ο άνθρωπος ξέρει τα πάντα που θα θέλατε να μάθετε! Από διαδρομές μέσα στο βουνό μέχρι για τοπικές ιστορίες, παραμύθια και ανέκδοτα άλλοτε αληθινά άλλοτε φανταστικά και πιο συχνά και τα δύο μαζί. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνίσει μαζί του δεν έχει παρά να μου στείλει πμ για να του πω το κινητό του
Ο κύριος Γιώργος:

Κατά πάσα πιθανότητα από την πρώτη μέρα θα τον γνωρίσετε θα θελήσει να σας πάει στο ποτάμι για να σας δείξει τον παλιό νερόμυλο των Κοραναίων τον οποίο αναστηλώνει τα τελευταία χρόνια. Βέβαια θα πρέπει να περάσετε το ποτάμι αλλά μην αρνηθείτε, είναι όμορφη εμπειρία

Μερικές φωτογραφίες:

Τώρα όσων αναφορά το ποτάμι σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να κάνετε μπάνιο Είναι βέβαια ελαφρώς κρύο αλλά αντέχεται και ο κάθε βύριγγας έχει και τον δικό του "χαρακτήρα", άλλος έχει λάσπη, άλλος πέτρες, άλλος μεγάλες πλάκες. Αξίζει να περπατήσετε δίπλα στην κοίτη του ποταμού και ο καλλίτερος τρόπος για να το κάνετε είναι φορώντας σαμπό. Ναι ναι ξέρω, δεν είναι και το πιο ωραίο στιλιστικά αλλά κάνει δουλειά. Όχι μόνο θα περάσετε το ποτάμι χωρίς να γλιστράτε αλλά θα μπορείτε να περπατάτε και χωρίς να πονάτε στις πέτρες γύρω από το ποτάμι. Προσωπικά τα φοράω και όταν κολυμπάω, έτσι και αλλιώς έχει πολύ πλάκα να χάνεις μια παντόφλα και να την κυνηγάς καθώς την παίρνει το ρεύμα

Εικόνες από το ποτάμι:

Επίσης επιβάλλετε να κάνετε μια βόλτα ως την εκκλησία του αγίου Νικολάου η οποία φτιάχτηκε πρώτη φορά το 1657 και αναστηλώθηκε από τον σύλλογο του χωριού το 1987. Από εκεί θα έχετε μια πολύ ωραία θέα του χωριού αλλά και τον γύρω βουνών όπως αυτό

Η εκκλησία και αυτή από την μεριά της είναι ένα μικρό κόσμημα, όπως και το καμπαναριό, που μέχρι και η καμπάνα έχει την δική της ιστορία. Για να μπείτε στην εκκλησία ζητήστε τα κλειδιά από τον κύριο Γιώργο ή από τον πρόεδρο του συλλόγου κύριο Θοδωρή Καλέα. Όταν φτάσετε να χτυπήσετε την καμπάνα όπως συνηθίζεται

Εκτός αυτών που ήδη αναφέρθηκαν οι μικρές ομορφιές είναι διάσπαρτες στο μικρό αυτό χωριό. Όπως λόγου χάρη το Βουνό Τσάρνο

Η βρύση του χωριού

Οι διάφορες πηγές, όπως το επονομαζόμενο Μικρό Ποταμάκι

Αλλά και η οργιάζουσα φύση γενικότερα

Σας προτείνω να ζητήσετε από τον κύριο Γιώργο ή κάποιον άλλο που βρίσκεται στο χωριό εκείνη την στιγμή να σας πάει ως των άγιο Αθανάσιο όπου βρισκόταν το παλιό χωριό η Λιβαδειά. Η διαδρομή μέσα στο βουνό είναι πολύ όμορφη και εκεί θα δείτε ένα παμπάλαιο δέντρο που χρειάζονται 4 άνθρωποι για να αγκαλιάσουν το κορμό του, καθώς και τα παλιά σπίτια μέσα στα οποία με τα χρόνια φύτρωσαν δέντρα και φυλάκισαν τις πέτρες τους στο κορμό τους. Δυστυχώς αυτή την στιγμή δεν έχω φωτογραφίες από εκεί αλλά το συντομότερο δυνατόν θα αναρτήσω.

Αν επιθυμείτε να διανυκτερεύσετε στο χωριό υπάρχει ο ξενώνας του συλλόγου που έχει φτιαχτεί εκεί που υπήρχε παλιά το σχολείο του χωριού. Ο ξενώνας είναι καθαρός και έχει δικά του κλινοσκεπάσματα και κουβέρτες και έξη δωμάτια. Έχει επίσης πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα για να μαγειρέψετε και τραπεζάκι πινκ πονκ (λίγο άσχετη πληροφορία αλλά είπα να την πω). Η διανυκτέρευση κοστίζει 10 ευρώ το δωμάτιο.

Ο ξενώνας: ImageShack® - Online Photo and Video Hosting

 

[makisg]

πραγματικά πολύ όμορφη περιγραφή και εικόνες.

 

[Fata_Morgana]

πολύ ενδιαφέρον ευχαριστουμε!

Να 'σαι καλά Νόμιζα πως δεν θα ενδιαφέρονταν κανένας ιδιαίτερα μιας και δεν είναι και πολύ γνωστά και δεν είναι καθόλου μα καθόλου τουριστικά.

Σε ευχαριστώ και εσένα makisg

 

[dimosf]

Πάνω στην ώρα! Την Κυριακή φεύγω για λίγες μέρες στην Καστοριά και είχα στο πρόγραμμα μια μέρα στα χωριά του Γράμμου. Ξέρω πως είναι λίγο, αλλά φαντάζομαι πως είναι μια καλή αρχή. Ελπίζω σε όσο γίνεται περισσότερα μέχρι το Σάββατο. Νάσαι καλά και καλή συνέχεια!

 

[Fata_Morgana]

Πάνω στην ώρα! Την Κυριακή φεύγω για λίγες μέρες στην Καστοριά και είχα στο πρόγραμμα μια μέρα στα χωριά του Γράμμου. Ξέρω πως είναι λίγο, αλλά φαντάζομαι πως είναι μια καλή αρχή. Ελπίζω σε όσο γίνεται περισσότερα μέχρι το Σάββατο. Νάσαι καλά και καλή συνέχεια!

Χμμ το Σάββατο με δυσκολεύει λίγο σαν ημερομηνία αλλά θα δω τι μπορώ να κάνω μέχρι τότε. Πάντως σε περίπτωση που δεν προλάβω να σου πω τώρα μερικές γενικές πληροφορίες για χωριά που μπορείς να προλάβεις να επισκεφτείς σε μια μέρα έχοντας ως μπούσουλα το Λειβαδοτόπι μιας και η πρόσβαση εκεί είναι εύκολη και έχω ήδη γράψει για αυτό. Λοιπόν:

• Πεύκος: Άσφαλτος μέχρι το χωριό. Είναι πιο γραφικό από το Λειβαδοτόπι, αν και υστερεί λίγο σε φύση, μιας και δεν καταστράφηκε ποτέ και συνεχίζει μέχρι σήμερα να έχει πέτρινα μονόπατα και δίπατα σπίτια προπολεμικά. Είναι γενικά όμορφο μέρος για να τραβήξεις φωτογραφίες και έχει καφετέρια και ψησταριά ικανοποιητικές.

• Κοτύλη: Άσφαλτος. Πριν να φτάσεις στο χωριό θα δεις το ύψωμα Χάρος από το οποίο πήδηξαν αντάρτες για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού, κάνε μια στάση εκεί αξίζει. Η παλιά Κοτύλη καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τον εμφύλιο και παρόλου που σώζονται κάποια κτίρια άμα έχεις περιορισμένο χρόνο να την παραλήψεις. Η νέα Κοτύλη πάλι είναι ένα κλασσικό "μεγάλο" Γραμμοχώρι και έχω καταπληκτικό ντόπιο ξυνόγαλο στο καφενείο στην πλατεία του χωριού.
• Σλίμιτσα (Τρίλοφος): Χωματόδρομος. Όμορφο χωριουδάκι στο ίδιο στυλ με το Λειβαδοτόπι. Άμα φτάσεις εκεί ψάξε για τον κύριο Παναγιώτη Βλάχο, θα χαρεί να σου κάνει ξενάγηση και θα στα πει καλλίτερα από εμένα. Κατά πάσα πιθανότητα θα βρίσκεται στο χωριό.

Το Νεστόριο δεν θα στο πρότεινα, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο ούτε είναι παραδοσιακό πλέον. Παρόλα αυτά άμα θέλεις να φας καταπληκτική γίδα βραστή να πας στον Ξενώνα Αλέξανδρος, αμέσως μόλις βγαίνεις από το Νεστόριο με κατεύθυνση τα Γραμμοχώρια.

Επίσης σε περίπτωση που έχεις χρόνο και απαραίτητα 4χ4 σου προτείνω ανεπιφύλακτα τις λίμνες Αρρένες. Είναι παράδεισος.

 

[dimosf]

Ευχαριστώ! Κάπως έτσι τα είχα προγραμματίσει (εκτός από τον Τρίλοφο) βάζοντας και το χωριό Γράμμος (αξίζει και επιστροφή στην Καστοριά από Επταχώρι και Πεντάλοφο. Και πάλι ευχαριστώ για τις πληροφορίες

 

[phoenix]

Αχ είναι τέλεια τα μέρη εκεί! Είχαμε πάει Καστοριά - Φλώρινα - Πρέσπες λίγο πριν τα Χριστούγεννα και τα τοπία είναι μαγικά! Σιδηροχώρι είχαμε μείνει και στη γύρα συνεχώς!

 

[Fata_Morgana]

Ευχαριστώ! Κάπως έτσι τα είχα προγραμματίσει (εκτός από τον Τρίλοφο) βάζοντας και το χωριό Γράμμος (αξίζει και επιστροφή στην Καστοριά από Επταχώρι και Πεντάλοφο. Και πάλι ευχαριστώ για τις πληροφορίες

Τίποτα καλέ, πολύ ωραία τα σκέφτικες Ναι ναι αξίζει ο Γράμμος αν και δεν έχω κάποιο γνωστό εκεί ή να γνωρίζω για φαγητό κτλ για αυτό και δεν το έβαλα. Και ελπίζω όταν κάποια στιγμή ολοκληρώσω τα 20-25 χωριά που έχω στο μυαλό μου να σε βοηθήσω για να πας άλλο ένα τέτοιο ταξίδι

 

[Fata_Morgana]

Γλυκονέρι και Πάρκο Συμφιλίωσης

Η αλήθεια είναι πως άργησα λίγο να ξαναγράψω λόγο ανωτέρας βίας αλλά θα συνεχίσω σιγά σιγά να προσθέτω κεφάλαια στην "ιστορία" αυτή. Αρχικά θα μεταφερθούμε στο άλλωτε μικρό και πλέον μικροσκοπικό Γλυκονέρι (Δράνοβο), τόσο μικρούλι που παρόλο που διεκδικεί επάξια τον χαρακτηρισμό του ως Γραμμοχώρι τις περισσότερες φορές το ξεχνάνε.

[Σε αυτό το σημείο λοιπό νομίζω πως πρέπει να διασαφηνίσω κάτι. Στην πραγματικότητα η λέξη Γραμμοχώρια που χρησιμοποιώ συχνά στο κείμενο αλλά και στον τίτλο χαρακτηρίζει πέντε μόνο χωριά (Λειβαδοτόπι, Σλίμιτσα, Μονόπυλο, Γιαννοχώρι και Γλυκονέρι) που συχνά αναφέρονται και ως Γιαννοχώρια. Βέβαια όπως καταλάβατε εγώ αφθαίρετα χρησιμοποιώ την λέξη αυτή για οποιοδήποτε βουνό βρίσκεται πάνω και κοντά στον γράμμο]

Το μικρό λοιπόν Γλυκονέρι

έχει σήμερα δύο μόνο σπίτια και έναν ξενώνα. Πάντα μικρό, κατεστραμένο πλήρως από τον Εμφύλιο, το χωριό αυτό που δεν έκλεισε ποτέ πραγματικά τις πληγές του βρίσκεται σκαρφαλωμένο σε έναν λόφο ανάμεσα στο Νεστόριο και στον Πεύκο. Δίπλα του η δίδυμη αδερφή του αναπαύατε γαλήνια εδώ και χρόνια, η Περιστερά όχι μόνο δεν έκλεισε ποτέ της πληγές της αλλά σήμερα τίποτα δεν θυμίζει πως εκεί υπήρχε κάποτε ένα χωριό. Μόνο το μνημείο με τους πεσόντες δίπλα στον ξενώνα μαρτυρά την ύπαρξη και άλλου χωριού. ImageShack® - Online Photo and Video Hosting

Παρόλο βέβαια που το χωριό είναι μικρό έχει αρκετά μεγάλη κινητικότητα, ο ξενώνας είναι μεγάλος (6 δωμάτια πολύ ευρύχωρα) και αρκετοί πρώην κάτοικοι μένουν στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς. Πρόεδρος του συλλόγου είναι επί 15 συναπτά έτη η κυρία Ειρήνη Βλαχοπούλου, μπορείτε να μου ζητήσεται το τηλέφωνο της εφόσον θέλετε να επικοινωνίσεται μαζί της και αυτή θα χαρεί να σας εξυπηρετίσει

ImageShack® - Online Photo and Video Hosting

Επίσης στο ξενώνα αυτό βρήκα και κρεμασμένα στον πίνακα ανακοινώσεων δύο χαρτιά με αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για όποιον αγαπά τα Γραμμοχώρια, πρώτον ένα διάγραμμα με το πως ήταν τα σπίτια του χωριού πριν τον Εμφύλιο ImageShack® - Online Photo and Video Hosting καθώς και ένα κατάλογο με τις αποστάσεις από την Καστοριά και τα υψόμετρα του κάθε χωριού

Το χωριό λοιπόν αυτό απέχει περίπου 2χλμ από τον δρόμο που οδηγεί στο Πεύκο ο οποίος είναι ασφαλτοδρομένος και προσφέρει μια πολύ όμορφη διαδρομή ως το Πεύκο, για τον οποίο θα κάνω λόγο κάποια επόμενη φορά. Προσπερνόντας λοιπόν το Πεύκο ανεβένουμε όλο ίσια προς το Πάρκο Συμφιλίωσης. Ο δρόμος δεν έχει άσφαλτο αλλά είναι στρωμένος με ψιλό χαλίκι και μπορεί μέχρι και χαμηλό ΙΧ να πάω. Μέχρι και Ferrari πάει ρε παιδί μου αν το λέει η καρδιά σου Η διαδρομή βέβαια δεν προσφέρει και καμιά μεγάλη συγκίνηση, είναι απλά ήρεμη και μέσα στο πράσινο.

(Να προσθέσω εδώ πως 300 μέτρα από το πάρκο βρίσκονται δύο μνημεία απείρου κάλους Το πρώτο είναι για να τιμήσει τους "κατακρεουργιθέντες αστυνομικούς από τους συμμορίτες/κομμουνιστές" και το δεύτερο έχει μπει για την 22η επέτειο του γεγονότος από την Χούντα. Ομολογώ πως δεν έχω ξαναδεί κάτι ανάλογο.

Ο χώρος είναι προσεγμένος, όμορφος και είναι φανερό πως έχει πέσει πολύ χρήμα στις υποδομές. Το πάρκο σε περιέχει έναν όμορφο ξενώνα (αν και με πολύ τσιμπιμένη τιμή αν πάρουμε υπόψη πως στα υπόλοιπα χωριά κοντά στο πάρκο βρίσκεις ξενώνες με τα μισά ή το 1/3 των χρημάτων), δύο εκθέσεις, ένα εστιατόριο-καφετέρια και μια βιβλιοθήκη.

Η μια έκθεση είναι αφιερωμένη στην χλωρίδα και την πανίδα της γενικότερης περιοχής και είναι πολύ κατατοπιστική ενώ η δεύτερη και σαφώς μεγαλύτερη πραγματεύεται την Ιστορία της Καστοριάς γενικότερα και των Γραμμοχωρίων ειδικότερα από τους Βαλκανικούς Πολέμους και μετά. Όπως μαρτυρά και το όνομα του πάρκου ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της έκθεσης ασχολήτε με τον εμφύλιο πόλεμο, προσπαθώντας να παρουσιάσει εξήσου και τις δύο πλευρές του νομίσματος.

Το φωτογραφικό υλικό είναι καταπληκτικό και την ξενάγηση την κάνει ο κύριος Ραυμόνδος Αλβανός που επίσης εργάζεται και στο ΤΕΙ Καστοριάς. Ο κύριος Αλβανός έχει καταπληκτικές σπουδές και η ξενάγηση του είναι από τις πιο τεκμηριωμένες και ζωηρές που έχω κάνει ποτέ, με απλά λόγια ο άνθρωπος αγαπά αυτό που κάνει!

Το φαγητό που μπορείτε να βρήτε είναι πάρα μα πάρα πολύ νόστιμο και όλα είναι εκπληκτικά φτηνά, το πάρκο επιβεβαιώνει τον κανόνα πως οπουδήποτε μπλέκονται γυναικείοι συνεταιρισμοί γίνονται θαύματα Το εγκαίνια του θα γίνουν στις 20 Σεπτεμβρίου και θα παρεβρίσκεται εκεί και ο πρόεδρος τηε Δημοκρατιας.

Βέβαια προσωπικά έχω τις επιφυλάξεις μου για το πάρκο, τόσο για τα χρήματα που δαπανήθηκαν από το κράτος όσο και για το όνομα, Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης, δεν ξέρω που φαίνετε ειρωνικό αν όχι ελαφρώς προκλητικό. Εν πάση περιπτώση το πάρκο αξίζει για μια επίσκεψη στα πλαίσια μιας μονοήμερης εκδρομής σε κάποιο από τα κοντινά χωριά

η Κοτύλη, ο Πεύκος, ο Μυρολήτης ή ακόμα και τη Γράμμοστα αλλά όχι για διανυκτέρευση.

Θα κλείσω βάζοντας κάποιες φωτογραφίες από την πρόσφατη εκδρομή μου προς την Αλεβίτσα

Πατημασιές από αρκουδάκι:

Παραπόταμος του Αλιάκμονα:

Πεντανόστιμα βατόμουρα:

 

[pattyyy]

Εξαιρετικό οδοιπορικό!Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας όλες αυτές τις πληροφορίες!